เหนื่อยและท้อกับการทำความดี

ตามนี้เลยจ้า...

 

ขอเป็นกำลังใจให้น้องด้วยอีกคนนะจ๊ะ พี่ก็เคยมีชีวิตเหมือนน้องนั่นแหละ (ปัจจุบันก็ยังเป็นอยู่) มีร้องไห้บ้างเวลาปัญหามันอัดแน่นจนเต็มที่ ก็ปล่อยออกมาเสียทีนึง เมื่อปล่อยออกมาแล้ว ได้ระบายแล้ว พี่ก็ตั้งสติคิด นึก ทบทวน คำพูด คำเทศนา คำสอน ที่เราเคยได้ฟัง ได้ยิน ได้อ่าน ได้รู้มา ยกมาวิเคราะห์ั้หาเหตุผล คิดเพื่อเพิ่มและให้กำลังใจตนเอง ว่าต้องสู้ต่อไป ความดีทำแล้วยังไม่ได้ดี ก็ต้องทำต่อไป พี่จะคิดว่า ไม่เป็นไรเก็บความดีเอาไว้ก่อน
ถ้ายังไม่ถึงเวลาใครก็ช่วยไม่ได้จริงๆ อย่างน้อยเรามีสุขอิ่มเอมใจที่ได้สร้างบุญสร้างกุศล
ทำต่อไปเถอะ แล้วสักวันความดีสิ่งที่เราทำก็จะส่งผลมาให้ตัวเราเอง ถึงวันนั้นใครก็มาหยุดมาฉุดเราไม่ได้อีก อายุเพิ่ง 22 หนทางยังอีกยาวไกล ดูพี่สิอายุ 37 แล้ว ชีวิตก็ยังไม่ค่อยจะดีเลย ปัญหามันรุงรังไม่หมด เอาน่า....ท้อได้...แต่อย่าถอย.....ปล่อยให้กรรมเก่ามากระหน่ำเสียให้พอ.....เดี๋ยวหมดแล้วก็ดีเองแหละ....พี่ก็เคยท้อนะ...แต่ไม่ถอยเลยสักครั้งเดียว พี่ยังเชื่อว่า.....คนทำความดี...ย่อมต้องได้ดี......เชื่อ 100%

สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะ พี่เป็นกำลังใจให้จ้า....

 

จริงๆ ประสบการณ์ของผม คุยกัน ๓ วัน ๓ คืนคงไม่จบแน่นอน จึงเอาอุทาหรณ์ มาฝากอีกนิดครับทุกท่าน ย้อนถอยหลังไปอีกเมื่อปี พ.ศ.๒๖ พ่อตาย เหมือนถ่อหัก ตายได้ไม่กี่เดือน แม่มีผัวใหม่ เหมือนแพร์แตก ต่อมาอีก ไม่นาน แค่เป็นเดือน น้องชายถูกยิงเพราะไปเลี้ยงเป็ด ผมให้น้องชายไปเลี้ยงเป็ดไล่ทุ่ง ๑,๕๐๐ตัว โดนยิงถ้าต่ำลงนิด โดนไข่ ก็ตาย ถ้าสูงขึ้นมานิดหนึ่ง โดนกระเพราะเยี่ยว ก็ตายยังดวงดีอยู่ หมอ บอก หนึ่งในพัน หรือ ๑ ในหมื่นคนที่รอด ที่รอดมาได้ ก่อนน้องโดนยิง ตะขาบกัดไข่ผม บวมอยู่ ๓ วัน เป็นลางบอกเหตุ ขอเล่าลัดๆครับ หนักเป็นกิโล ต่อมาอีก ไม่กี่วัน น้ำท่วม ไร่มะเขือเทศ ไร่มันเทศ ไร่แตงกวา ตก ๑๐ ไร่ ปี ๒๖ น้ำมันท่วมเกือบทั่วประเทศ ถ้าใครจำได้ก็คงจะรู้ มันหนักขนาดไหน ผมน่ะได้รับทั้งความเจ็บปวดรวดร้าว ทุกข์อย่างมหันต์ แต่ก็ได้ธรรมะนี้และ เลยไปเที่ยวกราบหลวงปู่หลวงพ่อต่างๆ ทางภาคเหนือ จนใจสบาย แล้วกับมาสู้กับมันใหม่ แล้วก็ต่อมาไม่นานนัก ต้องเนรเทศตัวเองออกจากบ้านที่นครปฐม เล่าค่าวๆแค่นี้แหละ พวกท่านลองหลับตานึกถึงภาพดูก็ได้ ว่ามันสาหัสสากันขนาดไหน ถ่อหัก แพร์แตก น้องโดนยิง ไร่ล่มสลาย ขาดทุนย่อยยับ ฮาๆๆฮ่าๆๆๆๆๆฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมันกับควาทุกข์ที่ผ่านมา เป็นครูเรา

