รบกวนขอวิธีที่จะทำให้โลภะและราคะเบาบางโดยไม่ต้องปลงอสุภะ

ฤทธิ์ของดาวมฤตยูนี่แรงจริงนะฮะ
ชาวพุทธจ๋า อย่ามองว่าลุงแมวบ้าไสยะ
และมันคงแผลงฤทธิ์อีก ๕ ถึง ๖ วันในช่วง
เคลื่อนเข้าสู่ราศรีเมษ อันเป็นราศรีของโลกและของเมืองไทย
ความเปลี่ยนแปลงเป็นไปอย่างรุนแรงทั้งผลดีและผลร้าย
แต่ผลดีนั้นให้ผลไม่ดี ผลร้ายจะให้ผลดี นี่ภาษาของโหรเขา
ว่ามาให้งง นิดนิดหน่อยหน่อยฮะ

 

กล่าวซื่อๆ คือส่งผลดีน้อย ผลร้ายอื้อ

 

นี่ พี่ศรี

ขนาด อ้างความรับผิดชอบต่อคำพูด ที่กล่าวต่อสาธารณะ
กล่าวตู่ คนอื่น ให้เข้าใจผิด
พี่ศรี ยังไม่กล้ารับผิดชอบ คำพูดตัวเอง

จะไปพูดถึงเรื่อง วิปัสนาญาณ อะไร อย่าไปพูดเลยครับ

อย่าเพิ่งเปลี่ยนเรื่อง เอาเป็นเรื่องๆ

ว่าไง จะยอมรับไหม ว่าเข้าใจผิด เรื่องอื่นค่อยว่ากัน

 

" สติ มีแล้ว ไม่ทุกข์ " อันนี้มันก็ ถูก แต่ ครูบาอาจารย์สอนเก่งๆ จะบอกว่า ไม่พอ

จะต้อง เฝ้นหาสัมปชัญญะ ด้วย

สัมปชัญญะ ก็เป็นเรื่องว่าด้วย การรับรู้ได้ว่า แหม่งๆ หรือ ไม่แหม่งๆ

พูดภาษาปริยัติ คือ " เป้าหมายนิพพาน " มีอยู่ในจิต ตั้งจิตตรงอยู่
จนตรวจจับ สิ่งที่จิตอาศัยระลึกเพื่อปฏิปทา ได้ว่า แหม่งๆ หรือ ไม่แหม่งๆ

ดังนั้น

เวลา " จิตรับรู้อาการแหม่งๆ " หรือ "ไม่แหม่ง" ให้ยกรู้ด้วยว่า ขณะนั้นจิตปรารภตรง
สู่นิพพาน มีอยู่ สัมปชัญญะคือการมุ่งทำให้เป้าหมายสำเร็จ มีอยู่

 

พี่ศรี

สำหรับ ฆราวาส การพูดอะไรที่กล่าวตู่คนอื่น และให้คนอื่นเข้าใจผิด
มันเหมือนการผิด อาบัติสังฆาทิเสส ใน 13 ข้อ นะคร๊าบ
หากไม่ปลงอาบัติ เหมือนที่พระท่านทำ


ภาวนาไปมีแต่จะเพี้ยน ต้องรีบแก้ก่อนนะครับ

กิเลสมันออกมาหลังจากที่ดองในสันดานมานาน
ตัวหนังสือ มันก็จะใหญ่ตามไปด้วย รีบแก้ไข ยังมีเวลา ขณะที่หายใจอยู่

 

เฮ้อ..น่าเหนื่อย

 

ปล่อยไปเถอะ ยอดคะน้า
สามีกับหลบภัย ยังนับถือความมีสัจจะของยอดคะน้าอยู่
มายืนยันให้ ว่าหาคนดีแบบนายนั้นยากมาก. เพื่อนๆหลายๆคนก็พูดแบบนั้น. ที่เจอกันตัวจริงๆๆไม่ได้มโนจากตัวหนังสือ
รักษาความอ่อนน้อมถ่อนตนของนายไว้ อย่าเผลอห้าวเหมือนเรา
วันนี้วันพระ. อภัยทานดีกว่า
เขาจะหาว่าสร้างภาพก็ปล่อยเขาไป ช่างมัน. เพราะบางคนภาพดีๆยังสร้างไม่ได้

 

มาเรื่อง อัปปนา พิจารณาได้ หรือไม่ได้

อันนี้ ย้อนแย้งเอาไว้ ไม่ได้หมายมุ่งว่า ใครสอนผิด ใครสอนไม่ผิด

การมุ่งย้อนแย้งเอาไว้ ก็เพื่อ หยอดเมล็ดพันธุ์ ให้มีความแยบคาย
ไม่ใช่ อัปปนาแล้ว ฮานาก้า ...อัปปนาแล้ว ไม่ฮานาก้า มีเยอะแยะไป ตายเปล่า

