เรื่องเด่น ตามรอยหลวงพ่อเงิน พุทธโชติ (กลุ่มหลวงพ่อเงิน)

หลอกอะไรก็หลอกได้แต่หลอกตัวเองไม่ได้หรอกครับ...ยังไงๆๆโลหะผสมเก่่าๆหล่อด้วยวิธีโบราณเทหล่อช้าๆทีละนิดๆให้โลหะไหลเข้าแทนที่เทียนจนหมด.....และรอจนกว่าโลหะจะแข็งตัวด้วยอุณหภูมิห้อง...มันก็ต้องเกิดรอยย่นหนังช้าง ...ตาม้ง และเกล็ดตัวอะไรสักอย่างแน่นอนเพราะเกิดจากการสร้างด้วยโลหะผสมหลายชนิด...พระเก่าๆแท้ๆถึงยุคที่หลายท่านเอามาลงก็จะเห็นมีเยี่ยงนี้ชัดเจน...ในจุดที่ยังไม่สึกหรอมากนักหรือตามซอกลึก...ซึ่งหลานท่านก็รู้อยู่อิอิ...เอาหล่อโบราณปี2482มาให้ชมแล้วดูเนื้อท่านไว้ว่ามีไรแผงอยู่บ้าง...นี่ปี82...นะครับหลวงพ่อเงินท่าน2460และหรือใก้ลเคียง...กรรมวิธีคล้ายกันเหมือนกันเลยแต่บ้านๆเก่าแก่ไปอีก20ปีอัพ...เนื้อควรจะเป็นเยี่ยงไร...

 

...เนื้อแบบนี้แหละครับขนาดแท้

 

ครับ ขอบคุณครับ

+++++
อย่างนี้ ละครับ ใช่พลายเงิน หรือ ฉาบเงิน ฉาบปรอทครับ

 

ขอบคุณครับ

 

ในความเป็นจริงเค๊าจะเผาสำรอกเอาเทียนหรือขี้ผึ้งที่เป็นแบบออกก่อนครับช่างโบราณจะไม่เทน้ำทองในขณะที่มีหุ่นเทียนครับผม เป็นการปรับอุณภูมิของแบบให้ใกล้เคียงกับน้ำทองที่หลอมด้วย และเป็นการไล่อากาศออกจากแม่พิมพ์ ไม่งั้นเทไม่ลงหรอกครับ ถึงลงก็ไม่เต็มพิมพ์รูปหล่อ จะเกิดการสำลักน้ำทองก่อน
รายละเอียด ช่างจะนำเอาต้นช่อเทียนที่ผ่านการเข้าลวดพอกดินแห้งดีแล้ว มาทำการคว่ำหุ่นสุมไฟเพื่อละลายเทียนและทำการสำรอกเทียนออกมาให้หมด เมื่อต้นช่อเทียนที่ผ่านการสำรอกเอาเทียนออกหมดแล้ว ก็ยังต้องสุมหุ่นให้ร้อนจัดต่อไปให้แน่ใจว่าไม่มีไอขี้ผึ้งหลงเหลืออยู่ แล้วจึงนำเอาน้ำทองที่สุมไฟจนหลอมเหลวรอไว้ มาเทใส่ในหุ่นต้นช่อเทียนที่ตอนนี้ไม่มีเทียนอยู่ภายในแล้ว...น้ำทองหลอมเหลวก็จะไหลแล่นเข้าไปแทนที่ว่างภายในหุ่นต้นช่อเทียน ..ถ้าเรานึกภาพเหมือนตอนดูหนังวิทยาศาสตร์...ก็จะเห็นน้ำทองแล่นไหลปรูดปราดจากฐานต้นช่อเข้าสู่ต้นแกนเทียนแล้วแยกเข้าไปตามกิ่งก้านแยกย้ายกันเข้าไปถึงองค์พระเข้าสู่ซอกหลืบลวดลายต่างๆอย่างรวดเร็ว..เพราะหุ่นต้นช่อเทียนที่ถูกสุมจนร้อนจัด...ที่ว่างภายในหุ่นที่แต่เดิมถูกขี้ผึ้งยึดครองอยู่ ถูกความร้อนละลายหายไปหมด....ก็จะร้อนจัด..จนคล้ายเป็นสูญญากาศ พอเทน้ำทองที่ฐานหุ่นช่อเทียน น้ำทองที่หลอมเหลวจึงคล้ายกับถูกดูดเข้าไปในหุ่นอย่างรวดเร็วทุกซอกทุกมุม ไม่มีการสำลักน้ำทอง.....เป็นอันเสร็จสิ้นขั้นตอนการเททอง...หลังจากนี้ก็รอจนกว่าหุ่นช่อเทียนที่ตอนนี้กลายเป็นช่อพระทองไปแล้วเย็นตัวลง...น้ำทองภายในหุ่นก็จะแข็งตัวเป็นต้นช่อพระทอง.....แล้วจึงทำการทุบเอาดินที่พอกหุ่นออก ก็จะได้สัมผัสกับองค์พระเหลืองอร่ามงามบาดตาตรึงใจหรือไม่ก็แล้วแต่ฝีมือช่างเททอง...ต่อจากนี้ก็จะนำไปตัดก้านชนวนออกจากช่อ...ส่วนมากจะพบร่องรอยการตะไบเฉพราะบริเวณฐานหรือก้านช่อเท่านั้น พอได้องค์พระเป็นองค์ๆ อาจนำไปตกแต่งด้วยตะไบเก็บรายละเอียดตามความต้องการในบางรุ่น(ห้วยเขน).. ถ้าจะหล่อพระเหรียญก็จะทำแบบเดียวกัน เหมือนกับขั้นตอนการทำรูปหล่อครับ

