มีศีลมีธรรมเรื่องใดบ้างจะขจัดความรู้สึกที่มีตอนนี้ที่แม่ของเราทำเรื่องไม่เหมาะสม

ก่อนอื่นขอแสดงความเห็นใจ จขกท.เรื่องแบบนี้อาจจะเกิดขึ้นได้กับทุกคน เท่าที่อ่านมาคุณก็มีความกตัญญูต่อผู้บังเกิดเกล้าอยู่มากมาย แต่ไม่รู้ว่ามีมารตนใดเข้ามาแทรกในจิตทำให้คิดไปในทางอกุศล การตอบแทนบุญคุณต่อบิดามารดาเป็นการสมควรทำอย่างยิ่ง สิ่งที่เกิดขึ้นในจิตใจของคุณในตอนนั้นจนถึงขณะนี้คือความน้อยเนื้อต่ำใจ มีโทษะเกิดขึ้นภายในด้วย การที่คุณไม่พูดหรือเงียบเฉยนั้นไช่ว่าคุณไม่รู้สึกอย่างที่กล่าวมา ตรงนี้แหระที่คุณได้ตั้งกะทู้มา เพราะมันติดอยู่ในใจของคุณตลอดที่นึกถึง จึงอยากต้องการให้มันหายออกไป อยากจะแนะนำก็ไม่รู้จะแนะนำศีลธรรมเรื่องใด แต่ก็ขอฝากไว้ให้ได้ข้อคิดว่า แม่ถึงท่านจะทำตัวไม่เหมาะสมยังไงลูกก็ไม่สมควรไปว่ากล่าว ตัดสินหรือคิดไม่ดีต่อท่าน จะชั่วจะดีท่านก็คือแม่ของเรา เรามีหน้าที่ตอบแทนคุณท่านอย่างเดียวเท่านั้น โดยเฉพาะทางด้านความรู้สึก ควรรู้สึกที่ดีกับท่านให้ตลอดเท่าที่รู้สึกได้ แล้วความรู้สึกที่กำลังเป็นอยู่ที่ไม่ต้องการก็จะจางคลายหายไปได้ในไม่ช้า อีกอย่างที่จะแนะนำจริงๆก็คือ คุณควรไปกราบเท้าท่านแล้วขอขมากรรมต่อท่านซ่ะ เมื่อท่านขานรับกลับมาคุณจะกลายเป็นคนใหม่ได้ในทันที และความรู้สึกต่างๆที่ไม่ต้องการก็จะหายไปในทันที อย่าเพิ่งเชื่อจนกว่าคุณจะได้พิสูจน์ด้วยตัวของคุณเอง ที่จะบอกกล่าวก็มีเพียงเท่านี้ ขออนุโมทนา

 

ขอเป็นกำลังใจให้กับคุณนะคะ หลังจากอ่านเรื่องที่ท่านเล่ามาอยากบอกว่าเข้าใจในตัว

คุณเป็นอย่างยิ่ง จริงค่ะ! หากเรื่องเช่นนี้ ไม่เจอกับตัวเอง ดังที่ท่านว่าจะมีทางเข้าใจ

ได้เลย ก่อนอื่นต้องบอกว่าความรู้สึกที่คุณเคยมีต่อคุณแม่มาก่อนหน้านี้เป็นความรู้สึกที่ดี

เป็นลูกกตัญญูคนหนึ่งละัคะ จะมีกี่คนกันคะ? ที่ไม่สนใจธุระหน้าที่การงานที่มีอยู่อย่างดี

ชิงลาออกทันทีเพียงเพราะว่าคุณแม่โทรมาว่าท่านไม่สามารถอยู่เพียงลำพังคนเดียวได้

แต่มาบัดนี้เหตุการณ์กลับพลิกผันกลับตาลปัตรไป เพราะคุณทำท่าจะมีคุณพ่อเลี้ยงแทรก

เข้ามา ขออนุญาติแนะนำนะคะในฐานะที่ดิฉันก็มีคุณพ่อเลี้ยงเช่นกัน ผิดกันแต่ว่า ท่าน

ได้เลี้ยงดูดิฉันตั้งแต่ดิฉันอายุน่าจะได้ 1 ขวบค่ะและความสัมพันธ์ระหว่าง คุณพ่อเลี้ยง

และน้องใหม่อีก 3 สาว ที่เกิดกับคุณแม่ดิฉัน นั้น เป็นไปด้วยดี เรารักกันมากมายเหมือน

ประดุจเป็นพ่อแม่เีดียวกันเลย ทั้งพ่อเลี้ยงก็ไม่เคยที่จะมาทุบตี ดิฉันตั้งแต่เล็กจนโตทุก

