ไปเจอรักแรกพบกับหญิงคนหนึ่ง ทั้งๆที่เรากำลังจะแต่งงาน

รูปทั้งหลายไม่ใช่กามแต่ความกำหนัดอันเกิดจากความดำริต่างหากเป็นกามของคน
เมื่อละความพอใจเสียได้ สิ่งที่งดงามทั้งหลายก็มีอยู่อย่างนั้นแต่ไม่อาจทำอะไรให้เป็นภัยแก่เราได้ (deejai)

 

ไม่ใช่รักหรอกครับ แค่หลง ถ้าคุณบอกว่า ภรรยาคุณแค่หลง ผู้หญิงคนนั้นก็หลงเหมือนกันครับ หลงมากกว่าด้วย เข้าใจตนเองให้มากนะครับ จิตใจตนเอง

 

คุณช่างรู้สึกละอายต่อบาปโดยแท้ ผมดีใจที่มีผู้ชายแบบคุณ

ผมอยากให้ภรรยาผมคิดแบบคุณบ้าง แต่คงสายไป เพราะเธอทิ้งผมกับลูก ไปอยู่กับชู้

ตัดขาดเรา 2 คนพ่อลูกแบบไม่ให้พบเจออีกเลย

 

Update

ขอบคุณทุกความคิดเห็นครับ สถานการณ์ล่าสุด ตอนแรกที่ว่าเค้าจะมาทำงานที่จังหวัดเดียวกับผม ตกลงก็ยังไม่ได้มา เพราะติดที่เงินเดือนที่บริษัทแห่งใหม่ ให้น้อยกว่าที่เค้าคาดการณ์ไว้เยอะ เค้าก็เลยจะลองหาที่อื่นๆดูก่อนน่ะครับ ส่วนครอบครัวช่วงนี้ก็มีความสุขดี ช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา ก็เพิ่งพาลูกๆและภรรยาไปเที่ยวทะเลกันมา ทำให้รู้สึกว่า ความสุขในครอบครัวเนี่ย มันช่างดูบริสุทธิ์และยั่งยืนกว่าความสุขในทางชู้สาวซะจริงๆ.

 

คนใหม่ที่เพิ่งเข้ามา เรายังเห็นเพียงแค่เปลือกนอก(ข้อดี)
คนเก่าที่อยู่กันมาเราเห็นถึงเนื้อใน(ข้อดีข้อเสีย)
คนใหม่ เนื้อในจะเป็นอย่างไรไม่รู้ แต่ ณ ตอนนี้ ช่างสวยงามเลิศเลอจากจินตนาการของเราเอง

 

กิเลสตัณหานั้นมีอำนาจมากและฉลาดเจ้าเล่ห์จนเราตามทันได้ยาก โดยเฉพาะในเรื่องของความรัก ....ไม่มีรูปใดที่จะสร้างความกำหนัดให้ชายได้เท่ารูปของหญิง..บางที ตัณหานั้น เขาล่อหลอกว่า เราหวังดีกับเธอจึงยังติดเธออยู่ด้วยความห่วงใย แต่ที่จริงแล้วเพราะตนยังติดใจต้องการได้พบได้เห็น ได้เจอ หรือแม้ได้ติดต่อทางตัวอักษร ซึ่งจะเป็นช่องโอกาสขยับขยายไปสู่การนัดพบปะเจอะเจอกันอีกตาม..นี่ก็เพราะอำนาจเยื่อใยเสน่หาที่ยังตัดไม่ได้นั่นเอง...

เหล่ากัลยาณชนหลายท่านในนี้ให้ความเห็นไปในทำนองสอดคล้องตรงกันให้ท่านรักษาตนไว้ให้ปลอดภัยจากบาปเวรภัยที่อาจเกิดขึ้นได้จากการติดต่อกับสาวน้ิอยในดวงใจคนนั้น...เพราะท่านเหล่านั้นมีตาดี ทราบผลอันน่าหวาดเสียวที่จะตามมาหากท่าน RP พลาดท่าเสียทีแก่กิเลสอันมีกำลังยิ่งกว่าเฮอร์ริเคนพันล้านลูกรวมกัน..

ท่านRP พึงทำเขื่อนกำแพงกั้นตนไว้จากบาปกรรมที่จะเกิดได้ด้วยการยุติการติดต่อกับสาวน้อยคนนั้นเสีย เพราะใครจะทราบว่าเมื่อใดความอดกลั้นของท่านและเธอจะอ่อนกำลังลง อย่านึกประมาทกิเลสเป็นอันขาดทีเดียวเชียว..

หากท่านรักตน ท่านจะเห็นประโยชน์ในการถอยตนออกห่างหลุมคูถหรือหลุมถ่านเพลิงโดยเร็ว ส่วนสาวน้อยก็น่าจะยุติความหวังอันไม่ถูกธรรมในตัวท่าน เธอจะได้ไม่มาเสียเวลากับท่านให้ความชรามาคร่าเธอไปเสียจากโอกาสที่เธอจะได้พบบุรุษอื่นที่เหมาะควรแก่การครองคู่ของเธอต่อไป...

