จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

pporjai · 14 ตุลาคม 2012

ธรรมะสวัสดีเช้าวันอาทิตย์คะครูดัช..
ตามหาญาติผู้ใหญ่ พี่ต้อย สุภาทรค่ะไฟเขียวหายไป 2-3 วันแล้ว..อิอิอิ
เธอส่งข้อความ wonderful girl มาแล้วหายตัวไป.. ประกาศตามหาค่ะ

มัญญา · 14 ตุลาคม 2012

pporjai said: ↑

ธรรมะสดจาก อ.ภู

โลกธรรมดาไปให้ไกลๆ เพราะจิตตอนนี้ไปไกล บอกไม่ถูกว่ามันไปไหน สติตามรู้หมด รู้ทั้งนอก รู้ทั้งใน รู้ทั้งคนสัตว์สิ่งของ ของใครของมัน กายใครกายมัน สัตว์ใครสัตว์มัน ที่พวกเราหลงไปยึดกันนั้น มันบอกว่า มันไม่มีใครเป็นเจ้าของจริงๆสักราย และจิตไม่เอาอะไรสักอย่างเดียว ทั้งรูปทั้งนาม มันรู้วางลูกเดียว รู้เมื่อไหร่ ก็วางมันเดี๋ยวนั้นทันที เราแทบไม่ต้องคิดหรือสงสัยอะไรแล้ว กายไร้น้ำ จิตก็ไร้น้ำหนัก เห็นกายเรา กายเขาเหมือนกันหมด สวยแต่ข้างนอก แต่ข้างในนั้นสกปรกเหมือนกันหมด ไม่มีอไรน่าดู หมดลมตัวเขียวกันหมด แต่จะสดใสเฉพาะผู้ที่แยกกายแยกจิตเป็นนิจ เพราะธาตทั้งสี่คือ ดินน้ำลมไฟนั้นมันกลับบ้านใครบ้านมันก่อนจะหมดลมนั่นเอง แต่ถ้าผู้ที่ไม่เคยแยกกายแยกจิต หรือไม่ได้ฝึกจิตขั้นสูง ธาตุทั้งมันอยู่อาศัยปะปนกันมั่วไปหมด เวลาตายไป แล้วมันจะกลายเป็นธาต หรือพระธาตุกันได้อย่างไร มันไม่เป็นตกผลึกก่อน ....

ขออนุญาตตัดตอนเนื่องจากอ่านแล้วตาล้าย ตาลายค่ะ[/QUOTE]

ตาลายเช่นกันค่ะ..555+++++(ขอโมทนาอจ.ภูทยานฌาน2นะคะ ตามอ่านธรรมมาซักระยะนึงแล้วค่ะ.)
Click to expand...

ลูกพลัง · 14 ตุลาคม 2012

"จิตเสถียร"

dutchanee said: ↑

มันว่างแจ่มใส ชัดเจนจริงๆ
.......
จิตว่างจากความว่าง
ก็จะไม่มีแม้แต่ความว่างให้ได้ว่างกัน
มันคืออะไร คงจะเข้าใจได้ไม่กี่คน
........
มันว่างแจ่มใส ชัดเจนจริงๆ
นิพพานที่เราพากันยกไปดู ไปชม ไปรู้ ไปเห็น ก็คือนิพพานนั่นแหละ
แต่เปรียบได้เป็นนิพพานที่มีขอบมีวงของมัน เป็นนิพพานชั้นนอก
จิตใดเมื่อเดินมาถึงตรงนี้แล้ว จะรับรู้ได้ถึงอารมณ์นิพพาน
ในชั้นนี้ วิถีการเดินทางของจิต มิได้หยุดยั้งได้เพียงแค่นี้
ยังมีทางอีกกว้างไกล ลึกเข้าไป ลึกเข้าไป ห่างออกจากวง
จากขอบ แทงทะลุตรงใจกลางเข้าไปข้างในอันไกลโพ้น
จึงเกิดเป็นลักษณะของ นิพพาน ใน นิพพาน(พระนิพพาน)
ลึกดิ่งทะยานไปไม่เห็น ไม่มี แม้แต่ความว่าง
จึงเป็นที่มาของ ..... ว่าง ใน ความ ว่าง
โมทนาสาธุกับพระอรหันต์เจ้า ทุกๆรูป ทุกๆท่าน
สาธุ สาธุ สาธุ
Click to expand...

วิสัยผู้ทรงฌาน ๑ (โลกุตรฌาน ถือเป็นปัจจัตตังของอริยบุคคล-รู้ได้ด้วยตนเอง)
ถือเป็น๑ใน๔ของเรื่อง"อจินไตย" ที่มิควรจะนำมาคิดซึ่งจะนำมาถึงความเป็นบ้าและเดือดร้อน (ดั่งพุทธพจน์กล่าวไว้)
เพียงรักษาอินทรีย์ให้เข้มแข็ง แก่กล้า เสริมสร้างบารมีให้เต็มเปี่ยม..
วันหนึ่งเมื่อเดินทางไปถึง ทุกๆท่านจักรู้ได้ด้วยตนเอง..
(พูดตามที่พอจะรู้นะ..)

ขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ.. สาธุสวัสดี

pporjai · 14 ตุลาคม 2012

ครูลูกพลังคะ วันนี้..ครูดัชไม่ค่อยสบายเหรอคะ
(ขอให้ขันธ์ 5 ครูหายเร็ว ๆ นะคะ)
ได้อ่านธรรมะที่ครูลูกพลังลงของครูดัชไว้แต่ละหัวข้อมีแต่เฉียบ ๆ

สาธุ ๆ ๆ

pporjai · 14 ตุลาคม 2012

คุณมัญญา อ่านไปเรื่อย ๆ นะคะ ธรรมะดี ๆ จากครูจิตบุญทั้งนั้น..
ของครูลูกพลังนี่ก็เยี่ยมยอดสุด ๆ เลยค่ะ

dutchanee · 14 ตุลาคม 2012

natthapatpun said: ↑

จิตบำเพ็ญหรือจิตเกาะพระท่านใดที่เคยด่าหรือปรามาสครูเพ็ญ ครูเพ็ญให้อภัยและให้อโหสิกรรมกับทุกท่านค่ะ ขอให้ทุกท่านที่เคยกระทำการดังกล่าวอธิษฐานจิตกับสมเด็จพ่อองค์ปฐม ขอขมากรรมที่เคยล่วงเกินครูเพ็ญและครูทุกท่านโดยเจตนาหรือไม่เจตนาก็ดี แล้วให้กำหนดรู้ว่าครูเพ็ญและครูทุกท่านให้อภัยแล้ว

อดีตมันก็คืออดีตอย่าไปเก็บมายึด อย่าไปเก็บมาคิด ปล่อยมันผ่านไป ขอให้ทุกท่านนำจิตเดินทางตรงมุ่งสู่พระนิพพานโดยเร็วพลันเทอญ
Click to expand...

