ขอเชิญพี่ๆน้องๆ ที่ศรัทธา หลวงปู่โต๊ะ มาพูดคุยกันหน่อยครับ

ภาพขณะนายช่างสุพจน์กำลังถอดบล็อคต่อครับ

 

ขณะที่นายช่างสุพจน์ทำหน้าที่ไป ฝ่ายอาจารย์มานะก็เริ่มขึ้นหุ่นดินเหนียว ในวันที่ไปพบอาจารย์มานะ เพื่อดูงานขึ้นหุ่นดินเหนียวหลวงปู่ ก็เห็นงานที่มีผูว่าจ้างอาจารย์หล่อไฟเบอร์หลวงตามหาบัวอีกองค์ พระอาจารย์มั่น และศีรษะคนแก่ที่ลูกศิษย์ของอาจารย์ทดลองเพ้นท์สี แต่ต่อมาเมื่อเห็นองค์หลวงตามหาบัวปลูกผมและเพ้นท์สีเสร็จแล้ว สวยมากครับ

 

เมื่อไปถึง ผมก็บอกอาจารย์ว่า ให้อาจารย์ตามสบายอย่าให้การมาชมของผมเป็นการรบกวนอาจารย์ แต่ผมขอเก็บภาพขณะอาจารย์ทำงานไปเรื่อยนะครับจึงเป็นที่มาของภาพบรรยากาศการทำงานของอาจารย์มานะ ที่ผมเก็บภาพมาในวันนั้น

 

เมื่อไปเยี่ยมชมความคืบหน้าครั้งที่ ๒ เมื่อวันที่ ๑ ตุลาตม ๒๕๕๔

 

เมื่อไปเยี่ยมชมความคืบหน้าต่อ

 

เมื่อหุ่นดินเหนียวขึ้นรูปจนเรียบร้อยแล้ว อาจารย์มานะบอกขั้นตอนต่อไปกับผมว่า ขั้นตอนต่อไปอาจารย์จะถอดแม่พิมพ์หล่อเป็นขี้ผึ้งแท้ๆอีกขั้นตอนหนึ่งก่อน โดยต้องตัดหล่อที่ละส่วนและจะเป็นขั้นตอนที่จะทำลายผิวหนังเหมือนจริง เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยจึงทดลองครองจีวรดู ก่อนที่จะถอดเป็นบล็อคไฟเบอร์กลาสอีกครั้ง ผมเห็นขั้นตอนมากมายผมก็บอกอาจารย์ว่า อาจารย์ครับ ผมเกรงใจอาจารย์มากเลย ถามอาจารย์ตรงๆเลยนะครับ ๒๔๐,๐๐๐ บาท อาจารย์ไหวรึเปล่าครับจะเพิ่มก็ได้นะครับ เพราะผมเห็นการทำงานแบบยังมีขั้นตอนอีกมาก ยอมรับว่าตอนนั้นเกรงใจอาจารย์จริงๆ อาจารย์ก็พูดมาว่า ไม่ครับเฮีย มาถึงตอนนี้ผมปั้นด้วยศรัทธาแล้วละครับ ยิ่งปั้นยิ่งมีความสุข เงินทองไม่มีส่วนเกี่ยวข้องแล้ว ขอปั้นหลวงปู่ให้ดีที่สุด เพื่อถวายหลวงปู่ฝากฝีมือไว้กับแผ่นดิน หลายท่านที่ไปวันนั้นก็อึ้งกับคำพูดของอาจารย์ จนรุ่นพี่คนหนึ่งถึงกับถอดมอบ ตระกรุดตะกั่วขนาด ๓ นิ้ว ที่ในยุคนั้นหลวงปู่เมตตาจารอักขระให้ไว้สักการะจากในคอ มอบไว้ให้อาจารย์และบอกว่า อาจารย์ครับตระกรุดดอกนี้สมควรที่อยู่กับอาจารย์ที่สุด อาจารย์ก็ดีใจมากต่างสลับขอบคุณกันทั้ง ๒ ฝ่าย ผมเห็นเหตุการณ์แบบนี้ในวันนั้น ก็พลอยมีความสุข และยินดีกันเขาเหล่านั้นด้วยจริงๆ

 

