ใครศรัทธา หลวงปู่ทวด เหยียบน้ำทะเลจืด มาพูดคุยกันครับ

***เป็น สมเด็จหลวงพ่อ ทวด จริงๆด้วย สาธุ ด้วยครับ คุณ นวล**

 

กราบสมเด็จหลวงพ่อทวด

สวัสดียามเที่ยง...ค่ะ

เมื่อครั้งที่ไปวัดสุวรรณคีรี เป็นครั้งที่ 2 ครั้งนั้นจำได้ว่า มีการปลุกเสกพระรุ่นหนึ่ง...มีพระอาจารย์ จากหลายวัดมาร่วมพิธีปลุกเสกที่วัดสุวรรณคีรี ครั้งนั้น ได้นำแผ่นตะกั่ว ให้พระอาจารย์ทางสายใต้ ขอความเมตตาให้่ท่านจารแผ่น....ได้พบกับพ่อท่านหวาน พ่อท่านแสง และอีกหลายท่านค่ะ
ในขณะที่พระท่านทำพิธีปลุกเสกพระในโบสถ์เก่าอยู่ ก็ได้เดินสำรวจวัด...
ออกมาข้างหน้าวัด มานั่งที่ตรง ศาลาเก่าด้านหน้า ได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่งเขาบอกว่า เขาขอผ้าไตร สักผืน ก็งงค่ะ ที่เขาเข้ามาพูด คุยไปคุยมา เหมือนกันว่าเขาจะให้ลูกชายบวช
แต่ตอนนั้นไม่มีเงินติดตัว เพราะกระเป๋าสตางค์ ก็นำเข้าไปปลุกเสก ข้างในโบสถ์ด้วย
จึงบอกกับผู้หญิงคนนั้นว่า ให้รอพิธีเสร็จ เดี่ยวจะฝากเงินให้ ไว้ซื้อผ้าไตร

*ในใจก็คิดว่า อยากจะเปลี่ยนผ้าให้กับสมเด็จเจ้าเกาะยอ องค์ที่ประดิษฐาน ที่หน้าวัดด้วย.....

เมื่อพิธีเสร็จ ก็เจอผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง ซึ่งเธอก็เข้าไปหาอาจารย์ และเธอก็มีท่าำไหว้อาจารย์ที่แปลกมากเมื่อ พบกับอาจารย์
เธอทำท่าเหมือนกับถวายบังคม.........


หลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านไป.......
ก็รู้สึกอยากไปวัดสุวรรณคีรีบ่อยๆ ........

และไม่นานก็ได้รู้จักวิหารหลวงพ่อทวด บ้านหัวเขา ซึ่งอยุ่ไม่ไกลจากวัดสุวรรณคีรี
ซึ่งเวลาไปวัดสุวรรณคีรี หากเข้าผิดทางก็จะผ่านวิหารหลวงพ่อทวด แต่ก็ไม่เคยได้ขึ้นไปกราบข้างใน จนมีเหตุให้ได้เข้าไปกราบหลวงพ่อทวดในวิหาร ในวันหนึ่ง

และปีที่แล้ว ได้พาคณะกองบุญแก้วมณีธรรม ไปวัดสุวรรณคีรี
และมีเหตุการณ์ที่นั้น......

มีน้องที่มากับคณะบอกว่า หากพี่นวลติดขัดหรือไม่สบายใจอะไร
ให้มานั่งสมาธิที่หน้ารูปปั้นสมเด็จเจ้าเกาะยอ แล้วจะคลี่คลาย
(สุดท้ายก็เพิ่งรับทราบว่า ท่านก็คือหลวงพ่อทวด) ค่ะ....

 

กราบสมเด็จหลวงพ่อทวด
สวัสดียามค่ำค่ะ

พรุ่งนี้เป็นวันทำบุญ ของคนทางใต้ เทศกาลชิงเปรต
คือ เป็นวันรับเปรตค่ะ
คงไม่ได้ไปทำบุญ เพราะติดงาน เกษียณและงานวันมหิดล....
ต้องออกแบบทำพวงมาลา.....และนำไปวางในวันที่ 24 กย.56 นี้

ร่างแบบไว้แล้วค่ะแต่ยังนึกไม่ออกว่าจะนำอะไรมาจัดให้พระองค์ท่าน
ทุกปีก็โรยงา โรยถั่ว ปีนี้ก็คงเช่นเดิม เพราะนึกไม่ออกค่ะ เจองานติดต่อกันหลายงาน.....
นำภาพปีที่แล้วมาให้ชมค่ะ....

