ทหารพระองค์ดำรายงานตัวหน่อยครับ

ขอคั่นรายการครับ กำลังดุเดือดเลือดพล่านกันเลย
วันนี้ผมไปช่วยงานวัดท่าซุง(ซอยสายลม กรุงเทพฯ) ช่วยงานแบบกระแตพระโพธิสัตว์ครับ อย่างเต็มกำลัง
ถวายสังฆทานชุดใหญ่ชุดละหนึ่งพันบาทหนึ่งชุด เลือกพระปางอุ้มบาตรองค์ใหญ่ ๑ องค์
และทำบุญอื่นๆ อีกมากมาย ทาน ศีล ภาวนา ครบ FULL OPTION เต็มพิกัด ครับ

 

ข้าพเจ้าจะตอบก็ต่อเมื่อมีผู้ถาม ตามที่มีผู้สันนิษฐานไว้ ให้ชนรุ่นหลังได้คิดต่อไป ขอพระราชทานพระบรมราชานุญาตให้ข้าพเจ้านำความนี้บอกแกหมู่คณะโดยเจตนามิได้มุ่งสร้างความขุ่นเคืองแก่ผู้ใด หนังสือมี 2 เล่ม เล่มแรกหาไม่เจอ ส่วนเล่มนี้มีผู้ที่เป็นคู่กรรมคู่เวรกับข้าพเจ้านำมามอบให้

 

อย่างที่ผมเกริ่นมาแต่ต้น เมื่อครั้งแรกขอเข้าร่วมกลุ่ม ประเด็นในเรื่องการสิ้นพระชนม์ของพระนเรศวร ซึ่งโดยส่วนตัวมีความสงสัยอยู่บ้างเหมือนกัน และหากผมเป็นนักเขียนที่พอมีความรู้ที่ได้เคยศึกษาพระราชประวัติพงศาวดาร ผมก็จะเขียนออกมาทำนองนี้เช่นกัน

ดังนั้นตั้งแต่ต้น ผมเองจะมุ่งประเด็นไปที่พระเอกาทศรถ ที่พระองค์ไม่ทรงสนองพระราชประสงค์ของพระนเรศวรเลย และยังปล่อยให้อาณาเขตที่พระนเรศวรทรงทำสงครามรวบรวมมาได้ ต้องถูกพม่าและอาณาจักรต่างๆผนวกกลับคืน ซึ่งเคยกล่าวไว้เมื่อครั้งสนทนาตอบโต้กับคุณกฮ

ซึ่งความสงสัยของผมก็มีคนทำออกมาเป็นหนังสือที่เสนอนี่เอง บอกตามตรงเลย ผมไม่เคยอ่านหนังสือที่กล่าวอ้างเล่มนี้ครับ ดังนั้นจึงไม่ต้องสงสัยว่าจะมีแนวคิดเรื่องลอบปลงพระชนม์มาจากแหล่งข้อมูลใดๆมาก่อน แต่เมื่อมาเจอหนังสือเล่มนี้ ผมกลับมีความเห็นคล้อยตามครับ ซึ่งก็ตรงกับที่คิดไว้

 

