รัก

เจ้าศิษย์ใส ช่างกวน รวนอาจารย์.....เด๋วจารย์ง้าง คันศร ปักอกให้
จากนั้นหยิบ ขวานทิพย์ วิบขว้างใส่.....เจ้าจะได้ หลาบจำ ไม่ทำกวน คริคริ

 

เฮ้ย..เจ้าใส ใยหวาน ได้ปานนี้.....เก่งนะนี่ จารย์นี้ ยกนิ้วให้
หวานเว้ยเฮ้ย ช่างหวาน หวานจับใจ.....อีกหน่อยไซร้ หวานได้ ใกล้เคียงจารย์

 

โห.. จานชม ศิษย์นี้ ให้ดีใจ.....ปลื้มหทัย ปริ่มหัวใจ คล้ายอยู่สรวง
แหม.. จานก็ พูดตรง เขิลลลจุกทรวง.....ถ้าไม่ห่วง ว่าเกรงใจ หอมฟอดนึง


status... ปกติศิษย์ก้อเป็นคนตาหลก แต่วันนี้ มะรุทะมายยย ว๊านนนหวาน

 

เจ้าคงกิน ยาผิด พิษสำแดง.....มาม่าแห้ง มันแสลง แหนงมันบ้าง
ถ้าเจ้ามา บึง"รัก"บ่อย มันซึมซาบ.....เจ้าความหวาน มันเลยซ่าน ลงกานท์เธอ

status...มาบึงจารย์บ่อยๆก็เปงแบบนี้แหล่ะเจ้าใส ติดเชื้อจากจารย์ ฮี่ๆ

 

เจ้าคงกิน ยาผิด พิษสำแดง.....มาม่าแห้ง มันแสลง แหนงมันบ้าง
ถ้าเจ้ามา บึง"รัก"บ่อย มันซึมซาบ.....เจ้าความหวาน มันเลยซ่าน ลงกานท์เธอ

.....................

เจ้าคงกิน ยาผิด พิษสำแดง.....มาม่าแห้ง มันแสลง แหนงมันบ้าง
ถ้าเจ้ามา บึง"รัก"บ่อย มันซึมซาง.....ความหวานคั่ง จึงซ่านรั้ง ลงกานท์เธอ





.............................................................................


ทั่นจานคง กินยาพิษ ผิดสำแดง.....แต่งกลอนแปร่ง แปร่งไป คร่อมขั้นคล้อง
ดมดอกไม้ มากไปป่าว อาการฟ้อง.....หัวเราะร้อง คริกคริก ทั่นอาจาน

status... ดมดอกไม้บ่อยๆก็เปงแบบนี้แหล่ะจาน ฮี่ๆ

 

จารย์คงเมา กลิ่นดอกไม้ น่ะเจ้าใส.....เออ!ขอบใจ เจ้าแก้ให้ ไม่เสียหน้า
ดูดูไป เก่งกว่าจารย์ ขานอักษรา.....สงสัยว่า กรูต้องหา งานใหม่ทำ คริคริ

 

โถ่ววว ทั่นจาน สิดก็แค่ ติงเตือนกัน.....มะช่ายจาน ไม่ติงหรอก จาบอกหั้ย
สำนึก"รัก" มันแทงฝัง ลึกทรวงใน.....ทั้งหฤทัย เอาใจใส่ ใฝ่ทั่นจาน .. คริๆ

 

อ้าว!เจ้าใส เห็นใส่สี ผิดรีบแก้.....คงงงแท้ เล่นนาน พาลพลั้งเผลอ
งั้นพักก่อน นะเจ้า ดูเบลอเบลอ.....จารย์ก็เอ๋อ เหมือนเจ้า เคล้ากลอนนาน

status...ค่ำนี้จารย์มะอยู่นะเจ้าใส ฝากดูแลบึงให้จารย์ด้วย คริๆ

 

โชคดีจร้า ทั่นจาน เจอกันใหม่.....เฝ้าบึงให้ พลางพลาง มะต้องห่วง
ผิดนิดหน่อย จิ๊บจ๊อย แค่ลวงลวง.....จานก็ทวง ทักล้อ คงสะจายยย


status... จานมะอยู่ จะได้มีสาวๆคนอื่นมาคุยกะสิดบ้าง 55555

 

ว่ายน้ำเล่น เพลินมาโผล่ ในบึง"รัก".....ดอกบัวมาก หลากพันธุ์ ละลานเนตร
อ๋อ.. บึงนี้ เป็นของ "พรานพิเศษ".....ปลาหลามเล็ด รอดมา ชมบึงบัว

มุดกอบัว แทรกใบ โผล่มาดู.....ร้องอู้หู๋ ต้น"รัก"งาม ลามไปทั่ว
เฮ๊ย.. อะไร ดึงหาง ให้นึกกลัว.....เสียงรัวรัว ร้องยานยาน อาวววมอร์ไซค์

 

สะกดรอย เจ้าปลาหลาม มาโผล่ถึง.....ใจกลางบึง "Black Pearl" เข้าเทียบจอด
มองไปมา ตรวจตรา ไปโดยรอบ.....ให้นึกชอบ บรรยากาศ ทิพย์เทพบึง

ดู"วารี" รึก็ใส ไร้ที่ติ.....ดอกบัวคลี่ คลายกลีบลอก ออกทั่วถึง
ตัดสินใจ ทอดสมอ ลอยกลางบึง.....เพื่อเคล้าคลึง ปทุมมา กลางบึงไพร

 