และถึงวันสำคัญอีกวันหนึ่งที่ในตอนเย็นวันที่ ๒๐ มกราคม ๒๕๕๕ อาจารย์มานะโทรมาหาผม อาจารย์แจ้งกับผมว่า คืนนี้อาจารย์จะทำการแกะองค์ไฟเบอร์กลาสหลวงปู่ออกจากบล็อค ผมจะตามไปเก็บภาพหรือเปล่า ผมบอกไปแน่นอนครับอาจารย์ รอคอยดูวันนี้มาหลายเดือนแล้วอาจารย์ อาจารย์อย่าเพิ่งแกะออกมานะครับรอผมก่อน ผมก็รีบนัดรุ่นพี่และได้เดินทางถึงบ้านอาจารย์ตอนประมาณ ๔ ทุ่มกว่าๆ จึงได้ถ่ายภาพสำคัญสมใจ ตอนอาจารย์เปิดหน้าหลวงปู่ออกจากยางบล็อค ดีใจจนบอกไม่ถูก เหมือนเห็นหน้าหลวงปู่อีกครั้ง อาจารย์บอกงานหล่อสวยดีไม่มีฟองอากาศ และได้ดูงานที่หล่อออกมาเป็นชิ้นๆทุกชิ้น อาจารย์จึงทดลองนำมาประกอบดู ก็พอดีสวยสมใจอาจารย์เหมือนกัน

 

ออกตัวก่อนว่าผมไม่ได้สรรเสริญเยินยอ หรือป้อยอใด ๆ แต่ผมอยากบอกว่า สุดยอดเลยครับทั้งเฮียกิมและอาจารย์มานะ แต่รุ่นพี่ที่ให้ตะกรุดอาจารย์มานะนี่ผมว่ายิ่งกว่าสุดยอด ๆ มาก ๆ ผมอ่านแล้วบอกความรู้สึกไม่ถูกบรรยายไม่ได้จริง ๆ

 

กราบหลวงปู่ และสวัสดีทุกๆท่านครับ

 

ขอบคุณครับพี่กิม สำหรับกำลังใจให้น้องคนนี้ ขอเป็นกำลังใจให้พี่กิมด้วยนะครับ

 

ขอบคุณครับพี่วี คงไปดูหนัง ช้อปปิ้งนิดนึงครับ

 

ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ

น้องใหม่ครับ ย้อนหลังไป 10 กว่าปี ผมได้มีโอกาสไปทำงานนอกสถานที่ที่เจริญพาสน์ มีรุ่นพี่คนนึงที่อยู่ที่นั่นและเพิ่งเจอกับผมครั้งแรก ได้ใพระปิดตายันต์ดวงเล็กและเหรียญรูปไข่มีดาวด้านหลังเป็นพัดยศ(ผมเรียกชื่อเหรียญไม่ถูก555)ของหลวงปู่ ซึ่งอยู่ดีๆพี่คนนี้ก็เอามาให้ผมและบอกว่าพระรับมาจากมือหลวงปู่เพราะบ้านพี่เค้าอยู่ใกล้วัด เก็บไว้ให้ดีๆนะ แถมกระซิบบอกว่าอย่าบอกใครในสำนักงานนะเพราะพี่เค้าไม่เคยให้ใคร นั่นเป็นครั้งแรกที่ทำให้ผมรู้จักหลวงปู่ครับ นับเป็นบุญของผมอย่างยิ่งครับ แต่ก็ไม่ค่อยได้ห้อยพระหลวงปู่ เพราะอาจจะยังไม่ถึงเวลาและวาสนายังมาไม่ถึงก็ได้ครับ จนล่าสุดผมได้ดูหมอกับหมอดูตาทิพย์ทางโทรศัพท์ (เป็นคนตาบอดครับ หลายๆท่านอาจเคยได้ยินชื่อท่าน) ผมถามว่าผมต้องห้อยพระอะไรดี แกก็บอกว่าให้ห้อยพระหลวงปู่โต๊ะกับพระเจ้าตาก ผมก็เลยเอาปิดตายันต์ดวงเล็กมาห้อยอีกแต่ล่าสุดเปลี่ยนเป็นปลดหนี้ยันต์ตรีแล้วครับ หลังจากห้อยแล้วทุกอย่างก็ราบรื่นและมีความ
สุขดีี ทั้งเรื่องการงาน การเงิน และเรื่องส่วนตัวครับ ปัจจุบันก็ห้อยปลดหนี้ เหรียญพระเจ้าตากหลวงปู่ทิมปลุกเสก และเหรียญหลวงพ่อทารุ่น2 (ที่ห้อยเหรียญหลวงพ่อทา เพราะผมทำงานในองค์กรที่ล้นเกล้ารัชกาลที่6ทรงก่อตั้ง และหลวงพ่อทาเป็นพระเกจิที่ท่านนับถือครับ) สุดยอดครับ กราบหลวงปู่

 

