ปิดประมูลวัชระบัว ๒ องค์ หน้า ๖๖๑ ,ธรรมะจากพระอาทิพุทธะ หน้า ๖๕๙ ค่ะ

เห็นด้วยทุกประการค่ะ ว่าแต่บ้านเมืองเราก็...เฮ้อ..เกรงจะมีภัยพิบัติเพราะเหตุนี้นี่แหละน๊า

บุญรักษาทุกท่านค่ะ

Numsai

 

ฮุ ๆๆ ในที่สุดพระขรรค์ก็มาแว้วววว
เปิดประมูลสีละ ๒,๒๙๙ ค่ะ ทุกสีนะเจ้าคะ

ครานี้ชอบสีม่วงเข้มเป็นพิเศษเจ้าค่ะ

 

ปี๋อยู่ในบ้าน....งั้นแสดงว่า...เธอก็เป็นปี๋จริง ๆ อย่างที่ฉันคาดเอาไว้...
ตายล่ะ...คุยมาตั้งนาน สรุปว่าเธอเป็นทั้งมะนาวต่างนุด และปี๋ อั๊ยย่ะ

 

...ประวัติพระขรรค์สีชมพู ...

​

พระขรรค์ ๗ สีนี้ อันมีพระขรรค์สีเหลืองทอง สีขาว สีม่วงเข้ม สีเขียวเข้ม สีเหลืองอ่อน สีม่วงอ่อน สีชมพู อธิษฐานจิตโดยพระอัศดงฤาษี โดยท่านได้มอบพระขรรค์สีชมพูแก่พญาชมภุบดีนาคราช แห่งเมืองสินธุปัตตนคร


พระขรรค์สีชมพู ปัจจุบันมีกายสิทธิ์ ๒๕๔๐๐๐ องค์ มีพระอัญญปัทมโพธิสัตว์ เป็นผู้ดูแล (ซึ่งในอดีตเป็นพระโอรสองค์โต)

<O</O
พญาชมพภุบดีนาคราชนั้น เกิดในยุค ๔๕๐๐ ปีก่อนสมัยพุทธกาล มีพระมเหสีนามว่า “พระนางมายาฉันนเทวี” เมืองสินธุปัตตนคร มีพระโอรส-ธิดา ๓ องค์นามว่า “เจ้าชายชยมงคลนาคราช เจ้าชายชยสิทธิ์นาคราช และเจ้าหญิงสินธุมณี”

พญาชมภุบดีนั้น ได้เคยอุปัฏฐากพระอัศดงฤาษีเมื่อท่านได้เดินธุดงค์มาเมืองแห่งนี้เป็นเวลา ๑ ปี(นาคพิภพ) เจ้าชายทั้งสองก็ได้ฝากตัวเป็นศิษย์ด้วย ก่อนพระอัศดงฤาษีจะเดินทางจากไปได้มอบพระขรรค์สีชมพูให้เป็นเครื่องระลึกในการอุปัฏฐากท่านครั้งนั้น

พญาชมภุบดีนาคราชไม่มีความเกี่ยวข้องกับการทำสงครามกับพญาครุฑแต่อย่างใด ปัจจุบันท่านได้บำเพ็ญตะบะอยู่ในถ้ำแห่งหนึ่งในนาคพิภพ เพื่อรอการอุบัติของพระศรีอาริยเมตไตรยค่ะ และผู้คนจะรู้จักท่านในนาม "ท้าวภุชงค์" ค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ
Numsai

 

รับทราบจ้า เดี๋ยวจัดให้...อิอิอิ

 

ไม่รู้เป็นยังไง ปักใจสีเหลืองทองจังเลย โอม ทรัพย์จงมาๆ ^0^

 

ประวัติพระขรรค์สีม่วงเข้ม และพระขรรค์สีม่วงอ่อน ตอนที่ ๑ ..

