กินเนื้อสัตว์บาปหรือไม่?

กินเจ ลดการเบียดเบียนชีวิตสัตว์ สัตว์ที่ถูกกินในโลกนี้ส่วนใหญ่คือ ถือฆ่าตาย โดยสัตว์ไม่มีใจยินยอมถูกฆ่า คนฆ่าจึงเกี่ยวกรรมกับสัตว์ที่ถูกฆ่าแน่นอน แต่สิ่งที่คนลืมคิดคือ สัตว์เดรัจฉานก็คือร่างใหม่ของจิตวิญญาณคนเปลี่ยนร่างจากอาศัยร่างคนเป็นอาศัยร่างสัตว์ชดใช้กรรมที่สร้างไว้ตอนเป็นคนนั่นเอง ฉะนั้นความรู้สึกนึกคิดของสัตว์ก็เหมือนกับของคน เพียงแต่สัตว์เดรัจฉานพูดภาษาคนไม่ได้ จึงถูกเอาเปรียบถูกเบียดเบียนมาเป็นอาหารของคน โดยไม่เต็มใจ สมมติว่าเจ้าของร่างสัตว์เดรัจฉานที่ถูกฆ่ามาเป็นอาหารคนไม่ใช่ร่างของผู้อื่น แต่มันเป็นร่างของเราแทน นั่นคือ ร่างของเรา(ในร่างสัตว์เดรัจฉาน)ถูกฆ่าและถูกคนอื่นที่เป็นคนกินเนื้อของเราที่เป็นร่างสัตว์ เราที่เป็นเจ้าของร่างของสัตว์เดรัจฉานที่ถูกกิน เราจะแค้นคนกินเนื้อเราหรือไม่ ถ้าคำตอบคือ แค้นคนกินเนื้อเรา นั่นหมายถึงคนกินก็เกี่ยวกรรมกับสัตว์ที่ถูกกินด้วย เพราะวิญญาณเจ้าของร่างสัตว์ก็แค้นคนกินด้วยเช่นกัน จึงมีคำกล่าวว่า บาปอยู่ที่คนทำ(ฆ่า) กรรมอยู่ที่คนกินนั่นเอง

 

พระโพธิสัตว์กวนอิม เคยตรัสไว้ในความหมายที่ผมตีความเป็นความหมายว่า ใครกินสัตว์อะไรไว้ จะต้องเวียนว่ายเป็นสัตว์ที่กินไป เพื่อชดใช้กรรมที่เรากินและเกี่ยวกรรมไว้

 

กินเจ ไม่ได้ทำให้คนกินเจดีกว่าคนอื่นที่ไม่กินเจ แต่เป็นการไม่สร้างบาปเวรกรรมเพิ่มเท่านั้น ฉะนั้คนกินเจที่ดีจริงๆ ย่อมไม่เปรียบเทียบว่าคนกินเจดีกว่าคนไม่กินเจ แต่อย่างน้อยคนกินเจหรือมังสวิรัติ ลดการสร้างบาปเวรกรรมบางอย่างเพิ่มขึ้นเท่านั้น คือ ไม่ทำผิดศีลข้อ 1 เท่านั้นเอง

 

สัจจธรรมสะท้อน สรรพสัตว์ไม่ว่าเล็ก หรือ ใหญ่ ที่ต่างหวงแหน รักชีวิต

แต่มนุษย์ได้พรากพวกเขา เพื่อเป็นอาหารโอชะ ซึ่งได้ล่วงละเมิดถึงศีล

ดูและพิจารณาจาก คลิปข้างล่าง

cow scare to be slaughter from the below clip


I am scared and don't want to die. - YouTube

 

การฆ่าสัตว์ส่วนหนึ่งเป็นผลจากการอยากกิน เพราะมีคนกิน คนฆ่าจึงฆ่าเพราะรู้ว่าฆ่าสัตว์มาขายจะมีคนซื้อไปกิน คนฆ่าจึงเกิดขึ้นจากการกินของคนนั่นเอง เพราะฉะนั้นสาเหตุของการเบียดเบียนฆ่าสัตว์เกิดขึ้นส่วนหนึ่งเริ่มต้นจากการฆ่ามาเพื่อให้คนกินนั่นเอง พูดได้ว่า คนกินคือคนว่าจ้างฆ่าก็ได้

 

