เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

(good) ขอส่งความสุขปีใหม่ให้เพื่อนร่วมห้องทุกคนครับ วันนี้ตรงกับวันพระผมทานมังสะวิรัตอย่างที่เคยบอกพวกเราไว้ และเป็นส่วนหนึ่งของกิ่จกรรมในความฝัน ขอส่งอาหารที่ทำเองมาให้ลองทานดู สลัดหลวงพระบาง ผัก ผักกาดหอม ผักน้ำ มะเขือเทศ แตงกวา หอมหัวใหญ่ ต้นกหอม ผักชี ใบสะระแหน่ ไข่ต้มสุกฝานเป็นแผ่น น้ำสลัด น้ำมะนาว น้ำส้มแอปเปิ้ล กระเทียมตำเล็กน้อย ถั่วลิสงคั่ว บุบในครก น้ำผึ้ง เกลือ น้ำมันมะกอก สูตรเดิมของคุณสิทรา พรรณสมบูรณ์ (มาใช้ชีวิตแบบแมคโครไบโอติกส์) เอาหวานนำ ผมเอามาเพิ่มกระเทียมให้ออกเผ็ดหน่อยถ้าช่างสังเกตุจะพบว่าเผ็ดฉุนกระเทียมจะออกทางหู ส่วนเผ็ดฉุนวาซาบิจะขึ้นหัว อีกจานเป็นขิงดองสูตรของภรรยาผมเองต้องใช้ขิงอ่อน ออกหวานอมเปรี้ยวครับ

 

สวัสดีปีใหม่นะคะทุกคน...มีเวลาได้อ่านหนังสือของอ.โนวา อนาลัย ได้ 5 เล่มแล้ว ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆ รู้สึกว่าสิ่งที่เราเคยคิดไม่เหมือนใคร เคยมองในมุมที่ไม่เหมือนใคร ทุกอย่างกลับมาอยู่ในหนังสือของอ.โนวา อนาลัย ความรู้สึกมันมากขึ้น ท่วมท้นขึ้น ผูกพันมากขึ้น รู้สึกว่าเรามีเพื่อน มีเพื่อนที่คิดเหมือนเรา มันรู้สึกดีจริงๆ เลยนะคะ

แล้วก็ยังมีโอกาสได้อ่านหนังสือเรื่องสนทนากับพระเจ้า จบไปทั้ง 2 เล่มแล้ว กำลังรอเล่มที่ 3 ...ยิ่งอ่านก็ยิ่งเห็นความเหมือนของหนังสือ อ.โนวา อนาลัยกับสนทนากับพระเจ้า ความรู้สึกมันพรั่งพรู่เข้ามามากมาย รู้สึกถึงพลังที่ยิ่งใหญ่

อ้อ...มีเรื่องเล่า...ก่อนปีใหม่ทุกคนในบ้านไปต่างจังหวัดกันหมด ณ.ก็ไปด้วย กลับมาวันที่ 31 กับน้องสาว เพราะคนอื่นๆ จะไปอยู่ที่ต่างจังหวัดประมาณ1เดือน พวกเรากลับมาถึงบ้าน ประมาณ 2ทุ่ม ผ่านประตูรั้วมาได้ พอถึงประตูเข้าบ้านก็ไขกุญแจลูกแรกผ่านไป พอจะไขประตูเข้าตัวบ้าน ปรากฏว่าไขไม่ได้ ทั้งที่คิดว่าในพวงกุญแจน่าจะมีกุญแจที่ไขได้ กลับไม่มี ณ.กับน้องพยายามหาทางเข้าบ้าน แต่ไม่มีทางเลย เราใจเสีย มองหน้ากันเหรอหร่อ กุญแจก็ไม่มี แล้วจะทำไงกันดี จะไปนอนกันที่ไหน ณ.นึกขึ้นได้ว่ามีคัตเตอร์ในกระเป๋า เลยให้น้องลองเอามาแงะประตู แล้วก็เห็นว่ามันล็อค 2 ชั้น เข้าไปไม่ได้แน่ๆ น้องโทรไปหาเพื่อนเพื่อจะให้มาช่วย แต่ไม่ได้รับการช่วยเหลือ เราใช้เวลาลองแงะประตูนานพอสมควร ลองแล้วลองอีก พยายามกันหลายครั้ง จนน้องสาวโมโห ณ.คิดอยู่ว่า...ต้องได้สิ เราต้องเข้าบ้านได้ ณ.เชื่อว่าเราต้องเข้าบ้านได้ ณ.ลองจัดการแงะประตูด้วยตัวเองอีกครั้ง ในใจเชื่อมั่นเต็มที่ว่าต้องทำได้ ต้องทำได้สิ...แล้วในที่สุด ณ.ก็ทำได้ เราเข้าบ้านได้จริงๆ ทั้งที่ก่อนหน้านั้นความเป็นไปได้คือศูนย์ คนที่เคยปลดล็อคประตูคงคิดว่าไม่ยาก แต่มันไม่ใช่สำหรับเรา แต่ณ.ก็ทำได้แล้ว ดีใจสุดๆ ไปเลย ...เย้ ณ.ลองจำลองเหตุการณ์ประตูล็อคอีกครั้ง แล้วทำแบบเดิม แงะแบบเดิม แต่คราวนี้ทำไม่ได้ เปิดไม่ได้ สงสัยคงทำได้ครั้งเดียว เหตุการณ์ครั้งนี้เหมือนกับเข้ามาย้ำสิ่งที่เราเชื่ออีกครั้งว่า...เราทำได้...เราทุกคนทำได้ แค่เชื่อมั่นแล้วมันจะเป็นจริง(good)