หลังจากหล่อไฟเบอร์เป็นที่เรียบร้อยขั้นตอนของอาจารย์มานะต่อไป คือการปลูกผมซึ่งต้องใช้เวลา ๑ เดือน ผมจึงต้องรอการติดต่อจากอาจารย์ว่าจะให้ไปถ่ายภาพเมื่อไหร่ จึงมุ่งหน้าหันมาดูแลด้านรูปหล่อองค์เล็กที่จะต้องจัดการให้เรียบร้อย เพราะตอนนั้นเริ่มมีข่าวเรื่องมหาอุทกภัยใหญ่กำลังไล่ลงมากรุงเทพแล้ว ศิษย์ที่ทราบขาวว่าจะมีการหล่อพระจึงนำมวลสารมงคลต่างๆมาถวายรวมกัน เพราะะศิษย์หลวงปู่เหล่านั้นขอมีส่วนร่วมบุญในครั้งสำคัญนี้ด้วย เพราะเห็นว่าเก็บมวลสารไว้ก็เก็บไว้แบบนั้นมีประโยชน์น้อย อย่างมากก็แค่ภาคภูมิใจไว้ชมแค่ตนเอง มาถวายหลวงปู่ในงานนี้ดีกว่า มวลสารในครั้งแรกที่หาได้ที่มีหลักๆก็คือไม้กุฏิที่ผุๆในคราวที่รื้อกุฏิแบบจริงๆจังผมเก็บมามากพอสมควร ผงที่หลวงปู่ธุดงค์ได้มาจากอาเจ็กโรงน้ำแข็ง มอบถวายให้โดยฝากผ่านมาทางเฮียปรีดา ชิ้นส่วนของรักในคราวที่ลอกออกจากองค์หลวงพ่อวัดไร่ขิง เมื่อปี ๒๕๑๔ อาสนะใยมะพร้าวที่ผุพังอยู่บนเตียงหลวงปู่ในครั้งแรกเมื่อรื้อแล้ว ผมก็ขอท่านเจ้าอาวาสไว้ จีวรทีอยู่บนรถวีลแชร์ที่ปลวกกินไปครึ่งผืน ส่วนที่ผุพังก็นำมาผสม ส่วนที่ดีศิษย์ท่านใดอยากได้ก็ตัดแบ่งกันไปสักการะบูชากันถ้วนหน้า ภรรยาของศิษย์ท่านหนึ่งท่านมีกระเป๋าอังสะของหลวงปู่แขวนสักการะบนหิ้งอยู่ในกรอบ ก็ยกลงมาจากหิ้งแกะจากกรอบออกมา เพื่อจุดประสงค์ถวายหลวงปู่และให้ผมตัดแบ่งเป็นชิ้นๆให้ได้ ๑๘๙ ชิ้น เพื่อให้บรรจุลงให้ครบทุกองค์ สำหรับให้ศิษย์หลวงปู่ที่มาบูชาพระไปสักการะทุกคน เมื่อผมเห็นเจตนาอันแรงกล้าที่พี่ผู้หญิงยอมสละถึงขนาดนี้ กระเป๋าอังสะอยู่บนหิ้งไหว้ทุกวัน ผมก็บอกพี่ผู้หญิงเขาไปว่า พี่ครับผมตัดเองได้นะครับ แต่งานนี้ผมขอความกรุณาให้พี่ลงมือตัดเองถวายหลวงปู่ดีกว่า เมื่อเจอรุ่นพี่ที่ชื่อเฮียวีระชัย และเฮียนิธิยศอีกครั้ง ก็ถามว่ามวลสารพร้อมรึยังรวบรวมจากศิษย์ที่ถวายครบหมดหรือยัง ผมก็บอกว่าครบพร้อมแล้ว มีกี่รายการผมก็แจ้งไป ผมเห็นเฮียวีระชัยมองๆ นิ่งเงียบไปซักพักแล้วถอนหายใจแล้วบอกว่า เอาละเฮียไม่หวงแล้ว ผมก็ถามเฮียไม่หวงอะไร เฮียว่าเก็บไว้มาสามสิบกว่าปี วันนี้เห็นคนมาทำบุญกับหลวงปู่แต่ละคนมากันด้วยศรัทธาล้วนๆ และเสียสละจริงๆ เฮียว่าถึงเวลาแล้วหลวงปู่ทวงคืนแล้ว สมควรที่จะกระจายไปให้ทุกคน ผมก็ถามว่าเฮียจะแจกอะไร เฮียวีระชัยตอบว่าเฮียมีเกศาของหลวงปู่ชุดหนึ่ง จำได้ว่ามีมากพอสมควรใส่กล่องฝังไว้ใต้ฐานสมเด็จโต เมื่อหลวงปู่มรณภาพลงแล้ว เฮียก็กลัวพี่สาวที่บ้านเฮียหรือใครที่ไม่รู้เรื่องจะนำไปทิ้งซี้ซั้ว เกศาของหลวงปู่เป็นของสูงจึงไว้ใต็ฐานแล้วเทปูนหล่อทับไว้หลายสิบปีแล้ว เดี๋ยวกิมวันไหนว่างก็ไปบ้านเฮีย ไปทุบเอาออกมาแบ่งกันไปทุกคน เฮียนิธิยศจึงบอกเฮียวีระชัยว่า มึงพูดจริงหรือเปล่าวะ เฮียวีระชัยจึงบอกว่าจริง กูไม่ได้พูดเล่น แล้วหัวเราะ เฮียนิธิยศก็บอกว่า ถ้างั้นมึงทุบกูก็ทุบ กูก็มีเกศาหลวงปู่มีไม่มากฝังไว้ใต้ฐานหลวงพ่อโสทรที่บ้านเหมือนกัน กูก็ถวายด้วย ผมทราบดีว่าของมงคลแบบนี้ ศิษย์แถวตลาดพลูที่ผมรู้ผมเห็นว่ามีใครมีบ้าง เป็นสิ่งมงคลที่ทุกคนต่างหวงแหนจริงๆ แต่ในวันนี้ผมได้เห็นน้ำใจของการเสียสละของศิษย์อันยิ่งใหญ่ที่มีต่ออาจารย์ของเขา ส่วนตัวผม ผมเห็นว่าเป็นการเสียสละที่ยิ่งใหญ่จริงๆครับ

