วัวธนูรุ่นแรก หลวงปู่เท อายุ 102 ปี วัดยี่งอ จ.นราธิวาส ประสบการณ์แรง น.94

และทำให้คิดได้ว่าอภิญญาฤทธิ์ต่างๆของหลวงปู่นี่เองที่ทำให้ท่านสามารถอยู่ในพื้นที่อันตรายอย่างนั้นได้โดยปลอดภัยแถมยังช่วยปกป้องคุ้มครองลูกหลานได้อีก จึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้วจึงสั่งให้หลวงปู่เทมาเสกเหรียญเจ้าสัว ๒หน้าจนสายสิญจน์ไม่ไหม้ไฟและทำไมหลวงปู่ทวดถึงสั่งให้ท่านสร้างหลวงปู่ทวด๒หน้า ให้หน้าที่๑มีทั้งเมตตามหาโภคทรัพย์ หน้าที่๒นิรันตราย ซึ่งเด่นกว่าเดิมที่ดีทางนิรันตรายอย่างเดียว

ขอขอบคุณผู้สนับสนุนบทความ

 

มาถึงวันนี้ข้อสงสัยต่างๆ ซึ่งหลายคนแอบสงสัยมานานว่า ทำไมหลวงปู่เทมีซึ่งมีขาสั้นข้างยาวข้าง เดินเหินไม่เป็นปกติอย่างพระสงฆ์ทั่วไป ยังชอบเดินจงกลม และถึงแม้ท่านจะมีอายุเป็นร้อยปีแล้ว แต่ก็ยังเดินเร็ว จนพวกเราเดินตามไม่ทัน อีกทั้งยังมีคนพบหลวงปู่เทไปปรากฏกายตามที่ต่างๆในเวลาใกล้เคียงกัน ทั้งๆแต่ละสถานที่ห่างกันหลายร้อยกิโลเมตร ปรากฏการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อหลวงปู่เทท่านต้องมีวิชาล่องหนย่นระยะทาง แต่ว่าหลวงปู่เทท่านเรียนวิชานี้มาจากใคร? จะว่าหลวงปู่ท่านเรียนวิชานี้มาจากหลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะหลวงปู่บุญก็ไม่ได้ปรากฏเกียรติคุณในมุมนี้ จะว่าท่านเรียนในนิมิตกับหลวงปู่ทวดก็คงไม่ใช่อีก เพราะท่านไม่เคยเล่าให้ฟัง แล้วหลวงปู่เทท่านเรียนวิชานี้มาจากใคร? คำถามนี้มีคำตอบแล้ว

ขอขอบคุณผู้สนับสนุนบทความ

 

เพราะเมื่อเร็วๆนี้ ในวันหนึ่งขณะที่บรรดาลูกศิษย์ของหลวงปู่เทงัดเอาพระขุนแผนดินหน้าตะโพนของหลวงพ่อแช่มวัดตาก้องออกมาโชว์พร้อมเล่าเรื่องปาฏิหาริย์ต่างๆ อย่างออกรสชาติต่อหน้าหลวงปู่อย่างลืมตัวไปว่าเสียงพูดคุยของตนกำลังดังขึ้นเรื่อยๆ จนสุดท้ายก็มานั่งถกเถียงกันเรื่องรายละเอียดของเนื้อพระและปีที่สร้าง โดยฝ่ายหนึ่งว่าสร้างจากดินหน้าตะโพนที่มีขี้เถ้ากองฟอนด้วย(ขี้เถ้าที่เกิดจาการเผาศพ)ในช่วงพ.ศ. ๒๔๗๐กว่า อีกคนว่าสร้างจากดินหน้าตะโพนที่ผสมแต่ว่านและทำในช่วงก่อนที่หลวงพ่อแช่มจะมรณภาพเพียงไม่นาน คือในราว พ.ศ.๒๔๘๕ แต่ต่างฝ่ายก็ต่างเกิดไม่ทัน จนหลวงปู่เทท่านคงเริ่มรำคาญ เพราะลูกศิษย์สองคนนี้โม้กันเรื่องอภินิหารของหลวงพ่อแช่มกันอยู่นานแล้ว ท่านจึงพูดแทรกขึ้นมาว่าทำหลังจากหลวงปู่บุญมรณภาพไม่นาน (หลวงปู่บุญมรณภาพ พ.ศ.๒๔๗๘) เรารู้เรื่องนี้ เขาทำกันที่วัดอื่น(ไม่เปิดเผย) ไม่ได้ทำกันที่วัดตาก้อง
ขอขอบคุณผู้สนับสนุนบทความ