โฮ๊ะโฮ๊ะโฮ๊ะ หนี"เจได" แอบมาเที่ยว.....พกดาบเขียว เอามาแกว่ง แข่งสีสัน
เดี๋ยวน้อยหน้า รัศมี สีรุ้งนั้น.....ที่ไพรพราน ทิพย์สร้างเสก เอกกำลัง

มองไปเห็น เรือโจร ลอยลำอยู่.....ร้องยู๊ฮู เฮ๊ย"Jack" เป็นไงบ้าง
มองไปเห็น ปลาฉลาม บ้าพลัง.....ว่ายในวัง วนบึงหนี ผีมอซายยย

 

คริคริคริ ขำวุ๊ย จานคุยสาว.....มีฉลามขาว สาวหมวย มาอวยหยอด
Captain Jack แหวกมิติ ทะลุออก.....มาเหย้าหยอก หลอกเล่น ในบึงจาน

มะนาวต่างดุ๊ด ก็หลุด มา "พูดเล่น".....แสง "รัก"เด่น มิเป็นรอง มองทั่วย่าน
ศิษย์ถูกใจ ในฉาวฉาว ของทั่นจาน.....ช่างสวยจัง Captain Jack แว๊กกโดนจายยย

 

บร้าส์หรือป่าว สาวสาว มีที่ไหน.....เพียงมนต์ไพร แปลงร่าง สร้างสีสัน
เซ็งอยู่เนี่ย ว่าฉาวฉาว ไปไหนกัน.....ปล่อยให้ฉัน เพื่อนไพร ต้องเดียวดาย .. (กระซิกๆ)

เล่นกะหมา ในปาก ก็ได้ฟระ.....เผื่อสาวมา เห็นใจ เอ็นดูให้
เวทนา สงสาร เจ้า"พรานไพร".....อาจมีใคร เห็นใจ บ้างสักคน


status... นี่ดีนะเนี่ย ที่มีหลายยูส ถึงได้มีของเล่นแก้เซ็ง 55555

 

ศิษย์รู้แระ สาวมะแวะ มาแกะกลอน.....มีหมาสลอน นอนในปาก อาจารย์อยู่
ส่งมาให้ ศิษย์ให้หมด แล้วลองดู.....ไร้หมาคู่ สาวรู้ คงมองเมียง

หมาทั้งหมด ศิษย์จารัก และเอ็นดู.....เหมือนว่าอยู่ กับจารย์ ที่เฝ้าเลี้ยง
ยามว่างว่าง จะเปิดปาก ฝากสำเนียง.....ให้ยินเสียง เคียงบึง ถึงอาจารย์ ฮี่ๆ

 

เจ้าเข้าใจ ผิดไป แล้วศิษย์ใส.....หมาป่าไพร สายพันธุ์"รัก" "พรานพิเศษ"
ทรงสิเน่ห์ เก๋ไก๋ อย่าให้said.....เป็นประเภท หมาเทพเทพ มิเหมือนใคร

เจ้าจักเอา ไปเลี้ยง อย่าเสี่ยงห้าว.....อาจกัดเจ้า ให้เนื้อหนัง เป็นรูได้
รอยเขี้ยวมัน ที่เป็น รูปหัวใจ.....อาจทำให้ เจ้าหลอนเพ้อ ละเมอพราน

เอาหยั่งงี้ อาจารย์ แนะเจ้าว่า.....จงไปหา หอยโข่ง หอยขมนั่น
เอามาเลี้ยง ในโอ่ง เจ้าใบนั้น.....จึงจักพลัน ดูเหมาะกลม สมท่วงที

 

แว๊กกก! โดนจารย์กัด เข้าจนได้.....สงกะสัย ต้องไปนอน รักษาแผล
ต้องไปเลีย แผลถลอก ปอกดวงแด.....พลางชะแง้ หาหอยขม ลงโอ่งงม อิอิ

 

กัดเหน็บเหน็บ เจ็บหน่วงหน่วง คันนิดนิด.....แต่ไร้พิษ ร้ายแรง อย่าเสียขวัญ
เจ้ายังกิน ดื่มด่ำได้ เหมือนทุกวัน.....เพียงอาจคัน ยิบยิบ พริบถึงจารย์

ยามตักข้าว เห็นขาวสี ม่วงเหมือนจารย์.....ดื่มน้ำนั้น เจ้าจักเห็น นกส้มซ่าน
อ่านหนังสือ อักษรกลาย น้ำเงินพราน.....ยามนอนนั้น เห็นกลอนจารย์ ลอยลามใจ

 

คนมี"รัก"มากมายหายไปไหน
ไปต้อนใครเข้าบึง"รัก"ชักสับสน
หรือเบื่อหน่ายคน"รัก"มักซุกซน
หรือท่องมนต์บ่นคาถาหา"รัก"จริง

 

"รัก"ยังตรง คงเดิม มิขาดหาย.....อยู่ในใจ ใสเต็ม มิหม่นหมอง
เหมือนอาภา ผ่องผาด สาดแสงทอง.....กำจายต้อง จับหัวใจ มิคลายเบา

"รักแท้"ฤา จักไปหา แต่หนไหน.....ให้เหนื่อยใจ เหนื่อยกาย คล้ายขลาดเขลา
"รักแท้"แท้ สถิตย์อยู่ ในใจเรา.....ทุกค่ำเช้า "รัก"เฝ้าเลี้ยง บำรุงใจ

"งดงาม"สุด เลิศสุด ในดาวโลก.....จรรโลงโลก ให้รสโลก ชื่นสดใส
คงมีจริง แค่"รัก" ประจักษ์ใจ.....คงมีใจ แค่"รัก" ประจักษ์จริง