ถ้ากรรมมีจริงทำไมวิญญาณจึงไม่ทำเป็นตัวอย่างที่ดีในการทำความดี

ผมเห็นบ่อยครั้งที่ได้ยินว่าถูกอำนาจลี้ลับลงโทษมนุษย์ถึงตายบ้าง ลงโทษให้เป็นบ้าบ้าง

ในเมื่อวิญญาณ หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์เห็นสวรรค์ เห็นอีกภพภูมิหนึ่งทำไมไม่เป็นตัวอย่างที่ดีในเรื่องการทำความดี โดยเฉพาะอภัยทานหรือการให้อภัย ไม่ใช่ไปทำผิดหรือเผลอทำอะไรไม่เหมาะนิดหน่อยก็ลงโทษ บางทีแค่ไม่กราบไหว้หน่อยก็ลงโทษ

เผลอๆมนุษย์ยังรู้จักให้อภัยกลัวบาปกลัวกรรมมากกว่าอีก ทั้งที่ยังไม่เห็นเลยว่านรก สวรรค์มีตริงหรือไม่

ผมสงสัยจริงๆครับ

 

สำหรับคนที่มีสามารถรับรู้หรือสื่อสารเกี่ยวกับวิญญาณๆได้
ผมแนะนำ ไม่ควรเชื่อทุกเรื่อง เพราะวิญญาณก็มีการอ้างตัว หรือโกหกเหมือนคนเรานี่แหละ

บางตนเป็นสัมเวสี อ้างตัวเป็นเทพ ให้คนกราบไว้บูชา ให้เอาอาหารมาถวาย
หากคนมีสมาธิจิตที่ดี ก็จะมองออกว่าวิญญาณประเภทใด

ส่วนบางรายเป็นสัตว์นรก พอได้รับบุญจากญาติๆหน่อย ก็กลายเป็นสัมพเวสี
พวกนี้พอเค้าให้ขึ้นมารับบุญ บางตนเจอคนที่มีกรรมเกี่ยวเนื่องกัน ก็จะตามจองเวร ขึ้นอยู่กับโอกาส ซึ่งพวกนี้จะดลใจเราให้เจอเรื่องไม่ดีได้ง่ายๆ ควรหลีกเลี่ยงที่อโคจร

ส่วนการที่นรกเปิดให้วิญญาณพวกนี้ขึ้นมาได้ ก็เพื่อที่จะให้ขึ้นมารับบุญ
จากเจ้ากรรมนายเวรและญาติเพื่อที่จะได้เกิดในภพภูมิที่ดี เกิดเป็นอภัยทาน ไม่จองเวรกัน แต่บางตนพอขึ้นมา ไม่ได้บุญเพื่อไปสู่ภพภูมิที่ดีเค้าก็เลยตามจองเวร

ซึ่งชาวพุทธส่วนใหญ่ยังอุทิศบุญไม่ถูกต้อง ผู้รับจึงได้รับบุญได้ไม่เต็มที่

 

นิสัยลึกๆ.ที่เก็บซ่อนไว้ในใจจิตที่ติตมาตั้งแต่จิตมารวมเป็นร่างกายเราๆ.
และเป็นนิสัยที่เรียกว่าข้ามภพข้ามชาติกันเลยทีเดียว.และนิสัยตัวนี้จะมี
ตัวเราเองนั่นหละครับที่ทราบได้ดี.โดยที่คนอื่นๆอาจมองไม่ออก
.หากยังไม่ถึงขั้นที่เข้าสู่เขตที่ไม่ต้องกลับมาเกิดได้.ยังไงก็ยังมีอยู่ได้ครับ..
หรือที่เรียกว่า ยังเหลือเชื้อให้กลับมาเกิดนั่นหละครับ...เราได้ยินมาว่า
.ผลบุญและจิตสุดท้ายส่งผลต่อการเปลี่ยนภพภูมิ..
ถึงจะไปเกิดเป็นอะไรก็ตาม หากอนุสัยตัวนี้เป็น นิสัยที่ดีก็ถือว่าดีไป.ถ้าไม่ดีเค้าก็เรียกว่ายังเป็นมิจฉาทิฐิได้อยู่
.ส่วนบุคคลใดที่ได้รับผลจากกลุ่มที่อนุสัยไม่ดี.
ก็ถือว่าคงมีเหตุมีผลสืบกันมาแต่ชาติปางก่อน.และก่อเวรสร้างกรรมกันไปไม่จบไม่สิ้นนั่นหละครับ..​

