จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

"ตอนนี้ที่เรามีคือ เด็ก (จิต)
กับเสา (พระ)
ขาดแต่โซ่ (สติ) นี่ล่ะ
หาให้เจอกันนะคะ! สู้สู้"​

...อิอิ เห็นมีใครบ่นว่ากระทู้เงียบ
หมูหายไปทำธุระหลายวัน ไม่ได้มาช่วยพี่ๆ เฝ้ากระทู้เลย
งั้นเดี๋ยวจะเอาธรรมะมาลงสักสองสามข้อ กับขนมอีกจั๊กหน่อยเน๊าะ... ^_^


​

 

​

..."ปฏิบัติ นำสงสัย"...
ปฏิบัติให้จิตรู้ถึงสนามจริงๆ ก่อน ค่อยมาเปิดตำราเทียบกันไป
อย่าไปอ่านมาก แต่จิตไม่เคยปฏิบัติอะไรเลย
ก็จะกลายเป็นผู้รู้มาก คือมีปัญญาในแบบทางโลก
แต่ทางธรรมนี่ไม่มีปัญญาเลย​

 

​

 

สุ ด ท้ า ย ส ำ ห รั บ คื น นี้ . . .

​

 

ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 4 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 2 คน ) [ แนะนำเรื่องเด่น ]
Kim_UoonSo, Dhammanee+

ขอเสิร์ฟขนมหวานให้ทุกท่านด้วยละกันนะคะ... เสิร์ฟให้ท่านพี่เกษด้วยจ้า (ระวังเป็นเบาหวานนะคะ อิอิ)












​

 

ราตรีสวัสดิ์ค่ะทุกท่าน...
นอนหลับก็ให้มีจิตเกาะพระไว้นะคะ


​

 

ขนมหวานดูน่าทาน แต่กินแล้วสักแต่ว่ากิน กินเพื่อยังชีวิต อย่าติดในรสหวานนะจ๊ะ

 

โมทนาสาธุ อย่างนี้ต้องให้จิตตอบน่ะท่าน ใครอ่านเยอะ สมองจำมาแยะ ก็พูดอย่างนี้ได้กันทุกคน...

แต่จะทำได้หรือไม่ได้ "จิต" เท่านั้น ที่จะเป็นผู้ตอบได้ดีที่สุด สาธุ

:z4:z4:z4:z4:z4:z4​

 

.คราวหลังขนมหวานหน้าตาน่ากินแบบนี้..ขอเป็นช่วงบ่ายๆได้ป่าวคับ?

 

​

สะพานอารมณ์

ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็ตาม(ทางโลก)..ขอให้ผู้ปฎิบัติ เน้นที่จิต ดูจิต ทำไม
พระให้พวกเราดูอารมณ์จิต ว่ามีอารมณ์ใดเกิดขึ้น(บ้าง) โดยเฉพาะมีสิ่งกระทบจิตตน ..
ฝึกดูบ่อยๆ ดูชัดๆ แล้วจิตจะปราศจาก กิเลสหยาบจนถึงละเอียด
และก็จะพบกิเลสอันละเอียดของตนไปเรื่อยๆ..ลองดูนะ..สาธุ
จริงๆแล้ว ธรรมในจิตตนเองนี่แร๊ะ..สำคัญที่สุด ว่าแต่ว่า..จะหากันเจอไหม
ก่อนอื่น เราต้องมีสติปัญญาเป็นพื้นฐานกันก่อนนะ ที่พูดเนี๊ย ไม่งั้น ไม่เห็นหรอก
อาจเห็น แต่จะเห็นบ้าง ไม่เห็นบ้าง และไม่สงสัยเลยว่า ทำไม พวกเราจึงทุกข์กันอยู่
อารมณ์ใดๆของเรานี่ไง๊ เป็นสะพานเป็นตัวเชื่อมระหว่าง ทุกข์กับใจ..เหมือนสะพานไทย-ลาว

