เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

การวาดภาพได้เหมือนจริง ถูกต้องตามความเป็นจริง เป็นการวาดภาพด้วยสมองซึกขวา ซึ่งปราศจากวิตกวิจารณ์ กล่าวอีกนัยหนึ่งได้ว่า ทำให้เราสามารถสะท้อนอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่คล้อยตามความเป็นจริงได้ หากเราเรียนรู้ทีึ่จะใช้สมองซีกขวาได้อย่างเป็นธรรมชาติ

ความสามารถหรือทักษะที่เรากำลังพัฒนาร่วมกันอยู่นี้ พี่นักเขียนเรียกว่าเป็นการฝึกสมาธินอกเบาะ คือฝึกให้เราหยุดวิตกวิจารณ์ หยุดวินิจฉัย ซึ่งเป็นทักษะหรือความชำนาญของสมองซีกซ้าย แต่ให้ใช้การจดจ่อเพื่อรู้เห็นสิ่งต่างๆตามความเป็นจริงอย่างตรงไปตรงมาที่สุดในภาพรวม ซึ่งเป็นทักษะหรือความชำนาญของสมองซีกขวา

หลักการทั้งหมดที่พี่นักเขียนนำมาเสนอพวกเรา เป็นหลักสูตรที่พี่นักเขียนใช้กับนักเรียนที่มาร่วม workshop ซึ่งพี่นักเขียนตั้งชื่อ course นี้ว่า Portrait of Our Perception หรือ ภาพเหมือนของมุมมองและความเชื่อของตนเอง โดยเป็น workshop ที่มีเป้าหมายที่จะช่วยเหลือผู้ที่เข้าร่วมกิจกรรมให้รู้จักสำรวจอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนีกคิดที่คล้อยตามความเชื่อของตนเอง และสามารถปรับเปลี่ยนมุมมองและความเชื่อในแง่ลบที่มีต่อตนเอง ได้ด้วยการเรียนรู้ที่จะสำรวจและพิจารณาตนเองด้วยสมองซึกขวา คือสำรวจโดยปราศจากการวิตกวิจารณ์ วินิจฉัยในแง่ลบหรือลำเอียง แต่ให้สำรวจตามความเป็นจริง

หากเรียกตามคุณสมบัติที่ท่านอาจารย์อนาลัยให้คำจำกัดความไว้ ก็กล่าวได้ว่า ฝึกที่จะสำรวจและพิจารณาตนเองด้วยสติสัมปชัญญะของตัวตนภายใน แทนที่จะวินิจฉัยหรือวิตกวิจารณ์ตนเองด้วยสติสัมปชัญญะของตัวตนภายนอก ซึ่งเต็มไปด้วยมุมมอง-อารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่คล้อยตามความเชื่อ และบ่อยครั้งก็เป็นความเชื่อในแง่ลบ หรือความเชื่อที่บิดเบือนไปจากความเป็นจริง

ขอให้พวกเราศึกษาสัดส่วนบนใบหน้า เพื่อเทำความรู้จักกับความเป็นจริงตามธรรมชาติที่พวกเรามักมองข้ามไปโดยปริยาย ต่อไปนี้หากเรามองเห็นใบหน้าใครๆ เช่นมองดูผู้คนตามท้องถนน บุคคลที่ปรากฏบนจอ TV บนหนังสือนิตยสาร ฯลฯ เราจะพบความเป็นจริงเกี่ยวกับสัดส่วนเหล่านี้ได้เสมอๆ และขอให้เราลองนำหลักการเกี่ยวกับสัดส่วนนี้ไปทดสอบด้วยตนเอง

การรู้จักกับสัดส่วนอันสมดุลย์ตามธรรมชาติเหล่านี้ จะทำให้เราค้นพบความงามอันประหลาด ความสมดุลย์ที่น่าทึ่ง และความกลมกลืนที่เราอาจจะไม่เคยมองเห็นมาก่อนเลยในใบหน้าของทุกคน

ต่อไปเมื่อเราเรียนรู้ที่จะใช้สมองซีกขวาถ่ายทอดอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่คล้อยตามการรับรู้สิ่งต่างๆ ตามความเป็นจริงลงสู่แผ่นกระดาษ หรือผืนผ้าไบ เราจะพบความงาม ความสมดุลย์ ความกลมกลืนเหล่านี้ปรากฏในผลงานของเราอย่างน่าทึ่ง

