รัก

จานหัวเราะมีเลศนัย 55555

 

แล้วพี่เล่น ป้าแตน น้าแสงแข.....มองหาแล พี่บงกช ใยหดหาย
ไม่มาเล่น กับหลานพราน ได้ยางงายยย.....เด๋วน้อยใจ อาจจาปาย ผูกคอตาย.. (ใต้ต้นผักชี)

 

จานอยู่บึง รอเพื่อน ไปก่อนหนา.....สิดลั้ลลา ไปหา ไรใส่ท้อง
เด๋วจาผอม เกินไป ไม่น่ามอง.....รอคิวจอง ธิดาช้าง งานเหมันต์ คริๆ

 

ยังไงก็ ขอบใจ ที่เป็นห่วง.....ที่ไต่ทวง ทักถาม ความสุขฉัน
ขอให้ได้ ชนะเลิศ ในเหมันต์.....รับรางวัล ราชินี อ้วนพีเอย


status... แผ่น cd ไม่ใช้ อย่าทิ้ง เก็บไว้ เอาไว้กันรถชน

 

พี่เล่นกลัว รัวกลอน กร้อนขวัญหลาน (ตาใส)
ไม่ทนทาน บานบอบ ตอบฟกช้ำ
หลานพรานหนา พี่หน้าบาง ยางอายย้ำ
ให้ระกำ ทำเมิน เดินหลีกไกล

 

พี่เล่นมา ซาหวัดดี คัฟเพ่คัฟ.....น้องมารับ มาทัก พี่คนสวย
ยังเอ็นดู น้องอยู่ จีจีด้วย.....น้องดีจวย เอ๊ย.. ดีใจ จิงๆเรยยย

 

Footprints in the Sand

One night I had a dream.

I dreamed I was walking along the beach
with the Lord..

Across the sky flashed scenes from my life..
For each scene, I noticed two sets of
footprints in the sand,
one belonging to me, and the other to the Lord..

When the last scene of my life flashed before me,
I looked back at the footprints in the sand.
I noticed that many times along the path of my life
there was only one set of footprints.
I also noticed that it happened at the very lowest
and saddest times in my life.

This really bothered me
and I questioned the Lord about it:
"Lord, you said that once I decided to follow you,
you'd walk with me all the way.
But I have noticed that during the most
troublesome times in my life
there is only one set of footprints.
I don't understand why
when I need you most you would leave me."

The Lord replied:
"My precious child, I love you and would
never leave you.
During your times of trial and suffering,
when you see only one set of footprints, it was then
that I carried you."


by Mary Stevenson




แปลอังกฤษเป็นไทย...

รอยดำเนินเท้าบนผืนทราย

ในค่ำคืนหนึ่ง ฉันได้ฝันไปว่า
ได้ดำเนินอยู่เคียงข้าง"พระผู้เป็นเจ้า"บนหาดทราย

มีภาพเหตุการณ์ต่างๆในชีวิตฉัน ปรากฏขึ้นอยู่บนแผ่นฟ้าเบื้องหน้า
ในทุกๆภาพเหตุการณ์ จะปรากฏรอยเท้าจากสองคนที่ดำเนินเคียงข้างกันบนผืนทราย
หนึ่งนั้นเป็นรอยเท้าของ"ฉัน"เอง และอีกหนึ่งนั้นเป็นของ"พระผู้เป็นเจ้า"

เมื่อภาพเหตุการณ์ของชีวิตได้สิ้นสุดลง
ฉันมองกลับไปดู ได้เห็นว่า มีหลายๆช่วงของรอยเท้าที่ดำเนินผ่านมานั้น มีเพียงรอยดำเนินจากคนเพียงคนเดียว
และทุกช่วงเวลาที่มีรอยเท้าจากคนเดียวนั้น มันก็เป็นช่วงเวลาที่หนักหนาสาหัสและเศร้าสลดหดหู่ของชีวิต

