เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

มหาสโมสรสันนิบาตพุทธภูมิครั้งใหญ่ที่สุดในกึ่งพุทธกาล

ในห้อง 'พุทธภูมิ - พระโพธิสัตว์' ตั้งกระทู้โดย sravnane, 12 สิงหาคม 2007.

แท็ก: เพิ่มแท็ก

หน้า 13 ของ 19

นำธรรม เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

7 เมษายน 2006

โพสต์:

147

ค่าพลัง:

+2,914
Wisdom said: ↑

<CENTER><TABLE borderColor=#6633ff cellSpacing=1 cellPadding=2 width="65%" border=2><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle> </TD><TD align=middle bgColor=#3399ff>
..เรื่อง.. หลวงพ่อท่านเป็นผู้ปูพื้นฐานไว้เพื่อรับ "อภิญญาหก"

</TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
พวกลาพุทธภูมินี่ พวกพุทธภูมิใกล้เต็มนี่ลาอีกเยอะ วันนั้นพบกันแล้ว เลยถามท่านว่า
"พระพุทธศาสนาอยู่ถึง ๕,๐๐๐ ปี มันจะอยู่กันได้ยังไง? ก็ตั้งระยะไว้ยาว"
ท่านบอกว่า "ที่ตั้งระยะไว้ยาวนี่เพราะพุทธภูมิยังต้องลาอีกหลายช่วง เป็นช่วง ๆ "
แต่พวกลานี่พวกเต็มทั้งนั้นนะ พวกลานี่หมายความว่าชาตินี้เขาเต็ม แต่ว่ามันเหลืออีกนิดเดียว แต่นี่เราตัดเฉย ๆ จะไม่เอาล่ะ ก็เพราะว่าถ้าพวกไม่ใกล้เต็ม ไม่ใกล้เต็มนี่ไม่ไหว ดันไม่ไหว มันแบบจะทำปริญญาอีกสองเดือนลาออกใช่ไหม แบบพวกนั้นน่ะ ไอ้อะไรมันก็หมดแล้วเหลือแต่ทำวิทยานิพนธ์ใช่ไหม โดยมากต้องเป็นพวกนี้ ท่านบอก ถามท่าน ทำไม ท่านบอกไม่งั้นกำลังสู้ไม่ได้ กำลังที่เข้าไปต่อต้านนี่นะ เข้าไปช่วยหักล้าง ไอ้ความรอบ ๆ มันไม่พอ ถามท่าน ก็สงสัยเห็นสั่งสร้างตำรานี่ ตำรานี่สร้างไม่หมด จะเรียนกันไม่หวัดไม่ไหว ท่านก็บอก สร้างไปตามขั้นตามกำลังของคนในสมัยของเรา
ทีแรกก็ตอนต้นเตาะแตะ ๆ หนักเข้า ๆ ก็มากขึ้นถึงที่สุด คือ เวลานี้ตำราถึงที่สุดแล้ว พอตำราถึงที่สุดก็มาเริ่มฝึกมโนมยิทธิปูพื้นฐานไว้รับ "อภิญญาหก" ไอ้อภิญญาหกนี่ไม่ใช่สมัยของเราฝึกนะ ต้องไปอีกรุ่นหนึ่ง พวกรุ่นโน้นเขามาฝึกกัน "พวกเรานี่" ทัน! ถ้าแกยังไม่ตาย ทัน! เวลาฝึกไม่ใช่ฉันฝึก ฉันแค่ปูพื้นฐานไว้เพื่อรับ "อภิญญาหก" นักเรียนเตรียม "มโนมยิทธิ" นี่นักเรียนเตรียม "อภิญญาหก"
กำลังใจคนมันเข้าไม่ถึงนี่ แค่สุกขวิปัสสโกก็ส่ายหน้าด๊อกแด๊ก ๆ ไปขั้นเตวิชโชเมื่อก่อนก็สอนใครไม่ได้ใช่ไหม นี่กำลังใจมันต้องดีไปตามลำดับ "อภิญญาหก" นี่ต้องเข้มแข็งจริง ๆ ถ้าไม่เข้มแข็งจริง ๆ อย่าไปเอาเลย พังหมดไม่ได้อะไรเลย คือ ไม่ได้อะไรเลยจริง ๆ นะ เพราะว่า หนึ่ง กสิณ ๑๐ ต้องได้ฌาน ๔ หมด ว่าได้ฌาน ๔ ไม่ใช่ฌานทิ้งอย่างที่ทำ ๆ กันนี่ นี่มันเรียกฌานทิ้ง กสิณ ๑๐ นี่ต้องคล่อง นึกจะเข้าเมื่อไรได้ทันที จะต้องไม่เสียเวลาแม้ถึงวินาที นึกปั๊บเข้าฌานได้ตาม มันไม่ใช่ไป ๑ , ๒ , ๓ , หนึ่ง สอง สาม นี่มันไม่ยาก ว่า ๑ , ๔ , ๓ อะไรนี่ เข้าฌานตามลำดับฌาน ตามลำดับกสิณ เข้าฌาน ๑ , ๒ , ๓ , ๔ เข้าฌานตามลำดับฌาน ตามลำดับกสิณ ว่าเรื่อยกสิณกองเข้า ๑ , ๒ , ๓ , ๔ ไปไล่แล้วก็ย้อน ๔ , ๓ ,๒ , ๑ ก็ว่าขึ้น ๆ ลง ๆ สนุก! ต้องคล่องจี๋ฌาน หลังจากนั้นก็เข้าฌานสลับฌานสลับกสิณ เลยหลับเลย ไม่ใช่สลับ มันหลับ ( หัวเราะ ) อย่างนี้มั้นต้องอาศัยความเข้มแข็ง ตอนสลับฌานสลับกสิณนี่ ยุ่งเลย! ต้องคล่องจี๋ทุกขณะ ไม่ใช่ว่าหนึ่งปั๊บจับสัก ๕ นาทีได้ เขี่ยตก ต้องปึ๊บได้! ปวดท้องขี้เต็มที่เข้าฌานได้ อันนั้นจริง ๆ น่ะ วิ่งไปเดินไปนี่จิตเป็นฌานทันที แล้วนี่ก็ต้องทำเป็นปกติ เป็นปกติอย่างนั้นแล้วจึงหันมาจับอภิญญาอีกที อันนี้มันยังไม่เป็นอภิญญานะ ต้องหันมาจับอภิญญาอีกทีหนึ่งเสร็จ แค่หนวดหงอกไม่เป็น ฟันงอกฟันหักหมดแล้วงอกออกมาใหม่
ความจริงอภิญญหาห้านี่น่าจะฝึกบ้างนะ สำคัญตอนได้วาโยกสิณน่ะซิ เหาะลิ่ว ๆ เอ๊ะ! ไปนึกถึงปฐวีกสิณแล้วแข็งตื้อลงไม่ได้แล้ว ( หัวเราะ ) เมื่อก่อนยังนั่งนึก ๆ เอ๊ะ! พระท่านเข้ากสิณนี้ออกกสิณนั้น ถ้าจะเหาะใช้วาโยกสิณ ถ้าจะยืนอยู่บนอากาศใช้ปฐวีกสิณ มันคงยุ่งบรรลัย ไอ้นี่เขาทำได้จริง ๆ มันนึกเอาเฉย ๆ นึกปั๊บมันขึ้นทันทีเป็นทันที ไอ้จิตพอนึกปั๊บมันติดฌาน ๔ ทันที มันก็เป็นทันที สมัยนี้ใครทำได้ สบาย ไปหากินสนามหลวง ( หัวเราะ ) ใช่ไหม เอ้า! เก็บคนละสิบบาทถ้าไม่ให้มือยาวล้วงกระเป๋าเลย ( หัวเราะ ) ใช่ไหม หากินเท่านี้ก็พอ หากินด้านล้วงกระเป๋า ทำมือยาว ๆ ใครไม่สนใจล้วงกระเป๋า ฮึ! หรือเสกเองดีกว่านะ เสกเองก็เป็นแบงก์ครึ่งใบสิ!
ถ้าหากว่าถ้าเขาใช้อภิญญาจะไปต้องทำอะไร จะไปหาทรัพย์สินทำไม ไม่ได้เกิดประโยชน์ เพราะอะไร ต้องการอะไรก็มีจะหาสตังค์ทำไม ใช่ไหม ต้องการมีบ้านโตขนาดไหนก็สำเร็จ อยากจะมีบ้านแก้วก็ได้ อย่างพวกไอ้เบื้อกที่อยู่ชายป่านี่ ที่เขาอยู่กันน่ะ มีบ้านมีช่องที่ไหน ฝนตกก็ไม่เปียก อยากจะให้มีบ้านมันก็มี ไม่อยากให้มีบ้านมันก็ไม่ต้อง ฝนตกไม่ให้เปียกมันก็ไม่เปบียก เอ้า! ฝนอยากตกมา ฉันเดินเฉย ๆ ตกก็ตกสิวะ ไม่ใช่เปียกมันก็ไม่เปียกใช่ไหม และเขาก็อยู่กันอย่างเป็นสุข ก็เลยไม่ต้องทำอะไร ดีไม่ดีเดี๋ยวญวนมาตี เอาไฟล้อมส่งใช้เตโชกสิณใช้ไฟล้อมใช่ไหม ไอ้พวกนั้นอดข้าวตาย ตกนรกอีกแล้ว ( หัวเราะ ) อ้อ..ให้มันกินไฟได้ หิวมาให้ไฟเป็นเนื้อก้อน กินได้
นี่ถ้าหากนี่เขาทำได้นะ ถ้าเขาทำได้มันไม่บาปเขาทำแน่ แต่ก็ทำไม่ได้ หากเขาทำได้ช่วยกันได้แบบนั้น สมัยพระพุทธเจ้าท่านก็ต้องช่วยไว้เยอะ ใช่ไหม แต่กฎของกรรมมันหลีกเลี่ยงไม่ได้ อย่างพวกศากยะ ที่ถูกฆ่านี่ท่านก็ต้องปล่อยไปตามกำลังของกรรม ไม่ใช่คิดว่าจะไปดักไอ้ ๒๐ มันก็เขาไม่เกี่ยว
เพราะพวกอภิญญาหกเขาต้องมาอีกพวกหนึ่ง พวกสอนอภิญญาหกน่ะเขาจะมาอีกชุดต่างหาก พวกเราพวกปูพื้นฐาน พวกสอนนักเรียนเตรียม โน่น! อภิญญาหกเขาต้องหนุ่ม ไม่งั้นมันเล่นไม่ไหวหรอก จะมาจากพวกไหน พวก "พุทธภูมิ" ทั้งนั้นแหล่ะ! ก็ต้องเป็นพวก "พุทธภูมิ" ที่มีอารมณ์เข้ม!!...
ไอ้นี่มันพัง พุทธพัง ( หัวเราะ ) คือว่า พุทธภูมิที่มีอารมณ์เข้ม อย่างพุทธภูมิที่เต็มในชาตินี้ตัดปลายนิดเดียวแต่ว่าพุทธภูมิเขาช่วยกันได้ และพวกเรียนต่อนี้ต้องเป็นพุทธภูมิหมด แต่หัวหน้าต้องเข้มแข็ง หัวหน้าที่ฝึกอภิญญามันต้องคล่องอภิญญา ไม่คล่องฝึกเขาไง อภิญญาน่าสนุกดีนะ! เล่นกลสนุก! ถ้าฝึกอภิญญาหกนี่ต้องบ้า ๆ บวม ๆ อภิญญาห้า หลวงน้า! คนดีทำไม่ได้ต้องคนบ้า ก็ทุกอย่างทำแล้วก็ต้องพลาด ดีไม่ดีก็หล่นตุ๊บตั๊บ ๆ ไปตามเรื่องตามราว ก็เรียกว่าทุกอย่างทู้ซี้ทุกอย่าง ถ้าพวกอภิญญาห้าเข้ามานี่ พวกหนังสือพิมพ์โจมดีว่าบ้าอีกหลายเดือน เอ้า! พวกนี้บ้า ๆ บวม ๆ เขาทำเหมือนบ้าน่ะใช่ไหม ทำในสิ่งที่เขามันทำไม่ได้ และทำในสิ่งที่ชาวบ้านเขาไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ คือว่าทำสิ่งที่เขาทำไม่ได้ เขาก็หาว่าบ้า ๆ บวม ๆ ก็มีเรื่องเสียอยู่เรื่อง ถ้าพระได้น่ะมันวงแคบ มันช่วยเขาได้ยาก เรื่องบ้านเมืองน่ะ มันช่วยได้นิดเดียว ถ้าฆราวาสเขาได้นี่ดี แต่ว่าได้อยู่ในช่วงฌานโลกีย์นะ
"สงคราม" มานี่ แกเข้าเตโชกสิณ เอาไฟล้อมเท่านั้นแหละ ไม่งั้นก็เข้านีลกสิณเดินไม่เห็นอะไร มืดตื้อ .. เดินชนกันตายเลย
"หลวงพ่อคะ ตอนนั้นยังต้องใช้ผู้มีฝีมือช่วยบ้านเมือง บ้านเมืองไม่เจริญถึงช่วย.."
เปล่า ๆ พูดถึงว่าถ้าจะช่วยบ้านเมืองในด้าน "สงคราม" มันใช้ได้ยาก คือ พระนี่ต้องอยู่ในขอบเขตเพื่อการ "ตัดกิเลส" เท่านั้น ถ้าจะเอา "อภิญญา" ไปช่วยก็ช่วยในการเจริญ "ศรัทธา" ให้เขาเกิดความเชื่อมั่น คือว่าทำในสิ่งที่เขาทำไม่ได้ให้เห็นเป็นอัศจรรย์ และศรัทธามันก็เกิดได้เท่านั้นเอง
ฉะนั้น สมัยนี้ไม่มีความจำเป็น อย่างสมัยโน้น พระโมคคัลลาน์ นี่ พาหุงสหัสฯ พระโมคคัลลาน์รบกันต้องหลายเรื่องในบท พาหุงฯ ไอ้นั่นเป็นนาคนี่เป็นครุฑตีกัน ไม่รู้พระโมคคัลลาน์นี่ก็ฟังเรื่องแล้วก็เหมือนเรื่องโกหกอีกนั่นแหละ พระทำไมไปรับกับเขายังงั้น แต่ว่าไม่ได้ไปรบให้ตาย พอสู้ไม่ได้ก็เกิดศรัทธา เกิดสงครามใหญ่ ก็หลวงน้า! ที่พระพุทธเจ้าเป็นพระธรรมาธิราชน่ะ นี่สงครามใหญ่ล่ะ แม่ทัพใหญ่เล่นเองเลย รบกับ พระยาชมภูบดี น่ะ รบกับพระยาชมภูบดี ฑูตคนแรกที่ส่งไปก็คือ พระอินทร์ เป็นราชฑูต
"พระยาชมภูบดีนี่เป็นมนุษย์ใช่ไหมคะ?"
เป็นมนุษย์ เป็นพระอรหันต์ไปแล้ว ท่านเก่งคล้าย ๆ พระเจ้าจักรพรรดิราช แต่ไม่ถึงมีเกือกแก้ว มีพระขรรค์แก้วเหมือนกัน แต่ไม่ถึงพระเจ้าจักรพรรดิราช เหาะไปเหาะมาเห็นปราสาทพระเจ้าพิมพิสารสวย เอ๊ะ! ปราสาทของใครสวยกว่าปราสาทกู ไม่ชอบใจเสียแล้ว ลงมาพระขรรค์ฟันยอดปราสาท ฉับเข้าให้! ด้วยอำนาจพระพุทธานุภาพ พระขรรค์บิ่น ( หัวเราะ ) พระเจ้าพิมพิสารเป็นพระโสดาบันนี่ พระขรรค์บิ่นทำไง โมโหยกเท้ากระทืบยอดปราสาท ยอดปราสาทตำรองเท้าทะลุไปอีก เลยกลับไปบ้าน เอาอวิตาศร แผลงมา "จงไปร้อยหูพระเจ้าพิมพิสาร" ไอ้อวิตาศรยันเข้ามาก็ร้องผิ่ง ๆ กูจะร้อยหูมึง ๆ
พระเจ้าพิมพิสารเห็นท่าไม่ได้การณ์ พระพุทธเจ้าบอกไม่เป็นไร ทำวาโยกสิณหอบศรไป ท่านเข้าวาโยกสิณไม่ต้องไปตั้งท่า พอนึกปั๊บลมหอบศรไป และทราบว่าพระเจ้าชมภูบดีจะเป็นพระอรหันต์ เชิญพระอินทร์มา สั่งให้ไปเชิญพระเจ้าชมภูบดีมา และทางนี้ก็เนรมิตหมด เป็นเมืองแก้วแพรวพราว สวยมีกำแพงเจ็ดชั้น ตั้งแต่กำแพงทองแดงไปถึงกำแพงแก้วเจ็ดประการ ไอ้ถนนทั้งหมดก็เป็นแก้วทั้งหมด แพรวพราว มีอัครมหาเสนาบดี โอ้! ไม่มีพระเลย หาพระไม่มีพระ แต่งตัวแพรวพราวระยิบระยับ
พระอินทร์ไปแปลงเป็นมนุษย์ไปเชิญพระยาชมภูบดี ไปก็ไม่นั่ง เทวดานี่ ก็เล่นเต๊ะต๊ะ ๆ ๆ หนักเข้าแกก็ไม่ยอมมา ไม่ยอมมาพระอินทร์ขว้างจักร จักรลากขามาลงจากแท่น ( หัวเราะ ) โอ้ย ๆ ๆ กลัวแล้ว ๆ ๆ ยอม..จะไป ไป ๆ เอาจักรออกสิ! แกไม่เอาจักรออก ออกไม่ได้ พอจักรออกก็ไม่ไป นี่ถึงจะแน่! ( หัวเราะ ) กูไม่ไปกูไม่กลัว อีตอนเทศน์ตอนนี้สนุก! ถ้าเทศน์ ๓ ธรรมาสน์น่ะ ถ้าหากว่าคอถูก ๆ คอน่ะ ลิเกอย่ามาปะทะเลย ไม่อยู่
เดี๋ยวพอมานั่งแท่น กูไม่ไป! ไม่ไปพระอินทร์เอาใหม่ ขว้างพึ๊บไฟไหม้ปราสาทหมด เอาจักรลากขามานอกปราสาท เผาปราสาทอีก เอ๊ะ! แกเผาบ้านเผาเมือง ฑูตไหนว่ะ? ผลที่สุดหนัก ๆ เข้าก็ไม่ไหวต้องไป แกไม่ตามไปเสียศักดิ์ศรี เสียศักดิ์ศรีทำไง ก็เวลาไปด้วยกำลังจตุรเสนายศใหญ่ พระอินทร์ก็ยอมไป กลับไปกราบทูลให้ทรงทราบ พระพุทธเจ้าส่งเณรมาองค์เดียว เณรอนาคามีได้อภิญญา เอามารับเป็นทหาร เป็นพลทหารแน่ะ! แต่งตัวเป็นพลทหารยืนรับ แกเข้าไปยศใหญ่ ไอ้เมืองนี้ แหม..ส่งไอ้พลทหารมารับไม่สมศักดิ์ศรี
ทหารไปรับบอกว่า "ท่านต้องลงมาก่อน..เมืองพระเจ้าธรรมาธิราชอย่าขี่ช้างเข้ามาไม่ได้ เป็นเมืองที่มีบุญญาธิการศักดิ์ศรีใหญ่ ท่านเป็นราชาคนจน"
"ไม่ลง!..ไม่ลงซะอย่างจะว่าไง?" นั่งช้างทำท่าเก๊ก กระชากลงจากคอช้าง แหม..ไอ้ทหารเมืองนี้มันไม่มีมารยาท ( หัวเราะ ) สู้ไม่ได้น่ะ สู้ก็สู้ไม่ได้ ไอ้ทหารเมืองนี้ไม่มีมารยาท ( หัวเราะ ) "แกเป็นทหารชั้นไหน?" บอก "พลทหารครับ!" ถาม "ทำไมเมืองนี้ ข้าเป็นพระราชาจึงส่งพลทหารมา" บอก "แค่พลทหารนี่ ท่านก็ยังมีกำลังยังสู้ไม่ได้ ถ้าเอานายสิบมาท่านตาย.." เอาละสิ! เอ้า! เดินไปทางนี้ แกก็ไปแกก็บ่นพึมพำ ๆ เดินไปพอเข้าเขตถนน ขัดเขมรแล้วสิ พลทหารถาม "ขัดเขมรทำไม?" บอก "แม่น้ำต้องลุยน้ำ" บอก "ไม่ใช่ ถนน!" ค้าน "ถนนห่าอะไร? แม่น้ำ!" บอก "ถนนแก้ว!" โอ้โฮ!! ไอ้เมืองบ้านี่ เอาแก้วมาทำเป็นถนน ( หัวเราะ )
พอถึงร้านแล้วก็มีเมียพระอินทร์ พวกนางฟ้าเขามาตั้งขายของ แกก็เป็นนางฟ้าเสียจริง ๆ พวกนั้น แกก็ทำเนื้อหนาหน่อยน่ะ เอ้าแล้วเข้าไปจีบแม่ค้า ยังไม่ได้จีบเข้าไปทีแรก ไปเห็นเมียพระอินทร์นี่ซิสวย...
ถามทหาร "นี่พระมเหสีพระเจ้าธรรมาธิราชใช่ไหม?" ( หัวเราะ ) บอก "ไม่ใช่ แม่ค้าแผงลอย.." ( หัวเราะ ) แม่ค้าแผงลอยจริง ๆ น่ะ คนนั้นก็ร้อง คนนี้ก็ร้อง พระราชาคนจน นี่เจ้าค่ะ! นั่นเจ้าค่ะ! แหม..เดินไป พอเข้าถึงประตูแรกปั๊บมีพระอรหันต์แต่งตัวเป็นนายประตู สวยกว่าแกมาก ทำท่าจะเข้าไปกราบ นึกว่าพระเจ้าธรรมาธิราช พลทหารบอก "ไม่ใช่ นายประตูนายทหารเฝ้ายาม.." ( หัวเราะ ) แหม..แย่เรื่อย เข้าไปถึงประตูทองแดง ประตูทองคำ ประตูแก้ว เข้าไปก็แพรวพราวไปหมด ท่านก็มอง แหม..วิจิตรพิศดาร
แกก็เข้าไปถึงกลุ่มใหญ่ปั๊บ มีพระโมคคัลลาน์ พระสารีบุตร มีเป็นพระมหาอำมาตย์น่ะ มีใครต่อใคร ไม่มีพระเลยหาพระไม่ได้ พระเจ้าธรรมาธิราชทรงสง่า คนนำบอก "นี่พระเจ้าธรรมาธิราช" พอเห็นพระเจ้าธรรมาธิราชก็เกิดขัตติยมานะ ถือว่าตัวมีฤทธิ์มาก ก็ตั้งท่าจะสู้ เดินองอาจเข้าไป แกบอกว่าเอ้า! นั่งลงกราบถวายบังคม
บอก "เราเป็นพระราชาเอกในโลก ไม่มีใครมีอานุภาพเท่า คำว่าไหว้ไม่มีในที่นี้"
แหม..เต๊ะท่าเสียแล้ว คำว่าไม่มีมันเล่นก็ไม่ยาก พระโมคคัลลาน์ดีดมือทีเดียวหมอบเลย ( หัวเราะ ) ไม่ใช่หมอบ ฟุบ! ไอ้เมืองห่านี่ แหม..มีลมวูบ ( หัวเราะ ) แกนั่งด่าตลอด เจี๊ยวจ๊าว ๆ ผลที่สุดก็ถึงพระพุทธเจ้า ท่านก็ว่าทำไมถึงไม่มา แกก็ว่าอะไรต่ออะไรป้วนเปี้ยนไปตามเรื่องตามราว ผลที่สุดก็เอางี้ซิ จะให้เรากลัวก็ต้องแสดงฤทธิ์ให้ดูก่อน
พระพุทธเจ้าบอกก็ดี จะได้รู้ว่าใครเก่งหรือไม่เก่ง ท่านมีอะไรว่ามาเลย เขาขว้างจักร ขว้างจักรไปผลุบเข้ากระบอกไปเลย ( หัวเราะ ) แผลงศร! พอแผลงศร พระพุทธเจ้าท่านก็เอาด้วย แกก็แผลงบ้าง หนักเข้า ๆ ๆ ก็สิ้น ศรสู้กันตีมาตีไปตีไปตีมา ไอ้ศรของพระยาชมภูบดีสู้ไม่ได้ หลบเข้ากระบอก หลบเข้าก็ตีกระบอกพัง ( หัวเราะ ) วิ่งไปทางไหนก็ตีซะหักหมดเลย ป่นปี้หมดเลย และแกก็ทำทุกอย่าง แกเล่นจนแกหมดอาวุธนะ แผลงศร! ใช้พระขรรค์ควงให้เกิดไฟ เกิดลม! มันก็ด้านหมด หนักเข้า ๆ ๆ หมดท่า...
อ้ะ! ท่านเอามั่ง บอกท่านเอามั่ง เราหมดแล้ว พระพุทธเจ้าเข้าเตโชกสิณล้อม ไฟใกล้เข้า ๆ ๆ ก็ร้องเจี๊ยก ( หัวเราะ ) ร้องเจี๊ยกกลัวแล้ว ๆ ถามกลัวแน่หรือ บอกกลัวแน่ กลัวแน่ก็ไฟหาย เอ๊ะ! ไฟหายเป็นไง บอกที่นี่เขาจุดง่าย บอกที่นี่ไฟจุดง่ายดับง่าย ถ้าหากว่าอวดทะนงต่อไป ทีนี้ไฟจะไหม้ไปครึ่งตัว ไม่ไหม้หมดซะด้วย ไหม้ครึ่งตัว พูดไปพูดมาพระพุทธเจ้าท่านก็พูดดี ก็ชักเลื่อมใส เลื่อมใสว่าเชิญมาทำไม ตอนนั้นเลยบอกว่เห็นว่าเป็นคนดี เราต้องการความเป็นมิตร ไม่ต้องการความเป็นศัตรู ไอ้เมืองของท่านน่ะเราจะยึดเมื่อไหร่ก็ได้ เพียงแค่ทหารเลวคนเดียวก็ยึดได้ เราส่งพลทหารชั้นเลวไปคนเดียวท่านก็ต่อต้านไม่ได้ ท่านจะมาสู้อะไรกับใคร ท่านมีฤทธิ์อำนาจจริง ๆ แต่ว่ามีสภาพเหมือนพระราชาคนง่อย ดูทหารของเราทุกคน กองทัพของท่านทั้งทัพมีจตุรงคเสนา ทหารของเราคนเดียวเท่านั้นจะสังหารได้ จะเอากับใครล่ะ!
แหม..ท่านท้ารบ! ชักไม่กล้าสู้ คุยไปคุยมาคุยมาคุยไป นี่พระพุทธเจ้าท่านใช้ธรรมะ ตอนนี้ท่านเล่นธรรมะแล้ว เลื่อมใสถามว่าไอ้ฤทธิ์อำนาจอย่างนี้ ข้าพเจ้าจะสามารถทำได้ไหม พระพุทธเจ้าท่านบอก นี่เราพร้อมจะให้อยู่แล้วที่ไปเชิญมานี่ ความจริงต้องการจะให้ฤทธิ์ให้อำนาจแบบนี้ ถามให้แน่นะ ท่านบอกแน่ แน่แล้วจะขอศึกษา บอกได้เลย แต่ว่าการศึกษานี่เราจะต้องแต่งตัวเหมือนกันนะ ท่านก็เป็นอันว่าตกลง ตกลงศึกษา พอตกลงแน่นอนปั๊บ! เมืองหายหมด..กลายเป็นป่า พระเจ้าธรรมาธิราชนี่ห่มจีวรเสียแล้ว
เอ๊ะ! นี่มันเป็นยังไงกันแน่! ท่านก็เลยบอก ถ้าจะศึกษาต้องแต่งตัวแบบนี้ ผลที่สุดท่านก็เลยบวช เอหิภิกขุไง ก็ให้การศึกษาจบเดียวเป็นอรหันต์ไปเลย ( หัวเราะ ) นี่ก็ทำได้แล้วแต่ว่าถ้าเทศน์มันยาว ถ้าเทศน์มันต้องไปรับอีตอนที่พระอินทร์ไปเป็นฑูตก็ฟัดกัน ฮากันไม่ไหวแล้ว นี่กลับมาขึ้นช้างโด่เด่ ตอนนี้สิอีตอนชมตลาด โอ้โฮ! ยังงี้ต้องแสดงหนัง ฮึ!..สวัสดี*

