สงสัยเรื่อง"บาปบุญกรรม"ของผมเองและพี่สาว...???

เรื่องบาป บุญ กรรม เป็นที่แคลงใจผมมาตลอด, เรื่องมีอยู่ว่า บ้านผมมีพ่อแม่ ตัวผมและพี่สาว ผมอายุ 37 เป็นพนักงานบริษัทธรรมดา พี่สาวผมอายุ 40 จบ abac เป็นเจ้านายคน เงินเดือนเป็นแสน, หลังจากพี่สาวผมเรียนจบและเริ่มทำงาน พี่สาวผมก็เริ่มเปลี่ยนไป อารมณ์ร้อน ชอบทะเลาะกับพ่อแม่ เถียง ตวาด และจะเอาทรัพย์สินมรดกเป็นของตัวเองคนเดียว จนพ่อแม่เอือมระอา เป็นอย่างนี้มาโดยตลอดจะยี่สิบปีแล้ว พ่อแม่เป็นทุกข์อย่างมาก แต่ก็ห้ามปรามทำอะไรไม่ได้ เพราะท่านก็แก่ลงเรื่อยๆ ตัวผมเองก็กล้าพูดว่าไม่เคยทำให้พ่อแม่เสียใจ คิดดีทำดีมาโดยตลอด... แต่สิ่งที่ผมสงสัยมาโดยตลอดก็คือ
*** ผมเองไม่เคยทำให้พ่อแม่เสียใจหรือร้องไห้ ทำดีคิดดีมาตลอด แต่ทำไมชีวิตไม่ค่อยราบรื่น งานการก็ไม่ดี เคยตกงาน เขาไล่ออก แฟนก็เกือบทิ้ง รวมๆแล้วไม่ดีเลยอ่ะ
แต่ในขณะเดียวกัน พี่สาวผมทะเลาะกับพ่อแม่ ดุ ตวาด เถียง ทำให้แม่ผมร้องไห้ ผมเห็นแม่ผมร้องไห้จนชินอ่ะครับ เป็นอย่างนี้มาตลอด สามวันดีสี่วันไข้ ครอบครัวไม่มีความสุขเลย มีแต่ทุกข์ แต่พี่ผมก็ยังอยู่ดีไม่เจ็บไม่ไข้ การงานดี ซื้อบ้านได้ 2 หลังแล้วอ่ะ, ผมยังอยู่กับพ่อแม่อยู่เลย พี่ผมเองก็ไม่อยู่บ้านตัวเองน่ะ มาอยู่บ้านพ่อแม่นี้หล่ะ...
เคยได้ยินมาว่าบาปกรรมติดจรวดเห็นทันตา ผมรอดูมาก็เกือบจะยี่สิบปีแล้ว ไม่เกิดอะไรขึ้นกับพี่สาวผมเลย มีแต่ผมนี่ดิชีวิตไม่ราบรื่นเลย...
เพื่อนๆพี่ๆ ท่านใดให้ความกระจ่างได้ช่วยไขข้อข้องใจด้วยน่ะครับ
ขอบคุณมาก

 

ท่านจขกท พึงทราบหลักที่มีในธรรมชาติว่า "สิ่งทั้งปวงย่อมไหลมาแต่เหตุเสมอ"..ความไม่ราบรื่นในชีวิตที่เกิดของท่านจขกท หรือความก้าวหน้ารุ่งเรืองของพี่สาว หาได้เกิดเพียงเพราะเหตุแห่งการทำนุบำรุงบิดามารดาด้วยดีหรือไม่ดีเท่านั้น ที่แท้ มีเหตุไกลในอดีตคือกรรมทั้งดีและชั่วที่ตนเองและพี่สาว ทำมาไว้เองในอดีตมากมายนับไม่ถ้วนที่มีส่วนจัดสรรค์สิ่งต่างๆให้ท่านและพี่สาวได้รับโดยอาการต่างๆกัน...

