เณรตาทิพย์

เณรตาทิพย์ ​

​

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=3 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=2 cellPadding=2 width="95%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top>

แต่ก่อนมีคหบดีคนหนึ่งได้สร้างวัดขึ้น




แล้วนิมนต์พระรูปหนึ่งมาเป็นเจ้าอาวาส มีลูกศิษย์เป็นเณรสองรูปชื่อหันซันและสือเต๋อ เวลาบ้านคหบดีมีงานมักจะเรียกเณรทั้งสองไปช่วย


วันหนึ่ง บุตรชายของคหบดีแต่งงาน

เณรทั้งสองก็ไปช่วยงาน เณรสองรูปนี้ปฏิบัติธรรมจนได้ญาณรู้ สามารถล่วงรู้เรื่องในอดีตและอนาคต รู้ว่าเจ้าสาวคนนี้เป็นย่าทวดของเขาในอดีตชาติ ขณะที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวกำลังไหว้ฟ้าดินเณรทั้งสองก็หัวเราะขึ้น ทุกคนเห็นเณรหัวเราะต่างหาว่าเณรเสียสติแล้ว

คหบดีเริ่มลั่นกลอง

เณรรู้ว่ากลองใหญ่ใบนี้ทำจากหนังของวัวที่อดีตชาติเป็นปู่ทวดของเขา ส่วนเนื้อหมู เป็ด ไก่ที่อยู่ในหม้อ ล้วนแต่เป็นพี่ ป้า น้าเอาของเขาในอดีตชาติ

เณรกล่าวเป็นโศกว่า
ตีกลองตีหนังปู่
ในหม้อหมู แพะ เป็ด ไก่
แท้จริงมิใช่ใคร
น่าสลดใจล้วนญาติตน

วันรุ่งขึ้น คหบดีไปที่วัดต่อว่าเจ้าอาวาสว่า

​

 

ถ้าอาจารย์ดี เจริญในธรรม คงไม่ไล่ลูกศิษย์ เช่นนี้