อารมณ์ใจ ก็เสมือนสะพาน คอยเชื่อม คอยนำทุกข์มาสู่ใจคนเรา นี่เอง...
หากเราตัดหรืออยู่เหนือสิ่งเหล่านี้ได้ ก็ไร้ทุกข์ทันที ทุกคนเคยได้ยินธรรมะว่า..
"คนเรา ทุกข์เพราะ คิด "
เพราะเราไปเอา ไปยึดอารมณ์ที่มันกำลังเกิดขึ้นเท่านั้น แท้จริงแล้ว
อารมณ์ใจของเรานั้น ก็คือ เจตสิก หรือธรรมารมณ์ต่างๆ
ที่มาจากสิ่งกระทบจิตทั้งนั้นเลย หากผู้ปฎิบัติ มีสติปัญญาไม่มาก ก็ตามไม่ทันแน่
ภาษาปฎิบัติ ตามไม่ทันสิ่งกระทบ ก็แปลว่า..แพ้ คือ ไหลตามกับมันไปแล้ว..
หมายถึง อารมณ์ใดๆที่กำลังเกิดขึ้นนั้น เป็นเรา เป็นของๆเราไปแย๊วววว นั่นเอง..จบกัน
คราวนี้ เก็ตยัง..หากเก็ตก็เลิกโง่กันได้นะ..สำหรับคนที่ยังมีทุกข์เล็กอยู่
นี่ธรรมสำหรับผู้ปฎิบัตินะ ไม่ใช่ธรรม คนไม่ลงมือปฎิบัติ หากไม่ปฎิบัติ ต้องแนะกันไปทำบุญภายนอกเยอะๆกันก่อน
ถึงจะมารู้เรื่อง ธรรมปฎิบัติ ทำไม คนส่วนใหญ่เข้าถึงคำว่า อามิสบูชาเท่านั้น
ก็เพราะว่า กำลังใจหรือบุญบารมีแห่งตน ยังมีไม่มากพอ
หากมาก ดูง่ายที่สุดก็คือ อยากจะปฎิบัติธรรมเหมือนกันคนอื่นๆเขา นั่นไง

หากรู้อย่างนี้แล้ว ก็อย่าไปหลงตามหาธรรมะที่อื่น หากดูจิตตนเอง ดูอารมณ์เอง ก็ยังไม่ชัด
แล้วเราจะไปดูอะไรในโลกนี้ ในโลกทิพย์ก็ตามเห่อ ไม่มีรู้จริงได้หรอก
เพราะธรรมในจิตตนก็ยังไม่มี ไม่เกิดขึ้น ก็เลยหลงไปตามหาธรรมนอกจิต..สาธุ

คืนนี้ เสนอธรรมะ คำว่า..สะพานอารมณ์...ให้ผู้ปฎิบัติ โดยเฉพาะ จิตบุญ ไปทำการบ้านมา ..
บุญภายในนี่แร๊ะ คือบุญใหญ่ที่สุด สร้างพระภายในจิตนเองนี่แร๊ะ ที่สุดของที่สุดแล้ว..
ยิ่งใครมีพระรัตนตรัยในใจตลอดเวลา ยิ่งกว่าที่สุดของที่สุดแล้ว ไม่เชื่อก็ลองไปถามพระอริยเจ้า
พระอรหันต์ท่านดูนะ..สิ่งที่พี่ภูพูดนี้ เป็นจริงไหม หากผู้ปฎิบัติเข้าอารมณ์พระรัตนตรัยกันไม่ได้
มัวไปสร้างสติปัญญาตามลำพังแห่งตนนั้น มันไม่พอหรอก ไม่พอตัดกิเลสตนเองหรอก..
กิเลสตนมันแยบยลกว่าสติปัญญาคนเรามากนัก เราคือจิต จิตกิเลสเรานี้ มันเกิดตายกี่อสงไขยแล้ว รู้กันบ้างไหม...