โมทนาสาธุครูเพ็ญ ขอด้วยคนค่ะ
ดัชขออโหสิกรรมกับท่านใดก็ตามหากเราได้
เคยปรามาสไปโดยมิได้มีเจตนา หรือเจตนาก็ตาม
และขอให้อโหสิกรรมกับท่านใดที่ได้ปรามาสเรา
จะเจตนาหรือไม่มีเจตนาก็ตาม
อันนี้ก็ให้ผ่านกันไปด้วยดีค่ะ
ขอทุกท่าน เจริญในธรรมให้ยิ่งยวดขึ้นไปอีกค่ะ
สาธุ

pporjai · 14 ตุลาคม 2012

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ newwave1959
สวัสดีครับ คุณภู และชาวจิตบุญ จิตเกาะพระ สาย ตปท.ทุกๆท่าน

ยังมีหลงอยู่คนนึงทุกๆคืนจนถึงเช้าโน่นแหละคร๊าบบบ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
มันช่างเป็นช่วงเวลาที่วิเศษจริงๆครับ ได้ดู ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส
ได้รับทราบถึงความก้าวหน้า ความสำเร็จของท่านที่เพียรฝึกปฏิบัติ
จนสามารถก้าวไปสู่เป้าหมายที่สำคัญสูงสุดในชีวิตได้
ก็ขอแสดงความยินดี ดีใจ ภูมิใจ ในความสำเร็จทั้งหลายด้วยครับ

ทุกท่านก็ทราบกันดีแล้วว่า กว่าจะฝึกปฏิบัติจนสำเร็จกิจได้นั้น
บางครั้ง มันก็ยากเย็นแสนเข็ญ แต่การที่จะรักษาสถานะภาพ
ของจิตบุญ ให้คงอยู่อย่างมั่นคงถาวรตลอดเวลาและตลอดไปนั้น
กลับยากยิ่งกว่าหลายเท่านัก เพราะขันธ์ห้าหรือกายหยาบของเรานั้น
ยังต้องผจญอยู่กับสิ่งที่จะมากระทบ ในชีวิตประจำวันอีกเยอะแยะมากมาย

"ขอให้พวกเราทุกคน จงมีสติ ในการดำรงชีวิต ไม่ให้หลงหรือหลุดไปกับ
สภาพแวดล้อมอันแสนจะวุ่นวายในโลกเบี้ยวๆใบนี้ เป็นอันขาดนะครับ"

ไม่งั้น แทนที่ก้าวจะขึ้นสู่ข้างบน เผลอๆกลับโดนเตะโด่งหงายท้องตึง
เด้งลงไปข้างล่างแทนซะนี่ แล้วเมื่อไหร่ถึงจะได้มีโอกาสดีๆแบบนี้อีก
ลองเก็บไปคิด และไตร่ตรองดูกันให้ดีนะครับ ทุกๆท่าน

ด้วยจิตคารวะ รัก เคารพ และห่วงใย

นิวเวป จบ.๑๔

---------------------------------------------------------------

เป้าหมายสุดท้ายของชีวิต คือ พระนิพพาน

({) เข้ามาเมื่อไหร่จะเจอครูนิวเวปอยู่เป็นเพื่อน..อุ่นใจเสมอ ๆ ค่ะ

ลูกพลัง · 14 ตุลาคม 2012

pporjai said: ↑

ครูลูกพลังคะ วันนี้..ครูดัชไม่ค่อยสบายเหรอคะ
(ขอให้ขันธ์ 5 ครูหายเร็ว ๆ นะคะ)
ได้อ่านธรรมะที่ครูลูกพลังลงของครูดัชไว้แต่ละหัวข้อมีแต่เฉียบ ๆ

สาธุ ๆ ๆ
Click to expand...

555.. กายท่านน่ะ เราก็บ่ฮู้..
แต่จิตท่านน่ะกำลังเมามันกับการวิปัสสนา ขั้นปรมัติถธรรมอยู่..555

dutchanee · 14 ตุลาคม 2012

pporjai said: ↑

ครูลูกพลังคะ วันนี้..ครูดัชไม่ค่อยสบายเหรอคะ
(ขอให้ขันธ์ 5 ครูหายเร็ว ๆ นะคะ)
ได้อ่านธรรมะที่ครูลูกพลังลงของครูดัชไว้แต่ละหัวข้อมีแต่เฉียบ ๆ

สาธุ ๆ ๆ
Click to expand...

สวัสดีค่ะ พี่พอใจ
แห๊มกำลังอ่านธรรมะเพลินค่ะ
สบายดีค่ะ สบายตลอดค่ะ ขันธ์ห้า งอแง บ้างบางครั้ง
แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะ
ขอเพลงเช้าวันอาทิตย์เมืองไทยสิค่ะ
สาธุ

dutchanee · 14 ตุลาคม 2012

ลูกพลัง said: ↑

555.. กายท่านน่ะ เราก็บ่ฮู้..
แต่จิตท่านน่ะกำลังเมามันกับการวิปัสสนา ขั้นปรมัติถธรรมอยู่..555
Click to expand...

ครูลูกพลังสบายดีบ่ เชียงใหม่เย็นแล้วเน่อ
ว่าแต่ หาศัพท์ที่เข้าใจง่ายกว่านี้ได้บ่
ดชน งง 555555
เข้าใจจิตตัวเอง ยังง่ายกว่า ศัพท์ธรรมะของท่านพี่นา
55555555
สาธุค่ะ

dutchanee · 14 ตุลาคม 2012

ภูทยานฌาน2 said: ↑

มีนวนิยายมาฝากกัน

(อย่ามาถามว่าใครนะ)