 

ไปอ่าน"มิลินทปัญหา"เอาเอง

 

เขาก็เป็นเหมือนเรานี่แหล่ะ มีดีชั่วปนกันไป ให้คิดถึงเราหรือคนไกล้เคียงเป็นหลัก เขาก็ไม่ต่างไปจากเราหรอก

 

ความไม่เข้าใจในเรื่องของกรรม

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม แม้จะเป็นจริงเช่นนี้ แต่มีผู้ที่เชื่อว่าเป็นจริงเพียงจำนวนน้อยนัก เพราะไม่มีภาพให้เห็นว่า เมื่อชีวิตออกจากร่างของคนคนหนึ่งไป ก็ไปเป็นอีกร่างหนึ่งได้ เช่น หมู หมา กา ไก่ ความไม่ได้เห็นชัดๆ ด้วยตาเนื้อเช่นนี้ทำให้คนส่วนมาก ยากจะเชื่อว่าคนก็เกิดเป็นสัตว์ได้

สัตว์ก็เกิดเป็นคนได้ คนฐานะสูงก็เกิดเป็นคนฐานะต่ำได้ คนฐานะต่ำก็เกิดเป็นคนฐานะสูงได้ คนร่างกายดีๆ ก็เกิดเป็นคนแขนด้วนขาด้วนได้ คนพิการแขนด้วนขาด้วนก็เกิดเป็นคนมีแขนมีขาได้ คนหน้าตาน่าเกลียดผิดพรรณเศร้าหมอง ก็เกิดเป็นคนสวยคนงามได้ คนสวยคนงามก็เกิดเป็นคนน่าเกลียดน่าชัง ผิดพรรณเศร้าหมองได้ ยิ่งกว่านั้นคนก็เกิดเป็นเทวดาได้ และเทวดาก็เกิดเป็นคนได้

ความไม่เห็นด้วยตาเนื้อ ประกอบกับความไม่มีความเข้าใจในเรื่องกรรม และการให้ผลของกรรม ที่ทำให้คนส่วนมากไม่กลัวการเกิดใหม่ ว่าจะนำไปสู่สภาพหรือภพชาติที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก เช่นเป็นสัตว์นรก

 

ทุกสิ่งเป็นไปตามอำนาจแห่งใจ

ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน ทุกสิ่งสำเร็จด้วยใจ มนุษย์ต้องไปเกิดเป็นสัตว์ก็เพราะอำนาจแห่งใจ มีเรื่องของพระภิกษุสำคัญองค์หนึ่งในพระพุทธศาสนา ท่านเป็นพระอาจารย์ใหญ่ฝ่ายวิปัสสนาธุระ

ได้เล่าไว้และมีผู้นำมาเขียนให้ได้อ่านกันต่อมา ท่านเล่าว่า ท่านต้องไปเกิดเป็นไก่หลายชาติ เหตุเพราะมีใช้ผูกพันในแม่ไก่ กว่าจะรอดกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ก็นานนักหนา

ต่อมาเมื่อได้มาเกิดเป็นมนุษย์ ได้ปฏิบัติธรรมคำทรงสอนของสมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า มีความรู้สึกรู้ไกลไปในอดีตหลายภพชาติ จึงประจักษ์ในอำนาจของจิต ว่ายิ่งใหญ่นัก สามารถทำให้มนุษย์ไปเกิดเป็นสัตว์ได้ และทำให้สัตว์วนเวียนอยู่ในภพภูมิที่ต่ำนักหนาได้ ควรจะสลดสังเวชและควรจะกลัวอำนาจของจิตที่ตั้งไว้ผิดยิ่งนัก

 

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

“กมฺมุนา วตฺตตีโลโก....สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม”
พระพุทธศาสนสุภาษิตบทนี้เป็นคำตอบที่ชัดแจ้ง สำหรับปัญหาที่กำลังเกิดขึ้นมากมาย ว่าทำไมโลกทุกวันนี้จึงร้อนนัก เต็มไปด้วยความเลวร้ายต่างๆ นานาที่ไม่เคยมีมาก่อน

