ผมต้องการคำแนะนำครับ

ถูกต้องเลยครับ กำลังพยายามจะไม่ล่องลอยครับ เช่นตามลมหายใจ

 

ขอบคุณทุกท่านที่มีเมตตาเข้ามาให้คำแนะนำผมนะครับ ส่วนด้านล่างนี้เป็นคำอธิษฐานจิตและแผ่กุศล ที่ผมเคยรวบรวมและขอให้ผู้มีความรู้ช่วยเรียบเรียงให้ครับ เลยอยากนำมาแบ่งปันครับ...สาธุ

คำอธิษฐานจิตและแผ่กุศล

ด้วยอำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย
ข้าพเจ้า ขอนำบุญนี้ขึ้นบูชา องค์พระผู้มีพระภาคเจ้าทั้งปวง
บูชาพระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งปวง
บูชาพระนิพพานทั้งปวง
บูชาพระอรหันต์ทั้งปวง
บูชา พระอาริยะเจ้า ทั้งปวงในทุกระดับชั้น
และขอน้อมบูชา พระพุทธะจักรพรรดิ ฝ่ายปกครอง ทั้งปวง
และขอน้อมบูชา พระธรรมทั้งหลาย ที่ท่านเหล่านี้ ได้ ตรัสรู รู้เห็นเป็น ในธรรมทั้งปวงที่ยังให้ท่านทั้งหลายบริสุทธิ์
ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอน้อมบูชาท่านเหล่านี้อันมีจำนวนนับประมาณมิได้ ในสามโลกธาตุแห่งนี้
ขอน้อมบูชาท่านทั้งหลายเหล่านี้อันมีจำนวนนับประมานมิได้ ในทุกๆโลกธาตุ ในทุกๆทวีป ในทุกๆจักวาล มหาจักรวาล อนันต์จักวาลทั้งปวงอันไพศาล

สุดท้ายนี้
ขออำนาจบุญบารมีที่ข้าพเจ้าได้สร้างสมมาแล้ว ตั้งแต่ชาติต้นยันชาติปัจจุบันจนกระทั่ง ณ เวลานี้ ปัจจุบันนี้ ได้ส่งให้กับมวลหมู่สรรพสิ่งในสากลโลก ทั้งที่ระบุนามได้ และระบุนามไม่ได้ บิดามารดา ครูอาจารย์ พระอริยะสงฆ์ มวลหมู่เทพยาดา ทุกชั้นฟ้า อินทร์พรหม ทุกชั้นภูมิ ดวงจิตที่อยู่ต่ำในแดนนรกภูมิ มวลพี่น้องผองเพื่อน เจ้ากรรม เจ้าเวร ขอให้บุญกุศลที่ได้กระทำนี้ ส่งผลให้ท่านทั้งหลาย มีความสุข ได้รับความสุขในดวงจิต มีพลังในอันที่จะสร้างกุศลผลบุญ ได้ระลึกกุศลผลบุญ ได้ในกาลบัดนี้และตลอดไปในอนาคตกาล เพื่อเข้าสู่กระแสพระนิพพานกันทุกผู้ทุกคน และ ขอความมั่นคงทางฐานะทางโลกและทางธรรม ติดตามตัวพวกข้าพเจ้านับแต่นี้ตราบเท่าเข้านิพพาน ให้มีกองบุญสนับสนุนอยู่ช่วยเหลือตลอดเวลา อย่าได้อับจน มีสมบัติใหญ่ทั้งภายนอกภายในไว้ค้ำจุนตัวเองและบริวาร
ในหลวงภูมิพล ชาติไทยและพระศาสนาตราบเท่าเข้าพระนิพพาน ด้วยเทอญ...สาธุ

 

คุณควรรู้ว่าธรรมชาติของจิตมันควบคุมไม่ได้ หรือควบคุมได้ยาก นั่นเพราะจิตของคุณยังเจือปนด้วยกิเลสมากมาย ยิ่งคุณพยายามไปควบคุมมัน ก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลยครับ เสียเวลาเปล่าด้วย จิตที่มีกิเลสนั้นก็จะวิ่งนำหน้าให้คุณวิ่งไล่ตามมันไม่รู้จบ พอคุณวิ่งตามมันทันสักพักมันก็วิ่งหนีคุณไปอีก ทางออกคือคุณต้องเจริญวิปัสสนากรรมฐาน พิจารณาธรรม ประกอบกับการรักษาศีลให้บริสุทธิ์ จิตใจของคุณก็จะสะอาดบริสุทธิ์ขึ้นเรื่อยๆ กอรปกับปัญญาที่เพิ่มขึ้นจะทำให้คุณรู้เท่าทันจิต เมื่อจิตบริสุทธิ์มากขึ้น กิเลสลดลง ความฟุ้งซ่านจะค่อยๆหายไป ความสงบนิ่งจะเข้ามาแทนที่