ไม่ว่าเราจะอยู่ในตำแหน่งไหนกันมาก่อน ตายก่อนตายทีหลัง ประวัติศาสตร์อยุธยาจะถูกเขียนแบบงงๆแค่ไหนก็ตาม ทั้งๆที่ไทยมีภาษาเขียนเป็นของตนเอง เจ้าของกระทู้คนแรกอาจกล่าวไว้ไม่ผิดว่า ทหารพระองค์ดำลงมาเกิดกันเยอะ เมื่อยังมีห่วงอยู่จึงต้องมีการเกิดเพื่อใช้กรรมใช้เวรกันต่อไป
จากเอกสารข้างต้นข้าพเจ้าไม่ได้เชื่อเขาทั้งหมดหรอก แต่เรื่องพระองค์มีผู้ต่อต้านและอยากลอบปลงพระชนม์น่ะจริง การศึกนั้นพระองค์ท่านชนะ แต่การเมืองนั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง ประชาชนอย่างข้าพเจ้าก็ได้แต่มองความเป็นไป เพราะตลอดรัชกาลของพระองค์ท่านกรำศึกมาตลอด เราหลายคนต้องจากบ้านจากครอบครัวมาไม่รู้ว่าจะตายวันไหน ผิดไหมที่คนเราต้องการสันติภาพ ในกระทู้นี้มีท่าน กฮ ที่อาจจะแปลกกว่าคนอื่น บางคนอาจจะงงว่าแล้วท่านมาเล่นกระทู้นี้ได้อย่างไร จริงๆสมัยนั้นเราก็คิดต่างกันไปนั่นแหละ อุดมการณ์ที่สวนทางกัน ส่วนหนึ่งอยากลุยต่อเพราะสัญญาที่เคยให้กับพระองค์ท่านไว้ ส่วนหนึ่งก็ต้องการความสงบสุข
สำหรับข้าพเจ้าหนังสือเล่มนั้น ข้อ 4 ทำให้ข้าพเจ้าสะกิดใจ หากย้อนกลับไปอ่านที่ข้าพเจ้าเคยโพสต์ไว้ เพราะข้าพเจ้าแขวนสมเด็จพระนเรศวรไปสะดุดก้อนหินจนเลือดออกที่วัดมงคลบพิตร เขาไปในโบสถ์ทำบุญห่มผ้าพระไปร้องไห้ไปแบบคิดอะไรไม่ออก เอาเป็นว่าอยากร้องโดยไม่มีสาเหตุ(ตอนนั้นยังไม่ได้อ่านหนังสือเล่มดังกล่าว) ความรู้สึกรับรู้นี้มันแวบเข้ามาเหมือนกับตอนที่ไปพระธาตุมุเตาแล้วมโน(คิดเอาเอง)ว่า พระนเรศวรอธิษฐานจิตขอให้ได้รับอิสระภาพ ขอให้ได้เหยียบเมืองมอญขอให้ได้รับชัยชนะ จากนั้นก็เริ่มต้นศึกษาพระราชประวัติแบบจริงจัง จนทำให้ทราบว่ามีทหารไทยโบราณชุดนั้นเท่านั้นที่ได้เหยียบเมืองพม่า ได้สักการะพระธาตุมุเตา
หากสิ่งใดประมาทพลาดพลั้งไปขออภัยให้แก่ข้าพเจ้าด้วย ขอท่านผู้อ่านตรองดูโดยใช้วิจารณญาณเองเถอะ สำหรับข้าพเจ้าเทิดทูนทั้งสองพระองค์พี่น้อง

 

อันนี้จะว่าผมจินตนาการเองก็เอาเถิด

นักวิเคราะห์ส่วนใหญ่มักจะมองว่าพระนเรศวรเก่งกาจกว่าพระมหาอุปราช แต่ผมมองว่าท่านสู้ตัวต่อตัวกับพระมหาอุปราชแทบจะรากเลือด ไม่อย่างนั้นท่านไม่สั่งประหารจตุรงคบาทหรอก

พระนเรศวรชนะได้เพราะความสามัคคี ความสามัคคีนี่แหละที่ทำให้กองทัพคนธรรมดาๆ ต้านทัพที่มีผู้นำเก่งกาจได้ เพราะนอกจากแม่ทัพฝ่ายตรงกันข้ามที่ต่อกรด้วยนั้น ทหารทั่วไปของกองทัพตรงกันข้ามก็คนธรรมดานี่แหละ ถึงจะมีมากกว่าก็ใช่ว่าจะหักเอาชัยกองทัพที่มีความสามัคคีปกป้องกันและกันได้โดยง่าย ถึงจะเก่งแค่ไหนเจอดาบหน้าหลัง หรือลูกดอกสุมทุกทิศทางก็ไม่รอด ท่านถึงไม่ชอบให้ทหารแตกกระบวนทัพไปแสดงเป็นยอดมนุษย์ เพราะมันจะทำให้คนอื่นๆ ในกองได้รับบาดเจ็บและล้มตายโดยไม่ใช่เหตุ

ส่วนเรื่องพระองค์ขาว เวลารบกันคิดว่าแม่ทัพนายกองฝ่ายอื่นจะไม่สังเกตฝีมือของพระองค์ขาวหรืออย่างไร ที่เขาไม่มาบุกก็เพราะเห็นว่าฝีมือไม่ได้ด้อยไปกว่าพระองค์ดำเลย

เรื่องพระโกฏิหาเอาที่เชียงใหม่ก็ได้แล้ว เมืองใหญ่ๆ เขามีของไม่ขาด ถึงจะให้ช่างที่เมืองนั้นต่อสดๆ มันก็ไม่นานหรอก

ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นกับคุณนั้น ผมพูดสั้นๆว่า การเมืองไม่ได้มีแค่โลกมนุษย์ และกษัตริย์บางท่านก็ไม่ได้เลวร้ายแบบที่ประวัติศาสตร์บันทึกด้วย พระองค์ขาวยังออกตัวเป็นกลางอยู่ ไม่เหมือนพระองค์ดำที่เลือกข้างอย่างชัดเจน ถ้าไปเจอฝ่ายการเมืองคนละขั้วก็จะเป็นอย่างที่เห็น

 

เป็นอันชัดเจนว่า ในหมู่หงส์ย่อมมีกาอยู่ ฝูงแกะขาวย่อมมีแกะดำ เกลือมีหนอนแน่แท้และมั่นใจมาแต่แรกแล้วตั้งแต่ให้ประวัติที่บิดเบือน ชนิดคนละเรื่องยังอุตส่าห์ผูกมาจนเป็นเรื่อง จนต้องให้ผมตามแก้มาตั้งแต่ลงจอดครั้งแรก

เรื่องพระนเรศวรเก่งกว่าพระมหาอุปราชา เรื่องนี้แน่นอนที่สุดครับ เมื่อครั้งเป็นองค์ประกันมีการชนไก่ จนไก่ชนะแล้ว มีการเยาะเย้ยกันจนถึงขั้นวางมวย นี่ย่อมแสดงให้เห็นว่า ถึงพระองค์จะอยู่ในฐานะองค์ประกัน แต่ก็ไม่ได้เกรงกลัวศักดิ์ศรีของพระมหาอุปราชเลย แม้จะมีอายุที่ต่างกันซึ่งพระนเรศวร ก็ยังมีพระชนมายุอ่อนกว่าพระมหาอุปราชาด้วย ประจักษ์ชัดครั้งที่พระองค์เชิญ "พระพี่เรา" ซึ่งหมายถึงพระมหาอุปราชา ที่แอบบังร่มไม้ ให้มาร่วมกระทำยุทธหัตถี นั่นย่อมแสดงว่าพระนเรศวร พระองค์รู้เชิงง้าวของพระมหาอุปราชา และคิดว่าต้องเอาชนะได้แน่ และพระมหาอุปราชาเองก็ทรงทราบข้อนี้ดี จึงขัดและบ่ายเบี่ยงโองการของพระเจ้านันทบุเรง ที่ทรงให้ยกทัพมาปราบพระนเรศวร และเมื่อครั้งที่พระนเรศวร ชักช้างถลำเข้ากลางวง นี่หาใช่เพราะทรงกล้าบ้าบิ่นอย่างที่คนทั่วไปเข้าใจ หรือที่เขาทั้งหลายเขียนยกย่องพระองค์ หรือเพราะว่าฝุ่นตลบจึงไม่เห็นอะไร ก็ใช่นะสิเพราะเช่นนั้นเอง ก็คือพระองค์ทรงต้องกลศึกที่พระมหาอุปราชา ใช้อุบายล้อมช้างพระที่นั่งของพระนเรศวร (พระองค์เคยต้องกลนี้มาแล้วครั้งหนึ่ง เมื่อครั้งรบบนหลังม้ากับลักไวทำมู) เพื่อหวังจะล้อมจับมากกว่าจะทำคชยุทธ์ แต่เพราะถูกพระนเรศวรท้าเดี่ยว หากไม่รับคำท้าก็กลัวจะเสียหน้านั่นเอง หรือถ้าเชื่อตามพงศาวดารพม่าก็จะว่า เพราะพระมหาอุปราชา โดน"ส่อง" ก่อนออกจากร่มไม้ กลล้อมช้างจึงแตก วงเลยแตกอีกเพราะทัพหลวงทะลวงเข้ามาช่วยไว้ทันนั่นเอง

ในเรื่องสั่งประหารนั้น ทรงสั่งประหารแม่ทัพนายกองที่ตามช้างพระที่นั่งไม่ทัน พระองค์ไม่ได้สั่งประหารจตุรางคบาท เพราะที่ตามพระองค์ทันและตกในวงล้อมร่วมกันก็คือ "จตุรางคบาท" ที่คุณกฮ ทหารพระองค์ขาว อ้างว่าพระองคดำสั่งประหาร (ปล่อยไก่แล้วแหละ)