นอกจากเหตุไกลในอดีตแล้ว ยังมีเหตุใกล้เช่นความเพียรของตนและของพี่สาว สิ่งแวดล้อม สภาพการณ์ของธุรกิจที่ตนหรือพี่สาวประกอบอยู่ก็มีส่วนนำผลดีหรือไม่ราบรื่นมาสู่ตนได้...

เมื่อท่านจขกท ทำความดี ก็ไม่พึงเดือดร้อนใจ ทั้งไม่ควรเพ่งเล็งเพ่งโทษหวังจะเห็นพี่สาววิบัติไปเพราะบาปกรรมที่เธอล่วงเกินบิดามารดา เพราะนี่ย่อมเป็นแต่ความเสียหายของท่านจขกท ด้วยว่าเป็นพยาบาทวิตกที่มีกำลังเมื่อปล่อยให้เกิดต่อเนื่องยาวนาน..

กรรมนั้น ทั้งดีและชั่ว ไม่ได้มาส่งผลให้ใครเพราะใครอยากได้หรือไม่อยากได้รับผลนั้นเลย เำพราะไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใคร .แต่จะมาส่งผลได้เมื่อได้เหตุปัจจัยประชุมพร้อมซึ่งก็ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาอะไรๆของใครเช่นกัน..

ท่านจขกท ควรแต่จะปลื้มปิติที่ตนสามารถเป็นกตัญญูบุคคลได้อันเป็นเรื่องยากที่ใครๆจะทำได้ ท่านพึงมั่นใจว่าความดีย่อมนำแต่ผลดีเท่านั้นมาสู่ตน ...ไม่อาจนำความวิบัติใดๆมาสู่ตนได้เลย เพราะนี่คือกฏเกณฑ์สากลที่มีจริงในธรรมชาติ ไม่เปลี่ยนแปลงเป็นอย่างอื่นได้นะครับ..

 

ขอบคุณมากครับที่ให้คำแนะนำ ผมจะนำไปปฎิบัติครับ...

 

เค้าเป็นเจ้ากรรมนายเวรติดตามกันมาเอาคืนกันอยู่ค่ะ คุณก็แค่ดูเค้าไปห่างๆ ไม่ต้องออกความเห็น

 

สาธุ สาธุ สาธุ

ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นนะครับ

ความสุขมีได้โดยไม่จำเป็นต้องมีสมบัติมากมาย สมบัตินอกกายหรือจะสู้สมบัติภายใน ของทุกอย่างย่่อมมีเสื่อม มีโทรมเป็นธรรมดา แม้กระทั่งร่างกาย เราจึงควรรักษาสมบัติภายในให้อยู่กับเราไว้ตลอดเวลาและตลอดไปเป็นดีที่สุด สำหรับเจ้าของกระทู้ผมยังมองว่ายังไม่น่าจะมีปัญหาหนักหนาอะไรมากนัก เพียงแต่เราเอาข้อเปรียบเทียบผิดที่ไปหน่อย แทนที่เราจะเปรียบเทียบกับคนที่ไม่มี ไม่มีที่อยู่อาศัย ไม่มีบิดามารดา(พระอรหันต์) เป็นต้น

เราต้องมองความสุขที่เราจะได้จากทางธรรมเป็นดีที่สุด เรื่องทางโลกก็สู้กันต่อไป อาศัยขันติ วิริยะ เป็นพิเศษหน่อย อยู่กับพระอรหันต์ที่บ้านทำความดีให้ท่านสบายใจในตัวเรา เราก็มีชีวิตที่มีความสุขแล้ว