 

เห็นใครถามหาพรายเงินแว๊ปๆ...แบบนี้ครับ(สำหรับผมนะ)(k)

 

การหล่อแบบโบราณ
เป็น วิธีการที่ใช้ในการสร้างรูปหล่อ และเหรียญหล่อโบราณ มากมายในพระเครื่องต่างๆ ที่ล้วนแล้วแต่เป็นพระยอดนิยมอันดับต้นๆของประเทศ เช่น รูปหล่อ-เหรียญหล่อ หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน จังหวัดพิจิตา รุ่นแรก, รูปหล่อหลวงพ่อเดิม เป็นต้น
ขั้นตอนการหล่อแบบโบราณ ประกอบด้วยขั้นตอนต่างๆดังนี้
1) การขึ้นดินหุ่น คือการแกะหุ่นดินตามรูปพรรณสัณฐานที่ต้องการ จากนั้นจึงนำมาหล่อเป็นองค์พระต้องการ พระที่ได้ครั้งแรกนี้เรียกว่า “แกนหุ่นดิน”
2) เข้ารูปขี้ผึ้ง เมื่อได้แกนหุ่นที่หล่อเรียบร้อยแล้ว จะนำขี้ผึ้งมาพอกองค์พระ แกะตกแต่งรายละเอียดด้วยเสนียด (ไม้ทองเหลืองปลายแบน) จนเป็นที่พอใจก็จะได้รูปขี้ผึ้งองค์พระที่ต้องการจะให้เป็นในลักษณะอากัป กิริยาต่างๆ ตลอดจนลวดลายตามความประสงค์ของผู้แกะแบบ
3) พอกดินขี้วัว เมื่อได้รูปขี้ผึ้งแล้วก็นำดินขี้วัว (นำขี้วัวมาคั้นน้ำผสมกับดินเหนียวและทรายให้ข้นจับตัวกันเหนี่ยวแน่น) พอกให้ทั่วองค์พระหุ่นขี้ผึ้ง แล้วเจาะรูตรงปลายเพื่อให้ขี้ผึ้งไหลออกมาเมื่อถูกความร้อนสูง
4) เทสารละลาย นำโลหะผสมที่หลอมละลายรวมกันเข้าที่แล้ว เทลงในเบ้าแม่พิมพ์ ความร้อนจะทำให้ขี้ผึ้งละลายออกมาจากรูที่เจาะไว้เรียกว่า “การสำรอกขี้ผึ้ง” โลหะผสมจะเข้าแทนที่ขี้ผึ้งได้รูปองค์พระที่ต้องการ
5) การทุบเบ้าทิ้ง เมื่อกระบวนการต่างๆที่ผ่านมาสำเร็จด้วยดีแล้ว พอโลหะจับกันแข็งตัวและเย็นดีแล้ว ก็จะมีการทุบเบ้าดินที่หุ้มองค์พระไว้ออกให้หมด ดังนั้น จึงมีการเรียกพระหล่อโบราณว่า “พระพิมพ์เบ้าทุบ”
พระ หล่อโบราณที่ได้ ส่วนมากจะขาดความละเอียดของเส้นรูปพรรณเค้าหน้า และร่างกายเนื่องด้วยเครื่องมือแบบภูมิปัญญาชาวบ้านโบราณ ขาดศักยภาพกระทำการ อีกทั้งโลหะผสมขาดการชั่งตวงวัด และควบคุม รวมถึงความร้อนที่สม่ำเสมอทั่วถึง ทำให้องค์พระขาดความคมชัด หากแต่ธรรมชาติของดินพอกหุ่นและความไม่พอดีของอัตราส่วนโลหะผสม ก็นับเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของพระหล่อโบราณ ที่ยากแก่การปลอมแปลง ดินขี้เบ้าที่ติดอยู่กับเนื้อโลหะเมื่อได้รับความร้อน เกิดการหลอมรวมกินตัว ผสมผสานเป็นส่วนหนึ่งของวรรณะตามซอกองค์พระ ก็ถือเป็นไม้ตายในการพิจารณาพระเก่า ให้ต่างจากพระใหม่ได้อีกประการหนึ่ง