<CENTER>เกณฑ์อภิญญา
</CENTER>
ปี ๒๕๒๑ ที่ฝึกมโนมยิทธิท่านให้ลดกำลัง ท่านบอกว่า "จากนี้ไปอีก ๒๐ ปี ( ๒๕๔๑ ) อภิญญาหกจะขึ้น"
"เพื่อนหลวงพ่ออีก ๒ องค์ อยู่หรือเปล่าครับหลวงพ่อ?"
อยู่...!
"ยังมีชีวิตอยู่หรือครับ?"
มี! แต่เขาอยู่ในป่า..

<CENTER>
</CENTER>"ไม่มาบ้านเลยหรือครับ?"
มาไม่ได้ เป็นคำสั่งของครูบาอาจารย์ตั้งแต่บวช สั่งว่าอายุ ๑๐ พรรษา แล้วให้ออกป่าเข้าป่า ห้ามเข้าบ้านจนกว่าจะตาย..
"ทีนี้ถ้าเขาอยู่จะทำประโยชน์อะไรได้ล่ะครับ?"
มีประโยชน์มากเชียวล่ะ! คือ พระที่นิยมป่ามีอยู่
"หลวงพ่อช่วยชี้แจงหน่อยเถอะครับ?"
มันมีอยู่ปีหนึ่ง พ.ศ. ๒๕๑๒ ปีนั้นโจรจะปล้นบ้านเขา บ้านใครก็ไม่ทราบ แต่บังเอิญแกมาหาฉันก่อน ฉันก็ไม่รู้ว่าแกเป็นโจรมาก่อน เพราะวันนั้นมีคนอยู่ กำลังนั่งคุยกันอยู่ประมาณสัก ๓๐ คนเศษ เจ้าหมาของฉัน ๒ ตัวมันนอนอยู่เฉย ๆ เจ้าสองคนนี้แต่งตัวดีมาก พอเข้ามาหมาก็เตรียมจะกัดท่าเดียว ก็ต้องจับ
บอก "ไอ้หนู! หลบไปก่อน เข้าไปพักก่อน"
พอแขก ๓๐ คนเขากลับ ก็ให้เอาหมาไปขัง แล้วเรียกไอ้สองคนมา พอมานั่ง ก็ถามว่า
"ไอ้หนู! มีใครเขาชวนมึงไปปล้นที่ไหนบ้างหรือเปล่า!"
"ถ้าเปล่าก็ดีแล้ว วันนี้แกตาย .. คืนนี้น่ะตาย ๓ คน ตายเพราะปืนตำรวจ แกสองคนคืนนี้ต้องตายด้วย .."
หน้าซีดเลย มันนึกว่าเราเป็นหมอดู แต่ความจริงเราเป็นหมอเดา หมาดูไว้ก่อน เดาตามหมา ลักษณะหมามันบอกว่าต้องเป็นคนร้าย คนทั้ง ๓๐ คนมาหมามันนอนเฉย ไอ้นั่นเข้ามาแต่งตัวเรียบร้อย เขาก็มาดี หมามันจะกัด ถ้าเราเลี้ยงหมาจริง ๆ เราจะรู้หมามีประโยชน์มาก มีสัญชาติญาณพิเศษ และผลที่สุดแกก็ยอมรับ
และแกก็ถามว่า "ผมรับปากเขาแล้วนี่ จะทำอย่างไร"
ก็บอกว่า "เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ไม่มีใครเขาเอาคนป่วยไปปล้น เธอกลับไปนี่ไปซื้อยาธาตุน้ำแดงคนละขวด เอาไปจะกินหรือเทเสียคนละครึ่งก็ได้นะ ถ้าไอ้พวกนั้นมันชวน บอกว่า วันนี้ปวดท้อง มันก็ไม่เอาไป"
แกก็ไปทำตามนั้น พออีก ๒ - ๓ วัน แกกลับมาใหม่ แกบอกว่า "คืนนั้นจริงครับ ตาย ๓ คนจริง ๆ แต่ผมไม่ได้ไป"
ก็บอกว่า "นั่นซิ! เอ็งไม่ได้ไป ถ้าเอ็งไปเอ็งตัวร้ายนี่เสร็จ!!..."
ได้ทีขี่หมาไล่ส่ง ไม่มีแพะใช่ไหม หาแพะไม่ได้ ว่าหมาก่อน มันวิ่งเร็วกว่า และก็ถามว่า "จะเลิกไหม?"
"อยากจะเลิกครับ แต่ไม่รู้จะทำอย่างไร?"
ก็บอกว่า "บวชสิ!..."
แกบอว่า "ไม่มีทุน.."
แกก็ยอม และให้ไปเอา เจ้าคุณธรรมโสภิต มาเป็นอุปัชฌาย์ พอบวช แกอยู่ได้พรรษากว่า ๆ พอเดือนที่สองก็ลากลับจังหวัดอุบลฯ พรรษานั้นแกเจริญกรรมฐานทุก ๆ คืนรู้สึกว่าทำได้ดีมาก พอจะสองปีแกพาเพื่อนมาอีก รวมทั้งหมดเป็น ๑๐ คนด้วยกัน
ถามว่า "มาทำไม?"
บอกว่า "อยากจะศึกษาวิชาอยู่ในป่าครับ"
แกบอก "พร้อมแล้วครับ"
ก็ให้เขาศึกษาวิชาที่อยู่ในป่า และก็ถามว่า "ไอ้เพื่อนทั้งหมดที่มานี่ลายพาดกลอนเหมือนกันใช่ไหม?"
เขาก็บอกว่า "ใช่ครับ"
คำว่า "ลายพาดกลอน" หมายความว่าเป็นพวกโจร เป็นอันว่าจับโจรเป็นพระหมด ในฐานะที่แกเคยเป็นมาก่อน ก็พูดให้ฟังไว้เลย
พอเขาศึกษาไปแล้ว เขาก็หายไปเลยไม่กลับมา เมื่อปี ๒๕๑๙ ไปสุโขทัยกับ ท่านหญิงวิภาวดี ช่วงนั้นพื้นที่เป็นเกาะ มีภูเขาล้อมรอบ นอน ๆ อากาศมันหนาว ทีนี้พอนอนไปคนเขาก็หลับกันหมด ประมาณว่า ๑ ทุ่ม คนก็หลับ เขาหลับหรือไม่หลับไม่ทราบนะ เขาเงียบกันหมดเราก็เข้าใจว่าหลับ และไอ้สองเสือเขาก็ย่องมา ( หลวงพ่อลิงเล็ก หลวงพ่อลิงขาว ) ไอ้สองเสือก็คือสององค์ ที่อยู่ในป่านั่นน่ะ เขาก็มา เขาเดินมาถึงเขาก็ถามว่า
"เฮ้ย! มึงหนาวไหม?"
บอกว่า "กูไม่หนาวว่ะ! ขันธ์ ๕ มันหนาว"
ใช้ศัพท์ภาษาไทยแท้ เขาบอกว่า
"ความจริงมันหนาวมากกว่านี้นะ แต่กูใช้เตโชกสิณช่วยให้บรรเทาความหนาว"
ถามว่า "แกมากี่คนล่ะ?"
เขาบอกว่า ที่มาทั้งหมดล้อมรอบเขามา ๘ องค์ รวมเขาอีก ๒ ด้วยนะ นั่งคุยกันสักพักเขาบอกว่า
"ลูกศิษย์แกเก่งจริงว่ะ!"
ถามว่า "ใคร?"
"ไอ้ลายพาดกลอน ๑๐ ตัวน่ะ!"
แหม...มันอยู่ป่ามันรู้ว่าเราเรียกไอ้ลายพาดกลอนได้ ไอ้พวกนั้นไม่พูดสักคน เขาตัดสินใจออกป่าแน่นอน พวกนี้เขาก็ไปสอน เลยได้อภิญญาหมด ก็เลยเป็นพระไม่รู้จักเกิด ในป่าเขาก็มีอยู่เยอะ ไม่ใช่น้อยนะ พวกอรัญวาสีนะ อรัญวาสีแท้ ๆ เขามีอยู่ ฉะนั้นพวกที่ได้อภิญญาเวลานี้ก็ไมเหมาะสมกับการอยู่บ้าน เพราะอยู่บ้านเขาหาว่าพระบ้า เขาหาว่าพระเล่นกล
"ท่านจะมีอายุยืนมากกว่า ๗๐ หรือเปล่าครับ?"
อายุมันก็ยืนมั่งนอนมั่ง ถ้ายืนเฉย ๆ มันก็เมื่อย อายุจะยาวหรือไม่ยาวไม่สำคัญ แค่อายุขัยธรรมดา อายุนี่มันเกินไม่ได้หรอก ถ้าจะเกินได้ก็ต้องมีกิจมีความจำเป็นอย่างหนึ่ง และเวลานี้อาจจะจำเป็นก็ได้ เพราะความจำเป็นมีอยู่ เนื่องจากว่าศาสนาก็กำลังรวมตัวเข้ามาใช่ไหม ถ้าพวกนี้รีบตายกันเสียหมด ใครจะช่วยล่ะ คนที่ขึ้นมาใครจะทำเวลานี้ความเข้มข้นของบารมีของคนหนักขึ้นทุกวัน
ที่พระพุทธเจ้าทรงพยากรณ์ว่า
"หลังจากกึ่งพุทธกาลแล้ว พุทธศาสนาจะรุ่งเรืองอีกวาระหนึ่ง และก็จะมีพระอริยเจ้ามากคล้ายสมัยพระองค์อยู่"
ปี ๒๕๒๑ ที่ฝึก "มโนมยิทธิ" ท่านให้ลดกำลัง ท่านบอกว่า "จากนี้ไปอีก ๒๐ ปี ( ๒๕๔๑ ) อภิญญาหกกำลังจะขึ้น .." หมายความว่า อภิญญาหกจะเข้า จะบำเพ็ญอภิญญาหกกันได้
คำว่า "เข้า" หมายความว่า กำลังใจคนรับอภิญญาหกได้
ทีนี้ถ้าหากว่าพวกนี้รีบตายไปเสียก่อน ไปไม่ได้แล้ว ถ้าหากท่านรีบตายไปเสียก่อนแล้ว จะมีใครใช่ไหม คือว่า พวกที่จะได้อภิญญาหกขึ้นมา มันต้องมีครูที่ได้อภิญญาหกสอน ไปเอาครูวิชชาสาม เอาไอ้คน ป.๓ มาสอน ม.๘ มันก็เสร็จล่ะ! ใช่ไหม...สวัสดี*
Click to expand...

ขอน้อมโมทนาในธรรมทานอันงามแห่งท่าน หลวงพ่อพระราชพรหมญาณ และท่านที่ได้นำมาบอกเล่าในที่นี้ เพื่อความรู้แห่งเวลา และเรื่องราวเกี่ยวกับพุทธภูมิ มีเหตุอย่างไรในการฝึกมโนมยิทธิ เพื่อการเตรียมฝึกอภิญญาหก สำหรับช่วยงานพระศาสนา เป็นกำลังอันสำคัญเพื่อก่อเกิดศัทธาแห่งชน ให้เข้าถึงความดีในพระศาสนาเป็นที่สุดแห่งทุกข์ และเรื่องราวในครั้งพุทธกาลเกี่ยวกับ พญาชมภูบดี ให้เห็นถึงการใช้อภิญญาเพื่อโปรด และสงเคราะห์ ให้คลายทิฐิมานะ และถึงธรรมเป็นที่สุด ขอความปรารถนาแห่งท่านผู้เจริญ จงสำเร็จทุกประการ ด้วยบารมีแห่งพระอันประมาณมิได้เทอญ

นำธรรม อนันตชัย:d :d :d
นำธรรม, 1 ตุลาคม 2007

#241
- ถูกใจ x 20
- ดูรายการ
bnbk เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

30 สิงหาคม 2006

โพสต์:

1,047

ค่าพลัง:

+15,613
ท่าน staff อาสาสมัครทั้งหลาย หรือท่านที่ต้องการมาอาสาสมัคร งานก็ใกล้เข้ามาแล้ว งานมีให้อาสาอีกเพียบช่วยรายงานตัวกันหน่อย วันพุธนี้ 3 ตค 50 หลัง 18.00 น ที่เซ็นจูรี่ ปากซอยรางน้ำ ลงรถไฟฟ้าบีทีเอสสถานีเสาวรีย์ชัย
ที่ฟูดเซ็นเตอร์ชั้นใต้ดินจ้า

bnbk, 1 ตุลาคม 2007

#242
- ถูกใจ x 22
- ดูรายการ
WINDS เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

25 พฤษภาคม 2007

โพสต์:

9

ค่าพลัง:

+192
sravnane said: ↑

เปิดดูไฟล์ 194302

เปิดดูไฟล์ 194303 เปิดดูไฟล์ 194304
"มหาสโมสรสันนิบาตพุทธภูมิครั้งใหญ่ที่สุดในกึ่งพุทธกาล" ชื่อกระทู้ก็คงบอกแล้วนะครับว่าหมายถึงอะไร มีโอกาสเป็นไปได้รึเปล่าครับที่เหล่าพุทธภูมิทั้งหมดในทุกสายๆจะรวมตัวกัน เพื่อความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในการช่วยกันจรรโลงพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองตั้งมั่นตลอดไปตามพุทธประสงค์ฯ ถวายเป็นพุทธบูชาฯ และเป็นการช่วยเหลือกันในการบำเพ็ญบารมีหรือบำเพ็ญกุศลสาธารณประโยชน์ในด้านต่างๆร่วมกันหรือไปในแนวทางเดียวกัน ตามประเพณีของเหล่าพระโพธิสัตว์หน่อพุทธางกูรทั้งหลายสืบมา เพื่อให้เกิดความสามัคคีและให้เกิดประโยชน์สูงสุดในงานด้านต่างๆที่จักทำขึ้น เพื่อประโยชน์แห่งพระพุทธศาสนาและเหล่าพุทธศาสนิกชนตลอดจนหมู่สัตว์ทั้งหลายทั้งปวงฯสืบไป
ท่านมีความเห็นอย่างไร?กันบ้างครับกับการที่เราจะรวมตัวกันครั้งนี้ เราควรทำความรู้จักกัน รวมตัวกัน ร่วมมือกันหรือไม่ อย่างไรครับ
ปล.ขอขอบคุณและร่วมโมทนาในทุกความเห็น ซึ่งความเห็นอาจจะเหมือนหรือแตกต่างกันก็เป็นเรื่องของบุคคลที่สามารถจะคิดได้ ขอให้ความแตกต่างนั้นเป็นอีกมุมมองของการเรียนรู้ไม่ใช่การนำมาซึ่งความแตกแยกนะครับ จะได้แลกเปลี่ยนความคิดกันได้อย่างเต็มที่ครับ

Click to expand...