จิตมันจะนิ่งก็ด้วยตัวของมันเองที่ปราศจากกิเลส ดังเช่นพระอรหันต์ที่หมดห่วงในทุกๆสิ่งแล้ว ต่อให้สมองคิดอยากห่วง แต่ใจมันก็ไม่ห่วงอะไรแล้ว แล้วเวลาท่านทำสมาธิแค่แปบเดียวเท่านั้นแหละเข้าฌานไปไหนต่อไหนแล้ว อย่าไปพยายามบังคับควบคุมจิตเลยครับ เพราะมันไม่ใช่อะไรที่ควรทำ การปฏิบัติธรรมคือการชำระล้างจิตใจให้สะอาด บริสุทธิ์ ด้วยการให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา เมื่อเราสร้างเหตุปัจจัยพวกนี้อย่างสม่ำเสมอแล้วมันจะส่งผลให้จิตของเราบริสุทธิ์ขึ้นเรื่อยๆ มิใช่การไปบังคับให้จิตมันอยู่นิ่งๆไม่คิดอะไร นั่นไม่ใช่การปฏิบัติธรรม และจะไม่ได้ผลอะไรทั้งสิ้น

 

วาดรูปไปทำสมาธิไป ตีปิงปองไปทำสมาธิไป ฮ่าาาา หนูชอบทำนะ เพราะเป็นคนขี้เบื่อง่าย ชอบจินตนาการไปเรื่อย สงบดีนะค่ะ ตลกดี ^ ^

 

ถ้าจะฟังแบบพระสวดอย่างเดียวก้ได้ แบบสะดวกๆ และฟังตามง่ายดี
บางครั้ง การสวดมนต์ก้ทำให้จิตเปนสมาธิได้ง่าย ก้เปนการทำสมาธิที่เกิด
การสวดหรือฟัง (ผมลองฟังมาแล้วเหนว่าดี สวดเพราะ ฟังง่าย ไม่นานไป)
ตามลิ้งค์
https://www.youtube.com/watch?v=MRKFHC88wkc

แถมท้ายว่า จะแผ่เมตตาแบบนี้ก้ได้น่ะคับ เป็นอีกทางเลือกนึง แต่ถ้า จขกท.ไม่ชอบไม่เป็นไร
*****************************************
สวดคำเมตตาตนก่อน

อหัง สุขิโต โหมิ ขอข้าพเจ้าจงมีความสุข

นิททุก โข โหมิ ขอข้าพเจ้าจงไม่มีทุกข์

อเวโร โหมิ ขอข้าพเจ้าจงเป็นผู้ไม่มีเวร

อัพพะยาปัชโฌ โหมิ ขอข้าพเจ้าจงเป็นผู้ไม่เบียดเบียน

อะนีโฆ โหมิ ขอข้าพเจ้าจงเป็นผู้ไม่มีทุกข์

สุขี อัตตานัง ปริหะรามิ ขอข้าพเจ้าจงทำตนให้มีความสุข

สัพเพ สัตตา อะเวรา ขอสัตว์ทั้งหลายจงเป็นผู้ไม่มีเวรต่อกัน

อัพพะยาปัชฌา อะนีฆา ไม่เบียดเบียดกัน ไม่มีทุกข์

สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ทำตนไห้มีความสุข

1. สัพเพ สัตตา สุขิตา โหนตุ
ขอสัตว์ทั้งหลายจงมีความสุขเถิด ( แผ่เมตตา )

2. สัพเพ สัตตา ทุกขา ปมุจจันตุ
ขอสัตว์ทั้งหลายจงพ้นจากความทุกข์เถิด ( แผ่กรุณา )

3. สัพเพ สัตตา มา ลัทธสัมปัตติโต วิคัจฉันตุ
ขอสัตว์ทั้งหลาย อย่าได้ปราศจากสมบัติที่ตนได้แล้วเลย ( แผ่มุทิตา )

4. สัพเพ สัตตา กัมมัสสกา
สัตว์ทั้งหลาย มีกรรมเป็นของตน ผู้ทำดีจักได้ดี ทำชั่วจักได้ชั่ว ( แผ่อุเบกขา )

เนื่องจากภาษาที่สวดเป็นคำยาก การสวดได้ต้องอาศัยสมาธิเป็นที่ตั้ง จึงเหมาะกับผู้ต้องการเริ่มต้น ก็คือเป็นอุบายให้เราอาศัยไปสู่การมีสมาธิ

- ผมลองหามาให้อ่านดู คิดว่าน่าจะพอเปนประโยชน์ได้ ไม่มากก้น้อยนะครับ
อย่างน้อย "สัมมาทิฏฐิต้องมาก่อน" ส่วนสมาธิหลุดแล้วหลุดอีก ก้ต้องค่อยๆแก้ ค่อยๆจัดการไป อย่าไปกังวลอะไรมาก