ท่านRP ได้ชื่อว่ามีเจ้าของ มีภาระหน้าที่ต้องรับผิดชอบบริวารชนที่ร่วมเรือนอยู่ในครัวที่ครอบคลุมกันอยู่ แม้การที่ท่านติดต่อกับสาวอื่นด้วยใจเสน่หา(โดยอ้างว่าเป็นห่วง)ก็ไม่ใช่เรื่องที่สมควรเลย...ท่านพึงระลึกให้ได้ว่า ก็สาวนั้นมิได้อยู่ในอารักขาของท่าน ความต้องการห่วงใยของท่านจะมีประโยชน์อันใด หันมาทางภรรยาและลูก มองดูพวกเขาว่านี่คือกลุ่มชนที่ท่านพึง ห่วงใยให้ยิ่ง แล้วยุติความห่วงใยสาวน้อยไม่ติดต่อเธออีก เพื่อความสงบสันติของครอบครัวและตัวท่านเองจะดีที่สุด..เมื่อท่านจะห่วงใยเธอ ก็พึงห่วงใยว่า "ขอให้เธอแคล้วคลาดห่างไกลจากชายเจ้าชู้มากรัก หรือชายที่มีเจ้าของเถิด...อย่าได้เสพคุ้นติต่อกันเพื่อพากันล่วงศีลอันจะคุ้มครองตนให้พ้นอบายเลย"..ทำนองนี้จะดีที่สุดจริงๆ

ท่านพึงทราบว่า แม้เจตนาในการติดต่อหญิงอื่นลับหูตาภรรยาก็ตาม นี้ย่อมสร้างผลที่สอดคล้องต้องตรงกับเจตนาของท่านอันผลนี้ย่อมคอยติดตามเพื่อส่งให้ท่านได้พบดุจเกวียนที่ตามรอยเท้าโคฉะนั้น ในเวลานี้ท่านอาจไม่รู้สึกหวาดกลัวหรือทุกข์อะไร แต่ท่านจะสุขใจได้หรือไม่ หากท่านมีคนที่รักที่ทำเช่นเดียวกับที่ท่านทำอยู่.....

เมื่อใดที่ความหวังยังปรากฏ ความพยายาม(เพียร)เพื่อเข้าถึงความสมหวังย่อมเป็นไป ...ท่านต้องถามตนเองอย่างซื่อตรงว่า ท่านยังมีความหวังใดๆเกี่ยวกับสาวน้อยน่ารักคนนั้นอยู่หรือเปล่า....ท่านไม่ต้องตอบในที่นี้ ท่านพึงตอบตนเองเงียบๆเถิด ใจท่านย่อมทราบชัดว่าสิ่งใดจริงเท็จแน่แท้ แม้คนอื่นทั้งโลกไม่ทราบเลย..
...


ขอความมั่นคงในครอบครัว บังเกิดแก่ท่านRP ตลอดไปครับ

 

..หลงคิดว่า "กลิ่นกายของหญิงสาว" ช่างหอมหวล..มารู้ความจริง เมื่อหล่อนไม่อาบน้ำเพียงสองวัน..

ดิฉันขออนุญาติแนะนำเป็นแง่คิดกับจขกทในเคสนี้ว่าเป็น "คู่ปรับของปัญญา"

เพราะ "กิเลส" กับ "ปัญญา" คือคู่ปรับซึ่งกันและกัน เหมือนน้ำกับไฟ น้ำตาลกับพริก แมวกับหมา ปลาร้ากับฝรั่ง สองฟากฝั่งที่ไม่อาจบรรจบ ย่อมมีเพียงหนึ่งเดียว ไม่อาจอยู่ร่วมกันได้

เมื่อ "กิเลส" อยู่ "ปัญญา" จะไป เมื่อ "กิเลส" ไป "ปัญญา" จะอยู่ สองสิ่งนี้สลับกันทำหน้าที่เพื่อนคู่คิดของเราอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ส่วนจะคบ "กิเลส" หรือ "ปัญญา" ก็เป็นสิทธิ์อันชอบธรรมของเราเอง

"ปัญญา" เป็นคนพูดน้อย ช่างมอง ช่างสังเกต ส่วน "กิเลส" เป็นคนพูดมาก ชอบเล่น ชอบทำ ระหว่างสองสิ่งนี้ กิเลส มีบุคลิกน่าสนใจกว่าเป็นไหน ๆ

ปัญญา ไม่ชอบโอ้อวดให้เรามองเห็นความดี ในขณะที่ กิเลส เป็นนักโฆษณาชวนเชื่อตัวฉกาจ หลายคนตกหลุมพราง เพราะติดใจในรูป รส กลิ่น เสียง ที่มันปรนเปรอ ส่วน ปัญญา นั้นช่างเรียบง่าย ไม่มีของกำนัลอะไรให้เราเลย นอกจากความสงบนิ่ง

"พืชมีพิษ" มักมีสีสวย ส่วน "สมุนไพรมีคุณ" มักรูปร่างอัปลักษณ์

เห็นสมควรว่าควรจะถอยออกให้ห่างจากเธอคนนั้นค่ะ เพราะไม่ว่าจะอย่างไร จิตที่ยัังหวั่นไหวและการหาเหตุผล เพื่อความชอบธรรมของตนเองนั้น จะทำให้ศีลด่างตาม และเป็นการสร้างกรรมใหม่อีกด้วย วันนี้การที่ใจบอกว่าไม่คิดอะไรนั้นเป็นการกดทับความรู้สึกที่เราเรียกว่ากิเลส ให้เป็นตะกอนนอนก้นอยู่ในใจ และก่อให้เกิดความหงุดหงิดขึ้นมาได้ทุกวันเพราะ "ตะกอนของกิเลส" ก็พร้อมที่ลอยฟุ้งขึ้นมาสู่จิตได้ตลอดเวลาเช่นกัน..

