เครียดมากครับ ทำแม่ร้องไห้

วันนี้ผมทำแม่ร้องไห้ครับ เนื่องจากผมบอกความจริง

ว่าผมไม่ได้บริสุทธิ์แล้ว ผมตัดสินใจผิดเองไม่น่าบอกแม่เลย

ซึ่งแม่ผมเค้าเคยบอกว่าขอบริสุทธิ์ซักคนก่อนบวชได้ไหม
แม่ผมเชื่อว่าถ้าไม่บริสุทธิ์แล้วบวชบุญจะตกอยู่ที่เมีย
ซึ่งความเห็นผมนั้นไม่เห็นด้วยผมคิดว่าบุญพ่อแม่ยังไงก็ได้อยู่แล้ว
จะมากน้อยอยู่ที่คนว่าตั้งใจบวชไหม

เมื่อผมทำตามคำขอท่านไม่ได้ ผมก็เลือกที่จะสารภาพบอกความผิดที่พลาดไป

เพราะผมเป็นคนตรงไปตรงมาไม่ชอบโกหกมีอะไรก็ปรึกษาท่านตลอด

แต่ผมไม่คิดว่าความเป็นคนตรง จะทำให้แม่ผมเสียใจมากขนาดนี้

แม่ผมเป็นโรคหัวใจ-ความดัน ท่านเสียใจร้องไห้ +นอนไม่หลับเลยครับ
ท่านบอกแม่จะตัดผมออกให้หมด และไม่ต้องบวชให้แม่อีกแล้ว
ท่านหวังกับผมมากเกินไป

ผมรู้ว่าผมผิดไปแล้วแต่อดีตมันไม่ย้อนกลับแล้วผมไม่รู้จะทำอย่างไรดีครับ

แม่ผมเขาบอกว่า เขาไม่เหลือใครอีกแล้ว เขาจะไม่ยิ้ม ไม่กินยา อีกต่อไปแล้ว

ผมจะทำอย่างไรต่อไปดีครับ หาทางออกไม่เจอเลยครับ

 

พาคุณแม่ไปหาพระสิคะ. อธิบายปัญหาให้พระท่านฟัง. เพื่อท่านจะได้อธิบายให้คุณแม่ของคุณเข้าใจในธรรมบ้างก็ได้ค่ะ. ถ้าท่านไม่ทานยานานๆกลัวว่าจะเป็นอันตรายเสียก่อนที่คุณจะได้บวชน่ะค่ะ. ยังใงขอเอาใจช่วยให้ทำสำเร็จนะคะ

 

ท่านตะวัน ไม่ได้ทำผิดเสียหายอะไรมากเลยนะครับ ที่แท้แม่เองที่เข้าใจและคาดหวังผิดๆ ..ความที่แม่ยึดมั่นหนักแน่นในความคิดของตน ประกอบกับมานะกล้าในฐานะเป็นแม่จึงเข้าถึงโทสะที่รุนแรงเช่นนั้น ท่านตะวันพึงระงับความคิดว่าตนทำอะไรผิดลงเสียก่อน เรียกสติคืนมาก่อน แล้วหาโอกาสอธิบายให้แม่ฟังว่า คนที่จะบวชนั้นหาได้จำเป็นต้องเป็นผู้บริสุทธิ์ไม่ ดูเถิด แม้พระพุทธเจ้าของเรา ก่อนออกผนวช สมัยยังเป็นพระโพธิสัตว์ก็ยังทรงมีมเหสี คือพระนางพิมพา ทั้งยังทรงมีพระราชโอรสราหุลอีกด้วย...แม้พระอรหันต์อื่นๆหลายรูปก็เคยผ่านชีวิตการมีรอบครัวมาแล้ว ดังนั้นขอให้แม่ อย่าได้เข้าใจผิดอีก..หากและเมื่อท่านตะวันพร้อมจะบวชก็พึงกล่าวกับแม่ว่า ลูกพร้อมจะบวชเพื่อแทนคุณแม่(เมื่อไรก็ว่าไป)....ขอคุณแ่ม่อย่าได้กังวลใจ แล้วคอยดูแลปรนนิบัติแม่ไปด้วยดีสม่ำเสมอ ไม่นานหรอก ความโกรธจะคลายตัวเพราะโรคงอนในคนสูงวัยนั้น เป็นเรื่องปรกติ ..

ท่านตะวัน พึงอดทนและเพียรแนะนำข้อธรรมที่ถูกต้องให้แม่ด้วยอุบายที่แยบคายต่างๆเื่ท่าที่จะนึกได้เถิด..นี่เป็นโอกาสดีของท่านที่จะได้แทนคุณแม่เสียตั้งแต่ยังไม่ได้บวช..

