รัก

ยกคันศร ยิงต้อน อ้อนเมามันส์.....ยิงให้คัน ให้จุก ให้จิกฝัง
ด้วยคาถา แฝงปลุกเสก "รัก"กำลัง.....ดลให้คราง ดังในใจ ว่า"ไพรพราน"

 

แต่งให้หวาน ซ่านบาด ช่างยากเข็ญ.....ด้วยศิษย์เป็น คนขี้เล่น เช่นตาหลก
แต่งให้หวาน เด๋วมาน ก็เวียนวก.....มาบรรจบ ที่ตาหลก ทุกครั้งไป

 

โชคยังดี มิได้ อยากเป็นศิษย์
ด้วยไม่คิด จาสมัคร สักคราไหน
ท่านพรานเก่ง เป่งรัก เข้าทางไพร
เล่นเลยไกล ไปห่างขอบ จวนออกบึง.....อิอิ

 

หวานแค่เคลือบ มิยาก จารย์อยากบอก.....หวานหลอกหลอก พลันเลี่ยน แล้วหน่ายแหนง
แต่หวานหยด ตำรับพราน นั้นของแรง.....ต้องค่อยแฝง ค่อยแทรกซึม เข้าเซลล์ทรวง

ซึมเข้าไป ไม่เร่ง แต่นุ่มเนิบ.....นาบกระเถิบ เข้าสายเลือด หวานแดนสรวง
mutation กลายพันธ์ุ รักล้นทรวง.....หวานซึมทรวง เปลี่ยนห่วงโซ่ DNA

 

คนโง่เลย เฉยบื้อ รื้อวิทย์ก่อน
พรานอ้างอ้อน สายพันธ์ ฉันงงเหลือ
รักแปลงไป กลายพันธ์ุ เปลี่ยนคงเอื้อ
เปรียบเช่นเกลือ คลุกรัก จักคลายหวาน....แม่นบ่

 

อันอรรถรส หวานเราแน่ มิแพ้เกลือ.....มาทั้งเรือ เกลือถ่ายรด มิคลายหวาน
มีแต่ช่วย มาพูนเพิ่ม เติมให้มัน.....หวานเค็มมัน ย่อมรั้น คั้นโคนคอ

 

sleep tight nice dream กันนะจร๊ะ.....เป็นนางฟ้า ในฝัน นะสาวสาว
เราจักแปลง เป็นเทพ ฟรุ๊งฟริ๊งพราว.....เวหาหาว พาเพลินเหล่า เจ้าโบยบิน

 

เอ๊า...มัวแต่นั่งงมโข่ง หนีปายนอนกันหมดเบย55555
Good night จร๊าาา

 

ก่อนเกิดเป็นคน

ความรักคือความบริสุทธิ์ทั้งใจและกาย
เสมือนเด็กที่เกิดใหม่มีใจบริสุทธิ์และ
ให้ความรักต่อผู้มีพระคุณอย่างแท้
จริงผู้ที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ย่อม
มาจากที่ต่างกันบางคนไม่ได้
เป็นมนุษย์มาก่อนก็มีเหตุ
เพราะมีจิตบริสุทธิ์จึงได้
เป็นมนุษย์แต่มนุษย์
ไม่มีจิตบริสุทธิ์ก่อน
ตายเกิดใหม่จะไป
ที่อื่นไม่ได้
เป็นคน

 

feeling... ผมนี้ งงเรยยย

นานนานที มีแขกมา พาให้งง.....แล้วตกลง มาโพสท์ด้วย เจตน์อย่างไหน
เราก็อ่าน อ่านแล้ว เอ๊ะยางงายยย.....จักโพสท์ให้ ตอบแทน ใจแล่นงง

ไอ้ประเภท สอบภูมิ ไปไกลไกล.....ปัญญาไซร้ หางอึ่ง ทะลึ่งหลง
เสือกสะเหล่อ สอบภูมิกู ดูแล้วงง.....มันจักลง สอบภูมิกู เพื่ออะไร

ใคร่อยากโพสท์ สนทนา จงหาtheme.....เลาะบึงริม เจื้อยแจ้ว แจ๋วแหววได้
แต่อย่าริ มาสอน"รัก" ให้พรานไพร.....ท่านอาจได้ ความหลง งงกลับคืน

"รัก"styleเรา เฝ้าเคล้า เล่าแต่ให้.....ใจสดใส ไร้เงื่อนไข ไม่สะอื้น
"รัก"เรื่องมาก นั่งครุ่นคิด ทั้งวันคืน.....ดูอรึนอรึน มรึนมรึน ไม่พึงใจ

"รัก"คือความ ล้ำรู้สึก ไร้ภาษา.....แล้วถ่ายพา เกิดกระทำ เป็นการให้
หากว่ายัง คำนวณรัก ว่าเท่าไร.....ยังโง่ไซร้ เราบอกให้ สำเนียกตัว


status... ไม่ได้กล่าวตำหนิหรือวิพากษ์ผู้ใดเป็นการเฉพาะเจาะจง กล่าวรวมๆ จะโพสท์ไรกันก็นึกถึงคนอ่านกันบ้าง โพสท์งงงง มันตอบไม่ถูกนะ พูดเรยยย

 

อันฟ้าฝน ร่วงหล่นมา พรมใบหญ้า.....ทั้งผืนป่า วนาไพร พืชพรรณสวย
ต้นไม้ก็ งอกงาม ลามระรวย.....อุดมด้วย สมดุลย์ฟ้า พาสู่ดิน