ข่มกิเลส และตามดูลมหายใจอยุ่บ่อยๆ อย่างต่อเนื่อง ตะกอนต่างๆ ที่อยู่ในจิตก็จะฟุ้งกระจายได้ยากขึ้น ส่งผลให้อารมณ์สงบนิ่ง ไม่ฟุ้งซ่าน และจิตใจก็หนักแน่นมั่นคงค่ะ..^^

 

ยินดีด้วยที่คุณได้ผ่านพ้นช่วงทุกทรมาณใจมาได้ระดับหนึ่ง ขอให้มีจิตใจมั่นคง อย่าโลเล กับสิ่งยั่วยุต่างๆ

น่าเห็นใจภรรยาคุณด้วยช่วงที่คุณมีใจให้คนอื่นถึงแม้คุณจะบอกว่าทำหน้าที่ได้ดี แต่คงเป็นแบบไม่มีชีวิตชีวา ซังกะตาย ทื่อๆ ก็ยิ่งเพิ่มความหงุดหงิดให้ภรรยาช่วงที่ต้องเลี้ยงลูกอ่อน ทั้งเหนื่อยและต้องการกำลังใจยิ่งกว่าคนทำงานนอกบ้านเสียอีก ขอให้คุณเข้าใจและเมตตากรุณาต่อครอบครัวให้มากๆ รวมทั้งหญิงคนนั้นก็อย่าใด้ให้ความหวังเธออีกต่อไป เธอจะได้หลุดจากบ่วงกรรมนี้ และมีอนาคตที่ดีต่อไป

 

.................................................................
อ่านแล้วอยากกด Like
เชื่อฉันเถอะนะคะ ว่ากฏแห่งกรรมไม่เคยลำเอียง
คุณจะต้องมั่นคงกับความรักที่มีต่อภรรยาและครอบครัว
อย่าไปติดบ่วงกรรมนั้นเลย ถ้าภรรยาคุณทำกับคุณโดยเธอไปมีคนอื่นบ้าง
คุณจะรู้สึกยังไงค่ะ ,,

เหมือนที่หลายๆคนแนะนำ ถ้ารู้ว่าตัวเองจะต้องหักห้ามใจไม่ได้
ก็ลาออกไปอยู่ที่อื่นเถอะค่ะ ,,

สำหรับฉันแล้ว .. ฉันรู้ดีว่าเมื่อคุณได้กระทำกรรมใดให้ใครเจ็บช้ำน้ำใจแล้ว
วันหนึ่งกรรมนั้นจะย้อนกลับมาทำร้ายคุณเหมือนหนังที่ฉายซ้ำ แต่เปลี่ยนเพียงแค่ตัวแสดง ,, ขอเถอะค่ะ อย่าให้กิเลสมาบังตาคุณเลย
อย่าทำให้ครอบครัวล้มเหลว อย่าทำให้ลูกต้องเสียใจ

ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เทวดาประจำตัวช่วยเตือนสติคุณไม่ให้ประพฤติทุศีลด้วยเถิด

 

ชีวิตคนเรา ช่างเต็มไปด้วย เงื่อนไข กำแพง กรอบ กติกา เพื่อว่า
หากเรารักษาความดีอยู่กับเรา ได้เมื่อไหร่ เมื่อนั้นความชั่วจักไม่มาเยือนเรา
แต่เมื่อไหร่ที่ความดีเราเสื่อมถอยอ่อนกำลังลง อันความชั่วทั้งหลายมันรออยู่และพร้อมเข้ามาแทนที่ความดีทันที
นี่แหละชีวิต สุข ทุกข์ เกิดดับสั้นยาวไม่เท่ากัน แต่ก็เกิดดับเสมอ
เบื่อหน่ายกันบ้างไหม๊ครับ คนบางคนนี้ถึงแม้ไม่ได้ มีอภิญญา ไม่ได้มีภูมิธรรมอะไรมากมาย แต่กลับตัดข่มกิเลสได้ดีกว่า คนบางคนที่มีอภิญญา เป็นเจ้าสำนัก หรือพวกที่ฉันเนี้ยะมีปัญญามากรู้ทุกอย่าง แต่กลับไม่รู้จักห้ามใจไม่ให้ไหลไปตามกิเลส โลภ โกรธ หลง ตัวหลงนี้น่ากลัวมากเพราะอยู่ในมุมมืด สุดท้ายที่กล่าวมาไม่ได้ตำหนิใครแค่อุปมาให้เห็นเพื่อจะได้พิจารณาตนให้มากๆครับ ดังคำกล่าวที่ว่า

เวลาดูหนังหรือดูละคร หรือชีวิตผู้คน ก็จงกลับมาย้อนมองดูตนบ้างเถิดประเสริฐดีครับ สาธุ