เอาใจช่วยและเป็นกำลังใจให้นะครับ

ขออนุโมทนาบุญแด่ผู้ที่ใฝ่ในธรรมมะทุกๆท่านนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ใคร่เรียนท่านจขกท เพิ่มเติมว่า การที่พ่อแม่ต้องมาประสบกิริยาอาการของพี่สาวเช่นนั้น ก็หาใช่เพราะความบังเอิญหรือเป็นใครมาลิขิตจัดแจงให้ได้ไม่ ที่แท้ เพราะท่านเองก็เคยทำบาปกรรมทำนองคล้ายๆกับที่พี่สาวกำลังทำอยู่มาก่อน..บัดนี้ กรรมเหล่านั้นได้ช่องได้ปัจจัยมาส่งผลให้ได้ลูกที่มีนิสสัยหยาบคายเช่นพี่สาว มาทำร้ายจิตใจพ่ิอแม่ เพราะเป็นผู้หลงระเริงมัวเมาในผลบุญดีที่ตนกำลังเสวยอยู่ จึงไม่ใส่ใจในเรื่องของศีลธรรมอะไร .. แม้พ่อแม่มีคุณเลี้ยงตนมาก็หาได้สำนึกไม่ แทนที่จะอาศัยพ่อแม่เพื่อการสั่งสมบุญกุศลอันมีผลมากกลับอาศัยพ่อแม่ ก่อบาปสร้างเวรภัยใส่ตนเพื่อที่จะเข้าวงจรรับทุกข์คับแค้นเช่นเดียวกับที่พ่อแม่ได้รับอยู่ในเวลานี้ น่าสังเวชนัก...

"ความไม่รู้"ว่ากรรมมีผล ย่อมเป็นอันตรายแก่บุคคล เพราะเขาย่อมบันเทิงทำบาปกรรมหนักหนาได้อย่างเต็มกำลัง ...ท่านจขกท อย่าได้นึกว่าพี่สาวจะมีความสุขใจอะไรๆเพราะการมีทรัพย์มาก ห รือมีบ้านมากหลัง..เพราะความเดือดร้อนใจในการทำบาปกรรมกับพ่อแม่นั่นแหละที่จะปรากฏในใจเขาให้ทุกข์ตลอดเวลา..พระพุทธองค์ทรงแสดงไว้ว่า ผู้ที่ล่วงศีลทำบาปอกุศลอยู่..ที่จะไม่เดือดร้อนใจนั้นไม่มีเลย...เมื่อเธอทำบ่อยจนเป็นอาจิณกรรม ย่อมมีกำลัง สามารถมาปรากฏให้ใจยึดเป็นอารมณ์ในขณะตายได้ เวลานั้น เธอจะไม่มีที่พึ่ง..แม้ทุคติวินิบาตนรกย่อมเป็นที่ไป...น่ากรุณานัก...ใครเล่าจะเป็นที่พึ่งของใครได้อย่างแท้จริงนอกจากตนเองแล้ว..หามีไม่...

ท่านจขกท คงเคยได้ห้ามปรามหรือขอร้องพี่สาวบ้างแล้วกระมัง แต่เธอคงยังไม่ยุติบาปกรรมนั้น ท่านก็พึงทราบว่าไม่มีใครหรอกที่สามารถเปลี่ยนแปลงใครได้นอกจากตนเองเท่านั้นที่จะเปลี่ยนตนเอง...

ส่วนพ่อแม่นั้น ท่านจขกท ก็อาจเกื้อหนุนพาท่านไปทำบุญและฟังธรรมบ้างตามโอกาสบางที อาจเป็นปัจจัยกระตุ้นให้บุญเก่าได้ช่ิองมาส่งผลเบียดวิบากเลวให้ตกไปได้ และพี่สาวอาจสำนึกคิดกลับตน นึกละอายในบาปที่ตนทำอยู่บ้างไม่มากก็น้อย...

สิ่งทั้งปวงล้วนไม่เที่ยง แปรผันได้ตามเหตุปัจจัยเสมอ บัดนี้ท่านจขกท พึงขวนขวายประกอบเหตุปัจจัยตามกำลังเถิด วิบากใดส่งผลเเล้ว ย่อมลดหรือหมดกำลังไป แม้ความดีที่ท่านพากเพียรทำมาย่อมได้โอกาสตามรักษาอุปการะท่านไว้ในความเกษมสวัสดีได้เช่นกัน เพียงท่านไม่ท้อเสียในระหว่างเท่านั้น นะครับ..

