รัก

กลอนล้อเล่น เช่นบอก หลอกเอาชื่อ
รำคาญคือ ถือกล่าว เล่าขยาย
จะได้ปรับ รับปรุง ฟุ้งกระจาย
คงแก้หาย สหายใส ใคร่เล่ามา.....อิอิ

 

แน๊!มีงอล วอนบอก ให้ไขขาน.....ป่าวรำคาญ กลอนพี่เล่น เอ๊ะ!หรือใช่
แค่เย้าหยอก เล่นหรอก อย่าน้อยใจ.....หัวเหม่งใส หรือไร ให้คลางแคลง คริคริ

 

"อารมณ์"ตั้ง เริ่มต้น ให้เหมาะดี....."อาหาร"ที่ อุดม สาระพร้อม
"อากาศ"ได้ พอเหมาะ ห่อหุ้มห้อม.....สามสิ่งพร้อม ล้อมไว้ ให้สมดุลย์

"อารมณ์"ดี บันเทิง ร่าเริงใจ.....ความสดใส ไร้กังวล ทุกข์หม่นสูญ
ไม่กังวล ไม่แส่ส่าย ไร้อาดูรย์.....อารมณ์บุญ คอยหนุน ให้เบาใจ

"อาหาร"ดี มีคุณ หนุนพร้อมสรรพ.....ร่างกายรับ สารัตถะ มาย่อยสลาย
เป็นกำลัง เป็นภูมิ ป้องโรคภัย.....สดใสได้ เพราะร่างกาย ขันแข็งแรง

"อากาศ"ดี ขับเคลื่อน เลื่อนกลไก.....ค่อยเทถ่าย ไหลเวียนให้ ไม่หน่ายแหนง
ลมหายใจ สดชื่น รื่นเริงแรง.....พร้อมทิ่มแทง ทุกข์โศก แลโรคภัย

บริหาร ให้ดี ทั้งสาม"อา".....มันจักพา ชีวิต เลิศสดใส
พร้อมเรียนรู้ สรรพสิ่งใน โลกกว้างใหญ่.....พร้อมฝ่าไป ภายภาคหน้า สง่างาม

 

รู้หน้าที่ ดีมาก เจ้าลูกศิษย์.....ที่ริคิด ออกรับแขก เข้าเยือนบ้าน
ทำหน้าที่ เจ้าบึง แทนอาจารย์.....คอยขับขาน กลอนต้อนรับ กับมิตรไพร

จารย์ไว้ใจ เพราะฝีกลอน เจ้าได้ที่.....กลิ่นกรุ่นดี คล้ายคลึง คลับคล้ายได้
รจนาเถิด ศิษย์"รัก" รจนาไป.....ทำเหมือนให้ บึงนี้ มิขาดจารย์

 

"ข้าวกล้อง"เลิศ คุณค่า ธัญญาหาร....."แร่ธาตุ"นั้น มีแรง แฝงเปลือกสี
ยอดจมูก "ไวตามิน" ช่างเลิศดี.....คุณค่าดี กว่าข้าวขาว หกเท่าตัว

 

"น้ำมันปาล์ม" ย่ำแย่ คุณสมบัติ.....มันมาปัด มาป่าย ให้กายเสีย
ทำลายดุลย์ หลายส่วน ป่วนให้เพลีย.....ระบบเสีย สมดุลย์ เพราะคุณทราม

 

สำรวจ"หมา" ในปาก ที่เลี้ยงไว้.....สะดุ้งใจ "หมา"หาย ไปหลายหน่อ
สงสัยศิษย์ มาโขมย ตอนหลับงอ.....เอาไปคลอ ล้อเลี้ยง เยี่ยงปากจารย์ .. คริๆ


status... หัวเราะทีหลังดังกว่า เนอะ"ล้อเล่น"เนอะๆ

 

มาแซวเรา เรื่องทอดไข่ ว่ามันไหม้.....โถศิษย์ใส อย่าดูหมิ่น เรื่องอาหาร
ระดับเทพ โคตรโคตร เยี่ยงอาจารย์.....ทำอาหาร เรื่องเล็ก เด็กเด็กไป

 

"น้ำตาล"หวาน เอาไว้ล่อ "Insulin".....แต่กลอนริน หวานร่ายล่อ "Insulove"
เอาไว้ย้อม ล้อมจิตใจ ให้กระเถิบ.....เพื่อLoveLove เนิบวาบ นาบทรวงใน

เหมือน"ชีวิต" ลิขิตให้ ได้รสชาติ.....เปรี้ยวเค็มมาก เกินไป ก็ไม่ไหว
ต้องเติมแต่ง หวานตัด ให้ชื่นใจ.....ประสมไป ให้กลมกล่อม ย่อมกลมกลืน

 

ครั้นบางที ก็ต้อง มีรส"เผ็ด".....เป็นรสเด็ด ให้ชีวิต มันพลุ่งพล่าน
เพื่อขับเคลื่อน "Adrenaline" ให้ทำงาน.....กระตุ้นคั้น รั้นใจ ให้ตื่นตัว

 

