จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

โมทนาสาธุกับจิตบุญ๘๒ และครูผู้สอนทุกท่านครับ ..... สาธุ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

ก่อนอื่นก็ต้องขอโมทนาสาธุ สาธุกับคุณแพท(จบ.91)และคุณดาว(จบ.92)และคุณครูทุกๆท่านด้วยซัก91+92=183ล้านครั้งด้วยครับ
ทั้งสองท่านเริ่มเรียนในเวลาใกล้เคียงกันและจบกิจก็ใกล้เคียงกันอีก
สายบุญของครูแนทอยู่ที่UKทั้งคู่เลย
เราเห็นคุณแพทแต่แรกแล้ว พอดีว่าครูดัช,ครูผึ้ง,ครูรินรับสอนให้ เราก็หายห่วง..
(แถมมีโค้ชข้างเวทีอีก ครูแนท,ครูเกษ..555)
สุดท้ายท่านก็จบกิจเป็นจบ.91จนได้..สาธุด้วยครับ
(แหม่..สายUKมาแรงเจงๆเหมือนสายเยอรมันเลยง่ะ.. ว่าม๊ะครูวิทย์? ส่วนสายเมืองไทย..555 ต้องคอยอีกซักครู่.. ก็มีจิตบำเพ็ญแก่ๆอยู่หลายดวง คอยให้ท่านๆวิปัสสนาให้แตกฉานก่อน coming soon..เร็วๆนี้!)

ส่วนคุณดาวนี่ลูกศิษย์ครูแนท ครูเกษ ส่วนครูแก่(555) ครูเพ็ญ กับครูลูกพลัง(คอยเชียร์คอยดันส่งลูกเดียว..555)
คุณดาวนี่.. พอเริ่มเรียนคุณครูบอกให้วาง"อัตตา & กรรมฐานเก่า"ลงก่อน แล้วปฎิบัติตามคำครู เธอก็ทำตามในทันที
"ความเพียรเป็นเลิศ+ปัญญาสูง" แต่ละเรื่องคุณครูแค่สอนเพียงครั้งเดียว(ไม่ต้องฉายหนังซ้ำแล้วซ้ำอีก.. จนปากฉีกถึงหู..555) เธอก็น้อมนำไปปฎิบัติจนได้ผลโดยใช้เวลาไม่นานเลย
เราเห็นเธอเดินมรรคด้วยกำลังใจเช่นนี้ ก็คิดอยู่ว่า เช่นนี้คงจะไม่นานเป็นแน่แท้..
คุณครูทุกท่านจึงโหมใส่องค์ความรู้แบบเต็มๆเข้าไป เธอก็รับได้ทั้งหมดอีก.. "ดาวดวงใหม่"
จนในที่สุดก็จบกิจเช่นเดียวกัน..สาธุครับ

ขอเชิญทุกๆท่านร่วมโมทนาบุญกับคุณแพทและคุณดาว(จบ.91&92) ณ.UK และคุณครูผู้สอนด้วยเทอญ.. สาธุครับ

 

การบ้านฉบับสุดท้ายจิตบุญ92 (คุณดาว)