วันนี้พี่นักเขียนนำสัดส่วนที่เป็นจริงมาเฉลย ซึ่งหวังว่าจะทำให้เราทุกคนสามารถวาดภาพเหมือนได้เหมือนความเป็นจริงยิ่งกว่าเดิม เพราะมันขะก่อให้เกิดความสมดุลย์ ความงดงามที่มีอยู่ตามธรรมชาติ

เริ่มต้นให้พวกเรานำภาพถ่ายที่จะใช้เป็นต้นแบบมาลากเส้นตามนี้ (diagram ของพี่นักเขียนเป็นเส้นหนัก เพียงเพราะต้องการแสดงให้พวกเราเห็นระยะและสัดส่วนต่างๆ แต่เมื่อพวกเราร่างเส้นต่างๆเหล่านี้ ควรร่างอย่างเบามือเพราะ จะเป็นเส้นร่างที่กำหนดสัดส่วนต่างๆในภาพวาดเท่านั้น)

1. ตีกรอบรอบรูปให้ได้มุมได้ฉาก หรือจะใช้กรอบกระดาษแข็ง ที่พี่นักเขียนแนะนำในอุปกรณ์วาดภาพมาใช้ตีกรอบก็ได้
2. ลากเส้นในแนวดิ่ง Y-Y' ตัดผ่านกึ่งกลางศีรษะในแนวดิ่ง
3. ลากเส้นในแนวนอน X-X' ผ่านกึ่งกลางของตาดำ และตั้งฉากกับเส้น Y-Y'
หมายเหตุ ไม่ว่าใบหน้าของนายแบบ นางแบบ จะเอียงไปด้านใดก็ตาม ให้สังเกตว่า เส้นแกน Y-Y' จะตั้งฉากกับเส้น X-X' เสมอ หากไม่ตั้งฉากกัน ภาพของใบหน้าจะบิดเบี้ยวไปดังตัวอย่างที่เห็นนี้



4. ลากเส้นกำหนดจุดปลายสุดของคาง กับ จุดบนสุดของศีรษะ (ขนานกับแกน X-X')
a คือระยะจาก จุดบนสุดของศีรษะ มาถึงจุดกึ่งกลางตาดำ = ระยะจากจุดกึ่งกลางตาดำ ถึงปลายคาง


5. ลากเส้นกำหนดระยะห่างของตาและความยาวของตาวัดจากหัวตาไปสู่หางตา
b คือระยะห่างของตาซ้ายกับตาขวา = ความยาวของดวงตา = ความกว้างของจมูก

6. ลากเส้นกำหนดความยาวจากขอบบนสุดของใบหู ถึงขอบล่างสุดของติ่งหู
c คือความยาวของหู = ระยะจากขอบบนสุดของตา ถึงปลายจมูก

7. ลากเส้นจากหางตาทั้งสองข้าง ตัดกันที่ปลายจมูก จะได้สามเหลี่ยมหน้าจั่วพอดี (หากได้สามเหลี่ยมด้านไม่เท่า จมูกจะเบ้ียว)

8. ระยะจากปลายจมูกถึงกึ่งกลางริมฝีปากบนและล่าง = d/3 หรือ 1/3 ของระยะจากปลายจมูกถึงปลายคาง
แต่อาจมีสัดส่วนแตกต่างไปได้ตามแต่ละบุคคล เช่น = d/2.5 หรือ d/2 ให้สังเกตและวัดระยะให้ถูกต้องจากภาพต้นฉบับ

9. ความกว้างของปาก วัดจากมุมปาก ถึง มุมปาก ประมาณเท่ากับระยะห่างจากกึ่งกลางตาดำ ถึง กึ่งกลางตาดำ

สัดส่วนเหล่านี้เป็นสัดส่วนของภาพวาดหน้าตรง ซึ่งเป็นเพียงแนวทางในการหาสัดส่วนของศีรษะและส่วนประกอบบนใบหน้า ซึ่งแปลเปลี่ยนไปในแต่ละบุคคล ซึ่งอาจแตกต่างกันบ้างเพียงเล็กน้อย และต้องอาศัยการสังเกตอย่างละเอียดรอบคอบ และวาดไปตามที่เห็นเพื่อให้ได้ภาพที่เหมือนจริงที่สุด (rose)

 

ผลงานของ Norman Rockwell นี่ก็สะสมไว้เหมือนกันครับชอบผลงานของเค้ามาก ลองไป Search ดูครับ เค้าถ่ายทอดบุคลิกต่างๆในผลงานออกมามีชีวิตชีวามากๆและยังแฝงอารมณ์ขันเอาไว้ในภาพด้วย ทำให้นึกถึงบรรยากาศหนังในยุคของ Forest Gump ราวหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ของอเมริกายุคราวๆค.ศ. 1950 -1960