 

สุดๆๆๆๆสุดยอดสวยงาม มากๆๆๆๆๆ

 

สวัสดียามบ่ายท่านสมาชิก

+++++

 

ฝากไว้อีกองค์ครับ

 

ของคุณอ้วนสวยทุกองค์เลยครับ อยากได้ๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

ของผมเองครับออกความเห็นตามสบาย

 

ไม่ขอออกความเห็น รู้แต่ว่าสวยดูเก่า มีมนต์ขลัง ชอบครับเจ๊

 

การหล่อพระแบบโบราณ...เอามะพร้าวห้าวมาขายสวนซะหน่อยนะครับ...

เผื่อว่าอาจจะเป็นประโยชน์แก่น้องๆรุ่นใหม่...และผู้สนใจ...จะได้เข้าใจที่มาและขั้นตอนการสร้างพระรูปหล่อแบบโบราณ...ในที่นี้ผมยกตัวอย่างการหล่อรูปหล่อพระรูปหล่อลอยองค์โดยวิธีการหล่อแบบติดช่อต้นเทียน มาเป็นตัวอย่างของขั้นตอนและวิธีการหล่อนะครับ....เชิญครับ

 

อีกหนึ่งความภูมิใจ ครับ

 

ไหนๆ ก็ไหนๆละ

 

บ้านอยู่แถวไหน เดี๋ยว จะไปดัก...... รอ

 

เนื้อสวยดีครับเจ๊ นิมนต์มาจากหิ้งเลยหรือเปล่า เหมือนไม่ได้ใช้ แต่พิมพ์ทรงเริ่มตื้นแล้ว ความเห็นส่วนผมว่าทันยุคปลายหลวงพ่อครับ ความเห็นส่วนตัวครับเจ๊ ผิดถูกขออภัยเจ๊ด้วย....ห้ามนำเม้นท์ผมไปใช้เป็นข้ออ้างอิงกับสมาคมใหญ่...คริ๊กๆ

ตอบสองที่เหมือนกันเด๊ะ อิอิ

 

มองเห็นภาพเลยครับ ขอบคุณข้อมูลดีๆ