ผมทำผิดมั้ยครับถ้าขอครูอาจารย์ลองยิงแล้วเป็นแบบนี้

ผมทำผิดมั้ยครับถ้าขอครูอาจารย์ลองยิงแล้วเป็นแบบนี้
เมื่อช่วงสงกรานต์ 2559 ผมได้ของขลังหลายชิ้นมาไว้เพื่ออุ่นใจในการทำงาน ซึ่งก็คงเหมือนหลายๆท่านที่คงสงสัยในเครื่องราง ของขลัง ที่ตนมีอยู่ว่าจะคุ้มครอง ปกป้อง กันภัย จริงดังสรรพคุณ คุณวิเศษที่ตนให้บูชา หรือใครต่อใครให้มาว่าขลังจริงมั้ย ผมเป็นคนตรงๆ อยากรู้ อยากลอง เลยขอกับครู อาจารย์ประจำของนั้นๆ ไม่รู้ว่าของสิ่งนั้นแท้หรือไม่ เลยขอลองเพื่อความสบายใจครับ กลัวไม่แท้ พกไปโดนยิง โดนแทงตาย คงไม่พกแน่
ของที่ผมลอง ได้แก่
1.เขี้ยวหมูตัน ที่บ้านผมเก็บไว้นานแล้ว
2.ตระกรุด และ เสือ หลวงพ่อ... (ขอไม่เอ่ยครับ)
3.เบี้ยแกหลวงปู่... (เช่ามาสามร้อยบาท)
4.เบี้ยแกหลวงปู่... (เช่ามาหลายพันบาท)
โดยผมขออนุญาตพระอาจารย์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ครูอาจารย์ทุกท่านที่จัดทำหากลูกลองยิง ขอจงยิงไม่ออกเป็นอย่างแรก ถ้าออกก็ขอให้ไม่โดน (ส่วนถ้าโดนขอให้ไม่เข้า ไม่ได้ขอครับไม่รู้จะลองยังไง)
เนื่องจากของดังกล่าวได้ยินมาว่าขลังมาก คงกระพันด้วย เลยคาดหวังไว้สูงครับ มาดูผลกัน สรุป ยิงออกหมดเลยครับ!!! ผมจิตตกเลย เหงื่อแตกพลั่กๆ เลย หรือผมทำอะไรผิดมั้ย เรียงดังนี้นะครับ เขี้ยวหมูตันโดน 9 มม. กระเด็นเลยแต่ไม่แตก ตะกรุด และ เสือ ยิงออก (ยิงถากๆ พลาสติคที่หุ้มร้าวเลย) ส่วนเบี้ยแก้อันละสามร้อยผมใช้ ปืนขนาด .22 กระเด็นหายไปเลย ส่วนอันหลายพันลูกปืน 9 มม. ผมเล็งถากๆ โดนเปิดปรอทกระจายออกมาเลยครับ แทบร้องไห้เลย เอาไงดี มีมีดหมอไปด้วยเลยพอแล้วไม่อยากลองแล้ว เก็บกลับเลย ผมกราบขอขมาต่อครูอาจารย์ทุกๆ ท่านที่ล่วงเกินในครั้งนี้ เพื่อความสบายใจจะได้รู้ว่าที่ไหว้อยู่ตลอดของจริงมั้ย ตอนนี้ก็ยังคิดว่ามีอะไรมั้ยที่ขลังจริงสักวันสิ่งเหล่านั้นเมื่อถึงเวลาคงมาหาเราจริง (หรือเราต้องไปหาเขาก็ได้) ใครเป็นเหมือนผมแชร์กันได้นะครับ ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อเล่าประสบการณ์ให้ฟัง ว่าอย่าเชื่ออะไรง่ายๆ ผมเคารพหลวงปู่...มากๆ ไม่ทันบูชาเบี้ยแก้จากมือท่าน ไม่งั้นคงได้ประจักษ์ถึงความศักดิ์สิทธิ์เบี้ยแก้ ของท่านแน่ๆ ฝากเตือนผู้ที่แสวงหาของเหล่านี้ทั้งหลายว่าถ้าไม่ได้รับจากมือพระอาจารย์ ครูอาจารย์จริงๆ อย่าไปเชื่อไม่ว่าแพงแค่ไหนก็ตามครับ ผิดพลาดประการใดกราบขออภัยด้วยครับ