ใครเป็นเหมือนเราบ้าง
แต่อยากจะเรียกว่า จิตหลุดออกไปไกลมากแล้ว หมายถึง จิตหลุดออกจากกายไปมาก
และมองเห็นกายเคลื่อนไหวแทบจะทุกอิริยาบถ ไปพร้อมมองเห็นกับจิตตนเองเกิด-ดับ จนกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว จนบางครั้งหันมาถามตนเองว่า นี่คือ ร่างกายของเราเมื่อก่อนหรอ แต่เดี๋ยวนี้มันไม่ใช่แล้ว ความคิดเปลี่ยนไป การมองเห็นก็เปลี่ยนตามไปด้วย จิตมันนุ่มลึก จิตมันเด่นมาก จิตมันลอยอยู่เหนือกาย จิตมันละกายได้ตั้งแต่เรายังมีลมหายใจอยู่เลยหรอ กายที่กำลังหายใจอยู่นี่ก็คือ กายหยาบ และที่กำลังลอยอยู่รอบๆกายหยาบ ก็คือ กายละเอียดอย่างนั้นหรือ จิตออกมานอกกายหยาบของตนเองแล้ว ท่านผู้ชม จิตเขาเริ่มทรงฌานลึกได้เอง โดยแทบไม่ต้องสร้างสติเองเลย จะสลับฌาน จะกระโดฌานก็ได้ แต่ถ้าลองให้จิตกำหนดฌานลึกดู จะมีเสียงวี๊ดๆที่หูทันที แต่พอถอยฌานลงมาต่ำ เสียงนั้นจะหายทันที พวกเราฝึกเล่นสลับฌาน ถอยฌานกันดูบ่อยๆนะ เพราะจะเป็นพื้นฐานทั้งหมด สำหรับคำว่า โลกทิพย์ ไม่เกี่ยวกับกายหยาบ สายตาเริ่มมองเห็นเป็นสีรุ้ง ถ้ากำหนดจิตเข้าฌานลึก นี่กำลังพิมพ์ นี่กำลังลืมตาอยู่นะ ไม่ได้ทำสมาธิแบบนั่งหลับตากันแล้ว จิตเกาะพระนี่ จิตเข้าฌานสดๆกันได้เลย ฌานสดนะไม่ใช่น้ำตาลสด แต่หมายถึง จิตทรงฌานในขณะลืมตา เพราะฉะนั้นใครก็ทำได้ ฝึกได้ ไม่เกี่ยวความเก่ง ผมไม่ได้เก่ง ผมไม่ได้เป็นผู้วิเศษ เวลาคนหลงมาตำหนิหรือด่าว่า เรากลับคิดตรงกันข้ามเมื่อก่อนไปแล้ว เพราะจิตทรงพรหมวิหาร แต่ถ้าใครหลงมาชื่นชมเข้า จิตจะเบนหนีทันทีไม่รับ แถมบอกว่าอย่าไปยุ่งกับมันนะ โลกธรรมดาไปให้ไกลๆ เพราะจิตตอนนี้ไปไกล บอกไม่ถูกว่ามันไปไหน สติตามรู้หมด รู้ทั้งนอก รู้ทั้งใน รู้ทั้งคนสัตว์สิ่งของ ของใครของมัน กายใครกายมัน สัตว์ใครสัตว์มัน ที่พวกเราหลงไปยึดกันนั้น มันบอกว่า มันไม่มีใครเป็นเจ้าของจริงๆสักราย และจิตไม่เอาอะไรสักอย่างเดียว ทั้งรูปทั้งนาม มันรู้วางลูกเดียว รู้เมื่อไหร่ ก็วางมันเดี๋ยวนั้นทันที เราแทบไม่ต้องคิดหรือสงสัยอะไรแล้ว กายไร้น้ำ จิตก็ไร้น้ำหนัก เห็นกายเรา กายเขาเหมือนกันหมด สวยแต่ข้างนอก แต่ข้างในนั้นสกปรกเหมือนกันหมด ไม่มีอไรน่าดู หมดลมตัวเขียวกันหมด แต่จะสดใสเฉพาะผู้ที่แยกกายแยกจิตเป็นนิจ เพราะธาตทั้งสี่คือ ดินน้ำลมไฟนั้นมันกลับบ้านใครบ้านมันก่อนจะหมดลมนั่นเอง แต่ถ้าผู้ที่ไม่เคยแยกกายแยกจิต หรือไม่ได้ฝึกจิตขั้นสูง ธาตุทั้งมันอยู่อาศัยปะปนกันมั่วไปหมด เวลาตายไป แล้วมันจะกลายเป็นธาต หรือพระธาตุกันได้อย่างไร มันไม่เป็นตกผลึกก่อน พูดตรงนี้ก็พอจะเข้าใจกันนะว่าหมายถึงอะไร

จิตมันจะไปจากกาย ละทิ้งกายนี้เมื่อไหร่ก็ได้ จิตมันไม่ได้สนใจอีกต่อไปแล้ว ทุกข์ก็ไม่มี สุขก็ไม่เอา บุญก็วาง ชอบแต่ให้ ให้เขาทั้งหมด มาถึงตรงนี้ทำให้เข้าใจกันเลยว่า ทำไมพระอรหันต์ท่านไม่เอาอะไรเลย ไม่ได้ห่วงอะไรแล้ว ใครจะเป็นหรือว่าใครจะเป็น จิตมันก็มิได้ไปเป็นทุกข์ เป็นร้อนอีกต่อไป บอกตามตรงเลยนะว่าเหมือนเราได้ตายจากไปโลกนี้ ตอนนี้เห็นกายให้ใกล้หรือไกลก็ได้ หรือจิตจะละขันธ์ตอนนี้ก็ทำได้ แต่ถ้าไม่ติดห่วงเรื่อง บ้านรากแก่นแก่นนี้ก็จะไปทันทีทันใด เพราะจิตมันหลุดออกไปเดินรอบกาย ออกไปข้างนอกไปอยู่ที่สูงที่สุดก็ย่อมทำได้ จิตดูข้างบนก็ดูได้ แต่จะไม่ลงลึกกันตรงนี้ น้ำตาไหลปิติตลอดเวลาเลย ในขณะที่จิตหลุดออกมาจากร่าง เป็นอย่างนี้มาสองวันแล้ว ถึงว่ากายไม่ค่อยสบายบ่อย นึกถึงคนที่ขวัญไม่ได้อยู่กับกาย ที่แท้ขวัญคนเรานั้น ก็คือ จิตหรือดวงจิต แต่อันนั้นมักเป็นจิตหลงทาง แต่อันนี้ไม่ใช่ จิตนี้มันลอยเด่นอยู่กลางนภาประมาณนั้น บอกตามตรงว่าไม่อยากกลับเข้าร่าง ก็ปล่อยมัน มันจะเข้าไม่เข้าก็ไม่สนใจแล้ว เพราะมันอยากออกมาข้างนอกมากอยู่แล้ว ฌานลึกนี้ความรู้สึกทางกายไม่มี เวทนาไม่มี จะตัดขาดออกจากกันเลยทีเดียว และเหมือนคนที่ไม่ได้หายใจ ทั้งๆที่ลืมตาอยู่ เหมือนเราไปแอบอยู่ที่ร่างกายใคร เหมือนเราไปขี่ควาย ที่แท้นี่ร่างกายเมื่อก่อนของเรานะ จิตจะหันไปมองใครก็เห็นทันที เห็นกรรมคนอื่นๆทันที แต่จะมีบางอย่างคอยจะปิดไว้อยู่เรื่อยเลย นั่นก็คือ กฎแห่งกรรม เขาเป็นเจ้าของ จิตมันรู้เขาไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับกรรมของใคร จิตไร้พรหมแดน ไม่มีเวลา ไม่มีระยะทาง ไม่มีกลางวันกลางคืน ไม่มีพระอาทิตย์ไม่มีพระจันทร์ ไม่ต้องทานอาหาร ไม่ต้องถ่าย ไม่มีหิว จิตมันสวยงามมีแสงตนเอง มีอยู่สองสี แต่จะปนจะประกายพรึกเป็นบางครั้ง จิตมองเห็นทุกสิ่งจะมีสีแยกออกจากกันชัดเจน แต่มันอยู่รวมกัน มันมองเห็นทุกสิ่งในโลกนี้ นี่เป็นของธรรมชาติทั้งสิ้น นอกจากจิตดวงเดียว มีจิตหลุดออกมาหลายดวง แต่ไม่รู้ใครเป็นใคร แต่จะมีดวงจิตดำๆก็มี จะให้เห็น จะให้รู้ว่าจิตนี้เป็นใคร จิตใจสูงต่ำรู้หมด ภพภูมิสูงต่ำก็เห็น แต่จิตไม่สนใจแยกแยะว่า นี่คือจิตสูง นี่จิตต่ำช้า จิตกำหนดภพภูมิได้ จิตที่อยู่สูงสามารถลงมาข้างล่างได้ แต่จิตที่อยู่ต่ำจะไปขึ้นสูงไม่ได้เพราะมันไปติดตรงที่จิตของผู้นั้นเอง มิใช่มีใครไปขัดขวางเขาหรอกนะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จิตยึดติดมากๆนี่ จะลงต่ำมาก แต่ถ้าจิตที่ไม่ยึดติดอะไร หรือจิตพระอรหันต์จะไปไหนมาไหนได้ทั้งหมด แต่อยู่ที่ท่านจะมาไหม จิตลอยสูงได้ก็เปรียบกับนุ่นหรือนน.เบากว่าอากาศถึงจะลอยไปได้ไกลโดยที่ไม่ตกต่ำมีแต่ลอยสูงยิ่งๆขึ้นไป แต่จิตที่ตกต่ำนั้นเปรียบเสมือนนุ่นที่เปียกน้ำหรือมีนน.มากจะลอยก็ลอยไม่ได้ มีแต่จะตกต่ำลง ตกต่ำลงไปทุกทีนั่นแหล่ะ

