เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

หวัดดีค่ะคุณเฉลย..หายไปนานเลยค่ะ..คิดถึงจัง..
ไปเที่ยวเกาะช้างเอาภาพสวย ๆ มาฝาก ได้ยินเสียงคลื่นมาเป็นระยะ ๆ เลยค่ะ..
(good) (good) (good)

 

(cry) เห็นภาพที่คุณเฉลยนำมาลง อยากหยุดพักผ่อนบ้างจัง อยากไปเที่ยวป่าเหมือนสมัยก่อนจัง แบกเต๊นท์ สะพายเป้ โบกรถ เฮ้อ ได้แต่คิด

 

เป็นภาพจากโทรศัพท์มือถือครับ
มีมากกว่านี้ แต่กำลังมึนกับการเข้าไฟล์ในโทรศัพท์
ก็ได้พักผ่อนแบบเงียบสงบ และได้ฝึกการเปลี่ยนวิถีการจดจ่อจิตวิญญาณด้วยการเข้าภวังค์ด้วย
เพราะการเปลี่ยนวิถีการจดจ่อจิตวิญญาณด้วยการฝันเราทำกันได้อยู่แล้ว
ขอตอบการบ้านคุณ mead บ้าง ความจริงอาจารย์นักเขียนท่านก็ขยายความให้พวกเราเเล้วนะ
ที่เราศึกษาหนังสือของอาจารย์อนาลัยก็เพราะเราได้ให้สัญญากับอาจารย์อนาลัยไว้ว่า
ถ้าเราลืมตัวตนของเราเมื่อไหร่อาจารย์ก็จะมาเตือนเรา
สำหรับผมอาจารย์ท่านมาเตือนผมผ่านคุณ โอ๊ค ซึ่งตั้งแต่คุณโอ๊ค พูดเรื่องราวของอาจารย์ให้ฟังผมก็ขนลุกซู่ไปหมดและตั้งแต่นั้นมาก็ตั้งหน้าตั้งตาอ่านๆๆๆ แม้จะเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง แต่พอตามอาจารย์นักเขียนมาจากเว็บ www.novaanalai.com มาที่เว็บที่คุณ mead เปิดกระทู้ขึ้นมา และศึกษาที่อาจารย์นักเขียนท่านมาขยายความก็ยิ่งทำให้เกิดความกระจ่างยิ่งขึ้น ทำให้เรารู้ว่าเราเป็นใคร มาทำอะไร สิ่งต่างรอบๆตัวเราเกิดขึ้นได้อย่างไร
ตอบช้าหน่อยนะ ไม่มีช่องว่าง ระยะทางและกาลเวลาอยู่แล้ว

 

ไปเที่ยวในฝันก็ได้ครับ
ก่อนไปมาเรียกผมไปด้วยนะ
เดี๋ยวผม แพ็คของรอไว้
ไปกันหลายๆคน แล้วค่อยมาเล่าสู่กันฟัง

 

ถีงว่าสิครับ พี่เฉลยไปเที่ยวนี่เอง
กำลังอยากไปทะเลอยู่เหมือนกัน อยากไปเกาะหลีเปะ ไปกันมั๊ยครับ อิอิ

 

(good)
เอ้า น้อง ๆ ได้ยินเสียงพี่เหลยชวนแล้ว เตรียมแพ็คของได้เลยจ้า คืนนี้ออกเดินทาง เห็นทีพาหนะเดินทางคงต้องยืมไทม์แมชชีนจากคุณมี้ดก่อนกระมัง โฮะ ๆ

 

ขึ้นมาเลยครับ ยานจะออกเที่ยงคืนวันนี้ อิอิ
แล้วพรุ่งนี้ใครไปทะเลกับพี่เหลยก็มาเล่าให้ฟังด้วยครับ

 