สวัสดีค่ะพี่แนท
 
   ส่งการบ้านเทียบเคียงอารมณ์จิต ณ ปัจจุบัน กับ สังโยชน์ 10 ประการ ของดาวนะค่ะ
 
1.สักกายทิฏฐิ  :  เห็นชัดอย่างแจ่มแจ้งว่าร่างกายนี้หรือขันธ์ 5 นี้มันไม่ใช่ของของเรา  ไม่เห็นว่าจะควบคุมมันได้อย่างแท้จริงซะที  มันแปรเปลี่ยนสภาพไปตามธรรมชาติ ตามกาลเวลา  สุดท้ายไม่มีอะไรเหลืออยู่เลย  มีแต่เพียงความว่างเปล่า  แถมมันยังเป็นก้อนทุกข์  ความเกิด แก่ เจ็บ ตาย มันทุกข์หลายๆ มันมาพร้อมขันธ์ 5  ไม่มีขันธ์ 5 เป็นดีที่สุด มีแล้วมันทุกข์ หิวก็ทุกข์ อิ่มแล้วก็หิวใหม่อีก ขับถ่ายก็ทุกข์ กินแล้วก็ต้องถ่ายออกอีก....รบกวนเรา(จิต)ตลอด  มีขันธ์ 5 มันเหมือนเรากำลังติดคุก(ชีวิต) รู้สึกเลยว่าตัวเองเหมือนถูกหลอกมาตลอดชีวิต โง่มาตลอด ถูกหลอกให้อยู่ในโลกสมมุติ ทุกอย่างมีแต่สมมุติ มันไม่มีอะไรอยู่จริง มันคือความว่างเปล่า มีขันธ์ 5 ก็คือมีทุกข์ ถูกกิเลส รัก โลภ โกรธ หลง ครอบงำมาตลอด นั่นเป็นสาเหตุของความทุกข์ โกรธ 1ครั้ง ก็เกิดมีภพมีชาติขึ้น 1ครั้ง  ครั้งเดียวก็ทุกข์แล้ว,เหมือนอุจาระ นิดเดียวมันก็เหม็น   เหมือนตัวเองกำลังติดคุก  วิถีทางที่จะพ้นจากความทุกข์ ออกไปจากคุก(ชีวิต)นี้ได้ เราต้องหลุดพ้นจากวัฏฏะสงสาร(ตัวนี้คือคุกใหญ่ที่ครอบคุกชีวิตไว้อีกชั้นนึง)....ตอนนี้รู้แล้วว่าต้องไปพระนิพพานอย่างเดียว ไปเป็นเทวดา นางฟ้า หรือพรหม....ก็ไม่เอา ชาตินี้ขอเป็นชาติสุดท้าย     ทุกสรรพสิ่งบนโลกนี้มันเป็นอยู่ของมันอย่างนั้นจริงๆรวมทั้งตัวเราเองด้วย มันคืออนัตตา... มันคือความว่างเปล่า...อย่าไปยึดติดกับขันธ์ 5 เลย ถ้ายึดนั่นคือ..โง่ ไปยึดก้อนทุกข์ 
 
2.วิจิกิจฉา :  ไม่มีความสงสัยในคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเลยแม้แต่นิดเดียว   มีแต่ความซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณ  ซาบซึ้งในพระเมตตา พระบารมี  ท่านทรงเหนื่อยยากขนาดไหน เราไม่อาจรู้ได้  ท่านบากบั่น พากเพียรพยายาม อดทน อดกลั้น  ยอมเหน็ดเหนื่อย  ยอมต่อสู้กับอุปสรรคนานับประการ  สละทุกสิ่งทุกอย่าง  เพื่อให้ได้มาซึ่งหนทางแห่งการดับทุกข์(อย่างถาวร)  แม้ท่านจะปรินิพพานไปนานแล้ว ยังทรงทิ้งคำสั่งสอนไว้ให้ลูกหลานได้นำไปปฏิบัติตามจนถึงความดับทุกข์ได้   เปรียบได้ว่าท่านทรงพากเพียรพยายามปลูกต้นไม้ใหญ่ให้ออกลูกออกผล ไว้ให้ลูกหลานได้เก็บกิน  พวกเราเพียงแค่เดินไปที่ต้นไม้นั้นและเก็บผลกินได้เลย   เราไม่ได้ออกแรงช่วยท่านปลูกสักนิด   แค่ทางที่จะเดินไปเก็บผลไม้นั้นก็ช่างเหนื่อยยากเหลือเกิน  คิดดูเอาเองเถอะค่ะว่าท่านเหนื่อยเพื่อพวกเราขนาดไหน    _/|\_
 