เป็นกำลังใจให้ท่านและพ่อแม่ พ้นวิบากที่น่าคับแค้นได้โดยเร็วด้วยอานุภาพแห่งความดี มีการประพฤติศีลศึกษาพระธรรม และเจริญกุศลทั้งหลายเนืองๆนะครับ

 

ขอบพระคุณทุกคำแนะนำน่ะครับ เป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับผม

 

เพราะชาวพุทธส่วนใหญ่ ยังไม่เข้าใจคำสอน หรือแก่นแท้ในความเป็นพุทธ แก่นแท้ในพระธรรม พระพุทธเจ้าสอนเรื่องกรรม แต่ชาวพุทธส่วนมาก ก็ยังไม่เข้าใจว่า กรรม แท้จริง เป็นอย่างไร ธรรมชาติของกรรม เป็นอย่างไร เกิดอย่างไร ให้ผลในปัจจุบันหรือที่เรียกว่าบุญบาปเป็นอย่างไร มีวิบากกรรม หรือผลที่จะได้รับในอนาคตเป็นอย่างไร

เมื่อคุณเข้าใจเรื่องกรรม ธรรมชาติของกรรม คุณจะไม่มีคำถามเหล่านี้ เพราะคุณจะทราบดีว่า ตนเองกำลังทำกรรมอะไรอยู่ และปัจจุบันตนเองประสพเคราะห์กรรมอะไร และหากย้อนมองผู้อื่นก็เช่นกัน ความเข้าใจก็จะเกิดขึ้น เมื่อเข้าใจก็ปล่อยวางไม่พยาบาทใคร เพราะทุกคนล้วนวนเวียน เวียนว่ายในทะเลกรรม หรือวัฏฏะสงสาร ด้วยกันทั้งนั้น

จงอย่าไปยินดีในลาภ ยศ สรรเสริญ เงินทอง ให้มากนัก เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นเหมือนยาพิษร้าย ทำลายให้คนเป็นทุกข์เกิดทุกข์ได้ง่าย เพราะอวิชชาครอบงำจิตเขา

หากเรามีปัญญา เราจะเห็นว่า น่าสงสารและเห็นใจเขาเหล่านั้น ที่กำลังทำบาป หรือตกนรกเพราะกิเลสครอบงำเขาให้เป็นผู้มีจิตใจต่ำ จงระวังตนอย่าให้จิตตนตกต่ำเป็นดั่้งเช่นเขาเหล่านั้น
กระผมเชื่อว่า เมื่อเราคิดดี ทำดี ผลแห่งความดีย่อมให้ผลแก่เราแน่นอน ไม่นานนักหรอก ขอให้อดทนและใจเย็นอย่ารีบร้อน เวลาในโลกมนุษย์ชั่งสั้นนัก ถ้าท่านอดทนต่อไปไม่ไหว แล้วเผลอไปทำบาปกรรม ท่านก็ต้องไปใช้กรรมในนรกอเวจี เวลาในนรกอเวจีนี่ยาวนานมากนักนะครับ แล้วท่านลองคิดดูว่ามันต่างกันแค่ไหน เพื่อให้ท่านได้มีกำลังใจไม่ทำบาป มีกำลังใจทำความดี มีกำลังอดทนต่อไปครับ เพราะผมก็ผ่านเรื่องราวต่างๆมามากมาย จึงขอให้รู้จักสร้างกำลังใจที่ดีของตน รักษามันไว้เพื่อความดี เพื่อจิตใจที่ดีของตนสืบไปครับ สาธุ

 

ขอบคุณมากครับ....

 

ผู้ที่เข้าใจ ใน กรรม ย่อมเป็นผู้รู้แจ้งในเหตุที่มาที่ไป แม้ผลที่จะได้รับก็ พอใจหรือปล่อยวาง เพราะ ผลย่อมให้ผลตามกาลเวลาของมัน

การที่เราเข้าใจในกรรม จะทำให้เรามีปัญญาสูงขึ้นมาก เพราะทำให้เราไม่ประมาทใน กรรม เมื่อเราไม่ประมาทใน กรรม และรู้ว่ากรรมย่อมให้ผล แก่ผู้ก่อ นั่นเอง