 

พอสิ้นเสียงหลวงปู่เทเท่านั้นหล่ะ ลูกศิษย์ทั้งหมดต่างหันมาฟังหลวงปู่กันอย่างเงียบกริบ ก่อนที่จะมีคนถามท่านว่า ทำไมหลวงปู่ถึงรู้? หลวงปู่รู้จักกับหลวงพ่อแช่มหรือ? หลวงปู่เทท่านจึงเล่าต่อไปว่า สมัยนั้นหลวงพ่อแช่มชอบมาหาหลวงปู่บุญ ที่วัดกลางบางแก้วบ่อยๆ เพราะหลวงพ่อแช่มท่านสนิทกับหลวงปู่บุญ แต่จะไปสนิทกันมาอย่างไรไม่กล้าถาม รู้แต่ว่าหลวงพ่อแช่มอายุน้อยกว่าหลวงปู่บุญเป็นสิบปี และเมื่อหลวงพ่อแช่มถูกสมภารเจ้าอาวาสวัดตาก้องร้องอธิกรณ์แต่ทำอะไรท่านไม่ได้ก็เพราะหลวงปู่บุญเป็นเจ้าคณะแขวงอยู่ หลวงพ่อแช่มเป็นพระที่มีความขลัง ขณะนั้นลูกศิษย์คนหนึ่งของหลวงปู่เทที่กำลังนั่งฟังท่านเล่าอยู่ จึงเรียนถามหลวงปู่ว่า หลวงพ่อแช่มท่านขลังอย่างไรบ้างครับ? หลวงปู่เทจึงเล่าให้ทุกคนฟังโดยสรุปความได้ว่า ในตอนบ่ายวันหนึ่งหลังจากที่หลวงพ่อแช่มกลับจากไหนมาไม่ทราบ แต่ได้มาแวะที่วัดกลางบางแก้วเพื่อกราบนมัสการและสนทนากับหลวงปู่บุญ จนเย็นมากแล้วหลวงพ่อแช่มก็ลากลับวัดตาก้อง แต่ก่อนจะกลับหลวงปู่บุญได้ถวายของหลายอย่างให้หลวงพ่อแช่มและสั่งให้หลวงปู่เท (ขณะนั้นเป็นเด็กวัดรับใช้หลวงปู่บุญ) ให้ถือของตามไปส่งหลวงพ่อแช่มที่วัด
ขอขอบคุณผู้สนับสนุนบทความ[/SIZE]

 