 

สรุปต้องสละเสื้อไปหนึ่งตัวเลย ยิงออกทุกนัดครับ ที่กระเด็นหายไปก็มี

 

เบี้ยแก้ของคุณของอาจารย์ท่านใดครับ ผมมีเบี้ยแก้หลวงปู่เจือ วัดกลางบางแก้วอยู่1ตัว ได้มาเมื่อปี47 สมัยนั้นผมเลี้ยงกุมารเยอะเลย วันหนึ่งจู่ๆก็มีเสี่ยงสั่นและมือถือสั่นๆๆๆในกระเป๋าเสื้อ เอามือไปหยิบมือถือในกระเป๋าเสื้อเพื่อรับสาย อ้าว !!!! นี่เบี้ยแก้นี่นา ??? แล้วที่สั่นๆๆๆและมีเสียงหึ่งๆๆๆอีกด้วยก็มาจากเบี้ยแก้นี่เอง (นึกว่ามือถือมีสายเข้า) คาดว่าคงสั่นเตือนเจ้าของว่ามีผู้รุกราน(อาจเป็นพวกกุมารที่บูชาอยู่นั่นแหละ) และมีเหตุการณ์เบี้ยแก้สั่นเตือนแบบนี้อีกครั้ง-สองครั้งครับ
ของแท้ของจริง ไม่ต้องลอง เพราะถ้าลองของแล้วของย้อนเข้าตัวจะแก้ไม่ได้ ครูบาอาจารย์ก็ไม่อยู่ให้ท่านมาขอขมาแก้ของเข้าตัวแล้วด้วย

 

ผมเกรงว่าลูกศิษย์ จะหลอกขายให้ผมบูชาครับพี่ ผมก็เสียใจเหมือนกัน ตามที่พี่ว่าเลยครับ ผมสั่งบูชาทางเนตไม่ได้รับจากมือท่าน เลยไม่มั่นใจจริงๆ ต้องกราบขอขมาและขอคารวะหลวงปู่ด้วยจิตเคารพยิ่งครับ

 

ผมเกรงว่าลูกศิษย์ จะหลอกขายให้ผมบูชาครับพี่ คือไม่ใช่ของหลวงปู่จริง ผมก็เสียใจเหมือนกัน ตามที่พี่ว่าเลยครับ ผมสั่งบูชาทางเนตไม่ได้รับจากมือท่าน เลยไม่มั่นใจจริงๆ ต้องกราบขอขมาและขอคารวะหลวงปู่ด้วยจิตเคารพยิ่งครับ

 

ดีแล้วที่ทดลองเพื่อความมั่นใจก่อนใช้งานจริง ปัจจุบันคนหันมาเน้นวัตถุมงคลทางเมตตาค้าขายกันมาก เบี้ยแก้เอาไปใช้แก้ปีชงก็มีนะท่าน

 

ของแท้ครับ ยิงต้องออกทุกนัด และก็พังทุกเม็ด แต่ถ้าแน่ๆแบบยิงไม่เข้าเลย ก็หาเสื้อเกราะหนัก กันกระสุนจะดีกว่าครับ AK ก็ไม่เข้า

 

