นิทาน เรื่อง "พญานาค"

น่าสงสารและน่าเห็นใจพญานาคท่านนั้นจัง ความรักช่างมีพลังมากมาย
อนุโมทนากับพระท่านนั้นด้วย ที่ท่านไม่ลาสิกขาบท

 

จดจ่อ รอนิ่ง....

คราวที่แล้วพลาดอย่างแรงเลยจ้า 555+

 

สงสัยจันทร์เทวี จะพลาดอีกเสียแล้วกระมัง... ได้เวลากลับบ้านแล้วจ้าาา

:'( :'( :'( แง๊ๆๆ

 

ให้เค้าจองคิวให้ไม๊จ๊ะ ^^

 

เงียบกริ๊บบบ

 

นู๋เดอร์ตี้ ค้างคาอารายไว้ เล่าต่อมาเลยหนอ...รออ่านจนเมื่อยแล้วน้า..าาา

 

คุณคุรุวาโร ขอถามหน่อยซิพอจะตอบได้มั้ย..ว่า
ถ้ำที่เราเคยเห็นในนิมิต ภายในถ้ำมีน้ำสีเขียวมรกต
ระดับน้ำสูงประมาณแค่หัวเข่า ถ้ำนี้มีจริงไหมและอยู่ที่ไหน?

 

แว๊บบบกลับเข้ามาก่อนไป... เดี๋ยวพี่รั้งเธอจะว่าเราลักไก่กันอะจิ 555+

มิเป็นไรจ้า ขอบใจมากนะจ้ะ แล้วแต่วาสนาก็แล้วกันจ้ะ

 

ตอนอวสาน

เมื่อเรื่องทุกอย่างคลี่คลายแล้ว ท่านจึงกำหนดจิตแผ่เมตตา ไปยังนางปัทมาวดีนั้น รับรู้ได้ถึงกระแสความสงบเย็นกำลังแทรกตัวเข้าสู่จิตนาง
ในอัตภาพธิดาเศรษฐีนั้น นางพนมมือขึ้นรับ เหมือนว่าความทุกข์ของนางจะได้รับการปลดปล่อย...

"สัพเพสัตตา อเวรา อัพยาปัชชา อนีฆา สุขีอัตตานังปริหะรันตุ"
"จงมากับเราเถิด แต่นี้ต่อไปขอเธอจงอย่าได้ก่อเวรสร้างบาปกรรมแก่ใครอีกเลยนะ "
ท่านกล่าวด้วยเสียงอันเต็มเปรี่ยมด้วยกระแสจิตเมตตา ดุจน้ำทิพย์ชโลมใจ

"เจ้าค่ะ"...นางรับคำโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ อำนาจจากกระแสจิตในท่านผู้ฝึกมาดีแล้วย่อมเป็นที่น่าอัศจรรย์ เหนือคำบรรยาย

รุ่งเช้า ท่านเดินสำรวจดูบริเวณถ้ำเพราะได้นิมิตก่อนที่จะเข้ามายังสถานที่แห่งนี้ พบกองหินวางอยู่กับพื้นดิน
ท่านรู้ได้ทันทีว่ามันคือ ซากกระดูของนางปัทมาวดีในครั้งอดีต ซึ่งผ่านเวลามาหลายโกฏิหลายพันปีแล้ว
ถูกดินและขี้ค้างคาวปกคลุมหุ้มห่อไว้จนไม่เหลือเค้าของกระดูกมนุษย์ ธาตุทั้งสี่ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ คงแปรเปลี่ยนสภาพไปตามกาลเวลา
มันคือกฎไตรลักษณ์ ซึ่งทุกชีวิติจะต้องจบลงที่ความตาย ท่านพิจารณาธรรม เพื่อสลัดความอาลัยในสงสารเมื่อครั้งอดีตเราช่างโง่เขลายิ่งนัก
บัดนี้เราเห็นความจริงของสรรพชีวิตทั้งหลายแล้ว จักไม่หลงกลับไปทุกข์อีก!