เพราะหลวงพ่อแช่มท่านแขนขวาไม่ค่อยดี พร้อมบอกว่าเร็วๆเดี๋ยวตกรถไฟ เพราะนี่ใกล้จะมืดแล้ว และบอกให้หลวงปู่เทค้างคืนที่วัดตาก้องเสียเลยพรุ่งนี้ค่อยกลับมา จากนั้นหลวงพ่อแช่มและหลวงปู่เทก็เริ่มออกเดินทางจากวัดกลางบางแก้วไปยังสถานีรถไฟนครชัยศรีซึ่งก็ไม่ทันขึ้นรถไฟจริงๆตาที่หลวงปู่บุญบอก ทั้งหลวงพ่อแช่มและหลวงปู่เทจึงต้องเดินเท้าไปวัดตาก้อง เมื่อหลวงปู่เทถือของเดินตามหลวงพ่อแช่มไปได้สักพักแค่พอเหนื่อย ตะวันก็เริ่มจะลับของฟ้าลงไปเรื่อยๆ หลวงพ่อแช่มเลยบ่นออกมาว่ามัวแต่เดินแบบนี้คงจะมืดเสียก่อน (เข้าใจว่าหลวงปู่เท ท่านมีขาสองข้างสั้นยาวไม่เท่ากันจึงเดินช้า) หลวงพ่อแช่มเลยบอกให้หลวงปู่เทหลับตาเดิน ในใจหลวงปู่เทตอนนั้นก็งงว่า หลวงพ่อแช่มให้หลับตาเดินเดี๋ยวก็สะดุดอะไรหกล้มน่ะสิ อีกอย่าง ลืมตาเดินยังจะไม่ทันตะวันจะลับฟ้าเลย หลวงพ่อฯยังจะให้หลับตาเดินอีก คงมืดจนไม่เห็นทางเสียก่อนถึงวัดตาก้องแน่ ระหว่างที่หลวงปู่เทกำลังคิดอยู่ในใจนั้น ดูเหมือนว่าหลวงพ่อแช่มท่านจะล่วงรู้ เพราะท่านหันมาบอกกับหลวงปู่เทว่า ไม่ต้องกลัวหกล้มหรอก เดี๋ยวฉันจะจูงเธอไป พูดแล้วท่านก็บอกให้หลับตาอีก หลวงปู่เทจึงรีบหลับตาทันที ทันใดนั้นหลวงพ่อแช่มก็เอามือมาจับแขนหลวงปู่เท จูงเดินไป เพียงไม่นาน ท่านก็สั่งให้หยุดแล้วบอกให้ลืมตา พอหลวงปู่เทจึงลืมตาขึ้น ก็ปรากฏว่ามาถึงวัดตาก้องพอดีในขณะที่ตะวันกำลังลับขอบฟ้า

ขอบคุณผู้สนับสนุนบทความ

 

มาแอบศึกษาข้อมูล

 

ใครที่ยังไม่ได้จองรีบจองเลยนะคะ

 

จองเหรียญรุ่นแรกมีเหลือบ้างไหมครับ

 

วันนี้โอนค่าพระบูชา ยอดเงิน 2700 บาท เวลา 14:02 น.
ที่อยู่ แจ้งทาง PM ครับ

 

รับทราบคะ

 