 

พระเจ้าพี่นางเธอฯ สิ้นพระชนม์​

<TABLE style="WIDTH: 480px"><TBODY><TR><TD vAlign=top></TD><TD vAlign=top>แถลงการณ์สำนักพระราชวัง เรื่องสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ สิ้นพระชนม์

สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ได้เสด็จประทับรักษาพระอาการประชวร ณ อาคารเฉลิมพระเกียรติ โรงพยาบาลศิริราช ตั้งแต่วันที่ 15 มิถุนายน 2550 ตามที่สำนักพระราชวังได้แถลงให้ทราบเป็นระยะแล้วนั้น

แม้คณะแพทย์ได้ถวายการรักษาอย่างใกล้ชิดจนสุดความสามารถ พระอาการประชวรได้ทรุดตามลำดับ และสิ้นพระชนม์เมื่อเวลา 2 นาฬิกา 54 นาที วันที่ 2 มกราคม 2551 รวมพระชันษา 84 ปี
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม ให้สำนักพระราชวังจัดการพระศพ ถวายพระเกียริตยศสูงสุดตามพระราชประเพณี ประดิษฐานพระศพ ณ พระที่นั่งดุสิตประสาท ในพระบรมมหาราชวัง
ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม ให้พระบรมวงศานุวงศ์ และข้าทูลละอองธุลีพระบาทในราชสำนักไว้ทุกข์ถวายมีกำหนด 100 วัน ตั้งแต่วันสิ้นพระชนม์เป็นต้นไป
อนึ่ง ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้ประชาชนเข้าถวายน้ำสรงพระศพฉายาลักษณ์ ซึ่งประดิษฐ์ ณ ศาลาสหทัยสมาคมในพระบรมมหาราชวัง ตั้งแต่เวลา 13 นาฬิกา ถึงเวลา 16 นาฬิกา วันพุธที่ 2 มกราคม 2551​

สำนักพระราชวัง
2 มกราคม พุทธศักราช 2551​

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>


สำนักพระราชวังเปิดให้ปชช.ถวายน้ำสรงพระศพพระพี่นางฯ
<TABLE style="WIDTH: 480px"><TBODY><TR><TD vAlign=top></TD><TD vAlign=top>เจ้าหน้าที่สำนักพระราชวังอัญเชิญพระฉายาลักษณ์สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ พร้อมด้วยเครื่องสักการะจากศาลาศิริราช 100 ปี ไปประดิษฐาน ณ ศาลาสหทัยสมาคม ในพระบรมมหาราชวัง เพื่อให้ประชาชนได้ถวายน้ำสรงพระศพหน้าพระฉายาลักษณ์ ในช่วงเวลา 13.00 น. - 16.00 น. โดยได้อัญเชิญพระฉายาลักษณ์องค์ใหม่มาประดิษฐานที่ศาลาศิริราช 100 ปี แทน เพื่อให้ประชาชนที่โรงพยาบาลศิริราชได้ถวายสักการะ และถวายความอาลัย
ส่วนบรรยากาศทั่วไปที่โรงพยาบาลศิริราช มีประชาชนเดินทางมาเพื่อถวายความอาลัยหลังจากที่ทราบข่าวในช่วงเช้า ตามประกาศของสำนักพระราชวัง ทั้งนี้ แม้จะทราบข่าวการสิ้นพระชนม์แล้ว แต่ประชาชนส่วนหนึ่งก็ยังคงมายืนอ่านประกาศสำนักพระราชวัง
ส่วนอาคารสถานที่ ทางโรงพยาบาลศิริราชได้ติดผ้าแพรสีขาว - ดำ เพื่อถวายความอาลัย 9 จุด คือที่ประตูทางเข้าด้านวังหลัง ด้านพรานนก ตึกผู้ป่วยนอก ตึกอุบัติเหตุ ศาลาท่าน้ำ รวมทั้งมีการแสดงนิทรรศการแสดงพระราชประวัติ และพระกรณียกิจของสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ที่บริเวณศาลาศิริราช 100 ปี ด้วย


</TD></TR></TBODY></TABLE>

วันนี้ตื่นเช้ามาก็มีข่าวความสูญเสียของพสกนิกรชาวไทยอย่างหาที่สุดมิได้ค่ะ..

 

เปิดดูไฟล์ สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯ.bmp

สิ่งงดงามต่างๆ ที่พระเจ้าพี่นางเธอฯ ได้ทรงสร้างไว้
ได้จารึกไว้ในดวงใจของชาวไทยและผู้คนทุกคน

ขอขอบพระคุณพระเจ้าพี่นางเธอฯ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่พระองค์ฯทรงสร้างและเป็นแบบอย่างอันดีตลอดระยะเวลาที่พระองค์ฯมีประชนม์ชีพอยู่ รู้สึกว่าพระองค์ฯทรงหมดหน้าที่ในโลกนี้แล้ว ขอให้พระองค์ฯเข้าสู่ความสงบสุขอันเป็นนิรันดร์...

 

"แสงหนึ่งคือรุ้งงาม

 

ช่วงปีใหม่คิดว่าจะอยู่บ้านตลอด ในที่สุดก็มีเหตุให้ต้องไปจนได้ล่ะครับ
ไปเขากะลาเพราะพี่สุดใจ บอกว่า ดร. กัญจีรา กาญจนเกศ
ท่านเตรียมจะมาเปิด vertex ที่นี่ ไปกับเพื่อนๆในเวปพลังจิต 6 คน
อาจารย์มากัน 3 คน ไม่ได้เตรียมการณ์ล่วงหน้าครับ

ท่านสัมผัสและเชื่อว่า บนเขากะลามีโพรงที่ต่อเชื่อมกับจักรวาลได้
ณ จุดนี้ ท่านจะมาทำการปรับสนามพลังงานจักรวาลเร็วๆนี้อีกครั้งครับ
และท่านก็หวังว่าโพรงที่ต่อเชื่อมกับจักรวาลที่เปิดขึ้นที่เขากะลา
ที่ท่านเคยสัมผัสมาครั้งก่อนนั้นจะเปิดขึ้นอีกครั้ง


เหมือนกับว่าที่นี่เป็น จุดประสานมิติ ที่อาจารย์โนวา อนาลัยกล่าวไว้ครับ
เล่าเรื่องพี่นักเขียนให้อาจารย์ท่านนี้ฟังด้วย ท่านบอกว่าน่าสนใจดี
เดี๋ยวนี้พอได้พบอาจารย์ทางด้านจิตวิญญาณทีไรก็จะเล่าเรื่อง
อาจารย์อนาลัย ให้ทุกคนฟังบ่อยๆ ไปอ่านต่อที่นี่กันนะครับ

http://palungjit.org/showthread.php?t=81557&page=66








เช้าอีกวันก็ใส่บาตรแล้วก็ไปเดินเล่นที่สามชุก ตลาด 100 ปี ที่สุพรรณฯ
เอาขนมไทยๆมาฝากระหว่างทางไปกรุงเทพฯ (ไปเยี่ยมหลานๆจอมซน )
ปีใหม่ไปไหนกันมาบ้างล่ะครับ?
น้องนกบอกนอนตีพุงอยู่บ้านแต่ไม่เห็นเข้ามาเลย คงแอบไปเที่ยวแน่เลย

 

วันนี้มีความฝันมาเล่าให้ฟังต้อนรับปีใหม่ค่ะ ถือว่าเป็นนิมิตรหมายที่ดีในฝันเราได้ไปขออภัยเพื่อน ๆ ที่ทำงานได้ตั้งหลายคนแน่ะ และเค้าก็ให้อภัยเราด้วยค่ะ เมื่อขออภัยได้แล้วก็รู้สึกว่าจิตใจของเราปลอดโปร่ง.. โล่งขึ้น เหมือนกับว่าได้เข้าไปแก้ไขอดีตให้ดีขึ้นได้.. อิอิ.. ขอบคุณพี่นักเขียนมาก ๆ ค่ะ ที่แนะนำสิ่งที่ดีดีมาให้พวกเรา.. ปีใหม่นี้ก็เลยเหมือนมีชีวิตใหม่ที่สดใสกว่าเดิมเลยค่ะ..
(deejai) (deejai) (deejai)

หมายเหตุ ทำมัยรูปอาจารย์ที่คุณ Mead โพสต์มาเหมือนเคยเห็นที่ไหนน้า.. นึกม่ายออกค่ะ..