ภูทยานฌาน

Fb Phu Bodin /comments..30.05.14

 

.
.
.สาธุครับครู..
.แต่สิ่งที่น่ายินดีมาก คือน้องเค้าได้สติมากขึ้น
.เลิกคิดเรื่อง ขายบ้านขายช่อง เรื่องหย่า
..แล้วสามีเค้าก็หันหน้ามาคุยปรึกษาหารือกัน.
.ถึงจะแก้ปัญหายังไม่ได้ แต่แค่เพียงต่างให้กำลังใจกัน
.ความทุกข์ก็จะเบาบางลงครับ.

.ทุกอย่าง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ดับไป อย่างที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้.
.ธรรมะของพระพุทธเจ้า เป็นจริงทุกประการ..
.ผมโง่เอง ที่ไม่ยอมรับความจริง.
.แต่ทุกวันนี้ผมรู้ยอมรับหมดแล้ว.
.เพราะการยอมรับ ช่วยให้เรา
.ไม่โกรธ ไม่เคืองแค้นใคร ไม่พยาบาทอาฆาตใคร
.โกรธไปก็เปล่าประโยชน์
.แค้นไป เราคือคนที่ทุกข์
.อันนี้ผมยอมรับเลยว่า เป็นเพราะผมมาฝึกจิตเกาะพระ..
.เลยปล่อยวางอย่างนี้ได้..
..
.แต่ก็ใช่ว่าผมจะดีอะไรนะครับ.
.ตรงกันข้ามก็ยังไม่ไปไหน ยังเหมือนเดิม..
.อิอิ..
.ยังเป็นอย่างที่ครูว่าแหละครับ ได้แต่น้ำ เนื้อๆยังไม่ได้เลยครับ..
..555..
.
ขออนุโมทนาธรรมทานทั้งหลายจากทุกๆท่านนะครับ..
.ให้ธรรมะเป็นทาน ชนะการให้ทั้งปวง.
..สาธุๆๆๆๆ
.

 

..
..สาธุๆๆๆ วันนั้นไปกราบหลวงพี่สมปอง..
..ท่านก็สอนเรื่อง จิต
..ท่านบอกว่า พระพุทธเจ้าท่านเน้นเรื่องจิตมาก
..ฝากมาถึงทุกคน.
..ผมจะพยายามต่อไปครับ.
..
..สาธุๆๆ กับธรรมะของท่านพี่ภูนะครับบบบบ
...

 

มาไม่ทันตอนบ่ายทู๊กที
เข้ากระทู้ทีไร เจอแต่ช่วงดึกๆ
งั้นรับผ้าเย็นไปก่อนนะคะ อิอิ




ก่อนนอนอย่าลืมคิดถึงพระนะคะ
ขอพระคุ้มครอง
ราตรีสวัสดิ์จ้ะ

​

 

ขอเอาโพสท์เก่า...มาฉายซ้ำ อิอิ
แป๊บๆ เดียวก็กลางปี ๕๗ แล้ว
อะไรก็ผ่านไปเร็ว
แต่ขอให้ใจทุกคนไม่เปลี่ยนแปลง
คิดดี ทำดีต่อไปนะคะ
ูู^^​

 

พุทธานุสสติ...เตือนสติ
"จิตเกาะพระ"​

 

ช่วงนี้ฝันเห็นพระบ่อยมากๆ


เมื่อปลายเดือนก่อนฝันเห็นหลวงพ่อคูณมาที่บ้าน
ยืนอยู่หน้าบ้านแล้วบอกกับเราว่า
"กูจะให้มึงรวย"
แล้วหลังจากนั้นท่านก็ปูเสื่อ นั่งลงหน้าบ้าน
ล้อมด้วยสายสิญจน์ แล้วสวดคาถาอะไรสักอย่าง

ใจความประมาณคล้ายกับคาถาบารมี 30 ทัศ
เหมือนท่านสวดอวยพรให้บ้านเรา
ให้ครอบครัวเราเจริญรุ่งเรือง
ทั้งการงาน การเงิน หน้าที่ทุกสิ่งอย่าง
มีแต่ความสุข ความสงบร่มเย็น...