วันนี้มาอ่านเรื่องหลวงปู่เทต่อกันดักว่านะคะ
ครั้งก่อนได้ทิ้งท้ายไว้ที่ว่าหลวงพ่อแช่มสั่งให้หลวงปู่เทหลับตาแล้วจูงมือเดิน พิลืมตาก็ปรากฏว่าถึงวัดตาก้องแล้ว
ตอนนั้นหลวงปู่เทได้แต่ งงๆ ว่าทำไมเดินประเดี๋ยวเดียวก็ถึงวัดตาก้องแล้วแต่ท่านก็ไม่กล้าถามหลวงพ่อแช่ม พอมาถึงกุฏิของหลวงพ่อแช่มซึ่งปลูกอยู่ข้างโบสถ์แล้วก็ยิ่งงงเข้าไปอีก เพราะดูๆสภาพแล้วไม่ใช่กุฏิอย่างกุฏิอื่นๆ แต่มันเป็นกระต๊อบชัดๆ ภายในกระต๊อบหลวงพ่อแช่มมีแคร่ไม้กระดานแผ่นใหญ่กับข้าวของต่างๆ รกรุงรังเต็มไปหมด ด้านข้างแคร่มีทั้งเตาไฟและหม้อหุงข้าว ข้างใต้แคร่เต็มไปด้วยของโดยมีทั้งขดเชือกและกองของที่เอาจีวรคลุมเอาไว้ ในใจตอนนั้นท่านเริ่มกังวลว่าคืนนี้ท่านจะไปนอนตรงไหน? ทันใดนั้นหลวงพ่อแช่มก็เอ่ยปากบอกกับท่านว่าคืนนี้ให้นอนที่นี่ บอกแล้ว หลวงพ่อแช่มก็หยิบเสื่อให้หลวงปู่เทปูนอนผืนหนึ่ง แล้วท่านก็บอกให้หลวงปู่เทไปอาบน้ำ เมื่อหลวงปู่เทอาบน้ำเสร็จกลับมาถึง หลวงพ่อแช่มก็เอาเสื่อมาปูไว้ให้เสร็จเรียบร้อยแล้ว ก่อนที่หลวงปู่เทจะล้มตัวลงนอนท่านก็เห็นหลวงพ่อแช่มสวดมนต์ไหว้พระนั่งสมาธิ หลวงปู่เทท่านก็ทำตาม พอเสร็จแล้วก่อนอนหลวงพ่อแช่มท่านก็สั่งไว้ว่า หากคืนนี้เห็นอะไรแปลกๆก็อย่าร้องเอะอะโวยวาย ให้ตั้งสติพิจารณา มันเป็นภาพลวงตา สั่งแล้วท่านก็จำวัด
[COLOR="red"[COLOR="Blue"]]ขอบคุณผู้สนับสนุนบทความ[/COLOR][/COLOR]

 

<a href="http://image.ohozaa.com/view2/xEejr5dC5bjtuTq6" target="_blank"><img border="0" src="http://image.ohozaa.com/i/ff5/DvBfHm.jpg" /></a>

 

หลวงปู่เทก็ล้มตัวลงนอนจนหลับไปนานเท่าไรไม่รู้ แต่พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็อยู่ในท่านอนตะแคง มองออกไปนอกกระต๊อบก็เห็นหลวงพ่อแช่มเดินตะคุ่มๆอยู่บนทางเดินแคบๆข้างกำแพงโบสถ์ ไม่รู้ว่าท่านลุกออกไปตอนไหน ทันใดนั้นหลวงปู่เทก็ได้ยินเสียงกุกๆกักๆอยู่ด้านหลังจึงพลิกตัวกลับมา แล้วก็ต้องตกตะลึงอยู่ท่ามกลางความมืด เพราะหลวงปูเทท่านเห็นเด็กแดงๆนั่งอยู่บนแคร่ของหลวงพ่อ ส่วนใต้แคร่นั้นมีทั้ง แมงป่องยักษ์ งูเห่าหม้อตัวเขื่องกำลังชูคอแผ่แม่เบี้ย และเสือโคร่งนอนอยู่ หลวงปู่เทจึงเอามือขยี้ตาซ้ำแล้วซ้ำอีกก็ยังเห็นเหมือนเดิมอยู่ ท่านจึงเข้าสมาธิแล้วเพ่งดูจากตาใน สักพักจึงเห็นว่าเด็กแดงๆนั่นที่แท้ก็เป็นตุ๊กตากุมารทองที่วางอยู่บนแคร่ ส่วนใต้แคร่ที่เห็นเป็นแมงป่องก็คือเศษของต่างๆและที่เห็นส่ายเป็นงูจงอางก็คือกองเชือก ส่วนที่เห็นเป็นเสือก็คือกองของที่มีจีวรคลุม นั่นเอง
ขอขอบคุณผู้สนับสนุนบทความ

 

