ปิดรับบริจาค โรงทานงานเททองหล่อสมเด็จองค์ปฐม "วิหารพระพุทธเจ้า 3 กาล"

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ

 

ร่วมสร้างบุญกันนะครับ

 

อานิสงส์ของการสร้างโรงครัวถวายวัด

ส่งผลให้เกิดภพชาติใดก็ไม่อดอยากหิวโหย มี ของกินของใช้ไม่ขาดแคลน อยู่ที่ไหนก็มีแต่ความอุดมสมบูรณ์ พรั่งพร้อมด้วยทรัพย์สมบัติมีกินมีใช้ตลอดปีตลอดชาติ ไปที่แห่งใดก็ปลอดภัย อิ่มจิต อิ่มใจ อิ่มกายมีหน้าตาผ่องใส สอดคล้องกับสมัยพุธกาล " นางวิสาขา" ผู้มีผิวพรรณงดงามผ่องใส เป็นเศรษฐีนี มีทรัพย์สินเงินทอง พร้อมทั้งบริวาร อันเนื่องมาจากถวายทานภัตตาหาร และทำบุญสร้างโรงทานถวายพระพุทธเจ้าและเหล่าพระอรหันต์สาวกในยุคนั้น

เกิดอานิสงส์เป็นทางแก่ให้กับผู้ที่เกิดมาชาตินี้ ผู้ที่ไม่ค่อยพอมีพอใช้ อดมื้อกินมื้อ หา เช้ากินค่ำ ทำเท่าไหร่ก็ไม่เหลือเก็บ หรือแม้แต่พวกที่ไม่ค่อยมีเวลาใส่บาตรตอนเช้า การที่เราทำโรงครัวให้กับวัดก็เหมือนกับการที่เราได้ใส่บาตรทุกวัน "สะสมทานบารมี จะส่งผลให้มีกินมีใช้ได้"

 

ถาม : พระปัจเจกพระพุทธเจ้าที่หลวงพ่อฤๅษีฯ ให้คาถาไว้ท่องเป็นอนุสสตินี้ เราจะนึกถึงพระปัจเจกพุทธเจ้าองค์ใดองค์หนึ่งเป็นพิเศษหรือไม่ครับ ?
ตอบ : นึกถึงพระปัจเจกพุทธเจ้าก็ว่าคาถาเงินล้าน ซิหมดเรื่องพระปัจเจกพุทธเจ้าท่านมีเยอะ แล้วพระนามของท่านก็มี แต่ว่าเนื่องจากว่าหลวงปู่หลวงพ่อทางด้านครูบาอาจารย์ท่านไม่ได้บอกไว้ใช่มั้ย ? เราเองเราก็นึกว่าพระปัจเจกพุทธเจ้าของพระคาถาเงินล้าน ถ้านึกภาพท่านไม่ออกก็นึกภาพพระพุทธเจ้านั่นแหละ พระปัจเจกพระพุทธเจ้าก็เหมือนกันพระพุทธเจ้าทุกอย่างเพียงแต่รัศมีความสว่างน้อยกว่าพระพุทธเจ้านิดเดียวเท่านั้นเอง

พระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนกันยายน ๒๕๔๔

เสริม
พระรัศมีของพระปัจเจกพุทธเจ้า :
... พระปัจเจกพุทธเจ้านั้นก็มีรัศมีเหมือนกัน ในอรรถกถาปัจเจกพุทธาปทานท่านแสดงไว้ว่า
" พระปัจเจกพุทธเจ้า มีรัศมีสุกสกาวแห่งทองสีแดงและทองชมพูนุท"

... ส่วนอรรถกถาประวัติของพระโสณโกฬิวิสะแสดงไว้ว่า
" พระรัศมีที่สรีระของพระปัจเจกพุทธเจ้าเป็นเช่นกับสีของ ผ้ากัมพลแดง"

 

มึง ต้องทำตัวเหมือน "กระโถน"
ยอมรับได้ ทุกสิ่งทุกอย่าง ทั้งเรื่องดีเลว

เรื่องดี มึงเก็บไว้กับตัว เรื่องเลว มึงทิ้งไว้ตรงนั้น
แม้ เขาถูกหรือผิด มึงก็ต้องรับฟัง
ค่อยๆ บอก ให้เขาแก้ไข

โลภ โกรธ หลง
มึง อย่าไปหลงงมงายเชียวน่ะ
ถ้ามึงไม่อยู่ ในศีล-ในธรรม
มึง ก็จะเป็นไปตามกรรม ที่มึงสร้างไว้


(พระธรรมคำสอน…หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ)

 

ข้าพเจ้าขอร่วมบุญตั้งโรงทานสมเด็จองค์ปฐม จำนวน 200 บาท
นำฝากเงินเข้าบัญชี ธ.กรุงไทย เลขที่ 981-3-09541-5 วันที่ 17/01/2013 เวลา 14:58 น.