รู้สึกว่าพี่นักเขียนมีการบ้านใหม่มาให้แล้วด้วยสิครับ คราวนี้วาดรูปเหมือนใครก็ได้ที่อยากวาด หรือรูปที่พี่นักเขียนส่งมาให้ก็ได้ครับ เชื่อว่าไม่ยากเกินไปนะครับ วาดจากมุมมองสายตาภายในของเราเอง เรียนจบ couse นี้คงพัฒนาทักษะกันไปอีกไกล รูปข้างบนก็น่าวาดซะด้วยพวกเราไปกันต่อเลยครับ สู้ๆ

ส่วนลิงค์นี้ ไปดูเค้าวาดรูปเหมือนแบบใส่ speed เร็วๆกันครับ
http://es.youtube.com/watch?v=PVAdQELoESA&feature=related

 

ส่งการบ้านครับ

ส่งการบ้านครับ

 

ส่งการบ้านค๊า...

 

ขออนุญาตถามคุณ Mead นิดนึงได้มั้ยคะในฐานะที่เป็นศิลปินน่ะค่ะ.. ห้ามโกรธน๊า..

สงสัยค่ะว่า.. เท่าที่สัมผัสกับศิลปินหลาย ๆ ท่าน รู้สึกว่าเค้าจะมีอารมณ์อ่อนไหว ค่อนข้างจะ sensitive ต่อสิ่งแวดล้อมภายนอก และมีความเป็นส่วนตัวสูง เมื่อเค้าทำงานศิลปะที่ชอบเค้าบอกว่าจะลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ภายนอก บางทีนั่งทำอยู่ได้เป็นวัน ๆ คืน ๆ ลืมวันเวลาหมด ไม่ทราบว่าทุกคนจะเป็นอย่างนี้รึปล่าวคะ? คือต้องทำงานกับศิลปินด้วย บางครั้งต้องระมัดระวังคำพูดมาก ๆ เพราะเกรงว่าจะกระทบต่อสภาวะจิตใจของท่านน่ะค่ะ..(i)

 

(smile) (smile)

ของจินตวดีฝันว่ามีรถมารับเช่นกัน แต่จำไม่ได้ว่ารถอะไร แต่ไม่ได้ขึ้นไป เพราะมีผู้ชายคนหนึ่ง (ไม่รู้จัก) มาชวนไปคล้าย ๆ ธรรมสถานแห่งหนึ่ง ไปไหว้เจ้าแม่กวนอิมแทน เลยไปกะเขาซะยังงั้นแหละค่ะ แต่พาหนะที่พาไปสุดเริ่ดค่ะ เป็นถ้วยน้ำชา(เคลื่อนที่) ต่อด้วย กระไดเลื่อน เสียดายค่ะ นาฬิกาปลุกเบรคพอดี แต่ยังไงก็ยังได้ไปทะเลนะคะ พอดีวันนี้วันหยุด เลยได้ขี่แมงกะไซค์ไปทะเลที่ห่างจากบ้านแค่ 3 กิโลเมตร (อิจฉาแล้วใช่มั้ยล่ะ) ระหว่างขี่มอเตอร์ไซค์ ใจมันแว่บบ่อย ๆ (คิดนู่นคิดนี่) แต่ก็แปลกใจ ทำไมถึงขี่มอเตอร์ไซค์ตรงทางดีแท้ ไม่เกิดอุบัติเหตุด้วย (หลายคนคงเคยเป็นแบบนี้) พอดีติดหนังสือโลกแห่งความเป็นจริงหลากมิติ (ภาคต้น) มาอ่านด้วย พอเปิดหน้า 39 ก็ได้คำตอบเลย เพราะภาวะที่เป็นก็เหมือนกับการเดินละเมอ "สติสัมปชัญญะส่วนที่จดจ่อกับตัวตนภายนอกจากร่างกายเนื้อหนังไปอยู่ที่อื่น แต่บุคคลที่เดินละเมอเคลื่อนไหวร่างกายได้ด้วยสติสัมปชัญญะส่วนที่จดจ่อกับตัวตนภายนอก แต่ร่างกายยังคงเคลื่อนไหวและคงความสมดุลย์ได้อย่างน่าอัศจรรย์โดยปราศจากสติสัมปชัญญะส่วนที่จดจ่ดกับตัวตนภายนอก ภาวะดังกล่าวแสดงให้เห็นถึงเงื่อนงำของความสามารถของร่างกายที่ปกติแล้วไม่เคยถูกใช้งานในทิศทางนี้ "