วัตถุมงคลแต่ละอย่าง ครูบาอาจารย์ท่านปลุกเสกไว้ให้ใช้ด้วยวัตถุประสงค์ต่างกัน
ถ้าคุณเอาของที่เป็นเมตตาไปลองยิงยังไงก็ออก
เหมือนอย่างเบี้ยแก้ ครูบาอาจารย์ส่วนใหญ่ท่านจะทำไว้แก้และกันคุณไสยและสิ่งที่ไม่ดี
แต่ไม่ได้ทำให้กันปืนได้
ถ้าคุณอยากลองของที่ว่าเป็นมหาอุดหรือเหนียวจริง ก็ต้องไปลองอย่างอื่นที่เขาลือกันว่าเหนียวหรือยิงไม่ออกจริงๆ
อย่างของ ลป.แผ้ว วัดรางหมัน เพื่อนรุ่นน้องผมเคยลองยิงมากับมือ
นัดแรกโดนแต่พระไม่บุบอะไรเลย
นัดที่สองโดนอีก จนเพื่อนใจเสียแล้ว
พอนัดที่สามคราวนี้รูปหล่อท่านกระเด็นย้อนเข้าหาตัวคนยิงมาถูกขากางเกง
จนตัวคนยิงตกใจนึกว่ากระสุนย้อนกลับ
แต่พอมองหารูปหล่อรุ่นนั้นหาไม่เจอ ทั้งๆที่เห็นว่ากระเด็นย้อนกลับมาโดนขาตนเองอยู่
หากันจนอ่อนอกอ่อนใจคิดว่าท่านคงจะกลับไปหาท่านแล้ว
พอเก็บของยกถังปี๊บที่ใช้วางรูปหล่อตอนยิง
ปรากกว่ารูปหล่อท่านไปอยู่ใต้ถังได้ไงไม่รู้ แถมอยู่ในท่านั่งไม่ล้มด้วย
รุ่งขึ้นทีมมือยิงต้องจัดพานดอกไม้ธูปเทียนไปกราบขอขมาท่านที่วัดเป็นแถว

 

ครูบาอาจารย์ที่ผมนับถือก็กล่าวยกย่องท่าน เหมือนกันครับแต่ด้านไหนผมจำไม่ได้เหมือนกัน

 

โธ่ถัง...เอาเบี้ยแก้ไปลองปืน

 

สุดยอดความรู้ครับท่านเจ้าของกระทู้ ผมชอบมาก ๆ แบบนี้ เปิดเผย เปิดใจ ความจริงไม่อิงนิทานหลอกเด็ก

ยังไง ๆ ของดีต้องลองได้ พระเก่ง ๆ หลายท่านก็พูดไว้ ผลออกมายังไงก็ตามที่เห็นน่ะครับ

 

ถ้าใช้ชีวิตหรือทำงาน ต้องเสี่ยง..ลูกตะกั่ว ไม่แปลกหรอกที่จะมีคนลอง ถ้าเอาสายเหนียวมาลองก็น่าจะมีผลที่ดีกว่านี้..แต่ศรัทธา มันก็สำคัญ พอๆกัน...

 

เม้นนี้ เห็นด้วยที่สุดเลยครับ...

ศรัทธา คือ เชื่อมั่น และ เชื่อใจ ฝากชีวิตไว้ได้

 

หลวงปู่แผ้ว ปวโร มีดาบท่านหนึ่งอยู่ที่ภูธรภาค7 ชื่อดาบสธี ลองพระเครื่องที่หลวงปู่ท่านปลุกเสกหลายองค์ครับ แต่ยิงไม่ออก จนดาบสธีต้องไปขอขมาหลวงปู่ ที่วัด คำแรกที่หลวงปู่ท่านทักออกมาว่า “ลองของกูพอหรือยัง”
ลองไปอ่านได้หนังสือพิมพ์ คมชัดลึก วันอังคารที่ 7 ธันวาคม 2553
พุทธคุณพระหลวงปู่แผ้วกับการลองยิงของ...ดาบตำรวจสุธี เสรีเผ่าวงษ์
ลองพิมพ์หาในกูลเกิ้ล ดูครับ

 