 

ที่ ๒๐/๔ /๒๕๕๖ กรรมติดจรวจ มีมีเรื่องเล่า ให้พวกพี่น้องได้ฟังกันครับ ผมไปโคราช ยังไม่ทันถึงไปแค่เลยลพบุรีเท่านั้น น้องผมจะบวช แต่ผมไม่ไปไม่ได้ เพราะไม่ทันแล้ว จึงไปถึงโคราช เพื่อไปกราบแม่ พอถึงปักธงชัย น้องนครปฐมโทรมาอีก บอก น้องจะบวชวันที่ ๑๙ / ๔ / ๒๕๕๖ เมื่อวานเอง เออถ้างั้นพอไปได้ผมตอบไป เมื่อผมไปกราบแม่เสร็จ ซื้อของฝาก ไปถวายท่าน แล้ว เมื่อสนธนาจบ ท่านให้ดูวันพรุ่งนี้ ร่างกายท่านไหว ท่านจะมาสงเคราะ ปรก ติท่านจะไม่รับแขก ผมนอนค้าง ๑ คืน รอเวลา ท่านแม่เกริ่นไว้ แล้วบุญ และท่านจะสงเคราะ เมื่อถึงเวลาท่านมาสงเคราะ จึงเล่าเหตุการณ์ให้ท่านฟัง ท่านบอก ให่ไป ช่วยจัดแจง และให้กลับ ด่านช้างทันทีครับ


ผมมาแวะที่อุทัย แล้ว ขับรถตีเข้าด่านช้างใกล้ห้วยขาแข้งครับ ขอเล่าลัดๆสักนิด น้องจะบวช เพราะกรรม ร่วมกับเขา เพียงแค่กินเก้ง ไม่ได้ฆ่ากับเขา กรรมมันติดจรวจ ก่อน สงกรานต์ ๒ วัน คือว่า อย่างนี้ เก้งมาจากไหน ไม่ทราบ วิ่งผ่านกลางหมู่บ้าน หมาไล่กัด วิ่งผ่านเข้มา บ้านผม ชนรถปิ๊กอับ ของน้อง และผ้า ตะข่ายเขียว ที่กันไว้บ้านผม ซึ่งน้องเอารถมาอาศัย แล้วหมามันวิ่งกวดไป แล้วคนมาช่วยฆ่า ตายก่อนจะฆ่ามีตะโกรธ ห้ามไปฆ่าเขา คนไทย ส่วนใหญ่ เขาถือกันนัก มันมีเหตุอาเพศ ไม่ใครฆ่า หรือกินกัน



แต่ไม่มีใครฟัง ผลที่สุดฆ่าตาย เขาเอามาทำ ในที่ผม หลังบ้าน ที่น้อง ผมมาอาศัยอยู่ เขาให้เนื้อเก้ง มาหนึ่งขา ใส่ตู้เย็นไว้ แล้วน้องผมไปแต่งงาน กับมาบ้าน ทำเก้งกินกัน ผ่านไปหนึ่งวัน เหตุการณ์ ก็เกิด ทะเลาะ กับแฟนถึงเกือบเลิกกัน แล้วพัฒนามาเป็น เบอ ประสาทหลอน มีคนจะมาฆ่า ทำร้ายบ้าง จะเอาชีวิตบ้าง เพ้อไปทั่ว ที่น้องๆเล่าให้ฟังครับ ผลสุดท้าย เขามาทวง ถ้าไม่บวชให้ จะเอาชีวิต ให้ถึงตาย เขาจึงตัดสินใจ บวชให้ แต่ก็ไม่วายประสาท เบอหลายอย่าง

