ฝันไปถึง เมืองบังบด เมืองผี แดนลับแล แล้วแต่จะเรียก

เจ้าหอหน้า ตรัสขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา " จงออกไปรอรับคนเจ็บเถิด พ่อครู"

พ่อครู ถวายบังคม แล้วถอยหลัง ไปจนชนประตู จึงเปิดประตูออกไปอย่างเงียบๆ
สิงห์ทำท่าจะลุกตาม

"สิงห์ จงอยู่เถิด พี่มีเรื่องจักสั่งสอนเจ้า
ในการศึกสงคราม งานของชาติบ้านเมืองนั้น เจ้าจงจำไว้ เหล่าทหารขุนพล
นั้นเป็นหัวใจของทัพ หากแม้นไม่สามารถรวมไพล่พลอันชำนาญฝีมือได้
ก็มิต่างจากพาไพร่พลทั้งหลายไปตายทิ้งเสียในสนามรบ

อันจักรวบรวมคนได้ จงรู้จักน้ำใจคน บ้างก็ซื้อได้ด้วยศักดินา ยศถาบรรดาศักดิ์
บ้างซื้อได้ด้วยหญิงงามสำราญใจ บ้างซื้อได้ด้วยความกตัญญู จักเป็นจอมคน
จงอย่าหมิ่นน้ำใจคน จงเป็นจอมคน จอมทัพ ที่ไพร่พลรักและบูชาด้วยน้ำใจ
เมื่อนั้นแม้ตายถวายชีวิต ก็ไม่เกี่ยงงอน แม้ซื้อคนได้เพียงอำนาจเดชบารมี
แม้ตกอับ จนทัพ จักตายอย่างหมาตนหนึ่ง"

"คืนนี้ เจ้าได้เรียนบทเรียนอันมีค่า จงจดจำใส่จิตไว้เถิดหนา น้องรักของพี่
ทองนั้นสมเป็นแม่ทัพในวันหน้า ด้วยชำนาญการรบ แต่ยังหุนหันพันแล่น
แลติดในถิ่น สายตายังมองไม่เห็นการใหญ่ แม้ทำเพื่อชาติเพื่อแผ่นดิน
ยังไม่เข้าใจว่า เราจักรวมชาติทำงานใหญ่ ด้วยคนเพียงหยิบมือมิได้
จักต้องสอดประสาน ดั่งเครื่องหวายอันสานนั้น กอปรด้วยหวายที่ขัดเกลา
ขึ้นรูป ทาด้วยน้ำมันยา หวายนั้นจึงจักอุ้มน้ำได้ แต่หวายในป่าหาทำได้ไม่

เจ้าก็เช่นกันสิงห์น้องพี่ อันสันดานชอบโดดเดี่ยว แต่บัดนี้จงอดใจ และเดินตาม
รอยเท้าพี่เถิด"

สิงห์นั้นให้ซาบซึ้งยิ่งนัก ก้มลงกราบ พระหัตถ์ของพระอนุชาเอื้อมมาลูบหัวสิงห์

"จงฟังคำเจ้าพี่ อย่าดื้อดึง แลหุนหัน จักทำให้เสียการใหญ่ จงดูให้รู้ จักกู้ชาติได้"

 

พระสุรเสียงเจ้าหอหน้า ตรัสต่อไปว่า

"จักเป็นจอมทัพ จงอย่าให้สตรีมามีอำนาจเหนือใจเจ้า
ทุกคนย่อมมีจุดอ่อนให้อริราชศตรูทำลาย บรุษนั้นไซร้
แต่โบราณกาล หญิงงามคือศตรู จงอย่าดูหมิ่น
อันหญิงงามที่มิได้ถือดาบฟาดฟัน อาจล่มเมืองทั้งเมืองได้

ใจของเจ้าจงอย่ายกให้ใคร รักษาไว้ด้วยสติ"

แล้วเจ้าหอหน้า ก็ทรงบรรทมไปในท่าประทับ(นั่ง)