มองได้สามประเด็นนะครับ

ประเด็นแรก ของที่ได้มาไม่ได้มีอะไรเลย ไม่ได้ผ่านการอธิษฐานจิต เข้าพิธีฯใดๆ

ประเด็นที่สอง วัตถุมงคลนั้น ไม่ได้เน้นไปในทางแคล้วคลาดมหาอุตม์ หลายครั้งที่ใครต่อใครเข้าใจว่า พระหรือวัตถุมงคลทุกอย่างต้อง กันมีด กันปืน กันผีกันได้สาระพัด มันก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเสียทั้งหมดครับ เคยได้ฟังท่านผู้รู้ท่านเรียนถามครูบาอาจารย์ตอนท่านอธิษฐานจิตวัตถุมงคล ท่านอธิษฐานจิตเน้นเป็นแต่ละอย่างไม่เท่ากันครับ บางท่าน เน้นไปทางเมตตา จิตที่ไปทางบู๊ ก็จะลดกำลังลง หรือบางท่านใส่ไปในทางบู๊หนักกว่า ทางเมตตาก็จะด้อยลง แต่ไม่ได้หมายความว่าในวัตถุมงคลต่างๆจะมีแต่บู๊ แต่เมตตาอย่างเดียวเลย เพียงแต่ว่าอะไรจะโดดเด่นมากกว่ากัน

ดังนั้นถ้าคุณนำพระเศรษฐีนวโกฏิ พระมหาลาภ มาลองยิง ก็ต้องกระจุยครับ

ประเด็นสุดท้าย เรื่องนี้ได้ยินจากหลวงพ่อรูปหนึ่งซึ่งท่านเป็นหนึ่งในคณาจารย์ทางสายเหนียวเลยครับ แต่ท่านมรณภาพไปแล้วทุกวันนี้ร่างของท่านก็ไม่เน่าแต่อย่างใด ท่านเมตตาเล่าว่า ของที่ท่านเสกนั้นดีอยู่แล้วนั่นเป็นครึ่งหนึ่ง แล้วอีกครึ่งหนึ่งมันขึ้นอยู่กับจิตของผู้ที่นำไปบูชาว่าเป็นอย่างไร หากผู้ที่นำไปใช้มีศรัทธาระลึกถึงคุณพระรัตนตรัย คุณครูบาอาจารย์ หมั่นบูชาหมั่นสวดคาถา เวลาคับขัน จิตของผู้ที่บูชาที่ตกอยู่ในอันตรายนั่นแล จะเป็นผู้เปิดเอาความขลังความศักดิ์สิทธิ์ของวัตถุมงคลนั้นออกมาคุ้มตัวได้

หวังว่าจะพอตอบอะไรได้บ้างนะครับ

 

ผมว่าไม่ผิดครับ เพื่อความมั่นใจและเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวเวลาเกิดเหตุการณ์หน้าสิ่วหน้าขวาน

 

ที่จริงไม่ต้องไปลองก็ได้ เราจะได้ไม่บาป
หมั่นหาข่าวหน่อย
พระเครื่ององค์ไหนที่นักการเมืองท้องถิ่น หรือพวกตำรวจชอบหาหรือสะสม
ส่วนมากพวกนั้นผ่านการลองมาแล้วทั้งสิ้น
เพราะพวกนี้เขามีชีวิตที่เฉียดความตาย เขาจึงต้องเสาะหาและลองของที่เขาคิดว่าคุ้มครองเขาได้
อย่างที่ชลบุรีนี่ ก็มีหลวงพ่อเปลี่ยน วัดตาลดำ นักการเมืองท้องถิ่นพวก กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน สท สจ ชอบหากัน
หรือที่ปราจีน เมื่อ2 ปีที่แล้ว เหรียญหลวงพ่อบุญมา วัดบ้านแก่ง พระราคาไม่กี่ร้อย ตำรวจแสวงหากันมาก เดี๋ยวนี้ขึ้นหลักหมื่นแล้ว ดังแบบเงียบๆในท้องถิ่น