สักพักหลวงพ่อแช่มก็เดินกลับเข้ามาถามหลวงปู่เทว่าตื่นแล้วรึ ? เห็นอะไรบ้างหละ? หลวงปู่เทก็ตอบไปตามที่เห็น หลวงพ่อแช่มท่านก็หัวเราะชอบใจแล้วบอกว่า ฉันบอกแล้วมันเป็นภาพลวงตา หลวงปู่เทก็พยักหน้ารับด้วยความเข้าใจ แล้วก็ถามหลวงพ่อแช่มกลับไปว่า หลวงพ่อไปเดินจงกลมมาหรือครับ? หลวงพ่อแช่มก็ตอบว่าใช่ ไปเดินใช้หนี้เขา เมื่อวานฉันดันพาเธอเดินย่นระยะทางมา เลยต้องเดินใช้ เท่านั้นหละ หลวงปู่เทจึงเริ่มเข้าใจว่าตั้งแต่เมื่อวานเย็นเกิดอะไรขึ้นบ้าง และแอบคิดในใจว่า ถ้าหากเราได้เรียนวิชาเหล่านี้ไว้บ้างก็คงดี ทันใดนั้นหลวงพ่อแช่มก็รู้เท่าทันความคิดของหลวงปู่เทอีกจนได้ หลวงพ่อแช่มท่านจึงบอกกับหลวงปู่เทว่า ฉันรู้ว่าเธอเรียนกับท่านเจ้าคุณ (หมายถึงหลวงปู่บุญ) มาบ้างแล้ว แต่ถ้าอยากได้อะไรของฉันบ้าง ขอให้บอกมา ถึงเวลาแล้วฉันจะสอนให้ แต่หลวงปู่เทต้องตอบปริศนาของท่านให้ได้ก่อนว่า เกิดเอาอะไรมา ดับเอาอะไรไป หลวงปู่เท ซึ่งผ่านการเรียนกรรมฐานและพุทธาคมกับหลวงปู่บุญมาบ้างแล้วก็เข้าใจในทันที่ว่าหลวงพ่อแช่มท่านหมายถึงอะไร จึงตอบออกไป ทำให้หลวงพ่อแช่มถึงกับออกปากชมท่านว่า ลูกศิษย์ท่านเจ้าคุณ (หลวงปุ่บุญ) นี่ไม่เบา จากนั้นท่านก็ให้หลวงปู่เทเล่าว่าได้เรียนอะไรจากหลวงปู่บุญมาบ้าง

ขอขอบคุณผู้สนันสนุนบทความ

 