ไม่รู้จิตท่านมาจริงหรือเปล่า
แต่นานๆ ทีจะฝันเห็นพระมาโปรดแบบนี้
นับว่าเป็นบุญเราจริงๆ... สาธุๆ

ซึ่งภาพแรกที่เห็นท่านคือ
ภาพท่านยืนถือไม้เท้ามือขวา และยิ้มแย้มตลอดเวลา
ภาพถ่ายในโลกมนุษย์นี้ไม่ค่อยจะเหมือนกับภาพที่เราเห็นในจิตเลย
พระส่วนใหญ่ที่ท่านมาโปรดจะยิ้มแย้มเหมือน ผู้เบิกบาน...






​

เมื่อสองอาทิตย์ก่อน ฝันว่าได้ไปสอบที่ไหนสักที่
และมีพระอยู่เต็มไปหมด
เราก็แต่งกายคล้ายพระสงฆ์ นั่งบนที่นั่งเหมือนบัลลังค์อยู่ใกล้พระ
(แต่ไม่ใช่บัลลังค์ซะทีเดียวนะคะ เหมือนขั้นบันไดลดหลั่นกันมามากกว่า)
นั่งอยู่ชั้นล่างๆ แล้วก็รอพระประธานมา
ปรากฏว่าพระที่เดินผ่านหน้าเราไปตรงกลางบัลลังค์
แล้วเดินขึ้นมานั่ง ณ อาสนะตรงกลางบัลลังค์นั้นคือ
พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน
องค์ใหญ่มาก สูงมากๆ
ท่านองค์ใหญ่กว่าใครทั้งหมด
และมีรูปลักษณ์ที่งามมาก
ท่านเสด็จไปนั่งลงตรงกลาง
แล้วหลังจากนั้นก็เริ่มการสอบ... แล้วเราก็ตื่นเลย






มาวันนี้ก็ฝันอีก...ฝันว่า
พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน พระองค์เสด็จมาพร้อมกับพระอรหันต์อีกสี่ห้ารูป
มาหยุดต่อหน้าเราที่บ้านแล้วเอ่ยว่า
"ยื่นมือมาสิลูก"
จากนั้นท่านมอบเงินให้กับมือเรา
แล้วพระองค์ พร้อมพระอรหันต์ก็กล่าวอวยพรอะไรสักอย่าง
พอมีสติรู้ตัว ตื่นมาก็ลืมหมดเลย

แต่พระเมตตาจากพระในจิตที่สัมผัสได้ตอนนั้น... ไม่เคยลืม


​

...ที่เล่ามาไม่ได้จะอวดตัวว่ายังไง
แต่ความรู้สึกเวลาจิตเราได้อยู่กับพระช่างวิเศษมากจริงๆ
รับได้ถึงกระแสพระเมตตาจากพระ
และจิตรู้สึกสงบ ตื่นรู้ เบิกบาน อย่างบอกไม่ถูก

ตั้งแต่ฝึกจิตเกาะพระมา จิตก็อยู่กับพระตลอด
ท่านพ่อท่านรักและเมตตาลูกๆ ทุกคน
รวมไปถึงพระพุทธเจ้าทุกพระองค์
พระอริยสงฆ์ พระรัตนตรัย ท่านมีเมตตากับลูกๆ มากประมาณมิได้

หลายครั้งท่านมาโปรดในจิต ช่วยให้เรามีดวงตาเห็นธรรม
บ้างท่านก็มาลูบหัวเราเวลามีเรื่องสำคัญหรือให้กำลังใจในชีวิต
ธรรมะของพระพุทธเจ้าคือสิ่งที่ทำให้จิตเราได้ดีขึ้น
ทุกข์น้อยลง
และพระคุณของพระรัตนตรัยนี้มากเหลือเกินที่จะตอบแทนได้หมด