โลกทิพย์ไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต ตรงนี้จะเรียกว่าปัจจุบันหรือเปล่าไม่แน่ใจ มันไม่มีเวลาเป็นช่องว่าง ไม่รู้มิติอะไร เหมือนปลาอยู่บนบก เหมือนกอยู่ในน้ำ ที่นี่ไม่มีทั้งน้ำ ไม่มีอากาศ มันคือความว่างแบบไหน ชนิดไหนกันหน๋อ เห็นนะวิมาน เห็นนะเครื่องทรง แต่ไม่อยากได้ ไม่อยากใส่ ไม่อยากมี ผมเห็นจิตบุญส่วนใหญ่มีด้วยกันหมด เหมือนนกันหมด สวยงามมาก ไปไหนลอยไป เหมือนไร้นน. แต่ไม่แตะ ไม่ชนกับอะไรทั้งนั้น ไปได้หมด ไม่ต้องรออะไร ไวกว่าที่เรานึกอีก มันอิสระมาก กลับไปกายหยาบดูก็รู้ว่าน้ำตามันไหลและหนักหัวมาก เหมือนมันจะปวดหรือเปล่า แต่ไม่ได้รับรู้กับมัน ออกมาข้างนอกครั้ง นึกไปนึกว่าว่า เราอุปาทานกินหรือเปล่าหว๋า หูดับ ได้ยินแต่มันเหมือนไกลมากๆ จะให้ได้จิตก็ได้ หรือไม่ให้ได้ยินก็ได้ ผมเพิ่งจะรู้นะเนี๊ยว่า จิตในขณะที่ทรงฌานนี่ เหมือนเรามีตังเยอะๆ จะไปซื้ออะไรก็ได้ จิตที่ทรงฌานอยู่นี้ มันสั่งได้ให้ขึ้นสูงต่ำ หรือถอยฌาน สลับฌาน แต่ถ้ากำหนดถอยเมื่อไหร่ เราจะรู้สึกตัวทันที แต่ยังไม่อยากถอย เพราะยังไม่อยากมีความรู้สึกว่าเรามีกายหยาบ อยู่อย่างนี้สบายดีที่สุด คุณปุ๋มเธอก็เริ่มออกจากแล้วนะ แต่ขานี้ยังติดกายนิดเดียวเอง เธอกลัวออกไปแล้วกลับไม่ได้ จริงไหม๊ คุณปุ๋ม ตรงที่ที่จิตผมอยู่นี้ รู้สึกว่ามันไม่ใกล้ มันก็ไม่ไกล ที่แท้มันอยู่ในจิต ในจิตอีกชั้นนึงแค่นั้นเอง ใครอ่านจะหาว่าเราบ้าหรือปล่าวนะ แต่ผมไม่เคลียร์ใครจะว่าไร เพราะ จิตอนัตตา มันแค่รู้ มันไม่ได้มีความรู้สึกอะไรเหมือนเมื่อก่อน เมื่อก่อนยังมีหลุดบ้าง เช่นร้อนในอกเวลามีคนตำหนินะ แต่ตอนนี้ลองมาหลายครั้งแล้ว แต่เราต้องฝึกบ่อย แต่จะต้องอาศัยกำลังฌานด้วย เพราะตามลำพังเราเอง ตัดไม่ได้หรือทำใจยอมรับไม่ได้ เพราะเรายังไปยึดถือว่ากายนี้เป็นเรา เป็นของเรา คนที่โกรธคน เบียดเบียนกันก็เพราะอะไรเล่า ถ้าไม่ใช่อัตตาหรือมานะ ที่นี่ไม่มีอะไร ไม่มีอันนั้นอันนี้เป็นของเราเลย ไม่มีอะไรเลย แล้วเราจะไปโกรธใครเขาได้ ความโกรธมีอยู่เฉพาะกายหยาบโน้น ทุกข์เกิดได้เฉพาะะกายหยาบโน้น แต่เมื่อไหร่เราแยกกายแยกจิตได้ชัด และจิตทรงฌานกันได้ตลอดนะ ไม่ใช่ทรงฌานเฉพาะนั่งหลับตาเป็นสมาธิ แ่ต่มีเพียงสติเท่านั้นที่สามารถรับรู้กายกับจิตได้เท่านั้น นอกนั้นไม่มี มีแต่หลง ใครมาถามกายมันก็ไม่ตอบมันรู้หมดนะ ทำไมมันไม่ตอบไม่รู้ คนอื่นๆชักเริ่มงงกับพฤติกรรมของผมบ้างแล้ว เพราะเวลาคนถามจะไม่ค่อยชอบพูด แต่จะพูดเฉพาะสาระหรือธรรมะ หรือเป็นเอามากก็คือ จิตสื่อจิต ผมเห็นแล้วกลางกระหม่อมเป็นเหมือนเสาอากาศรับสัญญาณ เป็นคลื่นไฟฟ้าเล็กๆ แต่จะส่งที่ระหว่างคิ้วทั้งสอง ดวงตาที่สามเขาเปิดกันก็ตรงนี้ แต่อย่าไปเพ่งนะ ปล่อยมันเฉยๆ เดี๋ยวมันจะเปิดให้เห็นเอง
แต่ถ้าผมไม่เข้ามาที่กระทู้นี้ ก็แสดงว่า จิตมันไม่ยอมเข้าร่าง ตอนนี้จะปล่อยมันเป็นอิสระ มันจะเข้า มันจะออกปล่อยมันแล้ว ดูสิว่ามันจะเป็นอย่างนี้กี่วัน จิตเหมือนยานอวกาศ มันร่อนไปมาไวมาก มันไปด้วยกำลังฌาน หรือพลังจิตดีๆนี่เอง เดี๋ยวต่อไปจะฝึกให้มันทำงานอย่างอื่นดูบ้าง แต่ตอนนี้จะขอปล่อยให้ความอิสระให้มากที่สุดก่อน และก็ยังไม่ทราบว่ามันจะจบอย่างไร
Click to expand...

