อัลบั้มพระ ประวัติ และวัตถุมงคล

พระบูชาคุณ

หลวงพ่อบุญอุ้ม อาภสฺสโร




ขอบพระคุณบทความจากคุณ kampol
พระบูชาคุณ
พิธีอาบน้ำมนต์พระจันทร์ ๒๘ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๕
พระอาจารย์บุญอุ้ม อาภฺสสโร วัดป่าโนนแพง หมู่ที่๕ ต.บ้านแพง อ.บ้านแพง จ.นครพนม
เมตตาให้มาเพื่อแจกเป็นที่ระลึกในงาน ฌาปนกิจ คุณแม่สุภา(สมบัติ) แสงสงวน วันเสาร์ที่ ๘ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๕



มูลเหตุการณ์สร้าง พระบูชาคุณนี้พระอาจารย์บุญอุ้ม อาภสฺสโรท่านดำริสร้างเองเพื่อบูชาคุณพระพุทธ คุณพระธรรม
คุณพระสงฆ์ คุณบิดามารดา คุณครูอุปัชฌาย์อาจารย์ คุณพระมหากษัตริย์ บูชาด้วยใจบริสุทธิ์อันมีความหมายมากมาย
มวลสารมงคลในองค์พระบูชาคุณประกอบด้วย เกล็ดแก้วในพระอุโบสถวัดพระศรีรัตนศาสดาราม(วัดพระแก้วมรกต)ที่ชำรุด
ถ้วยเสวยขององค์ในหลวงที่ใช้จนชำรุดป่นเป็นผงละเอียด,ผงเกสรดอกไม้,แป้งเสก,น้ำสรงมือเจ้าคุณปู่พระจันโทปมาจารย์(คำพัน จันทู

ปโม),หินงอกเป็นเกล็ดแก้วจากถ้ำประเทศลาว,และผงมงคลต่างๆที่พระอาจารย์บุญอุ้ม อาภสฺสโรได้เก็บรวบรวมแล้วมอบให้มา
ผสมมวลสารให้เข้ากันแล้วกดพิมพ์เป็นองค์พระด้วยมือขึ้นทีละองค์ โดยไม่ใช้การปั๊มพระจากโรงงานแต่อย่างใดจำนวนการสร้าง ห้าพัน

องค์

เข้าพิธีมหาพุทธาภิเษก ในพิธีอาบน้ำมนต์พระจันทร์ครั้งที่ ๕ ณ.วัดป่าโนนแพง
วันที่ ๒๘ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๕ แล้วนำพระบูชาคุณนี้แช่ในน้ำมนต์พระจันทร์ในวันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๕
พระบูชาคุณนี้พระอาจารย์บุญอุ้ม อาภสฺสโร ท่านสร้างด้วยใจตีค่า หนึ่งองค์พระเท่ากับหนึ่งชีวิต มีความเป็นมงคลพุทธคุณเปี่ยมล้น ให้

ไว้แก่ลุกศิษย์ ลูกหลานผู้ที่สมควรได้บูชาติดตัว ให้เป็นมงคลตัวผู้นั้นตลอดไป
..........................................................................................



พิธีอาบน้ำมนต์พระจันทร์ครั้งที่ ๕
พระอาจารย์บุญอุ้ม อาภัสสโร วัดป่าโนนแพง อำเภอบ้านแพง จังหวัดนครพนม
วัตถุมงคลที่หลวงพ่อดำริสร้าง มี
สามทหารเสือ กับ หนึ่งพระบูชาคุณ
สามทหารเสือ ที่หลวงพ่อกล่าวถึงคือ
๑ พระผงหน้าตรงหลวงพ่อบุญอุ้มพิมพ์ล้อแม็ค
๒ ขุนช้างหลังแม่นางกวัก
๓ ขุนแผนหลังกุมารกวัก

ส่วนพระบูชาคุณ อีกหนึ่ง หลวงพ่อดำริให้สร้าง หลังจากพระรุ่นสามทหารเสือได้สร้างแล้ว
วัตถุมงคลทั้งสี่อย่าง หลวงพ่อบุญอุ้ม อาภัสสโร ให้เอาเข้าพิธีมหาพุทธาภิเษก
ในวันที่ ๒๘ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๕ อันเป็นวันทำพิธีอาบน้ำมนต์พระจันทร์ครั้งที่ ๕ ที่วัดป่าโนนแพง