 

โอย เพิ่งformatคอมเสร็จ ไม่งั้นก็ไม่ได้เล่นเน็ตแน่เลย
จัดการแต่drive c:ไม่รู้ว่าvirusมันจะหลงเหลืออยู่driveอื่นมั่งหรือเปล่า เจ้าพวกนี้นี่จับได้จะทุบให้น่วม

หยุด 5 วันก็เดินสายปาร์ตี้ตลอดเลย มีคืนนึงเล่นไพ่กับเพื่อนยันเช้า มัวแต่เพลินจนลืมเอาหนังสือของอาจารย์อนาลัยให้เพื่อนอ่านซะนี่ น่าทุบหัวตัวเองจริง ๆ

เมื่อวานก็พ่อพาไปหาปู่กับย่าที่ชลบุรี ป้าเลยพาไปไหว้พระที่วัดโพธิ์ บางคล้า มีค้างคาวแม่ไก่ตัวเบ้อเร้อเลย น่ารักเชียว
ถ้าเอาโชคดีไปห้อยหัวบนต้นไม้บ้างคงจะแยกไม่ออกเลยนะเนี่ย ตัวดำ ๆ เหมือนกันด้วย
จากนั้นก็ไปนั่งกินอาหารที่ร้านร่มไม้-สายธาร บรรยากาศดีมาก อาหารอร่อย เสียดายไม่มีรูปมาอวด

สรุป วันนี้เพิ่งได้พักผ่อนนอนอยู่บ้าน ได้อ่านหนังสือของอาจารย์อนาลัยไปครึ่งเล่มเอง แต่เป็นเรื่องที่ทำให้เราเข้าใจอะไรได้เยอะเลย
คืนนี้จะไปช่วยแก้ปัญหาให้กับจิตวิญญาณต่างร่างของเราในอีกมิติซะหน่อย ฝันถึงเมื่อตอนกลางวันดูเค้ายังไม่มีทางเลือก คงต้องช่วยคิดด้วยซะแล้ว

พี่mead เอารูปเจ้าน้ำชามาลงบ้างสิ ส่วนขอคำแนะนำเรื่องการเลี้ยงอ่ะ นกไม่มีหรอก
เพราะนกเลี้ยงหมาเลี้ยงแมวนะ เป็นซาดิสต์หมดเลย ชอบเล่นแรง ๆ ถึงขั้นเลือดตกยางออกทีเดียว นิสัยเหมือนเจ้าของ โหด ๆ 555

 

รูปของพี่นักเขียนสวยทุกรูปเลยค่ะ
เรื่องของ J.C. Nichols ก็เป็นอีกตัวอย่างความเชื่อมั่นในตัวเอง
ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้ ถ้าคิดจะทำ (good)
ทุกคนสู้ ๆ อยากทำอะไร ลุยเลย จะต้องมีแต่คำว่า ฉันทำได้ I CAN DO IT.

 

...ช่วงปีใหม่ของณ. ขอเล่าย้อนจากที่ไปต่างจังหวัดมานะคะ ไม่มีอะไรมากค่ะ วันหยุดวันแรก 27 ธันวาฯ ออกไปใส่บาตรพระ 3 รูป เสร็จแล้วก็ไปสภากาชาดหลังจากว่างเว้นไปนาน ซึ่งปกติ ณ.จะไปบริจาคเลือด 3 เดือนครั้งค่ะ ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 20 แล้ว บริจาคครั้งแรกสิบกว่าปีที่แล้ว แต่มีขาดหายไปช่วงหนึ่ง หายไปประมาณ 7 ปีเลย ถ้าบริจาคตลอดเลือดณ.คงทำประโยชน์ได้มากกว่านี้...แต่ 7 ปีก็ได้ประสบการณ์ที่หาไม่ได้อีกเลยทั้งทุกข์ทั้งสุข ถือว่าได้อย่างเสียอย่างนั่นแหละ...แต่ทุกวันนี้ก็รู้สึกดีกับสิ่งที่เกิดขึ้นทุกอย่าง...

 

...สิ่งที่เกิดขึ้นที่เราพบอยู่ขณะนี้ เกี่ยวกับพระพี่นางเธอฯ ณ.ไม่อยากใช้คำว่าเสียใจ และไม่อยากได้ยินด้วย เพราะมันเศร้า ณ.รู้สึกอาลัยในพระองค์ฯ ท่าน อยากใช้คำว่าขอบคุณและซาบซึ่งในพระมหากรุณาธิคุณใหญ่หลวงที่พระองค์ฯ ได้สร้างไว้ให้ อยากให้ความรู้สึกของพวกเราที่รู้สึกขอบคุณและซาบซึ้งในพระองค์ฯ กลายเป็นพลังอันยิ่งใหญ่ ที่ไปกระตุ้นให้ผู้คนอีกมากมายได้เห็นได้รับรู้ด้วยจิตวิญญาณ และช่วยกันสืบสานสิ่งที่ดีงามอันยิ่งใหญ่ต่อไป อยากให้น้ำตาที่หลั่งไหล เกิดจากความอาลัยรัก เทิดทูน และซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณ มากกว่า คำว่าเสียใจ...