เรื่องการรบ พระองค์ขาวคงรบเก่งมากๆ เก่งถึงขนาดที่เสียดินแดนไทใหญ่แสนหวี ให้พระเจ้าอโนเพตลุน (หลานปู่พระเจ้าบุเรงนอง)ในปีครองราชย์เดียวกันแท้ๆ (หรือจะเถียงว่า ฆ่าพี่แล้วยกแสนหวีให้ แลกกับการไม่ทำสงครามรุกรานกันอีก)

เรื่องการเมืองมีแต่โลกมนุษย์นี่เท่านั้น เบื้องบนเขาจัดสรรตามบุญกุศล ไม่มีใครแข่งกันได้ ไม่อย่างนั้นคงประกาศใช้รัฐธรรมเทวะแล้ว (คงจะเลือกตั้งพระอินทร์ แล้วพอไม่พอใจก็ก่อการปฏิวัติ จากนั้นก็เขียนรัฐธรรมเทวะ ฉบับใหม่ ต่อด้วยแต่งตั้ง โยกย้าย ปรับครม.กันอุตลุด แล้วก็มีเทวดาหัวอิสระเทวะประชาธิปไตย ออกมาชุมนุมก่อจราจล จนไม่มีเวลามาช่วยโลก ลงประทับทรงกันแล้วล่ะ) ส่วนเรื่องใครจะเลวร้ายก็ขึ้นอยู่กับมุมมองของคนที่เลือกเข้าข้างครับ ส่วนในเรื่องเล่นการเมืองเป็นกลางในสมัยนั้นก็คงต้องไปเป็นทาสเท่านั้น ไม่มีทางที่พม่าจะให้ผู้บริหารรัฐ ที่มีนโยบายต่อต้านอำนาจจักรวรรดิพม่า มีอำนาจเต็มอยู่ครองเมืองหรอก อย่ามองโลกในแง่ดี ไม่เห็นล้านนาหรืออย่างไร พระเมกุฏิแพ้สงคราม ล้านนาเป็นประเทศราชพม่า พอลุกขึ้นฟื้นม่านก็เลยถูกจับไปขังที่พม่า แล้วพระเอกาทศรถจะเล่นการเมืองเป็นกลางกับพม่ายังไงครับ ไม่รบก็เป็นข้า และนี่ถ้าสมัยนั้นหัวเมืองมอญ ตองอู แสนหวี ไม่ก่อกบฏพร้อมๆกับอยุธยา ก็อย่าหวังว่าอยุธยาในรัชสมัยพระเอกาทศรถจะสงบสุขนะครับ เพราะกว่าหัวเมืองมอญทั้งปวง พุกามและไทยใหญ่จะราบคาบ ก็ทำเอาราชวงศ์บุเรงนองล้มครืนไปเลย จนสุดท้ายกำนันไจยะ เมืองอังวะ ต้องกอบกู้พม่าคืนแล้วเล่นเสียราบคาบทั้งมอญ พม่า ไทยใหญ่ สุดท้ายก็ต่อด้วยอยุธยานั่นเอง (เค้าเล่นการเมืองเป็นกลางตรงไหน)

 

ในเรื่องการลอบปลงพระชนม์พระนเรศวร ผมมีความเชื่อเช่นนั้นเหมือนกัน แรกๆก็มีความสงสัยในตัวของพระเอกาทศรถอยู่บ้างเหมือนกัน แต่เมื่อมองลึกๆแล้ว การถูกคนใน(น้องตัวเอง) ลอบปลงพระชนม์นั้น ผมว่าไม่น่าใช่ ถึงจะคิดว่าถูกลอบปลงพระชนม์ตั้งแต่ต้น แต่ไม่ได้เชื่อเอกสารที่อ้าง ผมมาวิเคราะห์แล้วเป็นเรื่องโง่มาก หากใครที่เป็นพวกเดียวกันจะทำการใดๆในขณะที่สถานการณ์กำลังเป็นต่อ ซึ่งกำลังจะทุบอังวะแหลกอยู่แล้ว ทำไมไม่รอให้พุกามประเทศล่มจมเสียก่อนแล้วทำการสิ อยุธยากำลังจะขึ้นเป็นพระเจ้าจักรพรรด์แทนหงสาวดีอยู่แค่เอื้อม ไฉนโง่ถึงขนาดนั้น