 

สำหรับผลของการลองพระหลวงปู่แผ้วนั้น ดาบธี ภาค ๗ บอกว่า ตั้งแต่เริ่มลองพระหลวงปู่แผ้วมา ชีวิตที่เคยเป็นปกติสุขมีความเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง ครอบครัวไม่มีความเป็นสุข ทะเลาะกับลูกเมียอย่างไม่มีเหตุผล ต้องออกไปนอนนอกบ้านเป็นเวลาหลายเดือน จึงมีความคิดว่าต้องเอาเพื่อนๆ คอเดียวกันที่ชอบลองของไปขอขมาหลวงปู่แผ้ว ในวันที่ไปขอขมาหลวงปู่แผ้วนั้น ไม่น่าเชื่อเลยว่า ขณะที่ก้มกราบหลวงปู่แผ้วนั้นท่านทักออกมาว่า “ลองของกูพอหรือยัง” จากนั้นก็เล่าความจริงให้หลวงปู่ฟัง พร้อมกับขอขมาและให้หลวงปู่รดน้ำมนต์ให้ จากนั้นเป็นต้นมาไม่มีความคิดที่จะลองพระหลวงปู่อีกเลย แม้วันนี้จะมีคนเอาเงินล้านมาวางก็ไม่กล้าลอง เพราะหากลองอีกต่อไปชีวิตอาจมีอันเป็นไป เหมือนกับตำรวจในทีมคนหนึ่งเกือบจะกลายเป็นอัมพาต อันมีผลมาจากการลองพระหลวงปู่แผ้ว
ทางด้านดาบตำรวจอุดม ฤทธิ์จนเวศ ผู้บังคับหมู่งานปราบปรามสถานีตำรวจภูธรเมืองนครปฐม บอกว่า โดยส่วนตัวแล้วเป็นอีกผู้หนึ่งที่ชอบลองของเช่นเดียวกับดาบธี หลายครั้งที่ลงพื้นที่ปราบปรามผู้ร้าย หากต้องใช้ปืนยิงต่อสู้กับคนร้ายส่วนใหญ่ปืนที่ใช้จะยิงไม่ออก สืบไปสืบมาพบว่า ผู้ร้ายส่วนใหญ่แขวนพระหลวงปู่แผ้ว จึงไปหาพระเครื่องและวัตถุของท่านมาทดสอบ
อย่างไรก็ตาม จากการนำพระของหลวงปู่แผ้วไปลองหลายสิบครั้ง สิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเอง คือ อยู่มาเช้าวันหนึ่งความดันขึ้นสูงไปที่ ๒๔๐ เรียกว่าเกือบเป็นอัมพฤกษ์เลยทีเดียว ทั้งๆ ที่เป็นคนที่มีสุขภาพแข็งแรง ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ หลังจากมากราบขอขมาหลวงปู่แผ้ว อาการต่างๆ ก็หายเป็นปกติ จึงตั้งจิตอธิษฐานกับท่านว่า นับแต่นี้เป็นต้นไป จะไม่ทดสอบพระเครื่องของหลวงปู่แผ้วอีก

 

รวบรวมอันตรายของการ ปรามาสหรือดูหมิ่นดูแคลนผู้อื่น (จากเว็บบอร์ดต่างๆ)
เครดิต: (จากเว็บบอร์ดพลังจิตเว็บไซต์เก่า)

•ความคิดเห็นโดยคุณ tamsak

ถาม : คนที่ดูหมิ่นในความสามารถของบุคคลอื่น ในทางโลกที่ผู้ถูกดูถูกเป็นคนธรรมดา เป็นคนมีศีล เป็นคนที่เจริญฌาน เป็นผู้ที่มีจิตใจเมตตา บำเพ็ญทานรักษาศีล หรือผู้บำเพ็ญตนในวิปัสสนาญาณปรารถนาพระนิพพาน หรือคนที่ได้โมทนาบุญจากบุคคลทุกท่าน และพระทั้งหมดทั้งนิพพาน