<O
​

พญาอุตตรมงคลนาคราช แห่งเมืองปัญจวงศานคร จุติก่อนพุทธกาลของสมเด็จพระพุทธกัสสปพุทธเจ้า ๓,๐๐๐ ปี ในตระกูลสีเขียว

มีพระมเหสีนามว่า “พระนางจันทาเทวี” จุติโดยโอปปาติกะบนแท่นบรรทมของพระองค์ พระนางมีพระสิริโฉมงดงามดุจเทพอัปสร เวลากล่าววาจาใด เหมือนมีกลิ่นหอมของมวลบุปชาตินานาพันธุ์ ด้วยนางเป็นผู้กล่าววาจาที่ไพเราะอ่อนหวาน ทั้งชอบชักชวนผู้คนทำความดีในอดีตมาส่งผล ทำให้นางเป็นที่รักของเหล่านาคานาคีทั้งหลาย

ครั้งหนึ่งพญาอุตตรมงคลนาคราชนั้น ได้ขึ้นไปเที่ยวเมืองมนุษย์ ตรงกับกาลก่อนสมัยสมเด็จพระพุทธสมณโคดม ๑,๕๐๐ ปี พบกับพระอัศดงฤาษี ได้เรียนวิชาจากท่าน สำเร็จวิชาแล้ว ได้นิมนต์ท่านไปยังภพบาดาล พระนางจันทาเทวีนั้น มีอุปนิสัยชอบอุปัฏฐากพระดาบส และชอบชักชวนนาคกัลยาทั้งหลายให้หาผลไม้ และดอกไม้มาถวายพระอัศดงฤาษีอยู่เสมอ พระอัศดงฤาษีนั้น มีอุปนิสัยไม่ชอบอยู่ที่ใดนาน ๆ ท่านจะมีการเปลี่ยนสถานที่เสมอๆ ทำให้ท่านมีลูกศิษย์เป็นมนุษย์ พญานาค และคนธรรพ์

เมื่อครบกำหนดท่านได้ลากลับเมืองปัญจวงศานครได้มอบพระขรรค์สีม่วงเข้มแก่ พญาอุตตรมงคลนาคราช เพื่อเป็นเครื่องระลึกในการอุปัฏฐากท่านในครั้งนั้น

และได้มอบพระขรรค์สีม่วงอ่อน แก่พระนางจันทาเทวี พระมเหสีแห่งพญาอุตตรมงคลนาคราชที่ได้อุปัฏฐากท่านด้วย

หลังจากพระอัศดงฤาษีได้จากไปไม่นาน ก็มีพระโอรส-ธิดามาจุติ ๒ พระองค์ นามว่าเจ้าชายศุภสีห์นาคราช และเจ้าหญิงสิริมายาเทวี

ซึ่งพระโอรสนั้น คือเจ้าชายศุภสีห์นาคราช พระโอรสของพญาสัตยาบรรณ แห่งเมืองสัตตวิริยนครในอดีต ได้จุติจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์นั่นเอง ส่วนเจ้าหญิงสิริมายาเทวีนั้น เคยเป็นพระธิดาของท่านในอดีตเช่นกันแต่ไม่ใช่สมัยที่เป็นพญานาค

พญาอุตตรมงคลนาคราชนั้นได้ส่งเจ้าชายศุกสีห์นาคราชให้ไปเรียนวิชากับพระอินทรปัตต์ฤาษีก่อน พระอินทรปัตต์ฤาษีนั้น เมื่อพบเจ้าชายศุภสีห์นาคราชก็จำได้ว่า เป็นพระโอรสแห่งพญาสัตยาบรรณในอดีต จึงได้ให้ฝึกวิชาแผ่เมตตาแบบอัปปมัญญา เพื่ออุทิศกุศลแก่พญานาคผู้ล่วงลับไปแล้ว และเพื่อให้อโหสิกรรมแก่ผู้ที่เคยล่วงเกินในอดีต เพื่อไม่ให้มีวิบากกับพญาครุฑทั้งหลาย นอกจากนี้ก็ได้สอนวิชาอื่น ๆ เพิ่มเติม

เมื่อสำเร็จวิชา พระอินทรปัตต์ฤาษีได้ให้เจ้าชายศุภสีห์นาคราชนั้น เดินทางไปอุปัฏฐากพระสัจจฤาษี เพื่อเป็นการตอบแทนบุญคุณครูบาอาจารย์ในอดีต ทำให้พระสัจจฤาษีรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง เมื่อสมควรแก่เวลาจึงลาพระอาจารย์กลับเมืองของตน(ยังมีต่อ...)

 

..๒.พระขรรค์สีม่วงเข้ม และ ๓. พระขรรค์สีม่วงอ่อน ตอนที่ ๒..

