ช่วยตัดสินใจหน่อยค่ะ

หนูมีเรื่องที่คิดไม่ออก ช่วยให้ความเห็นในการตัดสินใจด้วยค่ะ หนูเป็นลูกสาวคนโตของบ้าน ตั้งแต่เล็กๆ หนูเป็นด็กดี เรียนเก่ง เป็นที่หนึ่งมาตลอดเรียนจบจากมหาลัยชื่อดังของรัฐได้งานทำในบริษัทที่มั่นคง จนใครๆต่างก็อิจฉาว่าพ่อมีลูกสาวเรียนดี เลี้ยงพ่อ แม่ได้ หนูมีน้องสาวหนึ่งคน แต่น้องก็ทำให้พ่อผิดหวัง เพราะท้องตั้งแต่อายุ 15 และทำให้พ่อหวังว่าหนูคงจะไม่ทำให้คนในครอบครัวผิดหวัง หนูเจอกับคนที่หนูรักที่ที่ทำงาน ตอนนั้นเค้าอายุ 43 หนูอายุ 23 เค้าบอกหนูว่าเค้ามีภรรยา แต่ว่าหย่ากันแล้วหนูก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ว่าวันหนึ่งหนูก็ได้รับโทรศัพท์จากผู้หญิงคนหนึ่งโทรมาต่อว่าหนู ตอนนั้นจึงทำให้หนูรู้ว่าเค้าแต่งงานใหม่และมีลูกด้วยกัน 2 คน แต่คนมันรักไปแล้ว จะทำไงได้ หนูอยู่กับเค้าแบบหลบๆซ่อนๆเป็นเวลาเกือบปี เค้าก็ย้ายที่ทำงาน และมาหาหนูบ้างเป็นครั้งคราว ทุกครั้งที่มีอะไรกัน หนูจะพยายามคุมกำเนิดทุกครั้ง แต่ครั้งสุดท้ายที่เกิดเรื่องเนื่องจากหนูนับวันผิดทำให้หนูตั้งท้อง ตอนนั้นหนูรู้ว่าเค้าเริ่มจะมีผู้หญิงอีกคนหนูบอกให้เค้าเลิกกันแต่เค้าก็ไม่เลิก จนหนูต้องโทรไปหาผู้หญิงคนนั้น ขอให้เค้าเลิก แต่เค้าก็ปฏิเสธ หนูไม่รู้จะทำยังไงจึงบอกว่าถ้าไม่เลิกหนูจะเอาเด็กออก แฟนหนูเค้าก็บอกว่าจะเลิก เวลาผ่านไปในที่สุดหนูก็รู้ว่าเค้ายังติดต่อกันอยู่ หนูเคยคิดว่าเค้าจะไม่โกหกหนูเพราะเค้าเคยสัญญาไว้ หนูผิดหวังมากแต่หนูก็ไม่เอาเด็กออกหรอกค่ะ เพราะยังไงก็เป็นลูกของหนู ตอนนี้หนูก็ยังไม่เลิกกับผู้ชายคนนั้นหรอกค่ะ หนูรักเค้ามากเรียกได้ว่าแทบจะให้เค้าได้หมดทุกอย่าง แม้ว่าทางบ้านของหนูรู้เรื่องราวทั้งหมดว่าหนูกำลังเป็นเมียน้อยเค้าอยู่หนูก็ยังต้องทน หนูกลับไปเยี่ยมบ้านครั้งล่าสุดก็เมื่อสงกรานต์ที่ผ่านมานี้เองค่ะ สิ่งที่พ่อพูดกับหนูทำให้หนูเสียใจมากก็คือเค้าไม่ต้องการให้หนูออกไปนอกบ้าน เพราะไม่อยากให้ใครเห็นว่าหนูท้อง ได้ 6 เดือนแล้ว เค้าบอกว่าเค้าอายค่ะ ผิดกับตอนที่หนูทำให้พ่อภูมิใจมากเลยค่ะ ตอนนี้หนูก็ไม่รู้จะทำยังไงดี ตอนแรกหนูคิดว่าจะเลิกกับเค้า หนูไม่อยากให้ลูกรู้ว่าเค้าเป็นลูกเมียน้อย หนูอยากให้เค้าภูมิใจในตัวหนูบ้าง เพราะหนูคิดว่าแค่เงินเดือนที่ได้คงมากพอที่จะทำให้เลี้ยงเค้าได้อย่างดี แต่กลัวว่าถ้าวันนึงเค้าถามถึงพ่อ หนูก็ไม่รู้ว่าจะตอบว่ายังไง หนูไม่อยากโกหกลูกเลยค่ะ และไม่อยากให้เค้าเกลียดพ่อของเค้าด้วย เพราะตอนนี้หนูก็เหลือแต่ลูกเท่านั้นค่ะที่ทำให้หนูมีกำลังใจอยู่มาได้จนทุกวันนี้ หนูรูว่ามันผิดตั้งแต่แรกที่รู้ว่าเค้ามีภรรยาอยู่แล้วแต่ก็ยังฝืนต่อไป แต่ยังไงก็ช่วยหาทางออกให้หน่อยค่ะ fficeffice" /><O></O>
<O> </O>
:z6

 