 

สวัสดีปีใหม่ครับ และเสียใจกับการจากไปของพระพี่นางเธอฯ

ปีใหม่ไม่ค่อยได้ทำอะไรเท่าไหร่ อยู่ในบ้านกับแถวๆ บ้าน

รูปของพี่นักเขียนสวยดีครับ เหมือนเอาภาพถ่ายมาใส่เอฟเฟคเลย

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 15 คน ( เป็นสมาชิก 4 คน และ บุคคลทั่วไป 11 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ]​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>mead*, Bajang, LADYTUT, loveg soul2006 </TD></TR></TBODY></TABLE>

<!-- currently active users -->สวัสดีครับคุณ Soul 2006 ดีใจที่ได้พบกันอีกครับ
หายไปนานมาก เชิญเข้ามาพูดคุยกันที่ห้องวิทย์นะครับ
คนอื่นๆก็เหมือนกัน เข้ามาอ่านมาสนทนาแบบเป็นกันเองครับ

(good)

 

ถึงพระองค์ท่านได้จากเราไปแล้ว ชาวไทยทุกคนก็ไม่อาจลืมพระองค์ท่านได้
เพราะท่านอยู่ในความทรงจำที่ไร้กาลเวลาของเราตลอดไปครับ +

พี่นักเขียนระบายสีสวยจริงๆ นี่ขนาดไม่เคยใช้เทคนิคนี้ยังออกมาเหมือนและมีชีวิตชีวาสุดๆเลยครับ เคยทำแต่ใช้สำลีชุบสีหมึกแล้วปาดลงบนงานแบบง่ายๆ แต่อันนี้เป็นสีข้นๆน่าสนุกดีครับ

 

สวัสดีค่ะ คุณ Mead.. ขอบคุณหัวหน้าห้้องนะคะ คุณมีด ยังให้ความเป็นกันเองและอบอุ่นกับทุกคนเหมือนเดิมเลยค่ะ ขอบคุณ
สำหรับสาระดีๆ ที่ทุกคนนำมาแบ่งปัน และจะติดตามอ่านผลงานของคุณนักเขียน ทั้งหนังสือ และ บอร์ดนี้เพิ่มอีกคนนะคะ.. ขอบคุณค่ะ

 

(f) ขอต้อนรับคุณ soul2006 สู่ห้องวิทย์ฯค่ะ(f)

 

คุณธรรมของสัตว์ป่า

วันนี้มี VDO ที่น่าประทับใจมาฝากพวกเรา 2 เรื่องด้วยกันค่ะ
ซึ่งเกี่ยวกับ กระทำของสัตว์ป่าที่น่ายกย่องยิ่งเกินกว่าที่มนุษย์เราจะใช้คำเปรียบเปรยต่อไปได้ว่า เลวยิ่งกว่าสัตว์ป่า หรืิอไร้มนุษยธรรมเยี่ยงสัตว์ป่า ไร้คุณธรรมราวกับสัตว์ป่า จิตใจเหมือนสัตว์ป่า ฯลฯ

เรื่องแรกแสดงให้เห็นถึงความสามัคคี ความกล้าหาญและการปกป้องผู้ที่อ่อนแอกว่าของฝูงควายป่า ที่ช่วยกันปกป้องลูกควายป่าจากฝูงสิงห์โต เรื่องนี้น้องนกคงจะชอบเป็นพิเศษนะคะ เพราะตรงกับบุคลิกภาพของน้องนก
http://www.youtube.com/watch?v=LU8DDYz68kM

เรื่องที่สองแสดงให้เห็นถึงความกตัญญูของสิงห์โต สตรีผู้หนึ่งได้ไปพบเจ้าสิงห์โตตัวหนึ่งอดอาหารจนเกือบตาย และนำมันมาเลี้ยงดูจนรอดตายและมอบให้สวนสัตว์เลี้ยงไว้ หลังจากนั้นมา 6 ปี เธอได้กลับไปเยี่ยมเจ้าสิงห์โตตัวนั้นที่สวนสัตว์ ไปดูกันค่ะว่า แม้แต่สัตว์ที่เราเรียกเขาว่า เดียรัจฉาน ยังรู้จักแสดงความกตัญญูรู้คุณได้อย่างเหลือเชื่อ
https://webmail.sunflower.com/mail/attached/INBOX/373/4/AmazingHug.wmv