เห็นด้วยอย่างยิ่งกับการรวมตัวกันในครั้งนี้ครับ ให้ความดีทั้งหมดทั้งมวลได้มารวมตัวกันเป็นแรงขับเคลื่อนปณิธานอันยิ่งใหญ่ร่วมกันขอรับ

:d :d :d :d :d

WINDS, 1 ตุลาคม 2007

#243
- ถูกใจ x 19
- ดูรายการ
sravnane เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

17 กรกฎาคม 2005

โพสต์:

695

ค่าพลัง:

+17,914
ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่าง ถวายเป็นพุทธบูชาฯ

kananun said: ↑

ตอนนี้ภาพรวมของงานค่อนข้างตรงกันโดยไม่ได้นัดหมายหลายประการด้วยกันครับ น่าอัศจรรย์ใจ ส่วนรายละเอียดเล็กๆน้อยๆขออนุญาต ปรับให้เหมาะสมตามเหตุตามปัจจัยครับ

วันนี้มีการพบปะกันของพุทธภูมิหลายท่านที่ปรียนันท์ธรรมสถาน ก็ได้สำรวจสถานที่และให้ข้อเสนอแนะกันไปมากพอสมควรเลยครับ ขออนุญาตลง ภาพรวมของงาน คร่าวๆครับ

ขออนุญาตแจ้งภาพรวมของงานครับ

วัตถุประสงค์ของงาน

งานส่วนหยาบ
-เป็นการรวมตัวกันของท่านผู้ปรารถนาพุทธภูมิ(ทั้งที่ลาพุทธภูมิและไม่ลาพุทธภูมิ ทั้งที่รู้สึกตัวตื่นในคำอธิฐาน และที่ยังรอตื่นอยู่ดุจดอกบัวที่รอแย้มกลีบออก) และท่านผู้อธิฐานช่วยทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาให้ครบ 5,000 ปี เพื่อการรวมตัวให้เป็นกลุ่มก้อน ประสานงานกัน แบ่งปัน ศาสตร์ องค์ความรู้ การปฏิบัติ และทรัพยากร ที่บางกลุ่มอาจขาดบ้าง บางกลุ่มอาจเกินบ้าง มาส่งเสริมเกื้อหนุนกัน เพื่องานในภาพรวมเป็นสำคัญ

-เพื่อการรวมใจให้เป็นหนึ่งเดียวของพุทธภูมิในการทำงานถวายให้ ชาติพระบวรพุทธศาสนาและองค์พระมหากษัตริย์ ให้ดำเนินไปอย่างราบรื่นในทิศทางเดียวกัน

-เพื่อเปิดตัวงานของพุทธภูมิที่ได้ปิดทองหลังพระให้ พุทธภูมิท่านอื่นๆได้ทราบ ได้โมทนา ได้สงเคราะห์ ได้ช่วย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การช่วยเก็บงาน ปิดงานของพุทธภูมิอีกหลายๆท่านที่พบกับอุปสรรคและคั่งค้างอยู่

งานในส่วนละเอียด

-การอธิฐานขอช่วยทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองคล้ายสมัยพุทธกาล มากด้วยพระอริยเจ้า พระสุปฏิปันโน และพระโพธิสัตว์
และทรงอายุพระพุทธศาสนาให้ครบ ห้าพันปี

-การอธิฐานขอพุทธานุญาตปิดสูญญกัปป์ โดยพุทธภูมิทั้งปวงของอาสาช่วยงานรื้อขนสรพสัตว์เข้าสู่พระนิพพานอย่างไม่ว่างเว้น

-การอธิฐานขอพุทธานุญาตเปิดบุญ ปิดอบาย ให้แด่พุทธภูมิทั้งหลายที่เป็นพุทธภูมิสัมมาทิษฐิ

การอธิฐานขอพุทธานุญาตเปิด "อภิญญาใหญ่"เป็น "อภิญญาสาธารณะ" สำหรับท่านผุ้ทรงกำลังใจเอาไว้สมควรแล้ว เป็นผู้ทรงสัมมาทิษฐิ พรหมวิหารสี่ วิปัสนาญาณละเอียดบริสุทธิ์ครบถ้วน มีจิตเป้นกุศลเห็นประโยชน์ต่อส่วนรวมเป็นสำคัญ

หมายกำหนดการ (คร่าวๆ)

วันเสาร์ที่ 27 ตุลาคม 2550 (แรม1ค่ำเดือน 11)

สถานที่...วัดสังกัสรัตนคีรี อ.เมือง จ. อุทัยธานี

07.00 น. รวมกันที่วิหารพระพุทธมงคลฯ อยู่เชิงบันไดด้านลงจากเขา(ตรงกับบันไดพอดี) วัดสังกัสฯ และลงทะเบียนเข้าร่วมงาน
07:19 น. จุดธูปเทียนถวายเครื่องสักการะ ตั้ง นโมฯ(3)จบ ขอขมาพระรัตนตรัย
07:39 น. อธิษฐานบารมีให้บุญบารมีทั้งหมดจงมารวมตัวกันเป็นดอกไม้แก้วในมือน้อมถวายแด่พระทุกพระองค์ฯ อธิฐานขอพุทธานุญาต
07:50น. จบพิธีบวงสรวง...หลังจากนั้นจะเข้าร่วมพิธีตักบาตรเทโวของทางวัดสังกัสฯ

08.30 น. แห่พระพุทธรูปเปิดโลกปิดทองประดับเพชร อัญเชิญไปที่ ปรียนันท์ธรรมสถาน

สถานที่...ร้านอาหารปรียนันท์ (ซุ้มบอล...เดิม) และปรียานันท์ธรรมสถาน

(ยืนยันการจัดงาน...ครับ)

09.19 น. ทำพิธีบวงสรวงอาราธนาพระฯเปิดโลก เข้าสู่กึ่งพุทธกาลฯให้พระศาสนาเจริญรุ่งเรืองตั้งมั่นตลอดไปตามพุทธพยากรณ์ ถวายเป็นพุทธบูชาฯ ณ มณฑปครอบพระบาทสี่รอยบนยอดเขาสังกัสโดยเฉพะเหล่าพุทธภูมิที่ได้ร่วมกันและได้อธิษฐานลงมาบำเพ็ญบารมีเพื่อกิจนี้โดยเฉพาะฯ

- พิธีบรรจุมวลสารและวัตถุมงคล...สร้างพระสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องจักรพรรดิปางเปิดโลก (ทันใจ...เนื่องจากทราบว่า...ช่างเนียรมีพระปางเปิดโลกพร้อมแล้ว) ปิดทองคำแท้ประดับเพชร

-ร่วมกันสร้างพระบรมธาตุเจดีย์ทันใจ โดยจะบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ และขอให้พุทธภูมิและท่านผู้ร่วมงานทุกๆท่านได้ร่วมกันสร้าง ร่วมกันบรรจุ ได้ร่วมกันอธิฐานจิต

- ร่วมสร้างวิหารประดิษฐานพระสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องจักรพรรดิปางเปิดโลก ลักษณะเป็นศาลาเอนกประสงค์ ณ ปรียานันท์ธรรมสถาน

- ร่วมสร้างสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องพระนิพพาน และพระเครื่องสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องพระนิพพาน

10.00 น. สัมมนาแผนงานในการประสานความร่วมมือและการทำงานร่วมกัน ในการค้ำชูพระพุทธศาสนาให้ครบห้าพันปี ซึ่งอันที่จริงความกว้างขวางของงานนี้ กว้างมาก หมายรวมไปทั้ง

- งานทางด้านฟื้นฟูศีลธรรมในจิตใจของผู้คน
- งานส่งเสริมเผยแผ่ธรรมปฏิบัติ การให้ธรรมทาน ทั้งในประเทศและต่างประเทศ
- งานด้านการสอนสมาธิจิต ฌาน ญาณ อภิญญา สมาบัติ ไปจนถึงการตัดกิเลส
- งานทางด้านการโปรดการสงเคราะห์ด้านทางโลก
- งานทางด้านการโปรดการสงเคราะห์จิตวิญญานทั้งปวง
- งานทางด้านการสร้างการบูรณะ ศาสนวัตถุในพระพุทธศาสนา

นิทรรศการให้ความรู้
- พุทธภูมิ คืออะไร (ให้ความรู้) มีจริตอย่างไร ทำไมถึงรู้
- งานตามรอยพระพุทธบาท (กราบขอข้อมูลจากหลวงพี่ชัยวัฒน์ท่านเพื่อเผยแพร่)
- งานให้ความรู้เรื่องพระพุทธศาสนากำเนิดในประเทศไทย
- งานสร้างพระเครื่อง (ผู้หมวดและน้องนิก)
- งานพระซ่อมพระพุทธรูป(หลวงพ่อวิชญ์จุฑา)
- งานแจกหนังสือธรรมมะ สื่ออีเล็คทรอนิคค์เป็นธรรมทาน

12.00 น. จัดโต๊ะอาหารรวมแบ่งกันทาน (ทุกคณะเอาของมาร่วมกัน) เจ้าของสถานที่จัดน้ำดื่ม ภาชนะ และช้อนส้อม
13.00 น. สัมมนาภาคบ่าย
15.30 น. ทำสมาธิหมู่ และรวมบารมีทั้งหมดทั้งมวลของทุกผู้ทุกนามที่ได้มาร่วมกันในงานรวมกับเบื้องบนและแผ่ไปทั่ว 3 แดนโลกธาตุเพื่ออานิสงค์บุญพลังอันยิ่งใหญ่ และเมื่อเสร็จแล้วก็อธิษฐานจิตหมู่ร่วมกัน
16.30 น. ปิดงาน

ขอเชิญท่านที่สนใจ โปรดแสดงความจำนงค์เข้าร่วมงานไว้ในกระทู้นี้

http://www.palungjit.org/board/showthread.php?t=92501

เพื่อจะได้จัดเตรียมสถานที่ให้เพียงพอกับจำนวนคนที่มาร่วมงาน

และท่านประสงค์จะมาค้างที่ซุ้มบอล (นอนเต้นท์...มีห้องน้ำแยกชายหญิง 6 ห้อง) กรุณาแจ้งล่วงหน้าเช่นกันครับ หรือหากจะไปค้างที่วัดก็ต้องเตรียมการล่วงหน้าด้วยนะครับ

คุณนิก 085-7334168
หมวดอรรถวัติ 085-4857454
คุณยุทธภูมิ 089-4220213
คุณคณานันท์ 081-2099151

ณ วันนี้ได้ประมาณการว่าจะมีผู้ร่วมงานไม่ต่ำกว่า 500 ท่านครับ

Click to expand...

ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่าง ถวายเป็นพุทธบูชาฯ หมายกำหนดการที่เปลี่ยนแปลงและเพิ่มเติมขึ้นผมได้แจ้งให้หลายคณะได้รับทราบแล้ว กำลังปรับเปลี่ยนแผนงานต่างๆให้เหมาะสมและลงตัวอยู่ครับ คิดว่าไม่น่าเกิน 2-3 วันนี้คงเรียบร้อยครับ
[b-wai] [b-wai] [b-wai] [b-wai] [b-wai]
sravnane, 1 ตุลาคม 2007

#244
- ถูกใจ x 19
- ดูรายการ
จิรภา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

6 ตุลาคม 2004

โพสต์:

19

ค่าพลัง:

+412
ขอร่วมโมทนาครับ

Wisdom said: ↑

<CENTER><TABLE borderColor=#6633ff cellSpacing=1 cellPadding=2 width="65%" border=2><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle> </TD><TD align=middle bgColor=#3399ff>
..เรื่อง.. หลวงพ่อท่านเป็นผู้ปูพื้นฐานไว้เพื่อรับ "อภิญญาหก"

</TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
พวกลาพุทธภูมินี่ พวกพุทธภูมิใกล้เต็มนี่ลาอีกเยอะ วันนั้นพบกันแล้ว เลยถามท่านว่า
"พระพุทธศาสนาอยู่ถึง ๕,๐๐๐ ปี มันจะอยู่กันได้ยังไง? ก็ตั้งระยะไว้ยาว"
ท่านบอกว่า "ที่ตั้งระยะไว้ยาวนี่เพราะพุทธภูมิยังต้องลาอีกหลายช่วง เป็นช่วง ๆ "
แต่พวกลานี่พวกเต็มทั้งนั้นนะ พวกลานี่หมายความว่าชาตินี้เขาเต็ม แต่ว่ามันเหลืออีกนิดเดียว แต่นี่เราตัดเฉย ๆ จะไม่เอาล่ะ ก็เพราะว่าถ้าพวกไม่ใกล้เต็ม ไม่ใกล้เต็มนี่ไม่ไหว ดันไม่ไหว มันแบบจะทำปริญญาอีกสองเดือนลาออกใช่ไหม แบบพวกนั้นน่ะ ไอ้อะไรมันก็หมดแล้วเหลือแต่ทำวิทยานิพนธ์ใช่ไหม โดยมากต้องเป็นพวกนี้ ท่านบอก ถามท่าน ทำไม ท่านบอกไม่งั้นกำลังสู้ไม่ได้ กำลังที่เข้าไปต่อต้านนี่นะ เข้าไปช่วยหักล้าง ไอ้ความรอบ ๆ มันไม่พอ ถามท่าน ก็สงสัยเห็นสั่งสร้างตำรานี่ ตำรานี่สร้างไม่หมด จะเรียนกันไม่หวัดไม่ไหว ท่านก็บอก สร้างไปตามขั้นตามกำลังของคนในสมัยของเรา
ทีแรกก็ตอนต้นเตาะแตะ ๆ หนักเข้า ๆ ก็มากขึ้นถึงที่สุด คือ เวลานี้ตำราถึงที่สุดแล้ว พอตำราถึงที่สุดก็มาเริ่มฝึกมโนมยิทธิปูพื้นฐานไว้รับ "อภิญญาหก" ไอ้อภิญญาหกนี่ไม่ใช่สมัยของเราฝึกนะ ต้องไปอีกรุ่นหนึ่ง พวกรุ่นโน้นเขามาฝึกกัน "พวกเรานี่" ทัน! ถ้าแกยังไม่ตาย ทัน! เวลาฝึกไม่ใช่ฉันฝึก ฉันแค่ปูพื้นฐานไว้เพื่อรับ "อภิญญาหก" นักเรียนเตรียม "มโนมยิทธิ" นี่นักเรียนเตรียม "อภิญญาหก"
กำลังใจคนมันเข้าไม่ถึงนี่ แค่สุกขวิปัสสโกก็ส่ายหน้าด๊อกแด๊ก ๆ ไปขั้นเตวิชโชเมื่อก่อนก็สอนใครไม่ได้ใช่ไหม นี่กำลังใจมันต้องดีไปตามลำดับ "อภิญญาหก" นี่ต้องเข้มแข็งจริง ๆ ถ้าไม่เข้มแข็งจริง ๆ อย่าไปเอาเลย พังหมดไม่ได้อะไรเลย คือ ไม่ได้อะไรเลยจริง ๆ นะ เพราะว่า หนึ่ง กสิณ ๑๐ ต้องได้ฌาน ๔ หมด ว่าได้ฌาน ๔ ไม่ใช่ฌานทิ้งอย่างที่ทำ ๆ กันนี่ นี่มันเรียกฌานทิ้ง กสิณ ๑๐ นี่ต้องคล่อง นึกจะเข้าเมื่อไรได้ทันที จะต้องไม่เสียเวลาแม้ถึงวินาที นึกปั๊บเข้าฌานได้ตาม มันไม่ใช่ไป ๑ , ๒ , ๓ , หนึ่ง สอง สาม นี่มันไม่ยาก ว่า ๑ , ๔ , ๓ อะไรนี่ เข้าฌานตามลำดับฌาน ตามลำดับกสิณ เข้าฌาน ๑ , ๒ , ๓ , ๔ เข้าฌานตามลำดับฌาน ตามลำดับกสิณ ว่าเรื่อยกสิณกองเข้า ๑ , ๒ , ๓ , ๔ ไปไล่แล้วก็ย้อน ๔ , ๓ ,๒ , ๑ ก็ว่าขึ้น ๆ ลง ๆ สนุก! ต้องคล่องจี๋ฌาน หลังจากนั้นก็เข้าฌานสลับฌานสลับกสิณ เลยหลับเลย ไม่ใช่สลับ มันหลับ ( หัวเราะ ) อย่างนี้มั้นต้องอาศัยความเข้มแข็ง ตอนสลับฌานสลับกสิณนี่ ยุ่งเลย! ต้องคล่องจี๋ทุกขณะ ไม่ใช่ว่าหนึ่งปั๊บจับสัก ๕ นาทีได้ เขี่ยตก ต้องปึ๊บได้! ปวดท้องขี้เต็มที่เข้าฌานได้ อันนั้นจริง ๆ น่ะ วิ่งไปเดินไปนี่จิตเป็นฌานทันที แล้วนี่ก็ต้องทำเป็นปกติ เป็นปกติอย่างนั้นแล้วจึงหันมาจับอภิญญาอีกที อันนี้มันยังไม่เป็นอภิญญานะ ต้องหันมาจับอภิญญาอีกทีหนึ่งเสร็จ แค่หนวดหงอกไม่เป็น ฟันงอกฟันหักหมดแล้วงอกออกมาใหม่
ความจริงอภิญญหาห้านี่น่าจะฝึกบ้างนะ สำคัญตอนได้วาโยกสิณน่ะซิ เหาะลิ่ว ๆ เอ๊ะ! ไปนึกถึงปฐวีกสิณแล้วแข็งตื้อลงไม่ได้แล้ว ( หัวเราะ ) เมื่อก่อนยังนั่งนึก ๆ เอ๊ะ! พระท่านเข้ากสิณนี้ออกกสิณนั้น ถ้าจะเหาะใช้วาโยกสิณ ถ้าจะยืนอยู่บนอากาศใช้ปฐวีกสิณ มันคงยุ่งบรรลัย ไอ้นี่เขาทำได้จริง ๆ มันนึกเอาเฉย ๆ นึกปั๊บมันขึ้นทันทีเป็นทันที ไอ้จิตพอนึกปั๊บมันติดฌาน ๔ ทันที มันก็เป็นทันที สมัยนี้ใครทำได้ สบาย ไปหากินสนามหลวง ( หัวเราะ ) ใช่ไหม เอ้า! เก็บคนละสิบบาทถ้าไม่ให้มือยาวล้วงกระเป๋าเลย ( หัวเราะ ) ใช่ไหม หากินเท่านี้ก็พอ หากินด้านล้วงกระเป๋า ทำมือยาว ๆ ใครไม่สนใจล้วงกระเป๋า ฮึ! หรือเสกเองดีกว่านะ เสกเองก็เป็นแบงก์ครึ่งใบสิ!
ถ้าหากว่าถ้าเขาใช้อภิญญาจะไปต้องทำอะไร จะไปหาทรัพย์สินทำไม ไม่ได้เกิดประโยชน์ เพราะอะไร ต้องการอะไรก็มีจะหาสตังค์ทำไม ใช่ไหม ต้องการมีบ้านโตขนาดไหนก็สำเร็จ อยากจะมีบ้านแก้วก็ได้ อย่างพวกไอ้เบื้อกที่อยู่ชายป่านี่ ที่เขาอยู่กันน่ะ มีบ้านมีช่องที่ไหน ฝนตกก็ไม่เปียก อยากจะให้มีบ้านมันก็มี ไม่อยากให้มีบ้านมันก็ไม่ต้อง ฝนตกไม่ให้เปียกมันก็ไม่เปบียก เอ้า! ฝนอยากตกมา ฉันเดินเฉย ๆ ตกก็ตกสิวะ ไม่ใช่เปียกมันก็ไม่เปียกใช่ไหม และเขาก็อยู่กันอย่างเป็นสุข ก็เลยไม่ต้องทำอะไร ดีไม่ดีเดี๋ยวญวนมาตี เอาไฟล้อมส่งใช้เตโชกสิณใช้ไฟล้อมใช่ไหม ไอ้พวกนั้นอดข้าวตาย ตกนรกอีกแล้ว ( หัวเราะ ) อ้อ..ให้มันกินไฟได้ หิวมาให้ไฟเป็นเนื้อก้อน กินได้
นี่ถ้าหากนี่เขาทำได้นะ ถ้าเขาทำได้มันไม่บาปเขาทำแน่ แต่ก็ทำไม่ได้ หากเขาทำได้ช่วยกันได้แบบนั้น สมัยพระพุทธเจ้าท่านก็ต้องช่วยไว้เยอะ ใช่ไหม แต่กฎของกรรมมันหลีกเลี่ยงไม่ได้ อย่างพวกศากยะ ที่ถูกฆ่านี่ท่านก็ต้องปล่อยไปตามกำลังของกรรม ไม่ใช่คิดว่าจะไปดักไอ้ ๒๐ มันก็เขาไม่เกี่ยว
เพราะพวกอภิญญาหกเขาต้องมาอีกพวกหนึ่ง พวกสอนอภิญญาหกน่ะเขาจะมาอีกชุดต่างหาก พวกเราพวกปูพื้นฐาน พวกสอนนักเรียนเตรียม โน่น! อภิญญาหกเขาต้องหนุ่ม ไม่งั้นมันเล่นไม่ไหวหรอก จะมาจากพวกไหน พวก "พุทธภูมิ" ทั้งนั้นแหล่ะ! ก็ต้องเป็นพวก "พุทธภูมิ" ที่มีอารมณ์เข้ม!!...
ไอ้นี่มันพัง พุทธพัง ( หัวเราะ ) คือว่า พุทธภูมิที่มีอารมณ์เข้ม อย่างพุทธภูมิที่เต็มในชาตินี้ตัดปลายนิดเดียวแต่ว่าพุทธภูมิเขาช่วยกันได้ และพวกเรียนต่อนี้ต้องเป็นพุทธภูมิหมด แต่หัวหน้าต้องเข้มแข็ง หัวหน้าที่ฝึกอภิญญามันต้องคล่องอภิญญา ไม่คล่องฝึกเขาไง อภิญญาน่าสนุกดีนะ! เล่นกลสนุก! ถ้าฝึกอภิญญาหกนี่ต้องบ้า ๆ บวม ๆ อภิญญาห้า หลวงน้า! คนดีทำไม่ได้ต้องคนบ้า ก็ทุกอย่างทำแล้วก็ต้องพลาด ดีไม่ดีก็หล่นตุ๊บตั๊บ ๆ ไปตามเรื่องตามราว ก็เรียกว่าทุกอย่างทู้ซี้ทุกอย่าง ถ้าพวกอภิญญาห้าเข้ามานี่ พวกหนังสือพิมพ์โจมดีว่าบ้าอีกหลายเดือน เอ้า! พวกนี้บ้า ๆ บวม ๆ เขาทำเหมือนบ้าน่ะใช่ไหม ทำในสิ่งที่เขามันทำไม่ได้ และทำในสิ่งที่ชาวบ้านเขาไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ คือว่าทำสิ่งที่เขาทำไม่ได้ เขาก็หาว่าบ้า ๆ บวม ๆ ก็มีเรื่องเสียอยู่เรื่อง ถ้าพระได้น่ะมันวงแคบ มันช่วยเขาได้ยาก เรื่องบ้านเมืองน่ะ มันช่วยได้นิดเดียว ถ้าฆราวาสเขาได้นี่ดี แต่ว่าได้อยู่ในช่วงฌานโลกีย์นะ
"สงคราม" มานี่ แกเข้าเตโชกสิณ เอาไฟล้อมเท่านั้นแหละ ไม่งั้นก็เข้านีลกสิณเดินไม่เห็นอะไร มืดตื้อ .. เดินชนกันตายเลย
"หลวงพ่อคะ ตอนนั้นยังต้องใช้ผู้มีฝีมือช่วยบ้านเมือง บ้านเมืองไม่เจริญถึงช่วย.."
เปล่า ๆ พูดถึงว่าถ้าจะช่วยบ้านเมืองในด้าน "สงคราม" มันใช้ได้ยาก คือ พระนี่ต้องอยู่ในขอบเขตเพื่อการ "ตัดกิเลส" เท่านั้น ถ้าจะเอา "อภิญญา" ไปช่วยก็ช่วยในการเจริญ "ศรัทธา" ให้เขาเกิดความเชื่อมั่น คือว่าทำในสิ่งที่เขาทำไม่ได้ให้เห็นเป็นอัศจรรย์ และศรัทธามันก็เกิดได้เท่านั้นเอง
ฉะนั้น สมัยนี้ไม่มีความจำเป็น อย่างสมัยโน้น พระโมคคัลลาน์ นี่ พาหุงสหัสฯ พระโมคคัลลาน์รบกันต้องหลายเรื่องในบท พาหุงฯ ไอ้นั่นเป็นนาคนี่เป็นครุฑตีกัน ไม่รู้พระโมคคัลลาน์นี่ก็ฟังเรื่องแล้วก็เหมือนเรื่องโกหกอีกนั่นแหละ พระทำไมไปรับกับเขายังงั้น แต่ว่าไม่ได้ไปรบให้ตาย พอสู้ไม่ได้ก็เกิดศรัทธา เกิดสงครามใหญ่ ก็หลวงน้า! ที่พระพุทธเจ้าเป็นพระธรรมาธิราชน่ะ นี่สงครามใหญ่ล่ะ แม่ทัพใหญ่เล่นเองเลย รบกับ พระยาชมภูบดี น่ะ รบกับพระยาชมภูบดี ฑูตคนแรกที่ส่งไปก็คือ พระอินทร์ เป็นราชฑูต
"พระยาชมภูบดีนี่เป็นมนุษย์ใช่ไหมคะ?"
เป็นมนุษย์ เป็นพระอรหันต์ไปแล้ว ท่านเก่งคล้าย ๆ พระเจ้าจักรพรรดิราช แต่ไม่ถึงมีเกือกแก้ว มีพระขรรค์แก้วเหมือนกัน แต่ไม่ถึงพระเจ้าจักรพรรดิราช เหาะไปเหาะมาเห็นปราสาทพระเจ้าพิมพิสารสวย เอ๊ะ! ปราสาทของใครสวยกว่าปราสาทกู ไม่ชอบใจเสียแล้ว ลงมาพระขรรค์ฟันยอดปราสาท ฉับเข้าให้! ด้วยอำนาจพระพุทธานุภาพ พระขรรค์บิ่น ( หัวเราะ ) พระเจ้าพิมพิสารเป็นพระโสดาบันนี่ พระขรรค์บิ่นทำไง โมโหยกเท้ากระทืบยอดปราสาท ยอดปราสาทตำรองเท้าทะลุไปอีก เลยกลับไปบ้าน เอาอวิตาศร แผลงมา "จงไปร้อยหูพระเจ้าพิมพิสาร" ไอ้อวิตาศรยันเข้ามาก็ร้องผิ่ง ๆ กูจะร้อยหูมึง ๆ
พระเจ้าพิมพิสารเห็นท่าไม่ได้การณ์ พระพุทธเจ้าบอกไม่เป็นไร ทำวาโยกสิณหอบศรไป ท่านเข้าวาโยกสิณไม่ต้องไปตั้งท่า พอนึกปั๊บลมหอบศรไป และทราบว่าพระเจ้าชมภูบดีจะเป็นพระอรหันต์ เชิญพระอินทร์มา สั่งให้ไปเชิญพระเจ้าชมภูบดีมา และทางนี้ก็เนรมิตหมด เป็นเมืองแก้วแพรวพราว สวยมีกำแพงเจ็ดชั้น ตั้งแต่กำแพงทองแดงไปถึงกำแพงแก้วเจ็ดประการ ไอ้ถนนทั้งหมดก็เป็นแก้วทั้งหมด แพรวพราว มีอัครมหาเสนาบดี โอ้! ไม่มีพระเลย หาพระไม่มีพระ แต่งตัวแพรวพราวระยิบระยับ
พระอินทร์ไปแปลงเป็นมนุษย์ไปเชิญพระยาชมภูบดี ไปก็ไม่นั่ง เทวดานี่ ก็เล่นเต๊ะต๊ะ ๆ ๆ หนักเข้าแกก็ไม่ยอมมา ไม่ยอมมาพระอินทร์ขว้างจักร จักรลากขามาลงจากแท่น ( หัวเราะ ) โอ้ย ๆ ๆ กลัวแล้ว ๆ ๆ ยอม..จะไป ไป ๆ เอาจักรออกสิ! แกไม่เอาจักรออก ออกไม่ได้ พอจักรออกก็ไม่ไป นี่ถึงจะแน่! ( หัวเราะ ) กูไม่ไปกูไม่กลัว อีตอนเทศน์ตอนนี้สนุก! ถ้าเทศน์ ๓ ธรรมาสน์น่ะ ถ้าหากว่าคอถูก ๆ คอน่ะ ลิเกอย่ามาปะทะเลย ไม่อยู่
เดี๋ยวพอมานั่งแท่น กูไม่ไป! ไม่ไปพระอินทร์เอาใหม่ ขว้างพึ๊บไฟไหม้ปราสาทหมด เอาจักรลากขามานอกปราสาท เผาปราสาทอีก เอ๊ะ! แกเผาบ้านเผาเมือง ฑูตไหนว่ะ? ผลที่สุดหนัก ๆ เข้าก็ไม่ไหวต้องไป แกไม่ตามไปเสียศักดิ์ศรี เสียศักดิ์ศรีทำไง ก็เวลาไปด้วยกำลังจตุรเสนายศใหญ่ พระอินทร์ก็ยอมไป กลับไปกราบทูลให้ทรงทราบ พระพุทธเจ้าส่งเณรมาองค์เดียว เณรอนาคามีได้อภิญญา เอามารับเป็นทหาร เป็นพลทหารแน่ะ! แต่งตัวเป็นพลทหารยืนรับ แกเข้าไปยศใหญ่ ไอ้เมืองนี้ แหม..ส่งไอ้พลทหารมารับไม่สมศักดิ์ศรี
ทหารไปรับบอกว่า "ท่านต้องลงมาก่อน..เมืองพระเจ้าธรรมาธิราชอย่าขี่ช้างเข้ามาไม่ได้ เป็นเมืองที่มีบุญญาธิการศักดิ์ศรีใหญ่ ท่านเป็นราชาคนจน"
"ไม่ลง!..ไม่ลงซะอย่างจะว่าไง?" นั่งช้างทำท่าเก๊ก กระชากลงจากคอช้าง แหม..ไอ้ทหารเมืองนี้มันไม่มีมารยาท ( หัวเราะ ) สู้ไม่ได้น่ะ สู้ก็สู้ไม่ได้ ไอ้ทหารเมืองนี้ไม่มีมารยาท ( หัวเราะ ) "แกเป็นทหารชั้นไหน?" บอก "พลทหารครับ!" ถาม "ทำไมเมืองนี้ ข้าเป็นพระราชาจึงส่งพลทหารมา" บอก "แค่พลทหารนี่ ท่านก็ยังมีกำลังยังสู้ไม่ได้ ถ้าเอานายสิบมาท่านตาย.." เอาละสิ! เอ้า! เดินไปทางนี้ แกก็ไปแกก็บ่นพึมพำ ๆ เดินไปพอเข้าเขตถนน ขัดเขมรแล้วสิ พลทหารถาม "ขัดเขมรทำไม?" บอก "แม่น้ำต้องลุยน้ำ" บอก "ไม่ใช่ ถนน!" ค้าน "ถนนห่าอะไร? แม่น้ำ!" บอก "ถนนแก้ว!" โอ้โฮ!! ไอ้เมืองบ้านี่ เอาแก้วมาทำเป็นถนน ( หัวเราะ )
พอถึงร้านแล้วก็มีเมียพระอินทร์ พวกนางฟ้าเขามาตั้งขายของ แกก็เป็นนางฟ้าเสียจริง ๆ พวกนั้น แกก็ทำเนื้อหนาหน่อยน่ะ เอ้าแล้วเข้าไปจีบแม่ค้า ยังไม่ได้จีบเข้าไปทีแรก ไปเห็นเมียพระอินทร์นี่ซิสวย...
ถามทหาร "นี่พระมเหสีพระเจ้าธรรมาธิราชใช่ไหม?" ( หัวเราะ ) บอก "ไม่ใช่ แม่ค้าแผงลอย.." ( หัวเราะ ) แม่ค้าแผงลอยจริง ๆ น่ะ คนนั้นก็ร้อง คนนี้ก็ร้อง พระราชาคนจน นี่เจ้าค่ะ! นั่นเจ้าค่ะ! แหม..เดินไป พอเข้าถึงประตูแรกปั๊บมีพระอรหันต์แต่งตัวเป็นนายประตู สวยกว่าแกมาก ทำท่าจะเข้าไปกราบ นึกว่าพระเจ้าธรรมาธิราช พลทหารบอก "ไม่ใช่ นายประตูนายทหารเฝ้ายาม.." ( หัวเราะ ) แหม..แย่เรื่อย เข้าไปถึงประตูทองแดง ประตูทองคำ ประตูแก้ว เข้าไปก็แพรวพราวไปหมด ท่านก็มอง แหม..วิจิตรพิศดาร
แกก็เข้าไปถึงกลุ่มใหญ่ปั๊บ มีพระโมคคัลลาน์ พระสารีบุตร มีเป็นพระมหาอำมาตย์น่ะ มีใครต่อใคร ไม่มีพระเลยหาพระไม่ได้ พระเจ้าธรรมาธิราชทรงสง่า คนนำบอก "นี่พระเจ้าธรรมาธิราช" พอเห็นพระเจ้าธรรมาธิราชก็เกิดขัตติยมานะ ถือว่าตัวมีฤทธิ์มาก ก็ตั้งท่าจะสู้ เดินองอาจเข้าไป แกบอกว่าเอ้า! นั่งลงกราบถวายบังคม
บอก "เราเป็นพระราชาเอกในโลก ไม่มีใครมีอานุภาพเท่า คำว่าไหว้ไม่มีในที่นี้"
แหม..เต๊ะท่าเสียแล้ว คำว่าไม่มีมันเล่นก็ไม่ยาก พระโมคคัลลาน์ดีดมือทีเดียวหมอบเลย ( หัวเราะ ) ไม่ใช่หมอบ ฟุบ! ไอ้เมืองห่านี่ แหม..มีลมวูบ ( หัวเราะ ) แกนั่งด่าตลอด เจี๊ยวจ๊าว ๆ ผลที่สุดก็ถึงพระพุทธเจ้า ท่านก็ว่าทำไมถึงไม่มา แกก็ว่าอะไรต่ออะไรป้วนเปี้ยนไปตามเรื่องตามราว ผลที่สุดก็เอางี้ซิ จะให้เรากลัวก็ต้องแสดงฤทธิ์ให้ดูก่อน
พระพุทธเจ้าบอกก็ดี จะได้รู้ว่าใครเก่งหรือไม่เก่ง ท่านมีอะไรว่ามาเลย เขาขว้างจักร ขว้างจักรไปผลุบเข้ากระบอกไปเลย ( หัวเราะ ) แผลงศร! พอแผลงศร พระพุทธเจ้าท่านก็เอาด้วย แกก็แผลงบ้าง หนักเข้า ๆ ๆ ก็สิ้น ศรสู้กันตีมาตีไปตีไปตีมา ไอ้ศรของพระยาชมภูบดีสู้ไม่ได้ หลบเข้ากระบอก หลบเข้าก็ตีกระบอกพัง ( หัวเราะ ) วิ่งไปทางไหนก็ตีซะหักหมดเลย ป่นปี้หมดเลย และแกก็ทำทุกอย่าง แกเล่นจนแกหมดอาวุธนะ แผลงศร! ใช้พระขรรค์ควงให้เกิดไฟ เกิดลม! มันก็ด้านหมด หนักเข้า ๆ ๆ หมดท่า...
อ้ะ! ท่านเอามั่ง บอกท่านเอามั่ง เราหมดแล้ว พระพุทธเจ้าเข้าเตโชกสิณล้อม ไฟใกล้เข้า ๆ ๆ ก็ร้องเจี๊ยก ( หัวเราะ ) ร้องเจี๊ยกกลัวแล้ว ๆ ถามกลัวแน่หรือ บอกกลัวแน่ กลัวแน่ก็ไฟหาย เอ๊ะ! ไฟหายเป็นไง บอกที่นี่เขาจุดง่าย บอกที่นี่ไฟจุดง่ายดับง่าย ถ้าหากว่าอวดทะนงต่อไป ทีนี้ไฟจะไหม้ไปครึ่งตัว ไม่ไหม้หมดซะด้วย ไหม้ครึ่งตัว พูดไปพูดมาพระพุทธเจ้าท่านก็พูดดี ก็ชักเลื่อมใส เลื่อมใสว่าเชิญมาทำไม ตอนนั้นเลยบอกว่เห็นว่าเป็นคนดี เราต้องการความเป็นมิตร ไม่ต้องการความเป็นศัตรู ไอ้เมืองของท่านน่ะเราจะยึดเมื่อไหร่ก็ได้ เพียงแค่ทหารเลวคนเดียวก็ยึดได้ เราส่งพลทหารชั้นเลวไปคนเดียวท่านก็ต่อต้านไม่ได้ ท่านจะมาสู้อะไรกับใคร ท่านมีฤทธิ์อำนาจจริง ๆ แต่ว่ามีสภาพเหมือนพระราชาคนง่อย ดูทหารของเราทุกคน กองทัพของท่านทั้งทัพมีจตุรงคเสนา ทหารของเราคนเดียวเท่านั้นจะสังหารได้ จะเอากับใครล่ะ!
แหม..ท่านท้ารบ! ชักไม่กล้าสู้ คุยไปคุยมาคุยมาคุยไป นี่พระพุทธเจ้าท่านใช้ธรรมะ ตอนนี้ท่านเล่นธรรมะแล้ว เลื่อมใสถามว่าไอ้ฤทธิ์อำนาจอย่างนี้ ข้าพเจ้าจะสามารถทำได้ไหม พระพุทธเจ้าท่านบอก นี่เราพร้อมจะให้อยู่แล้วที่ไปเชิญมานี่ ความจริงต้องการจะให้ฤทธิ์ให้อำนาจแบบนี้ ถามให้แน่นะ ท่านบอกแน่ แน่แล้วจะขอศึกษา บอกได้เลย แต่ว่าการศึกษานี่เราจะต้องแต่งตัวเหมือนกันนะ ท่านก็เป็นอันว่าตกลง ตกลงศึกษา พอตกลงแน่นอนปั๊บ! เมืองหายหมด..กลายเป็นป่า พระเจ้าธรรมาธิราชนี่ห่มจีวรเสียแล้ว
เอ๊ะ! นี่มันเป็นยังไงกันแน่! ท่านก็เลยบอก ถ้าจะศึกษาต้องแต่งตัวแบบนี้ ผลที่สุดท่านก็เลยบวช เอหิภิกขุไง ก็ให้การศึกษาจบเดียวเป็นอรหันต์ไปเลย ( หัวเราะ ) นี่ก็ทำได้แล้วแต่ว่าถ้าเทศน์มันยาว ถ้าเทศน์มันต้องไปรับอีตอนที่พระอินทร์ไปเป็นฑูตก็ฟัดกัน ฮากันไม่ไหวแล้ว นี่กลับมาขึ้นช้างโด่เด่ ตอนนี้สิอีตอนชมตลาด โอ้โฮ! ยังงี้ต้องแสดงหนัง ฮึ!..สวัสดี*

<CENTER>เกณฑ์อภิญญา
</CENTER>
ปี ๒๕๒๑ ที่ฝึกมโนมยิทธิท่านให้ลดกำลัง ท่านบอกว่า "จากนี้ไปอีก ๒๐ ปี ( ๒๕๔๑ ) อภิญญาหกจะขึ้น"
"เพื่อนหลวงพ่ออีก ๒ องค์ อยู่หรือเปล่าครับหลวงพ่อ?"
อยู่...!
"ยังมีชีวิตอยู่หรือครับ?"
มี! แต่เขาอยู่ในป่า..

<CENTER>
</CENTER>"ไม่มาบ้านเลยหรือครับ?"
มาไม่ได้ เป็นคำสั่งของครูบาอาจารย์ตั้งแต่บวช สั่งว่าอายุ ๑๐ พรรษา แล้วให้ออกป่าเข้าป่า ห้ามเข้าบ้านจนกว่าจะตาย..
"ทีนี้ถ้าเขาอยู่จะทำประโยชน์อะไรได้ล่ะครับ?"
มีประโยชน์มากเชียวล่ะ! คือ พระที่นิยมป่ามีอยู่
"หลวงพ่อช่วยชี้แจงหน่อยเถอะครับ?"
มันมีอยู่ปีหนึ่ง พ.ศ. ๒๕๑๒ ปีนั้นโจรจะปล้นบ้านเขา บ้านใครก็ไม่ทราบ แต่บังเอิญแกมาหาฉันก่อน ฉันก็ไม่รู้ว่าแกเป็นโจรมาก่อน เพราะวันนั้นมีคนอยู่ กำลังนั่งคุยกันอยู่ประมาณสัก ๓๐ คนเศษ เจ้าหมาของฉัน ๒ ตัวมันนอนอยู่เฉย ๆ เจ้าสองคนนี้แต่งตัวดีมาก พอเข้ามาหมาก็เตรียมจะกัดท่าเดียว ก็ต้องจับ
บอก "ไอ้หนู! หลบไปก่อน เข้าไปพักก่อน"
พอแขก ๓๐ คนเขากลับ ก็ให้เอาหมาไปขัง แล้วเรียกไอ้สองคนมา พอมานั่ง ก็ถามว่า
"ไอ้หนู! มีใครเขาชวนมึงไปปล้นที่ไหนบ้างหรือเปล่า!"
"ถ้าเปล่าก็ดีแล้ว วันนี้แกตาย .. คืนนี้น่ะตาย ๓ คน ตายเพราะปืนตำรวจ แกสองคนคืนนี้ต้องตายด้วย .."
หน้าซีดเลย มันนึกว่าเราเป็นหมอดู แต่ความจริงเราเป็นหมอเดา หมาดูไว้ก่อน เดาตามหมา ลักษณะหมามันบอกว่าต้องเป็นคนร้าย คนทั้ง ๓๐ คนมาหมามันนอนเฉย ไอ้นั่นเข้ามาแต่งตัวเรียบร้อย เขาก็มาดี หมามันจะกัด ถ้าเราเลี้ยงหมาจริง ๆ เราจะรู้หมามีประโยชน์มาก มีสัญชาติญาณพิเศษ และผลที่สุดแกก็ยอมรับ
และแกก็ถามว่า "ผมรับปากเขาแล้วนี่ จะทำอย่างไร"
ก็บอกว่า "เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ไม่มีใครเขาเอาคนป่วยไปปล้น เธอกลับไปนี่ไปซื้อยาธาตุน้ำแดงคนละขวด เอาไปจะกินหรือเทเสียคนละครึ่งก็ได้นะ ถ้าไอ้พวกนั้นมันชวน บอกว่า วันนี้ปวดท้อง มันก็ไม่เอาไป"
แกก็ไปทำตามนั้น พออีก ๒ - ๓ วัน แกกลับมาใหม่ แกบอกว่า "คืนนั้นจริงครับ ตาย ๓ คนจริง ๆ แต่ผมไม่ได้ไป"
ก็บอกว่า "นั่นซิ! เอ็งไม่ได้ไป ถ้าเอ็งไปเอ็งตัวร้ายนี่เสร็จ!!..."
ได้ทีขี่หมาไล่ส่ง ไม่มีแพะใช่ไหม หาแพะไม่ได้ ว่าหมาก่อน มันวิ่งเร็วกว่า และก็ถามว่า "จะเลิกไหม?"
"อยากจะเลิกครับ แต่ไม่รู้จะทำอย่างไร?"
ก็บอกว่า "บวชสิ!..."
แกบอว่า "ไม่มีทุน.."
แกก็ยอม และให้ไปเอา เจ้าคุณธรรมโสภิต มาเป็นอุปัชฌาย์ พอบวช แกอยู่ได้พรรษากว่า ๆ พอเดือนที่สองก็ลากลับจังหวัดอุบลฯ พรรษานั้นแกเจริญกรรมฐานทุก ๆ คืนรู้สึกว่าทำได้ดีมาก พอจะสองปีแกพาเพื่อนมาอีก รวมทั้งหมดเป็น ๑๐ คนด้วยกัน
ถามว่า "มาทำไม?"
บอกว่า "อยากจะศึกษาวิชาอยู่ในป่าครับ"
แกบอก "พร้อมแล้วครับ"
ก็ให้เขาศึกษาวิชาที่อยู่ในป่า และก็ถามว่า "ไอ้เพื่อนทั้งหมดที่มานี่ลายพาดกลอนเหมือนกันใช่ไหม?"
เขาก็บอกว่า "ใช่ครับ"
คำว่า "ลายพาดกลอน" หมายความว่าเป็นพวกโจร เป็นอันว่าจับโจรเป็นพระหมด ในฐานะที่แกเคยเป็นมาก่อน ก็พูดให้ฟังไว้เลย
พอเขาศึกษาไปแล้ว เขาก็หายไปเลยไม่กลับมา เมื่อปี ๒๕๑๙ ไปสุโขทัยกับ ท่านหญิงวิภาวดี ช่วงนั้นพื้นที่เป็นเกาะ มีภูเขาล้อมรอบ นอน ๆ อากาศมันหนาว ทีนี้พอนอนไปคนเขาก็หลับกันหมด ประมาณว่า ๑ ทุ่ม คนก็หลับ เขาหลับหรือไม่หลับไม่ทราบนะ เขาเงียบกันหมดเราก็เข้าใจว่าหลับ และไอ้สองเสือเขาก็ย่องมา ( หลวงพ่อลิงเล็ก หลวงพ่อลิงขาว ) ไอ้สองเสือก็คือสององค์ ที่อยู่ในป่านั่นน่ะ เขาก็มา เขาเดินมาถึงเขาก็ถามว่า
"เฮ้ย! มึงหนาวไหม?"
บอกว่า "กูไม่หนาวว่ะ! ขันธ์ ๕ มันหนาว"
ใช้ศัพท์ภาษาไทยแท้ เขาบอกว่า
"ความจริงมันหนาวมากกว่านี้นะ แต่กูใช้เตโชกสิณช่วยให้บรรเทาความหนาว"
ถามว่า "แกมากี่คนล่ะ?"
เขาบอกว่า ที่มาทั้งหมดล้อมรอบเขามา ๘ องค์ รวมเขาอีก ๒ ด้วยนะ นั่งคุยกันสักพักเขาบอกว่า
"ลูกศิษย์แกเก่งจริงว่ะ!"
ถามว่า "ใคร?"
"ไอ้ลายพาดกลอน ๑๐ ตัวน่ะ!"
แหม...มันอยู่ป่ามันรู้ว่าเราเรียกไอ้ลายพาดกลอนได้ ไอ้พวกนั้นไม่พูดสักคน เขาตัดสินใจออกป่าแน่นอน พวกนี้เขาก็ไปสอน เลยได้อภิญญาหมด ก็เลยเป็นพระไม่รู้จักเกิด ในป่าเขาก็มีอยู่เยอะ ไม่ใช่น้อยนะ พวกอรัญวาสีนะ อรัญวาสีแท้ ๆ เขามีอยู่ ฉะนั้นพวกที่ได้อภิญญาเวลานี้ก็ไมเหมาะสมกับการอยู่บ้าน เพราะอยู่บ้านเขาหาว่าพระบ้า เขาหาว่าพระเล่นกล
"ท่านจะมีอายุยืนมากกว่า ๗๐ หรือเปล่าครับ?"
อายุมันก็ยืนมั่งนอนมั่ง ถ้ายืนเฉย ๆ มันก็เมื่อย อายุจะยาวหรือไม่ยาวไม่สำคัญ แค่อายุขัยธรรมดา อายุนี่มันเกินไม่ได้หรอก ถ้าจะเกินได้ก็ต้องมีกิจมีความจำเป็นอย่างหนึ่ง และเวลานี้อาจจะจำเป็นก็ได้ เพราะความจำเป็นมีอยู่ เนื่องจากว่าศาสนาก็กำลังรวมตัวเข้ามาใช่ไหม ถ้าพวกนี้รีบตายกันเสียหมด ใครจะช่วยล่ะ คนที่ขึ้นมาใครจะทำเวลานี้ความเข้มข้นของบารมีของคนหนักขึ้นทุกวัน
ที่พระพุทธเจ้าทรงพยากรณ์ว่า
"หลังจากกึ่งพุทธกาลแล้ว พุทธศาสนาจะรุ่งเรืองอีกวาระหนึ่ง และก็จะมีพระอริยเจ้ามากคล้ายสมัยพระองค์อยู่"
ปี ๒๕๒๑ ที่ฝึก "มโนมยิทธิ" ท่านให้ลดกำลัง ท่านบอกว่า "จากนี้ไปอีก ๒๐ ปี ( ๒๕๔๑ ) อภิญญาหกกำลังจะขึ้น .." หมายความว่า อภิญญาหกจะเข้า จะบำเพ็ญอภิญญาหกกันได้
คำว่า "เข้า" หมายความว่า กำลังใจคนรับอภิญญาหกได้
ทีนี้ถ้าหากว่าพวกนี้รีบตายไปเสียก่อน ไปไม่ได้แล้ว ถ้าหากท่านรีบตายไปเสียก่อนแล้ว จะมีใครใช่ไหม คือว่า พวกที่จะได้อภิญญาหกขึ้นมา มันต้องมีครูที่ได้อภิญญาหกสอน ไปเอาครูวิชชาสาม เอาไอ้คน ป.๓ มาสอน ม.๘ มันก็เสร็จล่ะ! ใช่ไหม...สวัสดี*
Click to expand...

