ดวงวิญญาณคุณอ๋อยเล่าเรื่องพระนิพพาน

ถึงคราวคุณอ๋อยตายบ้าง พรรคพวกก็เชิญมาคุยกัน ตามธรรมเนียม (คุณอ๋อย สิ้นเมื่อ 12 มกราคม2521 วันที่ 14 มกราคม 2521 เป็นวันนัดทรงกระดาน )
อ๋อยขอบคุณมากนะจ๊ะทำใจได้ไหมจ๊ะ อ๋อยสบายดีมากเลย ได้พบทุก ๆ องค์ไปไหนก็สบาย
ถ. ที่รัชนีเห็นภาพสมเด็จ ฯ ประทานม้วนอะไรให้
อ. ให้ตัดเรื่องห่วงวัด ท่านทรงให้ดูพยากรณ์ของวัดและหลวงพ่อ
ถ. อารมณ์ที่ทำจิตได้นั้นตอนไหน
อ. ก่อนตาย ถ้าทำได้ก็ไม่พ้นวัน
ถ. มีความรู้สึกยังไง
อ. ทุกข์เกิด เป็นห่วงหลวงพ่อ แต่หลวงพ่อท่านมา ท่านสอนไม่ให้ติดในตัวบุคคล อยากให้ทุกคนรีบขึ้นไปจัง อิสระจริง ๆ ไปไหนหรือหาใครก็สะดวก ได้ไปกราบพระจนชุ่มใจจริง ๆ
ถ. ตอนเสวยวิมุติสุข เป็นยังไง
อ. เบา อิ่มใจ สบาย เบาใจ สดชื่น เสียดายว่า เราโง่ตั้งนาน พวกเราไปได้ทุกคนเลย มีความสุขจริง ๆ
ถ. ตอนไป ไปในฌาน 4 หรือ
อ. ฌาน 4
ถ. คนไม่ได้ฌาน 4 ทำไง
อ. ถึง แต่ไม่รู้
ถ. ถึงในขณะพิจารณาหรือว่าเวลาทำสมาธิ
อ. ถึงทั้งเวลาพิจารณาและอยู่เฉย ๆ ตอนยังไม่ตายเคยได้อะไรที่ไหน
ถ. อยากถามเรื่องฌาน
อ. อย่าเพิ่งถามเลย ยังไม่รู้เลยว่า ตัวเองไปได้ยังไง ขอศึกษาก่อนนะ
ถ.พระรูปของสมเด็จ ฯ องค์ปฐม ท่านเสกให้หรือเปล่า
อ.เดี๋ยวนี้ท่านก็เสด็จ
ถ. ตอนก่อนตายคงจะมารับกันมากกระมัง
อ. มากันมาก เห็นแล้วตกตะลึง
ถ. มารับก่อนสิ้นใจหรือ
อ. ใช่ สวยมาก ๆ สมเด็จ ฯ ทรงฉันพรรณรังสีสวยที่สุด
ถ. หลวงตาบอกว่า จะอาการหนักเดือนกุมภาพันธ์ ทำไมจึงไปเสียก่อนได้
อ. ขืนอยู่ก็ต้องครึ่งหลับครึ่งตื่นอย่างนั้น ต่อมาเมื่อ 25 มกราคม 2521 (พระราชทานเพลิงเมื่อ 19 มกรา คม 2521)
ถ. ขอทราบชื่อข้างบน
อ. มี 2 ชื่อ ที่เรียกทั่วไปชื่อหนึ่ง เฉพาะชื่อหนึ่ง เอาชื่อไหน
ถ. เอาทั้ง 2 ชื่อ
อ. ทั่วไปเรียก "แม่อ๋อย" ชื่อเฉพาะเรียก "ธรรมภิกขุ" ท่านเห็นว่า อ๋อยเลี้ยงพระมาก รู้หรือเปล่าว่าอ๋อยไป เพราะเลี้ยงพระนะ
ถ. จิตตอนใกล้จะดับเป็นยังไง
อ. ตอนนั้นพิจารณาความทุกข์ของร่างกายว่ามันเลว ใจเลยสบาย คือ เราอย่าไปคิดเจ็บตามไปกับร่างกาย อารมณ์เหมือนคนเคลิ้มครึ่งหลับครึ่งรู้สึก นั่นแหละ จะรู้สึกเบาขึ้น ๆ เรื่อย ๆ จนใจเรา จับอยู่ที่พระจะเห็น พระท่านใสขึ้น นั่นแหละที่ตัวเราแยกออกโดยแท้เลย ที่จริงอ๋อยหลุดไปเกือบวันหนึ่งแล้วนะ อ๋อยถึงได้เห็นร่างและได้พิจารณาร่าง เรามีพระชั้นเยี่ยม ๆ นะ จับท่านไว้ให้ดี
ถ. ตอนเผาที่มีฝนปรอยน่ะ พี่อ๋อยทำหรือ
อ. พระย่ะ
ถ. เริ่มตัดเมื่อไหร่ ?