คุณนักเขียนคะ ส่วนการบ้าน ขอเวลาหาคนแสกนก่อน พอดีน้องที่ อ๊อฟฟิศลาออกไป เลยไม่มีคนทำให้ (ไม่อยากจะบอกเลยว่าทำไม่เป็น โฮ ๆ(cry) )

คุณน้องขจรวรรณคะ คุณมี้ดไม่สามารถเอาพี่จินต์ไปปล่อยแถว ๆ ดาวอังคารได้หรอกค่ะ เพราะคุณพี่เล่นล้อคเอวไว้แน่นขนาดนั้น สงกาสัยก็แต่ คุณมี้ดจะหายเคล็ดหรือยังก็เท่านั้นแหละค่า โฮะ ๆ(smile)

น้องนกจ๊ะ ชักจะเริ่มหายไปนานแล้วนะจ๊ะ กลับมาโพสต์บ่อย ๆ สิคะ พี่ชอบอ่านความฝันของน้องสาวลีโอ มา ๆ ให้หอมแก้มให้หายคิดถึงซะที จุ๊บ ๆ

คุณเฉลยคะ เดี๋ยวคืนนี้จินตวดีเอาถ้วยน้ำชาเคลื่อนที่แวะไปรับค่ะ อ้อ แล้วถ้าผ่านหน้าบ้านใคร อย่าลืมเรียกนะคะ

น้อง ณ.คนสวย หายไปไหนล่ะเนี่ย

แล้วทุก ๆ ท่าน ไม่ว่าจะเป็นคุณ โซล คุณโอบนิธิ คุณวิกกี้กาย และสมาชิกท่านอื่น ๆ เดี่ยวคืนนี้จินต์จะไปเล่นกีต้าร์ให้ฟัง แล้วจะเอา น้ำทะเลไปให้ชิมในฝันด้วย(sing) (sing) ค่ะ ที่บ้านของจินตวดีนี่ เขาบอกว่า "น้ำทะเลหวาน" จ้า

 

การบ้านใหม่ให้วาดภาพเหมือนเริ่มแล้วหรือคะ ภาพเหมือนของคุณพี่นักเขียน วาดได้เหมือนมากๆ ค่ะ ...เหมือนรูปถ่ายเ่ลยค่ะ ... ในความรู้สึกของตัวเองนะคะ มองภาพวาดนี้แล้วรู้สึกมีชีวิตมีพลัง มีอารมณ์ความรู้สึกอยู่ในภาพวาด มีมนต์ขลังจริงๆ ค่ะ...ซึ่งแตกต่างกับ การมองภาพที่ได้จากกล้องถ่ายภาพจริงๆ ...(rose)(rose)(rose) การเสพงานศิลปะ จริงๆ แล้วคงเป็นการเข้าถึงอารมณ์ของศิลปิน การเข้าถึงอารมณ์ความรู้สึก ของภาพตามที่จิตรกรถ่ายทอดออกมาขณะที่วาดรูปนั้น แต่การเข้าถึงหรือรับอารมณ์นั้นได้่มากน้อยแค่ไหน คงอยู่ที่ภาวะจิตของเราหรือผู้เสพงานศิลปะนั้น ถ้า
จิตเรานิ่ง สงบไม่ใส่ความคิด ความรู้สึกของตัวเองเข้าไปมากเท่าไหร่ ก็ จะทำให้รับสัมผัสอารมณ์ของภาพวาดหรือของจิตรกรได้มากขึ้นเท่านั้น... ...ไม่ทราบว่าเข้าใจถูกต้องหรือเปล่าค่ะ พี่นักเขียน ...

(f) คุณจินตวดี...จะคอยฟังคุณเล่นกีตาร์ในฝันนะคะ ..ส่วนน้ำทะเล นี่โซลไม่ต้องชิมอ่ะคะ่ เพราะแถวๆ บ้านโซลนี่ น้ำทะเลมันเค็มค่ะ ...

 