3.สีลัพพตปรามาส  :  สติสัมปชัญญะที่เกิดจากการปฏิบัติกรรมฐาน "จิตเกาะพระ"  ที่ทำอยู่ ณ ปัจจุบันนี้เป็นเครื่องมือประหารกิเลสได้เป็นอย่างดีจริงๆค่ะ  จากเมื่อก่อนการรักษาศีลจะเกิดจากเราต้องระวังไม่ให้เกิด  ไม่มีสติคอยหนุนก็พลาดได้ง่ายๆ   ณ เวลานี้กลับกลายเป็นศีลอัตโนมัติ  มาพร้อมกันทุกอย่าง ทั้ง ศีล สมาธิ และปัญญา
 
4.กามฉันทะ  :  ตัวเราที่ยังหายใจอยู่ พูดได้อยู่ มันก็ไม่แตกต่างอะไรกับซากศพที่ตายแล้ว เพราะร่างกายเราก็เหม็นเน่าทุกวันต้องชำระล้าง อาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ล้างเอาความเน่าเหม็นออกต้องสระผมเกือบทุกวัน ไม่ว่าเขาหรือเราไม่ว่าใครๆก็ตามทุกคนเป็นศพที่พูดได้ เดินได้ พอจิตออกจากร่างกายเราไปเรียกว่าศพที่ตายแล้วเท่านั้นเอง  ทุกอย่างมันคือสมมุติ  อย่าไปยึดติดอยู่กับสิ่งสมมุตินี้อีกเลย  อีกอย่างคืออีกไม่นานเราจะต้องตายเป็นซากศพเหมือนๆกัน ต้องรีบเร่งความเพียรต้องไปพระนิพพานให้ได้ อย่ากลับมาเวียนว่ายตายเกิดจมอยู่กับกองทุกข์กองเหม็นอีกเลย
 
5.ปฏิฆะ  :  ทุกชีวิตบนโลกนี้ล้วนแล้วแต่พากันแบกก้อนทุกข์ไว้กันทั้งนั้น อย่าไปโกรธ เกลียด ชิงชัง ใครเขาเลย  เขาก็ทุกข์ เราก็ทุกข์ ต่างคนต่างต่อสู้กับความทุกข์  สงสารและเมตตาเพื่อนร่วมโลกจะดีกว่า  อย่างน้อยเราก็ไม่ไปเพิ่มทุกข์ให้ใครเขาอีกนะค่ะ   โดยเฉพาะความโกรธเนี่ย  ถามตัวเองว่า  พอโกรธแล้วทุกข์มั้ย....คำตอบคือทุกข์....ทุกข์แล้วยึดไว้ทำไม....ปล่อยวางมันไปซะให้หมด  อบรมจิตไว้ว่า โกรธ 1 ครั้ง....เธอไปนรก 1 ครั้ง  โอ้ย!! ตอนนี้จิตนี้มันไม่ต้องการนรกแล้วค่ะ
 
6.รูปฌาน  :  ไม่ยึดติดค่ะ  เพราะเป้าหมายชัดเจนว่าต้องเป็นพระนิพพานเท่านั้น  เมื่อเรารู้และเข้าใจแล้วว่าสิ่งสำคัญสูงสุดคือพระนิพพาน  ก็ให้มองผ่านสิ่งอื่นๆไป  มองผ่านไปอย่างเดียวพอแล้วค่ะ  เห็นแล้วก็วางไว้ซะตรงนั้นแล่ะ   ไม่ต้องไปแวะหาความสนุก
 