โมทนาสาธุพี่ภูเจ้าค่ะ
จิตอยู่เหนือธรรมชาติ
แต่ขันธ์5 ก็ยังอยู่กับธรรมชาติ
ปล่อยให้ขันธ์5 ลอยไปตามธรรมชาติ
มาร่าเริง เบิกบาน
เอิงเอย เอิ๊ก เอิ๊ก
...................
พุทธะ(รู้ ตื่น เบิกบาน)
...................

dutchanee · 14 ตุลาคม 2012

ขอเล่าเรื่องความโง่ของตัวเอง คือว่า.....
เอาเพลงลงไม่เป็น

pporjai · 14 ตุลาคม 2012

dutchanee said: ↑

ขอเล่าเรื่องความโง่ของตัวเอง คือว่า.....
เอาเพลงลงไม่เป็น
Click to expand...

(k)รอฟังเรื่องเล่าครูดัชอยู่นะคะ...
แว่บหนีไปทำเพลงเพื่อครูดัชอยู่ค่ะ บอกว่าอย่าขอหมอลำ เอ๊ย ขอให้ร้องเพลง..
เพลงนี้พี่สาวพอใจมอบให้น้องครูดัชค่ะ ขอให้มีความสุขในวันสุดสัปดาห์นะคะ พรุ่งนี้ต้องไปเป็นมือปืนรับจ้างทำงานอีกแว๊วค่ะ ขันธ์ 5 ทำงานไป จิตก็เบิกบานไป จิตเกาะพระไป..คิดดี ทำดี มุ่งสู่นิพพาน สาธุ ๆ ๆ

ที่นี่เป็นที่..ขอเพียงที่พักใจ..ก่อนก้าวเดินไปสู่จุดมุ่งหมายเดียวกันค่ะ

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=-ZqOd1fDaj8"]khopiengtepakjai 14 10 55 - YouTube[/ame]

<embed id="music" pluginspage="http://microsoft.com/windows/mediaplayer/en/download/" src="" type="application/x-mplayer2" loop="true" autostart="true" showstatusbar="-1" showcontrols="true" height="50" width="320">

<input id="song1" onclick="document.all.music.filename=document.all.song1.value;" value="http://palungjit.org/attachments/a.2297302/" name="Music" type="radio">ขอเพียงที่พักใจ...

ไฟล์เพลง

ขอเพียงที่พักใจ
มาลีวัลย์ เจมีน่า

เดินอยู่กลางลมฝน สู้ทนฟันฝ่า
กายที่มันอ่อนล้า แทบยืนไม่อยู่
เดินต่อไปคงล้ม มันหมดแรงจะสู้
เปิดประตูรับหน่อย ได้ไหม
ยืนอยู่ตรงประตู เนื้อตัวหนาวสั่น
ช่วยแบ่งปันห้องใจ ให้พักสักครู่
ข้างนอกมันเหน็บหนาว ถ้าเธอนั้นเอ็นดู
เปิดประตูรับหน่อย ได้ไหม
อย่าปล่อยให้ฉันยืน
อยู่คนเดียวเปลี่ยวใจเหลือทน
ฝ่าพายุฝ่าแดดลมฝน จนมาพบเธอ
อย่าปล่อยให้ฉันรอ ด้วยใจท้อและทรมาน
เปิดประตูให้ฉันพักพิงอิงแอบ สักครั้ง
ถ้าหากใจเธอนี้ มีผู้ใดครอบครอง
มีเจ้าของ จับจองเอาไว้ก่อน
ขอซอกเพียงเล็กเล็ก ที่จะพอซุกนอน
ตื่นขึ้นมา ก็พร้อมจะจากไป

ยืนอยู่ตรงประตู เนื้อตัวหนาวสั่น
ช่วยแบ่งปันห้องใจ ให้พักสักครู่
ข้างนอกมันเหน็บหนาว
ถ้าเธอนั้นเอ็นดู
เปิดประตูรับหน่อย ได้ไหม
อย่าปล่อยให้ฉันยืน
อยู่คนเดียว เปลี่ยวใจเหลือทน
ฝ่าพายุฝ่าแดดลมฝน จนมาพบเธอ
อย่าปล่อยให้ฉันรอ ด้วยใจท้อและทรมาน
เปิดประตู ให้ฉันพักพิงอิงแอบ สักครั้ง
ถ้าหากใจเธอนี้ มีผู้ใดครอบครอง
มีเจ้าของ จับจองเอาไว้ก่อน
ขอซอกเพียงเล็กเล็ก ที่จะพอซุกนอน
ตื่นขึ้นมา ก็พร้อมจะจากไป
ถ้าหากใจเธอนี้ มีผู้ใดครอบครอง
มีเจ้าของ จับจองเอาไว้ก่อน
ขอซอกเพียงเล็กเล็ก ที่จะพอซุกนอน
ตื่นขึ้นมา ก็พร้อมจะจากไป
จะจากไป

pporjai · 14 ตุลาคม 2012

dutchanee said: ↑

ขอเล่าเรื่องความโง่ของตัวเอง คือว่า.....
เอาเพลงลงไม่เป็น
Click to expand...

