กระต่ายชอบฟังสวดมนต์ มีสุนัขไปไหนไปด้วยกัน!

14 ม.ค. 56 19.19 น.

เมื่อเช้าวันที่ 14 มกราคม นางไพรวัลย์ อุดมพุทธรา อายุ 44 ปี อยู่บ้านเลขที่ 37 หมู่ที่ 3 ต.บ้านแห อ.เมือง จ.อ่างทอง เจ้าของร้านค้าขายผัก อยู่ในตลาดสุวพันธุ์ เขตเทศบาลเมืองอ่างทอง และเจ้าของกระต่าย ชื่อเจ้ากล้าเป็นกระต่ายเพศผู้พันธุ์ฮอนแลนล็อป อายุ 1 ปี 3 เดือน ซึ่ง มีเพื้อนซี้เป็นสุนัขพันธุ์พุดเดิ้น ชื่อเจ้าขนุน ถึงเวลาสุนัขจะมาหาเจ้ากล้า ที่แผงขายผักแล้วออกไปเล่นด้วยกัน เมื่อหิวก็กลับมากินข้าว เจ้ากล้ากระต่ายแสนรู้ชอบฟังคนสวดมนต์มาก ในทุกเช้ามืดมีแม่ค้าอยู่ข้างร้านจะนั่งสวดมนต์ เจ้ากล้าก็จะไปนั่งฟังอยู่ทุกวัน เวลาไปเล่นที่ไหนจะไปกับเจ้าขนุนสุนัขเพื่อนซี้ถึงเวลาจะกลับมาเอง เป็นเช่นนี้ประจำ







ข้อมูลจาก
โลกไร้พรมแดน!! กระต่ายแสนรู้ชอบฟังคนสวดมนต์ เป็นเพื่อนซี้สุนัขไปไหนไปด้วยกัน : มติชนออนไลน์
ฮือฮา กระต่ายชอบฟังสวดมนต์ มีสุนัขไปไหนไปด้วยกัน

 

น่ารักจัง แมวทีบ้านดิฉันก็มีพฤติกรรมแปลกเหมือนกันคะ มันมีเพื่อนเป็นแมวของฝรั่งอยู่บ้านถัดไปสี่ประตู และ แมวของฝรั่งนั้นเป็นพันธุ์อะไรก็ไ่รูตัวลายๆสีแดง แก้มยุ้ย และตัวใหญ่มากเท่าหมา มันจะมาตามแมวที่บ้านดิฉันให้ไปบ้านมัน แมวดิฉันถ้าขังไว้มันกจะร้องออกไปข้างนอกจะไปหาแมวตัวใหญ่เท่าหมานั้น ถ้าวันไหนเราขังไม่ให้มันออก แมวตัวใหญ่ของเพื่อนบ้านจะเข้ามาตามแมวที่ดิฉันเลี้ยง สัตว์มันก็มีสังคม มีเพื่อนไม่ต่างจากคน มันอาจจะรู้จักกันมาชาติก่อน

 

อ่านเรื่องนี้ ทำให้นึกถึง คำๆหนึ่ง
คือ " มิตรภาพไร้พรมแดน "
ขอบคุณค่ะ พี่ Moderator6
สำหรับเรื่องราวดีๆ

thaxx

 

น่ารักดีครับ

 

นั่นนะสิ น่ารักนะคะ .....

ภาษาเดียวกัน คุยกันสนุกค่ะ......

 

น่ารักจัง คงจะอยู่ไม่ห่างกันแน่ๆเลย:z10

 

น่ารักค่ะ ^^

 

น่ารักจัง ถึงแม้เค้าจะเป็นดิรัจฉานแต่ก็เป็นแค่รูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้นส่วนภายในเค้าน่าจะเป็นมนุษย์นะ

 

ด้วยความผูกพันธ์คุ้นเคยกันมายาวนาน อาจมิได้มีเพียงชาติเดียว!

ยิ่งสังเกตุว่าเขาโน้มไปในทางธรรม โอกาสเป็นไปได้สูง น่าจะบำเพ็ญบารมีโพธิสัตว์ เราไม่ควรประมาทสัตว์เลี้ยงอันมีวาสนาเห็นปานฉะนี้เลยครับ!

 

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่ทำให้โลกสวยงามขึ้น

 

น่ารักทั้งคู่เลย เป็นเรืองที่อ่านแล้วมีความสุขจังคะ ส่วนตัวชอบกระต่ายอยู่แล้ว แต่ก็เป้นห่วงว่าถ้าไปเที่ยวไกล จะเจอหมาใหญ่ทำร้ายเอาน่ะค่ะ

 

ที่ปทุมก็มีครับ กระต่าย

กระต่ายจะออกมาที่วิทยาลัยแห่งหนึ่งที่จังหวัดปทุมธานี เวลาที่คนมาสวนมนต์ที่ศาลา จะมีกระต่ายสีขาวออกมาจากรูครับ แต่ต้องตอนค่ำแล้วเท่านั้น
ไม่กล้าเอ่ยว่าที่ใด กลัวคนจะจับไปย่างกินครับ

 

ขอบคุณค่ะ ที่มีเรื่องเล่าน่ารัก น่ารักให้พวกเราได้ฟังกัน

 

สมเด็จโต..ผู้ที่มีจิตใจเมตตากรุณา..ต่อสัตว์

ขอยกบทความนี้ที่เคยอ่านเจอและเก็บไว้เตือนใจและสติตัวเองว่า
" อย่าดูถูกแม้กระทั่งสัตว์คือสุนัข " มาให้อ่านกันเพื่อ
เป็นความรู้กันเล็กน้อยค่ะ
จากหนังสือ……..
" อารมณ์ขันและความศักดิ์สิทธิ์ ของสมเด็จโต พรหมรังสี "

หมาจ๋า หลีกไปหน่อยจ๊ะ


สมเด็จโต เป็นผู้ที่มีจิตใจเมตตากรุณายากที่จะหา
ผู้ใดเทียมท่านได้
แม้กระทั่งสัตว์ท่านก็ให้ความเมตตาอย่างยิ่ง
ท่านไม่ข้ามแม้กระทั่งหมาที่นอนขว้างทางท่านอยู่
แต่กลับพูดกับหมาว่า…..