 

เห็นด้วยกับข้อความของท่าน ddmanครับ ว่าอย่าให้่ความชราพรากความสาวของเธอผู้นั้นไปโดยเปล่าประโยชน์ ให้เธอได้พบกับบุรุษผู้ที่เหมาะสมและดีงามเทอญ นั้นแหละครับความรักที่แท้จริง ขอให้ท่านคิดแบบนี้ได้ในที่สุดและเธอผู้นั้นก็้ไดพบกับชายคนใหม่ที่ดีและเหมาะสมกับเธอผู้นั้นโดยเร็วครับ สาธุครับ

 

เจ้าของกระทู้ไม่ได้มาอัพเดตแล้ว

อ่านข้อความนี้แล้วสงสัย เค้าจะมาทำงานที่จังหวัดเดียวกับผม ตกลงก็ยังไม่ได้มา เพราะติดที่เงินเดือนที่บริษัทแห่งใหม่ ให้น้อยกว่าที่เค้าคาดการณ์ไว้เยอะ
-มาทำไม เพื่ออะไร ในเมื่อคุณมีครอบครัวแล้ว แถมพอติดที่เงินเลยไม่มาเลย
หมายความว่า ถ้าไม่ติดที่จำนวนเงิน เขาคงมาที่จังหวัดเดียวกับคุณแล้วหรือ

ในสังคมปัจจุบัน ถ้าคุณได้เคยเห็น ผู้หญิงบางคนชอบผู้ชายมีเจ้าของแล้ว (บ้างก็ว่า เป็นการแก้แค้นอย่างนึง) การเช็คเรตติ้งตัวเอง
คล้ายๆกับคนรวยชอบขโมยของ พอจับได้ จ่ายค่าปรับ 10 เท่าก็ยังได้
แต่ทำเพื่อ ความสนุกและตื่นเต้น เหตุผลมีแค่นั้นเอง

ถ้าฝ่ายภรรยาที่คบหากันมานานมาก เจอะข้อความนี้เข้าเธอคง :'(

 

มันผิดตั้งแต่แรกแล้วทำไมคุณจึงไปแต่งงานกับคนที่คุณไม่รักละคะ ถ้าเป็นคนที่คุณรักนะ ถ้าคุณพบแล้วและต่อให้ต้องตายจากกันไปคุณ ก็จะไม่อาจรักใครได้อีกถ้าคุณเคยมอบความรักให้คนคนหนึ่งไปแล้ว คคสต แต่ถ้าเป็นดิฉันจะไม่แต่งกับแฟนคุณตั้งแต่แรก คิดดู คุณทำแบบนี้ยิ่งทำให้ภรรยายิ่งเสียใจ น่าจะบอกเธอไปซะตั้งแต่ทีแรก ดันไปแต่งกับคนที่คุณไม่รักและอยู่ไปแบบนี้ ถ้าเขารู้ทีหลังเขายิ่งเสียใจมาก ผู้ชายอย่างคุณไม่เหมาะจะให้ใครมาเปนที่พึ่งได้เพราะใจโลเล ต่อให้คุณเลิกกับภรรยา มาแต่งกับน้องที่ทำงาน เธอก็ไม่ควรไว้ใจคนอย่างคุณ ที่ใจร้ายขนาดแต่งงานกับอยู่กินกะผู้หญิงที่ไม่ได้รัก และปฏิเศทเธอ อย่างนี้ผู้หญิงดีๆที่ไหนก็ไม่มีวันจะเอาคุณหรอก แล้วในอนาคต ใครจะไปรู้คุณอาจจะไปตกหลุมรักผู้หญิงที่ไหนเข้าอีกก็ได้ จงระวังต้นงิ้วไว้ดีๆ

 

ขอเล่าประสบการณ์ความชั่วของผมให้ฟังด้วยคนครับ
เมื่อประมาณ 3-4ปีที่แล้ว ผมเคยไปจีบผู้หญิงคนนึงครับ ทั้งๆที่มีแฟนอยู่แล้ว แต่ก็ดันทะลึ่งตามใจกิเลสตัวแสบ ผู้หญิงคนนี้ ผมบังเอิญเจอในเกมส์ออนไลน์ ผมก็เล่นของผมไปเรื่อยๆ ไม่ได้มีความคิดจะจีบใคร แต่เผอิญคู่กรรมของผมมาเจอะกันเข้าให้ แรกๆ ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ คือแรกๆ เจอกันในห้องบอส ไปตีบอสด้วยกัน
แล้วอีก2-3สัปดาห์ ก็บังเอิญตลาด(ในเกมส์) แล้วเธอคนนั้นก็มาขอยืม ไอเทมในเกมส์จากผม เมื่อภายหลังกำหนดคืน เขาเอามาคืนให้ ผมก็คิดไปได้ว่า น่ารักจังเนอะ (คือคิดว่าคงไม่ได้คืนแล้วล่ะ)
ผมก็เลยบอกไปว่า ไม่เป็นไร เอาไปเถอะ เราสงสารเธอ นั่นคือจุดเริ่มต้นความสัมพันธ์