กาลต่อมา สิงห์จึงรู้ว่า ทรงสามารถกำหนดให้บรรทมได้ทุกยาม
เป็นการกำหนดจิตขั้นสูงแบบหนึ่ง ให้สู่สภาวะหลับลึกได้

 

พระอนุชาและสิงห์ ก็งีบหลับไป สิงห์หลับไปในท่าหมอบนั่นเอง

จนได้ยินเสียงบานประตูแง้มออก พ่อครูขาวถวายบังคมอยู่หน้าห้องพระ
มิได้เข้าไป "คนเจ็บ มาถึงแล้วพะย่ะค่ะ"

เจ้าหอหน้าประทับยืนอย่างรวดเร็ว แล้วทรงดำเนินผ่านประตูไป ตามด้วย
พระอนุชา และสิงห์

 

เมื่อเดือนที่แล้ว เดินผ่านตลาด
ลูกชายเห็นเค้าเอาเต่ามาขาย เค้าขังไว้ในกาละมัง
บอกแม่ว่า ซื้อเต่าไปปล่อยให้มันว่ายน้ำเย็นสบาย อากาศมันร้อนครับแม่

วันนี้อยู่ดีๆก็นึกถึงเต่าขึ้นมา เลยเอารูปมาให้ร่วมอนุโมทนา

 

......โมทนาสาธุ

......ขอร่วมบุญด้วยครับ มีเลขบัญชีมั้ยครับ

 

ชื่อบัญชี จารุจุณ พัชรพุฒิธาดา
เลขที่บัญชี กสิกรไทย 192-2-93031-3 สาขา บุรีรัมย์

บัญชีบุญ 2 วัด 1 สถานธรรม

อนุโมทนาบุญกับทุกท่าน

 

เหล่าคนเจ็บ โดนหามพาดบ่า ขึ้นมาที่ชานเรือน ประมาณ 15 คน
บางคนก็พอเดินได้ แต่เขยกขึ้นเรือน สองมือที่พันด้วยผ้าดิบชุ่มไปด้วยเลือด
ของศตรู เกรอะกรัง บางคนมีธนูปักที่ไหล่ สภาพหน้าตาซีดเผือด

เจ้าหอหน้าพยักหน้าให้พ่อครูขาว พ่อครูจัดให้นอนเรียงกัน เว้นระยะ
ประมาณหนึ่งศอก เป็นสองแถว หันศรีษะมาชนกัน แต่ก็เว้นช่องว่างตรงกลาง
อีกครึ่งศอก

แม่ยิ้มกับบ่าวไพร่หญิงชาย ยกน้ำต้มขึ้นมาเทลงบนหม้อดินเผา ผสมน้ำร้อนจัด
ลงอ่าง ควันพวยพุ่ง เมื่อน้ำอุ่นผสมกับน้ำร้อน แม่ยิ้มนำผ้าฉีกดิบที่ฉีกเป็นริ้วๆ
พวกบ่าวไพร่หญิงมีอายุ และชายทั้งหลาย ต่างก็เป็นงาน เริ่มฉีกเสื้อ
ทำความสะอาดรอบปากแผล บ้างก็กรอกน้ำ โดยใช้วิธีจับศรีษะ ให้เอียงข้าง
นำใบตองมาวนคล้ายกรวย ค่อยๆ กรอกน้ำต้มสุกลงไป เพื่อกันการสำลัก

เจ้าหอหน้าดูการดูแลคนเจ็บ อย่างพึงใจ แล้วพระองค์ก็ทรงดำเนินไปข้างคนเจ็บ
ที่โดนธนูปัก พวกบ่าวไพร่ ต่างเกรงรีบถอยฉาก ท่านจึงตัดด้วยพระสุรเสียงดุยิ่งนัก
"ชีวิตคนสำคัญยิ่ง จงเร่งเถิด ข้าไม่ถือตน"