7.อรูปฌาน  :  ไม่ยึดติดค่ะ  ส่วนคำอธิบายได้ให้ไว้แล้วในข้อ 1, 3,4 และ 5
 
8.มานะ  :  ร่างกายนี้คือถุงขี้ และถุงทุกข์ที่มาจาก  ดิน น้ำ ไฟ ลม  ทุกชีวิตก็เหมือนๆกัน ไม่มีคนไทย ไม่มีฝรั่ง ไม่มีเรา  ไม่มีเขา ไม่มีตัวตน ร่างกายนี้ก็ไม่ใช่ของเรา ไม่คิดที่จะไปเบียดเบียนใครทั้งสิ้นเพราะต่างคนก็ต่างแบกถุงทุกข์กันอยู่ นั่นก็ทุกข์กันเกินพอแล้ว   การถือตัวถือตนก็เป็นเหตุของความทุกข์  จิตใจเราพร้อมในการเมตตาปราณี  ไม่ถือตน เขาจะมีฐานะเช่นใดก็ช่าง ถือว่า เป็นเพื่อนเกิด แก่ เจ็บ ตาย เหมือนกันหมด   ความอิจฉาริษยายิ่งไม่ต้องพูดถึง...ไม่หลงเหลือในจิตดวงนี้อีกแล้ว  เห็นอกเห็นใจเพื่อนร่วมโลกมากขึ้นและไม่ต้องการไปเพิ่มทุกข์ให้ใครๆ  มีโอกาสช่วยเหลือเกื้อกูลใครได้ก็ทำทันที....ไม่เห็นแก่ตัว
 
9.อุทธัจจะ :  อันนี้ก็ให้คำตอบไว้ในข้อ 1 แล้วค่ะ  คือ  เราทุกคนถูกหลอกให้อยู่ในโลกสมมุติ ทุกอย่างมีแต่สมมุติ มันไม่มีอะไรอยู่จริง มันคือความว่างเปล่า มีขันธ์ 5 ก็คือมีทุกข์ ถูกกิเลส รัก โลภ โกรธ หลง ครอบงำมาตลอด นั่นเป็นสาเหตุของความทุกข์ โกรธ 1ครั้ง ก็เกิดมีภพมีชาติขึ้น 1ครั้ง (ครั้งเดียวก็ทุกข์แล้ว,เหมือนอุจาระ นิดเดียวมันก็เหม็น) เหมือนตัวเองกำลังติดคุก   ต้องหาทางออกไปจากคุก(ชีวิต)นี้ให้ได้ เราต้องหลุดพ้นจากวัฏฏะสงสาร (ตัวนี้คือคุกใหญ่ที่ครอบคุกชีวิตไว้อีกชั้นนึง)....ตอนนี้รู้แล้วว่าต้องไปพระนิพพานอย่างเดียว ไปเป็นเทวดา นางฟ้า หรือพรหม....ก็ไม่เอา ชาตินี้ขอเป็นชาติสุดท้ายแล้วค่ะ    
 
10.อวิชชา :  ไม่ตกหลุมพลางของโลกสมมุติอีกต่อไป ปล่อยวางทุกสิ่งทุกอย่างลงซะ  ให้มันเป็นไปตามกฎเกณฑ์ของธรรมชาติ  สุดท้ายแล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็ต้องจบลงที่กฎไตรลักษณ์ คือ อนิจจัง  ทุกขัง  อนัตตา  จบลงที่ความว่างเปล่า  ถึงจะได้พบกับความสงบสุขที่แท้จริง  แม้แต่ธรรมะของพระพุทธเจ้านั้นเป็นเพียงข้อปฏิบัติ เป็นทางเดินมรรค เราต้องเดินอยู่ตรงกลางเท่านั้น ส่วน 2 ข้างทางนั้นมันคือสุขและทุกข์ ให้เดินมองมันไปเฉยๆสุขก็เห็น ทุกข์ก็เห็น แต่เราไม่ปรารถนาอะไร แล้วให้ผ่านมันไปอย่างเดียว เราต้องการความสงบอย่างเดียว อย่าได้แวะเชียวนะ ถ้าแวะมันจะเป็นทุกข์หลายๆ หายสงสัยเสีย ปล่อยวางมันเสีย แม้กระทั่งข้อธรรมะปฏิบัติก็ต้องปล่อยวางไปซะอย่าแบกไปด้วย...มรรคผลถึงจะเกิด ปล่อยวางทุกอย่างลงได้แล้วก็ โล่ง โปร่ง สบายแล้วค่ะ
 