ค่ะ คุณขจรวรรณ..เห็นด้วยค่ะเราคงได้คุยกันเรื่อยๆ จริงๆ นั่นแหล๊ะค่ะ โดย ผ่านกระทู้นี้นะคะ...ได้อ่านข้อความคุณแล้วก็รู้สึกดี ๆ ค่ะ มาสังเกตุการใช้ชื่อโซล ที่ตั้งเป็นชื่อแทนตัวนี่ ก็มาจาก เราอยากหาความหมายของตัวตนจิตวิญญาณในอีกด้านของตัวเอง.. ตอนนั้นไม่ได้คิดไกลมาก..แต่เมื่อเริ่มปฎิบัติธรรมก็มีอะไรๆที่ไ่ม่เหมือนชาวบ้านชาวช่องเค้า ก็คิดว่า น่าจะมีอะไรนอกเหนือจากสิ่งที่เราเห็น กายและใจของตัวเองนี้ .. พอมาคิดตอนนี้.ความรู้ที่ได้จากหนังสือของท่านอาจารย์อนาลัย. ก็พ้องกันพอดี ดังนั้น ก็คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญว่าทำไมใช้ชื่อนี้เพราะอาจเป็นตัวตนอีกมิติ ตามทฤษฎีที่อ.อนาลัย ว่าซึ่งคุณขจรวรรณเขียนไว้ค่ะ
จิตวิญญาณจดจ่ออยู่กับภาวะใด จิตวิญญาณ มีชีวิตอยู่ - เป็นอยู่ - ดำเนินไป เป็นภาวะนั้น พร้อมด้วยรูปกายที่คล้องจองกับภาวะนั้น ๆ
ทำให้เราเลือกใช้ชื่อนี้ และอีกชื่อที่ใช้คือ S0uLMaTE เพราะต้องการตามหาตัวตนที่เป็นคู่แท้ ก็มาพ้องกับ อ.อนาลัยที่ว่าเป็นจิตวิญญาณเดียวและต่างร่าง :d น่าอัศจรรย์จริงๆ ค่ะ

*** เพราะคุณโซลเป็นจิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์
ของขจรวรรณในการมาแสวงหาความรู้ในการปฏิบัติธรรม ***
งั้นอีกไม่นานเราสองคน คงจะได้รับความรู้ในการปฎิบัติธรรม เติมเต็มจิตวิญญาณของเราสองคนแน่เลยคุณขจรวรรณ ..

มั่นใจเป็นอย่างยิ่งว่าอีกไม่นานคุณโซลคงจะได้รับคำตอบทุก ๆ คำตอบที่คุณโซลต้องการแน่ ๆ ค่ะ..
ขอบคุณค่ะ ..และถ้าโซลได้รับคำตอบ คุณขจรวรรณก็จะได้เหมือนกัน
เพราะเราก็คือ จิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์อย่างที่คุณบอกค่ะ

 

ฝึกใช้สมองซึกขวา

ก่อนที่เราจะวาดภาพต่อไปโดยใช้สัดส่วนตาม diagram ที่พี่นักเขียนจะนำมาเสนอแนะ ขอเชิญชวนให้พวกเราทดสอบวาดภาพด้วยสมองซึกขวากัน ด้วยการวาดภาพตามภาพลายเส้นที่พี่นักเขียนนำมาให้เป็นตัวอย่างนี้ โดยอย่ากลับหัวมอง แต่ให้วาดภาพโดยลากเส้นตามที่เห็นบนจอภาพอย่างตรงไปตรงมา อย่าวิตกวิจารณ์คิดว่า เรากำลังวาดอะไรนี่ ส่วนนี้คือ หู ตา คอ จมูก ปาก ใช่ไหม เพราะหากเราพยายามคิดและตอบคำถาม เป็นเหตุเป็นผล เจ้าสมองซึกซ้ายจะเข้ามายุ่มย่าม แย่งวาดภาพแทนสมองซึกขวา ทั้งที่มันปราศจากความชำนาญและทักษะ เช่นมันจะเข้ามาตัดสินว่า หากเรากำลังวาดตา เส้นมันควรจะโค้ง ควรจะกลม ฯลฯ ทำให้การวาดภาพบิดเบือนไปจากความเป็นจริง