อย่าง สิทธิ์เด็ดขาด! ในบ้านเป็นคุณแม่ ๆ ท่านมอบความรักความอบอุ่นให้ดิฉันมากมาย

จริง ๆ และไม่ว่าดิฉันกับคุณพ่อเลี้ยง(ตอนเล็ก ๆนะคะ)หรือแม้กับน้องสาว จะมีปากเสียง

กันบ้างก็ตามแต่ทุกครั้ง อยากบอกว่าดิฉันผิด ดิฉันก็ถูก ดิฉันถูกดิฉันก็

ถูก เสมอนี่คึือคำตัดสินของคุณแม่เป็นเด็ดขาด หากต้องมีการลงโทษจริง ๆ แม่

เท่านั้นที่มีสิทธิ์ในการทำโทษดิฉัน มาวันนี้ดิฉันสมรสแล้วมีการงานทำที่มั่นคงที่สุดทำมี

ครอบครัวแล้วอย่างอบอุ่นมองย้อนกลับไปต้องกราบยังน้อยไปกับพระคุณของคุณแม่ที่มีต่อ

ดิฉันและดิฉันเชื่อว่าท่านต้องการเติมเต็มให้ดิฉันนั่นเองไม่อยากให้รู้สึกขาดส่วนกรณีของ

คุณตอนนี้นั้นอยากให้คุณให้ กำลังใจตัวเองเยอะ ๆ นะคะ หนักแน่นนะ? (ห้ามร้องไห้)

ไม่เป็นไรค่ะหากร้องไห้น้ำตามันไหล ๆ ลงมาบ้างคนเดียวบางทีก็ดีเหมือนกันทำให้สมอง

โล่ง เพราะคนนะจะให้ทำเก่ง ยืดอก ตลอด ไม่สะทกสะท้าน ต่ออะไร ต่อมิอะไรแล้วไม่

หวั่นไหวนะ ไม่มีอะคะ นอกเสียจากพระอริยะเจ้าเท่านั้น ที่ท่านตัดกิเลส อุปาทาน

ขันธ์ทั้ง 5 ได้สำเร็จแล้วนั่นหละ ใบไม้ไม่ไหวติงเพราะแรงลมฉันใด พระอริยะเจ้าก็ฉันนั้น

หากน้ำไหลออกจากตาแล้วทำให้หัวโล่ง ๆ ก็ให้ไหลไป เพราะคุณยังมีเพื่อนใน Web นี้

อีกมากมายหลายคนคอยเป็นแรงใจ โดยเฉพาะท่าน na_krub ที่กล่าวได้ตรงประเด็น

จริง ๆ ตัวคุณอาจต่างกับดิฉันตรงที่คุณมาพบว่าคุณแม่ทำท่าจะมีชายคนใหม่ซึ่งไม่ใช่พ่อ

บังเกิดเกล้า เอาเมื่อท่านโตเป็นสาวแล้ว ....อืม....มันก็นะ ทำใจยากอยู่เหมือนกัน(ไม่

เป็นใครจะไม่มีทางเข้าใจได้เลย) แต่ดิฉันคุณแม่ท่านสมรสใหม่กับคุณพ่อเลี้ยงตั้งแต่ดิฉัน

ยังจำความไม่ได้ มันคนละสถาณการณ์เดียวกัน ดิฉันเข้าใจคุณดีมันทั้งน้อยใจ ไม่

เข้าใจ มีคำถามมากมายในหัว ว่า ทำไม ๆ ๆ ????????และที่สำคัญมันเหมือนถูก

แย่งความรักความสนใจจากคุณแม่ไป (แต่เอางี้ดีไหมเอ่ย)

ในเมื่อตอนนี้สถาณการณ์มันเป็นเยี่ยงนี้แล้ว คุณคงทำอะไรไม่ได้ดังที่ท่าน na_krub

ได้กล่าวไว้จริง ๆ เหอะ...ปล่อยค่ะต้องปล่อยไปในเมื่อท่านมีความสุขกับสิ่งที่ท่านได้

เลือกแล้ว ว่าไม่ได้หากพ้นช่วง......ลดแหลกแจกแถม นี้ ไปแล้วท่านจะคิดได้เองละคะ

เพราะท่านก็มีคุณนี่แหละเป็นลุกในใส้ท่านนะคะ ประเด็นที่ีคุณควรคิดตอนนี้ด่วนสุดเลยคือ

1.บอกตัวเองเยอะ ๆ ว่าเราต้องเป็นที่พึ่งให้ตัวเราเองได้!!!!!!ไม่คิดเรื่องรกสมองนะคะ

หมดเวลาทอดอาลัยแล้วเร่งหางานทำด่วนสุดเลยอย่าปล่อยเวลาผ่านไปแบบไร้สาระ

ฟุ้งซ่าน (หากกลับไปทำที่เดิมได้ดีทีี่สุด)