ขอโทษน้องครูดัช..พี่พอใจตกภาษาไทยค่ะ
นี่เลยค่ะ วิธีทำ หรือไม่ก็เปิดยูทู้ป แล้วก็ก๊อปปี้ url มาวาง ในรูปภาพลูกโลก ข้างบนเลยก็ได้ค่ะ

วิธีลงเพลงยูทู้ป

UncleGee · 14 ตุลาคม 2012

_/\_
ผมขออธิษฐานจิตกับสมเด็จพ่อองค์ปฐม ขอขมากรรมที่เคยล่วงเกินครูเพ็ญและครูทุกท่านโดยเจตนาหรือไม่เจตนาก็ตามด้วยครับ

apichayo · 14 ตุลาคม 2012

อนุโมทนาสาธุกับชาวดวงจิตเกาะบุญ เกาะพระ ทุกๆท่าน

ชอบแล้ว ประเสริฐแล้ว..ในกิจแห่งอริยมรรค

เข้ามาอ่านแล้วมีปิติ อนุโมทนาสาธุเป็นอย่างสูง.. ครับ

apichayo · 14 ตุลาคม 2012

[SIZE=4 said:

ภูทยานฌาน2[/SIZE];6843333]
มีนวนิยายมาฝากกัน

(อย่ามาถามว่าใครนะ)

ใครเป็นเหมือนเราบ้าง
แต่อยากจะเรียกว่า จิตหลุดออกไปไกลมากแล้ว หมายถึง จิตหลุดออกจากกายไปมาก
และมองเห็นกายเคลื่อนไหวแทบจะทุกอิริยาบถ ไปพร้อมมองเห็นกับจิตตนเองเกิด-ดับ จนกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว จนบางครั้งหันมาถามตนเองว่า นี่คือ ร่างกายของเราเมื่อก่อนหรอ แต่เดี๋ยวนี้มันไม่ใช่แล้ว ความคิดเปลี่ยนไป การมองเห็นก็เปลี่ยนตามไปด้วย จิตมันนุ่มลึก จิตมันเด่นมาก จิตมันลอยอยู่เหนือกาย จิตมันละกายได้ตั้งแต่เรายังมีลมหายใจอยู่เลยหรอ กายที่กำลังหายใจอยู่นี่ก็คือ กายหยาบ และที่กำลังลอยอยู่รอบๆกายหยาบ ก็คือ กายละเอียดอย่างนั้นหรือ จิตออกมานอกกายหยาบของตนเองแล้ว ท่านผู้ชม จิตเขาเริ่มทรงฌานลึกได้เอง โดยแทบไม่ต้องสร้างสติเองเลย จะสลับฌาน จะกระโดฌานก็ได้ แต่ถ้าลองให้จิตกำหนดฌานลึกดู จะมีเสียงวี๊ดๆที่หูทันที แต่พอถอยฌานลงมาต่ำ เสียงนั้นจะหายทันที พวกเราฝึกเล่นสลับฌาน ถอยฌานกันดูบ่อยๆนะ เพราะจะเป็นพื้นฐานทั้งหมด สำหรับคำว่า โลกทิพย์ ไม่เกี่ยวกับกายหยาบ สายตาเริ่มมองเห็นเป็นสีรุ้ง ถ้ากำหนดจิตเข้าฌานลึก นี่กำลังพิมพ์ นี่กำลังลืมตาอยู่นะ ไม่ได้ทำสมาธิแบบนั่งหลับตากันแล้ว จิตเกาะพระนี่ จิตเข้าฌานสดๆกันได้เลย ฌานสดนะไม่ใช่น้ำตาลสด แต่หมายถึง จิตทรงฌานในขณะลืมตา เพราะฉะนั้นใครก็ทำได้ ฝึกได้ ไม่เกี่ยวความเก่ง ผมไม่ได้เก่ง ผมไม่ได้เป็นผู้วิเศษ เวลาคนหลงมาตำหนิหรือด่าว่า เรากลับคิดตรงกันข้ามเมื่อก่อนไปแล้ว เพราะจิตทรงพรหมวิหาร แต่ถ้าใครหลงมาชื่นชมเข้า จิตจะเบนหนีทันทีไม่รับ แถมบอกว่าอย่าไปยุ่งกับมันนะ โลกธรรมดาไปให้ไกลๆ เพราะจิตตอนนี้ไปไกล บอกไม่ถูกว่ามันไปไหน สติตามรู้หมด รู้ทั้งนอก รู้ทั้งใน รู้ทั้งคนสัตว์สิ่งของ ของใครของมัน กายใครกายมัน สัตว์ใครสัตว์มัน ที่พวกเราหลงไปยึดกันนั้น มันบอกว่า มันไม่มีใครเป็นเจ้าของจริงๆสักราย และจิตไม่เอาอะไรสักอย่างเดียว ทั้งรูปทั้งนาม มันรู้วางลูกเดียว รู้เมื่อไหร่ ก็วางมันเดี๋ยวนั้นทันที เราแทบไม่ต้องคิดหรือสงสัยอะไรแล้ว กายไร้น้ำ จิตก็ไร้น้ำหนัก เห็นกายเรา กายเขาเหมือนกันหมด สวยแต่ข้างนอก แต่ข้างในนั้นสกปรกเหมือนกันหมด ไม่มีอไรน่าดู หมดลมตัวเขียวกันหมด แต่จะสดใสเฉพาะผู้ที่แยกกายแยกจิตเป็นนิจ เพราะธาตทั้งสี่คือ ดินน้ำลมไฟนั้นมันกลับบ้านใครบ้านมันก่อนจะหมดลมนั่นเอง แต่ถ้าผู้ที่ไม่เคยแยกกายแยกจิต หรือไม่ได้ฝึกจิตขั้นสูง ธาตุทั้งมันอยู่อาศัยปะปนกันมั่วไปหมด เวลาตายไป แล้วมันจะกลายเป็นธาต หรือพระธาตุกันได้อย่างไร มันไม่เป็นตกผลึกก่อน พูดตรงนี้ก็พอจะเข้าใจกันนะว่าหมายถึงอะไร