เข้าใจเจตนาของทุกฝ่าย ทั้งคนกินเจและกินเนื้อสัตว์

แต่อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าใครจะกินอะไร ก็ควรศึกษาใจตนเองว่า ชีวิตนั่นมีค่าหรือไม่ เรารักชีวิตตนเองใช่ไหม เราอยากมีความสุขความสบายของตนเองใช่ไหม เรามีสุขบนความทุกข์ืทรมานของผู้อื่นอยู่หรือเปล่า

การกินเจด้วยใจเจ บริสุทธิ์ทั้งกายและใจนั่น ก็เพื่อความสงบสุขของผู้อื่นและสรรพสัตว์ มิใช่เพื่อความสุขส่วนตน ใครๆก็รักที่จะมีชีวิตอยู่ใช่ไหม ใครๆก็อยากเป็นอิสระ แต่สัตว์ส่วนมาก 99% ตายเพราะถูกบังคับให้ตาย คือ การฆ่าเพื่อเป็นอาหาร ไม่ได้ตายเองโดยธรรมชาติ

ฉะนั้น จุดมุ่งหมายของศีลเจ คือ บำเพ็ญเจเพื่อความสุขของสรรพสัตว์ โดยไม่ได้นึกถึงแต่ความสุขของตนแต่อย่างใด ไม่เกี่ยวกับคำสอนของใครว่าใครสอนถูกสอนผิด เพราะผู้ที่สอนเราดีที่สุด ก็คือ ธรรมะและเจ้ากรรมนายเวร สัจธรรมจริง ก็คือความจริง เป็นเรื่องของบุญและกรรมของสรรพสัตว์ทั้งสามโลกที่ยังไม่จบสิ้น จนกว่าจะมีการล้างโลก การฆ่าจึงจะจบวงจรลง

เป็นเรื่องธรรมดาของคนเราที่ไม่ชอบให้ใครมาด่าว่า "ตนเองบาป" ทุกคนคิดว่าตนเองดีแล้ว เดินถูกทางแล้วนั่นเอง เคยชินกับการฆ่าและกินเนื้อผู้อื่นมาทุกภพชาติ จิตญาณสัตว์ที่ถูกฆ่าแล้วลงนรกต่างก็เรียกร้องขอความเป็นธรรมจากพญายมราช เพื่อขออนุญาตให้ออกมาทวงหนี้กรรมกับลูกหนี้ได้ สมัยนี้

การรักษาศีลทานเจนั่นก็เป็นแนวทางของพระอริยเจ้าผู้ซึ่งได้หาทุกวิถีทางในการช่วยให้มนุษย์และสัตว์อยู่ร่วมกันได้อย่างสันติ

มารส่งเสริมให้เบียดเบียนสัตว์เพราะอยากให้มนุษย์สร้างกรรมเยอะๆ เวียนว่ายตายเกิดต่อไป ปิดกั้นนิพพาน

ส่วนพระพุทธะ หรือ โพธิสัตว์ก็เดินทวนกระแสของมาร คือ โปรดสัตว์ที่หลงผิดดื้อรั้น และชี้ทางสว่าง ทำยังไงดีหนอที่จะทำให้โลกใบนี้เกิดความสันติสุขขึ้นมาอย่างแท้จริง จะได้จบวัฎจักรของการฆ่ากันเสียที ก็เพราะคำสอนผิดหลักสัจธรรมมากมายที่เกิดจากมิจฉาทิฐิ กิเลสตัณหา ความอยาก อวิชชา และมิจฉาหลักธรรมของผู้บำเพ็ญธรรมสมัยก่อนที่ยังไม่รู้แจ้งในสามโลก จึงนำพาให้ชีวิตสรรพสัตว์มากมายต้องถูกโค่นล้มตลอดกาลจนมาถึงทุกวันนี้ นับได้เป็นหมื่นๆแสนๆปีที่ใครที่ไปเกิดเป็นสัตว์ ต้องมาโดนฆ่าเป็นอาหาร กฎแห่งกรรมนั่นน่า่กลัว การฆ่าก็ยังดำเนินต่อไป ทุกคนเกิดมาเพื่ออาไรเล่า เมื่อเรารู้แล้วว่า การฆ่ากินทำให้เป็นการเกี่ยวกรรม เราก็ควรหยุดการเกี่ยวกรรมกับสัตว์ จึงจะเข้าใจว่า การกินเจใจเจที่แท้จริง คืออะไร แต่อนิจจา มนุษย์ที่ยังขาดความรู้จริงอยู่ มองไม่เห็นมิติจักรวาลอื่นๆ เมื่อแสวงหาข้อมูลที่ผิดๆ จึงทำให้เดินทางผิดและไม่หมดกรรมกับสัตว์ทุกภพทุกชาติไป