ข้อข้องใจนี้ มันรบกวนความวางใจใน"พระองค์"เป็นอย่างมาก

จึงไต่ถาม"พระองค์"ถึงการณ์เหล่านั้น...
"พระองค์"ได้กล่าวกับข้าพระองค์ว่า ถ้าข้าพระองค์เป็นบุตรที่ดี "พระองค์"จะมิทรงทอดทิ้งข้าพระองค์
แต่ข้าพระองค์กลับได้เห็นว่า ในช่วงเวลาที่อาดูรย์ที่สุดในชีวิตของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ได้เห็นเพียงรอยทางเดินเท้าบนผืนทรายจากเพียงคนเดียว
เหตุใด ในช่วงเวลาอันอาดูรย์แสนสาหัส "พระองค์"จึงทรงทอดทิ้งข้าพระองค์ไปเสีย

"พระองค์"ทรงตรัสตอบ... "ลูกรัก" เรารักเจ้าและมิได้เคยละเลยทอดทิ้งเจ้า ในช่วงเวลาดังเจ้ากล่าว รอยเท้าจากคนเดียวที่เจ้าเห็นนั้น เป็นรอยเท้าของเรา ที่กำลังแบกเจ้าดำเนินอยู่




แปลไทยเป็นไทยวิบัติ...


มีอยู่คืนนึง เราฝันอ่ะ
ฝันว่าเดินบนชายหาดกะป๊ะป๋า

แล้วอยู่ดีๆ ก้อมีภาพดราม่าของชีวิตเราฟรุ๊งฟริ๊งส์ขึ้นบนท้องฟ้า เราโตะจัยเรยอ่ะ
ทุกๆซีน จะมีรอยเท้าบนชายหาดสองรอย ของเรารอยนึง ของป๊ะป๋าอีกรอยนึง

เมื่อภาพดราม่าสิ้นสุด เราก้อลองมองย้อลไปดู
เอ๊ย ทะมายบางช่วงรอยเท้ามันขาดหายไปคนนึงอ่ะดิ
เออ แล้วก้อช่วงที่เดินคนเดียว มันก็เป็นดราม่าที่อ่วมอรทัยจีๆเลย

สงสัย สงสัย สงสัย... แล้วป๊ะป๋าทิ้งกรูปัยหนัย ต้องถาม ฮี่ๆ
พอเจอหน้า ก้อถามเรยว่า ไหนป๊ะป๋าบอกว่า ถ้าหนูเชื่อฟัง จะมะทิ้งกันงัย
แล้วตอนหนูกะลังอ่วม ป๊ะป๋า หายปัยหนัยอ่ะคัฟ
หนูเห็นมีรอยเท้าหนูเดินอยูคนเดียวเอง


ป๊ะป๋าแกตอบว่า ข้านี่... มะเคยทิ้งเอ็งปัยหนัยเรยนะ ไอ้ตอนที่ว่าเดินคนเดียวน่ะ รอยเท้ากรูเฟร๊ยส์ ก้อเอ็งมันเดิลมะไหว ข้าก็แบกเอ็งเดิลงัยยย... เคป่ะ

 

หลานตาใส ไม่เห็น เป็นเช่นไร
หรือว่าไป เรียนเพิ่ม เติมภาษา
จิได้เก่ง เร่งเพียร เรียนทันนา
หลานพรานว่า ครอสผ่าน งานอิงริด......

 

"หิรัญญิกา" ขาวใหญ่ หมดจดสี.....ราชินี ไม้เลื้อย เรื่อยซุกซน
เลื้อยรัดลาม ซุกไซร้ ป่ายห้อยโหน.....ครั้งแรกยล ดอกเจ้า ช่างเร้าใจ

"กรรณิการ์" ออกดอก พอกเต็มต้น.....กลิ่นอึงอล อวลอบ ชวนสดใส
"ราชาวดี" แลบดอกเล่น ส่งกลิ่นปราย.....ดมดอกไม้ ไล่เคียง เรียงเรียงบาน

หมู่ภมร ร่อนถิ่น บินซอกแซก.....เข้าสอดแทรก แหวกกลีบกลิ่น ปลิ้นความหวาน
ดูครึกครื้น ชื่นใจ ได้สำราญ.....ไพรสร้างสรรค์ สร้างสรรค์ไพร ไม่เสียแรง

 

ละล่องร่อน ระเรื่อยเร้น เล่นเกสร.....เข้าออดอ้อน ซ้อนกระซิบ กลีบพกษา
ละเลียดมอง ส่องสอด เหล่า"ภุมรา".....ตีลังกา หกคะเมน เล่นดอกไพร