น้องผมคนนี้ จะว่ามีบุญก็มี กรรมเล็กน้อย ที่ไม่ได้ฆ่า ให้ผลเพียงนี้ ถ้าฆ่า จะขนาดไหนหนอ ที่เขามีบุญ เมื่อก่อน เขาไม่เคยฆ่าสัตว์ ยังเด็กไม่เข้าโรงเรียน ผมเคยพามาวัดท่าซุง หลังจากพ่อตาย เขาอยู่กับพี่ๆ มาตอนหลัง เขาอยู่ คนเดียว กลัวตาย นอนภาวนา พุทโธ อยู่หลายปี จนกระทั่ง อายุเกือบ ๑๗-๒๐ ปี และตอนหลัง เกิน ๒๐ ปี มาอยู่ กับกระเหรี่ยงไม่เคย ทำงานหนัก ไม่เคยฆ่าสัตว์ ก็ทำเป็นทุกอย่าง งานหนักทุกอย่าง และไปนั่งห้าง คอยยิงสัตว์ ทุกประเภท ผมเคยไปเตือน เมื่อปีก่อน กับ ปีที่แล้ว ให้เลิกเสีย แต่เขาไม่ยอมฟัง


ชีวิตใครๆก็รักหวงแหน เพราะผมทำมาก่อน จึงไปเตือน แต่เหตุครั้งนี้ มันเร็วมาก ติดจรวจ จริงๆครับ ปรกติ สัตว์ทุกชนิด ถ้าเข้ามาในหมู่ บ้าน คนไทย เขาถือกันนัก มันจะมีเหตุอาเพศ บางที่เขาจัดทำบุญกัน เป็นอาทิตย์เลยนะครับ ผมคุยกับกระเหรี่ยงเมื่อวาน กระเรี่ยง เขาส่วนใหญ่ ก็ถือกันครับ เมื่อวาน บวชเสร็แล้ว ก็ยังเบอๆอยู่ครับ ผมบอก ให่ท่าน ภาวนา ให้มาก แล้วอุทิศ บุญให้เข้า เขา ตอนผมไปถึงโคราช ผมโทร ให้คน ไปถวายสังฆทานชุด ๕๐๐ ที่วัดท่าซุง ให้ทันที แล้วอุทิศบุญไปให้เก้ง ที่โดนฆ่าตาย น้องสาวโทรมา บอกว่า เขาเบาลง และให้ฟังธรรมะ ปรกติจะนอนไม่ได้ครับ นี่ พวกท่านอ่านแล้วยังไงครับผม

 

พึงเอาพระมหาชนกเป็นตัวอย่าง แม้ไม่ทรงเห็นฝั่ง ก็ยังคงว่ายไปฉันใด เราทำบารมี ทำความดี ก็เพียรทำไป แม้ไม่เห็นผลฉันนั้น

 

ขอต่ออีกนิดครับ เวลาผมท้อ ผมไม่ทำหรอกครับ เรื่องงานการต่างๆ ผมไปนอนคิด เที่ยว ให้มันสบายใจ แล้วสร้างกำลังใจขึ้นมาใหม่ ถ้าผมไม่ทำเสียอย่างเดียว ท้ออย่างเดียว ให้เอาช้างมาฉุด ร้อยเชือก ผมยังไม่สนเลย และเราก็ต้องใช้ปัญญา หัดขึ้นมาต่อสู้กับมัน ใหม่ แล้วทะยานขึ้นไปให้สุด หรือไม่ก็เกือบสุดขั้ว ในเรื่องนั้นๆ แม้แต่ตัวตาย ก็ยังทำเลย และสามารถ บางอย่างเอาชีวิตเข้าแรก ยังได้เลย แต่เราต้องใช้ปัญญานะครับ ของใครของมัน