ทั้งมรสุมใหญ่ ทั้งน้ำไฟทำลาย ทั้งโจรร้ายเข่นฆ่า ทั้งความเมตตากรุณาสิ้นจากจิตใจ ทั้งความขาดแคลนทุกข์ยากทั่วไปทั้งแผ่นดิน ความกตัญญูก็สิ้นสูญหมด ลูกหลานทรยศแม่พ่อพี่ป้าน้าอาปู่ย่าตายาย ถึงทุบตีเข่นฆ่าทำทารุณกรรม ครูอาจารย์ก็ทำร้ายได้ทั้งร่ายกายและจิตใจศิษย์น้อยๆ ทำชีวิตให้พลอยสิ้นสุด จนถึงเกิดเป็นปัญหาว่า....

ทำไมเมืองพระพุทธศาสนาจึงเป็นเช่นนี้ได้ ?
ทำไมความเดือนร้อนชั่วร้ายจึงมากมายนัก ?
ทำไมผู้คนจึงลำบากยากแค้นนัก ตกอยู่ในสภาพที่น่าประหวั่นพรั่นพรึงนัก
“กมฺมุนา วตฺตตีโลโก...สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม” นี่คือคำตอบ


กรรม..คือการกระทำทั้งที่ดีและไม่ดี

กรรมหมายถึงการกระทำ ซึ่งมีความหมายเป็นกลาง คือ มีทั้งที่ดีและที่ไม่ดี

การกระทำที่ดีเป็นกรรมดี การกระทำที่ไม่ดีเป็นกรรมไม่ดี แต่ที่นำมาใช้นั้นเข้าใจว่า กรรม คือ ความไม่ดีสถานเดียว เช่น เมื่อมีอะไรร้ายๆ เกิดแก่ผู้ใดผู้หนึ่ง ก็จะกล่าวว่ากรรมของเขา คือ ความไม่ดีของเขา

“สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม” ที่เป็นคำในพระพุทธศาสนสุภาษิต มีความหมายว่า คนและสัตว์ทั้งหลาย ที่เป็นไปต่างๆ นานา ทุกข์ก็มี สุขก็มี ดีก็มี ชั่วก็มี มิได้เกิดแต่ผู้ใดอื่น มิได้เกิดแต่อะไรอื่น มิใช่เกิดแต่เหตุใดทั้งนั้น นอกจากกรรมที่ตนได้กระทำแล้วเองเท่านั้น


อำนาจแห่งกรรมของตนเอง

ผู้ที่เป็นมนุษย์ในชาตินี้ อาจเกิดเป็นสัตว์ในชาติหน้าได้ ด้วยอำนาจแห่งกรรมของตนเอง ที่เพียงพอแก่ความเป็นสัตว์ ซึ่งมีต่างๆ ประเภท ทั้งหมู หมา กา ไก่ วัด ควาย ช้าง ม้า ที่อำนาจกรรมอาจนำให้มนุษย์ไปเกิดได้ประเภทนั้นๆ

ในพระพุทธศาสนามีเรื่องเล่าถึงพระภิกษุรูปหนึ่งในสมัยพุทธกาล ที่ประพฤติดี ประพฤติชอบมาตลอด ก่อนแต่จะมรณภาพได้จีวรมาผืนหนึ่งซักตากไว้บนราว ด้วยมีใจผูกพันยินดีที่จะไครองจีวรใหม่

เกิดมรณภาพในช่วงเวลาก่อนจะทันได้ใช้จีวร เพื่อนภิกษุจะถือจีวรนั้นเป็นของตน สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงห้ามไว้ มีพระพุทธดำรัสให้รอก่อน ๗ วัน เพราะขณะนั้นพระภิกษุผู้เป็นเจ้าของได้ไปเกิดเป็นเล็นเกาะติดอยู่กับผ้าจีวร

อายุของเล็นอยู่นานเพียง ๗ วัน จากนั้นจะได้ไปเสวยผลแห่งกรรมดีที่พระภิกษุรูปนั้นได้ประกอบกระทำไว้เป็นอันมาก นี้เป็นเรื่องแสดงอำนาจของกรรทางใจที่ใหญ่ยิ่ง อาจนำให้พระภิกษุไปเกิดเป็นสัตว์ได้