ตอบ: คนดูถูกนี้ซวยแน่ๆ สรุปแค่นั้นพอ ความดีของท่านมีผลมหาศาล ตัวอย่างที่ง่ายที่สุดก็คือ นางขุชชุตตรา ท่านไม่ทราบว่าเพื่อนท่านเป็นภิกษุณีอรหันต์แล้ว ได้ขอให้เพื่อนช่วยหยิบเครื่องแต่งตัวให้หน่อยเท่านั้นเอง ต้องไปเกิดเป็นคนใช้เขา ๕๐๐ ชาติ

ท่านที่ทรงความดีอยู่ก็เหมือนอย่างกับไฟ ถ้าเราปฏิบัติถูกต้องก็เป็นคุณอนันต์ ถ้าปฏิบัติผิดก็โทษมหันต์ ความดีท่านยิ่งสูงเท่่าไหร่ ถ้าเราทำไม่ดีกับท่านก็ยิ่งโดนตอบแทนคืนมาแรงเท่านั้น ท่านไม่ได้ถือโทษโกรธเคืองอะไรหรอก แต่ว่ากฎของกรรมกับสิ่งที่เราทำมันจะเล่นเราเอง

เพราะฉะนั้นสรุปได้ว่าไม่ต้องให้ถึงขนาดที่ว่ามาหรอก ขอให้คนที่มีความดีอยู่บ้างถ้าเราไปล่วงเกินเข้า มีโอกาสก็ขอขมาเสีย ไม่อย่างนั้นเกิดโทษกับตัวแน่ๆ

ถาม : ถึงแม้จะเป็นเรื่องทั่วๆ ไปหรือครับ

ตอบ: เรื่องทั่วๆ ไปไม่ว่าจะอะไรก็ตาม พระอรหันต์มีคุณอนันต์ก็มีโทษมหันต์ ดังนั้นฆราวาสที่เป็นอรหันต์ท่านเลยต้องจำเป็นให้ตัดให้ตาย อยู่นานไม่ได้หรอก คนไม่รู้ไปล่วงเกินเข้าเป็นโทษแน่ๆ อย่างเช่นว่า อาจจะเคยเป็นเพื่อนฝูง เป็นลูกไล่กันมาก่อน เตะตูดเขกกบาลเล่นได้ แต่ถ้าเป็นพระอรหันต์ไปแล้วเราไปทำอย่างนั้นเราก็ซวยไม่จบ หากท่านอยู่ต่อไปจะเป็นทุกข์เป็นโทษกับคนอื่น

สนทนากับพระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ เดือนมกราคม ๒๕๔๖(ต่อ) ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ



เครดิต: (จากเว็บบอร์ดพลังจิตเว็บไซต์เก่า)
•ความคิดเห็นโดยคุณ Xorce


อ้างอิงจากหนังสือ “พระประวัติ สมเด็จพระสังฆราช สุกไก่เถื่อน”

ท่านกล่าวไว้ว่า บุคคลที่เป็นพระโสดาบันแล้ว ถ้าปรากฏว่า มีผู้อื่นผู้ใดประมาทพลาดพลั้ง หรือคะนองปาก กล่าวตำหนิติเตียน หรือนินทาว่าร้าย ด่าบริภาษ
แม้จะเป็นพระอริยะบุคคลที่เป็นคฤหัสถ์

ท่านกล่าวว่า ห้ามมรรค ผล นิพพาน แม้บุคคลผู้นั้นจะพากเพียรปฏิบัติธรรม อย่างไรก็มิอาจสามารถ บรรลุมรรคผลได้
การติเตียน ด่าบริภาษพระอริยเจ้า จึงมีโทษมาก