อ. วันที่ 11 นะจ๊ะ ตอน 3 ทุ่ม รู้สึกปวดมาก จะเหมือนวันอาทิตย์ ทนแทบแย่ ใจฉันก็นึกถึง หลวงพ่อ ท่านอยู่ว่า ท่านจะให้อยู่ ก็ต้องขอไม่ทรมาน แล้วอารมณ์ก็ชัก เคลิ้ม ๆ พิจารณาว่า ร่างเรานี่ มันทรมานจริง ๆ แค่นั้นเอง หลวงพ่อท่านก็ปรากฏขึ้น ใจคิดนะ แต่ไม่เหมือนหลวงพ่อตอนนี้หรอก สวยมาก ใจเลยจับที่ท่านกับสมเด็จองค์ปฐม
พอดีตอน 4 ทุ่มกว่า ๆ หลวงปู่ (ธรรมไชย) ท่านก็มาทำพิธี ตอนนั้นจิตยัง กึ่งห่วง กึ่งยังไม่ห่วงอยู่ ใจยังได้ ยินเสียงหลวงปู่ ชัดมาก เลยได้ฟังท่าน สวดอะไร จนเคลิ้มอีกครั้ง คราวนี้ ก็ได้พบพระมากมาย หลวงพ่อ หลวงปู่ชุ่ม หลวงปู่วงศ์ หลวงปู่คำแสนเล็ก หลวงปู่คำแสนใหญ่ก็มา ท่านให้กำลังใจมาก โดยเปล่งฉันพรรณรังสี เห็นคราวนี้ติดตา พร้อมกับได้ฟังเทศน์ หลวงปู่ อีกครั้งในเรื่องของ ทุกข์ชาดก จิตเลย พิจารณาตาม ดูตัวเองที่นอนอยู่ดูกาย (ใหม่) ที่ดีกว่า สังขาร ขันธ์ 5 แล้ว หลวงพ่อท่าน จึงชวนไปดูที่อยู่ใหม่ ตอนนั้น สมเด็จฯ ตรัสว่า ยังติดห่วงงานของวัดของหลวงพ่อ เป็นตัณหาอย่างหยาบๆ อยู่ เลยต้องพิจารณาทบทวน ท่านทรงพระเมตตา แสดงภาพในอนาคต ให้ปรากฏขึ้น ฉันเลยสบายใจขึ้น
ตอนตี 3 ต่อตี 4 เมื่อจิตทบทวนไปมา เรื่องภาระต่าง ๆ เรื่อง วัดหลวงตา เรื่อคุณ และ ลูก ๆ พร้อมทั้ง ดูสังขขารตัวเอง ว่า จะมีแต่จะทรุดลง ๆ แล้วยัง ทำความลำบาก ให้กับอีกหลายคน ไหน ๆ ก็จะทิ้งแล้ว ไม่ต้องให้ใครเขามาลำบากกับเราอีก เมื่อจิต เราคิดเพียงเท่านี้ ใจเลยเป็นสุขอิ่ม เหมือนกับเรา ตัดสินใจตกลงใจจะเอาอะไร อย่างหนึ่งแน่นอน นั่นแหละที่เรียกว่า วิมุติสุข
ถ. ตอนจิตออกไป ไม่รู้ตัวใช่ไหม
อ. จ้ะ เหมือนคนเคลิ้ม ๆ แล้วเลยไป
ถ. อย่างนนี้ก็เป็นฌาน 4 หรือ
อ. จ้ะ
ถ. จิตไม่ได้จับพระนิพพานหรือ
อ. จับซีจ้ะ จับตลอดเวลา นี่เล่าให้ฟังถึงความรู้สึก

ถ. ทิ้งร่างไปตั้งแต่ตอนตี 4 หรือ
อ. ใช่จ้ะ ร่างมันทำงานของมันไปจนกว่าถ่านจะหมด
ถ. แล้วอยู่ตรงนั้นจนกี่โมง ถึงได้ไปข้างบน
อ. เคลื่อนไปอยู่เรื่อย ๆ เพราะท่านพาไปดู
ถ. ไปแล้ว เขามีพิธีอะไรบ้าง
อ. วันนั้นแหละจ้ะ ท่านก็เรียกเป็น เอหิภิกขุ
ถ. กระดูกพระอรหันต์ เขาว่า ต้องเป็นพระธาตุ ?
อ. อยู่ที่อธิษฐานจ้ะ ใครจะไปรู้ว่าจะได้เป็นล่ะจ๊ะ
ถ. บนนิพพานมีเพศหรือเปล่า
อ. ไม่มีจ้ะ
ถ. คุณอ๋อย เป็นภิกษุ หมายถึงเป็นผู้ชายหรือ ?