ส่งการบ้านเท่านี้นะค่ะพี่แนท  วันนี้ส่งเร็วหน่อยหลังเลิกงานดาวมีธุระข้างนอกกับสามีน่ะค่ะ...
คิดถึงพี่แนทนะค่ะ ^_^
 
ดาวค่ะ

 

ใกล้ 100 ไปทุกที ....กำลังดูว่าใครจะได้ หมายเลข 99 และ 100 .....(พี่ภูจะแจกของขวัญให้ครับ อิอิ)
จะสายอังกฤษ สายเยอรมัน สายใต้ สายกลาง หรือสายอีสาน สายเหนือ .....
อ้าว มีเยอะจัง หลายสายจริงๆครับ

ท่านพี่ภูกล่าวไว้สมกับที่เป็นหมอดูประจำกระทู้จริงๆครับ ...... เริ่มขจรขจาย ไปทั่วทิศจริงๆ

เห็นแล้วอิ่มจริงๆครับ .....

ขอโมทนาสาธุกับทุกท่านด้วยครับ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

คำสอนสมเด็จองค์ปฐม

คำสอนสมเด็จองค์ปฐม

ท่านทั้งหลาย การหลบหลีกไม่ต้องตกอบายภูมิ มีนรกเป็นต้น เป็นของไม่ยาก

๑. ขอทุกท่านจงอย่าลืมความตาย จงคิดว่าความตาย อาจจะมีกับเราเดี๋ยวนี้ไว้เสมอๆ

๒. เคารพพระพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์ ด้วยศรัทธาแท้ (ด้วยความจริงใจ)

๓. มีศีลบริสุทธิ์เป็นปกติ และ

๔. เป็นกรณีพิเศษ ปฏิเสธการเกิดเป็นมนุษย์ เทวดา นางฟ้า และพรหมในชาติต่อไป

ทุกท่านเห็นนิพพานแล้ว ตั้งใจไปพระนิพพานโดยเฉพาะ

เท่านี้ทุกท่านจะหนีอบายภูมิพ้น และไปพระนิพพานได้ในที่สุด


หมายเหตุ : เทศน์ที่ "เทวสภา" วันที่ ๘ สิงหาคม ๒๕๓๕ เวลา ๘.๐๐ น.

พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน

เมตตาเล่าให้ลูกหลานฟัง เมื่อวันที่ ๑๑ สิงหาคม ๒๕๓๕ เวลา ๒๑.๐๐ น.

+++++++++++++++++++++++++


ด้วยจิตคารวะ

นิวเวป จบ.๑๔






******************************************

เป้าหมายสุดท้ายของชีวิต คือ พระนิพพาน
​

 

สวัสดีครับ ท่านผู้ชมทั้งหลาย
ไม่ทราบว่าใครไปจุดธูปอัญเชิญผมมาเนี๊ย!

เด๊่ยวก่อน ขออภิมหาโมทนาบุญกับ...
คุณแพท ศิษย์ครูดัช ครูผึ้ง ครูริน จบกิจจิตเกาะพระเป็นจิตบุญ 91
คุณดาว ศิษย์ครูลูกพลัง ครูเกษ ครูแนท จบกิจจิตเกาะพระเป็นจิตบุญ 92

โอ้โห! เป็นขวัญตาบุญใจจริงๆ ที่ได้พบเธอคุณแนท ป่านนี้เธอจะหิวข้าวเป็นไหมเนี๊ย?สายบุญเธอขึ้นซ้อนกันขนาดนั้นเลยเชียว คนที่แอบอิ่มบุญกับเธอไปด้วยนั้น เห็นว่าคนข้างๆเธอก็คือ ครูเกษสาวเมืองแคน(ไม่ใช่ขอนแก่นนะ สาวแคนนาดา)