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

 

อนุโมทนาบุญด้วยนะครับ

 

วันนี้ "วันพระ" อย่าลืมทำาบุญใส่บาตรกันนะค่ะ
อากาศก็เย็นหน่อยๆ ดูแลสุขภาพกันด้วยค่ะ ^_^

By : Admin งูตะบองสลา

 

*. "การทำบุญให้ทานเป็นกิจสำคัญมาก" (หลวงตามหาบัว) .*.

“การทำบุญให้ทานเป็นกิจสำคัญมาก เหนือสิ่งอื่นใดสำหรับผู้หวังพึ่งตัวเองทั้งปัจจุบันและอนาคตที่ยังท่องเที่ยวอยู่ในวัฏฏสงสาร เพราะสัตว์ที่มีกรรมทั่วไตรโลกธาตุ ต้องเป็นผู้รับผิดชอบตัวเอง ไม่มีใครจะคอยรับผิดชอบใคร ทั้งการเกิดในกำเนิดดีชั่วต่าง ๆ ตลอดการเสวยผล คือ สุขหรือทุกข์หนักเบามากน้อย ตนต้องเป็นผู้เสวยกรรมของตัวทำไว้ทั้งสิ้น ไม่มีใครทำไว้เผื่อใคร ทุกตนต่างทำไว้เพื่อตัว แม้ไม่มีเจตนาว่าทำไว้เพื่อตัวเองก็ตาม แต่ความจริงก็เป็นกฏตายตัวมาดั้งเดิมอย่างนั้น”


หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

 

วันนี้ (20/01/56) เวลา 11.34 น. โอนเงินร่วมบุญเจ้าภาพถวายสังฆทานยา จำนวน 1 ชุด (300 บาท) เข้าบัญชีธนาคารกรุงไทย เลขที่ 981-3-09541-5 เรียบร้อยแล้วค่ะ

 

อนุโมทนาบุญด้วยนะครับ

 

“บุญทุกอย่างที่เราทำวันนี้ เพื่อเอาไว้กินวันข้างหน้า พอตายแล้วโลกเขาขนเอาบาปกันไป แต่เราจะขนเอาบุญ เอานิพพานไป”

หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ

 

คุณ กานต์ระวี สมาทิน เเจ้งเป็นเจ้าภาพโรงทาน 3000 บาท โอนเเล้วจะเเจ้งอีกครั้งครับ ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ

 

เอ่ยถึงพระหลวงปู่บุดดา คนเล่นพระอาจมองข้ามไปอย่างรวดเร็ว เนื่องด้วยเหตุผล พระท่านไม่ดัง พระท่านไม่แพง หรือห้อยแล้วไม่เท่ โชว์ไม่ได้ หรือไม่มีข่าวคราวปาฏิหาริย์อะไร อย่างฟันไม่เข้าหรือยิงไม่เข้าตามหน้าหนังสือพิมพ์ อันนี้ ขอท่านได้พิจารณาให้รอบคอบ
อันศักดิ์ศรีของหลวงปู่บุดดานั้น แม้จะดูธรรมดาในสายตาชาวโลก แต่สายของเหล่ากองทัพธรรมนั้นสูงสุดจะบรรยาย

ครั้งหนึ่งท่านได้เดินทางไปสนทนาธรรมกับหลวงปู่ดู่ วัดสะแก หลวงปู่บุดดาได้เทแป้งเสกลงในมือหลวงปู่ดู่ และทันทีทันใดเหมือนกัน หลวงปู่ดู่รีบเทแป้งเหล่านั้นลงบนศรีษะท่านจนขาวโพลนไปหมด ท่ามกลางความ ตกตะลึง ของเหล่าลูกศิษย์ท่านมากๆ เพราะปกติหลวงปู่ดู่ท่านมีกิริยาที่เรียบร้อยเอามากๆ จนเมื่อหลวงปู่บุดดากลับไป ลูกศิษย์ท่านหนึ่ง ถามหลวงปู่ทันที

" หลวงปู่ทำไมเทแป้งอย่างนั้นล่ะครับ" ท่านตอบทันที

"ก็ผง พระอรหันต์ ท่านให้ จะให้เอาไว้ตรงไหนนอกจากบนศรีษะของเรา ไม่งั้นจะเป็นการไม่เคารพ"

และที่สำคัญในพิธีเปิดโลกที่แสนสะโด่งดังนั้น หลวงปู่ดู่ท่านยังเชิญบารมีขององค์หลวงปุ่บุดดามาร่วมเสกด้วย (ทางญาณนะครับ)