เป้าหมายของเราคือฝึกที่จะให้สมองซีกขวาทำงานแต่ลำพัง โดยทำการวาดภาพที่มันไม่ต้องการคำอธิบายเป็นคำพูด แต่เป็นภาพรวมที่สมดุลย์ ไม่ต้องการวิตกวิจารณ์ แต่ทำไปตามที่มองเห็นอย่างตรงไปตรงมาที่สุด

พี่นักเขียนจะมาคุยให้ฟังเรื่องอื่นๆต่อไปอีก ซึ่งเกี่ยวพันกับการสะท้อนอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดของเราลงสู่ภาพวาดด้วยแสงเงา ด้วยรูปทรงต่างๆของตา จมูก ปาก คิ้ว หู ฯลฯ ซึ่งสมองซีกซ้ายเรียกตามชื่อและกำหนดรูปทรงตามการวินิจฉัยของมัน ในขณะที่สมองซึกขวาเพียงแต่มองดู และวาดไปตามที่เห็นอย่างซื่อตรง ซึ่งเป็นภาวะที่เรากำลังพยายามฝึกให้สามารถใช้การได้อย่างเป็นธรรมชาติ

หากเราสามารถควบคุมการทำงานของสมองซีกขวาได้ตามปรารถนาเมื่อไร ประสาทสัมผัสที่หกของเราจะใช้การได้ตามธรรมชาติไปด้วย

เรามาเริ่มทดลองกันเลยค่ะ

ยังไม่ต้องใช้หลักการเรื่องสัดส่วนนะคะ แต่ขอให้วาดภาพลายเส้นตามตัวอย่างเสมือนว่า เราลากเส้นเหล่านี้โดยไม่ต้องการทราบว่ามันคือภาพอะไร แต่ต้องการลากเส้นให้เหมือนตัวอย่างให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ จากนั้นให้นำภาพที่วาดมา post กลับหัว เพื่อดูว่า เราวาดอะไรไป โดยที่มองไม่ออกตามตรง และสมองซีกขวาของเราวาดได้ดีเพียงใดแม้จะปราศจากเหตุผลของสมองซีกซ้าย(rose)

 

ในฝันเมื่อคืน มีคนมารับไม่ใช่คันนี้ฮะ
แต่เป็นรถจี๊บเปิดปะทุน คือหลังคาเปิด มีผู้หญิงกำลังท้องเป็นคนขับ นั่งขับทางด้านซ้ายแบบรถต่างประเทศ
มีคนนั่งเบาะหลังมาด้วย 2 คน
แต่ผมไม่รู้จัก ผมนั่งข้างหลังคนขับ และคนขับ ขับแบบอารมณ์ไม่ดี
คงเพราะกำลังท้องด้วย ขับรถเร็วมาก ผมนั่งตัวเกร็งเลย
ขับไปถึงที่จอดรถเป็นริมทะเล แต่ทีจอดรถอยู่ข้างล่างลึกลงไป
ผมเลยอาสาเอารถไปจอดให้ พอดีเปลี่ยนวิถีการจดจ่อไปอีกมิติก็เอาไปจอดด้านหน้า แต่คราวนี้ไม่ใช่รถจี๊บ
แต่เป็นมอเตอร์ไซค์ พอจอดเสร็จ ก็เปลี่ยนวิถีการจดจ่อไปอีกหลายฉากแบบควบคุมไม่ได้ฮะ เลยไม่ได้เล่นน้ำทะเลเลย
อาจารย์ให้บทฝึกการใช้สมองซีกขวาแล้ว
ถ้าท่านใดต้องการให้ช่วย scan
ให้ส่งทางไปรษณีย์มาได้นะครับ ส่งเป็นจดหมายธรรมดาก็ได้