อยากให้ทุกคนกลับมารักตัวเอง ใส่ใจจิตตนเอง ดูจิตตนเองให้มาก
และรักพระพุทธเจ้า พระรัตนตรัย พระนิพพานให้ได้มากๆ
ชีวิตนี้ก็จะมีแต่เรื่องดีๆ และมีความสุขสงบ ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพาน


ปล. การพบเห็น, สัมผัส และรู้สึกทั้งหลายนี้เป็นปัจจัตตัง รู้ได้เฉพาะคนเท่านั้น​

 

โมทนาสาธุจ๊ะ...ก็ค่อยๆ แกะเปลือกของกิเลส ปลอกเปลือกของอวิชชา(ความโง่) ออกไปที่ละนิดละหน่อยน่ะ (เจ้านี้เรียนนาน เอามันทุกอย่างเหมือนกันน่ะ ไม่เป็นไร เรียนนาน ความรู้แน่น 5555 ((เหมือนใครหว๋า 555))) ดีแล้วที่ยอมรับว่าตัวเองโง่ เพราะนั้นมันแสดงให้เห็นถึงความฉลาดจะเดินเข้ามาแทนที่แล้วยังไงล่ะ...

ดีน่ะ ที่มันยังพอมีน้ำมาให้ดื่ม พอประทังความหิวไปได้บ้าง เดี๋ยวเนื้อเป็นชิ้นๆ จะตามมาเองน่ะ ถ้าเมื่อใดที่เจ้ายังไม่หยุดความเพียรเดินตามหาเนื้อ..อิๆๆๆ

:z8:z8:z8:z8​

 

*** การรับอารมณ์พระรัตนตรัย ***
​

1. เริ่มจากเราทรงฌานสูงไว้ก่อน จนทรงเอกัคคตารมณ์ (ว่าง ไม่มีความคิดใดใด) ตรงนี้จะสังเกตุว่า จิตยิ้ม ใช้คำนี้ ง่ายดีเห็นภาพ คือ จิตจะทรงพรหมวิหาร4 เต็มอัตรา เย็น ออกมาเลย ว่าง สงบ เรียบ เฉย ไม่มีนิวรณ์ เลย เขตนี้ ทรงอย่างนี้สักระยะนึง จนแน่ใจว่า ว่าง จริงๆ จิตนิ่งสนิท จริง ….*****จุดนี้สำคัญมากนะ ต้องทำให้ถึงก่อนนะ จึงจะทำลำดับต่อไป****

2. จากนั้นแล้วค่อยประคอง จุดนี้ น้อมระลึกถึง พระคุณของพระรัตนตรัย จะเป็นพระพุทธเจ้า พระธรรม หรือ พระอริยสงฆ์ ก็ได้ อย่างใดอย่างหนึ่ง ที่คิดว่า จิตเราเข้าหาท่านได้ อย่างซาบซึ้งตรึงใจ ...ค่อยๆนำอารมณ์จิตตรงนี้ เข้าไปหาพระองค์ท่านนะคะ...เหมือนเราบรรจงนำ เข็มเล็กๆไปวางบนผิวน้ำแผ่วๆ ไม่ให้เข็มจม ให้เข็มนั้นลอยได้อยู่บนผิวน้ำ เปรียบเทียบให้เห็นว่า เรากำลังเข้าไปสัมผัส รับอารมณ์พระรัตนตรัย ...เราต้องนอบน้อม ทำด้วยความเคารพอย่างสูงสุด ละเอียดอ่อน ปราณีต พระรัตนตรัย นั้นสูงสุด บริสุทธิ์ สะอาดหมดจดไปให้ถึงความดีของท่าน(พระพุทธเจ้า) ระลึกถึงพระคุณงามความดีของพระองค์ท่านแบบชนิด น้ำตาไหล ซาบซึ้ง เกินคำบรรยาย ใดใด อยู่ในอารมณ์ นี้ ไปจนอิ่มเอม แล้วจึงขอบารมีพระท่านครอบจิตลูกด้วยเจ้าค่ะ ...ขอให้ลูกสัมผัสอารมณ์จิต ดวงจิต ดวงวิญญานของพระองค์ท่านด้วยเถิด ...เราจะรับสัมผัสความเมตตา อ่อนโยน เป็นกระแสความเย็น แผ่ครอบคลุมจิตเราเลย ขอพระบารมีทั้ง30ทัศที่พระองค์ได้ทรงบำเพ็ญมา หลั่งไหลสู่จิตลูกด้วยเถิด ขอให้ทุกอณูเนื้อจิตลูก ปกคลุมไปด้วยพระบารมีของพระองค์ ให้จิตลูกกลายเป็น จิตพระ พระเป็น ลูก ลูกเป็นพระ