จากนั้น ผมกับเธอก็ไป ผจญภัยในเกมส์ด้วยกันบ่อยๆ ก็เลยถามชื่อ ถามเบอร์ เธอก็ให้มา แต่ผมก็ไม่ได้โทร เพราะ ลืม
อยู่ๆผมก็เบื่อเกมส์ไปเฉยๆ เลิกเล่นไป 2-3เดือน กลับมาเล่น วันแรก ก็ ดันมาเจอะ เข้าให้อีกจังๆ ก็เลยถามเบอร์โทรไปอีกรอบ
จากนั้นก็ได้คุยกัน สานสัมพันธ์อย่างกลมเกลียว

จนมาถึงจุดไคลแมกซ์ ที่1 จะบอกความชั่วผมให้เอาบุญ
แรกๆผมก็โทรไปหาเธอ แต่หลังๆ ชักขี้เกียจ เธอก็เลยโทรมาหาผมฝ่ายเดียว นานๆไปผมชักจะหลงเธอหัวปัก หัวปำ ในใจคิดว่าตัวจริงต้องน่ารัก แน่เลย ประมาณว่า ผิวขาว ผมยาว ตัวผอมๆ สูง 165 น้ำหนัก 56 ตาดำเหมือนเนื้อทราย มือและเท้าได้สัดส่วน กิริยามารยาทเรียบร้อย (นี่ขนาดยังไม่เจอยังจินตนาการไปได้ขนาดนี้ (จินตนาการก็คืออุปาทาน))







วันหนึ่ง กิ๊กโทรมา เผอิญว่าแฟนผมอยู่ด้วย และ ไม่ได้ปิดเสียง ปิดสั่นด้วย แถมยังขึ้นชื่อเล่น กิ๊ก เต็มๆ ผมก็เลยให้แฟนรับสาย กิ๊ก ก็ถามว่าใคร แฟนผมก็บอกว่า แฟนXXX ไง (XXX=ชื่อผม) แล้วก็คุยอะไรกันอีกไม่รู้ จากนั้นก็วางไป แล้วก็มาซักผม ก็ก็ตอบเลี่ยงไปเรื่อย


แล้วก็หาโอกาศปลีกตัวไป ง้อ กิ๊ก ผมนอนโทรอยู่ในห้อง ในบ้านเดียวกับแฟนที่อยู่ด้วยกัน แต่ตอนนั้นแฟนอยู่อีกห้องนึง สงสัยว่าคงจะคุยเสียงดังไปหน่อย แฟนผมคงจะได้ยิน และฟังรู้เรื่องว่าผมคุยกับกิ๊ก เธอก็เลย แกล้งเผิดประตูเบาๆ เอา แฟลชไดรว์ โยนมาบนที่นอน เพื่อที่จะหาเรื่องเข้ามาในห้องที่ผมกำลังนอนคุยกับ กื๊กอยู่
(คือผมนอนคว่ำ คุยอยู่นะครับ มองไม่เห็นว่าแฟนโยนมาหรอก แต่ รู้ว่าโยนมาเพราะต้องการจะหาข้ออ้างในการเข้ามาห้องที่ผมนอนอยู่ เพื่อต้องการรู้ว่าผมคุยกับใคร )

เท่านั้นแหละครับ ความชั่วผมก็ผุดขึ้น มา ทันที ผมหันไปตะคอก ใส่แฟน และ ไล่ให้ออกไป ด้วยวาจาอันหยาบคาย อย่างยิ่ง (ในขณะที่ผมสังเกตุเห็นแฟนทำหน้าเศร้าๆ เดินไปแบบคนฝืนยิ้ม
(เพื่อนๆคงเคยเห็นคนฝืนยิ้มใช่ไหมครับ ว่าหน้าตาน่าสงสารขนาดไหน ))
แต่ขณะนั้น ผมกำลังโทสะบันดาล แถมยังลุ่มหลงในกิเลสราคะ อย่างหูตามืดบอด ก็เลยไม่ได้สนใจอะไร









จากนั้นอีกไม่นาน 1-2เดือน ผมกับแฟนก็ต้องแยกกันกลับบ้าน (บ้านผมกับแฟนอยู่คนละจังหวัด แต่มาเรียนด้วยกัน ที่เชียงใหม่ (มาเจอกันที่เชียงใหม่ครั้งแรก (ในชีวิตนี้)))

จากนั้นผมก็ได้โอกาศโทรหากิ๊ก เต็มๆ ผมก็ง้อ อย่างสุดตัว โกหก สารพัด บอกว่าเพื่อน มันแกล้ง (ดูซิทำไมมันชั่วได้แบบนี้(มัน นี่คือ ผม เองนะครับ ))

กลับบ้านไป ก็ยังโทรหาเช้า-เย็น คุยกันอย่างหวานชื่น แฟนเฟิน ไม่สนใจ ไม่โทรหา โทรมาก็ไม่รับ