รักษาสภาพจิตใจตน ไม่คิดตำหนิตนอีกไม่ว่าในเวลาใด ใช้เวลาศึกษาพระธรรมไว้เพื่อเป็นทุนคุ้มครองตนให้สามารถทราบและแก้ไขที่มาของทุกข์และปัญหาได้ด้วยตนเองในทุกสถานการณ์..

หากคุณแม่ยังงอนอยู่ ก็อย่าเพิ่งหมดความอดทนเสียก่อน ตอนที่เรายังเล็กเคยงอแงและงอนดื้อมาแ้ล้วกับแม่นับครั้งไม่ถ้วนแต่แม่ก็ทนอดกลั้นง้อเรามาตลอด ตอนนี้ตาเราแล้วที่จะได้เล่นบทง้อแม่บ้าง ดูน่าจะสนุกไม่น้อย ทีเดียว ลองดูครับ แล้วอย่าลืมมาเล่าให้ฟังบ้างนะครับ...

ขอให้ประสบความสำเร็จในการแก้ปัญหาให้คลี่คลายไปโดยราบรื่นรวดเร็วครับ

 

ขอบคุณ2ท่านมากๆเลยครับ
ที่เข้ามาช่วยรับฟัง+แนะนำ ทุกครั้งที่ผมเกิดปัญหา
แต่เวลาผมจะอธิบายท่านก็ไม่ฟังอะไรเลย
ผมก็เป็นคนตรงๆซื่อๆ ใช้คำพูดง้องอนก็ไม่เป็น
ท่านมุ่งประเด็นมาทุกครั้งเลย
กับการที่ผมไม่สามารถทำตามที่ท่านขอได้
บอกว่าคำพูดท่านไม่ศักสิทธิ์บ้าง บอกว่าบุญท่านไม่ถึงบ้าง กับการที่ผมทำแบบนี้
ท่านบอกว่าผมไม่มีท่านอยู่ในใจเลยถ้ามีก็คงไม่ทำแบบนี้
ซึ่งผมก็อธิบายแล้วว่า มีผู้ที่ไม่บริสุทธิ์เยอะแยะมากมายที่บวช
พ่อแม่ก็ได้บุญเหมือนเดิม มันอยู่ที่ตั้งใจบวชรึเปล่า
ซึ่งผมสำนึกผิด จึงบอกท่านไป โดยคิดดูแล้วผมไม่น่าจะบอกเลยเสียใจจริงๆ
ผมพยายามจะอธิบายต่างๆนาๆ
แต่พอผมพูดมากขึ้นท่านก็บอกว่า พอเถอะแม่ไม่อยากฟังแม่เหนื่อยจะไปทำอะไรก็ไป

ล่าสุดนี้ ถามท่าน ไปตลาดไปซื้อกับข้าวกันแม่
ท่านก็บอกว่า ไม่กินแล้ว อยากกินก็ไปซื้อเอาเลยนะ แล้วท่านก็ไปรดน้ำต้นไม้ต่อ

คงต้องหาวิธีกันต่อไปครับ

 

ท่าน ddman ช่างกล่าวได้น่าฟังนัก ให้ทั้งกำลังใจ ให้ทั้งข้อคิดในการแก้ปัญหา

ท่าน ddman นี้ช่างมีปัญญาในทางธรรมเป็นเลิศนัก ท่าไม่ทราบว่าเป็นบุคคลธรรมดาก็

จะนึกว่าท่านเป็นพระสงฆ์ ดั่งที่เพื่อนสมาชิกท่านนึงได้เคยกล่าวไว้


ขอ อนุโมทนา กับท่าน จขกท. ด้วยนะคะที่ระลึกได้ว่าไม่ควรทำให้แม่ต้องเสียใจ
อย่าลืมทำตามที่ท่าน ddman แนะนำนะคะ เอาใจช่วยค่ะ และที่สำคัญ อย่าลืมดูแล

"พระอรหันต์ในบ้าน ของท่านให้ดี บุญใดจะยิ่งใหญ่เท่า บุญต่อ บุพการี นั้นเป็นไม่มี"

 

ตอบได้ตรงใจครับ ขออนุโมทนา

 

บุญบวชพระภิกษุเป็นบุญที่มหัศจรรย์ เป็นบุญที่แม้เราไม่รู้จักบิดามารดา(เด็กกำพร้า) บิดามารดาก็ได้รับ แม้ไม่ได้อยู่อนุโมทนา ก็ได้รับบุญ