อ. พระค่ะ เราอย่าไปติดเพศซีคะ
ถ. พวกสุกขวิปัสสโก บางทีมีคนเขาไปเห็นอยู่ข้างบนนั้น ไปได้ยังไง
อ. กายทิพย์ไงคะ กายบุญ เหมือนเราทำหุ่นไว้นั่นแหละ
นี่ก็เป็นเรื่องของการทรงกระดาน ฟังกันไว้เล่น ๆ หรือพูดว่าฟังกันไว้สนุก ๆ ดีกว่า สำหรับตัวคุณเสริมเอง นั้นมีความสงสัยไม่หายว่า เมื่อพระท่านทำพิธีให้อย่างใหญ่โต และ หลวงพ่อบอกว่า หาย แล้วทำไมจึงตายได้ พอดีตอนที่หาหลักฐานต่าง ๆ สั่งให้ผู้เขียนรวบรวมนั้น บังเอิญพบพระดาษกำหนดการพิธี ซึ่งหลวงพ่อ พิมพ์เองตามคำสั่งของพระท่านปรากฏ

กำหนดบำเพ็ญกุศลพิเศษ ​

(1) เจริญพระกรรมฐานเสร็จ ผู้บำเพ็ญกุศลคลุมตัวด้วยผ้าขาวประคองรูปเปรียบซึ่งมีสายสิญจน์ผูกติดอยู่ ด้วยสายสิญจน์ พระถือไว้ทุกรูป
(2) ในเวลาเดียวกันนั้นพระสวดมาติกา เสร็จแล้วบังสุกุล (ตาย)
(3) หลังจากนั้น เอารูเปรียบใส่ไว้ในถาดหรือสังกะสี เริ่มจุดไฟเผารูปเปรียบหรือรูปแทน พระสวดหน้าไฟ (พระอภิธรรม 7 บท)
(4) เมื่อพระสวดเสร็จ ผู้บำเพ็ญกุศลถวายไทยทาน แด่ภิกษุสามเณรทุกรูป เมื่อถวายเสร็จแล้ว ใช้ผ้าขาวคลุมตัว พระสงฆ์บังสุกุล (เป็น) แล้วให้พร
(5) ขณะที่พระให้พร ขอให้ผู้บำเพ็ญกุศลนึกถึงเจ้ากรรมทั้งหลายที่เคยถูกกระทำมาในกาลก่อนทั้งหมด คือ ก่อนวันนี้ เรื่อยลงไปถึงในอดีตทั้งหมด ขอให้อโหสิกรรมและอนุโมทนา
(6) พระให้พร (ยถา) แล้วใช้สวด อัตถลัทธา จบแล้วใช้ มงคลจักรวาลน้อย ภวตุสัพ ฯ เป็นเสร็จพิธี ตอนที่ พระให้พร ให้ผู้บำเพ็ญกุศล และคนอื่น ร่วมกับการรับการประพรมน้ำพระพุทธมนต์
(7) หลังจากนั้น เรื่องของหมอ หมดภัยในวัฏฏสงสาร
พิธีนี้ทำเมื่อ 16 กรกฎาคม 2520 ก่อนวันตายถึง 6 เดือน ไม่มีใคร เอาใจใส่กับคำว่า "หมดภัยในวัฏฏสงสาร" ไปทึกทักกันเองเอาว่า หมายความว่า หายจากโรคกันหมด ซึ่งก็เป็นการดี ไปอย่างหนึ่ง คือ ดีแก่กำลังใจของครอบครัว คติของคุณอ๋อย ที่พวกข้างหลังอยาก จะรู้มีผลเป็นประการใด ก็ได้นำมาแสดงไว้แล้ว คุณอ๋อยจะไปอยู่ที่ไหน ผู้ที่รู้ เองเห็นเองไม่ได้ ก็ย่อมจะไม่มีความแน่ใจลงไปได้ ที่แน่ใจได้นั้น คือแน่ใจว่า คุณอ๋อย ไปสู่สุคติ แน่นอน เป็นกำลังใจ แก่เพื่อนในทางธรรม ที่จะตั้งจิตปฏิบัติเพื่อผลสูงสุด อันเป็นจุดมุ่งหมายปลายทางของพระพุทธศาสนา ได้ไม่น้อยทีเดียว
บัดนี้ เป็นกาล อันสมควร ที่จะยุติเรื่องคุณอ๋อย ได้แล้ว ผู้เขียนไม่ตั้งใจ จะยกย่อง ยืนยัน หรือ ช่วยอวดอ้าง สรรพคุณ ของคณะปฏิบัติธรรมคณะนี้ว่า จะดีกว่า วิเศษกว่าคณะอื่น แต่อย่างใด เพียงแต่ประสงค์จะให้เป็น เครื่องยืนยัน ในการปฏิบัติธรรม ตามคำสอนขององค์พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ปฏิบัติตามได้จริง มีผลประเสริฐจริง เท่านั้น
ที่มา http://www.firstbuddha.com/Real/oiy6.html