 

ฆ่าสัตว์ที่กินพืชผลเกษตร ฆ่าคนซะยังจะดีกว่าครับ คนเรารบกวนธรรมชาติมากว่านี้อีก กะอีแค่สัตว์ ทำอะไรเล็กๆน้อยๆก็ไม่พอใจซะละ. ก็ใช่ซิพวกคุณมันเกิดมาเป็นมนุษย์ ฆ่าสัตว์สักล้านตัวกะไม่ผิดกฎหมายนี้

 

สาธุด้วยครับ

 

ใครใคร่กินเจก็กินไปเถิดหรือจะคิดไปว่าเป็นบุญก็ตามแต่ ตัวกระผมดำเนินตามที่พระพุทธองค์ว่าไว้ดีกว่าคือไม่รู้ไม่เห็นในการตายของสัตว์ที่มาเป็นอาหารไม่ได้ชี้นิ้วให้สัตว์ตัวนั้นตัวนี้มาเป็นอาหารและไม่สนับสนุนในการฆ่าด้วย อาหารที่กินเข้าไปเพียงเพื่อบำรุงสังขารร่างกายนี้เพื่อให้อยู่รับใช้ชาติ,ศาสนาและพระมหากษัตริย์ได้ประกอบกับมีสติรู้เท่าทันไม่หลงไปทำชั่วหรือเผลอสติในทุกๆวันก็พอ อาหารเจสำหรับผมแล้วออกจะแพงและมีน้อยไม่พออิ่มสำหรับคนรายได้น้อยอย่างผมครับ

 

ศีลข้อ 1 พระพุทธเจ้าพุทธเจ้าพูดเรื่องห้ามฆ่าไม่ได้ห้ามกิน
เรื่องการ ฆ่า กับเรื่อง กิน มันคนละเรื่องอย่าเอามาปนกันหรือตีความให้มันพิศดารขึ้น กรรมเก่ากรรมใหม่ก็ไม่เกี่ยวกันกับเรื่องกินเจหรือไม่ การกล่าวอย่างนั้นก็เป็นการเปรียบเทียบเขาเราแล้ว

พระพุทธเจ้าท่านบัญญัติศีลวินัยแต่ละอย่าง หากเราศึกษาให้ดีจริง ๆ จะทราบว่าท่านบอกไว้ตรงมาก ไม่มีการอ้อมค้อมหรือดิ้นได้ แต่ที่มันดิ้นได้เพราะคนศึกษาไม่ดีคือศึกษาได้แค่กระพี้ก็อยากเป็นอาจารย์บรรยายธรรมซะแล้ว

เนื้อ 3 ส่วนท่านบอกแล้ว
ทีนี้
คำว่าเนื้อที่ไม่รังเกียจสงสัย ท่านให้ทานได้ หมายถึงไม่สงสัยว่าสัตว์ตนนั้นฆ่ามาเพื่อตนและเราเองก็ไม่ได้มีส่วนรู้เห็นในการฆ่านั้น
ทีนี้คนกินเจก็ไปแปลความกันพิศดารว่า "เนื้อสัตว์ที่เอามานี่ไม่รู้หรือว่าโดนฆ่าที่โรงฆ่าแล้วจึงเอามาให้เรา " อันนี้ตีความแบบคิดมากเพราะต้องตอบว่าเขาก็รู้กันทุกคนนั้นล่ะ แต่การไม่มีส่วนรู้ว่าเขาฆ่าเพื่อตนนั้นท่านให้พิจารณาตามเหตุการณ์ข้างหน้าที่เราเห็นได้ในปัจจุบันตอนนั้น ไม่ไช่ไปสืบสาวราวเรื่องเอาตั้งแต่สัตว์เกิดโลกเกิดอย่างนั้น ถ้าท่านจะสืบสาวไปขนาดนั้นเราเองจะขอสืบสาวราวเรื่องไปบ้างว่าผักที่ท่านได้มานั้นบริษุทอย่างไรกว่าจะทำสวนปลูกผักได้ต้องขุดดินไส้เดือนตายไปกี่ตัวพ่นยาฆ่าแมลงสัตว์ตายกี่ตัว ขับรถมาขายตลาดเดินชนจุลินทรีย์ตายเท่าไรแล้วเวลานกหรือสัตว์อยากจะกินผักที่ปลูกก้ไม่มีเมตตาให้มันกินต้องไปไล่มันทำไม เห็นใหมว่าถ้าสืบสาวกันไปแบบคิดมากอย่างนี้มันก็ประสาทกินทั้งคู่
เพราะความจริงอาหารเขาไม่ได้มีความผิดอะไร คนจะบริษุทได้ด้วย ศีล สมาธิ ปัญญา จะดูก็ดูกิเลสไม่ไช่ดูอาหาร

