มีคาถาย่นระยะทางไหมครับ

อยากจะได้วิชาย่นระยะทาง ผู้รู้กรุณาโปรดบอกผมด้วยคับ
ขอขอบพระคุณครับ

 

คาถาย่นระยะทาง

คาถาย่นระยะทาง ของหลวงพ่อริริยังค์ เรียกว่าคาถาหัวใจพญากระต่ายถ้าจำไม่ผิด
"สะโสโต โสสะอะ

 

ถาม : จะถามเรื่องคาถาย่นระยะทาง เราจะใช้ภาวนาคาถาเงินล้านหรือว่าภาวนาพุทโธนี่ถือเป็นการย่นระยะทางได้หรือเปล่าคะ ?
ตอบ : จริง ๆ การย่นระยะทางมันต้องเป็นพื้นฐานของวาโยกสิณ แล้วโดยเฉพาะมันไม่ใช่วาโยกสิณตัวเดียว ลักษณะของการย่นระยะทางเป็นของผู้ชำนาญในกสิณ ๑๐ พอตั้งใจใช้กำลังของอภิญญา กำลังของกสิณอธิษฐานแล้วมันจะเป็นไป แต่ว่าเท่าที่เคยใช้ได้ผลน่ะ สัมปจิตฉามิ อาตมาเดินน่ะเขาควบมอเตอร์ไซค์ไล่ไม่ทัน เราไม่รู้หรอก เรารู้สึกว่าเราเดินปกติ
สมัยที่ไปอยู่ทองผาภูมิใหม่ ๆ แล้วเดินบิืณฑบาตไป ๕ กิโลกว่า กลับ ๕ กิโลกว่ารวมแล้ว ๑๐ กิโลเศษ ๆ น่ะ คราวนี้มันก็ขึ้นเขาขึ้นเนินตั้งหลายลูก พอไปบิณฑบาตได้พวกข้าวของมาเยอะ พอได้ข้าวของมาเยอะ ชาวบ้านเขาก็ถือมาส่ง ชาวบ้านส่วนใหญ่ก็เป็นพวกมอญพวกทวายที่ทำงานอยู่กับหน่วยป่าไม้นั่นล่ะ ไปอยู่กันแค้มป์ข้างบน เขาก็ถือของมาส่ง วันแรกวันสองวันสามก็มาส่ง พอท้าย ๆ มันหายกันหมด พอหายกันหมด ไอ้เราก็ไม่รู้
พอจนกระทั่งวันหนึ่งหัวหน้าคนงานเขาบอกว่าหลวงพี่เดินเร็วจริง ๆ ครับ ถามว่าทำไมวะ ? เขาบอกปกติพวกคนงานมันเดิน ผมต้องวิ่งไล่ตาม แต่หลวงพี่เดินน่ะคนงานมันต้องวิ่งไล่ มันก็เล่ไล่กันไม่ไหว...มันเหนื่อยเขาว่างั้น เสร็จแล้วผมก็สงสัยหลวงพี่เดินยังไงผมเอามอเตอร์ไซด์ไล่ตามดูไล่ไม่ทันจริง ๆ ครับ มันว่างั้น เราไม่รู้เรื่องอะไรเลย รู้อยู่อย่างเดียวว่าเราเดินปกติ
ถาม : ภาวนาอะไรคะ ?
ตอบ : สัมปจิตฉามิ เพราะว่าหลววงพ่อท่านสั่งไว้ตั้งแต่บวชพรรษาแรกบอกว่าให้ภาวนาบทนี้ให้เป็นปกติ เพราะว่าบทนี้จะเป็นคาถาสำหรับสร้างอภิญญา ถ้าใครทำทรงตัวจะเหมือนกับได้กสิณ ๑๐


http://grathonbook.net/book/24.3.html

 

เคยนั่งรถทัวร์จากเชียงใหม่ลงมากรุงเทพ แล้วลองภาวนาคาถา "สัมปจิตฉามิ" ไปตลอดทาง ปรากฏว่ามาถึงกรุงเทพเร็วกว่าครั้งก่อนๆ ๑ ชั่วโมง

 

ของหลวงพ่อจรัญ

(*)ท่านเคยใช้ตอนรับกิจนิมนต์จากสิงห์บุรีมากรุงเทพฯถ้าจำไม่ผิด

เอาแบบภาษาเด็ก ป.1 อ่านละกันครับ จะได้จำกันง่ายๆ

สะ-หัด-สะ-เนด-โต....เท-วิน-โท...เท-วะ-รัด-ชะ-สิ-รี-ทะ-โร

สัง-ขิบ-ปิด-ตะ-วา-นะ...ตัง...มัก-คัง...ขิบ-ปัง...สา-วัต-ถิ...มา-คะ-มิ

ให้บริกรรมไปเรื่อยๆทำจิตให้เป็นสมาธิ ไม่ว่าจะเดินทางด้วยรถโดยสารหรือเดินก็ตาม

 

คาถาดีมากดีแค่ใหน จากอาจารณ์ดังมากจน ทะลุฟ้า
เมื่อเราเอามาใช้
ไม่สามารถเกิดผลได้
มันมีอะไรอีกนิดหน่อยจึงจะเป็นผล
ติดตามต้อนต่อไป

 

ถามว่าอำนาจแห่งจิตมาจากใหน
ใครตอบได้บ้าง
ช่วยผมที่

 

เท่าที่ผมเคยได้ยินคาถาย่นระยะทาง ใช้ได้ผลกับผู้ที่มีฌาณสูงครับ

 

จะไปไหนจำ 3 ข้อ เป็นคาถาย่นระยะทาง
1.มีเงิน
2.มีรถ
3.มีที่จะไป

 