ดังนั้น ฝ่ายที่ลอบปลงพระชนม์ ที่มีน้ำหนักมากกว่าใคร ก็คงหนีไม่พ้นฝั่งอังวะนั่นเอง เนื่องจากอังวะ รบแพ้อยุธยาอยู่ตลอด บางครั้งก็ถูกล้อมเมือง บางครั้งต้องเผาเมืองหนี ย้ายเมืองไปเรื่อยๆ จนพระนเรศวรต้องยกทัพตาม ยกทัพกลับหลายรอบ อังวะคงสู้ซึ่งหน้าไม่ไหว จะหนีก็เบื่อคงตัดสินใจจัดการปัญหาใหญ่ คือ ตัวพระนเรศวรนั่นเอง (เพราะหลังจากพระนเรศวรสิ้นพระชนม์ ตองอูก็ถูกอังวะเผด็จศึก ตามด้วยมอญ แต่ก็พลัดกันแพ้ชนะเรื่อยๆจนล้าทั้งคู่) ที่ส่งคนมาลอบปลงพระชนม์ แต่โดยวิธีไหนนั้นก็ยากจะคาดเดา

 

ตามอ่านดูแล้วขอแสดงความคิดเห็นในเรื่องการลอบปลงพระชนม์พระองค์ท่าน ผมเชื่อว่ามีอยู่จริงครับแต่ไม่ใช่จากสมเด็จพระเอกาแน่นอน และสาเหตุที่สมเด็จพระนเรศฯสวรรคตน่าจะมาจากป่วยด้วยพิษไข้(มาลาเรีย)มากกว่า และการที่สมเด็จพระเอกาไม่ยกทัพไปต่อเพราะ การรบสิ่งสำคัญที่สุดคือขวัญกำลังใจของเหล่าทหาร หากกองกำลังทหารเสียขวัญแล้วก็มิอาจทำการใดได้สำเร็จ และเกรงว่าหากทางพระนครฯทราบเรื่องเกรงว่าบ้านเมืองจะเกิดกลียุค หัวเมืองประเทศราชจะแข็งเมืองหรือเอาใจออกห่างได้ จึงต้องรีบสั่งถอยทัพกลับพระนครฯเพื่อรอดูสถานการณ์โดยเฉพาะละแวกซึ่งมักจะฉวยโอกาศบ่อยครั้ง ส่วนเรื่องพระราชอำนาจนั้นสมเด็จพระนเรศฯทรงมอบพระราชอำนาจในการบริหารบ้านเมืองให้สมเด็จพระเอกาฯกระทำการต่างๆเสมือนพระองค์กระทำการเองอยู่แล้ว ซึ่งการบริหารงานในพระนครฯพระนเรศจะออกว่าราชการน้อยครั้งเพราะพระองค์ท่านทรงกระทำศึกตลอดเวลาในอายุราชการของท่านฯ ส่วนเรื่องการมอบคลานมันเป็นราชประเพณีที่ทำกันมานานแล้ว เรื่องการใช้หน้าไม้หรือธนูในการออกว่าราชการของพระองค์นั้นไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ หากข้าราชบริพารคนใดไม่กระทำการรับใช้พระองค์หรือขัดพระกระแสรับสั่งแล้วนั้น พระองค์ท่านก็ลงโทษโดยการเฆียนตีเพื่อให้ราบจำมากกว่าครับ ส่วนเรื่องอุปนิสัยของสมเด็จพระนเรศฯผมเชื่อว่าพระองค์ท่านทรงมีอุปนิสัยกล้าหาญ รักความยุติธรรม แข็งนอกอ่อนใน พระทัยร้อนแต่สงบเย็นได้รวดเร็ว คิดการไกล มีเหตุมีผล รักพี่น้อง ห่วงใยประชาราษฎร ฯลฯ ส่วนเรื่องที่กล่าวขานพระองค์ว่าราชาแห่งไฟ(รายาอาปี) ผมเชื่อว่าสมัยก่อนนั้นไฟใช้แทนสัญญาลักษณ์ของแสงสว่าง ในเมื่อพระองค์ทรงช่วยปลดทุกข์ของไพร่ฟ้าอนาราชของพระองค์ให้เป็นไทย ไม่ถูกกดขี่ห่มแหงจากอริราชศรัตรู ก็เสมือนแห่งแสงสว่างยามรุ่งอรุณครับ อกีหนึ่งที่พระองค์ทรงกระทำในคราวปราบละแวกนั้น ผมว่าคงไม่ถึงกับน้ำเลือดมาล้างพระบาทฯพระองค์หลอกครับ แต่ทรงสั่งประหารฯและทรงให้ถือสัตย์ว่าจะสวามิภักดิ์ต่อกรุงศรีอโยธยามากกว่า