พระสงฆ์ท่านปฏิบัติลำบากมากถ้าไม่มีใครทำอาหารให้ฉันท่านก็ไม่ฆ่าสัตว์อยู่แล้ว เวลาอยุ่ในป่าเขานี่ไม่มีก็ต้องยอมอดนะ ยอมตายกันไปเลย
ส่วนมากใบไม้ท่านยังเด็ดไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

คนกินเจหรือไม่กินก็สามารถทำมรรคผลให้บังเกิดได้เช่นกัน
ไม่มีฝ่านไหนดีกว่ากันหรอก

 

เรื่องนี้เป็นความพอใจส่วนบุคคล

กินเจหรือไม่นั้นไม่เกี่ยวกับศีลวินัยข้อไหนทั้งสิ้น
พูดเรื่องนี้แล้วอย่าลามปามไปวิจารย์เรื่องศีลวินัยข้อนั้นข้อนี้ มันจะลามไปวิจารย์พระสงฆ์ มันจะตกนรก
พระสงฆ์ท่านจะปฏิบัติได้เพียงไรเป็นเรื่องของท่าน แต่อย่างน้อยท่านมีอานิสงส์ของศีลวินัยที่ท่านปฏิบัติคุ้มครองท่านอยู่จะประมาทไม่ได้
หน้าที่สืบทอดพระศาสนาท่านปฏิบัติอยู่ทุกวันซึ่งเพศอื่นทำไม่ได้ถึงแม้จะเป็นพระอริยะแต่เป็นฆราวาสก็ทำไม่ได้
ภูมินี้เป็นภูมิใหญ่เป็นภูมิเดียวที่จะรองรับพระอรหันต์ไว้ได้ ถ้าไม่งั้นคงจะเห็นพระอรหันต์ที่เป็นฆราราสญาติโยมเดินถนนตามร้านตลาดเต็มไปหมดแล้วล่ะ

บางคนถึงขนาดวิจารย์ว่าพระไม่กินเจก็คือพระไม่รักษาศีลไม่ดีและไม่เคารพ
หากคิดเช่นนี้ควรพิจารณามิจฉาทิฏฐินี้ใหม่ยังไม่สายนะ

 

แล้วเรื่องที่บอกว่าพระพุทธเจ้าให้กินแต่เนื้อสัตว์ที่ตายเอง อันนี้รับประกันว่าไม่มีในพระวินัยและพระไตรปิฏกเล่มไดทั้งสิ้น แต่การเป็นแต่งตำราใหม่ของลัทธิและสาวกที่เคร่งเจ

ส่วนมากลัทธิที่เคร่ง เจ มากจนกระทั่งต่อว่าเปรียบเปรยคนกินเนื้อตลอดก็คือ ลัทธิอนุตตรธรรม ลัทธินี้พยายามจะทำทุกอย่างที่จะบอกว่าคนกินเนื้อไม่ดีเป็นยักเป็นมารที่ไม่มีความเมตตา แม้แต่พระสงฆ์หากไม่กินเจก็ไม่เคารพ ลัทธินี้เชื่อว่าคนกินเจเท่านั้นที่จะนิพพานได้ คนไม่กินเจไม่มีทางนิพพานเด็ดขาด

และลัทธินี้เป็นลัทธิที่แต่งตำราขึ้นใหม่ว่า พระพุทธเจ้ากินเจ ซึ่งไม่เป็นความจริงขอให้ทุกคนดูประวัติศาสตร์และศึกษาพระไตรปกฏกให้ดีจะทราบได้


อนุตตรธรรมกับความจริงที่จำเป็นต้องรู้
http://palungjit.org/threads/อนุตตรธรรม-กับความจริงที่จำเป็นต้องรู้.354445/