 

พระครูพิพิธธรรมาธร(หวั่น กุสลจิตฺโต) โสภณ บุญสุข
วัดคลองคูณ ตำบล คลองคูณ อำเภอ ตะพานหิน จังหวัด พิจิตร
หลวงพ่อหวั่น เป็นพระเกจิอาจารย์ที่มีกาลพรรษาสูงรูปหนึ่ง ท่านสร้างวัตถุมงคลออกมาในแบบเนื้อผงผสมมวลสารมากกว่า เนื้อโลหะโดยเฉพาะพระนางพญาผงใบลานนั้นเด่นในทางเมตตามหานิยมเยี่ยมมากทีเดียว ส่วนตะกรุดสาลิกาคู่เยี่ยมในทางมหานิยม ผู้คนชาวบ้านเขาโจษขานกันมานานแล้วว่า หลวงพ่อหวั่นนั้นท่านเป็นพระที่เมตตาสูง ท่านปล่อยวางจากลาภสักการะ อดิเรกลาภต่างๆหลวงพ่อหวั่น ท่านไม่ได้ยินดีปัจจัยไทยทานต่างๆท่านวางไว้เหมือนไม่สนใจใยดี นอกจากเป็นพระเถระที่ยึดสันโดษเป็นที่ตั้งแล้วในเรื่องกฤดาอภินิหารต่างๆ ชาวบ้านเล่าว่าท่านนั้นเก่งมากทั้งในด้านเมตตาคงกระพันชาตรี โดยเฉพาะวัยรุ่นในย่านตะพานหินที่หัวนิยมชื่นชอบหนักในทางต่อสู้ตีรันฟันแทงแล้วจะต้องพกตะกรุดโทน หลวงพ่อหวั่น ติดตัวเพื่อช่วยใน ยามคับขัน
อัตตะประวัติ
พระครูพิพิธธรรมาทร มีนามเดิมว่า หวั่น นามสกุล แพนนท์ เกิดเมื่อวันที่ ๒ กันยายน ๒๔๗๘ ตรงกับวันจันทร์ขึ้น ๑๑ คํ่าเดือน ๙ ปีกุน ที่บ้านคลองคูณ หมู่ที่ ๒ ตำบลคลองคูณ อำเภอ ตะพานหิน เมืองพิจิตร โยมบิดามีนามว่า นายหมึก เป็นหมอกลางบ้านหรือแพทย์แผนโบราณ โยมมารดาชื่อ นางขอด แพนนท์มีพี่น้องรวมทั้งหมด ๑๑ คน ผู้ชาย ๕ คนผู้หญิง ๖ คน ส่วนหลวงพ่อหวั่น ท่านเป็นลูกคนที่ ๔ ของครอบครัว
อุปสมบท
เมื่ออายุย่างเข้าปีที่ ๒๑ พ่อแม่จึงจัดการนำไปฝากเป็นศิษย์วัดเพื่อเรียนท่องคำขานนาคแล้ววันมงคลแห่งชีวิตก็มาถึงวันที่ ๗ กรกฎาคม ๒๔๙๙ตรงกับวันเสาร์ ขึ้น ๘ คํ่า เดือน ๖ ปีวอก ท่านจึงได้เข้ารับการอุปสมบทเป็นพระภิกษุ ในพัทธสีมาของวัดคลองคูณ โดยมี พระครูพิเศษ ธรรมรัตน์ วัดหาดแตงโม อำเภอ ตะพานหิน เป็นพระอุปัชฌาย์ พระใบฎีกานนท์ วัดไผ่หลวง เป็นพระกรรมวาจาจารย์และ พระธรรมธร สง่า วัดไซลงโขน เป็นพระอนุสาวนาจารย์ได้รับนามฉายาว่า “กุสลจิตโต” เมื่อบวชในพระศาสนาแล้วท่านตั้งใจแน่วแน่ในการสวดร้องท่องบ่นเจ็ดตำนานสิบสองตำนาน จนญาติโยมต่างร่วมอนุโมทนาบุญกับท่าน และญาติโยมชาวบ้านคลองคูณ ต้องการให้ท่านครองผ้ากาสาวพัตรอันเป็นหลักชัยในทางพระพุทธศาสนาไปนานๆประกอบกับท่านนั้นเป็นลูกหลานชาวบ้านนี้ ซึ่งก็ไม่ทำให้ญาติโยมผิดหวังเนื่องจากหลวงพ่อหวั่นแม้จะเป็นสัทธิวิหาริกคือหมายความว่า หลวงพ่อหวั่น ท่านเป็นผู้ก้าวเข้ามาใหม่ในอารามแห่งนี้ก็จริงอยู่แต่ท่านเป็นพระหนุ่มผู้ เคร่งครัด ในพระธรรมวินัยเป็นยิ่งนัก เร่งเรียนทำวัตรสวดมนต์และศึกษาข้อวัตรปฏิบัติทาง พระศาสนาอันเป็นคำสอนของพระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าโดยไม่ละความเพียรพยายามที่จะเรียนรู้จนญาติโยมศรัทธาทั้งหมู่บ้านเมื่อบวชได้ ๓ พรรษาจึงได้รับความไว้วางใจให้เป็นผู้ดูแลพระบวชใหม่ภายในวัดหรือเรียกว่า แต่งตั้งเป็นรักษาการแทนเจ้าอาวาสนั้นเอง
สายอาคม
หลวงพ่อหวั่น ท่านนับได้ว่าเป็นพระเกจิอาจารย์เป็นที่เคารพกราบไหว้ของคนในอำเภอ ตะพานหินและถิ่นย่านใกล้เคียงในภาคเหนือตอนล่าง นครสวรรค์ พิจิตร พิษณุโลก อุตรดิตถ์ ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ที่เข้มขลังมากๆในเรื่องตะกรุดสาลิกา และตะกรุดมหาอุด ท่านได้เมตตาบอกกับผู้เสนอบทความว่า ท่านทำตะกรุดตั้งแต่พรรษายังไม่มากนักคือท่านได้ตำรามาจากของเก่าแก่ในวัดซึ่งเป็น ยันต์ที่หลวงปู่จันทร์ท่านได้เขียนเอาไว้และบอกสรรพคุณของตะกรุดแต่ละชนิดประกอบกับหลวงพ่อหวั่นท่านพอเข้าใจภาษาขอมได้อยู่ในระดับหนึ่ง จึงไม่ใช่สิ่งแปลกสำหรบท่านที่จะเขียนยันต์ลงในตะกรุด เมื่อลงตะกรุดแรกๆก็แจกให้กับญาติพี่น้องกันก่อนเพราะถือว่าในขณะนั้นท่านเป็นพระที่บวชใหม่ เมื่อญาติพี่น้องเอาไปใช้เกิดอภินิหารต่างๆในด้านเมตตาโชคลาภตลอดจนคงกระพันชาตรีตะกรุดพระหวั่นในยามนั้นจึงขยายวงกว้างแห่งความศรัทธาสู่ญาติโยมไปทั่ว ทำให้สมภารหนุ่มในขณะนั้นต้องสงเคราะห์ญาติโยมที่มาขอตะกรุดท่านตลอด
ครูบาอาจารย์ในสายอาคมของท่านที่ไม่กล่าวถึงเลยไม่ได้ บิดาของหลวงพ่อหวั่น เป็นนักเล่นอาคม นับได้ว่าเป็นผู้ขมังเวทย์อีกคนหนึ่งในย่านคลองคูณ เพราะหมอหมึก โยมบิดาของท่านเป็นหมอแผนโบราณที่ชอบและฝักใฝ่ในเรื่องคาถาอาคมจนถือกันว่าขึ้นชั้นระดับแถวหน้าของชาวบ้านย่านคลองคูณเพราะเมื่อ ๕-๖๐ปี ก่อนยังถือว่าบ้านคลองคูณ อยู่ในถิ่นกันดารที่การเดินทางยังยากเข็ญอยู่นอกจากเกวียนหรือม้าแล้วก็ทางเรือเท่านั้นที่สะดวก ใครถูกผีเข้าเจ้าสิงก็ต้องวิ่งโร่ไปที่บ้านหมอหมึกและส่วนมากจะหายเสียด้วยจึงทำให้ชื่อเสียงลือกระฉ่อนออกไปในรัศมีกว้างในละแวกนั้น และย่านใกล้เคียงจึงมอบความไว้วางใจให้หมอหมึกเป็นผู้รักษาจะกินนํ้าหมาก ราดนํ้ามนต์ก็ไม่ขัดข้องเพราะ หมอหมึกถือว่าช่วย