 

ิออกแบบร่างไว้
และลงสีพื้นไว้เป็นกำลังใจว่าเริ่มลงมือทำบ้างแล้ว
อีกครั้งค่ะ ที่ขอหลวงปู่ทวด ในเรื่องปัญญาและความคิด
ท่องคาถาหลวงปู่ตลอด จะได้คิดออก .....

 

*งานบุญเดือนสิบ
เขาเล่ากันว่า ช่วงนี้ญาติๆที่ล่วงลับไปแล้วกำลังเดินทางมารอรับสิ่งของที่ญาติพี่น้องจะส่งมอบไปให้

เป็นงานบุญประเพณีของคนภาคใต้ของประเทศไทย โดยเฉพาะชาวนครศรีธรรมราช ที่ได้รับอิทธิพลด้านความเชื่อซึ่งมาจากทางศาสนาพราหมณ์ โดยมีการผสมผสานกับความเชื่อทางพระพุทธศาสนาเข้ามาในภายหลัง โดยมีจุดมุ่งหมายสำคัญเพื่อเป็นการอุทิศส่วนกุศลให้แก่ดวงวิญญาณของบรรพชนและญาติที่ล่วงลับ ซึ่งได้รับการปล่อยตัวมาจากนรกที่ตนต้องจองจำอยู่เนื่องจากผลกรรมที่ตนได้เคยทำไว้ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ โดยจะเริ่มปล่อยตัวจากนรกในทุกวันแรม 1 ค่ำเดือน 10 เพื่อมายังโลกมนุษย์โดยมีจุดประสงค์ในการมาขอส่วนบุญจากลูกหลานญาติพี่น้อง ที่ได้เตรียมการอุทิศไว้ให้เป็นการแสดงความกตัญญูกตเวทีต่อผู้ล่วงลับ หลังจากนั้นก็จะกลับไปยังนรก ในวันแรม 15 ค่ำ เดือน 10
ช่วงระยะเวลาในการประกอบพิธีกรรมของประเพณีสารทเดือนสิบจะมีขึ้นในวันแรม 1 ค่ำถึงแรม 15 ค่ำเดือนสิบของทุกปีแต่สำหรับวันที่ชาวใต้มักจะ นิยมทำบุญกันมากคือวันแรม 13-15 ค่ำ ประเพณีวันสารทเดือนสิบโดยในส่วนใหญ่แล้วจะตรงกับเดือนกันยายน