ก่อนรุ่งเช้าหลวงพ่อแช่มได้ให้หลวงปู่เทช่วยหุงข้าวให้ แต่ท่านห้ามไม่ให้เปิดฝาหม้อข้าว ปล่อยให้น้ำเดือดล้นแทรกฝาหม้อออกมาจนหมดโดยไม่ต้องเช็ดน้ำ (ปิดฝาหม้อแล้วรินน้ำออก) ตั้งหม้อหุงข้าวเสร็จแล้ว หลวงปู่เทก็เดินจะไปอาบน้ำ แต่ระหว่างทางเจอวัวตัวใหญ่ กล้ามเนื้อปูดนูน เขาเรียวงาม บ่งบอกถึงความแข็งแกร่ง ยืนหายใจฟืดฟาด ขวางทางอยู่ ตอนนั้นหลวงปู่เทเริ่มเข้าใจทันทีว่า วัวตัวนี้กำลังหวงถิ่น และกำลังขู่จะเข้ามาขวิดท่าน ท่านจึงรีบตั้งสมาธิบริกรรมคาถามหาจังงังเป่าออกไปสะกดวัวตัวนั้นซึ่งก็ได้ผล เสร็จแล้วท่านก็รีบเดินไปเด็ดหญ้าคามากำไว้ในมือ จากนั้นก็เสกด้วยคาถาเมตตา แล้วถือเดินเข้าไปให้วัวตัวนั้นกินอีกที เพราะท่านเชื่อว่าหากไม่ผูกไมตรีกับวัวตัวนี้ไว้แล้ว ตอนที่อาบน้ำเสร็จแล้ว ต้องเดินกลับมา ก็อาจจะโดนวัวตัวนี้เล่นงานเข้าอีกจนได้
ขณะที่หลวงปู่เทกำลังเดินเข้าไปถึงตัววัว พระที่เลี้ยงวัวให้หลวงพ่อแช่มก็รีบวิ่งเข้ามา พร้อมตะโกนบอกกับท่านว่า ” ไอ้หนุ่มๆ เอ็งอย่าไปยุ่งกับมัน เดี๋ยวมันขวิดเอา มันไล่ขวิดทุกคนที่เข้าไปใกล้มัน “ แต่เสียงตะโกนของพระนั้นไม่ทันเสียแล้ว เพราะเจ้าวัวดุกำลังเคี้ยวหญ้าที่หลวงปู่เทส่งเข้าปากให้ โดยไม่ทำอันตรายใดๆต่อหลวงปู่เทเลยแม้แต่น้อย แถมพอหลวงปู่เทเดินคล้อยหลังไป วัวตัวนี้ยังเดินตามไปเฝ้าหลวงปู่เทอาบน้ำ และ ยังเดินตามมาส่งหลวงปู่เทที่กระต๊อบหลวงพ่อแช่มอีกด้วย เหตุการณ์นี้ทำให้พระที่เลี้ยงวัวให้หลวงพ่อแช่มทึ่งมาก ส่วนหลวงพ่อแช่มท่านเห็นวัวเดินตามาส่งหลวงปู่เทที่กระต๊อบของท่านแล้วก็ดูเหมือนท่านจะไม่ได้ตื่นเต้นอะไร สงสัยว่าท่านเองน่าจะเป็นคนลองวิชาของหลวงปู่เทเสียมากกว่า สักครู่ท่านจึงเอ่ยขึ้นว่า “ เธอนี่ไม่เบา สะกดไอ้เดือนของฉันได้ มาๆฉันจะสอนเธอปั้นวัวปั้นควาย “ ว่าแล้วท่านก็สอนให้
พอตะวันแจ้งแล้วก็มีญาติโยมนำกับข้าวมาถวายให้หลวงพ่อแช่ม หลวงพ่อท่านจึงบอกให้หลวงปู่เทอยู่กินข้าวก่อน อิ่มแล้วค่อยเดินทางกลับวัดกลางบางแก้ว หลังจากนั้นเป็นต้นมาหลวงปู่เทก็ได้มีโอกาสพบหลวงพ่อแช่มบ่อยๆ บางครั้งก็มีโอกาสได้ตามไปส่งท่านที่วัดตาก้องบ้าง กระทั่งหลวงปู่บุญมรณภาพ หลวงพ่อแช่มจึงมาตามหลวงปู่เทไปอยู่ด้วยโดยจะถ่ายทอดพุทธาคมให้ แต่หลวงปู่เทก็ไปอยู่ได้ครั้งละไม่นาน ต้องไปๆมาๆ เนื่องจากยังต้องกลับมาช่วยงานพ่อแม่ทำงานที่บ้านบางกระเบา อำเภอนครชัยศรี แต่ถึงกระนั้นหลวงปู่เทก็ยังไปหาหลวงพ่อแช่มอยู่ตลอด จนลูกศิษย์ใกล้ชิดหลวงพ่อแช่มอย่าง ตาไปล่ ตาช่วย ตาผล คน รู้จักท่านดี
หลวงปู่เทเล่าว่าหลวงพ่อแช่ม มีฉายาว่า พรหฺมสโร ไม่ใช่ อินทฺโชโต แขนขวาของท่านคอก นิ้วมือกำไม่ค่อยได้ (หลวงพ่อแช่มนั้นแขนคอก ส่วนหลวงปู่เทท่านก็ขาแปรสั้นข้างยาวข้าง ทำให้ทั้งสองรูปต่างก็มีอะไรเหมือนๆกัน จึงเข้าใจกันได้ดี หลวงพ่อแช่มจึงเอ็นดูหลวงปู่เทเป็นพิเศษ) หลวงพ่อแช่มเป็นพระที่มีจริยาวัตรแปลกๆ ทำนาหุงข้าวฉันเอง นาของท่านอยู่ตรงวัดแหล่งทองแดง มีเป็นร้อยไร่ หลวงพ่อแช่มท่านมีปืนทั้งแบบปืนลูกซองและปืนแก๊ป มีดดาบก็มี ท่านชอบเลี้ยงสัตว์ หมูป่าท่านก็เลี้ยง วัวท่านก็เลี้ยง มีเป็นฝูง ประมาณสี่ถึงห้าสิบตัว แต่ตัวที่ท่านรักมากที่สุดเห็นจะเป็นตัวจ่าฝูงซึ่งดุที่สุด ขวิดทุกคนที่เข้าใกล้เว้นแต่หลวงพ่อแช่มกับหลวงปู่เท วัวตัวนี้ชื่อเจ้าเดือน กรรมฐานและวิชาอาคมของหลวงพ่อแช่มนั้นมีมากมายจริงๆ แต่ไม่เหมือนของสำนักวัดกลางบางแก้วเลย วิชาของท่านเล่าอาทิตย์หนึ่งก็ไม่จบ มีทั้งวิชาเดินหนย่นระยะทาง วิชาสร้างมายาภาพ วิชาพรหม วิชานารายณ์ วิชานาค วิชาครุฑ วิชาโค วิชากุมารทอง วิชาทางเมตตา คงกระพันมากมาย ฯลฯ โดยวิชาบางอย่างของท่านเป็นวิชาที่ได้มาจากการเดินธุดงค์ไปยังเมือง พม่า กะเหรี่ยง มอญ และล้านนา