เมื่อท่านออกบิณฑบาตรไปยังหมู่บ้าน ชาวบ้านแตกตื่นพากันออกมาใส่บาตรท่าน ด้วยจิตเลื่อมใสศรัทธายิ่ง พร้อมกับเรื่องราวต่างๆได้ถูกเปิดเผยขึ้น
มีชาวบ้านกลุ่มหนึ่งขันอาสา ตามท่านเข้าไปในถ้ำเพื่อนำกระดูกของนางปัทมาวดี ออกมาทำพิธีทางศาสนา

เนื่องจากถ้ำแห่งนี้เป็นเสมือนสัญญาเก่า ระหว่างท่าน กับ นางปัทมาวดี ชาวบ้านในระเวกนั้นจึงขนานนามเรียกชื่อให้ใหม่ว่า "ถ้ำพนมสัจจา"
อยู่ในเทือกเขา พนมสัจ หรือ พนมฉัตร อยู่ทางเขต จ.เพรชบูรณ์ ซึ่งอยู่ในหุบเขาลึกห่างไกลความเจริญ สมัยนั้นชาวบ้านป่า ยังไม่มีวัด
เมื่อได้พบเจอพระธุดงค์ผู้ทรงศีลาจารวัตรอันงดงามแล้ว จึงพร้อมใจกันสร้างวัดขึ้นแล้วนิมนต์ให้ท่านอยู่จำพรรษาตลอดมา...

อ้า...ในสมัยครั้งอดีต นครินทร์ก็เคยอยู่ ณ สถานที่แห่งนี้มาแล้ว จึงทำให้ท่านรู้สึกผูกพันธ์กับชาวบ้าน เสมือนหนึ่งว่าเป็นครอบครัวเดียวกัน!
วงเวียนแห่งวัฎฎะ ย่อมหมุนทับรอยเดิมเสมอ ประดุจรอยเกวียนที่หมุนตามรอยเท้าโคไปฉะนั้น...หากเรามิคิดที่จะหยุดเดินทางตราบใด
เราคงต้องได้เจอกันอีก แล้วต่างพากันเดินทาง วนเวียนหลงกันอยู่อย่างนี้ชั่วกาลนาน!

นางปัทมาวดี บัดนี้ได้อัตภาพใหม่เป็นเทพนางพญางู คอยปกปักษ์รักษาพุทธสถานแห่งนั้น สืบต่อมา โดยนางพยายามสร้างกรรมดี
เพื่อวิบากกรรมชั่วนั้นจะ ตามไม่ทัน...



เมื่อหมดยุคสมัยของ พระคุณเจ้าแล้ว แต่เนื่องจากท่านปราถนาพุทธภูมิ?
และนางปัทมาวดีในคราครั้งนั้น จะยังคงตามสร้างบารมีร่วมกับท่านอยู่อีกหรือไม่?
มีเพียงกระแสความรู้สึก จากดวงจิตของทั้งสองเท่านั้นที่จะสัมผัสถึงกันได้!



