"คิดแค่นี้ไปนิพพานกันแน่" (หลวงตาวัชรชัยเล่าเรื่องหลวงพ่อฤๅษี)

หลวงตาเล่าถึงหลวงพ่อฤๅษี ​

ครั้งหนึ่ง...ก่อนจะได้บวช สมัยกำลังประจบยื่นหน้ายื่นตายื่นอารมณ์เลวให้พ่อเห็น
ตอนนั้นนะของกำลังขึ้น กำลังร้อนวิชา(มาร) หลวงตานี่คิดเลยนะว่าคนอย่างเรานี่หาอาจารย์ยาก !
จะมีใครมีวิชาพอที่จะเป็นครูเราได้หนอ แล้วพระองค์นี้คือ หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ

เมื่อไรท่านจะแสดงอานุภาพกำราบมาร เช่น เหาะให้เราดู หรือจะทำตัวลอยนิด ๆ พอหายคันความอยาก
หรืออย่างน้อยก็พูดทักเราเสียหน่อยว่า เรากำลังคิดอะไร จะได้บวชเมื่อไหร่ บวชแล้วจะเป็นพระอรหันต์พรรษาไหน
ตอนนั้นกล้านึกกล้าคิดถึงขนาดนั้นแหละ ไอ้หลวงตาองค์นี้ละ

แต่เปล่าเลย เงียบสนิท.....
หน้าพ่อยังไม่หันมามองหลวงตาเลยลูกเอ๋ย เหมือนไม่รู้กระแสจิตว่าเราคิด...เอ้อ..ทะลุนรกไปแล้วเลยหนอ

ท่านก็คุยกับญาติโยมไปเรื่อย ๆ พูดถึงเรื่องศีล ๕ (ซึ่งเราก็มีแล้วละ)
พูดถึงเรื่องความเคารพพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ (เราก็เหนียวแน่นมากมายถวายชีวิตแล้ว..คิดว่ายังนั้นนา)
พูดถึงเรื่องความตายของร่างกาย (เราก็พร้อมตายอันนี้ไม่สงสัย)
แล้วพ่อก็พูดถึงการปรารถนานิพพานในชาติปัจจุบัน (เราก็อยากไป)

ตอนนั้นเป็นเวลาบ่าย ที่บ้านซอยสายลมของเรานั่นแหละ แล้วพ่อก็พูดว่า

"เออ คิดแค่นี้ลูก คิดแค่นี้ไปนิพพานกันแน่ ไม่ต้องคิดมาก อย่าให้เหมือนกับคนบ้าบางคนที่คอยแต่จะคิดว่า
เมื่อไรครูบาอาจารย์จะแสดงฤทธิ์ทายใจมัน เออ..คิดอย่างนั้นไปนรกลูก !
เพราะอะไร..เพราะความเลวของตัวเองมีเต็มตัวเต็มหัวใจ ไม่เคยคิดจะละออก
ความดีของศีล ของพระรัตนตรัยไม่เคยคิดน้อมนำเข้ามาเป็นที่พึ่ง
ความตายจ่อจมูกอยู่ไม่เคยคิดหวาดระแวงในความตาย จะได้มุ่งสู่พระนิพพานเสียชาตินี้"

หลวงตานี่ เหงื่อแตกเลย ก้มหน้าต่ำง้ำพื้นเลย แล้วพ่อก็ส่งท้ายให้อีก....

"มันจะให้ครูบาอาจารย์ทายใจมัน ทายที่ว่ามันคิดได้ไม่เกินหมาคิด
ครูเขาพูดออกไปแล้วกิเลสมันหมดไปจากใจไหม ศีลจะผ่องใสขึ้นไหม
จะเบื่อร่างกายหรือจะหลงใหลทะนงในชีวิตร่างกายมากขึ้น
ความคิดระยำอย่างนั้นใครอย่าเอาอย่างลูกเอ๊ย"

จบครึ่งม้วน...ม้วนต้วนเลย !
ลูกหลานฟังแล้ว คิดว่าพ่อเรามีญาณหยั่งรู้หรือไม่ลูก?

พระครูภาวนาพิลาศ
หลวงตาวัชรชัย วัดถ้ำนารายณ์
วัดถ้ำนารายณ์(เขาวง) จ.สระบุรี​