 

ประเด็นอยู่ที่ว่า พวกเรามานั่งถกปัญหากันอยู่ก็เพราะ มีความสงสัยว่าอาจจะมี "ทฤษฎีสมคบคิด" เฉพาะในเรื่องการสวรรคตของพระนเรศวรครับ มากกว่าที่จะมาชำแหละพงศาวดาร ว่าใครรู้จริงกว่ากันหรือตีความพงศาวดารได้แตกฉานมากกว่ากัน

ที่คุณนารถะสุญญตา ให้ข้อคิดเห็นนั้น ก็เป็นไปตามเอกสารหลักฐานที่นักวิชารการได้ให้ข้อมูลไว้มาแต่เดิม และมีเป้าประสงค์มุ่งให้ผู้อ่านผลงานทางวิชาการ ได้ตกผลึกความรู้ที่เสพ แล้วปรากฎผลออกมาในรูปการนี้นั่นแหละครับ ดังนั้นข้อคิดเห็นของคุณมันไม่ได้มีมุมมองต่างออกไปจากการที่พวกเขา(นักวิชาการ)ได้ตีกรอบไว้เลย นั่นก็คือ พงศาวดารของไทยเขียนว่า สมเด็จพระนเรศวรทรงพระประชวรเป็นหัวระลอก (ฝี) ขึ้นที่พระพักตร์ แล้วกลายเป็นบาดทะพิษพระอาการหนัก ได้ 3 วัน ก็เสด็จสวรรคต แต่คุณนารถะสุญญตา มาไพล่ไปเป็นไข้มาเลเลีย ซึ่งมันไม่ได้มีอะไรที่ขัดแย้งแตกต่างกับเป้าประสงค์ของข้อมูลเดิม คือ มุ่งให้สวรรคตด้วยโรคภัย มากกว่าถูกลอบปลงพระชนม์

 

ความเห็นของข้าพเจ้านั้นคิดว่า คนที่ทำการนี้ไม่ใช่พระเอกาฯ แต่เป็นขุนนางบางส่วนที่ใกล้ชิดพระองค์และพระองค์ขาว กลุ่มขุนนางเหล่านั้นเล่นการเมืองชำนาญมาก เขาสนับสนุนพระองค์ขาว ช่วยพระองค์ครองราชย์ พระองค์ทรงครองบัลลังก์ในยุคนั้นเพื่อไม่ให้วุ่นวาย ลูกของพระนเรศวร ไม่สามารถครองราชย์ได้เพราะขาดผู้สนับสนุน เนื่องจากลูกของพระองค์มีพระราชมารดาเป็นชาวต่างชาติ แลกลุ่มขุนนางเหล่าี้ ยังชุบเลี้ยงลูกนอกสมรสของพระองค์ขาวจนกระทั้งเป็นที่มาของราชวงค์ใหม่ ซึ่งการณ์ครั้งนี้ถือว่าการบุกเข้าเขตพระราชฐานวังหลวงชั้นในถ้าไม่มีหนอนบ่อนไส้ใครมันจะทำได้ น

 

มันเป็นเรื่องที่ไม่อยากจะกล่าวถึงแต่ก็ต้องกล่าว พวกเราบางคนก็ทำราชการต่อในแผ่นดินสมเด็จพระเอกา บางคนก็กลับบ้านไป บางคนก็ไปตั้งกลุ่มใหม่ คานอำนาจกันไปมาสุดท้ายก็มาถึงยุคปัจจุบัน บางคนเกิดใหม่ก็ยังคงเป็นทหาร บางคนก็ไปอยู่ราชการส่วนอื่น และบางคนก็ไม่ขอเป็นข้าราชการอีก แต่จิตใจแห่งความภักดีก็ยังคงอยู่
กลุ่มขุนนางที่ภักดีต่อวงศ์ของพระองค์ขาวและพระองค์ดำนั้นก็ยังคงมีบทบาททางการเมืองการทหารจนมาถึงยุคปัจจุบัน เพราะว่าคำสัญญาและคำสาบานมันเป็นอำนาจจิตของใครของมัน ว่าจะมีสัจจะแค่ไหน