แล้วผมก็ได้กลับเชียงใหม่ ส่วนแฟนก็เรียนจบ ไปทำงานที่บ้าน จังหวัดเลย

หลังจากที่คบกันประมาณ1-2ปี
ผมก็มีโอกาศไปหากิ๊กที่กรุงเทพ ไปเที่ยวไปกินด้วยกัน สอง สาม รอบ
จนกระทั่ง กิ๊ก เขาก็ขึ้น มาหาผมที่เชียงใหม่ มีโอกาศได้ไปเที่ยวกัน ก่อนไปเที่ยวก็ไปจองที่พัก เป็นห้องพักเล็กๆหน้า โรงพยาบาลสวนดอก ตกเย็นหลังจากเที่ยว และไปกินข้าวแล้ว ก็ไปอาบน้ำ
(ต่างคนต่างอาบ นะ ไมได้อาบพร้อมกัน ) นอนเป็นเพื่อน (ข้ออ้างชัดๆ)









ขณะนอนในห้องเดียวกัน(แต่คนละเตียง) ในใจก็ผุดคิดขึ้นมา่ว่า...
“ นี่เรามีโอกาศแล้ว อยู่กันแค่สองต่อสอง การจะมีอะไรกันไม่ใช่เรื่องยาก แต่เผอิญว่า สงสัยจะมีบุญเก่ากระมัง ทันได้คิดว่า นี่ถ้าเรามีอะไรกัน ตอนนี้เราก็มีแฟนอยู่แล้ว ส่วนเขา ไม่มีแฟนแล้ว เพราะเลิกกัน แต่เขายังมีแม่อยู่ นี่ถ้าหากเรา มีอะไรกับเขา เท่ากับว่าเราผิดศีลข้อ3เต็มๆ ในฐานะที่เรามีแฟนแล้ว แฟนเราจะรู้สึกอย่างไร และฝ่ายหญิงก็มีแม่ปกครองอยู่ ถ้าเผอิญตายไป ท่านยม คงจะไม่รับฟังข้อแก้ตัว(ที่เห็นแก่ได้)ของผมอย่างแน่นอน และ ก็ขึ้นได้ดีกว่านั้นอีกว่า นี่ร่างกายเขามันช่างสกปรกจริงหนอ ไปเที่ยวด้วยกันทั้งวัน ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์มา เหงื่อบนหัวก็อุตส่าห์เอามาแบ่งใส่หลัง มาแอบเช็ดเสื้อผมอีก เมื่อสกปรก มาอาบน้ำก็สะอาด แต่มันก็สะอาดได้ชั่วคราว เดี๋ยวไม่อาบน้ำอีก มันก็เหม็นอีก และ ยังคิดไปว่า เมื่อภายนอกยังเหม็นขนาดนี้ แล้ว ภายในจะสกปรกขนาดไหน ทั้งใส้ใหญ่ บรรจุอาหารเก่า กระเพาะ บรรจุอาหารใหม่ ไหนจะปัสสสาวะ ในตัว ผนังลำใส้ ก็จะเหมือนท่อโสโครก น้ำทิ้ง ไปทุกวัน ”



เมื่อคิดได้ดังนี้
ก็ตัดสินใจ นอนหลับเอาผ้าห่มคลุมอย่างแน่นหนา เพราะทั้งหนาว ทั้งกลัว กลัวว่าจะมาสะกิดๆ
เช้าก็ผมก็ไปส่งขึ้นรถ ให้ขึ้นรถ ไปขึ้นรถ กลับ อีกที
ลากันที กิเลสเอ๋ย







ข้อคิดที่ได้จากนิทานเรื่องนี้
1. การหลอกผู้หญิง ทำให้เธอเสียใจ นั้นเป็นบาป
2. ทำให้แฟนตัวเองเสียใจเป็นบาป โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิง คือ ถ้าเราไปมีผู้หญิงอื่นนอกจากตัวเธอนี่ เธอจะเสียใจมากที่สุด ขอบอก
3. ทำกรรมใดแล้ว เมื่อนึกภายหลัง แล้ว ตนเองเศร้าโศกเสียใจ กรรมนั้นไม่ควรทำ
4. กรรมใด แม้จะดูว่าเล็กน้อย แต่เป็นจุดเริ่มต้นของบาปได้ ก็ไม่ควรทำ
ดูอย่างผม แค่เจอในเกมส์ และขอเบอร์ ไม่ได้คิดเลยว่าจะมาถึงขั้นนี้ได้ ก็ยังเป็นไปได้ น่ากลัวจริงๆ
อย่าประมาทกรรมชั่วแม้เพียงเล็กน้อย เปรียบดังกับ สังกะสี รูรั่วรูเดียว ลองฝนตกซัก 1เดือน ก็ทำให้น้ำท่วมในบ้านได้
5. การคิดว่า ความหลงคือความรัก คิดว่าความรักกับความหลงเป็นอย่างเดียวกัน ความคิดนี้ผิด เพราะ ความหลงทำให้เราทำได้ทุกสิ่งเพื่อให้ได้ ร่างกาย และใจ ของ ผู้หญิง แต่ ความรัก นั้น คือ การที่เราปรารถนาให้ ผู้หญิงคนนั้นมีความสุข ในสิ่งที่ดีๆ
6. ความสนุกชั่วครู่ สามารถทำให้ ทุกข์ยาวนานได้
7. อย่าดูถูกผู้หญิง โดยการฟันแล้วทิ้ง หรือ หลอกให้อยากแล้วจากไป เพราะคุณก็จะได้รับผลแบบเดียวกัน คือ จะเป็นผู้ที่ได้รับเกียรติจากผู้อื่นเสมอๆ คือโดนดูถูก ดูแคลน เป็นประจำ ไม่ได้รับความเคารพจากใคร ทั้งเด็กกว่า จาก คนวัยเท่ากัน หรือ จากผู้ใหญ่
8. การที่เรียกผู้หญิงที่เราหลง นอกจากแฟน ไม่ควรเรียกว่า กิ๊ก เพราะ เป็นการดูถูกเค้า เหมือนกับว่าเราเป็นศูนย์กลางจักรวาล ที่คนอื่นต้องเห็นเราสำคัญ ส่วนคนอื่นเราจะมองว่าเป็นเหมือนเครื่องประดับบารมี มองเห็นเป็นสัตว์เลี้ยง เหมือนตุ๊กตาหน้ารถ แบบนี้ไม่ถูก ไม่ใช่วิสัยของสุภาพบุรุษ
9. การใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ ไม่ใช่การเล่นเกมส์ แต่การใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์อย่างแท้จริง คือ การฝึกสติ ฝึกสมาธิ รู้เท่าทัน กาย ใจ ของเราเอง ใจนี่ก็คือจิตในภาษาของศาสนาพุทธ
แต่ก็มีอีกแง่ คือ ใจคือ สมอง จิต คือ ตัวตนของเรา (อันหลังนี่เดาอนุมานเอานะ)
10. เมื่อเรากำลังตกหลุมรัก(หลง)ผู้หญิง เรามักจะหาความสุขไม่ได้ กินไม่อิ่ม นอนไม่หลับ กระสับกระส่าย ถ่ายหนัก ถ่ายเบา ไม่ดี ร้อนรน กระวนกระวาย หาความสุขไม่ได้ เมื่อความรักไม่สมหวัง ก็เป็นทุกข์ และถ้า ความรัก สมหวัง เมื่อพลัดพรากจากกันก็เป็นทุกข์