ทีนี้ ย้อนแย้งว่า อัปปนา พิจารณาได้ เพราะอะไร ประโยชน์อะไร

เพราะ ขณะแห่งจิต "รวม" มันไม่ใช่ว่า มีแต่ สติ สักแต่ว่ารู้ รู้ รู้

แต่ ท่านต้องกำหนดรู้ให้เป็นว่า สัมปชัญญะ นั้นมีอยู่ด้วย

โยนิโสมนสิการ ในขณะจิตที่รวมลงเป็น อัปปนาขณะจิตที่ 1 จึงจะ
มีสัมปชัญญะ มุ่งโยนิโสมนสิการ โน้มจิตไปวิมุตติ แล้วเลื่อมใส

อัปปนาจิตขณะที่สอง ของบุคคลปัญญาอินทรีย์อ่อน ในขณะจิตที่
สองหาก สัมปชัญญะ ยังอยู่ ยังมีการพิจารณา สิ่งใดสิ่งหนึ่งต่อเนื่อง
โคตรภูญาณ มันถึงจะมี โอกาส ยกเห็น

อัปปนาขณะจิตที่สาม ของบุคคลปัญญาอินทรีย์กล้า ในขณะจิตที่
สามหาก สัมปชัญญะ ยังอยู่ ยังมีการพิจารณา สิ่งใดสิ่งหนึ่งต่อเนื่อง
โคตรภูญาณ มันถึงจะมี โอกาส ยกเห็น

ถ้า ไปวางจิต วางใจ ถือบัญญติ ทับการภาวนา อัปปนาพิจารณาไม่ได้
แล้ว พลั๊วออกไป วิมุตติ แบบคนตกต้นไม้เสียหมด มันก็ จืด แทนที่จะ
มีอะไรที่มัน สมน้ำสมเนื้อในการ ภาวนาถวายงานสมเด็จผู้มีพระภาค พระองค์นั้น


ดังนั้น

ได้ยิน ปฏิปทาใด แล้ว รับรู้ได้ว่า แหม่งๆ หรือ ไม่แหม่งๆ อย่าทิ้ง ให้ยกรู้ สภาวะนั้นเป็นธรรมอย่างหนึ่ง ไว้ด้วย

 

ลองเอาไป ใคร่ครวญดูนะ

บทที่ว่า " อัปปนาพิจารณาอะไรไม่ได้ "

ใช่ บทเหล่านี้ไหม ที่เกิด พระจี๋5 อรหอย เต็มบ้าน เต็มเมือง !!!


ปล. เน้นนะว่า ไม่ได้มุ่งว่า กล่าวผิด สอนผิด เพียงแต่ว่า ต้องย้อนแย้งเอาไว้
เพื่อให้ ใคร่ครวญมันเกิด ไม่ใช่ เข้าไปส่วนสุด ยึดจนตัดประโยชน์

 

5555 ^0^

 

อ้าวววว ไม่ทัน โดนเก็บหลักฐานไว้ซะแล้ว...

 

คุณyostro1310คุณไม่ต้องกังวลมากหรอกค่ะ ว่าใครจะไม่ชอบคุณ ดิฉันเห็นคุณเคยโพสและลบทีนึงแล้ว หากมีพระรัตนตรัยคุ้มครอง ไม่ต้องกังวลทุกอย่าง ทุกสิ่ง .. ^_^

 

ชื่อ วิษณุ พี่ศรีเขาหมายถึงผมครับ

เมื่อก่อน ห้า หกปี ที่แล้ว ผมใช้ชื่อนั้น
วิษณุ12
รึสีตาหวาน
ปราบเทวดา
ยอดคะน้า


ทุกวันนี้ใช้แต่ ยอดคะน้า
ที่เหลือไม่ได้ ใช้ ถ้าใช้ก็คงมีโพส ตามวันที่ปัจจุบันอยู่

ไอดี ที่ผมใช้ ถ้า เสริทดู ก็จะมี ข้อความตามโพสเก่าๆ

แต่สำหรับไอดีอื่นๆ ที่พี่ศรีเขากล่าวตู่ ว่าเป็นผม
ก็ได้แจ้งไปแล้ว ว่า คนละคน

โดยส่วนตัว

พี่ศรีกับผม ก้เคยเจอกันอยู่ ไม่มีปัญหาอะไร เจอกันก็เลี้ยงข้าวกันได้เสมอ
ตามสไตร์เพื่อนฝูง


แต่ว่าด้วยเรื่องปฏิบัติธรรม

เห็นเพื่อน เดินทางผิด ภาวนาไปเกิดผิดเพี้ยน

ปัญหาที่หนักที่สุด คือ หลงตัวเอง ว่าบบรรลุธรรมขั้น จบกิจ

เท่านั้นยังไม่พอ ยังสำคัญคนเป็นพระศรีอาริยเมตรัยด้วย

ถ้า ในทางพุทธแล้ว เป็นเรื่องที่อันตรายมาก(กรณีนี้ หนักมาก)

เพราะ ต่างรู้ๆกันอยู่ ในอนาคต จะมีพระศรีอาริยะเมตตรัย มาตรัสรู้แน่นอน


ซึ่งอันนี้ ไม่ต้องหมดกิเลส ก็รู้ได้ ว่าไม่ใช่พระศรีอาริยะเมตตรัยแน่นอน


อันไหนที่ขัดได้ กระทุ้งได้ เพื่อให้มองเห็นตน
คนมีกิเลสอยู่อย่างผม ต้องช่วยเพื่อนแน่นอน