คนเจ็บพยายามยกมือถวายบังคมในท่าตะแคง พระอนุชาดำเนินมาข้างคนเจ็บแล้ว
จับไหล่คนเจ็บแน่น พ่อครูขาวยื่นมีดสั้นที่จุ่มลงไปในน้ำร้อนส่งให้ พระอนุชาพยักหน้า
จากนั้นพ่อครูส่งผ้าดิบพันเป็นก้อนให้คนป่วยกัด เจ้าหอหน้าทำด้วยความชำนาญ ึ
กรีดลงไปบนแผล แล้วดึงธนูออกอย่างรวดเร็ว เลือดพุ่งกระฉูด พ่อครูจุ่มน้ำร้อนลง
บนผ้าดิบ กดและเช็ด อยู่เช่นนั้นสามรอบ จากนั้นเป็นพ่อครูที่กดไหล่คนเจ็บแทน
พระอนุชาเย็บแผลให้คนเจ็บ โรยด้วยผงยาสีขาว จากนั้นนำผ้าดิบกดทับ ฉีกผ้าเป็นริ้ว
แล้วพันข้ามไหล่อย่างชำนาญ จนดูแทบไม่ทัน คนป่วยนั้นหน้าซีดเผือด เหงื่อไหลท่วมร่าง
แต่ก็ซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณ สุดท้ายนั้น เจ้าหอหน้ายกพระหัตถ์วางบน
ศรีษะคนเจ็บ แค่นั้นก็เพียงพอ ให้ใจผู้ภักดีมีแรงสู้กับสังขารที่เจ็บปวด พ่อครูขาวนำเหล้าที่มีกลิ่นฉุนยิ่งนัก
กรอกลงบนปากคนป่วย ไม่นานคนป่วยก็สลบไปด้วยพิษบาดแผล ผสมปนเปกับสุราอย่างแรงที่ผสมยาไว้

น้ำไม่รู้กี่หม้อดิน ถูกเทลงบนอ่างดินเผา พวกบ่าวไพร่ทำงานอย่างเป็นระบบ
สกปรกแล้วก็ยกลงไปเทข้างชานเรือน

เจ้หอหน้าและพระอนุชาทรงพระดำเนิน ดูคนเจ็บจนทั่วถึง เพียงเท่านั้นเหล่านักรบ
ก็มิมีใครกล้าส่งเสียงเล็ดรอด ไม่มีเสียงโหยหวน เสียงร้องจากความเจ็บปวด
มีแต่หัวใจลูกผู้ชาย

จนทุกคนแห้งสะอาด และทำแผลจนครบ พวกบ่าวไพร่จึงลงเรือนไป
เจ้าหอหน้าจึงพยักหน้าให้พ่อครู พ่อครูจึงสั่งให้นำคนเจ็บเข้าไปกลางเรือนที่มีหลังคา
แล้วสั่งให้บ่าวไพร่ สุมไฟใต้เรือนแต่พอประมาณ เพื่อไล่แมลง

จากนั้นจัดเวรยามดูแลคนป่วย

เจ้าหอหน้าและพระอนุชา จึงทรงพระดำเนินลงเรือนไปเงียบๆ
แล้วพยักหน้าให้สิงห์ตามลงไป ขุนแก้วรีบลงเรือนตามมา
พร้อมฉลองพระองค์ให้ผลัดเปลี่ยน สิงห์รีบทักท้วง "เหตุใดไม่อาบที่ริมชานเรือน
ข้าจักตักน้ำให้เจ้าพี่เอง"

พระอนุชาตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า "ทุกคนเหนื่อยมามากแล้ว พวกข้ามิใช่
อิสตรีต้องขัดสีฉวีวรรณ ยามทัพยามศึก ลำเค็ญกว่านี้หลายเท่านัก
เจ้าจงตัดกังวลเสียเถิด รีบอาบพร้อมพวกพี่ มีการรอเจ้าอีก"

พอดีกับที่ขุนแก้วเดินมาถึง จักเอ่ยทักท้วงเช่นกัน แต่พระอนุชายกพระหัตถ์ห้ามไว้
บ่าวหญิงคนหนึ่ง นำเสื้อผ้ามาให้สิงห์เปลี่ยนเช่นกัน

การสรงน้ำเป็นไปอย่างรวดเร็ว

 