​

ครั้นเมื่อผ่านลำธารที่เคยสร้างเจดีย์ร่วมกับเจ้าหญิงรังสิมานาเทวี ซึ่งมีสภาพเป็นภูเขาน้อย ๆ แต่ทราบด้วยญาณทัสสนะของตน ขณะที่พระองค์ได้ระลึกถึงบุญที่ทำอยู่นั้น ก็ได้พบกับสตรีนางหนึ่งกำลังมาตักน้ำในลำธาร นางมีความงามมาก ผิวกายดุจน้ำนม เมื่อแรกพบเจ้าชายศุภสีห์นาคราชนั้น จึงรู้สึกหลงรักนางทันที จึงได้ปรากฏกายเป็นกายมนุษย์

เมื่อสตรีนางนั้นได้พบเจ้าชายศุภสีห์นาคราช ก็เกิดความพึงใจขึ้นมาด้วยบุพกรรมเก่า แท้จริงแล้วสตรีนางนี้นามว่า นางมนัญตา เป็นบุตรสาวของมนตรพราหม์ และนางมันตราพราหมณี นางก็คือเจ้าหญิงรังสิมานาเทวีกลับชาติมาเกิดนั่นเอง ในชาตินี้ด้วยบุญกุศลที่หย่อนลงมา นางได้มาเกิดเป็นมนุษย์ในตระกูลพราหมณ์ แต่มีฐานะยากจน

ทุกวัน ๆ นางช่วยบิดามารดาตักน้ำดื่มน้ำใช้ ไม่เคยพบชายใดเลย เนื่องจากบริเวณนั้นเป็นป่า แต่อยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้านที่นางอยู่มากนัก จนมาพบกับเจ้าชายศุภสีห์นาคราช จึงรู้สึกประหลาดใจ แต่ด้วยความเป็นหญิงนางจึงได้แต่เขินอาย

เจ้าชายศุภสีห์นาคราชได้เห็นจึงได้กล่าวแก่นางว่า “นางเป็นใคร เป็นมนุษย์หรือว่าเป็นเทพอัปสรแปลงกายมา”ครั้งแรกได้ยินเสียงสนทนา นางก็เขินอาย ยิ่งอายก็ยิ่งทำให้เจ้าชายศุภสีห์นาคราชหลงรักนางมากขึ้น จึงกล่าวต่อไปว่า..

“เราเป็นบุตรของพญานาคา นามว่า “ศุภสีห์” เราผ่านมาทางนี้ด้วยบุพกรรมนำมา เจดีย์แห่งนี้เราเคยร่วมสาบานกับสตรีที่เรารัก นางว่าจักมาพบบรรจบสาส์น ผิว่าเราจะได้พบในอนาคตกาล ร่วมสราญครองรักกันนิรันดร”

นางมนัญตานั้นได้ยินเพียงแค่ชื่อ จิตจึงระลึกถึงเหตุการณ์ในอดีต ถึงกับร่ำไห้แล้วสลบไป เจ้าชายศุภสีห์นาคราชเห็นดังนั้น จึงเข้าไปช้อนตัวนางแล้วพากลับไปยังบ้านของนาง ซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก

พราหมณ์สองตายาย เห็นบุตรสาวถูกชายหนุ่มแปลกหน้าอุ้มมาก็ตกใจ จากนั้นก็ได้ปฐมพยาบาลจนนางมนัญตาฟื้นขึ้นมา นางมนัญตานั้นเมื่อพบกับศุกสีห์นาคราชก็ได้แต่ร่ำไห้แล้วสลบไปถึง ๓ ครั้ง

มนตรพราหม์ดูจากลักษณะชายหนุ่ม ไม่ใช่เป็นมนุษย์ทั่วไป จึงได้ไต่ถามความเป็นมา เจ้าชายศุภสีห์นาคราชได้ตอบตามความจริงว่า เป็นใคร และปรารถนาจะได้นางมนัญตาไปเป็นพระมเหสี พร้อมกล่าวว่า..