ช่วงนี้เป็นไงหนอ พิมพ์ไว้ยาว ๆ ทีไร มีerrorทุกทีสิน่า หึหึ พิมพ์ใหม่ก็ได้
เมื่อคืนจดจ่อว่าไม่อยากไปประชุม พอเช้ามาหัวหน้าบอกไม่ต้องไปให้อยู่เคลียร์งานก่อน แหม แอบดีใจเล็ก ๆ
ฝันเมื่อคืนได้ไปดูกทมฯจากมุมบน สวยมาก ๆๆๆๆๆๆ
เพราะฝันว่ามีการแข่งขันโดยใช้บอลลูนสะพายข้างหลัง ดึงเชือกซ้ายเชือกขวา วิ่งให้เร็วแล้วบอลลูนก็จะพองขึ้นพาเราลอยไปบนฟ้า
ต้องไปให้ครบ 3 สถานที่ 1.วัดกัลยา 2.วัดสระเกศ 3.เสาชิงช้า มีผู้ชาย 3 คนแข่งกัน หนึ่งในนั้นมีพ่อของนกแข่งด้วย
พอ2คนลอยขึ้นไปแล้ว ถึงตาพ่อนกบ้าง พ่อกลับอาเจียนออกมาเป็นน้ำ นกเลยต้องแข่งแทน
นึกในใจว่าเราต้องไปถึงก่อนแน่ ๆ เพราะวัดกัลยาก็เคยไปมาแล้ว วัดสระเกศคงอยู่ไม่ไกลกันเท่าไหร่ เสาชิงช้าก็เคยผ่าน
ความรู้สึกที่ได้ลอยขึ้นฟ้า มันน่าสนุกและตื่นเต้นมาก วิ่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆดึงเชือกซ้ายเชือกขวาสาวขึ้นสาวขึ้นให้ยาว บอลลูนก็พองๆจนลอยได้
โอ้โห ได้ลอยไปทั่วกรุงเทพเลย ผ่านตึก เข้าซอย ลอดต้นไม้ ลอดสะพาน ผ่านวงเวียนใหญ่ ผ่านอนุเสาวรีย์ชัย ข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา
ที่แรกที่นกไปถึงคือวัดกัลยา คนเดินถือดอกไม้ธูปเทียนมาไหว้พระกันเต็มเลย ไหว้เสร็จนกก็ไปวัดสระเกศ ที่จริงนกก็ไม่เคยไปวัดนี้หรอกนะ แต่ในฝันก็ไปถึงแล้ว
พอมาเสาชิงช้าเนี่ยสิ พยายามลอยไปลอยมาก็ไปไม่ถูก โต้ลม ขึ้น ๆ ลง ๆ อยู่สักพัก
ไม่รู้จะทำไงเลยตั้งต้นจับทางที่วงเวียนใหญ่ ไปทางสะพานพุทธ หวังจะลอยสูง ๆ จะได้มองเห็นเสาชิงช้าสีแดง ๆ ก็ยังไม่เห็นซักที ตื่นก่อนซะงั้น

ไม่รู้สิ หรือเพราะเมื่อคืนก่อนนอนเข้าไปอ่านเว็บการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย เรื่องไหว้พระ 9 วัด นกก็นั่งไล่ชื่อวัดที่ไม่เคยไป

ไหว้พระขอพร 9 พระอารามหลวง

กำหนดหนดการจัดงาน
วันที่ 1 - 31มกราคม 2551

สถานที่จัดงาน

วัดพระศรีรัตนศาสดาราม (วัดพระแก้ว)
คติ : "เพื่อจิตใจสะอาด ดุจรัตนตรัย"
เครื่องสักการะ : ธูป 3 ดอก เทียน 1 เล่ม ดอกไม้

วัดพระเชตุพลวิมลมังคลาราม (วัดโพธิ์)
คติ : "ร่มเย็นเป็นสุข"
เครื่องสักการะ : ธูป 9 ดอก เทียนคู่ ทองคำแปลว 11 แผ่น

วัดบวรนิเวศวิหาร
คติ : "พบแต่สิ่งดีงามในชีวิต"
เครื่องสักการะ : ธูป 9 ดอก เทียน 1 เล่ม ดอกบัว 3 ดอก

วัดสระเกศ
คติ : "เสริมสร้างความคิด อันเป็นสิริมงคล"
เครื่องสักการะ : ธูป 9 ดอก เทียน 1 เล่ม ดอกบัว 3 ดอก

วัดอรุณราชวราราม
คติ : "ชีวิตรุ่งโรจน์ทุกวันคืน"
เครื่องสักการะ : ธูป 3 ดอก เทียนคู่

วัดสุทัศน์เทพวราราม
คติ : "วิสัยทัศน์กว้างไกล มีเสน่ห์แก่บุคคลทั่วไป"
เครื่องสักการะ : ธูป 3 ดอก เทียน 1 เล่ม

วัดชนะสงคราม
คติ : "มีชัยชนะต่ออุปสรรคทั้งปวง"
เครื่องสักการะ : ธูป 3 ดอก เทียน 1 เล่ม ดอกบัว 1 ดอก
(สำหรับพระประธารในโบสถ์)
ธูป 5 ดอก เทียน 1 เล่ม ดอกบัว 1 ดอก
(สำหรับเคารพรูปสมเด็จกรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท)

วัดระฆังโฆสิตาราม
คติ : "มีชื่อเสียงโด่งดัง มีคนนิยมชมชอบ"
เครื่องสักการะ : ธูป 3 ดอก เทียนคู่ ทองคำแปลว

วัดกัลยาณมิตร
คติ : "เดินทางปลอดภัย มีมิตรไมตรีที่ดี"
เครื่องสักการะ : ธูป 3 ดอก เทียนแดงคู่ ดอกไม้พวงมาลัย

ในรายการนี้ก็มีทั้งวัดกัลยาและวัดสระเกศ ส่วนแถวเสาชิงช้าก็มีวัดสุทัศน์นี่เอง
แค่คิดก็ได้ไปแล้ว อย่างนี้คืนนี้นกขอพาพี่ ๆ ห้องวิทย์ทัวร์ไหว้พระ 9 วัด โดยใช้บอลลูนกันดีม่ะ อิอิ

 

วันก่อนนกพิมพ์ตอบพี่นักเขียนเรื่องนี้แหล่ะค่ะ แต่เครื่องค้างไปซะก่อน
พี่นักเขียนเข้าใจถึงสิ่งที่นกเป็นได้อย่างถูกต้องที่สุดเลยทีเดียว
เป็นนิสัยที่เราใช้มาแต่เด็กจนติดแล้วเรื่องการใช้กำลังเนี่ย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรแล้วแต่
เหมือนพูดกันไม่รู้เรื่องซักทีมือไปเลยดีกว่า แหะแหะ แต่นกไม่เคยรังแกใครก่อนนะ อีกใจนึงก็ไม่ชอบเห็นคนทะเลาะกันเลย

มีอยู่เหตุการณ์นึงเจอผู้ชายขี่มอเตอร์ไซด์มาดักในซอย แทนที่เราจะตะโกนให้คนช่วยแต่เลือกใช้วิธีต่อสู้กลับ โดยไม่ได้คิดเลยจะสู้ได้ไม่ได้
ถ้ามันมีมีดขึ้นมาเราจะได้รับอันตรายไหม สุดท้ายนกเงื้อมือจะต่อยมัน มันก็จะต่อยนก นกเลยตะโกนว่า เฮ้ย ทีนี้มันเลยขับมอเตอร์ไซด์หนีไปเลย
ตอนนั้นลังเลว่าจะวิ่งตามไปดีหรือเข้าบ้านดี จะตามไปแถวนั้นก็ไม่มีไม้ เลยตัดสินใจวิ่งเข้าบ้านไปเอามีดอีโต้วิ่งไล่ตาม แต่อย่างว่าใครมันจะไปอยู่รอ

แต่ยังไงก็ตามนกจะพยายามเป็นน้องนกผู้ใจดีแม้กระทั่งในฝันนะคะ อาจจะมีบู๊บ้างคงไม่เป็นไรเนอะ กลัวห้องวิทย์เงียบเหงาไม่มีเรื่องโหด ๆ มาเล่า

 

ส่วนมากศิลปินแต่ละท่านเค้าจะมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่ลุ่มลึกแตกต่างกันไปและมีโลกส่วนตัวสูง อารมณ์อ่อนไหว อย่างที่คุณขจรวรรณบอกจริงๆ ภายนอกอาจดูผมยาวรุงรัง ใส่เสี้อเก่าๆขาดๆสะพายย่าม (อิอิ) ถ้าไปดูโต๊ะทำงานจะเห็นเลยครับว่าไม่ค่อยเป็นระเบียบระบบออกจะรกด้วยซ้ำทำงานตามอารมณ์ไม่แน่นอน ไม่เหมือนกับนักบัญชี+นักคิดเลขที่จะเนียบ สะอาดเอื่ยมหัวจรดเท้า

แต่ก็มีศิลปินอีกส่วนนึงสัก 20-30 % ที่ผสมผสานทั้งตรรกะและศิลปะไว้ด้วยกัน อยู่ระหว่างกลาง เป็นสุภาพชนอยู่กับสังคมได้ดี มีมุมและโลกส่วนตัวอยู่เหมือนกัน บางคนก็อ่อนน้อมไม่ทานเหล้าสูบบุหรี่ แนวนี้จะเป็นพวกนักออกแบบ นักแต่งเพลง นักประพันธ์ครับ แต่พวกนี้บางคนก็อาจมี EGO สูง มักเชื่อมั่นในแนวความคิด ทันสมัยไม่ล้าหลัง ชอบเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ เค้าเรียกผสมผสานเลือกที่จะทำเลือกที่คิดเอง รู้จักปรับตัวให้กลมกลืนและรับมือกับปัญหาได้เกือบทุกเรื่อง