คุณเฉลย มั่นเขตวิทย์
120/229 ม.5 ต.บางรักพัฒนา
อ.บางบัวทอง จ.นนทบุรี 11110

 

สงสัยพี่เฉลยขึ้นรถผิดคัน อิอิ
เมื่อคืนผมกลับฝันไปถึงพระอนุตรธรรมมารดา..
ท่านสอนธรรมะเป็นข้อความให้อ่านหลายเรื่อง (เลยจอดแวะ)
เดี่ยวคืนนี้คงถึงบ้านพี่เหลยล่ะครับ

พี่นักเขียนมีการบ้านใหม่มาให้แล้วมาวาดรูปกลับหัวกันต่อ
ส่วนจะเหมือนแค่ไหนก็พยายามกันดูครับ

 

แง.. แง.. ขึ้นยานคุณ Alien ไม่ทันง่ะ..
ไม่รู้พี่จินต์มาทันรึปล่าว.. รึว่าคุณ Mead เอาพี่เค้าไปปล่อยไว้ดาวไหนรึปล่าวเอ่ย..
เดี๋ยววันนี้จะไปเที่ยวที่สวนนงนุชกะโดเรม่อนค่ะ..
ยังงัยวันนี้พี่จินต์ก็คอยชำเลืองมองบนท้องฟ้าบ้างนะคะ.. เผื่อจะเจอกัน.. อิอิ..(f)

 

ยินดีค่ะที่คุณโซลรู้สึกดี ๆ งั้นเรามาศึกษาร่วมกันและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันดีกว่า.. อ่านหนังสือของท่านอาจารย์อนาลัยเยอะ ๆ นะคะ มีอะไรไม่เข้าใจก็ถามพี่นักเขียนได้เลย คิดว่าคุณโซลคงจะรู้คำตอบด้วยตัวเองจากหนังสือนี่ล่ะค่ะ.. ( อย่าลืมอ่านธรรมชาติของชาติภพก่อนนะคะ อิอิ.. )
(f) (f) (f)

 

(i) พอดีนั่งอยู่หน้าคอมพ์ ขอส่งการบ้านซึ่งสังหรณ์ใจว่าน่าจะเป็นคนแรก เลยถือโอกาสปรึกษาเพื่อนร่วมห้องกันเสียเลยที่นั่งอยู่หน้าคอมพ์เพราะกำลังแบ็กอัพ ดีวีดี def. piano improvisation ซึ่งพึ่งซื้อมา เป็นหลักสูตร 6 แผ่น อารามดีใจเพราะไมเคยเห็นการแนะนำที่ไม่ต้องใช้ sheet music ง่าย ๆ แบบนี้ พลั้งปากบอกเพื่อนว่าจะสำเนาให้ มาคิดได้ตอนหลังว่าเป็นการละเมิดผู้คิดดั้งเดิมแน่นอนเลยคิดว่าจะออกสายกลางเพราะ แค่ Window ที่ใช้อยู่ก็ของไม่จริงเสียแล้ว ดูเหมือนว่าชีวิตผมในมิตินี้คงหลีกเลี่ยงที่จะทำอะไรนอกกรอบไปบ้างไม่ได้ ผมใช้วิธีการคิดแบบนี้ครับคิอจะก้อปให้เพื่อนเพียงแผ่นเคียวถือว่าเป็นการโฆษณาให้เจ้าของเดิมเขาก็แล้วกันถ้าสินค้าเขาดีจริงเพื่อนผมก็คงไปขวนขวายหาซื้อให้ครบชุดเอาเอง

 

ไม่ได้วาดรูปมาเกือบยี่สิบปีแล้ว

ผลงานจึงเป็นอย่างที่เห็น

 

ส่งการบ้านค่ะ ..เมื่อตอนเช้าเปิดเข้ามาแต่เ้ช้าเลย เห็นการบ้าน ก็เีลยวาดไว้ก่อนแล้วตั้งแต่เช้าแต่ก็ไม่ได้ post ลงเพราะต้องทำงานก่อน ตอนเย็นว่างแล้ว ก็ไ้้ด้โอกาสแสกนและ post ค่ะ ...