"กิ้งก่า"น้อย ห้อยโหน กระโจนเกาะ.....หาที่เหมาะ พรางตัวดี สีคลับคล้าย
มองผ่านผ่าน เบลอเบลอ อาจเผลอได้.....มีตกใจ ไม้ขยับ พรึบพรับพัน

ชื่นชมไพร ได้มองแล สรรพสัตว์.....ที่มาพาด พึ่งพิง อิงไพรฉัน
ฉันก็ดู ความสุข ของพวกมัน.....จิตใจฉัน ก็สุขตาม สรรพสัตว์ไพร

 

ว่ายังไงกัน... จะมาเล็ง มาส่อง หรือมายิง หืมมม

 

มองตะคุ่ม พุ่มไสว ตาใสแหวก.....พลางเดินแทรก แมกไม้ ไพรพฤกษา
เห็น"ภุมริน" แลบลิ้น ตีลังกา.....คายี่ตา อาหร่ายหว่า ข้ามองเมียง

โอ๊ะ"กิ้งก่า" ยักคิ้ว หลิ่วตาให้.....ทำได้ไง ต๊กกะใจ ใครสอนเสี้ยม
เจ้า"ผีเสื้อ" นอนตีพุง สีสวยเรียง.....จารย์นอนเคียง บนยอดไม้ Hiทั่นจารย์

 

ตาใสงาน รุมเร้า น่ะ"แม่เล่น"…..มิอาจเข็น เล่นคำ มาพร่ำหยอก
มะต้องห่วง ล่วงหาย ไปไหนหร๊อก.....ว่างจะจอด หยอดคำ อำเหมือนเคย นะจ๊ะ

 

แม่เล่นก้อ รอว่าง งานล้นเหลือ
แบ่งปันเจือ ยามว่าง วางนิดหน่อย
นิสัยเสีย ถุกส่ง อบรมบ่อย
ตาใสคอย ค่อยนัด บอกอีกที......5555555

 

นอนทอดเยื้อง เบื้องบนปลาย ยอดพฤกษา.....กระดิกขา ไขว่ห้างนอน เพลินเพลินได้
ลูกศิษย์มา ร้องHello เป็นยางงาย.....งานมากมาย ก็ดีแล้ว ลูกศิษยา

เมื่อมีงาน ก็มีเงิน ไม่ขัดสน.....อย่ามาจน หม่นหมอง เยี่ยงจารย์หนา
อดหนึ่งมื้อ กินสองมื้อ กลุ้มอุรา.....มีชีวา อยู่เปล่าดาย ไปวันวัน

มีคนคอย อบรม ช่างแสนดี.....ตัวเรานี่ ไร้คนสอน น่าสงสาร
ไม่มีใคร เอ็นดู อบรมกัน.....เลยงุ่นง่าน เฟี๊ยวส์ฟ๊าวส์ไป ไร้คนดู

เจ้า"กิ้งก่า" ยักคิ้ว หลิ่วตาให้.....อย่าแปลกใจ เพราะมัน เป็นตัวผู้
อุปนิสัย ของมัน ก็เจ้าชู้.....จารย์ไม่รู้ มันเอาอย่าง จากใครมา

 

แอบย่องมา ร่าเริง เปิงริมบึง
หลานพรานอึ้ง ถึงดู คู่กิ้งก่า
หลานตาใส แหวกพง ทำหลงมา
ทักทายว่า Hiจารย์ เปลี่ยนสีเลย.....

 

เจ้ากิ้งก่า เหมือนใคร หรือใครเหมือน
เลยงงเขียน เปลี่ยนสี มีเจ้าชู้
คงต้องลอง ตรองคิด พินิจดู
อาจได้รุ้ ว่าไผ เป็นไผกัน

 

ลูกศิษย์กรู ดูทีท่า น่าจะแย่.....งมนานแท้ หอยขม หอยโข่งเจ้า
งมนานนาน ระวัง มือของเจ้า.....อาจจะเน่า เหม็นหอย มิค่อยงาม

 

ทั่นอาจารย์ อดมื้อ กินสองมื้อ.....ยากจนฤา หรือนั่น นั่งสับสน
งั้นสิดใส ขอวอน ฟ้าช่วยดล.....ให้อ้วนกลม เหมือนสิด ต้องติดCD

status...ติดแผ่น CD ที่ก้นตอนเดินถนน คริๆ