• หลวงปู่ดู่กับหลวงปู่บุดดา ครั้งหลวงปู่บุดดาไปเยี่ยมอาการอาพาธหลวงปู่ดู่

 

โอวาทธรรมยามเช้าของ "ท่านพุทธทาสภิกขุ"
***ปล่อยวาง...ก็ว่างจากทุกข์***

By : Admin งูตะบองสลา

 

ลักษณะมิตรที่พระพุทธเจ้าสอนให้คบหา

"เธอทั้งหลายควรคบมิตรผู้ประกอบด้วยธรรม ๗ ประการนี้ คือ
๑.มิตรผู้ให้ของที่ให้ได้ยาก
๒.ที่รับทำกิจที่ทำได้ยาก
๓.อดทนถ้อยคำที่อดใจได้ยาก
๔.บอกความลับของตนแก่เพื่อน
๕.ปิดความลับของเพื่อนแก่ผู้อื่น
๖.ไม่ละทิ้งกันในยามฉิบหาย มีภัย
๗.เมื่อเพื่อนสิ้นสมบัติ หมดของกิน-ของใช้ ก็ไม่ดูหมิ่น"

-พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๓ สขสูตรที่ ๑ ข้อที่ ๒๓

 

"เขาพูดไม่ดีมันก็ปากเขา เขาคิดไม่ดี ก็ไม่ดีที่ใจเขา เขาด่าเราก็ทุกข์ใจเขา เราไม่รับ เขาก็ด่าตัวเอง เพราะเขาด่าที่ปากเขา ไม่ได้ด่าที่ปากเรา ถ้าเราคิดอย่างนั้นก็ให้ด่าไปเถอะ ให้นั่งด่านั่งว่านั่งบ่นนั่งว่าไป ว่ามา เราก็เป็นสุข เพราะเราทำใจได้

แต่ที่เราทุกข์ เพราะมัวแต่คิดว่า "แหม! นี่นะคนนี้ มันชอบด่าชอบว่า ชอบนั่งค้อนนั่งแคะเราอยู่เรื่อย" ใครจะแคะก็แคะไปซิ! เราไม่แคะด้วยก็แล้วกัน ถ้าเราไม่สนใจกับใครทั้งหมด เอาแต่ดีอย่างเดียวไม่มีทุกข์เลย ลำพังเรื่องของเราก็ทุกข์พอแล้ว จะใส่ใจเรื่องทุกข์ที่คนอื่นทำให้เราอีกทำไม"


หลวงพ่อสนอง กตฺปุญโญ

 

ขาดอธิษฐานบารมี
โดยพระราชพรหมยาน วัดจันทาราม
แต่ว่าการก้าวไปของบรรดาท่านพุทธบริษัทต้องมีการตั้งใจไว้ด้วย ที่เรียกว่า "อธิษฐานบารมี" ถ้าขาดการตั้งอธิษฐานบารมี คือการตั้งใจไว้ พอวาระที่จะถึงจริงๆ มันจะเป๋ มันหมายความว่า"""ถ้าบารมีเต็มชาติไหนมีบารมีเต็มพอที่จะเป็นพระอริยเจ้าได้ กรรมบางอย่างจะเข้าแทรกจะเป็นเหตุให้ไม่ได้เป็นพระอริยเจ้า จะเป็นเหตุให้ไม่ได้ไปพระนิพพาน ต้องเกิดอีกต่อไป"""

ตัวอย่างท่านอาฬวีเศรษฐี ท่านผู้นี้พระพุทธเจ้าตรัสว่า ถ้าขณะที่เป็นมหาเศรษฐีฟังเทศน์จากพระองค์จบเดียวจะเป็นพระอนาคามี ต่อมาทรัพย์เหลือน้อยลงเป็นอนุเศรษฐี พระพุทธเจ้าบอกว่าตอนนั้นถ้าฟังเทศน์จบเดียวได้เป็นพระสกิทาคามี ต่อมาทรัพย์น้อยลงมาถึงคหบดี พระพุทธเจ้าตรัสว่า เวลานั้นฟังเทศน์จบเดียวจะเป็นพระโสดาบัน

แต่พระพุทธเจ้าไปพบอาฬวีเศรษฐีเมื่อเป็นขอทานไปแล้ว จึงตรัสกับพระอานนท์ว่าเราเทศน์อย่างไรก็ตามไม่มีผลกับอาฬวีเศรษฐี พระอานนท์ก็ถามว่า ตามธรรมดาพระองค์ตรัสว่าคนที่มีบารมีสมบูรณ์แบบจะต้องเป็นพระอริยเจ้า จะตายก่อนไม่ได้ ต้องเป็นพระอริยเจ้าก่อน พระพุทธเจ้าตรัสว่า นั่นเขามีอธิษฐานบารมี คือการตั้งใจไว้