อำนาจอันยิ่งใหญ่แห่งกรรม
พระนิพนธ์
สมเด็จพระญาณสังวร
สมเด็จพระสังฆราช สกลสังฆปริณายก

 

นรก-สวรรค์-พรหม-พระนิพพานมีจริงหรือไม่?
พิสูจน์ได้ด้วยการฝึกมโนมยิทธิ

คำแนะนำการฝึกมโนมยิทธิสำหรับนักปฏิบัติใหม่
โดย หลวงพ่อพระราชพรหมยาน(หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง)


วัตถุประสงค์ของการฝึกมโนมยิทธิ
เพื่อให้นักปฏิบัติทุกท่าน พิสูจน์พระธรรมคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า
ว่า นรก สวรรค์ พรหม นั้นมีจริงหรือไม่ พระนิพพานสูญจริงหรือ และเป็นการปฏิบัติทางลัดให้เข้า
สู่พระนิพพานได้โดยเร็วขึ้น ไม่ใช่ฝึกเพื่อความสนุกสนานหรือเพื่อเป็นการโอ้อวดบุคคลอื่น
หรือเพื่อไปเป็นหมอดูให้ชาวบ้าน
จุดประสงค์ให้ทุกท่านตัดกิเลสเป็นสมุจเฉทปหาน โดยเริ่มเป็นพระโสดาบันจนถึงพระอรหันต์
นักปฏิบัติทุกท่านควรศึกษา สังโยชน์ 10 และบารมี 10 ให้เข้าใจ และอารมณ์ของพระอริยเจ้า
ตั้งแต่เบื้องต้นจนถึงปลาย ฉะนั้นนักปฏิบัติเมื่อได้แล้วควรฝึกฝนให้ชำนาญทุกอิริยาบถ
โดยกำหนดจิตของตนไปเฝ้าอยู่เฉพาะพระพักตร์ขององค์สมเด็จพระชินวรอยู่เป็นประจำ

นรก-สวรรค์-พรหม-พระนิพพานมีจริงหรือไม่?
พิสูจน์ได้ด้วยการฝึกมโนมยิทธิ

ที่ฝึกมโนมยิทธิ วัดท่าซุง อุทัยธานี มีฝึกทุกวัน

ศูนย์พุทธศรัทธา ๗๗ หมู่ ๗ ต.บ้านหมอ อ.บ้านหมอ จ.สระบุรี ๑๘๑๓๐

วัดท่าขนุน กาจณบุรี

 

อำนาจของกรรมที่ได้รับ ทั้งผลดีและไม่ดีนั้น ถูกก่อขึ้นตามเหตุปัจจัยของการกระทำเดิมของตนเองทั้งสิ้น โดยไม่ได้มีเทพพรหมชักนำให้เป็นไป ที่สำคัญตามพุทธภาษิตได้ทรงแสดงไว้ว่า โลกไม่มีผู้เป็นใหญ่ที่จะดลบันดาล ให้เป็นหรือไม่ให้เป็นได้

ส่วนวิญญาณ สัมภเวสี รวมทั้งเทวดาทั้งหลายมีทั้งที่เป็นมิจฉาทิฏฐิและสัมมาทิฎฐิ มีทั้งที่มีอำนาจศักดามากและน้อยลดหลั่นไปตามกรรมเดิมของตนที่สั่งสมมา ไม่มีมีฤทธิ์เดชทำได้ตามใจตนเองแต่ละองค์มีหน้าที่เฉพาะแจกแจงตามบุญญาธิการ เทพบางองค์อุบัติเกิดมาแต่ครั้งก่อนพุทธศาสนาก็มี หลังพุทธศาสนาก็มี ช่วงไม่มีศาสนาก็มี ที่จะมีความเข้าใจในธรรมนั้นมีไม่ได้มาก จะมีได้ก็เฉพาะที่เข้ามาใกล้พระ ใกล้วัดเท่านั้น ที่อยู่ตามป่าเขาเป็นรุกขเทวดาอยู่มาช้านานก็มีมาก