อันนี้วิเคราะห์เองตามที่พบมานะครับ ส่วนที่คุณขจรวรรณพบผมว่าคงคล้ายๆแบบแรกมากกว่า แบบนี้ต้องใจเย็นๆค่อยๆพูด ค่อยๆคุย เพราะอารมณ์เค้าจะ ขึ้นๆลงๆ ต้องพยายามเข้าไปนั่งในหัวใจเค้าให้ได้แล้วเค้าจะทำงานให้แบบถวายชีวิต ถ้าถูกใจซะอย่างอะไรก็ยอมทำให้หมดล่ะครับ แต่อาจจะมีปัญหาเรื่องกำหนดเวลาทำงานครับ เพราะศิลปินเค้าทำงานกันด้วยจินตนาการที่ไร้กาลเวลาครับ ผมก็เป็นบ่อยๆแบบนี้ พอจะส่งงานล่ะครับถึงจะเร่งมือทำ ก่อนหน้านั้นก็จะใช้เวลาคิดไปเรื่อยๆให้ถึงที่สุดล่ะครับ.พวก.ศิลปินนี่เข้าใจยากหน่อยนะครับ พี่นักเขียนอาจอธิบายความหมายที่แท้จริงของศิลปิน (ทางด้านจิตวิญญาณ) มาขยายความให้อีกหน่อยจะดีมากเลยครับ เพราะบุคคลเหล่านี้จะมีพรสวรรค์และใช้ทักษะของสมองซีกขวากันค่อนข้างดีครับ

 

กลับมาแล้วจ้าพี่จิน มีเรื่องหนุก ๆ มาให้อ่านด้วย อ่ะยื่นแก้มซ้ายแก้มขวาให้หอมเลย อิอิ (kiss)

 

ได้ฟังเรื่องบู้ๆตื่นเต้นจากน้องนกแล้ว ต้องยกนิ้วให้ครับในความ กล้าหาญ องอาจ แบบที่คาดไม่ถึง..ครบทุกรสชาดจริงๆ ถ้าห้องวิทย์ขาดน้องนกไปก็ขาดสีสดๆไปหนึ่งสีน่ะสิ บู้โลดโผนได้ทุกวันแบบนี้ ใครเล่าจะกล้าแตะเนอะ !
คอมซ่อมเสร็จแล้วก็ไม่ต้องพิมพ์ยาวหรอกนะเดี๋ยวข้อความหายอีก อิอิ

 

ส่งการบ้านจ้า...วิ่งตามแทบไม่ทันแนะ (tm-love)



แต่ละคนวิทยายุทธล้ำเลิศกันทั้งนั้น ยิ่งคุณอ๊อบ-obniti ความเร็วเป็นต่อ...หุหุ

 

ระยะนี้หลายท่านฝันเกี่ยวกับธรรมะกัน
คุณ mead ได้กราบเฝ้าพระผู้ให้กำเนิด องค์ธรรมมารดา
คุณ จินต์ ได้กราบองค์พระโพธิสัวต์กวนอิม
น้ิิองนก ได้ไปไหว้พระเก้าวัด
ส่วนผมเมื่อคืนก่อนนอนขอไปหาอาจารย์อนาลัย ก็เลยฝันว่าได้เป็นนักบวช ไม่รู้ว่านิกายไหนแต่งตัวธรรมดามือถือแก้วคล้ายๆถ้วยบะหมี่สำเร็จรูป
แต่ข้างในมีเต้าหู้ด้วย เดินเข้าไปบ้านที่เหมือนธรรมสถาน กับนักบวชอีกรูปหนึ่ง
เข้าไปกินอาหารกัน ส่วนผมก็กินในถ้วยที่ถือไป กินได้หน่อยหนึ่ง นักบวชรูปนั้นก็กินเสร็จแล้วให้ลูกศิษย์ที่อยู่ในบ้านนั้นซึ่งในฝันรู้สึกถึงความเป็นเจ้านาย
ชั้นสูง กินต่อ ส่วนผมก็คิดว่าควรเหลือใ้ห้เค้ากินบ้างเลยหยูดกิน แล้วพากันเดินออกจากบ้านนั้นกับนักบวชท่านนั้น ระหว่างที่เิดิน นักบวชท่านนั้นก็บอกว่า คนที่ทำงานให้กับสมเด็จโตต้องเสียสละ ถ้าไม่มีใจก็จะทำไม่สำเร็จ
จากนั้นก็ฝันต่อไปอีก แต่จำไม่ชัดเจน
วันนี้ขอทำการบ้านอาจารย์ต่อคงหลายวันหน่อยครับ