ตัวพี่ศรีเองแกก้เปรียบกับ สีขาว ไปทางไหน ไปอยู่กับสีไหน
ก้ผสมกับสีเหล่านั้น ตลอด ไม่ได้เป็นตัวของตัวเอง
แต่หากว่า แกทำตัวเองได้อย่าง สีใส ของ น้ำที่อยู่บนใบบัว

ซึ่งเป็นเอกเทศ มันก็แยกกัน ต่างหาก
สีของใบบัวก้อยู่ต่างหาก ความใสของน้ำก้อยู่ต่างหาก อันนี้ ไม่น่าเป็นห่วง





สีขาว และ ดำ ก็เหมือนกับของกลางๆ
หากเทียบก็เหมือน กุศลและอกุศล หรือ บุญกับบาป

แดง เหลือง น้ำเงิน ก็เปรียบ กับ ตัณหาทั้งสาม
กามตัณหา วิภวตัณหา ภวตัณหา

หากผสมกันแล้ว มันก็ไปตาม สีที่ให้ผล ไปเรื่อยๆ
แต่หาก มันผสม หลายๆสีเข้าด้วยกัน ยำรวมกัน มันก็จะกลายเป็นสีเน่า

จะออก ดำๆ สุดท้ายแล้ว มันจะหนีไม่พ้น นรก ตามผล ที่ให้ไว้
ผสมกับอะไรไว้บ้าง

ขาวผสมกับแดง ก้ออกชมพู ไม่มีสีดำมาผสม
ผลก้ให้ผล ไป สุคติ มี มนุษย์โลก สวรรค์

ทีนี้ ถ้าไปผสม ร่วมกับสีอื่นๆ หลายๆสีเข้า มันจะกลายเป็นสีดำไปในที่สุด
ศัพย์ช่างเขาเรียก สีเน่า มันจะออกดำๆ

แต่สำหรับ ผมแล้ว แม้ สีขาวก้ยัง ไม่ใช่บริสุทธิ์
ต้องแยก ออก จนเป็นความใส ดั่งความใสของน้ำ ที่กลิ้งบนใบบัว

อันนี้ก้แค่ อุปมานะครับ
ไม่ใช่ ว่านั่ง สมาธิ เห็นตัวเอง ใสเป็นเพชร
แล้ว เข้าใจว่า บรรลุธรรมอันนี้ก็ไม่ใช่นะครับ แค่อุปมาเฉยๆ

 

หากท่าน รับ
วันละมื้อเดียว
อีกสองมื้อท่านให้สรรพสัตว์ทั้งหลายคงเหลือพอ
และไม่ไปเบียดใคร
ท่านกินมาม่าสามวันวันละสามซอง
ส่วนที่หรือทำบานไม่ต้องทำบุญ
หรือไม่
แค่อิ่ม...ปุญ

 

เข้ามาเสพธรรมครับ ยังอุ่นหนาฝาคลั่ง กันเหมือนเดิม ถ้าคนบนโลกเรานี้หันมาปฎิบัติธรรมกันหมด คงจะดี ผมรู้สึกอบอุ่นนะเวลาได้มาเสวนากับผู้ปฎิบัติธรรมด้วยกัน ถึงจะเถียงกันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง ก็ให้อภัยกันไป ถือเป็นการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ถ้ากระผมเคยล่วงเกินท่านใดด้วย กาย วาจา ใจ ก็ขอ อโหสิกรรม นะครับ รักนะทุกคน ^ ^

 

รักทุกคนนะครับ จุบะ จุบะ

 

จิตมีสิ่งรู้ สติมีสิ่งระลึก การจับลมหายใจคือ กายานุปัสสนาสติปัฏฐาน ให้จิตที่เป็นธรรมชาติและลมหายมจที่เป็นสิ่งธรรมชาติมาสัมพันธ์กัน และตั้งสติกำหนดรู้

 

เวลาฟุ้ง แค่รู้สึกตัว และกลับมาอยู่กับลมหายใจ ฟุ้งเมื่อไหร่ก้อหมั่นรู้ทันและกลับมาอยู่กับลมหายใจ ต้องปล่อยจิตให้เป็นธรรมชาติ อย่าไปบังคับฝืน กราบขอบพระคุณลพ. พุธ อธิบายการรู้เท่าทันจิตได้ลึกซึ้งกว่าพระปราโมทย์มาก ดีนะครูบาอาจารย์เราเตือนไม่ให้ฟังพระปราโมทย์ คริคริ มีความสุข ค่อยๆเข้าใจการปฏิบัติมากขึ้น ทีนี้เวลาฟุ้ง ต้องปล่อยให้ฟุ้ง อย่าไปบังคับลมหายใจ ให้ตั้งสติกำหนดรู้ดูความคิดไปเลย หรือ จะรู้สึกตัวและกลับมาจับลมหายใจก้อได้ แต่ทุกอย่างต้องเป็นไปตามธรรมชาติ อย่าบังคับ

 

นั่งอรูปฌานเป็นไหมครับ นั่นแหละเร็วสุด