เมื่อเราปฏิบัติธรรม เราจะสามารถโยงใย กรรม ทั้งหลาย เป็นเครื่องพิจารณาได้มากมาย หมดความสงสัยใน กรรม เมื่อพิจารณาอย่างแยกคาย ก็จะทราบว่า แท้จริง กรรม เกิดด้วย เจตนา และไม่เจตนา เจตนาในกรรม เกิดได้เพราะอาศัยอวิชาและวิชา เป็นฝ่ายทำให้เกิด เมื่อเรามีปัญญามากยิ่งขึ้น อวิชาถูกทำลาย กรรมฝ่ายดีมีกำลังมาก เจตนา ทั้งหลายก็เป็นเจตนาที่ดี

เมื่อเราปฏิบัติธรรมมากขึ้น เราก็จะเรียนรู้ เจตนา ที่ไม่มีออวิชาเป็นเครื่องปรุงแต่ง ที่สุด ก็ละปล่อยวางหมดสิ้น ในเจตนา ในอวิชา ในตัณหา อุปาทาน เป็นจิตที่บริสุทธิ์ เพราะปล่อยวางได้หมดสิ้นแล้วนั่นเองครับ

 

เป็นกำลังใจให้ครับ รอต้นมะม่วงแห่งความดีของคุณให้ผลมะม่วงต่อคุณ และรอกระบองเพ็ชรแห่งบาปของพี่สาวคุณผลิตหนามให้พี่สาวคุณก่อน แล้วคุณจะมั่นใจในกฏแห่งกรรม ตอนนี้ขอให้ทำใจยอมรับ และสังเกตุผลของต้นมะม่วงแห่งความดีของพี่สาวคุณให้ผลมะม่วงต่อพี่สาวคุณจนหมดต้น และรอกระบองเพ็ชรแห่งบาปของคุณผลิตหนามให้คุณจนหมดหนาม แล้วต้องรัปประทานผลและหนามจากพันธุ์ไม้ใหม่ที่ปลูกเถอะครับ คุณจะหมดสงสัยเอง เชื่อเถอะผมเคยเจอมาแล้ว

 

ขอบคุณทุกท่านที่เป็นกำลังใจให้ครับ...

คุณ weerunsak ขอบคุณมาก ผมเริ่มเข้าใจหล่ะ...

 

ลืมอีกประเด็นหนึ่งที่สำคัญ คือ หากท่านจขกท พิจารณาทบทวนดูว่าในอดีต พ่อแม่มีอาชีพการงานสุจริตหรือหารายได้ด้วยอาการล่วงศีล ทำนองทุจริต หลอกลวงหรือโกงใครๆมาบ้างหรือไม่ (ท่านจขกท พิจารณาเองเงียบๆ ไม่ต้องนำมาตอบในที่นี้นะครับ)...หากมี ท่านพึงทราบว่า เรื่องเช่นนี้ก็เป็น"เหตุปัจจัย"อีกประการหนึ่งที่สนับสนุนให้บาปเก่าในอดีต มาส่งผลให้ลูกที่ำไม่มีศีลคิดแย่งชิงทรัพย์หรือมรดกกัน หรือทรัพย์ต้องวิบัติพลัดพรายไปด้วยเหตุต่างๆเช่นต้องเสียทรัพย์เพื่อการักษาความเจ็บป่วยของตนหรือบริวาร หรือเสียทรัพย์ด้วยเหตุอื่นใดที่ไม่สมควร...

แม้ท่านจขกทเอง ก็พึงสำรวจตนเองดูว่า ในอาชีพที่ทำอยู่ เรามีส่วนในการล่วงศีลข้อใดบ้างหรือไม่..เพราะไม่ว่าจะเป็นการล่วงศีลข้อใด ความทุกข์หรือไม่สวัสดีต่างๆย่อมมาปรากฏแก่เราได้...หากพบข้อบกพร่องก็เพียรละหรือปรับปรุงเสียเพื่อยุติการทำเหตุแห่งทุกข์ให้ตนทุกกาลนะครับ..