 

ส่งการบ้านครับ
แต่ละท่านเขียนกันเก่งๆ และไวกันจริงๆครับ

 

ส่งการบ้านครับ

 

ล้างคอมซะข้อมูลเกลี้ยงเลย เมื่อวานเข้ามาอ่านเว็บพิมพ์ซะยาวเครื่องค้างซะงั้น เศร้าเลย
พรุ่งนี้ต้องไปประชุมที่ศรีราชาด้วย ขอติดการบ้านไว้ก่อนนะคะ
เมื่อคืนฝันแปลกสลับซับซ้อน ฝันซ้อนฝัน กลุ่มคน10กว่าคน เรื่องบทเรียนของอาจารย์อนาลัย ไว้พยายามลำดับก่อนแล้วจะมาเล่าต่อนะ

 

เป้าหมายของการวาดภาพเหมือน

คราวนี้คุณ obniti มาแรง แซงทางโค้งส่งการบ้านก่อนเพื่อนเลยค่ะ

ระหว่างที่รอน้องนก น้องลูกเกด และสมาชิกท่านอื่นๆส่งการบัานเข้ามาเพิ่มเติม
พี่นักเขียนขอย้อนกลับไปคุยถึงเป้าหมายของแบบฝึกหัดไปพลางๆก่อนนะคะ

พี่นักเขียนได้อธิบายถึงความสำคัญของสัดส่วนไปแล้วว่า มักเป็นไปตามความเชื่อของเรา ซึ่งทำให้เราแบ่งสัดส่วนบนภาพวาด หรือแม้แต่การแบ่งสันปันส่วนในสาระอื่นๆในชีวิตผิดความเป็นจริงไป เพราะมุมมองของเราย่อมคล้อยตามความเชื่อของเราเสมอ แม้ว่าเราอาจเชื่อว่าการวาดภาพไม่น่าจะเกี่ยวกับสาระอื่นๆในชีวิต แต่ภาพวาดของเราก็เป็นสิ่งที่สะท้อนมุมมอง-อารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่คล้อยตามความเชื่อของเราอย่างตรงไปตรงมาที่สุด

ที่จริงแล้วไม่ว่าเราจะวาดภาพใคร มันก็สะท้อนให้เห็นมุมมอง-อารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดของผู้วาดเสมอ ต่อให้เราทุกคนวาดภาพ Norman Rockwell จากภาพถ่ายต้นฉบับเดียวกัน ภาพวาดที่ได้ย่อมไม่เหมือนกัน และแต่ละภาพจะกลายเป็นภาพวาดของ Rockwell จากมุมมอง-จากอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่คล้อยตามความเชื่อของเราแต่ละคนเสมอ


วันนี้เราได้ทดลองวาดภาพลายเส้นจากต้นแบบเดียวกันหมด แต่เส้นสายที่ได้ก็แตกต่างกันไปตามมุมมอง ตามอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่คล้อยตามความเชื่อของเราแต่ละคนเช่นกัน

พี่นักเขียนขอให้พวกเราช่วยกันพิสูจน์ข้อเท็จร่วมกันว่า ทักษะการวาดภาพ ไม่ใช่ทักษะของนิ้วมือและการเคลื่อนไหวกล้ามเนื้อ แต่เป็นทักษะของการมองเห็น ซึ่งมีความหมายลึกซึ้งกว่าการมองเห็นผ่านดวงตาของเรามากนัก เพราะเกี่ยวพันกับการมองเห็นผ่านทัศนคติ ผ่านความเชื่อ ผ่านอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่คล้อยตามความเชื่อนั้นๆ และผ่านมุมมองจำเพาะอันเป็นเอกลักษณ์ของเรา