เวลา มันท้อแล้ว มันก็ถอย ไปอย่างไม่มีใยดีในสิ่งนั้นๆ ถอยมาทำไม ถอยมาตั้งหลักครับ คนเราไปรบกับข้าศึก จะชนะตลอด คงไม่มีหรอกครับ ถอยมาวางแผนกับมันใหม่ ทั้งทางโลกและทาง ธรรม มันใช้วิธีเดียวกันแหละครับ คนที่ไม่ท้อไม่ถอย มันหาจริงๆไม่ค่อยเจอหรอก นอกจาก พระอริยเจ้า หรือพวก พุทธภูมิ ที่มีกำลังแก่กล้าหาญ ชาญชัยแล้วนั่นแหละ ถึงจะเด็ดเดี่ยวจริงๆ เมื่อถึงเวลาอันควร หรือเรามีกำลังพอที่จะต่อกร กับมันได้ ทั้งทางโลก และทางธรรม เราก็ทยานขึ้นไปใหม่ ทำใหม่สร้างใหม่ ไม่เห็นมันเสียหายตรงไหนเลย เพียงแต่เสียเวลาบ้างก็เท่านั้นเอง ดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย หรือไม่สู้เลย เวลาเราวิ่งก็ต้องวิ่ง เวลาผ่อนเราก็ผ่อนผันมันบ้างก็เท่านั้นเอง ไม่ว่าทั้งทางโลกและทางธรรม มันเดินขนานคู่กัน ถ้ามีธรรมะมาใช้ มันจะเกิดประโยชน์ มาก ทั้งสองด้าน ไม่มีใครที่ทำถูกทุกอย่างหรอกครับ และไม่มีใครทำผิดตลอดไปหรอกครับ และมันก็ไม่อับโชคตลอดชาติแน่นอน ถ้าพอรู้จักมันบ้าง ชีวิตผมนี้ก็บัดซบพอสมควร จึงได้รับวิบากกรรมทั้งชั่วและดี ในชาตินี้มาแล้วทั้งสองชนิด พอจะแยกแยะได้นิดหน่อยเองครับสวัสดี

 

ขอเป็นกำลังใจ ขออย่าได้ท้อในชีวิตน่ะครับ... คำ ๆนี้ น่าจะใช้ได้

ความทุกข์ จะอยู่กับเราไม่นาน

อีกไม่นานมันจะผ่านไป ทำให้ชีวิตเราได้เข้มแข็งมากขึ้น...

สู้ ๆ ^^

 

เป็นกำลังใจให้ เมื่อท้อใจให้เข้ามาที่เว็บนี้
จะได้กำลังใจกลับไป
ทุกคนก็เหมือนพี่น้องกัน สู้ๆพี่ชาย

 

สวัสดีครับ ผมเป็นเจ้าของกระทู้ที่เขียนเรื่องนี้ไว้เมื่อ 7 ปีก่อนครับ จู่ๆผมก็นึกถึงเรื่องในอดีตขึ้นมาเลยแวะเข้ามาดูครับ

ผมอยากขอบคุณทุกๆท่านนะครับ ที่เข้ามาตอบและให้กำลังใจผม ไม่รู้ยังมีท่านไหนที่ยังเล่นอยู่บ้าง แต่ขอขอบพระคุณจากใจจริงๆครับ

จากคำแนะนำของทุกๆคน ทำให้ผมอดทนสู้ต่อ ไม่ยอมแพ้ ผมทำงานเป็นครูสอนพิเศษ และ ก็เรียนไปด้วยครับ มีหกล้มบ้าง แต่ก็ลุกขึ้นมาสู้ต่อได้เสมอ จนในที่สุดผมก็เรียนจบมหาวิทยา และ มีหน้าที่การงานที่ดีครับ ผมมีความสุข และดีใจมากๆ ครับ ที่ได้ใช้หลักพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้ามาเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต และผมจะหมั่นสร้างความดีต่อไปเรื่อยๆครับ

อยากขอขอบคุณทุกท่านอีกครั้งครับ และ ขออนุโมทนาบุญกับกับทุกท่านที่ เป็นผู้ให้กำลัง ผู้ให้ความรู้กับผมในตอนนั้น ขอให้ผลบุญส่งผลให้ทุกๆท่านมีความสุขความเจริญมากๆครับ