 

สิ่งหนึ่งที่ผมสังเกตุเองคือ แม่ผมเป็นลูกคนสุดท้อง แม่ผมมีพี่สาวสามคน พี่สาวทั้งสามคนของแม่นั้นก็จะมีลูกที่เป็นเหมือนพี่สาวของผมเลยครับ เหมือนกันเปี๊ยบเลย ชอบตวาด ดุ เถียง พ่อแม่ แต่สองในสามนั้นตายไปแล้วครับ ตายก่อนวัยอันควรด้วยอุบัติเหตุ ในบรรดาญาติๆ ก็พูดกันว่านี่หล่ะคือบาปกรรมที่ได้ทำไว้กับบิดามารดา แม่ผมสวดภาวนาไหว้พระทุกวัน เพราะไม่อยากให้พี่สาวผมเป็นยังงั้น พ่อกับแม่ผมเขาให้อภัยพี่ผมเสมอ ลูกก็คือลูกวันยังค่ำ แต่พี่ผมเขาไม่รู้สึกอะไรเลย ยังปฎิบัติตัวเหมือนเดิม (ยังมีอีกหลายเรื่อง และเหตุการณ์แรงๆ แต่ผมไม่สามารถเล่าได้)
ก็เข้าใจน่ะครับ และก็หลังๆมานี้ก็ปลงๆดีกว่า หากิจกรรมอะไรทำที่บันเทิงใจดีกว่า แต่หันไปมองพ่อแม่ทีไร ก็จะเห็นแววตาที่ไม่มีความสุข และเขาเป็นทุกข์อยู่เสมอ ผมเองก็ไม่รู้จะช่วยยังไงครับ สุดปัญญาจริงๆ

 

กรรมยุติธรรมเสมอ ลองคิดกลับกันพี่สาวคุณอาจจะไปได้สูงมากกว่านี้ แต่ได้หยุดแค่นี้เพราะกรรมปัจจุบันและต่อไปสิ่งที่เค้าทำไว้ก็จะส่งผลมาในรูปของลูกเค้าเอง
เช่นเดียวกันกับคุณที่อาจจะต้องทุกย์ยากมากกว่านี้ แต่ผลแห่งความกตัญญูมาช่วยค้ำไว้ก่อน คนกตัญญูอยู่ที่ไหนก็เจริญ อย่าได้สงสัยเลย

มันมีเหตุและผลอีกหลายอย่างแต่คุณรู้ไปก็ไม่เป็นประโยชน์ บางเรื่องไม่รู้นั้นย่อมดีกว่ารู้

 

พี่สาวผมโสดครับ คงไม่มีคู่แล้วหล่ะ

ขอบคุณทุกคำแนะนำครับ

 

คุณโพสไม่หมด โพสแต่สิ่งที่ตนอยากบอก บอกแต่ในด้านดีๆของตน ถามว่ากรรมใดทำให้เป็นอย่างนี้ ปัจจัยมันเกิดทั้งหมด ทั้งพ่อแม่ตัวเราและพี่สาว สิ่งที่ตัวคุณต้องเผชิญ สิ่งที่พี่สาวได้รับ สิ่งที่พ่อแม่ทำ ทุกอย่างที่เคยทำมาในอดีต ในระหว่างที่ลูกๆเติบโต จนกระทั่งมีการงานทำ จนมีเงินมีทองใช้ พิจารณาให้ดีอย่าเพิ่งโทษที่ใครคนใดคนหนึ่ง ครอบครัวเดียวกันแท้ๆ แต่ไม่หันหน้าพูดจา จ้องแต่จะทะเลาะ จ้องแต่จะสาบแช่ง เราสงสัยและเฝ้ารอในผลกรรมของพี่สาว อยากให้พี่สาวได้รับผลกรรม อย่างนี้คืออาฆาต แม้กับคนในในครบครัว จริงๆแล้วทุกวันที่มีชีวิตอยู่อย่างสบาย มีกินมีใช้ก็ดีมากแล้ว สมบัติมันไม่ได้สำคัญนักหรอก อย่าทำลายความเป็นครอบครัวด้วยความโลภ ความอิจฉาริษยา ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ ไม่โทษใคร