“ท่านทั้งสองเราเองก็รอคอยวันนี้มานานข้ามภพ ขอท่านทั้งสองโปรดเห็นใจความรักของเราด้วยเถิด เราจะเลี้ยงดูท่านทั้งสองเป็นอย่างดีดุจบิดามารดาของเรา”

จากนั้นจึงได้นำดวงแก้วมณีเนรมิตบ้านให้กับพราหมณ์ทั้งสองให้สมฐานะ พร้อมทั้งแก้วแหวนเงินทองส่วนหนึ่ง และหาบ่าวไพร่มาช่วยดูแลพราหมณ์ทั้งสอง มนตรพราหมณ์นั้นไม่ได้เห็นแก่แก้วแหวนเงินทองที่ศุภสีห์นาคราชมอบให้ แต่ต้องการให้บุตรสาวของตนอยู่สุขสบาย จึงกล่าวว่า..

“อันเรานั้นแม้ยากจน แต่เราก็ไม่ได้เห็นแก่ทรัพย์แต่อย่างใด เราก็ไม่ต่างบิดามารดาทั่วไปที่รักบุตรของเราดังแก้วตาดวงใจ เราจะมั่นใจอย่างไรว่า นางไปอยู่กับท่านแล้วนางจะเป็นสุข นางนั้นเป็นมนุษย์ชาวนาคจะต้อนรับนางอย่างไร อีกทั้งสนมนางกำนัลของท่านย่อมหึงหวงท่าน อาจจะก่ออันตรายแก่นางได้”

เจ้าชายศุภสีห์นาคราชนั้นได้ให้คำมั่นสัญญาว่า จะดูแลนางเป็นอย่างดี และมอบดวงแก้วมณีสีน้ำเงินอันเป็นสมบัติที่สำคัญของตนให้นางไว้ และกล่าวว่า..

“ท่านบิดา ดวงแก้วมณีนี้มีความหมายต่อนาคราชทั้งหลายไม่ต่างจากกล่องดวงใจ เราจะมอบดวงแก้วนี้แก่นาง ดวงแก้วจะสามารถบันดาลสิ่งต่าง ๆ แก่นางได้ เราขอนำสิ่งนี้เป็นประกัน”

เมื่อเจ้าชายศุภสีห์นาคราชได้รับรองเช่นนั้น พราหมณ์ทั้งสองได้หลั่งน้ำบนมือเป็นการแสดงว่า มอบนางให้แก่เจ้าชายศุภสีห์นาคราช ทั้งสองจึงได้กราบลาพราหมณ์และพราหมณี และกล่าวว่า หากมีการอภิเษกสมรสจะส่งราชรถมารับพราหมณ์ทั้งสอง

จากนั้นเจ้าชายก็ได้พานางมนัญตาไปยังเมืองปัญจวงศานครต่อไป เมื่อพบพญาอุตตรมงคลนาคราช และพระมเหสีต่างก็ไม่ได้รังเกียจนางมนัญตาที่เป็นมนุษย์แต่อย่างใด จึงให้จัดงานอภิเษกสมรสแก่ทั้งสองขึ้น และได้รับพราหมณ์ทั้งสองมาร่วมงานอภิเษกสมรส

ต่อมาเจ้าชายศุภสีห์นาคราชนั้นได้รับการแต่งตั้งเป็นมหาอุปราช และครองรักอย่างมีความสุข

ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ
Numsai

 

ขอร่วมประมูลพระขรรค์ สีชมพู ม่วงเข้ม ม่วงอ่อน เหลืองอ่อน ที่ 2399 ครับ

 

ในที่สุดก็สมหวังเสียทีนะคะ
ยินดีกับท่านทั้งสองด้วยค่ะ..._heart+love_


เมื่อวานมีเทวดาพร้อมนางฟ้าพาไปเยี่ยมชมวิมาน
สงสัยว่าจะเป็นท่าน ๆ ที่ดูแลพระขรรค์สีขาวแน่ ๆ
อิอิ...รออ่านประวัติพระขรรค์สีขาวค่ะ...


และขอโมทนากับคุณน้อง am12 ด้วยนะคะ อิอิ มาแรงนะคะนี่

 

พี่น้ำใสนอนดึกเหมือนกันนะคะ
ระวังรักษาสุขภาพด้วยนะจ้า...อย่าหักโหม ๆๆ

 

ขออนุโมทนาบุญกับน้องน้ำตาลด้วยค่ะ การชอบสีม่วงนี้มีเหตุค่ะ สีม่วงเข้มนี้ออกไปโทนน้ำเงิน ยิ่งดูยิ่งงามค่ะ

Numsai

 