หมด(คิดไม่ออก)
จริงๆมีมากกว่านี้นะ แต่คิดได้ในที่นอนแล้วลืมจดไว้

อ่อ ลืมบอกไปว่า ข้อ 7 ให้เกียรติในที่นี้ หมาย ถึงความ (เกลียด) นะครับ บอกไว้เผื่อใครจะไม่เข้าใจ
พิมๆ ไป เผอิญคิดออกอีกแล้ว


11. ร่างกายของผู้หญิง(ของผู้ชายก็ด้วย) แม้ว่าภายนอกจะมีผิวพรรณผุดผ่อง ขาวนวล สะอาดเอี่ยมอ่อง เพียงใด แต่ในร่างกายนั้นเต็มไปด้วยของโสโครก มีน้ำเลือด น้ำเหลือง น้ำหนอง อุจาระแข็ง อุจาระเหลว เนื้อแดง เลือดดำๆ เชื้อโรค ร่างกายนั้นเหมือนกับ ถุงหนังอย่างดี ที่บรรจุไปด้วย สิ่งโสโครกเหล่านี้ นับวันก็จะคอยซึมออกมา บางทีก็ล้นออกมา(อ้วก) เจ้าของร่างกายต้องคอยเช็ดล้าง ทำความสะอาด แต่ไม่ว่าจะทำความสะอาดเท่าไหร่ มันก็ยังเน่าเหม็นอยู่ร่ำไป
คนที่มองเห็นภัยในร่างกาย ก็มักจะมองเห็นว่าร่างกาย เปรียบเสมือน โลงศพอันวิจิตรตระการตา สวยสดงดงาม แต่ภายในบรรจุศพ ไว้ในโลงอย่างมิดชิด ดังนั้นผู้ที่มองเห็นถัยในร่างกาย ไม่หลงยึดติดในโลงศพภายในบรรจุศพฉันใด ร่างกายที่บรรจุด้วยของเน่าเหม็น โสโครก ก็ไม่หลงยึดติดด้วยเช่นกัน ฉันนั้น





ปล.เรื่องที่ผมเล่ามานี้ ถ้าใครเผอิญมาอ่านแล้ว ไม่เชื่อ ก็ให้ถือว่า เป็นนิทานอ่านเล่นแล้วกัน จริงๆความชั่วผมมีมากกว่านี้ แต่ถ้าขืนเล่ามากไปจะเป็นการรำคาญแก่ผู้อ่าน และตัวผมเองก็ไม่ค่อยอยากจะรำลึกถึงความชั่วตนเองเท่าไหร่ ประเดี๋ยว ตาย ปุ๊ป ปั๊ป ขึ้น มา อาจจะได้ไปเจอหน้าท่านยมเล่นๆ
ปล.2 โปรดอย่าถามว่า ตอนนี้ได้รับผลกรรมอะไร จากกรรมชั่วเรื่องผู้หญิงบ้าง ขอบอกเพียงว่า มันเป็นปัจจัตตัง คือ คนที่ทำกรรมแบบไหน ได้รับกรรมแบบใด ย่อมรู้ด้วยตนเอง กฏแห่งกรรมนั้นยุติธรรม และเที่ยงตรงที่สุด ไม่เอนเอียงไปตาม คำขอร้อง หรือ คำอ้อนวอนใดๆ ทั้งสิ้น
แถมให้หน่อยแล้วกัน คือความชั่วที่ผ่านมาทั้งหลาย คนเราย่อมเคยทำมามาก เมื่อเราได้นึกถึงแล้ว คิดได้ว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่ดี เราก็ควรจะเลิกทำโดยเด็ดขาด และ ไม่ไปตามนึกถึงความชั่วนั้น เพราะนึกถึงแล้วจิตหม่นหมอง
เมื่อเราเคยทำชั่ว ดีเราก็ต้องเคยทำ ให้เราหมั่นนึกถึงความดี นึกถึงบุญที่เราเคยทำ จิตเราจะได้ผ่องใส เบิกบาน
เมื่อเราจิตใจผ่องใสอยู่เสมอ อย่างน้อยๆเมื่อตายไป เราก็จะได้ไปสู่ภพภูมิที่ดี ไปสู่สุคติ ดินแดนเห่งความสุข