การยกหฺมฺรับ[แก้]
ในวันแรม 15 ค่ำ เดือนสิบ ซึ่งเป็นวันยกหมฺรับ ต่างก็จะนำหมฺรับพร้อมภัตตาหารไปวัด โดยแต่ละคนจะแต่งตัวอย่างสะอาดและสวยงาม เพราะถือเป็นการทำบุญครั้งสำคัญ วัดที่ไปมักจะเป็นวัดใกล้บ้านหรือวัดที่ตนศรัทธา การยกหมฺรับไปวัดอาจต่างครอบครัวต่างไปหรืออาจจัดเป็นขบวนแห่ ทั้งนี้เพื่อต้องการความสนุกสนานรื่นเริงด้วย วัดบางแห่งอาจจะจัดให้มีการประกวดหฺมฺรับในส่วนของจังหวัดนครศรีธรรมราชนั้น ได้จัดให้มีขบวนแห่หมฺรับอย่างยิ่งใหญ่ตระการตาในงานเดือนสิบทุก ๆ ปี โดยมีองค์กรทั้งภาครัฐและองค์กรเอกชนต่างส่งหฺมฺรับของตนเข้าร่วมขบวนแห่และร่วมการประกวด ซึ่งในช่วงเทศกาลนี้สามารถจูงใจนักท่องเที่ยวให้มาท่องเที่ยวจังหวัดนครศรีธรรมราชมากยิ่งขึ้น
เมื่อขบวนแห่หฺมฺรับมาถึงวัดแล้ว ก็จะร่วมกันถวายภัตตาหารแก่ภิกษุสงฆ์ เสร็จแล้วจะร่วมกัน “ตั้งเปรต” เพื่อแผ่ส่วนบุญส่วนกุศลให้แก่ผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว ในอดีตมักตั้งเปรตบริเวณโคนต้นไม้หรือบริเวณกำแพงวัด แต่ปัจจุบันนิยมตั้งบน “หลาเปรต” โดยอาหารที่จะตั้งนั้นจะเป็นขนมทั้ง 5 หรือ 6 อย่างดังกล่าวข้างต้น รวมถึงอาหารอื่น ๆ ที่บรรพชนชอบ ตั้งเปรตเสร็จแล้ว พระสงฆ์จะสวดบังสุกุล โดยจับสายสิญจน์ที่ผูกไว้กับหลาเปรต เมื่อพิธีสงฆ์เสร็จสิ้น ผู้คนจะร่วมกัน “ชิงเปรต” โดยการแย่งชิงอาหารบนหลาเปรต ทั้งนี้นอกจากเพื่อความสนุกสนานแล้วยังมีความเชื่อว่า หากใครได้กินอาหารบนหลาเปรตจะได้รับกุศลแรง เป็นศิริมงคลแก่ตนเองและครอบครัว เสร็จสิ้นการชิงเปรตต่างก็แยกย้ายกลับบ้านด้วยใจอิ่มบุญ

สัญลักษณ์ของขนมที่ใช้ในการจัดหฺมฺรับ

* ขนมพอง เป็นสัญลักษณ์แทนเรือ แพ ที่บรรพบุรุษใช้ข้ามห้วงมหรรณพ เหตุเพราะขนมพองนั้นแผ่ดังแพมีน้ำหนักเบาย่อมลอยน้ำ และขี่ข้ามได้

* ขนมลา เป็นสัญลักษณ์แทนแพรพรรณ เครื่องนุ่งห่ม เหตุเพราะขนมลามีรูปทรงดังผ้าถักทอ พับ แผ่ เป็นผืนได้

*ขนมบ้า เป็นสัญลักษณ์แทนลูกสะบ้า สำหรับใช้เล่นต้อนรับสงกรานต์ เหตุเพราะขนมบ้ามีรูปทรงคล้ายลูกสะบ้า การละเล่นที่นิยมในสมัยก่อน

* ขนมดีซำ เป็นสัญลักษณ์แทนเงิน เบี้ย สำหรับใชัสอย เหตุเพราะรูปทรงของขนมคล้ายเบี้ยหอย

* ขนมกง(ไข่ปลา) เป็นสัญลักษณ์แทนเครื่องปรัดับ เหตุเพราะรูปทรงมีลักษณะคล้ายกำไล แหวน

* ลาลอยมัน เป็นสัญลักษณ์แทนฟูก และหมอน ซึ่งมีในบางท้องถิ่น

การตั้งเปรต
ใน การทำบุญสารทเดือนสิบ ลูกหลานจะทำขนม หรืออาหารนำไปวางในที่ต่างๆของวัด ตั้งที่ศาลาซึ่งเป็นศาลาสำหรับเปรตทั่วไป และริมกำแพงวัด หรือใต้ต้นไม้ สำหรับเปรตที่ปราศจากญาติ หรือญาติไม่ได้ทำบุญอุทิศให้ หรือมีกรรมไม่สามารถเข้าในวัดได้ พิธีกรรมทำบุญอุทิศส่วนกุศลทำได้โดยการแผ่ส่วนกุศล และกรวดน้ำอุทิศให้ เมื่อเสร็จลูกหลานจะมีการแย่งชิงขนม และอาหารกันที่เรียกว่า “ชิงเปรต”