เมื่อได้สรงน้ำจนสะอาดสะอ้านและผลัดผ้าแห้งแล้ว สิงห์รู้สึกสดชื่นนัก
แล้วรีบเดินตามสองพระองค์ขึ้นเรือนไปอย่างรวดเร็ว เจ้าหอหน้ารีบตรงไปที่
ห้องพระทันที ท่านพยักหน้าเรียกสิงห์ตามเข้าไป พระอนุชาทรงดำเนินขึ้นมาปิดประตูด้วยพระองค์เอง
แล้วเจ้าหอหน้าก็ก้มลงกราบพระ จากนั้นพระคาถามากมาย
ก็ท่องด้วยสองพระองค์ สอดประสาน พระสุรเสียงเจ้าหอหน้าร่ายคาถา ให้ดุดุนนัก
ราวกับมีแรงกดทับจากอากาศทุกทิศ ส่วนพระสุรเสียงพระอนุชา ก้องกังวาน

จากนั้นทั้งสองพระองค์นำพระแสงดาบคู่กาย มาว่าคาถากำกับ ขัดเช็ดอย่างดี
ด้วยผ้าแห้ง แล้วนำน้ำมันเช็ดใบดาบอย่างแผ่วเบา ส่วนสิงห์นั้นเก็บดาบไว้กับเข้ม

สิงห์เหลือบมองทั้งสองพระองค์ เจ้าหอหน้าเงยพระพักตร์ขึ้นตรัสด้วยพระสุรเสียงดุ
"เป็นนักรบ จงรักษาอาวุธคู่ใจยิ่งชีพ ดาบนี้มีพระคุณ จงอย่าปล่อยปละ
แม้เพลานิทรา จงยกขึ้นบูชาครูเหนือหัว คาถาอาคมจะขลังจักต้องสวดย้ำ
ต้องให้สถิตย์ในจิต จงอย่างลืมหลง"

แล้วสองพระองค์ก็นำดาบวางไว้เหนือหัวนอนที่หันไปทางพระพุทธรูป

สิงห์นั่งงง จนพระอนุชาสั่งว่า "จงไปนอนขวางทวาร(ประตู)ไว้ แล้วว่าคาถากำกับ
ปิดทางเข้าออก อย่าให้ภูติผีวิญญานมารบกวนเราได้"

// ขออภัยหากราชาศัพท์บางคำผิดพลาด ตกหล่น

 

ทุกเพลาหลังเสร็จศึก หากได้รบรา ฆ่าฟัน เอาชีวิตผู้อื่น ให้ว่าคาถาสะกดวิญญาน
ที่จองล้างจองผลาญ วิญญานอาฆาตทั้งหลาย หากแม้นเป็นใจให้เอ่ยออกเสียง
หากแม้นท่ามกลางคนหมู่มาก ให้ท่องไว้เสียในใจ

จงอย่าหลงลืม สะกดไว้ ด้วยฤทธิ์พระคาถา

 

วันที่ 7 เมษายน เป็นวันที่พี่น้องชาวไทยล้มตายอย่างทรมาน
ขอให้ทุกท่านได้สวดมนต์แผ่เมตตาให้ด้วยเทอญ

วันที่ 7 เมษายน เสียกรุงศรีอยุธยา ครั้งที่2

 

กระแสซ่าน สาดกระเซ็น เช่นนรก................ ต้องระหก ดั่งยาจก ไร้เวียงวัง
สิ้นแล้ว เมืองฟ้า ใจข้าพัง......................... โดนประดัง โถมถั่ง ให้สิ้นเมือง

 

มันเผาสิ้น แผ่นดิน แม่ธรณี............. พวกอัปรีย์ ย่ำขยี้ อโยธยา
แม้อาราม วัดวา ปฏิมา.................. ไม่นำพา โหดเหี้ยม เกรียมเกินคน

 

อโยธยา องค์ดำ ยังรักษา.................. พ่อแลกมา ด้วยเลือด และชีวิต
กลับต้องแตก แหลกพ่าย โอ้หนอจิต.......พ่อจะคิด บัญชีมัน ทุกตัวตน
แม้วิญญาน จะไม่ให้ ได้ไปเกิด........พ่อจะเชิด ชักมัน ไว้ในตม
จะสะกด ด้วยเวทย์ และอาคม........ต้องระทม ยิ่งกว่า ที่มันทำ