และครูที่อิ่มไม่แพ้กับเธอไปด้วยก็คือ คุณผึ้ง เธอเริ่มเครื่องติดแล้ว และคุณริน(สาวเมืองเยี่ยม(เบลเยี่ยม)) ส่วนครูดัชและครูลูกพลังนั้น ท่านอิ่มและอวบ เอ๊ย เอิบ เบิกบานของท่านอยู่แล้วหล่ะ ไม่ต้องบอกก็รู้ ไง๊หล่ะครูดัชนั่งประกบกับท่านพ่อมิห่างเหิรเลยนะ ฮ่าๆ รู้ละกัน...ครูดชน.ครูปกครองแห่งจิตเกาะพระ และพระราชเลขาแห่งโลกทิพย์ ระวังท่านนี้ให้ดีๆ คอยเป็นหูเป็นตาของใครไม่ทราบ บอกไม่ได้ ไม่คนคนละกัน นึกว่ารอดสายตาพี่ภูไปได้ ฮ่าๆ

ต่อไปนี้ คุณแนทจะได้รับรางวัลจากโลกทิพย์ เป็นเสมือนอาหารทิพย์ หรืออิ่มทิพย์ อยากรู้ว่าอาการมันเป็นอย่างไร ให้ไปถามครูเพ็ญ หรือครูเกษก็ได้ ท่านอิ่มทุกวัน สวยวันสวยคืน
เห็นไหม๊ ความมั่นใจเธอมาหนึ่งดอกแล้ว แต่เธอต้องการถึงสามดอก เดี๋ยวดอกที่สองสามจะตามมาในภายหลัง
สายบุญ และจิตพร้อมจะเข้ามาหาเธอ ถ้าสายบุญเธอยกสองดวงไปแล้ว

สงสัยป่านนี้ไม่ทราบว่า คุณแนทจะนนอนหลับไหม๊ และต่อไปคุณแนทจะเริ่มนอนดึกเหมือนครูเพ็ญ ครูเกษละนะ
อะไรทำให้เธอเปี๋ยนไป๊

 

ขอร่วมอนุโมทนากับจิตบุญดวงใหม่ทั้งสองท่าน และคุณครูจิตบุญทุกท่านด้วยค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ขอแสดงความยินดีและขอโมทนากับจิตบุญดวงที่ 91 และครูผู้สอนด้วยนะค่ะ.

 

ขอแสดงความยินดีและโมทนาบุญกับจิตบุญดวงที่ 92 และครูผู้สอนด้วยนะค่ะ

 

สาธุ สาธุ สาธุ ขออนุโมทนาบุญกับจิตบุญน้องใหม่ดวงที่ 91 แล้วจ้าาาา และขออนุโมทนาบุญกับครูผู้สอนทุกท่านด้วยค่ะ สาธุ๊

โมทนาสาธุกับคุณแพทด้วยนะค่ะ พี่เพ็ญได้ฤกษ์ประกาศอย่างเป็นทางการให้ซะที 5555 (พี่เพ็ญมัวยุ่งไปช่วยพี่หมีภูอยู่ อิๆๆ)

 

สาธุ สาธุ สาธุ ขออนุโมทนาบุญกับจิตบุญน้องใหม่ดวงที่ 92 แล้วจ้าาา พี่ภู
และขออนุโมทนาบุญกับครูผู้สอนทุกท่านค่ะ สาธุ๊

 

วันนี้ ขอเสนอคำว่า จิตของมหาชน
จิตของมหาชนคือจิตที่ยิ่งใหญ่
จิตของมหาชนคือจิตที่ทรงความเมตตา
จิตของมหาชนคือจิตที่ทรงด้วยเหตุผลและปัญญา
จิตของมหาชนคือจิตที่พร้อมรับคำติเตียน
จิตของมหาชนต้องทรงความนิ่ง เพื่อการวิ่งเข้าสู่การพิจาณา
และจิตของมหาชน ไม่มองที่ความศรัทธาที่เขาจะมีต่อตน
แต่มองที่ผลของงานที่ตนได้กระทำไป
โมทนาสาธุกับจิตของมหาชน
(ท่านพ่อฝากมาจ๊ะ)

 