พระขรรค์ทั้ง ๔ สีนั้น ความยาวไม่เท่ากันนะคะ รูปร่างก็แตกต่างกันเล็กน้อยค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับคุณ am12 ด้วยค่ะ

Numsai

 

เนื่องจากมีเพื่อนสมาชิกท่านหนึ่งได้สอบถามว่า เหตุใดการทำสงครามครั้งแรก ทัพจากพญานาคจากหลายเมือง แต่กลับพ่ายแพ้พญาครุฑ แต่สงครามครั้งหลังพญานาคเพียงเมืองเดียว กลับถล่มพญาครุฑได้จนเมืองล่มสลาย

เหตุจากสองสงครามนี้ห่างกันเป็นพันปี(เวลาเมืองมนุษย์) ประกอบกับผู้ครองเมืองทั้งสองก็เปลี่ยนไป ฝ่ายพญานาคเมืองสัตตวิริยนครนั้นค้นหาจุดอ่อนของครุฑได้

และผู้ครองเมืองครุฑขณะนั้น (ท่านไม่ให้เอ่ยนาม) ไม่ใช่พญาสหัสสนัยเวณไตย (ซึ่งพญาสหัสสนัยเวณไตยที่เคยเป็นพญานาค จะทราบจุดอ่อนของพญานาคเป็นอย่างดี) ทำให้สงครามครั้งที่สอง เมืองครุฑเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ และล่มสลายไป

ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายครุฑ หรือฝ่ายนาค ล้วนแต่เป็นไปตามกรรมของตน ปัจจุบันผู้เกี่ยวข้องเรื่องนี้ ต่างก็เคลื่อนภพเป็นมนุษย์ และเทวดาแล้ว

เรื่องราวต่าง ๆ ที่พระอัศดงฤาษี หรือพระอินทรปัตต์ท่านให้ทราบ เพียงเพื่อมาให้อโหสิกรรมต่อกัน หลายท่านต้องการเข้าพระนิพพานในชาตินี้ แต่ยังติดเพียงกรรมเล็กน้อยในอดีตจะได้หมดวาระกรรมต่อกันค่ะ

ขออนุโมทนาท่านผู้ถามเรื่องนี้ ผ่าน PM (ขออนุญาตไม่เอ่ยนาม) มา ณ.ที่นี้ด้วยค่ะ

Numsai

 

...ประวัติพระขรรค์สีม่วงเข้ม และพระขรรค์สีม่วงอ่อน ตอนจบ..

​

พญาอุตตรมงคลนาคราชได้มอบพระขรรค์สีม่วงเข้มแก่เจ้าชายศุภสีห์นาคราช เพื่อเป็นเครื่องแสดงการมอบราชสมบัติให้ปกครองเมืองต่อไป

หลังจากที่เจ้าชายศุภสีห์นาคราชได้อภิเษกแล้ว ท่านพญาอุตตรมงคลนาคราช และพระนางจันทาเทวี ก็มีจุติพระธิดา ๑ องค์ นามว่า เจ้าหญิงสิริมายาเทวี

พญาอุตตรมงคลนาคราชนั้นรักและเอ็นดูเจ้าหญิงองค์นี้มาก นางมีอุปนิสัยขี้เล่น น่ารัก เข้ากับผู้อื่นง่าย แต่เป็นใจร้อน มุทะลุ ชอบใช้กำลังดุจชาย พระองค์จึงได้เลี้ยงดูพระธิดา คล้ายพระโอรสคือ ให้เรียนรู้วิชาการรบ การป้องกันตัว ได้ส่งให้ไปเรียนวิชาไหมฟ้าจากพระอินทรปัตต์ฤาษี

เนื่องจากนิสัยมุทะลุของนาง พระอินทรปัตต์ฤาษีจึงไม่ได้สอนวิชาไหมฟ้าให้ เพราะเกรงว่า ทำให้เดือดร้อนภายหลัง จึงสอนวิชาอื่นให้แทน เช่น วิชาแปลงกาย วิชาล่องหน วิชาเล่นแร่แปรธาตุเป็นต้น