 

ถ้ามาประเด็นนี้ผมคิดว่ามีความเป็นไปได้สูงอยู่เหมือนกัน หากเป็นเช่นนั้นจริงก็เท่ากับว่า เชื้อชั่วเหล่านี้แหละที่เป็นสาเหตุบ่อนทำลายอาณาจักรอยุธยาให้พินาศ

ซึ่งลุมาถึงสมัยพระยาตากสิน ครั้งนั้นท่านรู้ซึ้งในเกมการเมืองในอยุธยาดี เนื่องจากท่านเองก็เคยเป็นมหาดเล็ก ทำให้รู้ความโสมมและไร้ยางอายของเหล่าเชื้อชั่วงูเห่าและจระเข้เหล่านั้นดี แม้เจ้าของจะเลี้ยงดูให้ดีอย่างไร พวกมันก็พร้อมที่จะหันมาฝังเขี้ยวกับผู้เป็นนายได้ตลอด หากไม่ระวังตัว เพราะความที่ท่านรังเกลียดพวกนี้ยิ่งนัก ซึ่งภายหลังเมื่อปราบปรามเจ้าพวกนี้ได้แล้ว ท่านก็กุดหัวเสียแทบสิ้น แต่ก็มิวายยังถูกตลบหลังอีกในปลายรัชกาล

 

ถ้าพระนเรศวรเป็นยอดมนุษย์ท่านไม่ถอยร่นขนาดนั้นแน่ในตอนทำยุทธหัตถีกับพระอุปราช พระนเรศวรชนะเพราะอยู่ถูกข้างไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น

สัตว์ก็เหมือนกับคนนี่แหละถ้าเราให้ความรักและคิดเหมือนกับเขาเป็นญาติ เขาก็จะย่อมคิดว่าเราเป็นญาติ เขาก็ย่อมที่จะต้องปกป้องเราดุจเช่นญาติของเขา ที่ไก่พระนเรศวรชนะได้ไม่มีความลับอะไรมากกว่านี้

ดูถูกน้ำใจพระองค์ขาวกันให้มากเข้า สงสัยไม่ชอบคนใจดีกัน ถ้าคนโหดๆ มาแทนพระองค์ขาวสงสัยคงจะเปลี่ยนใจกันแทบไม่ทัน

คิดว่าผู้ที่เสียสละทำประโยชน์เพื่อส่วนรวมพวกเขาจะมีเวลาทำบุญกุศลมากน้อยแค่ไหนกัน อะไรที่มันจำเป็นต้องทำ พวกเขาก็จำเป็นต้องทำ ยากที่จะเกี่ยงว่าจะไม่เอาวิบากของกรรมที่ไม่ดีมาด้วย

ถามเล่นๆ ไหนๆ ก็พูดถึงพระเจ้าปราสาททองแล้ว ใครก็ได้ตอบที ทำไมรัชกาลที่ห้าถึงทรงทราบพระทัยของพระเจ้าปราสาททองละเอียดดีจริง

 

ไม่เคยคิดดูถูกน้ำพระทัยพระองค์ขาวหรอก ถ้าไม่มีท่านบ้านเมืองก็คงจะป่วนกันไปตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว ทั้งสองพระองค์ท่านช่วยกันอยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นก็อยู่ยากมากเพราะเหตุก่อนหน้าท่านทั้งสอง แลเมื่อท่านทั้งสองจากไปบ้านเมืองก็ป่วนอีก สงสารก็แค่ผู้เฒ่าฝ่าดงดาบพม่ามาตายด้วยดาบไทย

 

ท่านtbravo ถ้าอาจารย์มอบหมายแล้วท่านก็ทำซะ ดีซะอีกจะได้สืบทอดพระศาสนา หลวงพ่อท่านคงเล็งหลายอย่างแล้วว่าท่านสมควร

 