// ป.ล.แต่งเองกลัวเอง ไปนอนดีกว่านะจ๊ะ

 

ใครคิดคด ทรยศ แผ่นดินไทย.......มันต้องตาย ตกนรก ลงโลกันต์
กูจะแช่ง ด้วยมนต์ ทรงฤทธิ์พลัน.....ให้อาสัญ ไม่มีแม้ แผ่นดินกลบ

 

.
เขียน ๒๓.๑๖


...อย่าเศร้าใจ เลยน๊า ป้าจารุ
อย่าบรรจุ จิตใจ ในโมหันธ์
อย่าคุมแค้น เคืองข้อง ของเก่ากาล
อย่ามองผ่าน ยังอดีต ด้วยจิตดำ

...ใครเคยทำ อย่างไร ให้ช่างเถิด
ใครเคยเกิด ทุกข์ใด ให้ลืมเสีย
ใครชอกช้ำ เช่นไร ให้ใจเคลียร์
ใครเคยเสีย สิ่งใด ใจจงวาง


สุนทรทู่ / Back to the Future
.

 

โอนเข้าบัญชี พระอาจารย์ฐานี วันนี้ 3,000 บาทค่ะ
สถานปฏิบัติธรรม โลกอุดรวนาราม ป่ามรกต

ไม่มีโอกาสได้ไปวัดเมืองยางอ.ชำนิ เพราะมีภารกิจด่วน
ที่ต้องไป แถวๆ สุพรรณบุรี กาญจนบุรีค่ะ

 

เพิ่ม คุณ audchakiat 500 บาท
เพิ่ม คุณ Namdangza 100 บาท
รวม 8,880 บาท

จารุจุณ เพิ่ม 120 บาท รวม 9,000 บาท

โอนแล้ว 1 สถานธรรม เหลือ 2 วัด ขอให้กาลเป็นใจ
ขอไปมอบด้วยตนเอง น่าจะได้ไปก่อนสงกรานต์ค่ะ

เงินที่จารุทำบุญ ส่วนหนึ่งมาจากรายได้จากการดูดวง

ขอให้ร่วมโมทนาร่วมกันค่ะ

ตกหล่นชื่อท่านใด ขออภัยรบกวนแจ้ง

 

คาถาลูบคม
​

ตั้งนะโม 3 จบ

โอมอิอี ชัยยะอิอี อัสสะวาหะ
โอมอิอี ชัยยะอิอี อัสสะวาหะ
โอมอิอี ชัยยะอิอี อัสสะวาหะ
โอมอิอี ชัยยะอิอี อัสสะวาหะ
โอมอิอี ชัยยะอิอี อัสสะวาหะ

บริกรรม 5 จบ ขณะภาวนา ให้เอานิ้วลูบลงไปบนดาบหรือศาสตราวุธ
ยกดาบหรือศาสตราวุธขึ้นพนมไหว้อารธนาบอกกล่าว ครูบาอาจารย์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่สถิตย์ในดาบ

พระเวทบทนี้ เมื่อลูบคมแล้ว นำไปฟาดฟันศตรูที่หนังเหนียวอยู่ยงคงกระพัน
จักมิอาจต้านทานศาตราวุธได้

ป.ล.เอาไว้ปลุกมีดหมอ ท่าจะดี
​

 

วันนี้ ได้โอกาสไปทำบุญที่วัดเมืองยาง อ.ชำนิ พบพระอาจารย์

บริจาคอีก 1 วัด 3,000 บาท

เหลืออีก 1 วัด หลังสงกรานต์น่าจะสะดวก เพราะช่วงสงกรานต์ว่าจะไปอยู่วัด
ว่าจะ ชีวิตเอาแน่เอานอนไม่ได้

 

ความคืบหน้า ณ สถานธรรมโลกอุดรวนาราม อ.ไชยปราการ จ.เชียงใหม่

ได้ทำลานธรรมจนสำเร็จ สวยงามมากเจ้าค่ะ

สาธุ