 

ถ้าสัตว์ตายข้างถนนหรือตายโดยถูกพวกขี้เหล้าเอาไปแก้มเหล้ากินเล่นกัน สัตว์พวกนั้นตายไปก็ไม่ได้ไปสู่สุคติ เพราะพวกนั้นมันทุศีลมันจะเอาบุญอะไรไปอุทิศให้สัตว์ที่ตายเป็นอาหารมัน ไปสู่สุคติได้
สมัยที่พระพุทธเจ้ายังมีชีวิตอยู่ พระเทวทัตก็นำเรื่องกินมังสาวิรัตินี้แหละ ไปทูลขอให้พระพุทธเจ้าบัญญัติว่าห้ามภิกษุฉันเนื้อสัตว์ เพื่อยกตนว่าตนเองดีกว่า เคร่งคัดกว่าพระพุทธเจ้า แต่พระพุทธเจ้าก็ไม่ทรงอนุญาติ เพราะพระสงฆ์จะต้องเป็นผู้ที่อยู่ง่ายกินง่ายไม่เป็นผู้เลี้ยงยาก เดี๋ยวฆาราวาสจะเลี้ยงลำบาก กินอะไรก็ได้ ไม่สำคัญ สำคัญอยู่ที่จิตว่ากินแล้วจ่ายเงินเข้าหรือเปล่า ก็คือได้(อุทิศบุญให้เข้าหรือเปล่า) ถ้าจ่ายบุญทุกครั้ง ก็ไม่ติดหนี้ต่อกัน ยิ่งจะเป็นการเพิ่มบารมีให้สัตว์ได้เปลี่ยนไปสู่ภพภูมิที่สูงขึ้นด้วยซ้ำ ดีกว่าไปตายโดยถูกคนไม่มีศีลกิน แต่ขอย้ำว่าฆาราวาสที่ยังไม่บวชท่านจะกินเจหรือกินเนื้อมันก็เรื่องของท่านท่านไม่ผิดหลอก แต่ถ้าเป็นพระท่านไม่ให้คิดว่ากินเจอย่างเดียวแล้วจะดี... คุณลองคิดดู ถ้าเกิดคุณเป็นไก่ตัวหนึ่งแล้วตาย..เเล้วเนื้อของคุณได้ไปอยู่ในท้องของพระพุทธเจ้า เพื่อให้พระพุทธเจ้ามีชีวิตอยู่ต่อไปได้... เพื่อโปรดสัตว์ต่อไปเพื่อสอนคนให้เป็นพระอรหันต์ต่อไป.. คุณคิดว่าคุณจะได้บุญมากขนาดไหน... นี้แหละ คือความเมตตาที่พระพุทธเจ้าไม่ทรงอนุญาตพระเทวทัต ลองคิดดูว่ามีขั้นตอนไหนบ้างของการปลูกพืชเพื่อนำมากินเจกัน ที่เกษตกรไม่ฆ่าสัตว์ ตอนขุดดินเพื่อปลูกพืชผัก...แล้วสัตว์ที่อยู่ในดินละ เข้าจะตายไหม ตอนเก็บเกี่ยวละ บ้างที่ก็ยังใช้ยาฆ่าแมลง... น่านไง..ฆ่าไปแล้วกี่แสนล้านตัว เห็นไหมละครับว่า ไม่ว่าจะกิน แบบไหนก็หนี้ไม่พ้นต้องเบี่ยดเบียนสัตว์ให้ตกล่วงไปอยู่ดี... แต่มันสำคัญตรงที่ สัตว์ที่ตายนั้นไปอยู่ในท้องผู้ปฏิบัติดีหรือไม่ สัตว์ทุกชนิดเมื่อถึงวาระของมัน ก็ต้องตายไปตามกรรม แต่ถ้าตายแล้ว เขาได้ไปสู่ภพภูมิที่สูงขึ้น ก็ต้องไปอยู่ในท้องผู้มีศีล ที่อุทิศบุญให้หลังจากกินเนื้อนั้นๆ ..
กินเจตลอดชีวิต แต่ไม่ทำทาน ไม่รักษาศีล ไม่เจริญภาวนา ก็อย่าหวังรอดจากนรก
ถึงกินเจตลอดชีวิต แต่ไม่ทำทาน ไม่รักษาศีล ไม่เจริญภาวนา ก็อย่าหวังรอดจากนรก หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ วัดดอยแม่ปั๋ง เชียงใหม่ เมตตากรุณาสั่งสอนไว้ว่า "การเจริญสติบำเพ็ญภาวนาเท่านั้นถึงจะบรรลุพระอรหันต์ได้ การตัดกิเลสตัณหาต้องใช้พระกรรมฐานเท่านั้น พระกรรมฐานมีให้เลือกตั้งสี่สิบกอง"