เจ้าหญิงสิริมายาเทวีนั้น เป็นที่รักของนาคานาคีทั้งหลาย นางชอบผจญภัยในโลกมนุษย์มักหนีจากเมืองบาดาลไปแอบเรียนวิชาจากพระฤาษีในเมืองมนุษย์เสมอ ๆ บางครั้งจะชอบแปลงกายไปหลอกพระนางมนัญตา พระชายาของเจ้าชายศุภสีห์นาคราช นางจึงเป็นที่รักของพระเชษฐา และพระชายามาก ทั้งสองยังไม่มีพระโอรส-ธิดา จึงเอ็นดูเจ้าหญิงสิริมายา คล้ายพระธิดาของตนเช่นกัน

กาลต่อมา พญาอุตตรมงคลนาคราช และพระนางจันทาเทวีได้จุติบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ก่อนจะจุติพระนางจันทาเทวีได้มอบพระขรรค์สีม่วงอ่อนให้แก่พระธิดา ส่วนเจ้าชายศุภสีห์นาคราชได้ปกครองเมืองต่อจากพระบิดาอย่างร่มเย็นเป็นสุขตามอายุขัยของตนจนถึงยุคของพระพุทธสมณโคดม จึงได้นำพระขรรค์สีม่วงเข้มถวายแด่พระพุทธเจ้า เพื่อเป็นพุทธบูชา และคราวนั้นท่านได้รับการพยากรณ์จากพระพุทธสมณโคดมว่า ..

“พญาศุภสีห์นาคราชจะสำเร็จเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ในอนาคตกาล”

ส่วนเจ้าหญิงสิริมายาเทวีก็ได้ถวายพระขรรค์สีม่วงอ่อนเช่นกัน นางมีความปรารถนาจะเป็นคู่บารมีของพระโพธิสัตว์ ก็ได้รับการพยากรณ์เช่นกัน ในชาตินั้นพระโพธิสัตว์คู่บารมีไม่ได้ลงมาเกิดแต่อย่างใด

หลังจากหมดอายุขัยในนาคพิภพแล้ว นั้นทั้งหมดก็ต่างจุติตามวาระกรรมของตน

ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านอีกครั้งค่ะ
Numsai

 

ในกาลครั้งสงครามนั้น มีฝ่ายใดเอ่ยคำสาปแก่ผู้ใดไว้หรือไม่เจ้าคะพี่น้ำใส

 

ว้า... รู้เลยว่าพระนางสิริมายาเทวีเป็นใผ...อิอิ...
แสดงว่าเทวดาและนางฟ้าเมื่อคืนนั้นไม่ใช่ใครอื่น
คือท่านพ่ออุตตรมงคลนาคราชและท่านแม่จันทาเทวีแน่ ๆ


เมื่อคืนนั่งสมาธิตามปกติค่ะ แต่จู่ ๆ ก็เห็นภาพวิมานสวยงามบนสวรรค์
เสร็จแล้วก็มีเทวดาและนางฟ้าเข้ามาจูงมือคนละข้างพาเข้าไปในวิมาน
และเรียกหนูว่าลูก และท่านทั้งสองก็ดูเหมือนจะมีความรักความห่วงใยให้มากเป็นพิเศษ...
หนูไม่ค่อยอยากเที่ยวจึงกราบลาท่านลงมา...แล้วสัญญาว่าจะไปเยี่ยมใหม่เมื่อโอกาสอำนวยค่ะ


พี่พูดเหมือนท่านสิทธิสัตตะเลยค่ะ...ว่าพระนางสิริมายาใจร้อน มุทะลุ อิอิ...
สาธุ ขอโมทนากับพี่ค่ะ...

 

ไปสาปพี่เขาเอาไว้แล้วทำลืมนะยัยนาค...
ให้ตั้งคำถามใหม่...คำสาปนั้นเจ้าหญิงสิริวิมลมาลาไปแก้ไขให้พญาสหัสสนัยแล้ว
ปัจจุบันผลของคำสาปหายไปแล้วหรือไม่...
หากยังไม่หายต้องแก้ไขอย่างไรเจ้าคะ?


ขอบพระคุณพี่น้ำใสล่วงหน้าเจ้าค่ะ

 

ขออนุโมทนาด้วยคนครับ

 

อือ แหม ก็ถามเริ่มก่อนไง ว่าสาปไหม ว่าอะไร ถ้ายังไม่หายจะทำไง แหม แต่ว่าถ้าสาปให้หล่อก็จะไม่ถอนให้นะ ให้อยู่อย่างนั้นแหละ และจะขอให้แกสาปให้สวยๆเป็นการล้างแค้น อิอิ