*วิธีการทำขนมลา
ทำไมจึงเรียกว่า ขนมลา คำว่า ขนมลา ชื่อเรียกนี้มี่ที่มาอยู่ 2 -3กระแส กระแสด้านความเชื่อ กระแสที่ 1. น่าจะมาจากกะลา (กะลามะพร้าว) เพราะสมัยก่อนยังไม่มีกระป๋องเพื่อใส่แป้งในการทอดลา จึงใช้กะลามะพร้าว (ชาวใต้เรียกว่า “พรก”) นำมาเจาะรูเล็กๆหลายๆรู ขนาดรูเท่ากับไม้จิ้มฟัน เมื่อตักแป้งใส่แล้วจึงแกว่งส่าย (ชาวใต้เรียกว่า “ทอดลา”)แกว่ง เป็นวงกลมไปตามรูปกระทะ แป้งที่ดีเส้นจะต้องไม่ขาด และเส้นต้องเล็กเท่ากับเส้นด้าย สีแป้งสะท้อนแวววาวเป็นประกาย ถ้าเส้นแป้งใหญ่จะเป็นปัญหาด้านความเชื่อที่ว่า “เปรตจะกินขนมลาไม่ได้” เพราะขนมลาเป็นความเชื่อมาตามประเพณีว่า ใช้แทนแพรพรรณ เสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่ม หรือเป็นอาหารให้กับบรรพชนผู้ที่ได้ล่วงลับไปแล้ว ส่วนใหญ่คนที่ตายไปแล้วจะตกนรกกลายไปเป็นเปรต รูปร่างผอม สูงใหญ่ ตาโปน มีปากเท่ากับรูเข็ม ดังนั้นเส้นของขนมลาจะต้องเล็ก เหนียวนุ่มเป็นประกาย ไม่ขาดสายเหมือนกับเส้นไหมสอดรูเข็มได้ กระแสที่ 2. น่าจะมาจากการเช็ดกระทะด้วยน้ำมัน ชาวใต้เรียกว่า “ลามัน”คือการทาเช็ดกระทะ เพราะทุกครั้งที่มีการทอดแป้งลาลงในกระทะจะต้องมีการ “ลามัน” ทุกครั้ง ถ้าเป็นลาแผ่น ลามัน 1 ครั้งจะลอกดึงแผ่นลาได้ 2 แผ่น ถ้ามากกว่านั้นแป้งจะติดกระทะ ลอกดึงขึ้นไม่ได้ การลอกดึงแผ่นลา ชาวใต้เรียกว่า “การพับลา” ดังนั้นหากไม่มีการลามัน แผ่นลาจะพับหรือลอกดึงขึ้นจากกระทะไม่ได้ แป้งจะติดกระทะ ความสำคัญของการ “ลามัน” ตรงนี้จึงอาจเป็นที่มาของคำว่า “ขนมลา” กระแสด้านความน่าจะเป็น.


อ้างอิง
เล่าเรื่องเมืองคอน : งานบุญเดือนสิบ-ขนมลา | Phuket Outdoor

 

กราบหลวงปู่ทวดที่เคารพอย่างสูง
สวัสดีครับคุณนวลและลูกหลานหลวงปู่ทวดทุกท่านครับ

 

กราบสมเด็จหลวงพ่อทวด

สวัสดียามเที่ยง คุณtawanrise และทุกท่านค่ะ

 

***จองขนมลาครับ***

 

กราบสมเด็จหลวงพ่อทวด
สวัสดียามเย็นค่ะ

 

กราบหลวงปู่ทวดที่เคารพอย่างสูง

สวัสดีทุกๆท่านครับ

 

กราบสมเด็จหลวงพ่อทวด

 

เสี่ยรุ่งจองขนมลา
ผมน้องพล จองปู่ทวดเด้อเอื้อยนวล อิอิ

 

***สวัสดีครับ ทิดพล รวย รวย รวย***

 

***สวยมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ***

 

หวัดดีครับเสี่ย
พึ่งกลับจาก ตจว.ครับ ไปเที่ยวสุรินทร์ พาแม่ไปเที่ยวโคราชตามนัดครับผม อิอิ
สบายดีนะครับ ฝนตกทั่วฟ้าบ่เสี่ย

 

กราบสมเด็จเจ้าพระราชมุนีสามีรามคุณูปมาจารย์
(หลวงพ่อทวด เหยียบน้ำทะเลจืด)