ใช่ครับ หลวงพ่อฯท่านเคยบอกไว้พริบตาเดียวผ่านมา20กว่าปีแล้ว เร็วดีจริงๆครับ งานนี้ถือว่าเป็นงานเปิดยุคอภิญญาใหญ่งานแรกเลยนะครับ โมทนากับทุกๆท่านด้วยนะครับ ส่วนผมคงไปร่วมด้วยแน่นอนแล้วครับ

[b-wai] [b-wai] [b-wai]

จิรภา, 1 ตุลาคม 2007

#245
- ถูกใจ x 37
- ดูรายการ
ZZ เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

19 เมษายน 2005

โพสต์:

5,374

กระทู้เรื่องเด่น:

1

ค่าพลัง:

+34,649
อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เทพ
ขออนุญาติสอบถามนะครับ

ขออนุญาติสอบถามเพื่อความเข้าใจครับ คือ สงสัยเกี่ยวกับพระปางเปิดโลก เท่าที่อ่านจะมี พระพุทธรูปเปิดโลกปิดทองประดับเพชร และ พระสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องจักรพรรดิปางเปิดโลก ไม่ทราบว่า เป็นองค์เดียวกัน หรือ คนละองค์กันครับ
</TD></TR></TBODY></TABLE>

ต้องขออภัยอย่างสูงครับ...สำหรับความผิดพลาดในการพิมพ์

พระมี 2 องค์...ดังนี้ครับ

1. พระพุทธรูปเปิดโลกปิดทองประดับเพชร....อัญเชิญร่วมพิธีในวันงานและประดิษฐานที่...ปรียนันท์ธรรมสถาน...โดยเหล่าพุทธภูมิทั้งหลายร่วมกันสร้าง

2. พระสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องจักรพรรดิปิดทองประดับเพชร...(ช่างกำลังสร้างพระครับ)...ประดิษฐานที่...ปรียนันท์ธรรมสถาน...เช่นกัน...โดยท่านเจ้าของสถานที่ได้ดำริสร้างพระไว้ก่อนหน้านี้ครับ



มหากุศล(สร้างพระนอนองค์ใหญ่200ม)

ZZ, 2 ตุลาคม 2007

#246
- ถูกใจ x 39
- ดูรายการ
จำปาศักดิ์ เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

13 กันยายน 2007

โพสต์:

17

ค่าพลัง:

+317
ขอโมทนาครับ

sravnane said: ↑

เปิดดูไฟล์ 194302

เปิดดูไฟล์ 194303 เปิดดูไฟล์ 194304
"มหาสโมสรสันนิบาตพุทธภูมิครั้งใหญ่ที่สุดในกึ่งพุทธกาล" ชื่อกระทู้ก็คงบอกแล้วนะครับว่าหมายถึงอะไร มีโอกาสเป็นไปได้รึเปล่าครับที่เหล่าพุทธภูมิทั้งหมดในทุกสายๆจะรวมตัวกัน เพื่อความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในการช่วยกันจรรโลงพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองตั้งมั่นตลอดไปตามพุทธประสงค์ฯ ถวายเป็นพุทธบูชาฯ และเป็นการช่วยเหลือกันในการบำเพ็ญบารมีหรือบำเพ็ญกุศลสาธารณประโยชน์ในด้านต่างๆร่วมกันหรือไปในแนวทางเดียวกัน ตามประเพณีของเหล่าพระโพธิสัตว์หน่อพุทธางกูรทั้งหลายสืบมา เพื่อให้เกิดความสามัคคีและให้เกิดประโยชน์สูงสุดในงานด้านต่างๆที่จักทำขึ้น เพื่อประโยชน์แห่งพระพุทธศาสนาและเหล่าพุทธศาสนิกชนตลอดจนหมู่สัตว์ทั้งหลายทั้งปวงฯสืบไป
ท่านมีความเห็นอย่างไร?กันบ้างครับกับการที่เราจะรวมตัวกันครั้งนี้ เราควรทำความรู้จักกัน รวมตัวกัน ร่วมมือกันหรือไม่ อย่างไรครับ
ปล.ขอขอบคุณและร่วมโมทนาในทุกความเห็น ซึ่งความเห็นอาจจะเหมือนหรือแตกต่างกันก็เป็นเรื่องของบุคคลที่สามารถจะคิดได้ ขอให้ความแตกต่างนั้นเป็นอีกมุมมองของการเรียนรู้ไม่ใช่การนำมาซึ่งความแตกแยกนะครับ จะได้แลกเปลี่ยนความคิดกันได้อย่างเต็มที่ครับ

Click to expand...

ขอโมทนาด้วยคนครับ เป็นประโยชน์ต่อพระพุทธศาสนาโดยแท้ครับ ผมสาวกภูมิน้อยๆก็ขอไปร่วมงานด้วยคนครับ สาธุ
(verygood) (verygood) (verygood) (verygood)

จำปาศักดิ์, 2 ตุลาคม 2007

#247
- ถูกใจ x 38
- ดูรายการ
สหธรรมิก เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

9 มิถุนายน 2007

โพสต์:

16

ค่าพลัง:

+377
ขอร่วมโมทนาครับ

Wisdom said: ↑

คำเทศองค์หลวงพ่อประโยคนี้แฝงนัยยะอะไรไว้มาก...สาธุๆ
Click to expand...

ขอร่วมโมทนาครับ ยุคนี้เป็นยุคอภิญญาใหญ่แน่นอนเลยครับ เพราะอีกสักพักก็คงได้ใช้ประโยชน์จริงๆกันสักทีครับ ภัยมันขยับมารอบด้านแล้ว เราต้องรวมตัวกันเพื่อช่วยเหลือกันให้ผ่านพ้นวิกฤตต่างๆไปด้วยกันครับ ออกมาร่วมด้วยช่วยกันครับพี่น้อง
(verygood) (verygood) (verygood) (verygood)

สหธรรมิก, 2 ตุลาคม 2007

#248
- ถูกใจ x 36
- ดูรายการ
bnbk เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

30 สิงหาคม 2006

โพสต์:

1,047

ค่าพลัง:

+15,613
วันนี้เย็นเหล่าพุทธภูมิ พุทธภูมิที่ลาแล้ว และสาวกภูมิทั้งหลายที่ต้องการมาอาสาสมัคร (ทั้งที่รู้จักกัน หรือยังไม่รู้จักกันก็ดี เชิญค่ะ) มาช่วยจัดการและดำเนินงานให้งานมหาสโมสรสันนิบาตพุทธภูมิ วันออกพรรษา ณ วัดสังกัสรัตนคิรี จ.อุทัยธานี ดำเนินไปด้วยความคล่องตัว เพื่อถวายเป็นพุทธบูชา
วันนี้(พุธ) 3 ตค 50 หลัง 18.00 น
สถานที่ เซ็นจูรี่ ปากซอยรางน้ำ ลงรถไฟฟ้าบีทีเอสสถานีเสาวรีย์ชัย
ที่ฟูดเซ็นเตอร์ชั้นใต้ดิน
รายการการเตรียมการ (แบบร่าง)
1. น้ำดื่ม
2. น้ำสำหรับห้องน้ำ
3. ห้องน้ำ
4. เต็นท์จัดนิทรรศการ
5. เต็นท์จัดนิทรรศการ 5 หลัง
6. เต็นท์ที่พัก 10 หลัง
7. เต๊นท์พักแรม สำหรับ STAFF สำหรับท่านที่มาก่อนวันงาน และ สำหรับท่านที่มาวันงาน
8. เก้าอี้
9. เตาแก็สประกอบอาหาร
10. ระบบไฟฟ้าและเครื่องเสียง
11. เครื่องปั่นไฟ + ปลั๊กไฟ
12. เครื่องเสียง + ไมค์ + ลำโพง + เครื่องเล่น DVD + เครื่องเล่นเทป
13. บอร์ดจัดนิทรรศการ + โต๊ะวางของ
14. งานติดตั้งป้ายงาน + บอกทาง ริมถนน
15. งานอนุโมทนาบัตร
16. งานเอกสารในการดำเนินงาน
17.........อื่นๆ....

bnbk, 3 ตุลาคม 2007

#249
- ถูกใจ x 38
- ดูรายการ
JIP77 เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

5 สิงหาคม 2006

โพสต์:

11

ค่าพลัง:

+225
sravnane said: ↑

เปิดดูไฟล์ 194302

เปิดดูไฟล์ 194303 เปิดดูไฟล์ 194304
"มหาสโมสรสันนิบาตพุทธภูมิครั้งใหญ่ที่สุดในกึ่งพุทธกาล" ชื่อกระทู้ก็คงบอกแล้วนะครับว่าหมายถึงอะไร มีโอกาสเป็นไปได้รึเปล่าครับที่เหล่าพุทธภูมิทั้งหมดในทุกสายๆจะรวมตัวกัน เพื่อความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในการช่วยกันจรรโลงพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองตั้งมั่นตลอดไปตามพุทธประสงค์ฯ ถวายเป็นพุทธบูชาฯ และเป็นการช่วยเหลือกันในการบำเพ็ญบารมีหรือบำเพ็ญกุศลสาธารณประโยชน์ในด้านต่างๆร่วมกันหรือไปในแนวทางเดียวกัน ตามประเพณีของเหล่าพระโพธิสัตว์หน่อพุทธางกูรทั้งหลายสืบมา เพื่อให้เกิดความสามัคคีและให้เกิดประโยชน์สูงสุดในงานด้านต่างๆที่จักทำขึ้น เพื่อประโยชน์แห่งพระพุทธศาสนาและเหล่าพุทธศาสนิกชนตลอดจนหมู่สัตว์ทั้งหลายทั้งปวงฯสืบไป
ท่านมีความเห็นอย่างไร?กันบ้างครับกับการที่เราจะรวมตัวกันครั้งนี้ เราควรทำความรู้จักกัน รวมตัวกัน ร่วมมือกันหรือไม่ อย่างไรครับ
ปล.ขอขอบคุณและร่วมโมทนาในทุกความเห็น ซึ่งความเห็นอาจจะเหมือนหรือแตกต่างกันก็เป็นเรื่องของบุคคลที่สามารถจะคิดได้ ขอให้ความแตกต่างนั้นเป็นอีกมุมมองของการเรียนรู้ไม่ใช่การนำมาซึ่งความแตกแยกนะครับ จะได้แลกเปลี่ยนความคิดกันได้อย่างเต็มที่ครับ

Click to expand...

ขอร่วมโมทนาสาธุ ..
รู้สึกดี .. ดีใจ .. ปลื้มใจ ..
แค่รู้ว่าจะมีงาน "มหาสโมสรสันนิบาตพุทธภูมิครั้งใหญ่ที่สุดในกึ่งพุทธกาล" เกิดขึ้นหัวใจก็พองโตแล้ว
สาธุ สาธุ สาธุ

JIP77, 3 ตุลาคม 2007

#250
- ถูกใจ x 32
- ดูรายการ
สีทันดร เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

9 มกราคม 2007

โพสต์:

16

ค่าพลัง:

+392
โมทนาครับ

zz said: ↑

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เทพ
ขออนุญาติสอบถามนะครับ

ขออนุญาติสอบถามเพื่อความเข้าใจครับ คือ สงสัยเกี่ยวกับพระปางเปิดโลก เท่าที่อ่านจะมี พระพุทธรูปเปิดโลกปิดทองประดับเพชร และ พระสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องจักรพรรดิปางเปิดโลก ไม่ทราบว่า เป็นองค์เดียวกัน หรือ คนละองค์กันครับ

</TD></TR></TBODY></TABLE>

ต้องขออภัยอย่างสูงครับ...สำหรับความผิดพลาดในการพิมพ์

พระมี 2 องค์...ดังนี้ครับ

1. พระพุทธรูปเปิดโลกปิดทองประดับเพชร....อัญเชิญร่วมพิธีในวันงานและประดิษฐานที่...ปรียนันท์ธรรมสถาน...โดยเหล่าพุทธภูมิทั้งหลายร่วมกันสร้าง

2. พระสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องจักรพรรดิปิดทองประดับเพชร...(ช่างกำลังสร้างพระครับ)...ประดิษฐานที่...ปรียนันท์ธรรมสถาน...เช่นกัน...โดยท่านเจ้าของสถานที่ได้ดำริสร้างพระไว้ก่อนหน้านี้ครับ


Click to expand...

ขอร่วมโมทนาครับ จะถวายปัจจัยร่วมสร้างในวันไปร่วมงานด้วยคนครับ พระงามมากๆครับ สาธุ
[b-wai] [b-wai] [b-wai] [b-wai]

สีทันดร, 4 ตุลาคม 2007

#251
- ถูกใจ x 34
- ดูรายการ
pomsakda เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

6 กรกฎาคม 2007

โพสต์:

152

ค่าพลัง:

+2,275
ขอร่วมบำเพ็ญมหาบุญกุศลและขอร่วมอนุโมทนาอย่างสูงด้วยครับ

วันนี้ (4 ตุลาคม 2550 เวลาประมาณ 19.53 น.) พวกกระผมมี คุณ สรสิชา ชัยกิจยิ่งเจริญ .ธนา กาญจนรุจวิวัฒน์ ,กนกนุช เนตรงามทวี ,นพดล เอกัคคตาจิต ,ภาวินี ล้อประสิทธิ์ ,พรทิพย์ ทองกู้เกียรติกูล ,วิไลพร สอนดี ,ศักดา เอกัคคตาจิต และคณะ
ได้โอนปัจจัย ขอร่วมบำเพ็ญมหาบุญกุศลในครั้งนี้ครับ

[*]พระสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องจักรพรรดิปิดทองประดับเพชร...(ช่างกำลังสร้างพระครับ)...ประดิษฐานที่...ปรียนันท์ธรรมสถาน...เช่นกัน...โดยท่านเจ้าของสถานที่ได้ดำริสร้างพระไว้ก่อนหน้านี้ครับ เป็นจำนวน 3,000 บาท

พระพุทธรูปเปิดโลกปิดทองประดับเพชร
เป็นจำนวน 11,000 บาท

3.ร่วมบริจาคเงินเข้ากองทุนพลังจิตพิชิตภัยพิบัติ บัญชีออมทรัพย์ธนาคารกรุงเทพ
ชื่อบัญชี เพื่อกองทุนพลังจิตพิชิตภัยพิบัติ คณานันท์ ทวีโภค เป็นจำนวน 1,001 บาท

รวม ทั้งหมด 15,001บาท โอนเข้าบัญชีเพื่อกองทุนพลังจิตพิชิตภัยพิบัติ
คณานันท์ ทวีโภค
เลขที่ 151-0-91868-1 

ขอน้อมถวายเป็นพุทธมหาบูชา อุทิศแด่ท่านเจ้ากรรมนายเวรโดยตรง และคุณมารดา บิดา ครูบาอาจารย์ ญาติพี่น้องมิตรสหาย และผู้มีพระคุณทุกท่าน พรหมเทพเทวา ทุกดวงจิตวิญญาณทั่วสากลพิภพ และกับพวกเกล้ากระผมนี้ครับ

ขออนุโมทนามหาบุญกุศล กับคุณคณานันท์ และทุกๆท่าน ด้วยครับ
pomsakda, 4 ตุลาคม 2007

#252
- ถูกใจ x 43
- ดูรายการ
kananun เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

11 พฤษภาคม 2006

โพสต์:

10,282

ค่าพลัง:

+114,775
ขอกราบโมทนาบุญกับคุณศักดาและหมู่คณะด้วยครับ ที่ร่วมสร้างบารมีร่วมกันเอาไว้ในพระพุทธศาสนา ขอพึงได้รับอานิสงค์ทุกอย่างทุกประการ ครบเป็นพระพุทธรูปทั้งสามองค์ครับ และบุญกุศลใดที่พวกเราคณะเราได้บำเพ็ญมาในกาลก่อนปัจจุบันและจะบำเพ็ญต่อไปในอนาคต ก็ขอพึงได้อานิสงค์ด้วยทุกอย่างทุกประการด้วยเทอญ.