เกิดความหายนะอย่างร้ายแรงที่สุด10อย่างคือ

บุคคลผู้นั้นจะยังไม่บรรลุธรรมที่ยังไม่บรรลุ 1
เสื่อมจากธรรมที่บรรลุแล้ว ฌาณ สมาธิ จะเสื่อมทันที 1

สัทธรรมของบุคคลผู้นั้นย่อมไม่ผ่องแผ้ว 1
เป็นผู้หลงคิดว่าตนเป็นผู้บรรลุสัทธรรม 1

ไม่ยินดีในการประพฤติพรหมจรรย์ 1
ถ้าเป็นภิกษุต้องอาบัติเศร้าหมองอย่างใดอย่างนึง 1

ย่อมถูกโรคเบียดเบียนอย่างหนัก 1
ถึงความเป็นบ้ามีจิตฟุ้งซ่าน 1

หลงตามกาละ คือตายอย่างขาดสติ 1
เมื่อตายย่อมเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก 1

กรรมที่บริภาษ ด่าทอ พระอริยบุคคลนี้ เป็นกรรมตัดรอน มรรคผล นิพพาน
มิใช่กรรมเก่า แต่เป็นกรรมที่สร้างขึ้นใหม่ และมีผลรุนแรงมาก มีอำนาจตัดรอนกรรมดีอื่นๆในทันใด

วิธีแก้กรรมนี้ ต้องกล่าวขอขมาโทษ แก่พระอริยเจ้า เมื่อพระอริยเจ้าอดโทษไม่เอาโทษแล้ว ก็ไม่ห้าม มรรค ผล นิพพาน กลับมาเป็นปรกติดังเดิม

ขอขอบพระคุณ องค์สมเด็จพระสังฆราช สุกไก่เถื่อนครับ สำหรับธรรมะนี้

ดังนั้นให้เราหมั่นขอขมาพระรัตนตรัยทุกๆวัน
เพราะเราไม่รุ้ว่าบุคคลที่เราเดินผ่านไปผ่านมา หรือว่าพบเจอ แล้วเราไปแสดงอากัปกิริยานไม่เหมาะสม ใส่ท่าน บุคคลเหล่านั้น ท่านเป็นพระอริยเจ้าหรือไม่
เพื่อความปลอดภัยและเจริญก้าวหน้าของตัวเราเอง ให้เราอย่าประมาท ปรามาสพระรัตนตรัยเด็ดขาด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเว็บพลังจิต ที่ค่อนข้างจะมีทั้งพระโพธิสัตว์ ทั้งพระอริยเจ้า แวะเวียนมาเสมอๆ ดังนั้นอย่าไปปรามาสท่านใดเป็นอันขาดครับ

ความหายนะที่ร้ายแรงก็คือ การหลงว่าเราบรรลุธรรมไปแล้ว เพราะถ้าเราหลงว่าตัวเองบรรลุโดยที่ยังไม่ได้บรรลุจริงๆแล้วล่ะก็

ส่วนมากจะกู่ไม่กลับและมีอบายภูมิเป็นที่ไปครับ
แล้วยิ่งเราไปสอนคนผิดๆ เพราะหลงว่าตัวเองบรรลุธรรมไปแล้ว
ยิ่งสอนคนด้วยธรรมะผิดๆไปเป็นจำนวนมากเท่าไหร่ เราเองก็จะยิ่งต้องชดใช้กรรมนานเท่านั้นครับ

ดังนั้นอย่าเผลอปรามาสพระเป็นอันขาดครับ



เครดิต: (จากเว็บบอร์ดลานธรรมเว็บไซต์เก่า)
•ความคิดเห็นโดยคุณ เภตรา


ขออนุญาตเชิญคำกล่าวของหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ มาเป็นมงคลนำเปิดกระทู้ เพื่อเป็นเครื่องเตือนสติกันนะคะ

เกี่ยวกับการอยู่ร่วมกันในวงของผู้ปฏิบัติธรรม หลวงปู่ท่านได้ให้โอวาทเตือนผู้ปฏิบัติไว้ว่า