สงเคราะห์เพื่อนมนุษย์ร่วมโลกหายทุกข์คลายโศกกันคนแล้วคนเล่า หรือเจ็บไข้ได้ทุกข์ทางร่างกายและจิตใจก็วิ่งหาหมอหมึกให้ช่วยเจียดยา บรรเทาทุกข์เวทนา ด้วยที่หลวงพ่อหวั่นพบเห็นการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ของหมอหมึก ผู้เป็นโยมพ่อหรือสมัยนี้เขาจะเรียกเสียโก้หรูว่าแพทย์แผนโบราณมาตั้งแต่เด็กๆจึงทำให้จิตใจ ของหลวงพ่อหวั่น มีแต่ความเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ผู้เกิดมาร่วมโลกเสมอด้วยญาติกันทุกคน
นอกจากหมอหมึกบิดาของท่านแล้ว หลวงพ่อหวั่นได้เรียนวิชาจากตำราของหลวงพ่อโพธิ์ วัดคลองหมาเน่า ซึ่งหลวงพ่อโพธิ์ท่านเป็นพระมอญที่ไปจากจังหวัดปทุมธานี มีความเชี่ยวชาญในการลงตะกรุดคงกระพัน ไปอยู่ที่วัดคลองหมาเน่า จนกระทั่ง มรณะภาพ ลงญาติพี่น้องของท่านที่อยู่ในจังหวัดปทุมธานี ได้เดินทางไปรับศพท่านกลับมาประกอบพิธีทางพระศาสนาและ ปลงศพที่บ้านเกิดหลังที่ทางคณะกรรมการวัดคลองหมาเน่าตลอดจนผู้ศรัทธาได้ประกอบพิธีทางศาสนาได้ระยะหนึ่ง เล่ากันว่าหลวงพ่อโพธิ์ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ ที่เข้มขลังวิชาเป็นที่เคารพศรัทธาของญาติโยมใน ละแวกนั้น นอกจากหลวงพ่อโพธิ์วัดคลองหมาเน่าแล้ว หลวงพ่อหวั่น ท่านได้ไปเรียนคาถาด้านเมตตามหานิยมกับท่านพระอาจารย์รอด ที่สำคัญและไม่กล่าวถึงไม่ได้คือหลวงพ่อจันทร์ วัดคลองคูณพระเกจิอาจารย์นามอุโฆษในอดีต หลวงพ่อหวั่นได้เรียนรู้วิชาอาคมของหลวงพ่อจันทร์ท่านได้วิธีการลงอักขระยันต์ต่างๆ ในตะกรุดตลอดจนขั้นตอนการปลุกเสกและการนั่งสมาธิ เพื่อให้วัตถุมงคลที่ได้ปลุกเสกไปเกิดมีฤทธิ์อำนาจทางพุทธคุณในด้านต่างๆ เมื่อได้ศึกษามาก็ได้ฝึกปรือจนแน่ใจว่าใช้ได้ในเรื่องพุทธคุณไม่ขาดไม่เกินความสามารถที่หลวงพ่อหวั่นท่านได้เรียนมาก็มอบให้ญาติโยมซึ่งเดินทางมาจากที่ต่างๆทั้งใกล้และไกลเมื่อมีประสบการณ์ต่างบอกกล่าวเล่าต่อๆ กันไปกระทั่งท่านนั่งต้อนรับญาติที่ต่างดั้นด้นมาหาท่าน แม้ในขณะนั้นบางคนต้องเดินเท้ามานานนับชั่วโมงโดยมิย่อท้อ เดินทางมาเพื่อให้พบกับพระอาจารย์หนุ่มท่านนี้ให้จงได้ และหลวงพ่อหวั่น ท่านเป็นผู้มีเมตตาสูงใครไปใครมาขอเมตตาอะไรจากท่านก็ล้วนแต่สำเร็จจากปากสู่หูที่บอกเล่ากล่าวต่อกันไป ชื่อเสียงของท่านหอมกระจายไปในทุกสารทิศเหมือนกลิ่นดอกแก้วที่หอมรวยรินไปกับสายลมในยามรุ่งอรุณ เกียรติคุณความดีของท่านนั้นหาได้ผิดแผกไปจากความหอมแห่งบุปผาชาติในยามรุ่งสางไม่ ปัจจุบันแม้สังขารจะล่วงเลยเข้าร่วมศตวรรษแล้วก็ตาม แต่หากมีพิธีพุทธาภิเษก ในเขตจังหวัดพิจิตรตลอดจนย่านใกล้เคียงในละแวกนี้ จะต้องมีนามของท่านพระครูพิพิธธรรมาทรร่วมในพิธีฯ อยู่ด้วยเสมอทุกครั้งไป ในฉบับนี้ขอนำบทกลอนสอนลูกสอนหลานให้กตัญํูรู้บุญคุณพ่อแม่ เข้าใจว่าเป็นการเทศน์ของพระเถระรูปหนึ่งรูปใดเป็นผู้รจนาขึ้นมาซึ่งผู้เขียนได้มาในตู้โดยสาร ชั้น บ.น.ท.ของการรถไฟฯเมื่อไม่นานมานี้ เพื่อเป็นคติเตือนใจลูกๆให้มีความรักเคารพพ่อแม่คำเล็กคำน้อยอย่าได้ทำให้ท่านน้อยเนื้อตํ่าใจในวัยชรา ซึ่งในโลกปัจจุบันเท่าที่พบเห็นค่อนข้างน้อยมากที่ เทิดทูนพ่อแม่ที่แก่เฒ่าดังจะเห็นจากสื่อสารมวลชนทุกๆวันของรายการสกุ๊ปชีวิตที่มีอยู่เป็นประจำ กลอนบทนี้ชื่อว่ากลอน พ่อแก่ แม่เฒ่า เขาเขียนเอาไว้ดังนี้
พ่อแก่ แม่ก็เฒ่า จำจากเจ้าอยู่ไม่นาน จะพบจะพ้องพานเพียงเสี้ยววานของคืนวัน
ใจจริงไม่อยากจาก เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน แต่ชีพมิทนทาน ย่อมร้าวรานสลายไป
ขอเถิดถ้าสงสาร อย่ากล่าวขานให้ชํ้าใจ คนแก่ชะแรวัย คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน
ไม่รักก็ไม่ว่า เพียงเมตตาช่วยอาทร ให้กินและให้นอน คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ
เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย ร้องให้ยามป่วยไข้ ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน
เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน หวังเพียงจะได้ยล เติบโตจนสง่างาม
ขอโทษถ้าทำผิด ขอให้คิดทุกๆยาม ใจแท้มีแต่ความ หวังติดตามช่วยอวยชัย
ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง มีหรือหวังอยู่นานได้ วันหนึ่งคงล้มไป ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง

 

สุดคลาสสิกสำหรับผมครับ

 

ปิดตา ลพ.คูณ ปี ๒๕๓๖

 

น้อมกราบสมเด็จองค์ปฐม หลวงพ่อฤาษี -/\-

สวัสดียามบ่าย ขอขอบคุณทุกภาพพระสวยๆและทุกเรื่องราวดีๆจากทุกท่านด้วยคร๊าบบ

 

ทานข้าวหรือยังพี่ปู

 

มื้อกลางวันเรียบร้อยแล้วคร๊าบบ ช่วงนี้เน้นผักผลไม้เต็มที่เลยเห็นข่าวว่าอากาศจะเย็นลงอีก T T แต่หวัดก็รู้สึกจะดีขึ้นแระคร๊าบบ

 

ขอให้หายเร็วๆนะครับ

 

ดีแล้วครับ ผมโชคดีไม่ค่อยเป็นหวัด

แต่ไม่อยากพูดถึงเดี๋ยวมาเยือน :'''(
​

 

พระภาคกลาง จ.ชัยนาท
หลวงปู่สุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า

 

พระพิมพ์รูปเหมือน ครบ100ปีแห่งการมรณภาพ สมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสี ปี2515

 

เหรียญสมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสี ปี2517

 

พระรอดพรหมเสโน




พระรอดพรหมเสโนสร้างประมาณปี 2516 มีหลายพิมพ์ หลายขนาด หลายสี หลวงปูุ่บุญทึมปลุกเสกแล้วคุณอรรณพ กอวัฒนาได้นำมาจากหลวงปู่หลายพันองค์(ประมาณ 5,000 องค์)มาทำกล่องใส่และนำเข้าพิธีพุทธาภิเษกใหญ่เมื่อวันเสาร์ที่ 9 สิงหาคม 2518 อยู่ในระหว่างงานเททองหล่อรูปหลวงปู่ปาน(งานทำบุญครบรอบ 100 ปีของหลวงปู่ปาน) จัดขึ้นระหว่างวันที่ 6-10 สิงหาคม 2518


พระสุปฏิปันโนที่หลวงพ่อนิมนต์มาร่วมงานในครั้งนี้ มีรายชื่อดังนี้คือ

1. หลวงปู่ชุ่ม โพธิโก วัดวังมุย จ.ลำพูน
2. หลวงปู่ครูบาชัยวงษาพัฒนา วัดพระบาทห้วยต้ม จ.ลำพูน
3. หลวงปู่คำแสน (ใหญ่) (พระครูสุคันธศีล) วัดสวนดอก จ.เชียงใหม่
4. หลวงปู่คำแสน (เล็ก) คุณาลังกาโร วัดดอนมูล จ.เชียงใหม่
5. หลวงปู่สิม พุทธาจาโร (พระครูสันติวรญาณ) ถ้ำผาปล่อง จ.เชียงใหม่
6. หลวงปู่บุดดา ถาวโร สำนักสงฆ์สองพี่น้อง จ.ชัยนาท
7. หลวงปู่มหาอำพัน วัดเทพศิรินทร์ กรุงเทพฯ

องค์ที่ถ่ายภาพมานี้ผมเช่าจากบ้านสายลมประมาณปี 2531 องค์ละเพียง 20 บาทในขณะนั้นครับ


หมายเหตุ : พระรอดพรหมเสโนสร้างหลังจากครูบาศรีวิชัยได้มรณภาพลงแล้วในปี พ.ศ. 2481

 

สวัสดียามบ่ายๆครับพี่ตี๋ใหญ่ พี่รุ่ง คุณเอ๊ะ คุณปู คุณโญ คุณกูล คุณชาญ คุณบอย คุณภัทร์ คุณตุ้ม คุณนอร์ คุณเอ็ม คุณนาย คุณเคี้ยว คุณโอ๊ต น้องนิก และทุกๆท่านครับ

 

ขอบคุณครับพี่ตี๋ พี่โญ รู้สึกพี่ตี๋เองก็ไม่ค่อยสบายเหมือนกัน ก็ขอให้หายไวไวเช่นกันคร๊าบบ

 

ขอให้แข็งแรงๆ fit and firm ทุกๆท่านนะครับและขอให้หายป่วยหายไข้ไวๆนะครับคุณปู

 

อริยเมตตาแห่งดอนยายหอม หลวงพ่อแช่ม ฐานุสสฺโก (2)

โดย....อำพล เจน

4 ปีต่อมา
ผม คุณกมล เอกุมโนชัย และคุณสุวิทย์ เกิดพงษ์บุญโชติ เดินทางไปกราบ
•หลวงพ่อแช่มด้วยกันในวันที่ 10 กรกฎาคม 2535 เพื่อจุดประสงค์ 2 อย่างคือ เพื่อขออนุญาตสร้าง “เหรียญหยดน้ำมนต์มงคล” ของหลวงพ่อแช่ม สำหรับแจกแก่ผู้อ่านหนังสือศักดิ์สิทธิ์ และเพื่อถวายพระเครื่องจำนวน 300 กว่าองค์ ที่ผมรับธุระจากเพื่อนผู้มีจิตศรัทธาสร้างถวายนำไปถวายแทน