ระบบกรรมที่พระพุทธเจ้าบอกสอนไว้ สิ่งที่เราทำวันนี้มีผลในวันหน้าแน่นอน เช่นเดียวกับที่เรารับผลในปัจจุบันที่มาจากอดีต ปัจจุบันขณะจึงเป็นรอยเชื่อมต่อที่สำคัญที่ท่านต้องการวิบากกรรมแบบใด ก็จงทำสิ่งนั้น

 

แสดงว่ายังไม่ปฎิบัติ เลยไม่เค้าใจอะไร
ภพภูมิจริงๆแล้วปกติจะแยกกันชัดเจน ถึงแม้จะบอกว่าซ้อนกันอยู่ก็ตาม
แต่บางครั้งก็อาจเห็นกันได้ เหมือนกันเราและผีนั่นแหละ ทำไมเราไม่เห็นเค้าเหมือนเราเห็นหมา เห็นแมวเหมือนปกติ แต่ทำไมบางคนเห็นว่าผีอยู่ตรงนั้นตรงนี้ล่ะ อารมณ์ของกลุ่มพวกดี มีความยินดีอยู่เสมอ แต่เมื่อโกรธก็ตาย ตายไปตกสวรรค์ บางพวกก็ไปอยู่ภูมิข้างล่างต่อไป

ภูมิอากาศเทวดา เค้าไม่ยุ่งไม่ไปทำใครตายหรอก เพราะเค้ามีหิริโอตัปปะ และไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับพวกชั้นต่ำ(ภูมิต่ำๆ)อย่างเราๆหรอก ยกเว้นบางกลุ่มเหมือนกัน

พวกที่ฆ่าคนตายได้นั้น ก็พวกที่อยู่ภูมิใกล้ๆกัน เช่นพญานาค คนธรรพ์ ยักษ์ กุมภัณฑ์ ภูมิเทวดา รุกเทวดา นางไม้ นางตานี ผีตกสวรรค์ สัมภเวสี ตายนานเก็บเกี่ยว Level ตั้งตัวเป็นเจ้าพ่อเจ้าแม่ ก็มี สัมภเวสีธรรมดา พวกนี้ ก้มีรัก โลภ โกรธ หลง บ้างก็มีพลั้งเผลอ บ้างก็ห้ามตนไม่ได้ บ้างก็มีจริต คิด ไม่ดี
ที่เค้าบอกว่า ผีก็มีทั้งสัมมาทิฐิ กับไม่มี ขนาดพรหมยังมีความหลงอยู่เลย

ถามจริง ปกติมนุษย์คนเรานั้น อยู่ดีๆไม่ฆ่าคนตายหรอก การฆ่าคนตายเกิดจากสาเหตุ ไม่กี่สาเหตุ โลภ โกรธ หลง และหิว สัตว์ก็เหมือนกัน ทางพวกวิญญาณภพภูมิพวกนั้นก็เหมือนกัน ถ้าเค้าดีจริง ไม่ต้องมีศาสนาพุทธที่สอนให้ต้องหลุดพ้นมั้ง เพราะตั้งแต่ 16 ชั้นฟ้า 15 ชั้นดิน บวกภูมิมนุษย์ และอบายภูมิอีก ต่างล้วนแต่เวียนตายเวียนเกิดไปตามกรรม กรรมก็เกิดจาก โลภ โกรธ หลง แค่นั้น มันก็เวียนไปแบบนี้ พรหมเป็นคน คนเป็นหมา หมา ไปเป็นสัตว์นรก กลับมาเป็นคน เป็นเทวดา ก็แบบนี้ ทุกที่มีทั้งดีและไม่ดีอยู่ แต่ในภูมิแต่ละภูมิ มันก็มีกำแพงปิดกั้นจิตไว้ ด้วยสภาพ เช่นพวกพรหม ก็กดทับอารมณ์ โกรธ โลภ ไว้ แต่ความหลงว่าเป็นผู้บริสุทธิยังแฝงอยู่ในจิต แต่เค้าก็ไม่ยุ่งกะเค้า มันจึงไม่เกิดปัญญา เราจึงมองว่าดีที่สุด แค่นั้นเอง