VDO สั้นๆทั้งสองชุดนี้ ทำให้พี่นักเขียนเข้าใจในสาระที่ท่านอาจารย์อนาลัยกล่าวว่า สัตว์โลกมีจิตวิญญาณซึ่งมีสติสัมปชัญญะต่างเผ่าพันธ์ุไปจากมนุษย์ และจิตวิญญาณเหล่านั้นจดจ่อกับโลกในทิศทางจำเพาะ และท่านได้กล่าวไว้ว่า สัตว์ทั้งหลายไม่ได้มีจิตวิญญาณที่ต่ำกว่ามนุษย์
และมนุษย์ก็ไม่ได้มีจิตวิญญาณที่สูงกว่าสัตว์โลกอื่นๆ แต่แตกต่างกัน

ผู้ที่รักสัตว์ ใกล้ชิดกับสัตว์ อาจรู้เห็นความเป็นจริงเหล่านี้ได้ไม่มากก็น้อยนะคะ
พี่นักเขียนหวังว่า VDO สองชุดนี้ คงทำให้เรามองเห็นสัตว์ป่าในทิศทางที่แตกต่างไปโดยสิ้นเชิง
จากความคิดที่ว่า พวกมันดุร้ายและไร้ความคิด ไร้ความอ่าน หรือไร้คุณธรรมที่มนุษย์เชื่อว่า มนุษย์เท่านั้นเป็นสัตว์โลกที่รู้จักหรือมีคุณธรรม

พี่นักเขียนกำลังรวบรวมเทคนิกการวาดภาพ และกำลังสร้าง diagram ง่ายๆให้พวกเราใช้เป็นหลักในการวาดภาพ ขอเวลาอีกนิดค่ะ แล้วขอเชิญชวนชาวห้องวิทย์ฯมาวาดภาพกันต่อ (rose)

 

ความฝันกับการเลือกหรือตัดสินใจ

เมื่อเราเผชิญกับเหตุการณ์ในความฝัน เรามักจะทำการตัดสินใจหรือเลือกทำบางสิ่งบางอย่างในความฝัน ซึ่งทำให้เราตระหนักได้ถึงผลลัพธ์ของการตัดสินใจและการเลือกเหล่านั้น ยามตื่นเมื่อเราเผชิญกับประสบการณ์ที่คล้ายคลึงกัน เราจะตระหนักได้ทันทีว่าเราควรจะตัดสินใจเลือกหรือทำสิ่งใด อย่างไร แต่บางครั้งเราอาจตื่นเสียก่อนที่จะตัดสินใจเลือก ทำให้เราไม่ทราบว่าเลือกไปแล้วจะเป็นอย่างไร และบางครั้งเราก็จดจำความฝันไม่ได้เอาเลย

แต่ไม่ว่าเราจะจดจำความฝันได้ทั้งหมดอย่างชัดเจนหรือไม่ก็ตาม จิตใต้สำนึกของเรามักจดจำได้ และนำความรู้จากประสบการณ์ความฝันมาใช้ทำการตัดสินใจหรือเลือกอีกครั้ง-ยามตื่น เมื่อเผชิญกับประสบการณ์หรือสถานการณ์นั้นๆ ทำให้เราสามารถตอบโต้กับสถานการณ์ได้อย่างฉับพลัน-เพื่อการอยู่รอดระดับหนึ่ง แต่ในอีกระดับหนึ่ง-การรู้เห็นสิ่งต่างๆล่วงหน้าในความฝัน ทำให้เราต้องเรียนรู้ที่จะมีคุณธรรม มีความเมตตา มีความยับยั้งชั่งใจยิ่งไปกว่าเดิม เพราะแทนที่เราจะนำความรู้เหล่านั้นไปใช้เพื่อเอารัดเอาเปรียบผู้อื่น หรือตอบสนองอย่างฉับพลันตามอารมณ์ เราควรนำความรู้เหล่านั้นไปใช้เพื่อให้ความเมตตา ให้โอกาส ให้อภัย และบางครั้งอาจต้องเสียสละให้ผู้อื่น

พวกเราเคยฟังความฝันของน้องนก ที่ฝันว่าแฟนไปเที่ยวกับเพื่อน แล้วโทรมาหาตอนสายเวลา 11 โมงและทะเลาะกันอย่างรุนแรง เมื่อตืื่นขึ้น ได้รับโทรศัพท์จริงๆเวลา 11 โมง และทราบว่าเขาไปเที่ยวกับเพื่อนจริง-ตามความฝัน น้องนกอาจเลือกที่จะทะเลาะอย่างรุนแรง ด้วยการมีความคิดว่า ตนได้รู้เหตุการณ์เบื้องหลังของแฟน และรู้เหตุการณ์ล่วงหน้าว่าเขาจะโทรมา ฉะนั้นน้องนกก็มีความพร้อมที่จะตอบสนองได้อย่างฉับพลัน โดยแฟนนึกไม่ถึงว่าน้องนกจะรู้ว่าเขาไปเที่ยวกับเพื่อน