ได้รับบุญเท่ากับครึ่งหนื่งของผู้บวช

อานิสงส์ของการบวช

๑. ประโยชน์อานิสงส์ที่ตัวเธอผู้ขอบรรพชาจะได้รับนี้อย่างหนึ่ง
๒. ประโยชน์อานิสงส์ที่ญาติทั้งหลายมีบิดา มารดา เป็นต้น จะได้รับ นี้อย่างหนึ่ง
๓. ประโยชน์ที่เพื่อนมนุษย์สัตวโลกทั้งหลายจะพึงได้รับตลอดจนศาสนาจะพึงได้รับร่วมกัน นี้อีกอย่างหนึ่ง

คุณแม่คาดหวังในตัวลูกค่อนข้างสูง อีกทั้งไปผูกกับความเชื่อที่มีอยู่ ก็ค่อยๆอธิบายให้ท่านทราบและเข้าใจด้วย อย่างที่ท่านddmanบอก ใช้ความอดทน

 

เวลานี้พายุโทสะของแม่ยังแรงอยู่ ความนิ่งสงบ(แสดงท่าทางสำนึกผิดให้ปรากฏเท่านั้น)ก็เพียงพอแล้ว ไม่ต้องพูดอะไรอีกเพราะทำไปก็รังแต่จะใส่เชื้อเพลิงให้แ่ม่ เพราะพ่อแม่ส่วนมากยังมีมานะทำนองว่า"ฉันเป็นพ่อแม่..ย่อมรู้ดีกว่าลูกในทุกเรื่อง"การที่ลูกจะรู้ดีกว่าตนจึงเป็นไปไม่ได้ เรื่องนี้ นำความเสียหายมาสู่พ่อแม่ได้มากเพราะอาศัยตัณหามานะนั้นเบียดเบียนลูกได้อย่างน่าตกใจ.......จึงใคร่เตือนพ่อแม่ทั้งหลายที่มาพบกระทู้นี้ว่า อย่าได้ก่อบาปเวรภัยแก่ตนด้วยกำลังของตัณหามานะเลย..การเปิดใจรับฟังลูกๆ บางทีเป็นอุปการะให้ตนเองทราบในสิ่งที่ตนอาจไม่รู้หรือเข้าใจผิดอยู่ ย่ิอมสามารถแก้ไขความเห็นผิดนั้นได้ด้วยดี แต่ถ้าลูกเห็นผิด นี้ก็เป็นโอกาสที่จะช่วยแก้ไขความเห็นของเขาให้ถูกตรงได้..ข้อสำคัญคือต่างฝ่ายต่าง"ไม่รู้" นี่แหละ จึงไม่ยอมกันได้ ท่านตะวัน ทำถูกแล้วที่เข้ามาหาความรู้ที่นี่หรือที่อื่นๆเพื่อทราบข้อวินิจฉัยที่ถูกควร ส่วนคุณแม่นั้นไม่ทราบว่าท่านคิดได้เองหรือไปได้ฟังมาจากใหน? ... บางทีอาจจำเป็นที่ต้องพาท่านไปพบบัณฑิตตัวจริงเพื่อแก้ไขก็ได้ แต่หากท่านยังดื้อตาใส ...ถือความเห็นตนเป็นใหญ่ ท่านตะวันก็ต้องปล่อยวางให้เป็นว่า การจะไปเปลี่ยนแปลงใครๆ แม้ด้วยความหวังดีอย่างที่สุด ด้วยรักและเคารพสุดใจ ก็ไม่ใช่สิ่งที่ทำได้...ถ้าเขาจะเปลี่ยนแปลงได้ ก็ด้วยความตั้งใจที่จะเปลี่ยนแปลงของเขาเอง เราเป็นเพียงผู้ชี้ทาง เขาไม่เดินเองเราจะไปว่าอะำไรเขาเล่าครับ...

เราเป็นคน มีศักยภาพในการฝึกหัด ลองฝึกดู อาจได้ประโยชน์แก่กิจกรรมอื่นๆในชีวิตจริงด้วยก็ได้ถ้าง้องอนคนอื่นไม่เป็นเลย เราจะอยู่ลำบากในหลายที่ครับ เริ่มฝึกง้อแม่นี่แหละเป็นคนแรก จะพบว่าไม่ยากอย่างที่คิด อาจแปลกใจคาดไม่ถึงกับผลที่จะเกิดขึ้น ไม่ลองไม่รู้ครับ..อ้อ มานะที่แบกอยู่ ปลดล็อควางลงไปก่อน ยังมีเวลาสวมใส่มันอีกในภายหลัง เมื่อมานะถูกปลดแล้วการที่จะคลานเข้าไปกราบที่เท้าแม่ กล่าวขอขมา อาจเป็นสิ่งวิเศษที่ท่านเองก็นึกไม่ถึงว่าตนจะทำได้..หน้าตาที่เคยคิดว่าจะเสียหายไปด่วยอาการนั้น ปรากฏเป็นเรื่องตรงข้ามไปเสีย ได้หน้าและหน้าบานเพราะกิริยานั้นเป็นไปกับกุศล ผลที่จะได้ มีมากจนพรรณนาไม่จบทีเดียว ลองดูเถิดแล้วจะรู้เอง...