ถ้าผมเป็นผี อยู่บ้านดีๆ มีคนมากวนตีน มาทำให้ผมต้องลำบาก ผมก็ไล่ให้กระเจิงเหมือนกัน ถ้าเก่งเหลือเกิน ก็จะเอาให้ตายเป็นสัมภเวสีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องมาทำบุญได้ดีเหมือนตอนเป็นคน เพราะคนบางคนถึงเข้าฝันสอนมัน มันก็ยังก็เลวต่อไปแบบนี้ ขนาดเราเป็นผีไม่ยุ่งกับมัน มันยังมายุ่งกับเรา ก็สมควรตาย...........(ผมคิดเอาเองเลยนะ)

 

ใจเย็นๆๆๆนายดอกบัว นี่ขนาดปฏิบัติแล้วนะ จะเอาให้ถึงตายเชียวหรือ

 

ผมก็เคยสงสัยมากหลายเหมือนกันทำนองนี้แหละครับ..
จนไปคุยกันได้แล้ว ก็เข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง..
เพราะผีก็มีทั้งมิจฉาฑิฐิ , สัมมาฑิฐิ และที่ปนกันทั้งมิจฉาฑิฐิ+สัมมาฑิฐิ ก็มี
ก็เหมือนกันกับคน ที่มีดี มีชั่ว มีทั้งดีทั้งชั่วปะปนกัน ซึ่งต่างกับผีเพียงว่าผีไม่มีรูปกายเนื้อให้จับต้องเท่านั้นเอง...

เรื่องที่อำนาจลี้ลับจากสัมภเวสี หรือองค์ทั้งหลายที่สร้างความเดือดร้อนให้จำต้องไปรับขันธ์บ้าง ให้เจ็บป่วย ถึงตายได้บ้าง อย่างนี้มันก็บาปนะครับ ถ้าถามว่าบาปรู้แล้วทำ ทำไม..
มันก็เหมือนกับคุณนั่นแหละ หลายๆครั้งที่ทำบาปลงไปทั้งๆที่รู้ว่าบาป มันแปลกตรงไหน...
เมื่อเราเองยังมีกิเลสมีตัณหา..ผีก็มีกิเลส มีตัณหาบ้าง จะไม่ได้หรือ..ที่ไม่มีกิเลสตัณหาเลยก็มีอยู่ที่เดียว ...

ผีไทยก็นิสัยอย่างนึง
ผีแขกก็มีนิสัยอีกแบบนึง
ผีฝรั่งก็มีนิสัยอีกแบบนึง
อย่างไปเมืองแขก ฉี่รดโคนต้นไม้ใหญ่ๆ อายุหลายๆสิบปี..เฉยๆ..ไม่มีอะไร..
ลองมาไทย ไปฉี่เข้า เล่นเอาหำบวมเป่ง ต้องไปทำพิธีขอขมา...

ส่วนเรื่องที่จะถูกทำร้ายทำลายกันจนถึงชีวิตได้นี่ มันไม่ใช่ของง่ายๆ มันต้องมีวิบากกรรมต่อกันมาก่อน แล้ว ณ เวลานั้น วิบากกรรมนั้นส่งผลเข้าพอดี จึงจะทำได้...
ไม่งั้นตอนนี้เสื้อเหลืองไม่พอใจใครก็ส่งผีไปฆ่ามันเข้าให้...
เสื้อแดงไม่พอใจผู้นำฝ่ายตรงข้ามก็ส่งผีไปฆ่ามันเข้าให้บ้าง..
ตายกันหมดสิครับพี่น้อง...แต่จริงๆแล้วทำไม่ได้..
คือทำไม่ได้ง่ายๆอย่างนั้น...

เรื่องผีผีนี่คนที่มองไม่เห็นตัวสงสัยไปมากๆเข้าก็เวียนหัว...
เอาแต่ว่าคนรอบๆตัวดีกว่า คนตัวเป็นๆกันอยู่เนี่ย ยังไม่ค่อยจะเข้าใจคนพวกนี้เลยนะ..วันๆปวดหัวกับคนพวกนี้มิใช่น้อย...ซึ่งก็น่าจะพอแล้ว...อย่าไปเอาผีผี เข้ามาให้สมองระบมอีกเลยดีกว่าน้า..า...