 

หลังจากนั้น ผมก็นัดกันไปในวันอาทิตย์ และเก็บภาพที่ผมขอนับถือน้ำใจการเสียสละของเฮียจริงๆครับ ผมจึงอยากบอกเฮีย ณ.ที่นี้จากใจผมเลยว่า " เฮียวีระชัยและเฮียนิธิยศครับ เฮียทั้ง ๒ สุดยอดจริงๆครับ "

 

ต่อครับ

 

ยินดีต้อนรับครับ ดีใจที่ได้พบลูกศิษย์หลวงปู่อีกท่านนึงครับ ชุดที่ใส่สุดๆครับไว้ถ่ายมาให้ชมบ้างนะครับ

 

ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ ขอบคุณครับ

 

ภาพชุดที่เฮียนิธิยศถวายเกศาหลวงปู่

เมื่อผมได้มีโอกาสเห็นเกศาทั้งสองชุดนี้ ผมก็สังเกตุว่าแปลกดี เกศาก็ดูดสีได้เหมือนกันหรือนี่ เพราะในคราวที่เฮียวีระชัยแกะออกจากห่อกระดาษยันต์ของศาลเจ้าไต่ฮงกงมูลนิธิปอเต็กตึ้ง ที่กระดาษพิมพ์เป็นสีแดง เกศาหลวงปู่ที่ถูกห่อเมื่อแกะออกมาก็ออกเป็นสีชมพูอ่อนๆ แต่คราวที่เฮียนิธิยศ นำออกมาจากกล่องพระที่ฟองน้ำมีสีเหลือง เกศาของหลวงปู่ชุดนั้นก็ออกสีเหลืองอ่อน แต่ชุดที่ถูกห่อด้วยจีวรสีไม่ตกใส่ เกศาเมื่อเห็นรวมๆกันในครั้งนั้น ขาวบริสุทธิ์จริๆงครับ ขาวใสเหมือนแก้ว ส่วนตัวผมแค่เห็น ผมก็ว่าขลังแล้วครับ

 

ภาพพี่จรรยา ผลงาม ถวายกระเป๋าอังสะหลวงปู่ ที่พี่เขาใส่กรอบสักการะบนนหิ้ง เมื่อมีงานบุญนี้เกิดขึ้น พี่จรรยาจึงนำลงมาตัดแบ่งให้ครบ ๑๘๙ ชิ้น ในงานบุญนี้ และขออุทิศบุญกุศลที่ได้ถวายหลวงปู่ ให้แก่บิดามารดาของพี่ที่ล่วงลับไปแล้ว ผมก็ขออนุโมทนากับพี่จรรยาด้วยครับ

 

ความเคารพรักและความศรัทธา นี่ ยิ่งใหญ่จริงๆครับ
ทุกคนร่วมมือร่วมใจ เพราะคำๆนี้

สุดๆเลยครับพี่ อ่านไปขนลุกไป