การพิสูจน์ข้อเท็จจริงนี้ได้สำเร็จ จะทำให้เราใช้นิ้วมือเดิม กล้ามเนื้อเดิม ความสามารถเดิมในการเคลื่อนไหว วาดภาพได้ดีกว่าเดิมเป็นอันมาก และสิ่งสำคัญที่สุดที่เราจะได้จากแบบฝึกหัดเหล่านี้ คิือการเรียนรู้ที่จะใช้งานสมองซีกขวาของเราได้ดังปรารถนา หรือใช้ประสาทสัมผัสภายใน-อันเป็นคุณสมบัติของสติสัมปชัญญะของตัวตนภายในได้อย่างเป็นธรรมชาติ ทำให้เราสามารถรู้เห็นครอบคลุมภาพรวมได้อย่างถูกต้อง สมดุลย์ โดยปราศจากวิตกวิจารณ์หรือการวินิจฉัยที่มักทำให้เรารู้เห็นบิดเบือนไปเสมอๆ

หากเราพิสูจน์ข้อเท็จจริงนี้ได้สำเร็จ เราไม่เพียงแต่จะพบว่า เราทุกคนสามารถวาดภาพได้ดีขึ้นด้วยการฝึกฝนที่จะมองเห็นสิ่งต่างๆตามความเป็นจริงเท่านั้น แต่เราทุกคนจะพบว่า เราสามารถรับมือกับสิ่งต่างๆในชีิวิต เช่น รับมือกับการแก้ปัญหา การแบ่งสันปันส่วน การจัดระบบ การสร้างสัมพันธภาพ การสร้างความกลมกลืน การให้น้ำหนักความสำคัญแก่สิ่งต่างๆ หรือแม้แต่การค้นพบแง่ดี สิ่งดีๆ หรือความงดงามได้จากประสบการณ์ในแง่ลบ ฯลฯ เพราะเราจะเรียนรู้และมีทักษะที่จะค้นพบและมองเห็นความงามได้จากทุกแง่มุม

ทักษะที่เราทุกคนจะได้จากแบบฝึกหัดเหล่านี้ คือทักษะในการเข้าถึงประสาทสัมผัสที่หก ซึ่งเป็นคุณสมบัติตามธรรมชาติของตัวตนภายใน ที่มีสติสัมปชัญญะที่รู้เห็นครอบคลุมทุกสิ่งทุกอย่างเป็นภาพรวมอย่างสมบูรณ์ และตรงไปตรงมาตามความเป็นจริง และเป็นสติสัมปชัญญะที่เต็มไปด้วยการมองโลกในแง่ดี การค้นหาและมองเห็นแต่สิ่งที่สวยสดงดงาม และตระหนักในคุณค่าของความหลากหลายอันมั่งคั่งของสรรพสิ่ง

พี่นักเขียนจะขอนำพวกเราสู่การวาดภาพเหมือน พร้อมๆกันกับที่นำสาระจากข้อมูลความรู้ของท่านอาจารย์อนาลัย เกี่ยวกับประสาทสัมผัสที่หก และการพัฒนาสติสัมปชัญญะให้สามารถครอบคลุมการรู้เห็นได้กว้างขวางขึ้น มาให้พวกเราศึกษาและพิจารณาไปด้วยพร้อมๆกัน