น้องนกเป็นตัวอย่างที่ดีจากประสบการณ์ที่เล่าให้พวกเราฟังว่า ในที่สุดแล้วไม่ได้โกรธแฟน ไม่ได้ทะเลาะกัน และจบบทสนทนาลงด้วยดี
ปัจจุบันทุกขณะจิต จึงเป็นจุดผกผัน เป็นจุดพลังอำนาจ และเป็นจุดพลิกผันทุกสิ่งทุกอย่างได้เสมอด้วยการตัดสินใจอย่างมีสติ

ในกรณีของคุณน้องขจรวรรณ เป็นความฝันเกี่ยวกับการเลือกว่าจะเรียนหรือไม่ ซึ่งการเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่างในโลก ย่อมให้ผลกำไรกับผู้เรียนรู้เสมอ ดังเช่นที่พี่นักเขียนเคย Quote คำกล่าวของ Professor Victor Papanek ไว้ว่า You never learn less. ซึ่งหมายความว่า ไม่ว่าเราจะเรียนสิ่งใด เราย่อมจะไม่มีวันรู้น้อยลง หรือเราย่อมได้ความรู้เพิ่มพูนขึ้นเสมอ

หากคุณน้องขจรวรรณจะเกิดความไม่แน่ใจว่า ควรจะเลือกเรียนกับอาจารย์ท่านนี้หรือไม่ คำถามที่แท้จริงคงไม่ใช่คำถามที่ว่า คุณน้องควรจะหาความรู้เพิ่มเติมดีหรือไม่ เพราะคำตอบที่ตรงไปตรงมาย่อมเป็นคำตอบที่ว่าดีเสมอ แต่คำถามที่แท้จริงอาจเป็นคำถามที่ว่า อาจารย์ท่านนี้เป็นบุคคลที่คุณน้องขจรวรรณมีความเคารพ ศรัทธาและนับถือหรือไม่ที่จะเรียนรู้จากท่าน และคุณน้องขจรวรรณเห็นคุณค่าในวิชาที่ท่านสอนหรือไม่ เพราะนักเรียนจะเรียนและรับวิชาความรู้จากอาจารย์ได้ จะต้องมีความเคารพ ศรัทธาและนับถืออาจารย์ และตระหนักในคุณค่าของวิชาความรู้ของท่านจึงจะเรียนได้ผล

พวกเราคงเคยเป็นเด็กนักเรียนที่เรียนเก่งในบางวิชาที่เรารักคุณครูเป็นพิเศษ และอาจเป็นเด็กนักเรียนที่เรียนบ๊วยในบางวิชาที่เราไม่รักคุณครูเป็นพิเศษมาแล้วไม่มากก็น้อย แต่เมื่อเป็นเด็กเราไม่มีทางเลือก เราจำเป็นต้องเรียนทุกวิชาที่ถูกกำหนดให้เรียน หลายวิชาที่เราไม่รัก ไม่ชอบคุณครู ไม่ชอบสาระ เราแทบจะจดจำอะไรไม่ได้เลย เมื่อเราเป็นผู้ใหญ่ ความรู้สึกที่เรามีให้อาจารย์ผู้สอน มีให้วิชาที่ท่านสอนกับการสัมฤทธิ์ผลในการเรียนรู้ ก็ไม่ได้แตกต่างไปจากเดิม

หากเราปราศจากความรัก ความเคารพ ศรัทธาและนับถืออาจารย์ และปราศจากความมั่นใจในคุณค่าของวิชาความรู้ของท่าน แต่เราเห็นท่านมีลูกศิษย์ลูกหา มีผู้นับหน้าถือตามาก แม้เราจะอยากได้วิชาของท่านเพราะภาพพจน์ของท่านเพียงใด และแม้ท่านจะให้เรามากเพียงใด เราก็คงรับเอาไม่ได้ หรือรับได้ก็นำไปใช้ไม่ได้ผล การคล้อยตามสังคมส่วนใหญ่หรือวัฒนธรรม และนำเอามาเป็นปัจจัยในการตัดสินใจอาจทำให้เราตัดสินใจผิด หากมันขัดกับความปรารถนา ขัดกับอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่แท้จริงของเรา