จิตใจที่ดีงามจะคงอยู่ตลอดไป

kananun, 5 ตุลาคม 2007

#253
- ถูกใจ x 31
- ดูรายการ
sravnane เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

17 กรกฎาคม 2005

โพสต์:

695

ค่าพลัง:

+17,914
เรื่องกำหนดงานประชุมสโมสรสันนิบาตพุทธภูมิฯ

kananun said: ↑

ตอนนี้ภาพรวมของงานค่อนข้างตรงกันโดยไม่ได้นัดหมายหลายประการด้วยกันครับ น่าอัศจรรย์ใจ ส่วนรายละเอียดเล็กๆน้อยๆขออนุญาต ปรับให้เหมาะสมตามเหตุตามปัจจัยครับ

วันนี้มีการพบปะกันของพุทธภูมิหลายท่านที่ปรียนันท์ธรรมสถาน ก็ได้สำรวจสถานที่และให้ข้อเสนอแนะกันไปมากพอสมควรเลยครับ ขออนุญาตลง ภาพรวมของงาน คร่าวๆครับ

ขออนุญาตแจ้งภาพรวมของงานครับ

วัตถุประสงค์ของงาน

งานส่วนหยาบ
-เป็นการรวมตัวกันของท่านผู้ปรารถนาพุทธภูมิ(ทั้งที่ลาพุทธภูมิและไม่ลาพุทธภูมิ ทั้งที่รู้สึกตัวตื่นในคำอธิฐาน และที่ยังรอตื่นอยู่ดุจดอกบัวที่รอแย้มกลีบออก) และท่านผู้อธิฐานช่วยทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาให้ครบ 5,000 ปี เพื่อการรวมตัวให้เป็นกลุ่มก้อน ประสานงานกัน แบ่งปัน ศาสตร์ องค์ความรู้ การปฏิบัติ และทรัพยากร ที่บางกลุ่มอาจขาดบ้าง บางกลุ่มอาจเกินบ้าง มาส่งเสริมเกื้อหนุนกัน เพื่องานในภาพรวมเป็นสำคัญ

-เพื่อการรวมใจให้เป็นหนึ่งเดียวของพุทธภูมิในการทำงานถวายให้ ชาติพระบวรพุทธศาสนาและองค์พระมหากษัตริย์ ให้ดำเนินไปอย่างราบรื่นในทิศทางเดียวกัน

-เพื่อเปิดตัวงานของพุทธภูมิที่ได้ปิดทองหลังพระให้ พุทธภูมิท่านอื่นๆได้ทราบ ได้โมทนา ได้สงเคราะห์ ได้ช่วย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การช่วยเก็บงาน ปิดงานของพุทธภูมิอีกหลายๆท่านที่พบกับอุปสรรคและคั่งค้างอยู่

งานในส่วนละเอียด

-การอธิฐานขอช่วยทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองคล้ายสมัยพุทธกาล มากด้วยพระอริยเจ้า พระสุปฏิปันโน และพระโพธิสัตว์
และทรงอายุพระพุทธศาสนาให้ครบ ห้าพันปี

-การอธิฐานขอพุทธานุญาตปิดสูญญกัปป์ โดยพุทธภูมิทั้งปวงของอาสาช่วยงานรื้อขนสรพสัตว์เข้าสู่พระนิพพานอย่างไม่ว่างเว้น

-การอธิฐานขอพุทธานุญาตเปิดบุญ ปิดอบาย ให้แด่พุทธภูมิทั้งหลายที่เป็นพุทธภูมิสัมมาทิษฐิ

การอธิฐานขอพุทธานุญาตเปิด "อภิญญาใหญ่"เป็น "อภิญญาสาธารณะ" สำหรับท่านผุ้ทรงกำลังใจเอาไว้สมควรแล้ว เป็นผู้ทรงสัมมาทิษฐิ พรหมวิหารสี่ วิปัสนาญาณละเอียดบริสุทธิ์ครบถ้วน มีจิตเป้นกุศลเห็นประโยชน์ต่อส่วนรวมเป็นสำคัญ

หมายกำหนดการ (คร่าวๆ)

วันเสาร์ที่ 27 ตุลาคม 2550 (แรม1ค่ำเดือน 11)

สถานที่...วัดสังกัสรัตนคีรี อ.เมือง จ. อุทัยธานี

07.00 น. รวมกันที่วิหารพระพุทธมงคลฯ อยู่เชิงบันไดด้านลงจากเขา(ตรงกับบันไดพอดี) วัดสังกัสฯ และลงทะเบียนเข้าร่วมงาน
07:19 น. จุดธูปเทียนถวายเครื่องสักการะ ตั้ง นโมฯ(3)จบ ขอขมาพระรัตนตรัย
07:39 น. อธิษฐานบารมีให้บุญบารมีทั้งหมดจงมารวมตัวกันเป็นดอกไม้แก้วในมือน้อมถวายแด่พระทุกพระองค์ฯ อธิฐานขอพุทธานุญาต
07:50น. จบพิธีบวงสรวง...หลังจากนั้นจะเข้าร่วมพิธีตักบาตรเทโวของทางวัดสังกัสฯ

08.30 น. แห่พระพุทธรูปเปิดโลกปิดทองประดับเพชร อัญเชิญไปที่ ปรียนันท์ธรรมสถาน

สถานที่...ร้านอาหารปรียนันท์ (ซุ้มบอล...เดิม) และปรียานันท์ธรรมสถาน

(ยืนยันการจัดงาน...ครับ)

09.19 น. ทำพิธีบวงสรวงอาราธนาพระฯเปิดโลก เข้าสู่กึ่งพุทธกาลฯให้พระศาสนาเจริญรุ่งเรืองตั้งมั่นตลอดไปตามพุทธพยากรณ์ ถวายเป็นพุทธบูชาฯ ณ มณฑปครอบพระบาทสี่รอยบนยอดเขาสังกัสโดยเฉพะเหล่าพุทธภูมิที่ได้ร่วมกันและได้อธิษฐานลงมาบำเพ็ญบารมีเพื่อกิจนี้โดยเฉพาะฯ

- พิธีบรรจุมวลสารและวัตถุมงคล...สร้างพระสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องจักรพรรดิปางเปิดโลก (ทันใจ...เนื่องจากทราบว่า...ช่างเนียรมีพระปางเปิดโลกพร้อมแล้ว) ปิดทองคำแท้ประดับเพชร

-ร่วมกันสร้างพระบรมธาตุเจดีย์ทันใจ โดยจะบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ และขอให้พุทธภูมิและท่านผู้ร่วมงานทุกๆท่านได้ร่วมกันสร้าง ร่วมกันบรรจุ ได้ร่วมกันอธิฐานจิต

- ร่วมสร้างวิหารประดิษฐานพระสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องจักรพรรดิปางเปิดโลก ลักษณะเป็นศาลาเอนกประสงค์ ณ ปรียานันท์ธรรมสถาน

- ร่วมสร้างสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องพระนิพพาน และพระเครื่องสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องพระนิพพาน

10.00 น. สัมมนาแผนงานในการประสานความร่วมมือและการทำงานร่วมกัน ในการค้ำชูพระพุทธศาสนาให้ครบห้าพันปี ซึ่งอันที่จริงความกว้างขวางของงานนี้ กว้างมาก หมายรวมไปทั้ง

- งานทางด้านฟื้นฟูศีลธรรมในจิตใจของผู้คน
- งานส่งเสริมเผยแผ่ธรรมปฏิบัติ การให้ธรรมทาน ทั้งในประเทศและต่างประเทศ
- งานด้านการสอนสมาธิจิต ฌาน ญาณ อภิญญา สมาบัติ ไปจนถึงการตัดกิเลส
- งานทางด้านการโปรดการสงเคราะห์ด้านทางโลก
- งานทางด้านการโปรดการสงเคราะห์จิตวิญญานทั้งปวง
- งานทางด้านการสร้างการบูรณะ ศาสนวัตถุในพระพุทธศาสนา

นิทรรศการให้ความรู้
- พุทธภูมิ คืออะไร (ให้ความรู้) มีจริตอย่างไร ทำไมถึงรู้
- งานตามรอยพระพุทธบาท (กราบขอข้อมูลจากหลวงพี่ชัยวัฒน์ท่านเพื่อเผยแพร่)
- งานให้ความรู้เรื่องพระพุทธศาสนากำเนิดในประเทศไทย
- งานสร้างพระเครื่อง (ผู้หมวดและน้องนิก)
- งานพระซ่อมพระพุทธรูป(หลวงพ่อวิชญ์จุฑา)
- งานแจกหนังสือธรรมมะ สื่ออีเล็คทรอนิคค์เป็นธรรมทาน

12.00 น. จัดโต๊ะอาหารรวมแบ่งกันทาน (ทุกคณะเอาของมาร่วมกัน) เจ้าของสถานที่จัดน้ำดื่ม ภาชนะ และช้อนส้อม
13.00 น. สัมมนาภาคบ่าย
15.30 น. ทำสมาธิหมู่ และรวมบารมีทั้งหมดทั้งมวลของทุกผู้ทุกนามที่ได้มาร่วมกันในงานรวมกับเบื้องบนและแผ่ไปทั่ว 3 แดนโลกธาตุเพื่ออานิสงค์บุญพลังอันยิ่งใหญ่ และเมื่อเสร็จแล้วก็อธิษฐานจิตหมู่ร่วมกัน
16.30 น. ปิดงาน

ขอเชิญท่านที่สนใจ โปรดแสดงความจำนงค์เข้าร่วมงานไว้ในกระทู้นี้

http://www.palungjit.org/board/showthread.php?t=92501

เพื่อจะได้จัดเตรียมสถานที่ให้เพียงพอกับจำนวนคนที่มาร่วมงาน

และท่านประสงค์จะมาค้างที่ซุ้มบอล (นอนเต้นท์...มีห้องน้ำแยกชายหญิง 6 ห้อง) กรุณาแจ้งล่วงหน้าเช่นกันครับ หรือหากจะไปค้างที่วัดก็ต้องเตรียมการล่วงหน้าด้วยนะครับ

คุณนิก 085-7334168
หมวดอรรถวัติ 085-4857454
คุณยุทธภูมิ 089-4220213
คุณคณานันท์ 081-2099151

ณ วันนี้ได้ประมาณการว่าจะมีผู้ร่วมงานไม่ต่ำกว่า 500 ท่านครับ

Click to expand...

เรื่องกำหนดงานประชุมสโมสรพุทธภูมิฯ ก็น่าจะเป็นไปตามนี้นะครับมีกำหนดงานเหลื่อมกันนิดหน่อยตรงช่วงบวงสรวงเก้าโมงเช้า เสร็จแล้วจะไปรวมกันตามกำหนดที่ซุ้มบอลต่อเลยนะครับ ท่านใดไม่สะดวกในการเดินทางมาร่วมงาน ก็ดูกำหนดงานร่วมบวงสรวงเอาตามสะดวกครับ ส่วนท่านที่จะมาก็ขอให้ดูแลตัวเองด้วยนะครับ เพราะจำนวนคนมากอาจจะดูแลได้ไม่ทั่วถึงครับ มีอะไรขาดตกบกพร่องก็ขอกราบขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับ รายละเอียดต่างๆจะแจ้งให้ทราบอีกทีครับ ส่วนท่านใดจะมีความเห็นเพิ่มเติมกันอย่างไรก็โพสเข้ามานะครับ ขอด่วนมากๆครับ
[b-wai] [b-wai] [b-wai] [b-wai] [b-wai]

sravnane, 5 ตุลาคม 2007

#254
- ถูกใจ x 32
- ดูรายการ
zino เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

14 ธันวาคม 2006

โพสต์:

25

ค่าพลัง:

+486
โมทนาครับ

ลิงเขาผลไม้ said: ↑

เปิดดูไฟล์ 194325

ผมคิดว่าเป็นการที่ดีที่ได้ร่วมรวมเหล่าพระโพธิสัตว์ทั้งหลายมารวมกันจักได้ช่วยกันทำประโยชน์ให้เกิดแก่พระพุทธศาสนาในทุกทุกๆด้านอีกทั้งได้ทราบถึงการบำเพ็ญบารมีของแต่ละท่านได้ช่วยกันบำเพ็ญบารมีและให้ได้เต็มในเร็ววันและได้ช่วยจรรโลงพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองตั้งมั่นตลอดไปตามพุทธประสงค์ฯ แต่ต่างยิ่งคนมากก็อาจจะเกิดความวุ่นวายต่างคนต่างคิดคนนี้อาจารย์นี้คนนี้อาจารย์โน้นอย่างนี้ดีอย่างนี้ไม่ดีวิชานีดีกว่าวิชานี้แต่ผมก็อยากให้ได้มาร่วมกันถึงจะมากแต่เราทางเดียวกันอยู่แล้วคงเข้ากันได้คับ
ปล.ถ้าร่วมได้จริงๆก็ดีคับเพราะจะเป็นการร่วมสร้างพระฯที่มากที่สุดเลยนะอิอิ

(*) (*) (*) (*) (*) (*) (*) (*) (*)
Click to expand...

โมทนาครับ เป็นเรื่องปกติในโลกครับมีเหตุมีผล มีดีมีไม่ดี เป็นธรรมดา ถ้าทุกท่านมีจิตใจเป็นธรรมแล้วไม่ต้องไปกลัวอะไรมากครับ เพราะท้ายที่สุดอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดครับ ยึดมั่นในคุณพระของเราต่อไป สำหรับผมยินดีกับการรวมตัวของเหล่าพุทธภูมิเสมอครับ

zino, 7 ตุลาคม 2007

#255
- ถูกใจ x 28
- ดูรายการ
วังตะวันออก เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

15 ธันวาคม 2006

โพสต์:

11

ค่าพลัง:

+245
สีทันดร said: ↑

ขอร่วมโมทนาครับ จะถวายปัจจัยร่วมสร้างในวันไปร่วมงานด้วยคนครับ พระงามมากๆครับ สาธุ
[b-wai] [b-wai] [b-wai] [b-wai]
Click to expand...

ขอถวายปัจจัยร่วมทำบุญสร้างพระด้วยคนครับ คงจะนำไปถวายในวันงานเลยครับ สาธุครับ ตื่นเต้นดีจังงานใกล้เข้ามาแล้วไม่รู้จะเป็นอย่างไร ผมได้เตรียมของแห้งไปใส่บาตรด้วยครับ

(deejai) (deejai) (deejai) (deejai) (deejai)

วังตะวันออก, 8 ตุลาคม 2007

#256
- ถูกใจ x 26
- ดูรายการ
อานนท เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

13 พฤศจิกายน 2006

โพสต์:

72

ค่าพลัง:

+1,748
โมทนาครับ

Wisdom said: ↑

<CENTER><TABLE borderColor=#6633ff cellSpacing=1 cellPadding=2 width="65%" border=2><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle> </TD><TD align=middle bgColor=#3399ff>
..เรื่อง.. หลวงพ่อท่านเป็นผู้ปูพื้นฐานไว้เพื่อรับ "อภิญญาหก"

</TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
พวกลาพุทธภูมินี่ พวกพุทธภูมิใกล้เต็มนี่ลาอีกเยอะ วันนั้นพบกันแล้ว เลยถามท่านว่า
"พระพุทธศาสนาอยู่ถึง ๕,๐๐๐ ปี มันจะอยู่กันได้ยังไง? ก็ตั้งระยะไว้ยาว"
ท่านบอกว่า "ที่ตั้งระยะไว้ยาวนี่เพราะพุทธภูมิยังต้องลาอีกหลายช่วง เป็นช่วง ๆ "
แต่พวกลานี่พวกเต็มทั้งนั้นนะ พวกลานี่หมายความว่าชาตินี้เขาเต็ม แต่ว่ามันเหลืออีกนิดเดียว แต่นี่เราตัดเฉย ๆ จะไม่เอาล่ะ ก็เพราะว่าถ้าพวกไม่ใกล้เต็ม ไม่ใกล้เต็มนี่ไม่ไหว ดันไม่ไหว มันแบบจะทำปริญญาอีกสองเดือนลาออกใช่ไหม แบบพวกนั้นน่ะ ไอ้อะไรมันก็หมดแล้วเหลือแต่ทำวิทยานิพนธ์ใช่ไหม โดยมากต้องเป็นพวกนี้ ท่านบอก ถามท่าน ทำไม ท่านบอกไม่งั้นกำลังสู้ไม่ได้ กำลังที่เข้าไปต่อต้านนี่นะ เข้าไปช่วยหักล้าง ไอ้ความรอบ ๆ มันไม่พอ ถามท่าน ก็สงสัยเห็นสั่งสร้างตำรานี่ ตำรานี่สร้างไม่หมด จะเรียนกันไม่หวัดไม่ไหว ท่านก็บอก สร้างไปตามขั้นตามกำลังของคนในสมัยของเรา
ทีแรกก็ตอนต้นเตาะแตะ ๆ หนักเข้า ๆ ก็มากขึ้นถึงที่สุด คือ เวลานี้ตำราถึงที่สุดแล้ว พอตำราถึงที่สุดก็มาเริ่มฝึกมโนมยิทธิปูพื้นฐานไว้รับ "อภิญญาหก" ไอ้อภิญญาหกนี่ไม่ใช่สมัยของเราฝึกนะ ต้องไปอีกรุ่นหนึ่ง พวกรุ่นโน้นเขามาฝึกกัน "พวกเรานี่" ทัน! ถ้าแกยังไม่ตาย ทัน! เวลาฝึกไม่ใช่ฉันฝึก ฉันแค่ปูพื้นฐานไว้เพื่อรับ "อภิญญาหก" นักเรียนเตรียม "มโนมยิทธิ" นี่นักเรียนเตรียม "อภิญญาหก"
กำลังใจคนมันเข้าไม่ถึงนี่ แค่สุกขวิปัสสโกก็ส่ายหน้าด๊อกแด๊ก ๆ ไปขั้นเตวิชโชเมื่อก่อนก็สอนใครไม่ได้ใช่ไหม นี่กำลังใจมันต้องดีไปตามลำดับ "อภิญญาหก" นี่ต้องเข้มแข็งจริง ๆ ถ้าไม่เข้มแข็งจริง ๆ อย่าไปเอาเลย พังหมดไม่ได้อะไรเลย คือ ไม่ได้อะไรเลยจริง ๆ นะ เพราะว่า หนึ่ง กสิณ ๑๐ ต้องได้ฌาน ๔ หมด ว่าได้ฌาน ๔ ไม่ใช่ฌานทิ้งอย่างที่ทำ ๆ กันนี่ นี่มันเรียกฌานทิ้ง กสิณ ๑๐ นี่ต้องคล่อง นึกจะเข้าเมื่อไรได้ทันที จะต้องไม่เสียเวลาแม้ถึงวินาที นึกปั๊บเข้าฌานได้ตาม มันไม่ใช่ไป ๑ , ๒ , ๓ , หนึ่ง สอง สาม นี่มันไม่ยาก ว่า ๑ , ๔ , ๓ อะไรนี่ เข้าฌานตามลำดับฌาน ตามลำดับกสิณ เข้าฌาน ๑ , ๒ , ๓ , ๔ เข้าฌานตามลำดับฌาน ตามลำดับกสิณ ว่าเรื่อยกสิณกองเข้า ๑ , ๒ , ๓ , ๔ ไปไล่แล้วก็ย้อน ๔ , ๓ ,๒ , ๑ ก็ว่าขึ้น ๆ ลง ๆ สนุก! ต้องคล่องจี๋ฌาน หลังจากนั้นก็เข้าฌานสลับฌานสลับกสิณ เลยหลับเลย ไม่ใช่สลับ มันหลับ ( หัวเราะ ) อย่างนี้มั้นต้องอาศัยความเข้มแข็ง ตอนสลับฌานสลับกสิณนี่ ยุ่งเลย! ต้องคล่องจี๋ทุกขณะ ไม่ใช่ว่าหนึ่งปั๊บจับสัก ๕ นาทีได้ เขี่ยตก ต้องปึ๊บได้! ปวดท้องขี้เต็มที่เข้าฌานได้ อันนั้นจริง ๆ น่ะ วิ่งไปเดินไปนี่จิตเป็นฌานทันที แล้วนี่ก็ต้องทำเป็นปกติ เป็นปกติอย่างนั้นแล้วจึงหันมาจับอภิญญาอีกที อันนี้มันยังไม่เป็นอภิญญานะ ต้องหันมาจับอภิญญาอีกทีหนึ่งเสร็จ แค่หนวดหงอกไม่เป็น ฟันงอกฟันหักหมดแล้วงอกออกมาใหม่
ความจริงอภิญญหาห้านี่น่าจะฝึกบ้างนะ สำคัญตอนได้วาโยกสิณน่ะซิ เหาะลิ่ว ๆ เอ๊ะ! ไปนึกถึงปฐวีกสิณแล้วแข็งตื้อลงไม่ได้แล้ว ( หัวเราะ ) เมื่อก่อนยังนั่งนึก ๆ เอ๊ะ! พระท่านเข้ากสิณนี้ออกกสิณนั้น ถ้าจะเหาะใช้วาโยกสิณ ถ้าจะยืนอยู่บนอากาศใช้ปฐวีกสิณ มันคงยุ่งบรรลัย ไอ้นี่เขาทำได้จริง ๆ มันนึกเอาเฉย ๆ นึกปั๊บมันขึ้นทันทีเป็นทันที ไอ้จิตพอนึกปั๊บมันติดฌาน ๔ ทันที มันก็เป็นทันที สมัยนี้ใครทำได้ สบาย ไปหากินสนามหลวง ( หัวเราะ ) ใช่ไหม เอ้า! เก็บคนละสิบบาทถ้าไม่ให้มือยาวล้วงกระเป๋าเลย ( หัวเราะ ) ใช่ไหม หากินเท่านี้ก็พอ หากินด้านล้วงกระเป๋า ทำมือยาว ๆ ใครไม่สนใจล้วงกระเป๋า ฮึ! หรือเสกเองดีกว่านะ เสกเองก็เป็นแบงก์ครึ่งใบสิ!
ถ้าหากว่าถ้าเขาใช้อภิญญาจะไปต้องทำอะไร จะไปหาทรัพย์สินทำไม ไม่ได้เกิดประโยชน์ เพราะอะไร ต้องการอะไรก็มีจะหาสตังค์ทำไม ใช่ไหม ต้องการมีบ้านโตขนาดไหนก็สำเร็จ อยากจะมีบ้านแก้วก็ได้ อย่างพวกไอ้เบื้อกที่อยู่ชายป่านี่ ที่เขาอยู่กันน่ะ มีบ้านมีช่องที่ไหน ฝนตกก็ไม่เปียก อยากจะให้มีบ้านมันก็มี ไม่อยากให้มีบ้านมันก็ไม่ต้อง ฝนตกไม่ให้เปียกมันก็ไม่เปบียก เอ้า! ฝนอยากตกมา ฉันเดินเฉย ๆ ตกก็ตกสิวะ ไม่ใช่เปียกมันก็ไม่เปียกใช่ไหม และเขาก็อยู่กันอย่างเป็นสุข ก็เลยไม่ต้องทำอะไร ดีไม่ดีเดี๋ยวญวนมาตี เอาไฟล้อมส่งใช้เตโชกสิณใช้ไฟล้อมใช่ไหม ไอ้พวกนั้นอดข้าวตาย ตกนรกอีกแล้ว ( หัวเราะ ) อ้อ..ให้มันกินไฟได้ หิวมาให้ไฟเป็นเนื้อก้อน กินได้
นี่ถ้าหากนี่เขาทำได้นะ ถ้าเขาทำได้มันไม่บาปเขาทำแน่ แต่ก็ทำไม่ได้ หากเขาทำได้ช่วยกันได้แบบนั้น สมัยพระพุทธเจ้าท่านก็ต้องช่วยไว้เยอะ ใช่ไหม แต่กฎของกรรมมันหลีกเลี่ยงไม่ได้ อย่างพวกศากยะ ที่ถูกฆ่านี่ท่านก็ต้องปล่อยไปตามกำลังของกรรม ไม่ใช่คิดว่าจะไปดักไอ้ ๒๐ มันก็เขาไม่เกี่ยว
เพราะพวกอภิญญาหกเขาต้องมาอีกพวกหนึ่ง พวกสอนอภิญญาหกน่ะเขาจะมาอีกชุดต่างหาก พวกเราพวกปูพื้นฐาน พวกสอนนักเรียนเตรียม โน่น! อภิญญาหกเขาต้องหนุ่ม ไม่งั้นมันเล่นไม่ไหวหรอก จะมาจากพวกไหน พวก "พุทธภูมิ" ทั้งนั้นแหล่ะ! ก็ต้องเป็นพวก "พุทธภูมิ" ที่มีอารมณ์เข้ม!!...
ไอ้นี่มันพัง พุทธพัง ( หัวเราะ ) คือว่า พุทธภูมิที่มีอารมณ์เข้ม อย่างพุทธภูมิที่เต็มในชาตินี้ตัดปลายนิดเดียวแต่ว่าพุทธภูมิเขาช่วยกันได้ และพวกเรียนต่อนี้ต้องเป็นพุทธภูมิหมด แต่หัวหน้าต้องเข้มแข็ง หัวหน้าที่ฝึกอภิญญามันต้องคล่องอภิญญา ไม่คล่องฝึกเขาไง อภิญญาน่าสนุกดีนะ! เล่นกลสนุก! ถ้าฝึกอภิญญาหกนี่ต้องบ้า ๆ บวม ๆ อภิญญาห้า หลวงน้า! คนดีทำไม่ได้ต้องคนบ้า ก็ทุกอย่างทำแล้วก็ต้องพลาด ดีไม่ดีก็หล่นตุ๊บตั๊บ ๆ ไปตามเรื่องตามราว ก็เรียกว่าทุกอย่างทู้ซี้ทุกอย่าง ถ้าพวกอภิญญาห้าเข้ามานี่ พวกหนังสือพิมพ์โจมดีว่าบ้าอีกหลายเดือน เอ้า! พวกนี้บ้า ๆ บวม ๆ เขาทำเหมือนบ้าน่ะใช่ไหม ทำในสิ่งที่เขามันทำไม่ได้ และทำในสิ่งที่ชาวบ้านเขาไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ คือว่าทำสิ่งที่เขาทำไม่ได้ เขาก็หาว่าบ้า ๆ บวม ๆ ก็มีเรื่องเสียอยู่เรื่อง ถ้าพระได้น่ะมันวงแคบ มันช่วยเขาได้ยาก เรื่องบ้านเมืองน่ะ มันช่วยได้นิดเดียว ถ้าฆราวาสเขาได้นี่ดี แต่ว่าได้อยู่ในช่วงฌานโลกีย์นะ
"สงคราม" มานี่ แกเข้าเตโชกสิณ เอาไฟล้อมเท่านั้นแหละ ไม่งั้นก็เข้านีลกสิณเดินไม่เห็นอะไร มืดตื้อ .. เดินชนกันตายเลย
"หลวงพ่อคะ ตอนนั้นยังต้องใช้ผู้มีฝีมือช่วยบ้านเมือง บ้านเมืองไม่เจริญถึงช่วย.."
เปล่า ๆ พูดถึงว่าถ้าจะช่วยบ้านเมืองในด้าน "สงคราม" มันใช้ได้ยาก คือ พระนี่ต้องอยู่ในขอบเขตเพื่อการ "ตัดกิเลส" เท่านั้น ถ้าจะเอา "อภิญญา" ไปช่วยก็ช่วยในการเจริญ "ศรัทธา" ให้เขาเกิดความเชื่อมั่น คือว่าทำในสิ่งที่เขาทำไม่ได้ให้เห็นเป็นอัศจรรย์ และศรัทธามันก็เกิดได้เท่านั้นเอง
ฉะนั้น สมัยนี้ไม่มีความจำเป็น อย่างสมัยโน้น พระโมคคัลลาน์ นี่ พาหุงสหัสฯ พระโมคคัลลาน์รบกันต้องหลายเรื่องในบท พาหุงฯ ไอ้นั่นเป็นนาคนี่เป็นครุฑตีกัน ไม่รู้พระโมคคัลลาน์นี่ก็ฟังเรื่องแล้วก็เหมือนเรื่องโกหกอีกนั่นแหละ พระทำไมไปรับกับเขายังงั้น แต่ว่าไม่ได้ไปรบให้ตาย พอสู้ไม่ได้ก็เกิดศรัทธา เกิดสงครามใหญ่ ก็หลวงน้า! ที่พระพุทธเจ้าเป็นพระธรรมาธิราชน่ะ นี่สงครามใหญ่ล่ะ แม่ทัพใหญ่เล่นเองเลย รบกับ พระยาชมภูบดี น่ะ รบกับพระยาชมภูบดี ฑูตคนแรกที่ส่งไปก็คือ พระอินทร์ เป็นราชฑูต
"พระยาชมภูบดีนี่เป็นมนุษย์ใช่ไหมคะ?"
เป็นมนุษย์ เป็นพระอรหันต์ไปแล้ว ท่านเก่งคล้าย ๆ พระเจ้าจักรพรรดิราช แต่ไม่ถึงมีเกือกแก้ว มีพระขรรค์แก้วเหมือนกัน แต่ไม่ถึงพระเจ้าจักรพรรดิราช เหาะไปเหาะมาเห็นปราสาทพระเจ้าพิมพิสารสวย เอ๊ะ! ปราสาทของใครสวยกว่าปราสาทกู ไม่ชอบใจเสียแล้ว ลงมาพระขรรค์ฟันยอดปราสาท ฉับเข้าให้! ด้วยอำนาจพระพุทธานุภาพ พระขรรค์บิ่น ( หัวเราะ ) พระเจ้าพิมพิสารเป็นพระโสดาบันนี่ พระขรรค์บิ่นทำไง โมโหยกเท้ากระทืบยอดปราสาท ยอดปราสาทตำรองเท้าทะลุไปอีก เลยกลับไปบ้าน เอาอวิตาศร แผลงมา "จงไปร้อยหูพระเจ้าพิมพิสาร" ไอ้อวิตาศรยันเข้ามาก็ร้องผิ่ง ๆ กูจะร้อยหูมึง ๆ
พระเจ้าพิมพิสารเห็นท่าไม่ได้การณ์ พระพุทธเจ้าบอกไม่เป็นไร ทำวาโยกสิณหอบศรไป ท่านเข้าวาโยกสิณไม่ต้องไปตั้งท่า พอนึกปั๊บลมหอบศรไป และทราบว่าพระเจ้าชมภูบดีจะเป็นพระอรหันต์ เชิญพระอินทร์มา สั่งให้ไปเชิญพระเจ้าชมภูบดีมา และทางนี้ก็เนรมิตหมด เป็นเมืองแก้วแพรวพราว สวยมีกำแพงเจ็ดชั้น ตั้งแต่กำแพงทองแดงไปถึงกำแพงแก้วเจ็ดประการ ไอ้ถนนทั้งหมดก็เป็นแก้วทั้งหมด แพรวพราว มีอัครมหาเสนาบดี โอ้! ไม่มีพระเลย หาพระไม่มีพระ แต่งตัวแพรวพราวระยิบระยับ
พระอินทร์ไปแปลงเป็นมนุษย์ไปเชิญพระยาชมภูบดี ไปก็ไม่นั่ง เทวดานี่ ก็เล่นเต๊ะต๊ะ ๆ ๆ หนักเข้าแกก็ไม่ยอมมา ไม่ยอมมาพระอินทร์ขว้างจักร จักรลากขามาลงจากแท่น ( หัวเราะ ) โอ้ย ๆ ๆ กลัวแล้ว ๆ ๆ ยอม..จะไป ไป ๆ เอาจักรออกสิ! แกไม่เอาจักรออก ออกไม่ได้ พอจักรออกก็ไม่ไป นี่ถึงจะแน่! ( หัวเราะ ) กูไม่ไปกูไม่กลัว อีตอนเทศน์ตอนนี้สนุก! ถ้าเทศน์ ๓ ธรรมาสน์น่ะ ถ้าหากว่าคอถูก ๆ คอน่ะ ลิเกอย่ามาปะทะเลย ไม่อยู่
เดี๋ยวพอมานั่งแท่น กูไม่ไป! ไม่ไปพระอินทร์เอาใหม่ ขว้างพึ๊บไฟไหม้ปราสาทหมด เอาจักรลากขามานอกปราสาท เผาปราสาทอีก เอ๊ะ! แกเผาบ้านเผาเมือง ฑูตไหนว่ะ? ผลที่สุดหนัก ๆ เข้าก็ไม่ไหวต้องไป แกไม่ตามไปเสียศักดิ์ศรี เสียศักดิ์ศรีทำไง ก็เวลาไปด้วยกำลังจตุรเสนายศใหญ่ พระอินทร์ก็ยอมไป กลับไปกราบทูลให้ทรงทราบ พระพุทธเจ้าส่งเณรมาองค์เดียว เณรอนาคามีได้อภิญญา เอามารับเป็นทหาร เป็นพลทหารแน่ะ! แต่งตัวเป็นพลทหารยืนรับ แกเข้าไปยศใหญ่ ไอ้เมืองนี้ แหม..ส่งไอ้พลทหารมารับไม่สมศักดิ์ศรี
ทหารไปรับบอกว่า "ท่านต้องลงมาก่อน..เมืองพระเจ้าธรรมาธิราชอย่าขี่ช้างเข้ามาไม่ได้ เป็นเมืองที่มีบุญญาธิการศักดิ์ศรีใหญ่ ท่านเป็นราชาคนจน"
"ไม่ลง!..ไม่ลงซะอย่างจะว่าไง?" นั่งช้างทำท่าเก๊ก กระชากลงจากคอช้าง แหม..ไอ้ทหารเมืองนี้มันไม่มีมารยาท ( หัวเราะ ) สู้ไม่ได้น่ะ สู้ก็สู้ไม่ได้ ไอ้ทหารเมืองนี้ไม่มีมารยาท ( หัวเราะ ) "แกเป็นทหารชั้นไหน?" บอก "พลทหารครับ!" ถาม "ทำไมเมืองนี้ ข้าเป็นพระราชาจึงส่งพลทหารมา" บอก "แค่พลทหารนี่ ท่านก็ยังมีกำลังยังสู้ไม่ได้ ถ้าเอานายสิบมาท่านตาย.." เอาละสิ! เอ้า! เดินไปทางนี้ แกก็ไปแกก็บ่นพึมพำ ๆ เดินไปพอเข้าเขตถนน ขัดเขมรแล้วสิ พลทหารถาม "ขัดเขมรทำไม?" บอก "แม่น้ำต้องลุยน้ำ" บอก "ไม่ใช่ ถนน!" ค้าน "ถนนห่าอะไร? แม่น้ำ!" บอก "ถนนแก้ว!" โอ้โฮ!! ไอ้เมืองบ้านี่ เอาแก้วมาทำเป็นถนน ( หัวเราะ )
พอถึงร้านแล้วก็มีเมียพระอินทร์ พวกนางฟ้าเขามาตั้งขายของ แกก็เป็นนางฟ้าเสียจริง ๆ พวกนั้น แกก็ทำเนื้อหนาหน่อยน่ะ เอ้าแล้วเข้าไปจีบแม่ค้า ยังไม่ได้จีบเข้าไปทีแรก ไปเห็นเมียพระอินทร์นี่ซิสวย...
ถามทหาร "นี่พระมเหสีพระเจ้าธรรมาธิราชใช่ไหม?" ( หัวเราะ ) บอก "ไม่ใช่ แม่ค้าแผงลอย.." ( หัวเราะ ) แม่ค้าแผงลอยจริง ๆ น่ะ คนนั้นก็ร้อง คนนี้ก็ร้อง พระราชาคนจน นี่เจ้าค่ะ! นั่นเจ้าค่ะ! แหม..เดินไป พอเข้าถึงประตูแรกปั๊บมีพระอรหันต์แต่งตัวเป็นนายประตู สวยกว่าแกมาก ทำท่าจะเข้าไปกราบ นึกว่าพระเจ้าธรรมาธิราช พลทหารบอก "ไม่ใช่ นายประตูนายทหารเฝ้ายาม.." ( หัวเราะ ) แหม..แย่เรื่อย เข้าไปถึงประตูทองแดง ประตูทองคำ ประตูแก้ว เข้าไปก็แพรวพราวไปหมด ท่านก็มอง แหม..วิจิตรพิศดาร
แกก็เข้าไปถึงกลุ่มใหญ่ปั๊บ มีพระโมคคัลลาน์ พระสารีบุตร มีเป็นพระมหาอำมาตย์น่ะ มีใครต่อใคร ไม่มีพระเลยหาพระไม่ได้ พระเจ้าธรรมาธิราชทรงสง่า คนนำบอก "นี่พระเจ้าธรรมาธิราช" พอเห็นพระเจ้าธรรมาธิราชก็เกิดขัตติยมานะ ถือว่าตัวมีฤทธิ์มาก ก็ตั้งท่าจะสู้ เดินองอาจเข้าไป แกบอกว่าเอ้า! นั่งลงกราบถวายบังคม
บอก "เราเป็นพระราชาเอกในโลก ไม่มีใครมีอานุภาพเท่า คำว่าไหว้ไม่มีในที่นี้"
แหม..เต๊ะท่าเสียแล้ว คำว่าไม่มีมันเล่นก็ไม่ยาก พระโมคคัลลาน์ดีดมือทีเดียวหมอบเลย ( หัวเราะ ) ไม่ใช่หมอบ ฟุบ! ไอ้เมืองห่านี่ แหม..มีลมวูบ ( หัวเราะ ) แกนั่งด่าตลอด เจี๊ยวจ๊าว ๆ ผลที่สุดก็ถึงพระพุทธเจ้า ท่านก็ว่าทำไมถึงไม่มา แกก็ว่าอะไรต่ออะไรป้วนเปี้ยนไปตามเรื่องตามราว ผลที่สุดก็เอางี้ซิ จะให้เรากลัวก็ต้องแสดงฤทธิ์ให้ดูก่อน
พระพุทธเจ้าบอกก็ดี จะได้รู้ว่าใครเก่งหรือไม่เก่ง ท่านมีอะไรว่ามาเลย เขาขว้างจักร ขว้างจักรไปผลุบเข้ากระบอกไปเลย ( หัวเราะ ) แผลงศร! พอแผลงศร พระพุทธเจ้าท่านก็เอาด้วย แกก็แผลงบ้าง หนักเข้า ๆ ๆ ก็สิ้น ศรสู้กันตีมาตีไปตีไปตีมา ไอ้ศรของพระยาชมภูบดีสู้ไม่ได้ หลบเข้ากระบอก หลบเข้าก็ตีกระบอกพัง ( หัวเราะ ) วิ่งไปทางไหนก็ตีซะหักหมดเลย ป่นปี้หมดเลย และแกก็ทำทุกอย่าง แกเล่นจนแกหมดอาวุธนะ แผลงศร! ใช้พระขรรค์ควงให้เกิดไฟ เกิดลม! มันก็ด้านหมด หนักเข้า ๆ ๆ หมดท่า...
อ้ะ! ท่านเอามั่ง บอกท่านเอามั่ง เราหมดแล้ว พระพุทธเจ้าเข้าเตโชกสิณล้อม ไฟใกล้เข้า ๆ ๆ ก็ร้องเจี๊ยก ( หัวเราะ ) ร้องเจี๊ยกกลัวแล้ว ๆ ถามกลัวแน่หรือ บอกกลัวแน่ กลัวแน่ก็ไฟหาย เอ๊ะ! ไฟหายเป็นไง บอกที่นี่เขาจุดง่าย บอกที่นี่ไฟจุดง่ายดับง่าย ถ้าหากว่าอวดทะนงต่อไป ทีนี้ไฟจะไหม้ไปครึ่งตัว ไม่ไหม้หมดซะด้วย ไหม้ครึ่งตัว พูดไปพูดมาพระพุทธเจ้าท่านก็พูดดี ก็ชักเลื่อมใส เลื่อมใสว่าเชิญมาทำไม ตอนนั้นเลยบอกว่เห็นว่าเป็นคนดี เราต้องการความเป็นมิตร ไม่ต้องการความเป็นศัตรู ไอ้เมืองของท่านน่ะเราจะยึดเมื่อไหร่ก็ได้ เพียงแค่ทหารเลวคนเดียวก็ยึดได้ เราส่งพลทหารชั้นเลวไปคนเดียวท่านก็ต่อต้านไม่ได้ ท่านจะมาสู้อะไรกับใคร ท่านมีฤทธิ์อำนาจจริง ๆ แต่ว่ามีสภาพเหมือนพระราชาคนง่อย ดูทหารของเราทุกคน กองทัพของท่านทั้งทัพมีจตุรงคเสนา ทหารของเราคนเดียวเท่านั้นจะสังหารได้ จะเอากับใครล่ะ!
แหม..ท่านท้ารบ! ชักไม่กล้าสู้ คุยไปคุยมาคุยมาคุยไป นี่พระพุทธเจ้าท่านใช้ธรรมะ ตอนนี้ท่านเล่นธรรมะแล้ว เลื่อมใสถามว่าไอ้ฤทธิ์อำนาจอย่างนี้ ข้าพเจ้าจะสามารถทำได้ไหม พระพุทธเจ้าท่านบอก นี่เราพร้อมจะให้อยู่แล้วที่ไปเชิญมานี่ ความจริงต้องการจะให้ฤทธิ์ให้อำนาจแบบนี้ ถามให้แน่นะ ท่านบอกแน่ แน่แล้วจะขอศึกษา บอกได้เลย แต่ว่าการศึกษานี่เราจะต้องแต่งตัวเหมือนกันนะ ท่านก็เป็นอันว่าตกลง ตกลงศึกษา พอตกลงแน่นอนปั๊บ! เมืองหายหมด..กลายเป็นป่า พระเจ้าธรรมาธิราชนี่ห่มจีวรเสียแล้ว
เอ๊ะ! นี่มันเป็นยังไงกันแน่! ท่านก็เลยบอก ถ้าจะศึกษาต้องแต่งตัวแบบนี้ ผลที่สุดท่านก็เลยบวช เอหิภิกขุไง ก็ให้การศึกษาจบเดียวเป็นอรหันต์ไปเลย ( หัวเราะ ) นี่ก็ทำได้แล้วแต่ว่าถ้าเทศน์มันยาว ถ้าเทศน์มันต้องไปรับอีตอนที่พระอินทร์ไปเป็นฑูตก็ฟัดกัน ฮากันไม่ไหวแล้ว นี่กลับมาขึ้นช้างโด่เด่ ตอนนี้สิอีตอนชมตลาด โอ้โฮ! ยังงี้ต้องแสดงหนัง ฮึ!..สวัสดี*

<CENTER>เกณฑ์อภิญญา
</CENTER>
ปี ๒๕๒๑ ที่ฝึกมโนมยิทธิท่านให้ลดกำลัง ท่านบอกว่า "จากนี้ไปอีก ๒๐ ปี ( ๒๕๔๑ ) อภิญญาหกจะขึ้น"
"เพื่อนหลวงพ่ออีก ๒ องค์ อยู่หรือเปล่าครับหลวงพ่อ?"
อยู่...!
"ยังมีชีวิตอยู่หรือครับ?"
มี! แต่เขาอยู่ในป่า..