• ระหว่างเดินทาง คุณสุวิทย์ แสดงความประหลาดใจแก่ผมคำหนึ่งว่า
“คุณอำพลอยู่ไกลถึงอุบลฯ แต่คุณมากราบพระถึงนครปฐม”

• ผมอยากบอกว่า หลวงพ่อแช่ม คือพระในดวงใจอีกรูปหนึ่งของผม ใครไป
•กราบท่านแล้วจะรักและเคารพท่านทุกคน ผมเชื่อเช่นนั้นและเห็นท่านเป็น “อริยเมตตา” อย่างแท้จริงอีกรูปหนึ่ง ที่ยากจะพบเห็นได้ง่ายในทศวรรษนี้

• ท่านเป็นพระเถระที่เข้าพบง่ายที่สุด ไม่มีทศกัณฐ์หรือปีเตอร์กันเป็นบริวาร ไม่มีความพิเศษให้กับใคร ทุกคนเสมอกันหมด ไม่มีชั้นวรรณะเมื่ออยู่ต่อหน้าท่าน ไม่มีนายพล เศรษฐี หรือคนเข็ญใจอยู่ตรงหน้าท่าน
ตรงนั้นคือสถานที่เดียวที่ผมเห็นความเสมอภาคของมนุษยชน

• ใครไม่เชื่อ ให้ไปพิสูจน์ความจริง

• ทำไมผมรักและเคารพหลวงพ่อแช่ม ผมไม่สามารถจะตอบให้ถึงใจได้

• ความเงียบงันอ้ำอึ้งจึงเป็นคำตอบสำหรับคำถามเชิงปรารภของคุณสุวิทย์

• ระหว่างเดินทางไปวัดดอนยายหอม ผมเล่าเรื่องนักเลงเบิ้มและนักเลงไก่ให้
•คุณกมลและคุณสุวิทย์ฟังด้วย ซึ่งเรื่องนี้เป็นหนึ่งในหลาย ๆ เรื่องที่ได้เล่าไป ไม่ได้หวังว่าจะเล่าเพื่ออะไร เป็นไปเพื่อฆ่าเวลาเท่านั้น

• เราได้กราบหลวงพ่อแช่มง่าย ๆ ไม่มีพิธีการเยิ่นเย้อ เพียงถอดรองเท้าไว้
•หน้าประตูกุฏิก็ถึงตัวท่านทันที และไม่มีสิทธิพิเศษ หรือเป็นอะไรที่ดูพิเศษกว่าใครเมื่ออยู่ต่อหน้าท่าน
เราก้าวเข้าไปสู่แดนแห่งความเสมอภาค
“โชคดี โชคดี”

• อวยพรก่อนแล้วสะบัดแส้น้ำมนต์ใส่ศีรษะพวกเรา คำทุกคำของท่านล้วนแต่
•เป็นไปในทางเมตตา ปรารถนาจะให้ทุกคนอยู่เย็นเป็นสุขเสมอกัน คำร้ายน้อยหนึ่งจากปากท่านไม่เคยมีใครได้ยิน

• เราได้เสพพลังเมตตาที่แผ่ให้จนอิ่มใจพอแล้ว จึงได้ทำจุดประสงค์ที่ตั้งใจให้บรรลุและบรรลุโดยง่ายทุกประการ

• หนังสือศักดิ์สิทธิ์จะมี “เหรียญหยดน้ำมนต์มงคล” ของหลวงพ่อแช่มแจก
•เป็นที่ระลึกในไม่ช้านี้

• ขณะนั้นมีสตรีวัยประมาณ 50 ปี เข้ามากราบท่านด้วยสีหน้าอมทุกข์ และ
•กราบเรียนท่านว่าถูกโกงเงินไป 8-9 แสนบาท และขอให้ท่านช่วยบันดาลให้ผู้คดโกงนำเงินมาคืน
หลวงพ่อก็เฉยอยู่