 

เจอประโยคนี้เข้าไป จำเป็นต้องหยุดอ่าน แวะไปฮา 5 วินาที.

 

วิญญาณมีจริง สิ่งศักดิ์สิทธิมีจริง
แต่ กิเลส ก็มีจริงเหมือนกัน

และเมื่อมีกิเลส วิญญาณไหนๆก็ยังปะปนคลุกเคล้าอยู่ด้วย รัก โลภ โกรธ หลง จริงไหมคะ

ถ้าเราดูพุทธประวัติ พระยามาราธิราช ที่มาขัดขวางการออกบวช การตรัสรู้ และอาราธทนาให้พระพุทธเจ้าดับขันธปรินิพพาน เป็นถึงมหาเทพแห่งสวรรค์ชั้นสูงสุดคือ ปรนิมมิตะวะสะวะตี เชียวหนา (ไม่ได้พูดถึงชั้นพรหมนะคะ เดี๋ยวจะแย้งหนูว่าไม่ใช่สูงสุด มีพรหมสูงกว่า) สาเหตที่ท่านขัดขวางพระพุทธเจ้าเพราะอะไรลองไปศึกษาดูใน พาหุง บทที่ 1

ไหนๆพาดพิงไปถึงชั้นพรหมแล้ว อ้างอิงไปถึง พาหุง บทที่ 8 เป็นพุทธประวัติตอนที่พระพุทธองค์ไปทรมาน (โปรดด้วยอิทธิฤทธิ์ให้รู้สำนึกผิดถูก) พรหมองค์หนึ่งให้รู้ชอบเห็นชอบ ลองไปศึกษาดูนะคะ

นั่นระดับเทวดาและพรหมนะคะ แล้วทีนี้ถ้าต่ำกว่าละ สัตว์วิญญาณที่ยังวนเวียนอยู่ในอบายละคะ จะมิยิ่งกว่าหรือ แต่ไม่ได้เหมารวมว่าทั้งหมดเลวนะคะ
เพราะมีหลายจิตวิญญาณซึ่งเป็นจิตวิญญาณระดับพระโพธิสัตว์ด้วยซ้ำยังเสวยกรรมอยู่ในอบายเพราะเป็นเวลาของท่านที่อกุศลกรรมให้ผล

ทีนี้มาพูดถึงระดับตัวตนเราๆที่เป็นมนุษย์ดีกว่า
เบญจศีล 5 ยอมรับไหมว่าเป็นสิ่งดีควรนำมาปฏิบัติเพื่อละเว้นจากสิ่งชั่ว
เบญจธรรม 5 ยอมรับไหมว่าเป็นสิ่งประเสริฐที่ต้องน้อมนำมาปฏิบัติ
รักษากันได้ดีแค่ไหน หนูส่วนตัวยังไม่มองไกลตัวออกไปถึงเทวบุตรเทวธิดา

 

....ถูกอำนาจลี้ลับลงโทษมนุษย์ถึงตายบ้าง ลงโทษให้เป็นบ้าบ้าง...

เอาหละทีนี้ อำนาจลึกลับที่ว่าคืออะไร มาจากไหน อำนาจของใคร แล้วทำร้ายลงโทษมนุษย์ได้จริงหรือไม่ ถ้าทำร้ายลงโทษมนุษย์ได้จะทำร้ายลงโทษมนุษย์ได้ทุกคนทุกกรณีเลยหรือไม่
อำนาจลี้ลับ = อาถรรพ์ ไสยศาสตร์ มนต์ดำ ?
= อิทธิฤทธิ์อของภูติ ผี ปิศาจ ?
= อิทธิฤทธิ์ของสัตว์ที่มีฤทธิ์ เช่น นาค ครุฑ ?
= อิทธิฤทธิ์ของเทวดาชั้นกามาวจรภพ ?
= อิทธิฤทธิ์ของพรหม ?
อาจจะสามารถแบ่งประเภทของที่มาแห่งอำนาจลี้ลับได้แยกย่อยไปอีก เช่น เทวดาชั้นภุมมเทวดา รุกขเทวดา ที่บุญน้อยกว่าชั้น อากาศเทวดา ก็ว่ากันไป