<CENTER>
</CENTER>"ไม่มาบ้านเลยหรือครับ?"
มาไม่ได้ เป็นคำสั่งของครูบาอาจารย์ตั้งแต่บวช สั่งว่าอายุ ๑๐ พรรษา แล้วให้ออกป่าเข้าป่า ห้ามเข้าบ้านจนกว่าจะตาย..
"ทีนี้ถ้าเขาอยู่จะทำประโยชน์อะไรได้ล่ะครับ?"
มีประโยชน์มากเชียวล่ะ! คือ พระที่นิยมป่ามีอยู่
"หลวงพ่อช่วยชี้แจงหน่อยเถอะครับ?"
มันมีอยู่ปีหนึ่ง พ.ศ. ๒๕๑๒ ปีนั้นโจรจะปล้นบ้านเขา บ้านใครก็ไม่ทราบ แต่บังเอิญแกมาหาฉันก่อน ฉันก็ไม่รู้ว่าแกเป็นโจรมาก่อน เพราะวันนั้นมีคนอยู่ กำลังนั่งคุยกันอยู่ประมาณสัก ๓๐ คนเศษ เจ้าหมาของฉัน ๒ ตัวมันนอนอยู่เฉย ๆ เจ้าสองคนนี้แต่งตัวดีมาก พอเข้ามาหมาก็เตรียมจะกัดท่าเดียว ก็ต้องจับ
บอก "ไอ้หนู! หลบไปก่อน เข้าไปพักก่อน"
พอแขก ๓๐ คนเขากลับ ก็ให้เอาหมาไปขัง แล้วเรียกไอ้สองคนมา พอมานั่ง ก็ถามว่า
"ไอ้หนู! มีใครเขาชวนมึงไปปล้นที่ไหนบ้างหรือเปล่า!"
"ถ้าเปล่าก็ดีแล้ว วันนี้แกตาย .. คืนนี้น่ะตาย ๓ คน ตายเพราะปืนตำรวจ แกสองคนคืนนี้ต้องตายด้วย .."
หน้าซีดเลย มันนึกว่าเราเป็นหมอดู แต่ความจริงเราเป็นหมอเดา หมาดูไว้ก่อน เดาตามหมา ลักษณะหมามันบอกว่าต้องเป็นคนร้าย คนทั้ง ๓๐ คนมาหมามันนอนเฉย ไอ้นั่นเข้ามาแต่งตัวเรียบร้อย เขาก็มาดี หมามันจะกัด ถ้าเราเลี้ยงหมาจริง ๆ เราจะรู้หมามีประโยชน์มาก มีสัญชาติญาณพิเศษ และผลที่สุดแกก็ยอมรับ
และแกก็ถามว่า "ผมรับปากเขาแล้วนี่ จะทำอย่างไร"
ก็บอกว่า "เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ไม่มีใครเขาเอาคนป่วยไปปล้น เธอกลับไปนี่ไปซื้อยาธาตุน้ำแดงคนละขวด เอาไปจะกินหรือเทเสียคนละครึ่งก็ได้นะ ถ้าไอ้พวกนั้นมันชวน บอกว่า วันนี้ปวดท้อง มันก็ไม่เอาไป"
แกก็ไปทำตามนั้น พออีก ๒ - ๓ วัน แกกลับมาใหม่ แกบอกว่า "คืนนั้นจริงครับ ตาย ๓ คนจริง ๆ แต่ผมไม่ได้ไป"
ก็บอกว่า "นั่นซิ! เอ็งไม่ได้ไป ถ้าเอ็งไปเอ็งตัวร้ายนี่เสร็จ!!..."
ได้ทีขี่หมาไล่ส่ง ไม่มีแพะใช่ไหม หาแพะไม่ได้ ว่าหมาก่อน มันวิ่งเร็วกว่า และก็ถามว่า "จะเลิกไหม?"
"อยากจะเลิกครับ แต่ไม่รู้จะทำอย่างไร?"
ก็บอกว่า "บวชสิ!..."
แกบอว่า "ไม่มีทุน.."
แกก็ยอม และให้ไปเอา เจ้าคุณธรรมโสภิต มาเป็นอุปัชฌาย์ พอบวช แกอยู่ได้พรรษากว่า ๆ พอเดือนที่สองก็ลากลับจังหวัดอุบลฯ พรรษานั้นแกเจริญกรรมฐานทุก ๆ คืนรู้สึกว่าทำได้ดีมาก พอจะสองปีแกพาเพื่อนมาอีก รวมทั้งหมดเป็น ๑๐ คนด้วยกัน
ถามว่า "มาทำไม?"
บอกว่า "อยากจะศึกษาวิชาอยู่ในป่าครับ"
แกบอก "พร้อมแล้วครับ"
ก็ให้เขาศึกษาวิชาที่อยู่ในป่า และก็ถามว่า "ไอ้เพื่อนทั้งหมดที่มานี่ลายพาดกลอนเหมือนกันใช่ไหม?"
เขาก็บอกว่า "ใช่ครับ"
คำว่า "ลายพาดกลอน" หมายความว่าเป็นพวกโจร เป็นอันว่าจับโจรเป็นพระหมด ในฐานะที่แกเคยเป็นมาก่อน ก็พูดให้ฟังไว้เลย
พอเขาศึกษาไปแล้ว เขาก็หายไปเลยไม่กลับมา เมื่อปี ๒๕๑๙ ไปสุโขทัยกับ ท่านหญิงวิภาวดี ช่วงนั้นพื้นที่เป็นเกาะ มีภูเขาล้อมรอบ นอน ๆ อากาศมันหนาว ทีนี้พอนอนไปคนเขาก็หลับกันหมด ประมาณว่า ๑ ทุ่ม คนก็หลับ เขาหลับหรือไม่หลับไม่ทราบนะ เขาเงียบกันหมดเราก็เข้าใจว่าหลับ และไอ้สองเสือเขาก็ย่องมา ( หลวงพ่อลิงเล็ก หลวงพ่อลิงขาว ) ไอ้สองเสือก็คือสององค์ ที่อยู่ในป่านั่นน่ะ เขาก็มา เขาเดินมาถึงเขาก็ถามว่า
"เฮ้ย! มึงหนาวไหม?"
บอกว่า "กูไม่หนาวว่ะ! ขันธ์ ๕ มันหนาว"
ใช้ศัพท์ภาษาไทยแท้ เขาบอกว่า
"ความจริงมันหนาวมากกว่านี้นะ แต่กูใช้เตโชกสิณช่วยให้บรรเทาความหนาว"
ถามว่า "แกมากี่คนล่ะ?"
เขาบอกว่า ที่มาทั้งหมดล้อมรอบเขามา ๘ องค์ รวมเขาอีก ๒ ด้วยนะ นั่งคุยกันสักพักเขาบอกว่า
"ลูกศิษย์แกเก่งจริงว่ะ!"
ถามว่า "ใคร?"
"ไอ้ลายพาดกลอน ๑๐ ตัวน่ะ!"
แหม...มันอยู่ป่ามันรู้ว่าเราเรียกไอ้ลายพาดกลอนได้ ไอ้พวกนั้นไม่พูดสักคน เขาตัดสินใจออกป่าแน่นอน พวกนี้เขาก็ไปสอน เลยได้อภิญญาหมด ก็เลยเป็นพระไม่รู้จักเกิด ในป่าเขาก็มีอยู่เยอะ ไม่ใช่น้อยนะ พวกอรัญวาสีนะ อรัญวาสีแท้ ๆ เขามีอยู่ ฉะนั้นพวกที่ได้อภิญญาเวลานี้ก็ไมเหมาะสมกับการอยู่บ้าน เพราะอยู่บ้านเขาหาว่าพระบ้า เขาหาว่าพระเล่นกล
"ท่านจะมีอายุยืนมากกว่า ๗๐ หรือเปล่าครับ?"
อายุมันก็ยืนมั่งนอนมั่ง ถ้ายืนเฉย ๆ มันก็เมื่อย อายุจะยาวหรือไม่ยาวไม่สำคัญ แค่อายุขัยธรรมดา อายุนี่มันเกินไม่ได้หรอก ถ้าจะเกินได้ก็ต้องมีกิจมีความจำเป็นอย่างหนึ่ง และเวลานี้อาจจะจำเป็นก็ได้ เพราะความจำเป็นมีอยู่ เนื่องจากว่าศาสนาก็กำลังรวมตัวเข้ามาใช่ไหม ถ้าพวกนี้รีบตายกันเสียหมด ใครจะช่วยล่ะ คนที่ขึ้นมาใครจะทำเวลานี้ความเข้มข้นของบารมีของคนหนักขึ้นทุกวัน
ที่พระพุทธเจ้าทรงพยากรณ์ว่า
"หลังจากกึ่งพุทธกาลแล้ว พุทธศาสนาจะรุ่งเรืองอีกวาระหนึ่ง และก็จะมีพระอริยเจ้ามากคล้ายสมัยพระองค์อยู่"
ปี ๒๕๒๑ ที่ฝึก "มโนมยิทธิ" ท่านให้ลดกำลัง ท่านบอกว่า "จากนี้ไปอีก ๒๐ ปี ( ๒๕๔๑ ) อภิญญาหกกำลังจะขึ้น .." หมายความว่า อภิญญาหกจะเข้า จะบำเพ็ญอภิญญาหกกันได้
คำว่า "เข้า" หมายความว่า กำลังใจคนรับอภิญญาหกได้
ทีนี้ถ้าหากว่าพวกนี้รีบตายไปเสียก่อน ไปไม่ได้แล้ว ถ้าหากท่านรีบตายไปเสียก่อนแล้ว จะมีใครใช่ไหม คือว่า พวกที่จะได้อภิญญาหกขึ้นมา มันต้องมีครูที่ได้อภิญญาหกสอน ไปเอาครูวิชชาสาม เอาไอ้คน ป.๓ มาสอน ม.๘ มันก็เสร็จล่ะ! ใช่ไหม...สวัสดี*
Click to expand...

โมทนาครับ งานนี้อภิญญากันล้วนๆเลยนะครับ เอาแบบที่พระแบบที่หลวงพ่อฯท่านเคยบอกไว้ก็ดีครับ บ้านเมืองกำลังวุ่นวายจะได้มีคนดีๆมีกำลังมาช่วยกันเยอะครับ สาธุ
(deejai) (deejai) (deejai) (deejai) (deejai) (deejai) (deejai) (deejai) (deejai)

อานนท, 9 ตุลาคม 2007

#257
- ถูกใจ x 26
- ดูรายการ
sravnane เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

17 กรกฎาคม 2005

โพสต์:

695

ค่าพลัง:

+17,914
ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่าง ถวายเป็นพุทธบูชาฯ

งานหลายๆอย่างกำลังเริ่มจะลงตัว แต่ก็ยังต้องการความช่วยเหลือจากทุกๆท่านอยู่นะครับ ท่านใดมีจิตศรัทธาประสงค์จะให้ความช่วยเหลือโปรดติดต่อเจ้าหน้าที่ประสานงานโดยด่วนเลยนะครับ
คุณคณานันท์ 081-2099151
ส่วนท่านที่มีความประสงค์จะบริจาคเงินเพื่อร่วมงานฯก็เชิญบริจาคได้ที่บัญชีนี้เลยครับ
กองทุนพลังจิตพิชิตภัยพิบัติ บัญชีออมทรัพย์ธนาคารกรุงเทพ
ชื่อบัญชี เพื่อกองทุนพลังจิตพิชิตภัยพิบัติ คณานันท์ ทวีโภค
เลขที่ 151-0-91868-1
ท่านใดมีข้อเสนอหรือชี้แนะอะไรก็แนะนำกันเข้ามานะครับ ขอบคุณมากครับ
[b-wai] [b-wai] [b-wai] [b-wai] [b-wai]



sravnane, 9 ตุลาคม 2007

#258
- ถูกใจ x 26
- ดูรายการ
Khunkik เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

12 กันยายน 2006

โพสต์:

2,150

ค่าพลัง:

+18,072
<TABLE class=tborder id=post749969 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid">วันนี้, 03:13 PM </TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right> #215 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>bnbk<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_749969", true); </SCRIPT>
สมาชิก

เข้ามาครั้งสุดท้ายเมื่อ: วันนี้ 03:31 PM
วันที่สมัคร: Aug 2006
ข้อความ: 189 
ได้ให้อนุโมทนา 2,619 ครั้ง
ได้รับอนุโมทนา 2,875 ครั้ง ใน 187 โพส 
พลังการให้คะแนน: 318

</TD><TD class=alt1 id=td_post_749969 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid">รายการที่ต้องเตรียมในการจัดงานวันเสาร์ที่ 27 ตุลาคม 2550
-9.00 น. ประธาน(ข้าราชการในพื้นที่ ได้แก่ อบต. หรือ ผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นประธาน) จุดธูปเทียน กราบบูชาพระ ทำความเคารพพระบรมฉายาลักษณ์ขององค์สมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และกล่าวเปิดงาน
(เตรียมจดหมาย-โดยพี่ตั้ม)
(ถึง พระครูปลัดอนันต์เรียบร้อยแล้วเมื่อวันจันทร์โดยKhunkik)
(dvd ไฟล์เสียงหลวงพ่อฤาษี ไว้ 70 กว่าชุด-โดยตั้งทองกูร)
(พระคาถาเงินล้านและพระคาถาชินบัญชร 1 พันแผ่น-โดยตั้งทองกูร)
(โต๊ะหมู่บูชาพระ+แจกัน+ดอกไม้ ธูป+เทียน-หาโดยคุณปรียนันท์)
(ใบโมทนาบัตร ซัก 100 ใบ-โดยKhunkik)
(พิธีกรของงาน-พี่Tamsak)
(กล่องบริจาค-โดยkananunซื้อ)
(ส่งจดหมายถึงท่านอื่นๆ-โดย???)
(พระบรมฉายาลักษณ์-ท่านใดต้องการมอบไว้ให้สถานที่เลยก็ยิ่งดีนะ)
(ต้อนรับแขกที่เชิญและผู้ติดตาม-โดย???)
(ลงทะเบียน-โดย???)
(สมุดเยี่ยม - จัดหาโดย???)
(ของที่ระลึก+.... - ใครจะเอาของไปแจก ให้ไปลงที่โต๊ะลงทะเบียนเหมือนเดิม)
(ประธาน-โดย???)
(รักษาความปลอดภัย+อำนวยความสะดวกผู้เดินทาง-โดย???)
-9.09-9.39 น. จัดพิธีบวงสรวงพระพุทธรูปปางเปิดโลก ซึ่งมีพระนามว่า "พระพุทธไตรโลกนาถ"
(ชุดบายศรีให้คุณปรียนันท์หา-โดยคุณปรียนันท์)
(ผ้าขาวปูโต๊ะ-หาโดยตั้งทองกูร+marine24)
มีผ้าสีขาว / ชมพู / น้ำเงิน / สีฟ้า มีทั้งแบบเป็นขน และเป็นผ้ายืด และผ้าอะไรไม่รู้ต้องขอโทษเพราะไม่ถนัดเรื่องผ้า แต่ถ่ายรูปไว้ให้ดูพร้อมวัดขนาดภาพมาให้แล้วนะคะ ตามนี้เลยคะ
1.สีชมพู 1 ผืน(แบบขน) ขนาด 100 x 68 cm
2.สีฟ้า 2 ผืน(แบบขน) ขนาด 80 x 55 กับ 102 x 55 cm
3.สีน้ำเงิน 1 ผืน (แบบขน แต่สั้นกว่านิดนึง) ขนาด 117 x 98 cm
4.สีขาว 1 ผืน (แบบขน) ขนาด 197 x 160 cm
5.สีขาว 2 ผืน (แบบผ้ามัน) ขนาด 250 x 110 กับ 360 x 110 cm
6.สีขาว 1 ผืน (แบบผ้ายืด เหมือนเสื้อนักกีฬา) ขนาด 190 x 150 cm
7.ผ้าขาวเขาแจกให้ตัดชุดขาวทหารเรือ
(พรมอาสนะ-โดย moony)
(อาสนะพระ กี่รูปหนอ-โดยพี่คลิกจะซื้อแคร่ไม้ไผ่ 5 ตัว กว้าง ๑ เมตร ยาว ๒ เมตร)
-9.40 เป็นพิธีการอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน บรรจุที่พระเศียรขององค์พระพุทธรูป
(พระธาตุ-จัดโดยชมรมรักษ์พระธาตุ+....)
(ผอบพระธาตุต้องขนาดเหมาะสมที่จะบรรจุในพระเกศได้-จัดโดยkananunซื้อ)
(บรรจุ-โดย???)
-อัญเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์มวลสารพระเครื่องบรรจุไว้ที่ฐานภายในองค์พระพุทธรูป
(มวลสาร+ที่บรรจุมวลสาร-จัดโดย???)
(บรรจุ-โดย???)
-10.00 นิมนต์หลวงพ่อวิชญ์จุฑาขึ้นเทศน์และเล่าถึงงาน ความสำคัญในการบูรณะพระพุทธรูปทั่วพุทธอาณาจักร
(ติดต่อ-โดยkananun)
-11.00 นิมนต์พระสงฆ์ที่มาร่วมในงาน ฉันเพล
(ติดต่อนิมนต์ จำนวนองค์-โดย???)
(รับพระวันงานและส่งพระ-โดย???)
(ภัตตาหาร-จัดเตรียมสำรับโดย???)
-11.00-13.00 ผู้ร่วมเข้าชมงานรับประทานอาหาร พร้อมกับเที่ยวชมงานในส่วนของนิทรรศการ
(อาหารแขกรับเชิญ-โดย???)
(อาหารผู้ชม-โดยซื้อกินกันเอง)
(พาแขกรับเชิญเยี่ยมชมบนเขา-โดย???)
-13.00 เข้าสู่กิจกรรมในภาคบ่าย โดยมีเนื้อหาในการสัมมนาดังนี้
-15.00 การร่วมกันปลูกต้นไม้ถวายไว้ในแผ่นดิน
(ต้นลีลาวดี-โดยจารย์ไก่)
(ต้นไม้อื่นๆ-โดยตั้งทองกูร)
("ริบบิ้นของพ่อ" พร้อมปากกาเขียนริบบิ้นไปให้ เอาซัก 500 เส้น-โดยKhunkik)
(ขุดหลุม กะระยะ - โดย???)
(จอบเสียมมีแล้ว)
15.30 การร่วมกันสวดมนต์ การอธิษฐานจิต และการทำสมาธิหมู่ เพื่อถวายพระพรแด่องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
16.00 ปิดงาน
(ทำความสะอาด+เก็บงาน-โดยตั้งทองกูร+.......)
STAFF
(ทำอาหารสตาฟกี่มื้อหนอ-โดยพี่ตุ๋ม+.... )
มาม่า+แคบหมู+พริกหนุ่ม+ไส้อั่ว+แอ็บ+ไข่ทรงเครื่อง+แกงฮังเลหม้อใหญ่+ข้าวเหนียว
(ทำอาหารสตาฟครัวมังสวิรัต-โดยPK)
(หม้อใบใหญ่ๆ2 ใบ+ถาดหรือกะละมัง 2-3 ใบ+กระทะ+ตะหลิว+ถาด จานชามช้อน+แก้วน้ำ+มีดทำกับข้าว+ถุงดำใส่ขยะ-โดยตั้งทองกูร)
(เตาแก๊ส 2 หัว และถังแก๊ส เตาถ่าน-โดยตั้งทองกูร)
(เตาแก๊ส-โดยจารย์ไก่)
(จานชาม-โดยKhunkik)
(ป้าย Cut-Out-โดยสนั่น+คลิก+เคลื่อนพล)
(งานไฟฟ้า-โดยสนั่น)
(เครื่องเสียง-โดยสนั่น)
(ผังการใช้พื้นที่งาน-โดยสนั่น) พี่หนั่นช่วยส่งให้ดูก่อนนะจะได้ช่วยกันคิดอ่ะ
(ปิดทองประดับเพชรพระพุทธไตรโลกนาถ+อัญเชิญถึงงาน-โดยพี่คลิก)
(บอร์ดนิทรรศการ(รับ-ส่ง)ถ้าจะใช้-โดยพี่คลิก)
(เก้าอี้พับประมาณ 100 กว่าตัว-โดย moony-รับส่งโดย???)
(ยาไล่ยุง-มีแล้ว)
(น้ำใช้-ปั๊มน้ำประปา...มาจากปรียานันท์)
(ทำบัญชีรับจ่าย-โดยkananun)
(เสื่อม้วนยาว ความกว้างสักเมตร ยาวสัก ๘ - ๑๐ เมตร ก็แจ๋ว แบบอุ๊บอิ๊บเลย ไม่ยืม ขอลืม)
(ที่พัก+เต้นท์จัดนิทรรศการ เช่า-โดยอ.ไก่ จำนวน ห้าหลัง)
(จานชามที่ต้องซื้อ-โดย???)
(จ่ายตลาด-โดย???)
(ห้องน้ำสาธารณะ-โดย???)
....
(คูลเลอร์น้ำ-โดย???)
(ถังน้ำแข็ง-โดย???)
(น้ำแข็ง-โดย???)
(น้ำดื่ม-โดย???)
...
(วอ+แท่นชาร์จ-ไฟเต็มตลอดงาน)
(เสื้อStaff-สีเหลืองไหมจ๊ะ ถวายในหลวงของเราน่ะ)
(ป้าย STAFF-โดยของคุณชยุต)
....
Note งานใดยังลอยๆหาใครรับไม่ได้ก็ยังไม่จัดสรรให้นะจ๊ะ
-การขอยืมพระบรมฉายาลักษณ์
-การยืมคูลเลอร์น้ำ
-ห้องน้ำคงต้องติดต่อเทศบาลอุทัยหรือพายุหะคิรี ต้องอาศัยคนพื้นที่
-น้ำแข็ง กับคูลเลอร์ แนะนำให้ลองคุยกับร้านน้ำแข็งแถวๆนั้น ซื้อแบบยกมาทั้งลัง ส่วนมากเค้าจะมีถังน้ำแข็งมาให้พร้อมน่ะ ลองดู ลองดู
-อาหารแขกรับเชิญ ก็ให้เค้าหิ้วๆ กันมาทำบุญเหมือนที่พี่ดร.ไก่ว่าไง
ประธานอบต.ก็เอาแกงมาหม้อ ผู้ใหญ่บ้านเอาลาบมาหม้อ (แหม รีบบอกรายการอาหารเลย อิอิ) ชาวบ้าน เอาน้ำพริก ผักสด ผักลวก กันมาคนละหม้อสองหม้อ พี่ไก่เมตตาส่งก๋วยเตี๋ยวผัดมาอีก 2 หม้อ แล้วจะต้องทำอะไร 5555 ของมาขายอีกเพียบ ไว้ไปหาเอาดาบหน้า
-สำหรับทีมงานทำทุกเรื่อง แด่ว ไปตั้งหน่วยฉก. กันตอนเช้า ที่จริงเล็งๆ ไว้แล้วว่าใครจะทำอะไรบ้าง แต่ต้องดูว่าจะฝ่าด่านทดสอบวัดกำลังใจด่านสุดท้าย ไปถึงงานได้กี่คน ตอนนี้มีพวกไม่กล้ายืนยันพอสมควร อิออิ รอช้อนช๊อตสุดท้าย

</TD></TR></TBODY></TABLE>

Khunkik, 10 ตุลาคม 2007

#259
- ถูกใจ x 25
- ดูรายการ
จิรภา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

6 ตุลาคม 2004

โพสต์:

19

ค่าพลัง:

+412
ขอร่วมโมทนากับทุกๆท่านเลยนะครับ ที่ช่วยกันให้งานนี้เกิดขึ้นมาได้ ก็ด้วยความร่วมแรงร่วมมือร่วมใจของหลายๆฝ่ายครับ ขอบคุณมากๆครับ ตอนนี้ผมเห็นพุทธภูมิหลายกลุ่มคุยกันเรื่องงานนี้กันมากเลยครับ เนื่องจากยังไม่เคยมีมาก่อนต้องมีผู้ริเริ่มและผู้เสียสละออกมาเริ่มทำกันซึ่งไม่รู้ว่างานจะออกมาเป็นอย่างไร วันนี้งานเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมามากและทุกอย่างก็กำลังดำเนินไปได้ด้วยดี ผมก็อดดีใจด้วยไม่ได้ครับ เหลือเวลาอีกเล็กน้อยผมคงจะช่วยแจ้งข่าวให้กลุ่มที่เหลือทราบ แล้วไปเจอกันวันงานเลยนะครับ
(b-2love) (b-2love) (b-2love) (b-2love)

จิรภา, 11 ตุลาคม 2007

#260
- ถูกใจ x 27
- ดูรายการ

(คุณต้องเข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน เพื่อที่จะโพสต์)

หน้า 13 ของ 19

แชร์หน้านี้

Loading...