“การมาอยู่ด้วยกัน ปฏิบัติด้วยกันมากเข้า ย่อมมีเรื่องกระทบกระทั่งกันเป็นธรรมดา ตราบใดที่ยังเป็นปุถุชนคนธรรมดาอยู่ ทิฏฐิความเห็นย่อมต่างกัน ขอให้เอาแต่ส่วนดีมาสนับสนุนกัน อย่าเอาเลวมาอวดกัน

การปรามาสพระก็ดี การพูดจาจาบจ้วงในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ หรือท่านที่มีศีลมีธรรมก็ดี จะเป็นกรรมติดตัวเรา และขัดขวางการปฏิบัติธรรมในภายหน้า

ดังนั้น หากเห็นใครทำความดี ก็ควรอนุโมทนายินดีด้วย แม้ต่างวัดต่างสำนักหรือแบบปฏิบัติต่างกันก็ตาม”

ไม่มีใครผิดหรอก เพราะจุดมุ่งหมายต่างก็เป็นไปเพื่อความพ้นทุกข์เช่นกัน เพียงแต่เราจะทำให้ดี ดียิ่ง ดีที่สุด

ขอให้ถามตัวเราเองเสียก่อนว่า … แล้วเราล่ะถึงที่สุดแล้วหรือยัง ?

(จากหนังสือ “ตามรอยธรรม ย้ำรอยครู” )
•ความคิดเห็นโดยคุณ เภตรา


ควรทำหรือไม่

ครั้งหนึ่ง มีลูกศิษย์หลวงปู่ผู้สนใจธรรมปฏิบัติกำลังนั่งภาวนาเงียบอยู่ ไม่ห่างจากท่านเท่าใดนัก
บังเอิญมีแขกมาหาศิษย์ผู้นั้นแต่ไม่เห็น
ก็มีศิษย์อีกท่านหนึ่งเดินเรียกชื่อท่านผู้กำลังภาวนาอยู่ด้วยเสียงอันดัง
และเมื่อเดินมาเห็นศิษย์ผู้นั้นกำลังภาวนาอยู่ ก็จับแขนดึงขึ้นมาทั้งที่กำลังนั่งภาวนา
เมื่อผู้นั้นห่างไปแล้ว หลวงปู่ท่านจึงเปรยขึ้นมาว่า

“ในพุทธกาลครั้งก่อน มีพระอรหันต์องค์หนึ่งกำลังเข้านิโรธสมาบัติ
ได้มีนกแสกตัวหนึ่งบินโฉบผ่านหน้าท่านพร้อมกับร้อง “แซก”
ท่านว่า นกแสกตัวนั้นเมื่อตายแล้วได้ไปอยู่ในนรก
แม้กัปนี้พระพุทธเจ้าผ่านไปได้พระองค์ที่สี่แล้ว
นกแสกตัวนั้นยังไม่ได้ขึ้นมาจากนรกเลย”

เครดิต:วิถีธรรมะ DhammaWay และท่านต่างๆ ที่แสดงความเห็นตามข้างต้นครับ

 

ลองได้สัก 2 เม็ด...เม็ดที่ 3 มักจะออก แต่ออกแบบเฉี่ยวคนลองหรือทีมงาน หรือไหลออกมา

ถ้าเกินกว่านั้น ก็รอผลกระทบหลังจาการลองของ ศิษย์พี่ก็เกือบตาบอด คนหนึ่งขาเป๋ อัมพฤก-อัมพาตถามหาก็เคยเห็น นอกจากผลทางกายยังกระทบถึงความเป็นอยู่ในครอบครัว ลูกเมียญาติพี่น้องทะเลาะกันวุ่นวาย กำลุงรุ่งๆ ร่วงไปเลยก็มี

ท่านจึงบอกว่า ไม่เคารพศรัทธากัน อย่าเอาไป...