กลับมา กลับมา กลับมา กลับมา ดั่งคำ สัญ ญา
นาน เท่าไหร่ ไกล เท่าไหร่ ก็ยัง เชื่อมั่น เธอ
ว่าเธอ กลับมา กลับมา กลับมา ที่เดิม ของ เรา
ตรง ที่เก่า คน ก็เก่า อย่าลืม นะ คนดี
จะมี เพียงเรา ก่อนจะนอน ทุกคืน
ส่งคำพร ให้ เธอ สุข เสมอ ให้เจอ สิ่งดี
ให้จง เข้ม แข็ง ผ่าน เวลา ร้ายแรง
แต่ ในใจ เหงาจัง และ บางครั้ง ร้องไห้ ออกมา
ด้วยความ คิดถึง เธอคน สุดท้าย
ที่มี ความหมาย เป็นคนสำ คัญ
เพียงเธอ เท่านั้น ที่เป็น คู่ฉัน ควร ค่ารอ
จะไม่ท้อ เลย กลับมา กลับมา กลับมา
กลับมา ดั่งคำ สัญ ญา นาน เท่าไหร่ ไกล เท่าไหร่
ก็ยัง เชื่อมั่น เธอ ว่าเธอ กลับมา กลับมา
กลับมา ที่เดิม ของ เรา ตรง ที่เก่า คน ก็เก่า
อย่าลืม นะ คนดี จะมี เพียงเรา
เธอคน สุดท้าย
ที่มี ความหมาย เป็นคนสำ คัญ
เพียงเธอ เท่านั้น ที่เป็น คู่ฉัน ควร ค่ารอ
จะไม่ท้อ เลย กลับมา กลับมา กลับมา
กลับมา ดั่งคำ สัญ ญา นาน เท่าไหร่ ไกล เท่าไหร่
ก็ยัง เชื่อมั่น เธอ ว่าเธอ กลับมา กลับมา
กลับมา ที่เดิม ของ เรา ตรง ที่เก่า คน ก็เก่า
อย่าลืม นะ คนดี จะมี เพียงเรา
กลับมา กลับมา กลับมา กลับมา ดั่งคำ สัญ ญา
นาน เท่าไหร่ ไกล เท่าไหร่ ก็ยัง เชื่อมั่น เธอ
ว่าเธอ กลับมา กลับมา กลับมา ที่เดิม ของ เรา
ตรง ที่เก่า คน ก็เก่า อย่าลืม นะ คนดี
จะมี เพียงเรา ฮื่อ ฮือ ฮือ ฮื้อ
ฮื้อ ฮือ ฮื่อ ฮือ

ผ่านวัตถุของสิ่งนี้ ...

และนั่น...

จะเป็นเสมือนสัญญาใจ...

ในการสร้างคุณงามความดี...

ระหว่างเราทั้งสอง ตลอดไป...



จบบริบูรณ์.

 

คนแจกของตกภวังค์อยู่ ไปตามหาอยู่ ประกาศ ทิพย์อักษร นาคีสีขาวดั่งไข่มุก อยู่ไหน รีบมาแจก ของด่วน (สมาชิกรอครับ) ในเทศกาลของคนจีน--

 

พี่นุ๊กอย่าเงียบไปนานสิจ้ะ ไม่มีคนโพสต์โน่น นี่ นั่นให้อ่าน เงียบกริ๊บเลยอ่าาา

 

เอาตอนไหนดีครับ เพราะภพที่ 2 เราไม่เจอกัน มาเจอกันปัจจุบันครับ ^^

 

ตัวตายตัวแทน มีเยอะแยะคร้า...าาา ไม่ต้องห่วงน้า...าาาาา
วันนี้ไปประชุมข้างนอกมาค่ะ เพิ่งกลับมา ยังบิ้วไม่ขึ้น ฮ่าฮ่า..
โปรดรอสักครู่ ขอชาร์ตแบตก่อน...แป๊บบบบ

 

จัดมาค่ะ อย่าลีลา...เสียเวลาทำมาหากินนิ....
ไม่ถูกจายเดี๋ยวคุงแม่จะโววายเองคร้า...าาาา

 

ก็เล่ามะเก่งอะคร๊าบบบ ถนัดแต่สั้นๆ ห้วนๆ ตรงประเด็น ตัดจบเลย 5555

 

ไม่เล่าก็อย่าเล่า ขี้เกียจง้อ...วันไหนที่อยากเล่าอย่ามาง้อให้ฟังน้า...าาา

 

เนื่องจากเป็นการเฉลิมฉลอง ในการเจรจาประสบความสำเร็จ

ทิพย์อักษร ขอแจกรางวัล จำนวน 10 ท่านให้ลงชื่อไว้ตามลำดับ

แล้วส่งที่อยู่มาทางหลังไมค์ ค่ะ...น้องมิ๊กพี่ฝากด้วยนะคะเข้าห้องพระจ้า...

 

กำลังพิมพ์อยู่ละเน้อ เจ้าแม่ก็น่อ ... พิมก่บ่ทันแหล่วเน้อ :'''(

 

ใครพอจะรู้ประวัติของทั้งสององค์นี้บ้างมั้ย?
เค้าเีรียกกันว่า "พ่อปู่นาคา-แม่ย่านาคี"

 

ขอลงชื่อด้วยคนคะ