 

ฟังหลวงปู่เทเล่ามาถึงตรงนี้ก็คงไม่ต้องถามต่อไปแล้วนะว่าท่านได้เรียนอะไรมาบ้าง เพราะหลวงปู่ท่านบอกไว้ชัดแล้วว่าวิชาของหลวงพ่อแช่มนั้นเล่าให้ฟังเป็นอาทิตย์ก็ไม่หมด แปลว่าท่านได้เรียนมามากแน่ๆ ( ปกติผู้เขียนเองก็ไม่ค่อยกล้าไปซักไซ้ท่านเท่าไร เนื่องจากหลวงปู่เทท่านเป็นพระวาจาสิทธิ์เลยไม่มีใครกล้าซักถามอะไรวุ่นวายกับท่านมาก เพราะเคยมีคนไปถามซอกแซกแล้ว หลวงปู่นิ่งไม่ตอบ แต่คนถามก็ยังถามต่ออย่างไม่ลดละ โดยเข้าใจว่าที่หลวงปู่ไม่ยอมตอบคงเป็นเพราะท่านหูตึง ไม่ค่อยได้ยินในสิ่งที่เขาถาม จึงถามดังขึ้น ดังขึ้น จนที่สุด ทำให้หลวงปู่เทท่านหลุดปากเอ่ยวาจาออกมาว่า “พูดไม่รู้เรื่อง” (หมายถึงคนที่ถามนี่เป็นคนพูดไม่รู้เรื่อง) ปรากฏว่าอยู่ต่อมา คนที่ถามกลายเป็นคนบ้า พูดจากับใครไม่รู้เรื่อง ด้วยเหตุนี้เองผู้เขียนรวมทั้งลูกศิษย์ที่ใกล้ชิดกับหลวงปู่เททุกคนจึงไม่มีใครกล้าไปพูดจากซอกแซกอะไรกับท่าน )
ขอบคุณผู้สนับสนุนบทความ

 