การทำบุญของบรรดาท่านพุทธบริษัทจะเป็นรูปแบบไหนก็ตาม ก็ถือว่าทุกคนก้าวเข้าไปหานิพพาน ต้องมีอธิษฐานบารมี คือตั้งใจไว้เสมอ ว่าการทำแบบนี้เราต้องการพระนิพพานจุดเดียว ที่เตือนไว้แบบนี้ก็เพราะเกรงว่าท่านทั้งหลายเวลาที่เจริญพระกรรมฐานเวลาที่ภาวนาไปๆ นึกว่าหวยมันจะออกตัวอะไรดีหว่า อีตอนนี้ทิ้งไว้ก่อนชั่วคราวนะ เอาไว้เวลาเลิกค่อยปรึกษาหารือกันใหม่นะ อีตอนนี้พุทโธก็พุทโธ ธัมโมก็ธัมโม สังโฆก็สังโฆ คิดเป็นหวยหนอๆ อันนี้ไม่ถูก ตั้งใจไว้ชั่วขณะหนึ่ง

รวมความว่าการปฏิบัติของบรรดาท่านพุทธบริษัท อันดับแรกก่อนภาวนาให้ตั้งใจไว้เพื่อนิพพานทีนี้ในตอนต้น การที่ภาวนาเขาทำแบบไหนกัน ที่บอกว่าในตอนต้นจงอย่านึกถึงนิวรณ์ทั้ง ๕ ประการ เวลานี้เราทิ้งมันทุกอย่างทั้ง ๕ อย่าง คือ

๑. ความรักในระหว่างเพศ เฉพาะเวลาที่ภาวนา
๒. อารมณ์ไม่พอใจ
๓. ความง่วง
๔. จิตคิดในเรื่องอื่น
๕. สงสัยในผลของการปฏิบัติ
วิธีที่จะทิ้งนิวรณ์ได้จริงๆ ถ้าทิ้งนิวรณ์ได้เมื่อไรจิตก็เป็นฌานเมื่อนั้น วิธีทิ้งได้จริงๆ ก็คือตั้งใจรู้ลมหายใจเข้าหายใจออก เวลา ๒๐ นาทีจะให้ภาวนากันหรือพิจารณามันอาจจะว่างจริงๆ ๓ นาทีก็ควรจะพอใจ เวลาไหนรู้ลมหายใจเข้า ลมหายใจออกเวลาไหนรู้คำภาวนาเวลานั้นจิตว่างจากนิวรณ์ มีอานิสงส์ใหญ่

ทีนี้ต่อไปก็ขอบรรดาท่านพุทธบริษัทที่นั่งที่นี่ส่วนใหญ่ให้ถือว่าเป็นการปฏิบัติในหมวดที่ ๓ คือหมวดของอภิญญา ฉะนั้นการภาวนาเบื้องต้นในสุกขวิปัสสโกนี้จะไม่บังคับ ทุกคนจะภาวนาว่าอย่างไรก็ได้ ถ้าหากว่าบังเอิญท่านทั้งหลายไม่เคยปฏิบัติมาก่อน ให้ใช้คำภาวนาว่า พุทโธ เวลาหายใจเข้านึกตามว่า พุท เวลาหายใจออกนึกตามว่า โธ เวลาหายใจเข้าก็ดี หายใจออกก็ดี จงอย่าบังคับลมหายใจ ปล่อยลมหายใจไปตามปกติ จะหายใจเบาหรือสั้นหรือยาว หรือเบาก็ตาม หรือหนัก ปล่อยเป็นเรื่องของร่างกาย เอาจิตเข้าไปรับทราบเพราะต้องการให้จิตมีสมาธิในลมหายใจเข้าออก ขณะใดที่รู้ลมหายใจเข้าลมหายใจออก ขณะนั้นชื่อว่าจิตเป็นสมาธิในอานาปานุสสติกรรมฐาน

ถ้าภาวนาว่าพุทโธเวลานั้นจิตเป็นสมาธิในพุทธานุสสติกรรมฐาน ถ้าภาวนาว่า ธัมโม จิตก็มีสมาธิในธัมมานุสสติกรรมฐาน ถ้าภาวนาว่าสังโฆ จิตก็มีสมาธิในสังฆานุสสติกรรมฐาน หรือบางครั้งจิตฟุ้งซ่านมาก ไม่ภาวนาเลยก็ได้ รู้แต่ลมหายใจเข้าออกอย่างนี้ใช้ได้ นี่สำหรับคำภาวนา

จากหนังสือคำสอนหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่ม ๑๕

 

ขอเชิญญาติธรรมทุกๆท่านร่วมเป็นเจ้าภาพกันนะครับ