"เหมันต์"เคลื่อน เลื่อนมา เหมือนกลัวกลัว.....มามัวมัว มั่วมั่ว เป็นพักพัก
แต่ใจ"รัก" มิมักกลัว มิใคร่พัก.....ยังคงรัก รักรัก มิมั่วมัว

"กลอนรัก"รัก รักรัก รัก"รักกลอน".....ร่าย"รักกลอน" สะท้อน"รัก" ให้ทั่วทั่ว
เพื่อดวงจิต เหล่าร้าย ได้เกรงกลัว....."กลอนรัก"กลั้ว ลามใจ ให้เบิกบาน

 

ราตรีนี้ รื่นฤดี มีความสุข.....วิฬาสนุก คนสุขสม รมย์สราญ
ไร้หมองหม่น ปนใจ ไร้เสื่อมผลาญ.....ใจเบิกบาน แว่วตระการ หวานดนตรี

ดู"ดารกา" พราวฟ้า ก็พอสุข.....ดูไม้ปลูก ในน้ำ พลิ้วเขียวสี
ชีวิตอัน ว่างเปล่า ช่างเพลินดี.....คล้ายนที ไหลล่องลาม ตามครรลอง

 

โหหห...จารย์ 55555 พี่เล่นแกนั่งหัวเราะด้วยความสะใจเบย55555

 

ถึงตัวจารย์ จะปากหมา ในบางครั้ง.....แต่ใจยัง ไม่หมา นะศิษย์ใส
ใจเยี่ยงเสือ มิลอบกัด อย่างหมาไน.....ที่เลี้ยงไว้ ในปาก เป็นหมาดี

หมาที่เลี้ยง เป็นหมา สุนัขป่า.....มีความกล้า ทั้งยัง มีศักดิ์ศรี
มิคล้ายเหมือน สุนัขบ้าน ขี้ขลาดมี.....คอยจ้องรี่ จี้ลัก ลอบกัดทาง

เจ้าได้หมา จารย์ไป ไม่เสียที.....เลี้ยงดูดี เกิดคุณ มิผิดหวัง
หมาป่าเทพ จากปากจารย์ เลิศพลัง.....มีมนต์ขลัง กัดเจ็บ เหน็บทรวงนาน

 

อาจารย์ทัก ให้รู้ ดูในปาก.....เห็นร้องจ๊ากก หมาหอบ หมอบนอนเล่น
อาศัยอยู่ ในปาก ตัวเป็นเป็น.....หมาดีเด่น เป็นหมา อาจารย์ไพร

เจ้าตัวนี้ มิได้มี แต่กำเนิด.....มาแจ้งเกิด ทีหลัง เพราะจารย์ให้
เป็นหมาดี มิใคร่กัด ใครต่อใคร.....เลือกกัดไล่ คน "รู้ใจ" กับ "ใจดี "

status...จาเลือกกัดเฉพาะสองคนเนี๊ยะ

 

หมาป่า"รัก" สายพันธ์ุ "พรานพิเศษ".....ใบเซ็งPed รับประกัน แข็งขันให้
ตัวเขื่องใหญ่ กำยำ ซ้ำว่องไว.....เขี้ยวยาวไซร้ โค้งคม ข่มยำเกรง

หากโดนกัด จะเห็น เป็นเขี้ยวรู.....เขม่นดู ให้ชัด อย่างครัดเคร่ง
อันรูเขี้ยว หวาดเสียว ที่บวมเป่ง.....อักเสบเบ่ง บานเป็น รูปหัวใจ

เราฝึกหมา มิให้กัด จนตกตาย.....กัดแค่คลาย ไล่ทุกข์ เพื่อสดใส
รอยแผลเป็น ฝากไว้ รูปหัวใจ.....รอยกัดให้ ด้วยรักย้ำ จำไม่เลือน

 

พี่เล่นหมาย มิกลาย ให้เสียหน้า
แต่เข้ามา จ๊ะจ๋า ยิ้มส้วยสวย
แค่ยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่ ป้องปากด้วย
ตาใสสวย มิได้อวย เสียงให้ดัง......

 

เธอเลือกกัด "รู้ใจ" กับ"ใจดี "
รึยินดี ที่ได้ ตำแหน่งให้
คงได้แผล แลเหวอะ เถอะตั้งใจ
มิเปงไร ให้ระบม จมเขี้ยวนาง......55555555555

 

เจ้าศิษย์"รัก" ไปเลี้ยงหมา อยู่ที่ไหน.....เมียงมองไป ก็มิเห็น ไร้สุ้มเสียง
ไม่มารับ แขกเหรื่อ ที่มาเคียง.....ที่มาเรียง กลกลอน ร่อนบึงเรา

 

จักกัดเรา มันต้องกัด ที่ตรงปาก.....แล้วกระชาก ชิวหา พาเพลิดหลอน
กัดตรงอื่น มิเข้า ดอกบังอร.....มีจุดอ่อน ลิ้นกับปาก เท่านั้นเอง .. คริๆ


status... ไม่รักกันจริง ไม่บอกจุดอ่อนให้นะเนี่ย 55555