งานนี้ต้องขอบคุณพี่ๆลูกศิษย์ของหลวงปู่เทซึ่งบังเอิญมาคุยเรื่องพระขุนแผนของหลวงพ่อแช่มตรงหน้าหลวงปู่ท่านพอดี จนหลวงปู่เทท่านคงจะรำคาญ เลยพูดเรื่องหลวงพ่อแช่มออกมา จึงทำให้พวกเราได้ล่วงรู้ความลับของหลวงปู่เพิ่มขึ้นอีกหนึ่งอย่างว่า นอกจากหลวงปู่เทได้เรียนวิชากับหลวงปู่ทวด(สื่อสารกับกายทิพย์)และหลวงปู่บุญแล้ว หลวงปู่เทท่านยังได้เรียนวิชากับหลวงพ่อแช่ม วัดตาก้องอีกหนึ่งรูปด้วย
ขอบคุณผู้สนับสนุนบทความ

 

ก่อนจากกันในฉบับนี้ขอแจ้งข่าวความเคลื่อนไหวเรื่องการจัดสร้างรูปหล่อเล็กใหญ่รุ่นแรกของหลวงปู่เทให้ทราบก่อนว่า ยังไม่ทันจะมีการแจ้งยอดการสร้างและราคาอย่างเป็นทางการเลย รูปหล่อเล็กก็ถูกจองไปกว่าครึ่งแล้ว ส่วนรูปหล่อขนาดบูชาใกล้เต็มแล้วครับ เพราะงานนี้หลวงปู่เท ท่านบอกจะต้องไปเทรูปหล่อเองกับมือ ไม่อย่างนั้นเบ้าจะระเบิด ส่วนและเนื้อที่น่าจับตามองคือเนื้อทองคำและเนื้อเงิน ที่หลวงปู่เทท่านจะลงแผ่นยันต์ไว้เทเป็นจำนวนมาก ส่วนเนื้อนวะเข้มข้น ตำรับสมเด็จพระสังฆราชแพ วัดสุทัศน์ฯ นั้นได้แบ่งชนวนของอ.กิจจา วาจาสัจ ซึ่งมีชนวนของสมเด็จพระสังฆราชแพอยู่มากมาย กับ ชนวนของอ.สุธัน สุนทรเสวี ซึ่งโดดเด่นในด้านการรวบรวมแผ่นยันต์ของเกจิอาจารย์ทั่วประเทศในยุคตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๑๙ อาทิ หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี หลวงปู่ดู่ วัดสะแก หลวงพ่อเงิน วัดดอนยายหอม หลวงพ่อเนื่อง วัดจุฬามณี หลวงปู่ธูป วัดแคนางเลิ้ง หลวงพ่อทองอยู่ วัดใหม่หนองพะอง ครูบาชุ่ม วัดวังมุย ครูบาคำแสน วัดสวนดอก หลวงพ่อสงฆ์ วัดเจ้าฟ้าศาลาลอย หลวงพ่อคูณ วัดบ้านไร่ หลวงปู่ขาว วัดถ้ำกลองเพล หลวงปู่เทสก์ วัดหินหมากเป้ง หลวงพ่อสิม วัดถ้าผาปล่อง ฯลฯ รวมประมาณ ๑,๒๙๙ รูป รวมแล้วกว่า ๕,๐๐๐ แผ่น เอามาหล่อหลอมด้วย โดย ๓ เนื้อนี้ จะบรรจุเส้นเกศา จีวร ของหลวงปู่ไว้ด้วย ส่วนเนื้อนวะธรรมดาและเนื้อสำริด จะหล่อตัน ไม่ได้บรรจุเกศาและจีวร

ขอบคุณผู้สนับสนุนบทความ

 

แบบห้อยคอเนื้อทองแดง มีไหมครับ บูชาเท่าไร

 

ยังจำได้มั้ยครับเหรียญนี้ ตอนนี้เห็นบูชากันอยู่ที่ 15,000 ครับ