** ถ้าจะอ่านแบบละเอียดก้ต้องอ่านในเว็บนี้
การทำสมาธิ ( ขวัญ เพียงหทัย) - ธรรมจักร :: เว็บธรรมะออนไลน์ **

 

มารายงานผลครับ

วันนี้นั่งสมาธิได้นานมากขึ้นครับ แม้จะเป็นภูมิแพ้ รู้สึกสงบแล้วก็สบายใจครับเสร็จแล้วก็แผ่กุศล กรวดน้ำเรียบร้อยแล้วครับ

แล้วก็วันมาฆบูชาที่ผ่านมาผมได้ร่วมทริปกับพี่ๆ ไปกราบพระอริยะ และ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่สุพรรณบุรี 10 วัดครับ พร้อมร่วมกันถวายข้าวของเครื่องใช้ ร่วมหล่อพระ และ หยอดตามตู้ต่างๆในวัดครับ เลยมาบอกกล่าวให้ร่วมอนุโมทนาบุญกันครับ...

 

อนุโมทามิ กับเจ้าของกท. ด้วยครับ การทำบุญทำทาน ด้วยอาหารข้าวของ เครื่องใช้ หรือ แม้กระทั่งเงิน ที่เป็นปัจจัยสี่ ให้แก่วัด จะว่าไปก้เป็นพื้นฐานของการทำบุญทั้งหลายก้ว่าได้ เป็นการช่วยบำรุงศาสนาให้อยู่คู่กับคนไทย แต่สิ่งที่ได้จริงๆ ความสบายใจที่ได้รับขณะและหลังทำบุญไปแล้ว และ นึกอะไร ใจก้เป็นบุญ
ทาน ศีล ภาวนา มีสามสิ่งนี้ จะทำอะไรย่อมสำเร็จ

จำอารมณ์นี้ แล้วทำให้ได้ตามสูตรนี้ทุกวันครับ (ไม่ได้ยากจนเกินความสามารถของตัวเอง)

เหตุ: นั่งสมาธิได้นานกว่าเดิม (กายสงบ)
ผลอย่างแรก: จิตสงบ สบายจิต สบายใจ
ผลอย่างหลัง: แผ่อะไรไป ตัวเราคนแผ่ และผู้ที่รับ ย่อมมีสุขไปพร้อมๆกับ
เราด้วย

 

ความเห็นส่วนตัวนะครับ
1. ดูว่าตัวเองพักผ่อนเพียงพอไหม ถ้าไม่พอ ก็พักผ่อนให้ถึงก่อน
2. ก่อนทำสมาธิก็สำรวจตัวเองว่ามีอาการง่วงหรือเพลียไหม ถ้าง่วงมากก็นอนซะ ทำสมาธิพร้อมกับนอนไปเลยก็ได้
3. ถ้าง่วงหรือเพลียนิดหน่อย คุณอาจจะอาบน้ำให้สบายตัว ให้ร่างกายตื่นก่อน อาบเสร็จก็เช็ดตัวให้แห้ง หน้าตาหนวดรูหูเช็ดให้แห้ง ไม่งั้นตอนคุณทำสมาธินิ สุดๆเลย..55 เริ่มนอกประเด็น
4. นิประเด็นหลักเลยคือ ตอนคุณทำสมาธิแล้วเผลอหลับ หรือ
ตกภวังค์ นั่นเพราะคุณไม่มีสติพอ... ส่วนตัว การทำสมาธิ เราต้องมีสติรับรู้ลมหายใจเข้าออกอยู่ตลอด การที่คุณหายใจเข้า พุท หายใจออกโธ ไม่ได้หมายความว่า คุณมีสติรับรู้อยู่ ทุกลมหายใจเข้า พุท คุณต้องรู้ว่าคุณ เข้าพุท หายใจออกก็เช่นกัน
ก็เหมือนคนสวดมนต์ คุณเคยเห็นคนสวดมนต์ไป ดูทีวีไปไหม เขาทำได้เพราะเขาท่องจนขึ้นใจ หายใจเข้าพุท หายใจออกโธ ก็เหมือนกัน คุณต้องหายใจเข้าออกอย่างมีสติ อย่าทำเพราะมันขึ้นใจ ถ้าคุณทำเพราะมันขึ้นใจ คุณก็จะเผลอหลับหรือตกภวังค์ได้ง่าย

ความเห็นส่วนตัวนะครับ

 

กลั้นลมหายใจสิ

 

ฐานสมถะ ยังไม่แน่น
จะให้ขึ้นทำวิปัสสนา
ก็คงจะเหลว

ต้องทำสมถะไปเรื่อยๆ
จนฐานแน่น คือ
แม้จะเดิน ก็ทำสมถะได้
นี่เรียกว่า แน่นจริง