...คราวนี้ มหัศจรรย์ แห่งจิตจะบังเกิดกับเรา เราจะรู้ได้ถึงความคับแน่นอก จิตใหญ่ จิตโต จิตมโหฬาร จะตามมาทันที พลังอันบริสุทธิ์ ยิ่งใหญ่ อันนี้เอง ที่เข้ามาสู่จิตเรา นาทีนั้น บอกได้คำเดียวว่า เราจะเป็นผู้อยู่เหนือโลก ปล่อยวางโลกทั้งโลกได้ภายในพริบตา กำลังใจที่จะตามมา ไม่ใช่กำลังใจมนุษย์แน่นอน มันทั้ง เด็ดเดี่ยว เข็มแข็ง มั่นคง แข็งแกร่ง คำว่า กลัว หวาดหวั่น ต่อสิ่งใดๆไม่มี ...หมด จบ สิ้น ทุกสิ่งทุกอย่าง กำลังใจอันนี้เอง ที่เป็นผู้ประหารกิเลส ให้ขาดสะบั้น ลงในพริบตา เพราะลำพังกำลังใจของมนุษย์ ที่เต็มไปด้วยกิเลส นั้น มันไม่เพียงพอ ด่อการ ละ วาง กิเลส ตัณหา อวิชา อกุศลกรรม ที่สะสมในจิตนานนับ ภพชาติไม่ถ้วน เราตามหาตัว ผู้รู้ ได้มันไม่ยาก แต่จะ เป็นผุ้วาง นี่สิ มันยาก เพราะกำลังใจมันไม่พอจะปล่อยวาง จึงต้องใช้กำลังใจของพระพุทธเจ้า เข้ามาสวม แทน จิตเรา กำลังใจที่ได้นี้ ยังเป็นกำลังใจ ที่จะนำไปใช้ ทำงานถวายเบื้องบนด้วย สาธุ..

ปล. บอกซะก่อนนะ นี่ไม่ใช่เรื่องไร้สาระ
โดยเฉพาะ ผู้ที่ปรารถนาพระนิพพาน จำเป็นอย่างยิ่ง จักต้องเข้าไปให้ถึง..สาธุ
หากผู้ใด สงสัยการรับอารมณ์พระรัตนตรัย สอบถามได้ที่"""
@ครูแนท Nat Natcha
@คุณเป้ Nooboonsawan Siriharksopon

อย่ามาถามผมนะ เหนื่อยแร๊ะ พูดปากจะฉีกถึงหู

ภู ท ย า น ฌ า น

 

ฝึกบ่อยๆจนอารมณ์ทรงตัว+พรหมวิหาร4 จิตอ่อนโยน กำลังใจไม่รู้มาจากไหนเยอะ

แยะบางทีจิตนิ่งๆมากมีเสียงในจิตถามมาว่าไปนิพพานกับพ่อไหมลูก ไปๆๆๆๆครับท่าน

พ่อได้ผลดีมากครับ ว่าแต่ฝึกนานความรู้ยิ่งแน่น พื้นฐานแน่น เห็นด้วยครับครูพี่เกษ

อิอิ-*-แต่นานมากไปก็ไม่ดีเอาเป็นว่าจะเพียรให้มากกว่าเดิมครับ