รักษามรรยาทกันด้วยนะครับ

ความเชื่อตามใดที่ยังไม่ไปกระทบให้ผลร้ายต่อใคร มันก็ยังเป็นสิทธิส่วนบุคคลอยู่

สำหรับท่านที่กลัวผลของกรรม ขอให้พิจจารณาใหม่ว่าเพราะผลของกรรมนั่นแหละที่ทำให้จิตเรามีความรักและเข้าใจผู้อื่น สวรรค์ไม่ใช่ที่ๆ จะพึงปรารถนาจะไปอยู่ และหากรักที่จะเรียน ก็ไม่พึงปรารถนาว่าจะไม่ลงนรก

 

ผิดต้องว่าไปตามผิดครับ คุณไม่ได้เป็นต้นเหตุอะไรหรอก

บางครั้งการออกมาเตือนกันก็ใช่ว่าจะผูกเวรกันเสมอไป

ส่วนเรื่องที่คุณปรารถนานั้น ผมบอกได้เลยว่าสิ่งที่คุณอยากจะเป็น ไม่ใช่เป็นการทำบุญเพื่อที่จะไปอยู่บนสวรรค์ แต่เป็นการเรียนรู้ความลำบากความเหนื่อยยาก

ว่าแต่คุณว่าจะมีโอกาสได้สนทนากับพระนิยตโพธิสัตว์ตัวเป็นได้ที่นี่อย่างนั้นหรือ :-D

 

พระอริยบุคลหรือพระโพธิสัตว์ที่แท้จริง ท่านคงจะมานั่งเล่นเน็ตและประกาศความเป็นคนเหนือคน เพ้อเจ้อให้ใครต่อใครทราบหรอกนะครับว่าท่านคือ พระอริยบุคคล ท่านคือพระโพธิสัตว์

และยิ่งหากไม่มีจริงในตัวเองแล้ว และก็ยังมาประกาศ ท่านเรียกว่า อวดอุตริมนุษธรรมใช่มั๊ย แต่หากไปเจอมาจริง คิดหรือว่าที่เจอนั้นคือของจริง ไม่ใช่มารมาทำมายา

ถามจริงๆเถอะครับว่าศีลห้าของคุณบริสุทธิ์ดีอยู่หรือ ระดับกำลังของจิตคุณถึงขั้นนั้นแน่หรือ และยิ่งมานั่งเล่นเน็ตแบบนี้แล้ว ไม่ว่าใครในที่นี้จะมา "อวดตัว" ก็ตาม ผมเชื่อไม่ลงกิเลสอย่างหยาบคุณยังขจัดไปไม่ถึงไหน นับประสาอะไรจะมาได้คุณวิเศษถึงขั้นระลึกชาติได้

แต่หากยังยืนยันว่าระลึกชาติได้ ทั้งที่ดวงจิตยังเต็มไปด้วยกิเลสอย่างหยาบ ผมขอบอกเลยว่า คุณถูกหลอกแล้ว จากกิเลสของคุณเองนั่นแหละ

เอาเป็นว่าผมอภัยให้คุณนะครับ อย่าจองเวรซึ่งกันและกันเลย

 

วันก่อนไปกระทู้อื่นอยู่ กับไปอ่านชีวประวัติพระอาจารย์ท่านหนึ่ง ซึ้งมาก ประวัติของหลวงปู่ขาว อนาลโย ท่านทำความเพียรแบบจริงจังมาก ทุกรูปที่ท่านสำเร็จแล้วท่านก็ทำจริงหมดนั่นแหละ แต่พวกเราเล่นเน็ตอยู่อาจจะไปไม่ถึงในตอนนี้ แต่อนาคตก็ต้องวางเป้าหมาย ไว้ว่าจะไปให้ถึง บางคนก็อธิษฐานจิตแล้วว่าจะไปแนวไหน บางคนก็ยัง คนที่เข้าเว็ปพลังจิตก็จะมีพลังจริงสักประมาณหนึ่งที่พอจะรู้ตัวว่าใช้ได้ แต่ก็นั่นแหละแม้จะเหาะได้ก็ยังไม่ถือว่าหมดทุกข์สิ้นอาสวะกิเลส ยังสามารถเกิดขึ้น ตั้งอยู่ดับไปไ

 

ขัดไปหมดแต่ลืมขัดใจตนเองก็ไม่ดีกันนะ

ถึงคุณกิ่งสน "วิมุตตัสมิง วิมุตตะมิติญาณัง โหติ" สั้นๆ แค่นี้แหละครับ