 

ถ้าเราหลงรัก เน้นหลง นั้นไม่ดี
แต่ถ้ารักแบบสบายๆ แบบจิตใจสว่าง นี้ดี
เพราะ จิตจะมีพลังทำอย่างอื่นเน้อ อิอิ
โชคดีจ้า

 

ผมเป็นคนตั้งกระทู้นี้ เมื่อ 5 ปีที่แล้ว วันนี้บังเอิญเหลือเกิน ผ่านมาเห็นกระทู้ที่ตัวเองเคยตั้งไว้ ก็เลยถือโอกาสนี้ Update ให้ฟังครับว่า เรื่องนี้ไม่ Happy Ending ครับ เพราะสุดท้ายแล้ว ภรรยา(อดีต)ของผม เค้าก็ขอหย่ากับผมเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ด้วยเหตุผลที่ว่า เธอทนไม่ได้ ที่จะต้องอยู่กับคนที่ไม่ได้รักเธอ(เธอรู้มานานละ ว่าผมอยู่กับเธอด้วยหน้าที่ มิใช่ความรัก) ผมก็พยายามเต็มที่ ที่จะรั้งเธอไว้ เพื่อให้เห็นแก่ลูก แต่ก็ไม่สำเร็จครับ ก็ต้องยอมปล่อยเธอไปตามความต้องการของเธอ
ทุกวันนี้ ต่างฝ่ายต่างก็ไม่มีใครใหม่ แต่ก็ยังถือว่าเป็นเพื่อนกัน คุยกันบ้าง และที่สำคัญ ลูกก็เข้าใจ รับได้ที่พ่อแม่หย่ากัน แต่บางครั้งเราก็ยังไปเที่ยวด้วยกันพร้อมหน้าพ่อแม่ลูก
กับน้องคนนั้น ทุกวันนี้เค้าก็ยังไม่มีใคร และเค้าก็ตั้งใจจะไม่มีใคร เพราะเค้าเริ่มสนใจในธรรมะ มีไปปฏิบัติธรรมบ่อยๆ ผมก็ได้แต่อนุโมทนาไปกับเค้าครับ.

"สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม"

 

เราติดตามอ่าน save กระทู้นี้ไว้เลย

ตอนนี้ อีกไม่กี่วันก็ปี 2015 แล้ว

สถานการณ์ปัจจุบันเป็นยังไงบ้างคะ

 

จขกท ไม่ผ่านมาส่งข่าวเลย หรือตอนนี้ไปใช้กรรมกับเจ้ากรรมนายเวรคนใหม่ซะแล้ว เลยไม่มีเวลา

 

อ่านแล้วเหมือนละครน้ำเน่าครับ
ถ้าคุณคบกับแฟนเกือบสิบปี และตกลงแต่งงาน ก็แสดงว่าพร้อม
ถ้าคุณไม่พร้อม คุณจะตกลงแต่งงานทำไม
และยิ่งอยู่กินกันต่อมาอีกสิบปี เจอหน้าสาวที่ทำงานร่วมสิบปี
เหตุฉะไหนจึงพึ่งมากระวนกระวายป่านนี้
ถ้าไม่ใช่นิยายหรือละครที่แต่งขึ้นเอาฮาๆ
ก็คงเป็นความจริงที่คุณเล่า ไม่หมด
มีเพียงตัวคุณเท่านั้น ที่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรต่อไป

 

ไม่รักก็คือไม่รัก ความรักบังคับไม่ได้ ภรรยาคุณเขาก็คงรู้ว่าอยู่ไปไม่รักกันอยู่ดี ไม่มีน้องคนนั้น คุณก็ไม่รักเขา เชื่อมะ สุดท้ายมนุษย์ก็รักตัวเองมากที่สุดอยู่ดี ไม่ว่าคุณหรือเขา(ภรรยา) มันมีแค่ว่าใครอดทนมากกว่ากัน ใครคิดถึงหน้าที่มากกว่ากัน ถ้าคนเรารักกันจริงย่อมอดทนและอภัยให้กันเสมอ เช่น ความรักที่พ่อแม่มีให้ลูก เป็นพระพรหมของลูก เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา มากันครบพรหมวิหาร4 ถ้าความรักไม่เรียกร้องอะไร ก็น่าจะใช้หลักการนี้