จิตมันจะไปจากกาย ละทิ้งกายนี้เมื่อไหร่ก็ได้ จิตมันไม่ได้สนใจอีกต่อไปแล้ว ทุกข์ก็ไม่มี สุขก็ไม่เอา บุญก็วาง ชอบแต่ให้ ให้เขาทั้งหมด มาถึงตรงนี้ทำให้เข้าใจกันเลยว่า ทำไมพระอรหันต์ท่านไม่เอาอะไรเลย ไม่ได้ห่วงอะไรแล้ว ใครจะเป็นหรือว่าใครจะเป็น จิตมันก็มิได้ไปเป็นทุกข์ เป็นร้อนอีกต่อไป บอกตามตรงเลยนะว่าเหมือนเราได้ตายจากไปโลกนี้ ตอนนี้เห็นกายให้ใกล้หรือไกลก็ได้ หรือจิตจะละขันธ์ตอนนี้ก็ทำได้ แต่ถ้าไม่ติดห่วงเรื่อง บ้านรากแก่นแก่นนี้ก็จะไปทันทีทันใด เพราะจิตมันหลุดออกไปเดินรอบกาย ออกไปข้างนอกไปอยู่ที่สูงที่สุดก็ย่อมทำได้ จิตดูข้างบนก็ดูได้ แต่จะไม่ลงลึกกันตรงนี้ น้ำตาไหลปิติตลอดเวลาเลย ในขณะที่จิตหลุดออกมาจากร่าง เป็นอย่างนี้มาสองวันแล้ว ถึงว่ากายไม่ค่อยสบายบ่อย นึกถึงคนที่ขวัญไม่ได้อยู่กับกาย ที่แท้ขวัญคนเรานั้น ก็คือ จิตหรือดวงจิต แต่อันนั้นมักเป็นจิตหลงทาง แต่อันนี้ไม่ใช่ จิตนี้มันลอยเด่นอยู่กลางนภาประมาณนั้น บอกตามตรงว่าไม่อยากกลับเข้าร่าง ก็ปล่อยมัน มันจะเข้าไม่เข้าก็ไม่สนใจแล้ว เพราะมันอยากออกมาข้างนอกมากอยู่แล้ว ฌานลึกนี้ความรู้สึกทางกายไม่มี เวทนาไม่มี จะตัดขาดออกจากกันเลยทีเดียว และเหมือนคนที่ไม่ได้หายใจ ทั้งๆที่ลืมตาอยู่ เหมือนเราไปแอบอยู่ที่ร่างกายใคร เหมือนเราไปขี่ควาย ที่แท้นี่ร่างกายเมื่อก่อนของเรานะ จิตจะหันไปมองใครก็เห็นทันที เห็นกรรมคนอื่นๆทันที แต่จะมีบางอย่างคอยจะปิดไว้อยู่เรื่อยเลย นั่นก็คือ กฎแห่งกรรม เขาเป็นเจ้าของ จิตมันรู้เขาไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับกรรมของใคร จิตไร้พรหมแดน ไม่มีเวลา ไม่มีระยะทาง ไม่มีกลางวันกลางคืน ไม่มีพระอาทิตย์ไม่มีพระจันทร์ ไม่ต้องทานอาหาร ไม่ต้องถ่าย ไม่มีหิว จิตมันสวยงามมีแสงตนเอง มีอยู่สองสี แต่จะปนจะประกายพรึกเป็นบางครั้ง จิตมองเห็นทุกสิ่งจะมีสีแยกออกจากกันชัดเจน แต่มันอยู่รวมกัน มันมองเห็นทุกสิ่งในโลกนี้ นี่เป็นของธรรมชาติทั้งสิ้น นอกจากจิตดวงเดียว มีจิตหลุดออกมาหลายดวง แต่ไม่รู้ใครเป็นใคร แต่จะมีดวงจิตดำๆก็มี จะให้เห็น จะให้รู้ว่าจิตนี้เป็นใคร จิตใจสูงต่ำรู้หมด ภพภูมิสูงต่ำก็เห็น แต่จิตไม่สนใจแยกแยะว่า นี่คือจิตสูง นี่จิตต่ำช้า จิตกำหนดภพภูมิได้ จิตที่อยู่สูงสามารถลงมาข้างล่างได้ แต่จิตที่อยู่ต่ำจะไปขึ้นสูงไม่ได้เพราะมันไปติดตรงที่จิตของผู้นั้นเอง มิใช่มีใครไปขัดขวางเขาหรอกนะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จิตยึดติดมากๆนี่ จะลงต่ำมาก แต่ถ้าจิตที่ไม่ยึดติดอะไร หรือจิตพระอรหันต์จะไปไหนมาไหนได้ทั้งหมด แต่อยู่ที่ท่านจะมาไหม จิตลอยสูงได้ก็เปรียบกับนุ่นหรือนน.เบากว่าอากาศถึงจะลอยไปได้ไกลโดยที่ไม่ตกต่ำมีแต่ลอยสูงยิ่งๆขึ้นไป แต่จิตที่ตกต่ำนั้นเปรียบเสมือนนุ่นที่เปียกน้ำหรือมีนน.มากจะลอยก็ลอยไม่ได้ มีแต่จะตกต่ำลง ตกต่ำลงไปทุกทีนั่นแหล่ะ

