ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

เมื่อวานนี้วันอาทิตย์ประมาณทุ่มเศษ เดินขึ้นไปดาดฟ้าบนบ้านมองบนฟ้าชั่วครู่เห็นแสงเหมือนดวงดาวเคลื่อนตัวไปทางทิศเหนือ (แสงเครื่องบินจะเป็นลักษณะหนึ่งจะไม่สว่างเหมือนเวลาดูดวงดาว)เครื่องบินจะบินไปเส้นทางตะวันออกและตะวันตก จังหวัดอุบลราชธานี จะเป็นเส้นทางเดินของสายการบินเกือบทุกสายจะเห็นได้ตลอดวันโดยเฉพาะกลางคืนทุก15-20นาทีจะเห็นบินสวนกัน วัตถุที่เห็นทำมุม60องศาเมื่อหันไปทางทิศตะวันออก ตอนมองโพล่มาทางสายตาพอดีและเคลื่อนตัวไปทางทิศเหนือความเร็วประมาณ5 เท่าของเครื่องบินยังไม่ถึงมุม30องศาทางทิศเหนือก็ค่อยหายไป พอดีกับมีเครื่องบินของสายการบินผ่านมา เมื่อประมาณปี46 เคยเห็นแบบนี้ช่วงเวลา6โมงเย็น-1ทุ่มบ่อยๆบางครั้งจะลอยจากทิศเหนือไปทิศใต้ บางครั้งลอยจากทิศใต้ไปทิศเหนือ พยามเพ่งดูหลายครั้ง4-5ปีนี้ไม่เคยเจอ แต่มาเริม่โพสประสบการณ์และถามเส้นทางไปเขากะลา บวกกับจิตเราอยากติดตามต่อด้วยหรือเปล่าจึงได้ปรากฎ ให้เห็น เคยคุยกับดร.เทพพนม ท่านบอกว่ามีฐานของUFO ถาคเหนือจริงเท็จไม่รู้ช่วงจะเกิดภัยวิบัติจะเห็นวัคถุลอยจากเหนือไปใต้ไปกลับช่วงเวลา6โมงเย็น-1ทุ่มและเวลาตี5 อึกรอบ (สังเกตจากวัตถุประหลาดปรากฎตัวที่เคยเล่าไว้แล้วก็อยู่ในช่วงนี้แม้แต่ทีจะเล่าในครั้งหน้าก็อยู่ในช่วง1ทุ่ม)ก็ลองสังเกตุกันเลาดังกล่าว เคยใช้กล้องส่องทางไกลดูเห็นเป็นลูกกลมเหมือนดูดาว ปกติเป็นดาวเที่ยมเราสามารถมองเห็นจนสุดสายตาแต่ไมเคยมองสุดสายตาเห็นเป็นระยะสั้น

 

ปีใหม่ UFO

ตั้งแต่ปีใหม่นี้นั่งดู UFO ที่ดาดฟ้าบ้าน ยังไม่เห็นเลยครับ ลอง 2 ครั้ง
เมื่อวานฮึดขึ้นไปแต่วัน ไม่รู้เป็นไร แมงเม่าเต็มดาดฟ้า ต้องเผ่นลงเลย
ระยะนี้ใจไม่ค่อยดีมัง(ตกต่ำ) ไม่มีความรู้สึกเลย ถูกทอดทิ้งๆ แล้วๆ จ้า

 

ต้องขอพาดพิง ดร.เทพนม หน่อยเพราะใช้คำบอกเล่าเป็นข้ออ้างอิง จะได้ไม่เป็นการกล่าวอ้างลอยๆเพระได้เคยติดต่อผ่านทางโทรศัพท์กับท่านช่วงหนึ่งบ่อยครั้ง ทั้งได้รับความอนุเคระห์จากท่านที่ได้ส่งตัวอย่างดินและหญ้าไปตรวจสอบสารกัมมันตภาพรังสีที่สถาบันแห่งหนึ่งท่านก็ตอบผ่านไปรษณีย์บัตร บางอย่างข้อมูลที่ท่านเล่าให้ฟังก็นำมาใช้เป็นหลักการเช่นระยะห่างหากพบเห็นUFO ก็ให้อยุ่ห่างประมาณ50 เมตรแม้แต่การเกฐตัวอย่างดินและหญ้ายังต้องใส่ถุงมือพลาสติก กันไว้ก่อน และท่านยังแนะนำบุคลคลหนึ่งที่อำเภอวารินชำราบ มีการสื่อสารเกี่ยวกับจิต(คล้ายร่างทรง)โดยเฉพาะพูดเรื่องผาแต้ม (ไม่ใช่ภาพเขียนแต่เป็นเรื่องเกี่นวกับธรณีวิทยา)เหมือนอ.ปริญญา พูดในหนังสือเล่มหนึ่งที่พาคณะทัวส์มาอุบลฯ ซึ่งหนังสือเล่มนั้นถ่ายทอดช้ากว่าที่ผู้สื่อสารท่านนี้กล่าวไว้2 ปี เราเรียกท่านนี้ว่า"กุจะบุ " ปัจุจุบันท่านไม่สามารถสื่อสารได้แล้ว นอกจากนั้นยังได้เอาแม่เหล็กชนิดหนึ่งเท่าลูกปืนออกมันวาวมาให้ดูสามารถสัมผัสสนามแม่เหล็กที่ฝ่ามือได้และมีกำลังสนามแม่เหล็กมากกว่าแม่เหล็กธรรมดามากลองนึกดูว่าแม่เหล็กลำโพงขนาด12นิ้ว 500วัตต์ยังสู่สนามแม่เหล็กขนาดเท่าลูกปืนไมได้ มีพยานเห็นด้วย2คน

 

6219
สวัสดีค่ะ เพิ่งเป็นสมาชิก palungjit ก็เพราะอ่านชมรมเขากะลา ชอบเรื่องufo มาตั้งแต่เด็กๆ และก็อยากเห็นเหมือนพี่ๆด้วย
แต่มีครั้งนึงไปจ.จันทบุรี ประมาณปี 2546 หรือ 47 ไปงานวัด ตอนนั้นประมาณ 4 ทุ่ม และก็ยืนตรงบริเวณลานวัดโล่งๆ ด้านหลังเป็นเมรุเผาศพ แล้วได้ยินเด็กที่อยู่ในวัดตะโกนกันโหวกเหวกว่า เห็นจานบิน (เออเด็กสมัยนี้ขนาดอยู่ไกลตัวเมืองยังรู้จักเลยพวกเด็กๆน่าจะรู้มาจากการ์ตูน)เราก็เลยหันไปก็เห็นเหมือนกันมีแสงออกมาแต่ไม่บินตรงไปในทางเดียวกันเหมือนเครื่องบิน มันบินไป บินขึ้น ลง แล้วก็หยุดค้างสักพักก็หายไป เราก็กำลังวิ่งจะไปดูชัดๆเพราะปลายยอดเมรุบังอยู่ แต่ไม่กล้าเพราะด้านหลังเป็นเมรุเผาศพส่วนหลังเมรุมีต้นไม้ขึ้นเต็มเลย แล้วพอดีมีคนทักว่ากล้าวิ่งเข้าไปเหรอ
ในตอนนั้นอยากรู้มากเลยว่าใช่รึเปล่า แต่ถ้าเป็นเครื่องบิน ก็จะต้องบินตรงไปเรื่อยๆ (ไม่ว่าเราจะยืนอยู่หน้าตึกสูงหรือยอดเมรุก็ตามมันก็ต้องโผล่มาอีกข้างนึง ) แต่นี่หายไปเลย.

อยากมาเล่าสู่กันฟังค่ะ

 

หวัดดีครับน้องสรันทิพ ผมว่าถ้าหากเราจดจ่อกับเค้ามากพอหรือมีพันธะสัญญาผูกพันกันมาบ้างก็มีโอกาสได้เห็นนะครับ ช่วงหลังมานี่ก็ไม่ค่อยเห็นบ่อยๆเหมือนคุณ p-pop แต่มีอยู่ช่วงนึงเห็นบ่อยมาก เทียวไปเทียวมาหลายครั้ง จนเค้าคงได้หารือกันว่า..พอได้แล้วล่ะ ไปตามหาคนอื่นดีกว่า มนุษย์คนนั้นจะได้รู้ว่าเค้ามีอยู่จริงๆ ลองอฐิษฐานในใจแล้วมองท้องฟ้าไปครับ วันนึงเค้าจะรับสัญญาณจากเราได้อย่างแน่นอน (เตรียมกล้องไว้นะครับด้วยเผื่อว่าเค้ายอมให้ถ่ายติด..ลองสุ่มกล้องถ่ายภาพท้องฟ้าไปเรื่อยๆ ) แต่อย่างทำจนปวดหัวนะครับ ทำใจสบายๆยิ้มให้เค้าแสดงความเป็นมิตรออกมา เค้าก็เป็นมนุษย์ในมิติคู่ขนานครับ และเค้าอาจไม่เรียกการปรากฎตัวนี้ว่าเป็นการเดินทางด้วยซ้ำไป ถือเป็นการสร้างความสัมพันธ์ระดับดวงดาวครับ

 

ขอ Copy เรื่องที่ผมโพสต์เอาไว้ในกระทู้ความฝันมาให้
พี่ๆน้องๆที่นี่อ่านด้วยนะครับ

มีเรื่องเกี่ยวกับความฝันที่อยากจะเล่าให้เพื่อน พี่ๆ น้องๆ
ฟังอย่างมากๆๆครับ คือ สืบเนื่องจากกระทู้นี้
http://palungjit.org/showthread.php?p=912208

คุณ Astro nemo ได้ชวนคนไปร่วมนั่งสมาธิในยันต์จักรวาล
ของอาจารย์บูรพา เพื่อเปิดมิติ อะไรแบบนั้นแหละครับ

ผมก็เลยขอไปด้วย..
ผมมาทราบภายหลังว่า..พอผมโพสต์ว่าผมจะไปด้วยเท่านั้นแหละ
พี่สุดใจเขากะลาก็ได้รับคำสั่งจากระบบให้ไปด้วยเหมือนกันครับ
(ตอนแรกๆพี่สุดใจบอกว่ายังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะไปหรือไม่ไป)

พวกเราไปกัน 8 คน รถ 2 คัน ของผมคันหนึ่ง
คุณ No.9 ก็ถูกระบบสั่งให้มานั่งรถผม เพราะผมขับมาคนเดียว
และได้มาถ่ายทอดธรรมะให้ผมตลอดการเดินทางขาไป
จนไปถึง ได้ร่วมพิธี จนจบ กลางคืนก็สนทนาธรรมกันพอสมควร
แล้วพี่สุดใจก็ถูกระบบสั่งให้พูดธรรมะ(การปล่อยวางขันธ์ 5)
ให้ผมฟังอีก จากนั้นก็กางเต้นท์นอนกัน ตื่นเช้าก็ร่วมพิธีอีก..

ตรงที่จะเล่าให้ฟังจริงๆคือต่อไปนี้ครับ..

**ปกติ ผมจะฝันเกี่ยวกับการเรียน การถูกทดสอบ และการทราบ
คะแนนข้อสอบของตัวเอง รู้ว่าตัวเองอยู่ระดับชั้นไหนแล้ว
อะไรประมาณนี้ ฝันมาตลอด หลายสิบครั้ง เป็นระยะๆ หลายปีแล้วครับ
จนเล่าให้ใครต่อใครฟังบ่อยๆ แม้แต่ในกระทู้ความฝันฯด้วย
ก็เล่ามาหลายต่อหลายครั้งแล้ว และก็ยังไม่เข้าใจความหมาย
ของการฝันเช่นนี้อยู่ดี

..จนมาเมื่อวานนี้แหละ ถึงได้ถึงบางอ้อ..

และอีกนิดหนึ่งนะครับ..ที่น่าประทับใจสำหรับผมก็คือ
ก่อนที่จะเดินทางไปนั่งสมาธิดังว่านั้น 1-2 วันนี่แหละ
ผมได้ฝันเกี่ยวกับการเรียน-การสอบอีกครั้ง และจำได้ว่า
ผมได้คิวสอบหรืออะไรนี่แหละ ลำดับที่ "13"
หรือ "วันที่ 13" นี่แหละ (เขาให้ผมถือป้ายวงกลม
ประมาณเล็กกว่าแผ่น CD หน่อยหนึ่ง มีตัวเลข 13 เขียนอยู่)
ในฝันผมก็ตัดพ้ออยู่ว่า แหมเลข 13 นี่ไม่ดีเลย ทำไมต้องเป็นผมด้วย
แล้วก็จบไป..

**กลับมาที่เรื่องไปนั่งสมาธิที่ป่าละอูต่อนะครับ..
เราเดินทางไปกันวันที่ 12/1/08 กลับกันวันที่ 13/1/08
ขากลับพี่สุดใจเขากะลา ได้รับคำสั่งให้มานั่งรถผม
แทนคุณ No.9 เสียแล้ว ผมก็คิดว่า ดีแล้ว เผื่อพี่แกมีอะไรดีๆ
จะเล่าให้ฟังอีกเกี่ยวกับมนุษย์ต่างดาว..

แต่พอคุยกันไป คุยกันมาจริงๆ ผมเองก็พบว่าวิธีที่กลุ่มเขากะลา
ถูกฝึกมานั้น มันช่างละม้ายคล้ายคลึงกับประสบการณ์ชีวิตที่ผม
เจอมาหลายอย่างเหลือเกิน เหมือนมันเต็มไปด้วยเรื่องบังเอิญ
มากมายหลายอย่างเหลือเกิน จนไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะเป็น
เรื่องบังเอิญไปได้..และพอมาทราบจากพี่สุดใจว่า ผมนั้นคงเหมือน
กับอีกหลายๆคนที่ถูก "ฝึกเดี่ยว" โดย "ระบบ" โดยมีช่วงเวลาที่เริ่มฝึก
ไล่เลี่ยกันกับกลุ่มเขากะลาเอง..
..และ พอการฝึกผ่านขั้นต่างๆแล้ว ระบบก็จะแจ้งให้ทราบ ว่าใคร
ผ่านขั้นไหนบ้างแล้ว เป็นระยะๆ ..ตรงนี้เอง ผมเลยถึงบางอ้อ
ว่า..มิน่าหละจึงฝันอยู่แบบนี้มาตลอดหลายปีที่ผ่านมา

มิหนำซ้ำ..วันที่พี่สุดใจเขากะลามาบอกผมว่าผมก็เป็นคนใน "ระบบ"
อีกคนหนึ่งเช่นเดียวกัน ก็ไม่ใช่เหตุบังเอิญแต่อย่างใด เพราะ
"ระบบ" จัดคิวให้ผมแล้ว คือ "วันที่ 13" เมื่อวานนี้เองครับ

ก็มิน่าหละ..หลายปีมานี้ ผมจึงค่อนข้างที่จะเป็นคนที่ฝันแม่นพอสมควร
พอนึกถึงตรงนี้..คำว่า "ทาดึก" หรือ "TARDUEG" หรือ
ตัวย่อภาษาอังกฤษของคำที่จะอ่านได้ว่า "ทาดึก" อื่นๆใดก็ตาม
(จากกระทู้นี้
http://palungjit.org/showthread.php?p=835373 )

เหล่านี้ ผมค่อนข้างเชื่อว่า มันจะต้องมีความหมายอย่างแน่นอน
เพราะผมคิดว่า "ระบบ" นั่นแหละ เป็นผู้บอกผมมา และในอนาคต
ข้างหน้า อาจเร็วๆนี้ ก็จะต้องมีผู้ที่มีหน้าที่ "ถอดรหัส" มาถอดรหัสนี้
ได้อย่างแน่นอนครับ..
<!-- / message --><!-- sig -->

 

มีอีกเรื่องหนึ่งที่ทำให้ผมหายข้องใจก็คือ..

พี่สุดใจเล่าให้ฟังว่า..ในระหว่างการฝึก
บางทีระบบก็จะเปิดเทป หรือ หนังเป็นเรื่องๆ
ในความคิด ในหัวของเรา ให้เราดูเป็นเรื่องๆเลยก็มี

..อันนี้ผมก็ถึงบางอ้ออีกเหมือนกันครับ..

..เพราะการฝันแบบเหมือนดูหนังอะไรซักเรื่อง
เป็นเรื่อง เป็นราวต่อกันยาวๆ เหมือนดูหนังหนะ

ผมก็เป็นบ่อยๆ..เมื่อคืนก็ดูไปตั้ง 3 เรื่อง
เรื่องแรกเป็นหนังกาตูน กาตูนจริงๆเลยนะ
มีที่ไหนคนเราจะฝันเป็นภาพกาตูนเป็นเรื่องๆเลย
(ยังคิดอยู่เลย ว่าเรานี่ท่าจะบ้าซะหละมั๊ง)

เรื่องที่ 2 กับ 3 นี่เป็นหนังไทยกับหนังพม่าครับ
ยังจำนักแสดงได้อยู่ คนหนึ่งคือ คุณอ้วน มณีนุช สุเมรสุทธิ์
แกแสดงเป็นนักร้องในคาเฟ่ แต่ดูแกสาวเอ๊าะอยู่เลยนะ
สงสัยเรื่องนี้คงเป็นหนังเก่าสมัยแกยังสาวๆอยู่กระมัง

เมื่อคืนนอน 6-7 ชม.แต่หนังเรื่องหนึ่งอาจจะยาว
ประมาณ 1.5 - 2 ชม.ถ้าจะให้พอดีเวลาก็เลยต้อง
เอามาเปิดให้ดูหลายเรื่องหน่อยกระมัง..

แหะ แหะ...
<!-- / message --><!-- sig -->
<!-- / message --><!-- sig -->

 

ยินดีด้วยนะครับคุณChayutt ที่ได้สบายใจจากความฝันปริศนาอันยาวนานซะที แหมขาไปเล่นซะเจ็บคอเลย ขากลับเลยมีผลัดครับแต่ตัวจริงนะครับผลัด 2 เนี่ย ผมตัวสำรอง แต่ก็พอดีเลยว่าคันที่ผมมานั่งกลับนี่ออกมาได้หน่อยเดียวรถก็เริ่มกินเลนขวาบ้างลงไหล่ทางบ้าง ผมก็เลยขอเป็นโชเฟอร์ซะเอง ยินดีต้อนรับน้องใหม่แต่เป็นเพื่อนเก่านะครับ

 

ปี 2548 รุ่นพี่ท่านหนึ่งนำหนังสือพิมพ์ ท้องถื่นลงหัวข้อข่าวชาวบ้านคำเกิ้ง อำเภอ ม่วงสามสิบ จังหวัดอุบลราชธานี เผชิญหน้ากับ UFO ข่าว นี้ลงเกือบ เดือนแล้ว ไม่รู้ว่าตัวผมเองไปทำอะไรอยู่ที่ใหน เย็นวันนั้นเลย
ขับรถไปซุ้มอยู่เกือบเที่ยงคืน ไม่พบอะไร จึงกลับ วันถัดมาจึงชวนสมาชิกที่ร่วมอุดมการณ์ไปยังจุดเป้าหมาย คราวนี้ได้ไปเข้าสอบถามชาวบ้านก่อน โชคดีเราไปเจอเจ้าของบ้านที่เผชิญหน้ากับUFO โดยตรง ซึ่งเจ้าของบ้านไม่อยากเล่า เท่าไร เพราะมีคนมาถามมากและไม่เชื่อ เขาจึงไม่อยากจะคุยกับพวกเรา เราจึงต้องแสดงความจริงใจของเราว่าพวกเราเป็นผู้สนใจจริง เขาจึงได้เล่าให้ฝังทีแรกก็เล่าอยู่คนเดียว ต่อมาก็มีผู้ร่วมในเหตุการณ์อีกคนเข้ามาสมทบ เขาบอกว่าขณะทีไปส่องกบ ช่วงนั้นกำลังจะเข้าหน้าหนาวประมาณสิงหาคม ยังพอมีฝนปอยๆ เขาทั้งสองคน จำชื่อไม่ได้ หาลักฐานที่เก็บไว้ไม่เจอ (เนื่องจากเป็นการอยากรู้ ไม่ได้ทำการเก็บบันทึกอย่างเป็นทางการ ) ประมาณทุ่ม ไปจับกบ เส้นทางถนนที่จะไปยังที่ จานบินปรากฎ(คงไม่ใช่UFOแล้ว เพราะคนเล่าบอกเห็นจานบินภายในจานบิน มีคนขับอยู่ )ติดกับหมุ่บ้านร้าง ( มีหมู่บ้านค้างเคียงเป็นหมู่บ้านร้าง หมู่บ้านคำเกิ้งนี้เส้นทางเข้ามาเหมือนอยู่ในป่ามีสถานที่ลึกลับ เหมือนบ้านชุมยางน้อยที่มีวัดล้างโบราณ ทั้งที่อยู่ห่างจากอำเถอ 10 กม. ห่างจากจังหวัดไม่ถึง 30 กม. ลักษณะที่เกิดปรากฏการมัก จะเป็นอย่างนั้น ) รู้สึกว่าเส้นทางจะเป็นรอยต่อคือจากยางชุมน้อยมาเข้าเส้นทางที่ ม่วงสามสิบได้ และไปเข้าค้อวังยโสธร มั่นใจน่าจะมี่ข่าวการพบUFO ขนาด <?xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-comffice:smarttags" /><st1:metricconverter w:st="on" ProductID="1 เมตร">1 เมตร</st1:metricconverter> ตามรอยต่อสามจังหวัด นี้

 

ผู้เล่าได้ ก็ปรากฏว่ามีอะไรลอยอยู่เหนือศรีษะทั้งสองโดยจานบินบินตามน่าจะอยู่ราวๆ 20 เมตรเลยมอบลงจ้องมองดู UFO มีแสงว๊าบๆ มีไฟส่องเหมือนไฟฉายลงมา (ทีแรกผมตั้งข้อสงสัยว่ามีใครซื้อUFOบังคับวิทยุ ไปล้อเล่นกันหรือเปล่า เพราะช่วงนั้นที่ โลตัสมีขายเครื่องเล่นนี้) ทั้งการเผชิญหน้ากันระหว่างมนุษย์กับ UFO มนุษย์ต้องเผ่นอ้าว ทั้งสองคน ตื่นเช้ากลับมาเล่าให้คนที่บ้านฟัง ลูกหลาน(ชาย) อยากเห็นคืนนั้น ก็มาลองของพากันมาดักที่สะพานทางเข้าหมู่บ้าน ซึ่งจะเชื่อมต่อกับหมู่บ้านร้าง จุดที่พ่อและน้าชายไปเจอ สักครู่ก็มีแสงว๊าบๆลอยมา เจ้าเด็กก็เลยเอาไฟฉายส่องไปที่ UFO เจ้า UFO ก็ส่องไฟพุ่งมาหาเด็กกลุ่มนั้นและบินพุ่งเข้ามาเท่านั้นต่างคนก็เตลิดวิ่งกลับบ้านสงสัยทิ้งจักรยานไว้แถวนั้น นี่เป็นคำบอกเล่าของผู้พบเห็น ผู้ใหญ่บ้านก็ทราบเรื่อง ทุกเรื่องเป็นเรื่องจริง ลองโทรไปถามผู้ใหญ่บ้านคำเกิ้งดู สอบถาม 1133 สอบถามเลขหมายเติดต่อเอาเอง ได้ข่าวว่ามี ทีวีทุกช่อง แห่ไปทำข่าว เกือบทุกช่องช่วงนั้นไม่รู้ว่าตัวผมเองไปอยู่ที่ใหน แต่ไม่พบอะไร
ชาวบ้านก็ยังยืนยัน ว่ายังเห็นอยู่ ก่อนที่ผมเองจะได้เข้าไปคุยด้วย ผมก็นั่งเฝ้า อยู่หลายคืนก็ไม่พบอะไร
จากคำบอกเล่า UFOโผล่มาจากป่าวัดร้าง ของหมู่บ้านร้าง เหมือน กับ ที่ยางชุมน้อย ศรีสะเกษ ก็มีวัดร้างและขนาดของจานบินเท่ากัน บินสูงประมาณ20-<?xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-comffice:smarttags" /><st1:metricconverter w:st="on" ProductID="25 เมตร">25 เมตร</st1:metricconverter> แต่ระยะเวลาห่างกันเกือบ5 ปี จริงเราไม่ได้บันทึกชื่อและที่อยู่เพราะได้ตัดแก็บข่าวไว้ เถ่ายสำเนาไว้อย่างดี แต่หามาเป็นข้อมูลไม่เจอ งานนี้น่าจะเป็นช่อง3ที่ทำข่าว.ในตอนนั้น

 

สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ สมาชิก และท่านที่สนใจข้อมูลทุกท่าน<O</O

พี่สุดใจ แวะมาทักทายกับทุกท่านอีกครั้งในวันนี้ ก็มีข้อมูลพิเศษจากระบบเช่นเคย<O</O

ก่อนอื่น ก็คงขอนำภาพ กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) เดินทางไปร่วมนั่งสมาธิภายในมหายันต์จักรวาล ร่วมกับอาจารย์บูรพา ผดุงไทย และคณะฯ ณ อาศรมบูรพา ป่าละอู เมื่อวันที่ 12

 

การเดินทางใช้เวลาค่อนข้างนานหลายชั่วโมง ดังนั้น ก่อนที่จะไปถึงอาศรมบูรพา จึงได้มีการแวะทานอาหาร บริเวณทางเข้าวัดห้วยมงคล

และเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดขาวทุกท่าน เพราะเมื่อไปถึง ณ อาศรมบูรพา จะได้นั่งสมาธิได้เลยในชุดขาวนั้น

 

จากทางแยก เข้าไปทางนำตกป่าละอู ประมาณ 45 กิโลเมตร ไปถึงอาศรมบูรพา ประมาณ 2 ทุ่ม ใกล้เวลานั่งสมาธิพอดี

พี่สุดใจได้พบกับท่านหนึ่ง ที่ได้โทรศัพท์มาคุยกับพี่สุดใจ และแจ้งว่าได้ติดตามอ่านกระทู้นี้มาโดยตลอด และอยู่ที่สามร้อยยอด ประจวบฯ ซึ่งไม่ไกลจากป่าละอูมากนัก จะเดินทางมาร่วมนั่งสมาธิด้วย จำนวน 4 ท่าน ซึ่งเมื่อพี่สุดใจไปถึง ก็ได้ทักทาย และสนทนากับท่านนั้น ซึ่งท่านก็มีภาพที่น่าสนใจถ่ายได้ที่อินเดียมาให้พี่สุดใจดูด้วย ซึ่งพี่สุดใจก็ขอให้ท่านผู้นี้นำมาโพสต์ให้เพื่อน ๆ สมาชิกได้รับชมด้วยตัวท่านเอง ผ่านทางกระทู้นี้ก็ได้ค่ะ

พี่สุดใจต้องขออภัยอย่างยิ่ง ที่จำชื่อสมาชิกของท่านที่บอกไว้ไม่ได้ หากท่านอ่านพบข้อความนี้ ขอความกรุณาโทรหาพี่สุดใจด้วยนะคะ จะได้บอกวิธีการนำภาพลงในคอมให้ค่ะ อยากให้ท่านได้โพสต์ภาพเอง จะได้อธิบายสถานที่ที่ถ่ายภาพประกอบด้วยค่ะ

ขอขอบคุณในไมตรีจิต และของฝากที่นำมาให้ทางกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) ได้รับประทานขนมที่ท่านนำมาฝากกันทุก ๆ คน ขอบคุณมากค่ะ

ซึ่งเราทั้งหมดก็ได้เข้าร่วมนั่งสมาธิในเวลาต่อมา ซึ่งมีผู้มาร่วมนั่งสมาธิจำนวนมาก (ขออภัยที่ไม่มีภาพ เพราะงดการบันทึกภาพในช่วงนั้น)

 

ตอนกลางคืน ได้ทานข้าวต้มหลังจากนั่งสมาธิ และร่วมสนทนากัน พี่สุดใจก็มีโอกาสได้สนทนากับคุณ Chayutt หลายเรื่องในคืนวันนั้น ซึ่งก็น่าแปลกที่มีความเข้าใจตรงกันในหลาย ๆ เรื่อง มีการพบเจอเรื่องราวต่าง ๆ คล้ายกัน แต่การสนทนาก็เป็นเพียงการเริ่มต้น ที่ยังมิได้ลงลึกในรายละเอียดมากนัก จะเป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ ที่แต่ละท่านพบเจอมาเสียมากกว่า
หลังจากนั้น ก็ไปกางเต้นท์รวมกลุ่มกัน เพื่อพักผ่อน

ตื่นขึ้นมาตอนเช้าอากาศดีมาก และทุกคนตื่นนอนเช้าเป็นพิเศษ เพื่อเตรียมตัวเข้าร่วมพิธีไหว้ครูในวันนี้

 

ตอนเช้าอากาศดีมาก เย็นสบาย มีหมอกลงจัดในช่วงเช้า เลยพากันเดินชมรอบ ๆ บริเวณอาศรมป่าละอู

ก็ขอนำภาพมาให้ชมกันค่ะ

 

ในช่วงสาย อาจารย์บูรพา พาไปดูต้นตะเคียนโอบ ที่บริเวณด้านหนึ่งของอาศรมบูรพา ซึ่งมีคณะติดตามไปดูด้วยหลายท่าน

 

ตอนเที่ยงตรงมีพิธีไหว้ครู ซึ่งมีผู้เข้าร่วมในพิธีจำนวนมาก (งดถ่ายภาพ)

หลังจากนั้นประมาณ 13.00 นาฬิกา คณะฯ ได้ลาอาจารย์แอ๊ด เพื่อที่จะเดินทางกลับ ซึ่งอาจารย์แอ๊ดท่านก็ได้มอบวัตถุมงคลกับสมาชิกด้วยฯ และเชิญให้มาใช้สถานที่แห่งนี้ สำหรับปฏิบัติธรรม หรือทำสมาธิได้ทุกเวลา ซึ่งก็ได้กราบขอบคุณท่านเป็นอย่างสูง

 

ตอนเดินทางกลับออกมาจากป่าละอู ผ่านวัดห้วยมงคล ได้แวะนมัสการหลวงปู่ทวด ที่วัดห้วยมงคล ด้วย

 

ขอบคุณค่ะ คุณ Chayutt ที่กรุณาเล่ารายละเอียดไว้ค่อนข้างครอบคลุมแล้ว พี่สุดใจก็คงขอไม่เล่าย้อนอีกครั้ง เพราะเป็นเช่นที่ Chayutt ได้เล่าให้ฟังไปแล้ว<O</O
<O</O
พี่สุดใจคงขอเพิ่มเติมในรายละเอียดอีกสักเล็กน้อย<O</O
<O</O
60 หมายเลข 100 ครอบครัว 5,000 บุคคล ไม่ใช่เป็นสิ่งที่กล่าวไว้อย่างเลื่อนลอย<O</O
<O</O
ดังนั้น การเรียน การสอน จึงแบ่งออกเป็นสองส่วน<O</O
<O</O
ส่วนที่แรก ก็คือการเรียนเป็นกลุ่ม เรียนตามทฤษฎี ได้มีการสอน การทำแบบฝึกหัด การเรียนรู้ธรรมะ คือกฏธรรมชาติ และเรียนรู้เรื่องระบบ ที่เป็นอุปกรณ์เทคโนโลยีควบคู่กันไป โดยมีคลื่นจากต่างดาวเป็นผู้ควบคุมการฝึกอย่างใกล้ชิด มีการสร้างสถานการณ์ให้เกิดความทุกข์ และมีการสอนให้ดับทุกข์ที่กำลังเกิดขึ้นนั้น โดยการปล่อยวาง โดยการไม่ยึดมั่นถือมั่นในขันธ์ 5 มีแบบฝึก มีการประเมินผล มีการทดสอบ ภายในกลุ่มผู้ฝึกฯ ตลอดเวลาซึ่งการฝึกแบบเข้มข้นนี้ ผู้ที่จะผ่านการฝึกได้ย่อมต้องผ่านความทุกข์ในขั้นเข้มข้นมาแล้วทั้งสิ้น<O</O
<O</O
อีกส่วนหนึ่ง ก็คือผู้ที่ฝึกเดี่ยว คือมีการสอนตัวต่อตัว ครูหนึ่งนักเรียนหนึ่ง ดังนั้น จึงไม่ต้องสงสัยว่าเราคิดอะไร ทำไมมนุษย์ต่างดาวจึงรู้ การเรียนแบบเดี่ยวนี้ ก็ต้องเผชิญความทุกข์ตามสถานการณ์ที่ครูจัดให้ ถ้าสังเกตให้ดีจะเห็นว่า เหตุการณ์ต่าง ๆ ที่จะทำให้เราเป็นทุกข์ จะเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง มีแต่ความทุกข์เสียเป็นส่วนใหญ่ แต่เหมือนกับว่าสิ่งต่าง ๆ รอบตัวจะมีการถูกกำกับโดยบางสิ่งบางอย่าง มีการบังเอิญที่บ่อยเกินไป และเหมือนมีการทดสอบ ประเมินผล โดยบางสิ่งบางอย่างอยู่ตลอดเวลา และหากถึงคราววิกฤต เราก็จะมีทางออก มีทางแก้ไขได้เสมอไป เหมือนเป็นการจัดฉากขึ้นมาเพื่อทดสอบให้ก้าวข้ามความทุกข์นั้น ๆ ให้ได้นั่นเอง<O</O
<O</O
เพราะสิ่งที่มนุษย์ต่างดาวได้บอกไว้ก็คือ ความทุกข์(จากระบบ) มีค่ามากกว่าทอง<O</O
ดังนั้นการสอนจึงเน้นให้เจอแต่ทุกข์ และสอนวิธีการดับทุกข์นั้น <O</O
ถ้าเจอแต่สุขก็จะไม่ขนขวายที่จะปฏิบัติธรรม <O</O
ถ้าเจอแต่ทุกข์ ก็ย่อมหาทางปฏิบัติให้พ้นทุกข์นั่นเอง วิธีการเดียวกัน แต่อาจเป็นคนละรูปแบบกัน และผลที่ได้พ้นทุกข์เหมือนกัน<O</O
<O</O
ดังนั้น 60 หมายเลข ก็คือผู้ที่ถูกฝึกเป็นกลุ่ม มีการเรียน การสอน การสอบให้ผ่านในแต่ละระดับ ซึ่งหากผู้ที่ไม่สามารถผ่านในแต่ละขั้นได้ ก็ออกไปก่อน ที่เหลือก็จะเรียนต่อไป จนประกาศจบการเรียนในรุ่นนี้แล้ว จึงเรียกผู้ที่ไม่ผ่านในแต่ละระดับ มาเรียนเพิ่มเติม<O</O
<O</O
60 หมายเลข จึงต้องมีหลักฐานการลงทะเบียนเข้าเรียนในแต่ละรุ่น ซึ่งรุ่นแรกเริ่มเมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2542 (ซึ่งก็เป็นเวลาใกล้เคียงกับที่คุณ Chayutt เริ่มเจอบททดสอบพร้อม ๆ กัน)

มนุษย์ต่างดาว ได้เคยกล่าวไว้นานแล้วว่า งานนี้คนเยอะ ไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีคนทำงานในโครงการนี้ แต่เมื่อยังไม่ถึงเวลามาพบเจอ บุคคลต่าง ๆ นั้นก็ต้องฝึกลำพังไปก่อน

ถ้าท่านลองสังเกตุว่า บางครั้งเหมือนมีบางสิ่งบางอย่างคอยมากำกับเราอยู่ คอยมาดูแลสถานการณ์ต่าง ๆ รอบ ๆ ตัวเราตลอดเวลา เหมือนการบังเอิญที่บ่อยเกินไป คิดอะไร แล้วก็เจอสิ่งนั้นเสมอ กลัวอะไรจะได้อย่างที่กลัวเสมอ เหมือนมีการเข้ามารู้ในใจว่ากำลังคิดอะไรอยู่ และก็จะจัดแบบทดสอบมาให้ เพื่อให้ผ่านไปแต่ละลำดับขั้น และผู้ที่ถูกฝึกเดี่ยวนี้ ภายในใจจะเหมือนกำลังเสาะหาบางสิ่งบางอย่างอยู่ ยังไม่ลงตัว สิ่งที่เจอยังไม่ใช่สิ่งที่ค้นหา แต่ไม่รู้ว่ากำลังค้นหาอะไร แต่เมื่อมาพบเจอข้อมูลเหล่านี้ ก็จะสามารถเข้าใจได้เลยอย่างรวดเร็ว ไม่ต้องใช้เวลามากนัก เพราะเป็นการฝึกในแบบเดียวกันนี้มาก่อน

ถ้าฝึกเสร็จแล้ว มีการเข้ามาร่วมงานกันแล้ว แม้จะฝึกกันคนละที่ คนละเวลา แต่ทุกหน้าที่สำคัญหมด เมื่อถึงเวลาทำงาน ก็ต้องเชื่อมต่อกัน เหมือนการต่อแผ่นจิ๊กซอ นั่นเอง

(ภาพด้านล่าง) เป็นการฝึกแบบกลุ่มฯ จึงต้องมีหมายเลข มีการลงทะเบียนเริ่มเรียน มีการทำแบบฝึกหัด มีการทดสอบ และมีการประกาศผ่านแต่ละขั้นตามลำดับ













<O</O

 

ตอนนี้สถานการณ์ของภัยพิบัติเริ่มกระชั้นเข้ามาทุกขณะ ดังนั้น จึงมีหลายคนเริ่มรู้ตัวว่าเป็นคนที่ถูกฝึกโดยระบบ และเข้ามาร่วมงานในโครงการช่วยเหลือภัยพิบัติในแต่ละหน้าที่ที่ถูกฝึกมา

ดังนั้น การเปิดกระทู้ ข้อความจากกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)" เมื่อวันที่ 09-08-07 ก็เพื่อเป็นการ "แจ้งเพื่อทราบ"ให้ผู้ที่สนใจเรื่องการติดต่อสื่อสารกับมนุษย์ต่างดาว ได้รับทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้นในประเทศไทย
และเป็นการแจ้งไปยังผู้ที่ได้รับการ "ฝึกเดี่ยว" จากระบบเป็นรายบุคคลท่านอื่น ๆ ได้รับทราบข้อความเหล่านี้ และนำตัวอย่างจากประสบการณ์ของผู้ที่ถูกฝึกโดยระบบกลุ่ม ที่ได้เขียนเล่าไว้ครอบคลุมแล้วนั้น ไปเทียบเคียงกับสิ่งที่ได้พบเจอมา ก็ได้คำตอบในสิ่งที่สงสัยและค้นหา

ผู้ที่จะเชื่อเรื่องราวเหล่านี้ได้นั้น ต้องมีการไตร่ตรอง มีการใช้ปัญญาพิจารณาอย่างยิ่ง ซึ่งจากการสนทนากันในวันนั้น ทำให้ทราบว่า คุณ Chayutt ได้ศึกษาธรรมะ และปฏิบัติธรรมมาเป็นเวลานาน จึงสามารถนำธรรมะไปเทียบเคียงกับเรื่องของระบบ จนทราบว่า เป็นการสอนในเรื่องเดียวกัน และสู่จุดมุ่งหมายเดียวกัน คือการหลุดพ้นจากวัฏฏะสงสาร แต่คนละรูปแบบกัน เพราะเป็นรูปแบบของงานเฉพาะกิจที่ได้มีการจัดวางไว้เนิ่นนานมาแล้ว


ระบบได้แจ้งให้รับคุณ Chayutt เข้าสู่ระบบทำงานกับมนุษย์ต่างดาว ในรุ่น 51 ตั้งแต่วันที่ 13 มกราคม 2551 เป็นต้นไป

ยินดีต้อนรับค่ะ