มาจากตัวคุณและตัวสัตว์ทุกชนิดครับ อยากรู้จะบอกให้วันไหนรู้สึกสบายๆนั่งนิ่งๆสบายๆกำหนดดูที่ใจทำทุกวันๆ ให้เกิดชิน(ฌาน)เหมือนออกกำลังกาย จะทำให้เกิดความเชื่อมั่นตอนนี้อำนาจแห่งพลังจิตจะเริ่มจากไม่มีก็จะค่อยๆมีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ (เคล็ดลับให้เกิดพลังจิตต้องคิดว่าพลังจิตต้องมีและเป็นได้ต้องไม่ลังเลสงสัยใดๆในสิ่งที่ทำ)

 

จะลองนำไปใช้ดูขอบคุณคับ

 

(good) (good) (good)

 

มาจากกำลังของสมาธิครับ

และสาเหตุที่คาถาดีแต่ศิษย์ใช้ไม่ได้ผลมีหลายปัจจัยดังนี้
๑. ความศรัทธา
๒. กำลังสมาธิ
๓. บุญเก่าหรือวาสนาบารมีเดิม

 

สาธุ สาธุ สัม ปะ จิต ฉา มิ จะตั้งใจใช้ ผมถูกเยาะเย้ยตลอดในการขับรถยนต์ ช้า ถึงช้ามากๆ จากกรุงเทพ-นครศรีฯ ระยะทาง 800 กว่ากิโลเมตร ผมขับ 12 ชั่วโมงเป๊ะ ย้ำว่า เป๊ะ รถทัวร์ หรือบุคคลทั่วไป 8-9 ชั่วโมงเอง ขอบคุณมากครับ จะได้ทำเวลาได้ ยืนยันว่าจะขับความเร็วเท่าเดิม สาธุ สาธุ

 

พระคาถาป้องกันภัยทุกชนิด
" จงมีสติ ให้ทันจิต "

 

ท่านทั้งหลานนั่นคือ กิ่ง ใบ สะเก็ด เปลือก กระพี้
ไม่ใช่แก่น ที่ควรค่า
ไม่ใช่แก่น ที่จะใช้สอย
ไม่ใช่ทางพ้นทุกข์
;16

 

ท่านทั้งหลาย นั่น กิ่ง ใบ สะเก็ด เปลือก กระพี้
ไม่ใช่แก่น ที่ควรค่าแก่การแสวงหา
ไม่ใช่แก่น อันเป็นไปเพื่อประโยชน์
อย่าหลงทาง มาหาแก่น แต่อย่าคว้าเอาสิ่งอื่นไป

 

ทำอย่างไรเราจะรู้ล่ะว่าท่าน...มีคุณวิเศษจริง ถ้าไม่ใช่ดูที่เปลือก....ผ้าเหลืองเหมือนกัน แหละ กลัวเจอ อรหันต์ตุ่ม จ้ะ.

 

ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างไหม-ตอบหน่อยครับ

ผมเคยอ่านหนังสือของหลวงพ่อเกษม.เขมฺโก จังหวัดลำปาง เราอ่านหนังสือที่เขาพิมพ์แจกเล่าเรื่องของท่าน เอาริบบิ้นมาเสก เอาก้านธูปมาเสก แจกญาติโยม..อ่านไปเรื่อยๆสักครู่เดียวใจเราไปจดจ่ออยู่กับหลวงพ่อเกษม มีอาการตัวสั่นขึ้นแล้วกระโดดพุ่งขึ้นมา น้ำตาไหลพรากเลย เหมือนมีกระแสไฟไหลเข้าตัว
ตัวชาหมดเลย ตัวหนาขึ้นเรื่อยๆ เป็นสักพักก็คลายออกมาเอง.. ออกมาแล้วตัวก็ยังชาอยู่
และมีอีกครั้งหนึ่ง ข้าพเจ้าไปวัดพระธาตุดอยสุเทพ ไปอ่านประวัติการสร้างพระธาตุดอยสุเทพ ตั้งแต่สมัยพระแม่จามเทวี ยืนอ่านอยู่ดีๆ อารมณ์จิตเราก็รู้สึกว่ามันดิ่งลงจนเย็นสบาย ตัวเริ่มชา เหมือนเราอยู่ในที่สงบรู้สึกเป็นสุขมาก.เหมือนเคยทำสมาธิ ครั้งหนึ่งปวดขาจนทนไม่ไหว.แต่ก็ทนและตัดใจ..จนมันหลุดเข้าไปจิตสงบสบายเป็นสุขอย่างยิ่งเลย..เอาอะไรมาให้ก็ไม่อยากได้ มันเอิบอิ่มไปหมด.ตัวเบาความปวดเมื่อยไม่มีเหมือนมีลมละเอียด ไหลเย็นไปทั่วกาย.สบายสุดๆ..แต่ตอนหลังทำเข้าไปไม่ได้อีก..ชักฟุ้ง เลยไม่รู้จะทำอย่างไร.ท่านใดรู้ช่วยหาวิธีแก้ไขให้ด้วยครับ..

 

--------------
ผมก็เป็นเหมือนกันครับปฏิบัติแรก ๆ พอได้แล้วอยากได้อีก แต่พอฟังธรรมของหลวงพ่อปราโมทย์ แล้วเลยเข้าใจ กฎไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ในข้ออนิจจัง ธรรมเกิดขึ้นได้ก็เสื่อมได้ ครับ ทำไปอย่าหวังผล หลวงพ่อจรัญ ท่านว่า ปฏิบัติเก็บแต้มเข้าไว้ ซักวันมันจะมาเอง