ในอดีตมีคนเคยมาชวนหลวงปู่ฉันเจ ฝ่ายหลวงปู่ท่านตอบว่า "ถ้ากินเจมันประเสริฐเป็นบุญใหญ่นัก วัว ควาย ก็คงเป็นพระอรหันต์หมดแล้ว คนเราจะกินอะไรไม่สำคัญ สำคัญที่ว่ากิเลสตัณหาตัดได้หรือเปล่า แล้วการกินเจก็ไม่ช่วยให้กิเลสตัณหาลดลง แต่ถ้าจะกินเพื่อสุขภาพละก็อนุโมทนา แต่การกินเจไม่ช่วยให้พ้นนรกได้หรอก คนกินเจลงนรกก็เยอะแยะ เพราะกิเลสตัณหายังเต็มหัวมันอยู่"

ท่านดูใจของท่านเองก็ได้นี่ ว่ามันประเสริฐตรงไหนหรือยัง ถ้ายังไม่ประเสริฐให้รีบแก้ ราคะ โทสะ โมหะ ที่เผาหัวอยู่นั่นล่ะ มันเป็นสิ่งที่ท่านต้องแก้เสียโดยเร็วพลัน ไม่ใช่วัน ๆ เที่ยวแต่ชวนหาคนมากินผัก ไอ้ผักนั้นผมก็กิน คนเรามันประเสริฐเลิศได้ด้วยความประพฤติ มิใช่เพราะการกิน ถึงกินเจตลอดชีวิต แต่ไม่ทำทาน ไม่รักษาศีล ไม่เจริญภาวนา ก็กินเจเสียเปล่า หาประโยชน์มิได้ แล้วยังไม่ช่วยให้ตัวเองพ้นจากขุมนรก

ในสมัยพุทธกาล พระเทวทัตตั้งตัวเองเป็นศาสดาแล้วตั้งโกหัญญกรรม ๕ ประการคือ
๑. ให้อยู่ในเสนาสนะป่า ตลอดชีวิต ห้ามตั้งวัด ห้ามเข้าเมืองเลย
๒. ให้ถือบิณฑบาต ตลอดชีวิต อาหารที่มีคนมาถวายหลังบิณฑบาตให้ทิ้งให้หมด
๓. ให้ทรงผ้าบังสุกุล คือผ้าที่เขาทิ้งแล้วและผ้าเนื้อเลว ตลอดชีวิต ผ้าเนื้อดีเผาทิ้งให้หมด
๔. ให้อยู่โคนไม้ ห้านนอน ตลอดชีวิต
๕. ให้งดฉันมังสาหาร คือห้ามกินเนื้อ ตลอดชีวิต

พระพุทธองค์บรมศาสดาไม่ทรงอนุญาต ตรัสว่า "ไม่ควร ควรให้ปฎิบัติได้ตามศรัทธา" ด้วยทรงเห็นว่า ยากแก่การปฎิบัติ เป็นการเกินพอดีไม่เป็นทางสายกลาง พระเทวทัตจึงโจทก์โทษพระบรมศาสดา ประกาศว่า คำสอนของตนประเสริฐกว่า คนที่มีปัญญาบารมีน้อยหลงเชื่อ ยอมทำตนเข้าเป็นสาวก ครั้นพระเทวทัตได้ภิกษุยอมเข้าเป็นบริษัทของตนแล้ว ก็พยายามทำสังฆเภท ตั้งตัวเป็นศาสดาเสียเอง แล้วท้ายที่สุด พระเทวทัตก็โดนธรณีสูบ ไหม้อยู่ที่อเวจีมหานรก

 