• เธออ้อนวอนร้องขอความกรุณาให้ท่านช่วย เงินนับล้านเป็นทุกข์อันยิ่งใหญ่
•ของเธอ แต่ไม่มีใครเข้าใจได้ดีกว่าตัวหลวงพ่อเองว่าทำไมท่านจึงเฉยอยู่ นั่นอาจหมาย ความว่าท่านช่วยไม่ได้ หรือไม่มีหวังจะได้เงินคืนท่านจึงเฉยก็ไม่รู้

• ที่สุดท่านปรารภว่า
“เรามันโง่เอง อย่าว่าแต่โยมเลย ฉันเป็นพระยังล่อนเหลือแต่กระดูก เขามาบอกว่าจะเอาพระไปก่อน แล้วจะนำเงินมาถวาย 2 หมื่น ก็หายเข้ากลีบเมฆ นี่มันเป็นเวรของเราที่ทำให้เราต้องไปเชื่อเขา”

• ความทุกข์มากมายกอดกำดวงใจเธอจนหมดสิ้น ไม่มีที่เหลือพอจะทำความ เข้าใจในธรรมะง่ายๆ ที่หลวงพ่อปลอบ เธอจึงคงยืนกรานให้หลวงพ่อช่วยต่อไปไม่ หยุดยั้ง ท่านก็ปลอบประโลมด้วยคำพูดที่เปี่ยมเมตตา ยากจะถ่ายทอดให้เห็นซึ้งได้ เหมือนพ่อปลอบใจลูกว่างั้น
พอดีมีใครคนหนึ่งบูชารูปหล่อหลวงพ่อเงิน และหลวงพ่อแช่ม แล้วยกมา
•ถวายให้ท่านเจิมแป้ง ท่านเห็นก็เอะอะว่า
“นี่หลวงพ่อเงิน คิดถึงท่าน ระลึกถึงท่านแล้วเงินไหลมาเทมา นี่รูปฉันหลวงพ่อแช่ม มีแต่แช่มชื่นเบิกบาน หลวงพ่อเงินท่านเสียอายุ 87 ฉัน 86 ยังรู้สึกว่าหนุ่มปร๋ออยู่เลย ต่อไปจะเป็นฉันแล้วก็จะเท่ากัน”

• ท่านเจิมแป้งให้แล้วก็คว้าแส้น้ำมนต์สะบัดรดใส่หญิงผู้เต็มไปด้วยความทุกข์ ใบหน้าท่านอมยิ้มและกล่าวด้วยว่า
“โดนเขาโกงเงินเลยไปฟ้องปู่ ฟ้องปู่”

• อีกครู่หนึ่งมีผู้บูชาพระเครื่องของท่านมาถวายท่านเจิมแป้ง ท่านกล่าวว่า
“พระเครื่องฉันหมากัดไม่เข้า ปืนยิงไม่เป็นไร” ใบหน้าของท่านมีรอยยิ้มและกล่าวต่อไปอีกว่า “หมากัดเราก็ไม่เข้าไป ปืนก็อย่าใส่ลูก ใส่แต่แก๊ป” วันนี้หลวงพ่ออารมณ์ดีเป็นพิเศษ
และใครจะเชื่อได้ว่าประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย

• งวดวันที่ 1 สิงหาคม ตัวล่างออก 87 ผมซื้อล็อตเตอรี่ 86 ไม่ถูก
งวดวันที่ 16 สิงหาคม ผมคิดถึงคำว่าที่ “ต่อไปฉัน” ผมตาม 86 อีก 2 คู่ เลยได้เงินมาเป็นค่าขนมจังเบอร์

• ใครก็อย่าแจ้นไปหาท่านเพราะเรื่องหวยเลย เพราะว่าท่านไม่ใช่พระใบ้หวย ที่ถูกนั้นเป็นวาสนาของแต่ละคนเอง
แหม...แต่ว่าท่านให้แม่นเหมือนจับวางจริง ๆ
คนถูกก็มีวาสนาน้อย ๆ แค่นั้น....


ที่มา: สวนขลัง

 

ขอบคุณครับพี่วรรณ "ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ" จริงๆคร๊าบบ

 

หลวงปู่ศุข ชอบครับชอบ