โลกทิพย์ไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต ตรงนี้จะเรียกว่าปัจจุบันหรือเปล่าไม่แน่ใจ มันไม่มีเวลาเป็นช่องว่าง ไม่รู้มิติอะไร เหมือนปลาอยู่บนบก เหมือนกอยู่ในน้ำ ที่นี่ไม่มีทั้งน้ำ ไม่มีอากาศ มันคือความว่างแบบไหน ชนิดไหนกันหน๋อ เห็นนะวิมาน เห็นนะเครื่องทรง แต่ไม่อยากได้ ไม่อยากใส่ ไม่อยากมี ผมเห็นจิตบุญส่วนใหญ่มีด้วยกันหมด เหมือนนกันหมด สวยงามมาก ไปไหนลอยไป เหมือนไร้นน. แต่ไม่แตะ ไม่ชนกับอะไรทั้งนั้น ไปได้หมด ไม่ต้องรออะไร ไวกว่าที่เรานึกอีก มันอิสระมาก กลับไปกายหยาบดูก็รู้ว่าน้ำตามันไหลและหนักหัวมาก เหมือนมันจะปวดหรือเปล่า แต่ไม่ได้รับรู้กับมัน ออกมาข้างนอกครั้ง นึกไปนึกว่าว่า เราอุปาทานกินหรือเปล่าหว๋า หูดับ ได้ยินแต่มันเหมือนไกลมากๆ จะให้ได้จิตก็ได้ หรือไม่ให้ได้ยินก็ได้ ผมเพิ่งจะรู้นะเนี๊ยว่า จิตในขณะที่ทรงฌานนี่ เหมือนเรามีตังเยอะๆ จะไปซื้ออะไรก็ได้ จิตที่ทรงฌานอยู่นี้ มันสั่งได้ให้ขึ้นสูงต่ำ หรือถอยฌาน สลับฌาน แต่ถ้ากำหนดถอยเมื่อไหร่ เราจะรู้สึกตัวทันที แต่ยังไม่อยากถอย เพราะยังไม่อยากมีความรู้สึกว่าเรามีกายหยาบ อยู่อย่างนี้สบายดีที่สุด คุณปุ๋มเธอก็เริ่มออกจากแล้วนะ แต่ขานี้ยังติดกายนิดเดียวเอง เธอกลัวออกไปแล้วกลับไม่ได้ จริงไหม๊ คุณปุ๋ม ตรงที่ที่จิตผมอยู่นี้ รู้สึกว่ามันไม่ใกล้ มันก็ไม่ไกล ที่แท้มันอยู่ในจิต ในจิตอีกชั้นนึงแค่นั้นเอง ใครอ่านจะหาว่าเราบ้าหรือปล่าวนะ แต่ผมไม่เคลียร์ใครจะว่าไร เพราะ จิตอนัตตา มันแค่รู้ มันไม่ได้มีความรู้สึกอะไรเหมือนเมื่อก่อน เมื่อก่อนยังมีหลุดบ้าง เช่นร้อนในอกเวลามีคนตำหนินะ แต่ตอนนี้ลองมาหลายครั้งแล้ว แต่เราต้องฝึกบ่อย แต่จะต้องอาศัยกำลังฌานด้วย เพราะตามลำพังเราเอง ตัดไม่ได้หรือทำใจยอมรับไม่ได้ เพราะเรายังไปยึดถือว่ากายนี้เป็นเรา เป็นของเรา คนที่โกรธคน เบียดเบียนกันก็เพราะอะไรเล่า ถ้าไม่ใช่อัตตาหรือมานะ ที่นี่ไม่มีอะไร ไม่มีอันนั้นอันนี้เป็นของเราเลย ไม่มีอะไรเลย แล้วเราจะไปโกรธใครเขาได้ ความโกรธมีอยู่เฉพาะกายหยาบโน้น ทุกข์เกิดได้เฉพาะะกายหยาบโน้น แต่เมื่อไหร่เราแยกกายแยกจิตได้ชัด และจิตทรงฌานกันได้ตลอดนะ ไม่ใช่ทรงฌานเฉพาะนั่งหลับตาเป็นสมาธิ แ่ต่มีเพียงสติเท่านั้นที่สามารถรับรู้กายกับจิตได้เท่านั้น นอกนั้นไม่มี มีแต่หลง ใครมาถามกายมันก็ไม่ตอบมันรู้หมดนะ ทำไมมันไม่ตอบไม่รู้ คนอื่นๆชักเริ่มงงกับพฤติกรรมของผมบ้างแล้ว เพราะเวลาคนถามจะไม่ค่อยชอบพูด แต่จะพูดเฉพาะสาระหรือธรรมะ หรือเป็นเอามากก็คือ จิตสื่อจิต ผมเห็นแล้วกลางกระหม่อมเป็นเหมือนเสาอากาศรับสัญญาณ เป็นคลื่นไฟฟ้าเล็กๆ แต่จะส่งที่ระหว่างคิ้วทั้งสอง ดวงตาที่สามเขาเปิดกันก็ตรงนี้ แต่อย่าไปเพ่งนะ ปล่อยมันเฉยๆ เดี๋ยวมันจะเปิดให้เห็นเอง
แต่ถ้าผมไม่เข้ามาที่กระทู้นี้ ก็แสดงว่า จิตมันไม่ยอมเข้าร่าง ตอนนี้จะปล่อยมันเป็นอิสระ มันจะเข้า มันจะออกปล่อยมันแล้ว ดูสิว่ามันจะเป็นอย่างนี้กี่วัน จิตเหมือนยานอวกาศ มันร่อนไปมาไวมาก มันไปด้วยกำลังฌาน หรือพลังจิตดีๆนี่เอง เดี๋ยวต่อไปจะฝึกให้มันทำงานอย่างอื่นดูบ้าง แต่ตอนนี้จะขอปล่อยให้ความอิสระให้มากที่สุดก่อน และก็ยังไม่ทราบว่ามันจะจบอย่างไร[/QUOTE]

อนุโมทนาสาธุ ในธรรม...ครับ
(ชอบบทความนี้มาก อ่านแล้วถึงใจ จะแวะมาอ่านบ่อยๆนะครับ)
Click to expand...

ธรรมมณี · 14 ตุลาคม 2012

Survival said: ↑

อนุโมทนาสาธุกับชาวดวงจิตเกาะบุญ เกาะพระ ทุกๆท่าน

ชอบแล้ว ประเสริฐแล้ว..ในกิจแห่งอริยมรรค

เข้ามาอ่านแล้วมีปิติ อนุโมทนาสาธุเป็นอย่างสูง.. ครับ
Click to expand...

ยินดีต้อนรับนะค่ะ ที่เข้ามาแวะชม เออ..แล้วท่านไม่สนใจที่จะร่วมเดินทางกลับบ้านไปกับพวกเราดอกหรือ..

ธรรมมณี · 14 ตุลาคม 2012

เมื่อธรรมะจัดสรร ให้เราโคจรมาเจอกัน เป็นกัลยาณมิตรกัน และต่อจากนี้ไป เราก็จะจับมือกัน ช่วยเหลือคนอี่นๆ ที่เขากำลัง
หาทางพ้นทุกข์ เหมือนที่เราเคยเป็นมาก่อน นะคะ น้องๆ ...

"จับมือไว้แล้วไปด้วยกัน ..เราจะทำเพื่อ ท่านพ่อ เพื่อ หลวงพ่อของเรา " สาธุ

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=-QKp_GSXSVI&feature=related]จับมือไว้...แล้วไปด้วยกัน - YouTube[/ame]

อ่ะ..หนูเอาเพลงนี้มาลงให้ค่ะพี่แนท เห็นว่าเข้ากันพอดีเลย อิๆๆ({)({)

natthapatpun · 14 ตุลาคม 2012

ขออนุญาตประกาศจิตบุญดวงที่ ๙๓ ณ วันที่ ๑๔ ตุลาคม ๒๕๕๕

ขอท่านทั้งหลายจงโมทนา
กับจิตบุญดวงที่ ๙๓
ของกลุ่มจิตบุญเทอญ
สาธุ สาธุ สาธุ

ขอบคุณที่มา

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

pporjai เป็นที่รู้จักกันดี

มัญญา เป็นที่รู้จักกันดี

ลูกพลัง เป็นที่รู้จักกันดี

pporjai เป็นที่รู้จักกันดี

pporjai เป็นที่รู้จักกันดี

dutchanee เป็นที่รู้จักกันดี

pporjai เป็นที่รู้จักกันดี

ลูกพลัง เป็นที่รู้จักกันดี

dutchanee เป็นที่รู้จักกันดี

dutchanee เป็นที่รู้จักกันดี

dutchanee เป็นที่รู้จักกันดี

dutchanee เป็นที่รู้จักกันดี

pporjai เป็นที่รู้จักกันดี

pporjai เป็นที่รู้จักกันดี

UncleGee เป็นที่รู้จักกันดี

apichayo เป็นที่รู้จักกันดี

apichayo เป็นที่รู้จักกันดี

ธรรมมณี เป็นที่รู้จักกันดี

ธรรมมณี เป็นที่รู้จักกันดี

natthapatpun เป็นที่รู้จักกันดี

ไฟล์ที่แนบมา:

พี่จี.jpg

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ไฟล์ที่แนบมา:

พี่จี.jpg

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา