อดทนต่อถ้อยคำล่วงเกินได้ "ประเสริฐยิ่ง"

ในห้อง 'พุทธศาสนา และ ธรรมะ' ตั้งกระทู้โดย joni_buddhist, 14 มกราคม 2008.

  1. joni_buddhist

    joni_buddhist Legal returns ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต

    วันที่สมัครสมาชิก:
    9 กันยายน 2005
    โพสต์:
    13,555
    กระทู้เรื่องเด่น:
    203
    ค่าพลัง:
    +63,440
    <TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="94%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=postbody vAlign=top><TABLE class=attachtable cellSpacing=0 cellPadding=2 width="95%" align=center border=0><TBODY><TR><TD align=middle colSpan=2>[​IMG]

    </TD></TR></TBODY></TABLE><HR>วจนกฺขโม = อดทนต่อถ้อยคำล่วงเกิน


    เมื่อใดที่เราเป็นผู้อดทนต่อถ้อยคำหยาบ คำเสียดสี...

    เราจะลดและบรรเทากรรมเวรที่ต้องตอบโต้กับผู้กล่าววาจาร้ายใส่เราได้

    เป็นการฝึก ขันติ(อดกลั้น) ทมะ(ข่มใจ) รวมไปถึงอภัยทาน(ทานที่ทำได้ยากเมื่อทำได้จะตัดเวรตัดกรรม) แก่ผู้ที่มาทำร้ายทางวาจา

    บางท่าน ใครพูดทับถม หรือเสียดสีเล็กๆน้อยๆ ก็ร้อนใจ นอนไม่หลับ กินไม่ลง สายตาระทม ผิวพรรณหม่นหมองเพราะแรงฟุ้ง เป็นกิเลสอย่างหนึ่งทำให้คิดหมุนวน

    นี่เป็นผลของการเก็บเอาคำพูดของคนอื่นมาทิ่มแทง
    ใครล่ะที่ยินดีเก็บคำพูดของคนอื่นไว้ ถ้าไม่ใช่ใจท่านเอง

    บางท่าน โดนด่า โดนพูดเสียด ตั้งแต่เดือนก่อน แต่เก็บเอาคำพูดมาแทงตัวเองทุกๆวัน
    รู้หรือไม่ ว่าคนที่ด่าท่าน เขาลืมไปนานแล้ว ท่านต่างหากที่ยังไม่ลืม และใช้ใจตัวเองหมักหมมถ้อยคำไร้สาระเก็บไว้ไม่ยอมสลัดทิ้ง

    ท่านห้ามพระอาทิตย์ไม่ให้ส่องแสงได้ ท่านคงสามารถห้ามคนนินทาได้

    ธรรมดา..ที่ต้องเกิดมาเจอถ้อยคำกล่าวโทษ เพ่งโทษ

    ธรรมดา..ที่ต้องเกิดมาเจอถ้อยคำเสียดสี เหน็บแนม

    ธรรมดา..ที่ต้องเกิดมาเจอถ้อยคำด่าทอ ผรุสวาท

    แต่อะไรก็ตามที่เป็นสิ่งสมมุติ ล้วน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ในที่สุด

    ถ้อยคำล่วงเกินต่างๆ มันได้"ดับ"ไปนานแล้วตั้งแต่ที่คนๆนั้นเขาพูดเสร็จ
    แต่ท่านเอง กลับทำให้ถ้อยคำเหล่านั้น "เกิดใหม่"ทุกๆวัน ด้วยการเก็บเอามาคิดแค้นใจ น้อยใจ เสียใจ ไม่หยุดหย่อน



    ข้อความจากองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
     
  2. piakgear24

    piakgear24 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    14 ธันวาคม 2006
    โพสต์:
    2,696
    ค่าพลัง:
    +44,505
    อาณาปานุสติกรรมฐานช่วยป้องกันความโกรธได้
    ป้องกันความโกรธด้วยอาณาปานุสติกรรมฐาน

    เผลอลืมจับลมหายใจเมื่อไรโดนด่าเมื่อไรก็โกรธเมื่อนั้น เพราะคิดตามคำพูดเขาไม่ตั้งมั่นอยู่ที่ลมหายใจ