เมื่อเราพูดถึงประสาทสัมผัสที่หก หลายคนอาจคิดถึงปาฏิหารย์ คิดถึงพลังอำนาจจิตที่เหนือชั้น ซึ่งพี่นักเขียนก็ไม่ปฏิเสธว่ามันมีคุณค่าราวกับปาฏิหารย์ หรือเป็นพลังอำนาจจิตที่เหนือชั้น-จริง เพราะประสาทสัมผัสที่หกเป็นคุณสมบัติที่ทำให้เรามองเห็นและเข้าใจสิ่งต่างๆตามความเป็นจริงได้ในภาพรวมได้อย่างหมดเปลือก ซึ่งแตกต่างไปจากการรู้เห็นด้วยประสาทสัมผัสทั้งห้า ที่รู้เห็นทีละส่วนย่อย ภายใต้ขอบเขตอันจำกัดของช่องว่าง-ระยะทางและกาลเวลา และยังคล้อยตามอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่คล้อยตามความเชื่อของเรา ซึ่งทำให้การรู้เห็นทั้งหมดบิดเบือนไปจากความเป็นจริงไม่มากก็น้อยอีกด้วย

พี่นักเขียนจะนำภาพถ่ายอธิบายเรื่องสัดส่วน และจะลงมือวาดภาพและ post ไปพร้อมๆกันกับพวกเรา หากพวกเราจะนำภาพถ่ายบุคคลอื่นๆมาวาด หรือจะวาดภาพตนเองต่อไป ก็เชิญตามสะดวกนะคะ เพราะดังที่ได้กล่าวมาแล้วว่า ไม่ว่าเราจะวาดภาพใคร ภาพวาดของเราจะสะท้อนให้เห็นถึงอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่คล้อยตามความเชื่อของเราเสมอ

ภาพเหมือนของบุคคลใดๆ ย่อมสะท้อนให้เราสามารถศึกษาตนเองได้เสมอ และสามารถเรียนรู้ที่จะมองเห็นได้อย่างถูกต้องตามความเป็นจริงด้วยสมองซีกขวา หรือด้วยประสาทสัมผัสที่หก

ผู้วาดภาพเท่านั้น-สามารถอ่านภาพวาดของตนเองได้อย่างหมดเปลือก เช่นเดียวกับที่เราส่องกระจกเงา-มองเห็นตนเองและตระหนักได้ว่า วันนี้หน้าตาหรืออารมณ์ของเราแตกต่างจากเมื่อวานนี้อย่างไร และมีสิ่งใดที่เราต้องการเปลี่ยนแปลง และเราต้องการเปลี่ยนมันอย่างไรบ้าง ผู้อื่นไม่อาจสังเกดเห็นข้อแตกต่างเหล่านั้นได้ลึกซึ้งเท่าตัวเรา และรู้ไม่ได้ว่าการเปลี่ยนแปลงที่เราปรารถนานั้นคืออะไร

ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น แบบฝึกหัดวาดภาพที่เรากำลังทำร่วมกันนี้ แม้พี่นักเขียนจะขอให้พวกเรา post และมีผู้ชมจำนวนมากผ่านมาชมผลงานของเรา แต่สาระสำคัญที่เราแต่ละคนค้นพบในภาพวาดของตนเองนั้น ยังคงเป็นสิ่งที่เป็นบทเรียนส่วนตัวของเรา เพราะไม่ว่ามันจะสะท้อนให้เห็นอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดใด ผู้วาดภาพเท่านั้นย่อมเป็นผู้ที่ตระหนักได้ลึกซึ้งที่สุด อย่างมากที่ชมจะรู้เห็นได้จากภาพวาดก็คืออารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่เป็นผลลัพธ์ของรากเหง้าหรือปัจจัยที่อยู่ลึกลงไป ซึ่งเราควรจะค้นให้พบด้วยตนเอง และปรับเปลี่ยนได้ด้วยตนเอง

พี่นักเขียนขอบคุณทุกท่านที่ร่วม post อย่างเปิดเผย และเคารพในสิทธิส่วนบุคคลเสมอ หากพี่นักเขียนตั้งคำถามเกี่ยวกับภาพวาด และขอให้ตอบ ท่านใดจะตอบคำถามในกระทู้หรือตอบคำถามทาง e-mail เป็นการส่วนตัวย่อมได้เสมอค่ะ(rose)