โย เถโร โพธิสตฺโต อิติภควา อิมาย ชนาย อาคนฺติ นโม ตสฺส โพธิสตฺตสฺส อิติภควโต เถรสฺส อตฺถุ
[อันว่าพระเถระรูปใดเป็นพระโพธิสัตว์ ที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้มีโชคย่อมมาสู่ชน (หรือบุคคล) ผู้นี้
อันว่าความนอบน้อมขอจงมีแก่พระเถระ ผู้เป็นพระโพธิสัตว์ ที่ได้ชื่อว่าผู้มีโชครูปนั้น]

ที่มา

 

กราบสมเด็จหลวงพ่อทวดค่ะ

เดือนตุลาคม คงได้มีโอกาสไปวัดสุวรรณคีรีอีกครั้งค่ะ
ไปทอดกฐินในวันที่ 27 ตค.56

อ่านหนังสือประวัติวัดสุวรรณคีรีมาค่ะ

วัดสุวรรณคีรี นามประชาชนเรียกว่า วัดออก เป็นวัดราษฎร์

ตั้งอยู่ฝั่งช้าย (ฝั่งตะวันตก) ของคลองบ่อยาง กล่าวว่าตามสมัยปัจจุบัน
ตั้งอยู่ในหมู่ที่ ๒ ตำบาลแหลมสน อ.เมือง จ.สงขลา นามผู้สร้างไ่ม่ปรากฎแจ่มแจ้ง แต่พอสันนิษฐานได้ตามคำโคลง ซึ่งเจ้าพระยาวิเชียรคีรี(เม่น) เจ้าเมืองสงขลาคนที่ ๖ แต่งไว้ดังนี้

วัด ไทธิเบศวรร์ จอมนรินทร์
สุ สวรรค์คัลลัยถวิล สร้างไว้
วรรณ ประโยชน์เพิ่มภิญ โญยศ กันนา
คีรี ล้างลงราบได้ สร้างเชตุำพนถวาย

สันนิษฐานตามคำโคลงนี้ ทำให้ลงความเห็นว่า เจ้าเมืองสงขลาคนใดคนหนึ่งเป็นผู้สร้าง ทั้งสันนิษฐานตามชื่อวัดด้วย ก็น่าจะลงความเห็นว่า หลวงสุวรรณคีรีสมบัติ (เหยียง แซ่เฮา) เจ้าเมืองสงขลาคนที่ ๑ เป็นผู้สร้าง แต่ยังไม่พบหลักฐานแจ่มแจ้งว่าเกี่ยวข้องกับวัดนี้อย่างไร
ฉนั้น จึงลงความเห็นให้ หลวงสุวรรณคีรีสมบัติ (บุญหุ้ย) เจ้าเมืองสงขลา คนที่ ๒ เป็นผู้สร้าง เพราะมีถาวรวัตถุที่ประกอบความนี้เป็นหลักฐานคือ
คำจารึกที่เจดีย์หินแบบจีน ซึ่งสร้างไว้บนลานหน้าโรงอุโบสถวัดสุวรรณคีรี มีคำจารึกทั้งภาษาไทยและภาษาจีน ดังนี้

กระหม่อมฉัน เจ้าพระยาสงขลา (ฮ่อ บุญหุ้ย) น้อมเกล้าถวายไว้ ก่อสร้างปีมะเส็ง สำเร็จปีมะเมีย วันที่ ๒๙ มีนาคม พ.ศ.๒๓๔๑

ค่อยมาต่อค่ะ ไปทำพวงมาลาก่อนเดี่ยวไม่เสร็จ

 

พี่นวลครับ พระเครื่องรุ่นเก่าของที่วัดยังเหลืออีกไหม เดือนหน้าจะไปที่วัดครับ

 

กราบหลวงปู่ทวด และขอสวัสดียามเช้ากับพี่นวล เสี่ยล้างใจ พี่รุ่ง และคุณพล ด้วยนะครับ ขอให้เช้านี้เป็นเช้าที่มีความสุขของการเปิดทำงานวันแรกของสัปดาห์

 

สวัสดีครับทุกๆท่านฝากตัวเป็นน้องใหม่สักคนครับ รบกวนฝากพิจารณาหลวงปู่ทวดปี24 ด้วยครับ