ก็ลองมาคิดกันต่อว่า อำนาจลึกลับที่มีแหล่งที่มาจากไหน ที่น่าจะโจมตีทำร้ายมนุษย์ได้ บ่อยสุด คำตอบ ก็น่าจะเป็นอำนาจลึกลับจากแหล่งที่อยู่ใกล้คลุกคลีกับมนุษย์มากไปหาน้อย และอำนาจลึกลับของจิตวิญญาณที่เป็นมิจฉาทิฐิมากไปหาน้อย

แล้วมนุษย์จะเป็นฝ่ายผู้ถูกกระทำอย่างเดียวหรือไม่ มนุษย์กระทำกลับบ้างได้ไหม หรือมนุษย์ต้องตกเป็นเบี้ยล่างตลอดช่วยเหลือหรือป้องกันตัวเองไม่ได้เลย
อำนาจลี้ลับเลือกกระทำร้ายต่อมนุษย์ได้ตามใจชอบจริงหรือ

ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นต้องมีเหตุให้เกิด ไม่เกิดขึ้นมาลอยๆ
ฉะนั้น ถ้าไม่มีกรรมสัมพันธ์กันมาก่อนในแง่ลบ ไม่เคยเป็นคู่แค้น คู่อาฆาต หรือทำร้ายกันมาก่อน ก็ไม่ควรที่อำนาจลี้ลับนั้นๆจะทำร้ายอันตรายใดๆมนุษย์ผู้นั้นได้

ถ้าลองยกกรณีที่เราๆอาจดูหนังที่คนโบราณทำอาถรรพ์เอาไว้ เช่น ฝังทรัพย์ไว้แล้วผูกหุ่นผูกผีเฝ้าไว้ แล้วสมมุติว่าทำได้จริงตามนั้น อาถรรพ์หุ่นเฝ้าทรัพย์นั้นจะทำร้ายใคร
ก็น่าจะทำร้ายมนุษย์ผู้มีจิตอกุศลมุ่งจะขุดขโมยทรัพย์ของเขานั้นไป นั่นก็คือมีเจตนาและลงมือกระทำกรรมชั่วต่อเจ้าของทรัพย์ เลยเป็นช่องให้อำนาจลึกลับนั้นประทุษร้ายเอาได้

เราก็ลองช่วยๆกันคิดดูนะคะว่า จะเกิดจากกรณีไหน แบบไหน ได้อีก หลายๆท่านน่าจะมีประสบการณ์และความรู้ความเห็นมาแบ่งๆกัน

 

เอ่อๆๆสงสัยด้วยคน ผีแขกหรือวิณญาญไรนี่ เค้าตายแล้วไปอยู่ไหน เวลาตายก็โยนลงแม่น้ำไรนั้นอะ แล้วทั้งอาบทั้งกินอีกไม่เป็นไร ถ้าเป็นไทยคงชั้กตาตั้ง คนนั้นโดนผีเข้า คนโน้นโดนผีหลอก ไข้ขึ้นทั้งบาน แต่พวกเค้าไม่เป็นไร ส่วนผีไทยอยู่ได้ทุกที่ ต้นไม้ หลังคา ใต้ถุนบ้าน ในตู้ ใต้เตียงก็เอา

 

" ถ้ากรรมมีจริง ทำไมวิญญาณจึงไม่ทำเป็นตัวอย่างที่ดีในการทำความดี " เค้าให้มนุษย์ทำความดี สร้างความดีจ๊ะ สมมุติตอนเป็นมนุษย์ทำแต่ความชั่วปล้นฆ่า ศีลห้าข้อไม่มีเหลือ ตายแล้วจะมีโอกาสทำสร้างความดีเป็นตัวอย่างได้หรือ ได้แต่ร้องโหยหวนให้คนมาปลดทุกข์ให้ละซิไม่ว่า มันสายเกินไปนะ ฉนั้นตอนเป็นมนุษย์รีบสร้างบุญสร้างกุศลนะจะ ทำด้วยตัวเอง ไม่ต้องให้วิญญาณที่ไหนทำเป็นตัวอย่างหรอก เพราะเค้าก็แย่เหมือนกัน

 

ความแค้น แรงอาฆาตมันติดอยู่ในดวงจิตแล้วต่อให้ตายไปมันก็ไม่คลาย