กินเจ แต่ขายเหล้า กินเจ แต่ขายอาวุธ กินเจแต่แต่เป็นเจ้าของโรงงานฆ่าสัตว์ กินเจแต่เป็นเจ้าของฟาร์มไก่ กินเจแต่ขายยาฆ่าแมลง กินเจแล้วศีลทะลุ กินเจแล้วเพ่งโทษผู้อื่น กินเจ คิดว่าตัวเองไปสวรรค์ ไปนิพพาน ถ้าคิดอย่างนี้ ว่าถ้ากินเจแล้วลดการเบียดเบียนสัตว์เมตตาต่อสัตว์ แล้วพืชที่เขาปลูกมาขายเรา เขาพ่นยาฆ่าแมลง เก็บพืชมาขายเรา ถ้าสงสารสัตว์ ก็งดกินพืช พืชที่เราต้องการมากมาย ล้วนแต่พ่นยาฆ่าแมลง ถ้าสงสารแมลงก็งดกินพืชเถอะ 555

 

<TABLE class=tablebg cellSpacing=1 width="100%"><TBODY><TR class=row2><TD height=25 width="100%"><TABLE cellSpacing=0 width="100%"><TBODY><TR><TD class=gensmall width="100%">

</TD><TD class=gensmall width="100%"></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR class=row2><TD class=profile vAlign=top>

</TD><TD vAlign=top><TABLE cellSpacing=5 width="100%"><TBODY><TR><TD>

<TABLE class=tablebg cellSpacing=1 width="100%"><TBODY><TR></TR><TR><TD align=middle>

</TD></TR><TR><TD align=middle>



</TD></TR></TBODY></TABLE>โรคเบาหวาน สาเหตุ ต้นเหตุ ของการเกิดโรค มีข้อมูลบ่งชี้ ว่า มาจาก
เนื้อสัตว์ ข้อมูลที่มีการศึกษา วิจัยทางการแพทย์ ล่าสุด จาก ผู้ป่วยโรคเบาหวานเรื้อรัง
กว่า 1 ล้าน คน ๆ เป็นเวลากว่า 7 ปี

*****************************

A Diabetes Link to Meat
Research > Science

by Jonathan Shaw
January-February 2012



</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE class=tablebg cellSpacing=1 width="100%"><TBODY><TR class=row2><TD height=25 width="100%"><TABLE cellSpacing=0 width="100%"><TBODY><TR><TD class=gensmall width="100%">

</TD><TD class=gensmall width="100%"> </TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR class=row2><TD class=profile vAlign=top><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=160 align=center><TBODY><TR><TD align=middle>


</TD></TR><TR><TD class=gensmall2 vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD class=postdetails align=middle></TD></TR><TR><TD align=middle>


</TD></TR></TBODY></TABLE>

​

</TD><TD vAlign=top><TABLE cellSpacing=5 width="100%"><TBODY><TR><TD>

<TABLE class=tablebg cellSpacing=1 width="100%"><TBODY><TR></TR><TR><TD align=middle>

</TD></TR><TR><TD align=middle>



</TD></TR></TBODY></TABLE>โรคเบาหวาน สาเหตุ ต้นเหตุ ของการเกิดโรค มีข้อมูลบ่งชี้ ว่า มาจาก
เนื้อสัตว์ ข้อมูลที่มีการศึกษา วิจัยทางการแพทย์ ล่าสุด จาก ผู้ป่วยโรคเบาหวานเรื้อรัง
กว่า 1 ล้าน คน ๆ เป็นเวลากว่า 7 ปี

*****************************

A Diabetes Link to Meat
Research > Science

by Jonathan Shaw
January-February 2012



</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>
โรคเบาหวาน สาเหตุ ต้นเหตุ ของการเกิดโรค

มีข้อมูลบ่งชี้ ว่า มาจาก
เนื้อสัตว์ ข้อมูลที่มีการศึกษา วิจัยทางการแพทย์
ล่าสุด จาก ผู้ป่วยโรคเบาหวานเรื้อรัง
กว่า 1 ล้าน คน ๆ เป็นเวลากว่า 7 ปี

ข้อมูลจาก เวปข้างล่าง

แสดงกระทู้ - เนื้อสัตว์ เลือดสัตว์ มีส่วนเกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยโรคเบาหว • ลานธรรมจักร



<!-- google_ad_section_end -->

<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>


</FIELDSET>


แสดงกระทู้ - เนื้อสัตว์ เลือดสัตว์ มีส่วนเกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยโรคเบาหว • ลานธรรมจักร

 

ทุกท่านโปรดเบาใจได้
เพราะโรคเบาหวานไม่สามารถยับยั้งการปฏิบัติธรรมได้
ตัวอย่างใกล้ตัวคุณพ่อของผมเอง