    พอมีประสบการณ์จากการตามดูลมหายใจเอาไว้ระงับความโกรธ
    เมื่อเราอยู่ในสมาธิแล้ว ดูลมหายใจจนชินแล้ว ก็ป้องกันความโกรธได้
    ที่ป้องกันได้เพราะว่าเราระวัง ทรงสติ สัมปชัญญะแล้วก็ป้องกันความโกรธได้ อย่างเช่น ถ้าเราจับลมหายใจไปเรื่อยๆมีคนมาด่าว่าเรา หากเรายังทรงอาณาปานุสติไว้จะไม่โกรธเพราะว่าเรารู้ตัวรู้ทัน
    แต่หากช่วงเวลาที่เผลอ ลองสังเกตดูนะวันใดท่านเผลอโดนด่าอารมณ์จะขึ้นมาทันที นั่นแหล่ะ จะเอาอารมณ์ดีๆคืนมาก็ต้องใช้เวลาเพราะว่ามันโกรธไปแล้ว ดึงกลับมาให้ดีเหมือนเดิมยากนัก
    พอโกรธแล้ว ถ้ารู้ตัวก็ให้กลับมาจับลมหายใจและพิจารณาเหตุนั้น
    ขออภัยเขา เราคงเคยทำกับเขาไว้ โทษตัวเอง เอาไว้ แก้ที่ตัวเอง ไม่แก้ที่คนอื่น เพราะว่าตัวเราแก้ง่ายกว่า เราไม่โกรธเขาง่ายกว่าจะให้เขาไม่มาด่าเรา

    เผลอเมื่อไรคความโกรธเข้าทุกที แล้วหากปล่อยไปตามอารมณ์ก็ไปไกลเตลิดไปไกล เป็นเรื่องราวใหญ่โต กว่าจะดึงกลับมาอาจจะเสียหายมากมาย

    http://palungjit.org/showthread.php?p=910428#post910428
     
  3. Aunop

    Aunop เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    9 มกราคม 2007
    โพสต์:
    99
    ค่าพลัง:
    +1,243
    อนุโมทนาต่อทุกข้อความที่โพสค่ะ มีประโยชน์ต่อชีวิตประจำวันมาก เพราะมักจะโดนประจำ บางทีก็นึกได้ บางทีนึกไม่ทัน ปากไวกว่า ก็สวนออกไปเลย.....ไม่ดีเลยค่ะ อยู่กับลมหายใจเราดีกว่า อย่าไปสนใจลม (เหม็น ๆ) จากปากคนอื่นเลย....เสียเวลาสร้างบารมีเปล่า ๆ
     
  4. อดุลย์ เมธีกุล

    อดุลย์ เมธีกุล เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    17 กันยายน 2007
    โพสต์:
    7,363
    ค่าพลัง:
    +11,794
    สาธุการด้วยครับ มีความโกรธทีไรเหมือนจุดไฟเผาไหม้บ้านตัวเองทุกที


    ใจกิเลสให้ละ ใจพระให้เจริญ
     
  5. นโมโพธิสัตโต

    นโมโพธิสัตโต ก่อนตายไปอีกชาติ .. ใช้กายสังขารสร้างกำลังให้คุ้ม ผู้ดูแลเว็บบอร์ด สมาชิก Premium

    วันที่สมัครสมาชิก:
    22 พฤศจิกายน 2005
    โพสต์:
    1,166
    กระทู้เรื่องเด่น:
    20
    ค่าพลัง:
    +29,715
    [music]mms://tv.manager.co.th/videoclip/radio/1029/1029-1020.wma [/music]


    ขอฝันใฝ่ ในฝันอันเหลือเชื่อ

    ขอสู้ศึกทุกเมื่อ ไม่หวั่นไหว
    ขอทนทุกข์ รุกโรมโหมกายใจ
    ขอฝ่าฟัน ผองภัยด้วยใจทะนง

    จะแน่วแน่ แก้ไขในสิ่งผิด
    จะรักชาติ จนชีวิตเป็นผุยผง
    จะยอมตาย หมายให้เกียรติดำรง
    จะปิดทอง หลังองค์พระปฏิมา

    ไม่ท้อถอย คอยสร้างสิ่งที่ควร
    ไม่เรรวน พะว้าพะวังคิดกังขา
    ไม่เคืองแค้น น้อยใจ ในโชคชะตา
    ไม่เสียดาย ชีวา ถ้าสิ้นไป

    นี่คือ ปณิธานที่หาญมุ่ง
    หมายผดุงยุติธรรม อันสดใส
    ถึงทนทุกข์ ทรมาน นานเท่าใด
    ยังมั่นใจรักชาติ องอาจครัน

    โลกมนุษย์ ย่อมจะดี กว่านี้แน่
    เพราะมีผู้ไม่ยอมแพ้ แม้ถูกหยัน
    จงยืนหยัด สู้ไป ใฝ่ประจัญ
    ยอมอาสัญ ก็เพราะปอง เทอดผองไทย
     

แชร์หน้านี้

Loading...