สวัสดีค่ะพี่ภู ,ครูเพ็ญ ,ครูดัช และคุณครูจิตบุญทุกๆท่าน

แหมคุณครูพี่ลูกพลัง กล่าวรายงานเรื่องคุณแพทยังกับตาเห็น
จนผึ้งไม่ต้องพูดอะไรแล้วละค่ะ คุณแพทท่านมีความเพียรเป็น
เลิศจริงๆค่ะ ทำเอาครูพี่เลี้ยงอย่างผึ้งกับครูรินยังไม่ทันสั่งสม
ประสบการณ์การสอนเท่าไรนัก ท่านก็ติดจรวดขึ้นพระนิพพาน
ไปเสียแล้ว ได้แค่แนะนำนิดๆหน่อยๆ กับให้กำลังใจเท่านั้นเอง

คุณแพทเริ่มเข้ารับการฝึกจิตเกาะพระตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม
การบ้านฉบับวันที่ 8 ตุลาคมนั้น ต้องรอให้ครูดัชพิจารณา แต่คุณครู
ดัชยังไม่ตอบกลับ จึงให้คุณแพทส่งการบ้านรายงานอารมณ์จิต
ปัจจุบันเข้ามาอีกทีหนึ่ง แล้วส่งต่อให้ครูเพ็ญพิจารณา จึงประกาศ
จบกิจเป็นจิตบุญดวงที่ 91 วันที่ 11 ตุลาคม รวมระยะการฝึก 8-11 วัน
ต้องขออภัยที่เอาการบ้านขึ้นกระทู้เป็นธรรมทานไม่ได้ เพราะผึ้ง
ทำไม่เป็นค่ะ

ผึ้ง จบ.๓๐

 

โมทนาสาธุ คุณแพทจ๊ะ
และครูริน ครูผึ้งด้วย แถมมีคุณแนทและครูเกษมาอีกแรง
สาธุจ๊ะ

 

โมทนาสาธุจ๊ะ
เชิญครูรินกับครูผึ้งเลยจ๊ะ
คุณแพทเขียนรายงานไปเลยนะ
ครูดัชปลดแอกแล้ว ขอเลื่อนไปท่านอื่นก่อน
บ๊ายบาย
สาธุ

 

โมทนาสาธุจ๊ะ กับคุณดาว
และครูทุกท่านด้วยนะจ๊ะ
สาธุ
ปล.จิตยิ้มจิตแจ่มจริงๆเลยช่วงนี้

 

กราบขอบคุณท่านพ่อและครูดัชที่สื่อสาส์นนี้มาให้
พี่เพ็ญเป็นปลื้มค่ะ
คำชมใดในโลกพี่เพ็ญไม่ต้องการ
แต่คำชมของท่านพ่อพี่เพ็ญยินดีรับเพราะไม่เจือด้วยกิเลส
ท่านพ่อมีแต่เมตตาไม่มีประมาณ
จิตอิ่มจนหายเหนื่อยแล้วค่ะ
ส่วนกายช่างมัน ฉันไม่แคร์ 5555555
สาส์นนี้ท่านพ่อฝากถึงจิตบุญทุกท่านนะคะ โมทนารับไปด้วยนะคะ สาธุ

 

ไม่มีใครจุดธูปหรอกพี่ภู แต่เอาก้อนเพชรไปปา
หน้าต่างปราสาทของพี่ภูต่างหากล่ะ 5555555
ร้อเร่นหรอก อิอิ
แค่คิดจิตก็สื่อกันได้แล้วนะ ลูกพ่อองค์เดียว
บ้านแห่งเดียวกัน
ชะโงกหน้าออกมาทางหน้าต่างได้นะ แต่อย่า
ส่งมะเหงกเป็นพอ แฮ่ๆ

 

อิอิ มาช้ายังดีกว่าไม่มา ครูผึ้ง ครูริน เตรียมสอนต่อนะ

 

โมทนาสาธุค่ะครูเพ็ญ
กำลังรอพี่ภูอีกท่านค่ะ