 

เข้ากระทู้หลายวันแล้วยังไม่ได้ทักทายคุณ soul2006 เลย
สวัสดีครับ คุณ soul2006 ยินดีที่ได้รู้จัก
มีอะไรแนะนำผมได้นะครับ ยินดีรับฟังครับ
(f)(f)(f)

 

ส่งการบ้านกันเร็วจังเลย กะว่าเสาร์อาทิตย์นี้จะลองวาดดู ช่วงนี้จำฝันอะไรไม่ค่อยได้เลย

อาทิตย์ก่อนมีฝันว่า พ่อซื้อหมามาเลี้ยง ตัวโตเหมือนกัน แรกๆ ก็ไม่มีอะไร หลังๆ สังเกตว่าขาหน้ามันเป็นมือแบบมือคนนี่แหล่ะ หลังๆ รู้สึกว่ามันลุกขึ้นมาเดินเหมือนคนเลย

ตอนแรกจำเรื่องฝันในเช้านี้ไม่ได้ แต่พอพิมพ์ๆ ไปรู้สึกว่าจะนึกๆ อะไรมาได้หน่อย แต่ก็ลางๆ รู้ว่าอยู่ในบ้านตัวเอง

 

เมื่อคืนฝันว่าไปลอยไปที่เขาลูกนึงสูงพอประมาณ เป็นเนินเขาที่รายล้อมด้วยเขาสูงๆอีกชั้น ได้พบกับพี่นักเขียนและพวกเราน่าจะครบทุกคนด้วยครับ เข้านั่งล้อมวงพูดคุยและหาวิธีจุดไฟกัน ก็เลยหยิบหินที่อยู่ข้างๆขึ้นมา ใช้วิธีโบราณมากคือใช้หินขนาดเท่ากำปั้นทุบกันให้เกิดประกายไฟ เคาะกันหลายทีจนกระทั่งไฟติด แล้วก็ส่งต่อให้ทุกคนเคาะหินจุดไฟด้วย เป็นหินที่ติดไฟง่ายมาก ทุกคนก็ถือหินเอาไว้ในมือ สว่างไสวสวยงามไปหมด พอฟังพี่เฉลยเล่าฝันข้างบนก็ทึ่งเพราะว่าเห็นพี่เฉลยโกนศรีษะแล้วแต่งชุดเทาๆเหมือนนักบวชจีนเลย ส่วนคนอื่นๆก็ยิ้มแย้มแจ่มใส พี่นักเขียนก็ใส่เสื้อแขนยาวสีเข้มๆบุคลิกสดใสมากๆ.. ฝันดีจริงๆครับ (..ถ้าพี่เฉลยเอาถ้วยบะหมี่สำเร็จรูปมาแจกด้วยคงจะดีไม่น้อย อิอิ)

 

ฟังเพลงแล้วเห็นความหมายเนื้อเพลงด้วย ยิ่งซึ้งกินใจเข้าไปอีก
นักประพันธ์เพลงญี่ปุ่นเค้าเก่งมากๆ เรื่อง Spirited away ที่คุณซิปเคยส่งวิเคราะห์มาให้ ทำให้เห็นรายละเอียดมากขึ้น ปราณีตจริงๆครับเรื่องนี้ ถ้ากลับไปดูอีกสักรอบคงเข้าใจขึ้นอีกเยอะครับ
http://www.bloggang.com/viewblog.php...oup=2&gblog=10

เรื่อง Ghost in the Nut Shell นั่นก็ดีนะ อ่านจาก Subtitle เนื้อหาเกี่ยวกับจิตวิญญาณที่อยู่ในร่างกายที่เป็นไซบอร์ค..ภาค 1 หรือภาค 2 ไม่แน่ใจครับ
คุณซิปฯได้ดูรึเปล่า?

 

คุณเหลยคะ จินต์ส่งรูปให้คุณแสกนให้ทางแฟกซ์ได้ไหมคะ จินต์หมดปัญญากับเครื่องแสกนและวิธีโพสต์รูปจริง ๆ

น้องนกจ๊ะ ใจตรงกันจริง ๆ เลยค่ะ เมื่อคืนพี่ก็อ่าน ท.ท.ท. เรื่องทำบุญเก้าวัดเช่นเดียวกัน รายละเอียดตรงกันค่ะ แต่เสียดายเมื่อคืนพี่จินต์ไม่ได้ฝันว่าไปเที่ยววัดค่ะ แต่ฝันไปที่อื่นทีแทน