"ขอฉันไปทีเถอะจ๊ะ หลีกไปหน่อย"

แต่ปรากฏว่า หมาตัวนั้นไม่หลีก ท่านยืนรออยู่ครู่หนึ่งแล้ว เลี่ยงเดินไปทางอื่น

เมื่อ มีผู้สงสัยถามท่านว่า ทำไมทำเช่นนั้นเพราะท่านอาจจะไล่หมาตัวนั้น
ให้หลีกทางไป ก็ย่อมทำได้หรือถ้าหมาไม่ยอมลุกจริงๆ จะเดินข้ามไป
ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย

ท่านตอบว่า...

"ที่ฉันไม่ข้ามหมาก็เพราะว่า....
ฉันไม่แน่ใจว่าจะเป็นพระโพธิสัตว์องค์ใดองค์หนึ่งมาเสวยพระชาติหรือไม่"

ตรงนอกชานกุฏิของท่าน มีสัตว์เลี้ยงหลายชนิดมาคลอเคลียอยู่กับท่าน
ท่านฉันวันละมื้อเท่านั้น มีอาหารอะไรที่ผู้คนนำมาถวาย
ท่านก็จะนำมาคลุกรวมกันเพื่อขจัดรสอร่อยให้หมดไป
ท่านฉันไปก็ให้ข้าวแก่หมาแมวที่วนเวียนอยู่ข้างๆ
เหลือจากนั้นก็โปรยให้นกกากินอีก แสดงให้เห็นถึงความเมตตาต่อสัตว์ต่างๆ


มีเรื่องเล่าสืบต่อกันมาว่า....
มีอีกาบินมาเกาะที่ไหล่ท่าน และท่านได้หยิบอาหารในบาตรป้อนอีกา

วันหนึ่งท่านผ่านไปทางประตูดิน ในพระบรมมหาราชวัง
ท่านพบกับอีกาสองตัว ส่งเสียงกัน ซึ่งท่านก็สามารถรู้และแปลภาษาอีกา
ได้ว่า ตัวหนึ่งส่งเสียงบอกว่า จะไปวัดมหาธาตุ
แต่อีกตัวหนึ่งส่งภาษาอีกาบอกว่าไปท่าเตียนดีกว่า

ท่าน ได้ร้องบอกว่า ท่านมาจากวัดมหาธาตุเดี๋ยวนี้เอง
แม้ว่าที่นั่นจะมีโรงครัวและเศษอาหารมากมายก่ายกองก็จริง แต่ทว่า
พวกโรงครัวได้เก็บกวาดไปทิ้งเสียหมดแล้ว ควรจะไปท่าเตียนดีกว่า
เพราะมีผู้ทิ้งเศษกุ้ง และหัวปลาต่างๆ ไว้มากพอ
สมเด็จฯ ท่านบอกกับอีกาขาดคำ อีกาสองตัวก็เชื่อถือท่านพากันบินปร๋อ
ไปทางท่าเตียนทันที

จากหนังสือ
" อารมณ์ขันและความศักดิ์สิทธิ์ ของสมเด็จโต พรหมรังสี ”

 

น่ารักอ่ะ... >__<

 

กระต่ายรำพึง...

น่าเบื่อจัง!!! จะไปไหนมาไหน ก็มีแต่อันตรายรอบด้าน
ไหนจะรถรา และหมาเกเร ได้ยินเสียงสวดมนต์ก็เงี่ยหูฟัง
คลับคล้ายคลับคลา ว่าเคยได้ยินได้ฟังมาจากที่ไหนสักแห่ง
โอ้ตัวเรา ! ต้องเคยเป็นมนุษย์แน่ ๆ เพราะประมาทในธรรม
จึงไม่แคล้วจากอบาย โอ้ตัวเรา ! หมายจันทร์ไม่อาจชม
ดั่งเสียงมนต์...ที่เราไม่อาจซึ้ง ตายจากภพนี้แล้ว...
เราต้องไปเกิดเป็นอะไรอีกหนอ...

 

เจ้าขนุนทำหน้าตาละห้อย
ผมขนุนครับ ผมอยากจะบอกว่า เจ้ากล้าก็เป็นอย่างนี้แหล่ะครับ ชื่อกล้าก็จริงแต่ไม่กล้าสมชื่อหรอกครับ เพราะนิสัยขี้กลัวครับ ผมนี่สิสมกับชื่อขนุนจริงๆ เพราะต้องเป็นที่หนุนความกลัวของเจ้ากล้าตลอดเวลา เวลาเดินไปไหนมาไหนด้วยกันถ้ามันกลัวใครมันก็จะรีบซุกผมหนุนผม ผมมีหน้าที่คอยปกป้องดูแลและให้กำลังใจมันครับ มีผมคนเดียวนี่แหล่ะครับที่ไปรับมันออกมาเดินเล่นได้ ไม่เชื่อคุณลองไปรับมันออกมาเดินเล่นกับคุณดูสิครับ อิอิ