 

1) ความสำเร็จของพี่สาวคุณ เกิดจากความทะยานอยาก พออยู่ที่ทำงาน
ก็อยากมีผลงาน อยากก้าวหน้า อยากได้เงินเดือนขึ้น ..
เมื่อเหตุปัจจัยมาถึง เค้าก็ย่อมได้สิ่งที่ตนปรารถนา
มีเยอะแยะครับลักษณะแบบนี้

ทีนี้ส่วนเรื่องพี่สาวคุณ อยากได้ทรัพย์สมบัติของที่บ้านหมด
อันนี้แหละ ถ้าไม่มีธรรมะคอยห้ามคอยเป็นเบรกไว้
ความอยากมันก็จะเกินพอดี ไม่ดูเหตุดูผล ไม่ดูคนรอบข้าง
เชื้อความโลภมีแต่ส่งเสริม มันก็ไม่แปลก .. การจะแก้เรื่องนี้
ต้องเริ่มที่จะหัดสละเงินก่อน โดยเริ่มง่ายๆ คือสิ่งที่อยากสละ
เช่น ช่วยเหลือเงินทางบ้านค่าใช้จ่ายต่างๆ ให้เงินพ่อแม่ใช้
ถวายเงินให้วัดหรือพระอาจารย์ที่นับถือ ทำบ่อยๆ ถึงจะค่อยๆ
ลดเรื่องพวกนี้ได้

ส่วนเรื่องทำให้พ่อแม่ เสียใจ มันก็มีหลายสาเหตุ
คนที่มีความอยาก โดยมากพอทำงาน ก็อยากจะให้ได้ดั่งใจ
นิสัยเหลานี้พอมาอยู่ที่บ้าน มันก็จะเป็นเกิดเรื่องได้ง่าย
ส่วนกรรมที่ทำให้พ่อแม่เสียใจนั้น คงต้องรอดูผลที่จะเกิด
ต้องให้ใช้เวลาครับ ปกติก็ถ้าเห็นผลชาตินี้ก็ถือว่าเร็วแล้ว
ถ้าเร็วในชาตินี้ คุณก็ต้องดูที่รอบ 5 ปี 10 ปีครับ

2) ส่วนเรื่องของคุณ คุณไม่ได้ทำให้พ่อแม่เสียใจ อันนี้ดีอยู่แล้ว
แต่ก็อย่าลืม บำรุง ดูแล อำนวยความสะดวก ช่วยงาน พ่อแม่ด้วยนะครับ
ถึงจะดีเยี่ยมขึ้นไปอีก .. อานิสงส์ที่ดูแลพ่อแม่ ที่คาดหวังได้
คือ ถ้าคุณมีงานการ งานคุณก็จะมั่นคง มีคนรักและเคารพ
มีลูกน้องคอยช่วยทำงานให้ ไม่ใช่แบบว่าลูกน้องเก่งแล้วหนี
ออกไปเปิดบริษัทเอง แบบนี้คุณก็จะต้องเหนื่อยตลอด จนแก่

ส่วนความสำเร็จในชีวิตคุณนั้น ก็ต้องอยู่ที่ความพยายามของคุณนะครับ

่ส่วนเรื่องกรรมเก่าที่อาจเป็นปัจจัยต่อชีวิตคุณ ผมคงไม่สามารถทราบได้

 

ขอบคุณทุกคำแนะนำครับ

 

อันนี้ต้องคิดให้รอบคอบนะ .. พี่สาวคุณ เป็นคนดูแลค่าใช้จ่ายต่างๆ ให้เงินพ่อแม่ใช้อยู่หรือป่าว

ถ้าใช่ ก็ควรช่วยเหลือพี่สาว ไม่ใช่คอยแต่จะรอวันเค้ามอดม้วยนะ
ลองคิดดูถ้าคนคำจุนครอบครัวเป็นอะไร คุณจะแบกรับได้มั้ย ?