เมื่อไพรพันธ์ุ สมบูรณ์ พูนได้ที่.....มีหน้าที่ สืบพันธุ์ไว้ ไม่สูญสิ้น
เป็นทักษะ พิ้นฐาน ของดาวดิน.....วนเวียนดิ้น ตามครรลอง ทำนองไป

ถามลูกไม้ ให้เทียบ เปรียบสองสิ่ง.....ว่าแม่จริง ของเจ้าควร เป็นสิ่งไหน
เป็นแม่ไม้ หรือควรเป็น ดาวดวงใหญ่.....เป็นกลไก วัฎจักรที่ หมุนเวียนวง

อันแม่ไม้ ให้พันธุ์ พากำเนิด.....สืบหน่อเกิด ให้เกลื่อนไป ทุกถิ่นโถง
แต่ดาวดิน เป็นถิ่นฐาน ให้เผ่าพงศ์.....ได้สืบวงศ์ ดำรงอยู่ รู้เรียนไป

"กตัญญู" ต่อแม่พันธ์ุ ก็งามอยู่.....แต่จักดู เลิศรู้ยิ่ง ปัญญาได้
แม่ยิ่งใหญ่ ดินดาว ที่อาศัย.....จงขับใจ ให้เห็นคุณ หนุนกตัญญู

 

วนเวียนว่าย ตายแล้วเกิด จนมากมาย.....นับมิไหว พ่อแลแม่ มีมากหลาย
พ่อและแม่ ของร่างกาย อาจมากได้.....แต่หัวใจ กลับมีแม่ แท้ผู้เดียว

"พระเจ้า"ไซร้ นั้นใช่ ดั่งพ่อแม่.....ดวงจิตแท้ ของเราท่าน จงเฉลียว
จากแหล่งใด จากมา อย่าหลงเทียว.....เพียงมาเที่ยว กันเดี๋ยวเดียว ติดมายา


status... สันดานของมนุษย์ที่ติดมายาติดสมมุติ จนมันlismเข้าจิตไร้สำนึกไปแล้ว ก็มักเรื่องมากความเยอะ จากที่ไม่มีอะไรเลย ก็หาเรื่องซับซ้อนสร้างทับถมตนเองไว้ ใครชอบอยู่ใน"อัณฑชะ"ก็อยู่ไป เราอึดอัด ขอกระเทาะออกมาอยู่ข้างนอก นะจร๊ะๆ

 

คงเป็นกรรม ทำสร้าง ร่างมาเกิด
เวียนว่ายเถิด หากยังปล่อย ลอยตามไหล
ลางคนยัง หลุดพ้น บ่นเรื่อยไป
คนอื่นไม่ พาลเบื่อ เชื่อเข้าพง..........

 

อยู่ในไข่ ความมิรู้ ดูอึดอัด.....จึงสะกัด กระเทาะ เคาะเคาะออก
ข้างนอกโล่ง โปร่งสบาย ไร้ตรวนตอก.....จึงใคร่บอก เหล่ามิตร ชิดออกตาม

ใครใคร่อยู่ ในไข่ ก็มิว่า.....แต่อย่าพา เรียกกลับ เราจักขำ
ข้างนอกกว้าง ในเปลือกแคบ มากกลกรรม.....นอกเปลือกล้ำ วิมุติธรรม ล้ำปัญญา

 

ยู้ฮูๆ จารย์อยู่ บึงส่วนไหน.....ตะโกนไป ใคร่เพรียก ร้องเรียกหา
ศิษย์กระเทาะ ออกจากไข่ ไต่ตามมา.....คลานช้าช้า รอวิชา อาจารย์ไพร

 

จารย์กะศิษย์ ใจตรงกัลลล พลันโตะใจ.....กดโพสท์ได้ เวลาเดียว เฟี๊ยวส์จริงนะ
ใจสื่อใจ ตรงใจ เห็นป่ะล่ะ.....ว่าฤทธิ์ยา ของอาจารย์ แรงเพียงใด .. ฮิ๊วส์


status... ไม่แน่ใจว่าหวานหรือตลกอ่ะ คริๆ

 

จริงด้วยจารย์ ขานมา เลยสังเกตุ.....เป็นอาเพท เหตุดี หรือว่าร้าย
โพสต์เวลา ตรงกัน นั่นปะไร.....เป็นได้ไง ช่างเหมาะเหม็ง เจ๋งเจงเจง

status... กลอนตลกอ่ะจารย์ ฮิ๊วส์ก็ฮิ๊วส์ คริคริ

 

ยู้ฮูๆ จารย์อยู่นี่ ในบึง"รัก".....เจ้าอย่ามัก ตะโกนไป ให้สุ้มเสียง
จารย์ก็นั่ง บนเปลือกไข่ ที่เจ้าเคียง.....เจ้าก็เพียง โผล่หน้าออก ก็เห็นจารย์

ส่งหัตถา ของเจ้า ให้เข้ามือ.....จารย์รอถือ มือเจ้า อย่างแข็งขัน
จับมือจารย์ ให้แน่น กระชับกัน.....จารย์จักมั่น ดึงเจ้าออก นอกมายา


status... ก็ว่าแต่งกลอนธรรมะนะ แต่ทำไมมันยังออกหวานๆก็ไม่รู้ อิๆ

 

เป็นอาเพศ เหตุดี สิจ๊ะหนู.....มันจักดู ร้ายไป อย่างไรได้
10สี่ตัว มาเตือนว่า ใกล้แล้วไง.....40ไซร้ รออยู่ ไม่ไกลเรยยยย


status... อันนี้ตลก แต่ตลกร้าย ขำทั้งน้ำตา กระซิกๆ