ข้อนี้สำคัญที่สุด

2.เข้าห้องพระสวดมนต์ พยายามเอาใจจดจ่อที่บทสวดและคำแปล แผ่เมตตาด้วยทุกครั้ง

ให้ตัวเอง เจ้ากรรมนายเวร คุณพ่อ คุณแม่ และชายคนใหม่ด้วยนะคะว่า เป็นสุข ๆ เถิด

หากนั่งสมาธิเป็นจะดีที่สุดนะคะเชื่อว่าเมื่อคุณได้งานทำเหมือนเดิม ยืนได้ด้วยลำแข้งตัว

เองสำเร็จแล้ว มองไปคุณแม่ท่านก็มีความสุข คุณจะได้ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลังอีกต่อ

ไป หากจะต้องไปทำงานในกรุงเทพ หรือสอบชิงทุนไปต่างประเทศได้ก็ตาม ทำเลย

สอบเลยเอาให้ได้ ไม่มีอะไร เกินพยายามนะคะ เมื่อได้ก็ไปเลยค่ะเพราะงานเท่านั้นที่จะ

เลี้ยงดูแลคุณได้อย่าได้หวังพึ่งใคร เพราะตนเท่านั้นเป็นที่พึ่งแห่งตน ดังที่สมเด็จพระผู้มี

พระภาคเจ้ากล่าวว่า อัตตาหิ อัตตะ โนนาโถ จริง แท้แน่นอนที่สุดค่ีะ ขอความนอบน้อม

แด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ดิฉันเคารพรักสุดชีวิตจงมีพลานุภาพช่วยท่าน

เจ้าของ กระทู้ได้งานทำโดยเร็วพลัน พร้อมทั้งรักษาใจของท่านให้เกิดความเข้มแข็งนะคะ

เจริญในธรรม กำหนดมีพระพุทธเจ้าเป็นพุทธานุสติค่ะ

 

พ่อแม่มีไว้ให้กตัญญู ไม่ได้มีไว้ให้ศรัทธา
เอาความศรัทธาไปไว้กับ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์

 

คงเป็นเรื่องของกรรม กรรมนำพาไป ขอคุณอย่าได้คิดมาก คุณเป็นลูกที่ดีก็พอแล้ว ทุกคนล้วนมีกรรมเป็นของตน ปล่อยวาง ทำใจให้สบายดีกว่าค่ะ

 

ขออนุญาติคุณ mineworld สักนิด มนุษย์ทุกคนมีทุกข์เหมือนกันทั้งหมดทั้งสิ้นนะคะ ทั้งตัวคุณ ทั้งคุณแม่คุณ ทั้งผู้ชายคนใหม่ที่เข้ามา ทุก ๆ คนรอบ ๆ ตัวคุณมีทุกข์ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น อยากให้ลองสวดมนต์เยอะ ๆ แล้วย้อนดูความเหนื่อยของคุณแม่คุณที่ตั้งใจทำให้ลูกและสามีมาตลอดชีวิตท่าน ลองหาเหงื่อและทุกข์ของท่านที่ฝังตัวอยู่ในบ้านในสิ่งต่าง ๆ รอบ ๆ ตัวคุณ ในชีวิตคุณตลอดมาคุณเห็นเหงื่อท่านที่ใช้สร้างคุณขึ้นมาไหมคะ เห็นปริมาณเห็นความแยบยลของเหงื่อนั้นเต็มที่เต็มหัวใจคุณหรือยัง ถ้าคุณหาเจอจนมันล้นใจคุณออกมาเมื่อไหร่ คุณจะอยากเห็นท่านมีความสุขที่สุดเองแหละค่ะ แต่การสวดมนต์อย่างต่่อเนื่องและยาวนานจะทำให้คุณนิ่งพอที่จะพิจารณาเห็นของที่แฝงอยู่รอบ ๆ ตัวคุณพวกนี้เองแหละค่ะ ทุกข์ที่เข้ามาเป็นเครื่องทดสอบตัวคุณด้วยค่ะว่าความกตัญญูของคุณจะมั่นคงและกว้่างขวางแค่ไหนเหมือนกัน ถ้ามองอีกมุมหนึ่ง คุณถูกทดสอบเพราะว่าคุณได้เลือกที่จะเข้าห้องสอบด้วยนะคะ เป็นข้อสอบที่ดีแก่ชีวิตคุณด้วย ขอให้ทำข้อสอบได้ค่ะ ลองหางานอย่างอื่นอย่างเช่นงานอิสระทำไหมคะ น่าจะทำให้ทั้งสองอย่างไปด้วยกันได้

 

ดิฉันยังไม่รู้เหมือนกันว่าคำว่า "เหนื่อยสายตัวแทบขาด" ของแม่คนหนึ่งมันมีปริมาณและแยบยลสักเพียงไหน ยังตามหาอยู่เหมือนกันค่ะ ไม่ได้ดีไปกว่าใคร