ปัจจัยหลักที่คุณน้องขจรวรรณควรนำมาพิจารณาจากความฝัน คิืออารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดของตนเอง เพราะอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดของคุณน้องที่มีต่ออาจารย์และวิชาความรู้ของท่าน ตลอดจนอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดท่าน เป็นปัจจัยสำคัญ ที่ไม่ใช่ทำให้คุณน้องล่วงรู้ว่าอาจารย์ท่านนั้นเป็นอย่างไร ควรเรียนกับท่านหรือไม่ แต่ทำให้คุณน้องล่วงรู้ถึงสภาวะจิตของตนเองว่า เรามีอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดอย่างไรต่อท่าน เราจะเรียนจากท่านหรือรับเอาวิชาความรู้ของท่านมาได้อย่างได้ผลหรือไม่

พี่นักเขียนขอให้พวกเราอ่านหนังสือ ความฝันกับวิถีแห่งจิตวิญญาณ จากมุมมองที่พยายามเข้าให้ถึงอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดของตนเอง เข้าให้ถึงแก่นแท้ของความปรารถนา และความคิดของเรา ไม่ใช่พยายามค้นหาว่า ความฝันจะทำให้เรารู้เห็นเหตุการณ์ล่วงหน้า หรือรู้เห็นความเป็นไปของผู้อื่นที่เรารู้เห็นไม่ได้ยามตื่น แม้บุคคลที่ปรากฏในความฝันมากมายจะทำให้เรารู้เห็นหลายสิ่งหลายอย่างที่เราดูเสมือนจะล่วงรู้ไม่ได้ยามตื่น เช่นไปรู้เห็นว่าเพื่อนสนิทเห็นแก่ตน รู้เห็นเพื่อนร่วมธุระกิจคดโกง รู้เห็นคนรักไม่ซื่อสัตย์ ฯลฯ ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ประสบการณ์ที่เราควรนำมาพิจารณาในทิศทางที่ว่า ฉันได้รู้เห็นเหตุการณ์ล่วงหน้า ฉันรู้ความลับของผู้อื่น ฉันเป็นผู้ที่มีพลังิจิตเหนือผู้อื่น สามารถรู้เห็นความในของเขาได้

ในทางตรงกันข้าม ทุกสิ่งทุกอย่างที่เรารู้เห็นในความฝัน รวมทั้งบุคคลตัวตนที่เรารู้จักและไม่รู้จักในความฝัน ตลอดจนการกระทำของเขาต่อเรา ล้วนเป็นสิ่งที่แสดงให้เรารู้เห็นภาวะจิตของเรา เราเห็นเพื่อนสนิทเห็นแก่ตน เราควรตระหนักว่าความฝันแสดงให้เราเห็นถึงอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่มีต่อเพื่อนผู้นั้น ซึ่งย่อมดึงดูดความเป็นจริงนั้นๆมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงยามตื่น กล่าวอีกนัยหนึ่งได้ว่า ความระแวงที่เรามีต่อเพื่อนสนิทเหนี่ยวนำประสบการณ์ในแง่ลบมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง ไม่ใช่ในทางกลับกัน

เมื่อเราคุยกับถึงความฝันกับการฝึกฝนให้เราสามารถใช้ประสาทสัมผัสที่หกได้อย่างเป็นธรรมชาติ ความสามารถทั้งหมดไม่ได้ทำให้เรากลายเป็นบุคคลพิเศษที่ล่วงรู้อนาคต อ่านใจผู้อื่นได้ หรือล่วงรู้ในสิ่งที่เราไม่อาจรู้ได้ด้วยประสาทสัมผัสทั้งห้า แต่ความสามารถทั้งหมดทำให้เรากลายเป็นบุคคลพิเศษที่สามารถรู้จักและควบคุมตนเองได้ทั้งยามตื่น ยามหลับ ยามฝัน และสามารถควบคุมการสร้างโลกแห่งความเป็นจริงด้วยความเชื่อในแง่บวกได้มากกว่าที่เคย


ไม่ว่าเราจะฝันถึงอะไร หรือใครอย่างไร พี่นักเขียนขอให้พวกเราตระหนักในธรรมชาติความเป็นจริงที่ท่านอาจารย์อนาลัยได้กล่าวไว้เสมอๆว่า
โลกของความฝันคือ โลกแห่งความเป็นจริงหลากมิติ ซึ่งคือภาวะจิตของเรา
เรารู้เห็นเหตุการณ์ล่วงหน้าได้ในความฝัน แต่สิ่งที่ให้คุณค่ากับเราจากความฝัน ไม่ใช่ความเหนือชั้นที่รู้เขา แต่เป็นความเหนือชั้นที่รู้เรา หรือรู้จักตนเองได้อย่างแท้จริง (rose)