ไม่ได้พูดเอาเท่ห์ แต่เคยทำมาแล้ว มันดีมากขอบอก..

การพูดความจริง เป็นเรื่องที่ดี แต่ควรพิจารณาความจำเป็นหรือประโยชน์ด้วยหากไม่เเน่ใจว่าพูดไปแล้วจะดีหรือร้าย การนิ่งเงียบอาจเป็นการรักษาประโยชน์ทั้ง๒ฝ่ายเอาไว้ได้ ..แต่ถ้าทราบว่าถ้าตนไม่พูดความจริง แล้วเขาจะเสียหาย ดังนั้นตนจึงนิ่งเสีย ก็พึงทราบว่านี้เป็นนิ่งที่เป็นโทษ...

ดีเลยครับ เราก็มุ่งประเด็นที่ถูกต้องให้ท่านทราบเสีย ย่อมเป็นอุปนิสสัยปัจจัยแก่จิตใจท่านได้ไม่มากก็น้อยเพราะจิตที่เกิด มีอำนาจสั่งสมสันดาน การตอกย้ำสิ่งที่ถูกควรให้แม่ทราบเป็นได้แต่บุญครับ..

กล่าวกะแม่ว่า "คุณแม่ครับ หากคุณแม่ไม่อยู่ในใจผม ผมจะำไม่มาเล่าความจริงอะไรๆให้ทราบเลยคุณแม่เป็นคนแรกที่ผมนึกถึง จึงนำมาบอกเล่าความจริงนี้ให้ทราบ หากคุณแม่ไม่อยู่ในใจแล้ว ผมคงเงียบไม่เล่าให้ทราบหรอกครับ"

อะ แม่ยังรักต้นไม้อยู่ จึงไม่ต้องกังวลแล้ว อย่างไรเสียท่านจะไม่ทิ้งต้นไม้ให้เฉาตายแน่..ท่านจะมีแรงรดน้ำต้นไม้อีกนานอย่ากังวลเลย ท่านตะวัน ไปตลาดซื้อของกินที่แม่ชอบมาฝากท่านนะ ..ท่านตะวันนี่เป็นลูกที่หลายพ่อแม่ฝันอยากมีทีเดียว ทำเป็นเล่นไป ลูกอย่างนี้ หายากแท้...

เอาใจช่วยนะครับ ขอให้พ้นปัญหาไวๆครับ

 

จิ๊กเองกะยังเคยทำเลยค่ะ แต่เมื่อเรารู้ว่าผิดก็ต้องไปขออโหษิจากท่านกล่วขอโทษท่านอยู่ดี จะได้ไม่บาปค่ะ

 

ล่าสุด ท่านใจเย็นขึ้นเยอะเลยครับ แ้ล้วก็ทำการตกลงกันว่า
ผมและแฟนห้ามอยู่ด้วยกัน2ต่อ2
ห้ามมีอะไรกันอีก จนกว่าผมจะเรียนจบ บวช ทำงาน
ซึ่งคบกันเหมือนเดิมได้
ครั้งนี้ผมได้บทเรียนอะไรเยอะแยะมากมายเลยครับ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาช่วยแนะนำ+แสดงความคิดเห็น
โดยเฉพาะท่าน ddman ท่านช่วยผมได้เยอะมากๆเลยครับ
ขอบคุณอย่างสุดซึ้งจริงๆครับ

ตะวัน.

 

...นั่น...ว่าแล้ว โรคงอนหายแล้ว และข้อตกลงนี้แสนประเสริฐนัก ท่านตะวัน พึงปฏิบัติตามด้วยดี..ที่จริงคุณแม่คงมองกาลไกลเพื่อความสวัสดีของทั้งท่านตะวันและสาวเจ้านั่นแหละ...ดีแล้วๆ ดีใจด้วยที่พ้นปัญหาเสียได้ด้วยดีเช่นนี้...

และอย่าลืมช่วยคุณแม่รดน้ำต้นไม้ด้วยนะ ท่านคงปลื้มใจทีเดียว..

 

ธรรมะและข้อคิดดี ๆ จากคุณ ddman ทำให้คุณตะวันและคุณแม่ได้พบแสงแห่งธรรมร่วมกันแล้ว อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ ขอให้คุณตะวันได้สร้างบุญด้วยการบวชทดแทนพระคุณให้คุณแม่ในเร็ววันด้วยเถิด