โคแก่อยากกินหญ้าอ่อน มันเป็นเรื่องธรรมดาของผู้ที่เรียกตนเองว่าสุภาพบุรุษ คุณไม่ผิดหรอกที่หลงคารมคนที่มากประสบการณ์ขนาดนั้น เพราะผู้ชายจะดูภูมิฐานมากก็ช่วงอายุนี้แหละ คุณไม่ต้องทำอะไรเลย เพียงแต่ดูแลเลี้ยงดูลูกในท้องให้ดีที่สุดเท่านั้น เพราะคุณไม่สามารถทำอะไรที่จะแก้ตัวได้ สิ่งที่อยากแนะนำ คือ คุณต้องทำใจให้สบาย ปล่อยวางทุกสิ่ง ให้คิดแต่ว่าวันหนึ่งเขาต้องจากเราไปไม่ช้าก็เร็ว มีแต่เราเท่านั้นที่เป็นที่พึ่งแห่งตน สวดมนต์เยอะๆนะครับ จะได้เลิกฟุ้งซ่าน ถ้ายังพอมีอารมณ์ทำสมาธิบ้างก็น่าจะลองทำดูนะครับ เชื่อเถอะ ส่วนเรื่องพ่อของคุณ แนะนำว่า หาพวงมาลัยดอกไม้ไปขอขมาท่านซะ ขอขมาโทษในสิ่งที่ทำเอาไว้ ผมลองแล้วเห็นว่าดีจึงแนะนำ ส่วนเรื่องลูกในท้องคุยกับเขาบ้างนะครับ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมครับ ทุกสิ่งเริ่มที่คุณเองต้องแก้ที่คุณเอง ทุกคนเคยผิดพลาดกันทั้งนั้น ยึดมั่นในพระรัตนตรัยเอาไว้นะครับ แล้วอนาคตคุณจะพบทางไปเอง มีความสุขมากๆนะครับ ขอให้โชคดี

 

ขออีกทู้นะเพลงนี้นะ

ใครจะชิงใครจะชังมันก็ช่างหัวเขา แค่ตัวเรารู้เราช่างเค้าประไร

ใครจะชักใครจะแช่งใครจะแกล้งใครจะหยัน ก็ให้ช่างหัวมันก็ให้ปล่อยเค้าไป

ใครจะชมใครจะเชิดว่าประเสริฐเลิศหรู ตัวเรารู้เราอยู่ปล่อยเค้าชมไป

ใครจะรักใครจะเกลียดใครจะเสียด ใครจะสีก็เรารู้ตัวดีปล่อยเค้าทำไป..



เกิดเป็นมนุษย์สิ้นสุดแค่ตาย เอาอะไรมากมายในความอนัตตา

โลภไปทำไมช่วงชิงแข่งขัน สุดท้ายเหมือนกันต้องไปป่าช้า

จะเอาอะไรแค่รักโลภโกรธหลง ไม่มีความมั่นคงบนกิเลสตัณหา

เกิดแก่เจ็บตายใยจะไปยึดมั่น สรรพสังขารล้วนอนิจจา

ปล่อยวางมันเสีย ทุกโขติณณา...



ใครจะเมินใครจะมองใยจะต้องไหวหวั่น ใครจะใส่ร้ายกันใยจะต้องสนใจ

ใครจะดีใครจะเลวมันก็เรื่องของเขา ใครจะนินทาเราใยจะต้องทุกข์ใจ

ใครจะล้อใครจะด่าใยจะต้องว่าตอบ ใครไม่สนใครไม่ชอบใยจะต้องใส่ใจ

ใครจะคิดใส่ความใยจะต้องวุ่นจิต หากตัวเราไม่ผิดจะไปคิดทำไม...



เกิดเป็นมนุษย์สิ้นสุดแค่ตาย ประดุจดังต้นไม้ล้มทับโลกา

หมดลมเมื่อไรหาประโยชน์ใดเล่า ล้วนต้องถูกเผาหามไปป่าช้า

ชีวิตยังมีสร้างความดีไว้เถิด ได้ไม่เสียชาติเกิด ได้ไม่ต้องอายหมา

อันว่าความตายคือสัจธรรมความเที่ยง สิ้นสรรพสำเนียงเน่าเหม็นขึ้นมา

จะเอาอะไร...จะเอาอะไรกันนักหนา...

เพลงเพราะได้แง่คิดอยากอับเพลงนี้ให้ฟังแต่อับไม่เป็น เอาเป็นว่าอ่านเนื้อเพลงไปก่อน

 

คือ มันเป็นกรรมเก่า ไม่ใช่กรรมใหม่ อย่าไปใส่ใจ ให้มันเลยไป เพราะเราได้ชดใช้เขาแล้ว ส่วนที่ท้องถ้ายังไม่เป็นตัว ก็ยังไม่มีจิตมาสิงอยู่หรอก บางคนจิตวิญญาณมาสิงตอนเด็กอายุ ๓ ขวบก็มี ขอแนะนำว่าให้ทำแท้งที่โรงพยาบาลที่ถูกกฏหมาย เขาอนุญาต จะได้ตัดปัญหาที่จะมีขึ้นต่อไป ไม่งั้นกรรมก็จะไม่หมด ให้อภัยกันไปเลย

 

ตั้งใจทำดีนะ พยายามอย่าคิดมากนะช่วงนี้กำลังตั้งท้องอยู่อย่าคิดมากจำไว้ แขนงแรงกว่าหน่อจร้า เดี่ยวตาเดียวยายก็รักหลานเองจร้าทำบุญเยอะๆๆนะช่วงนี้ หนูรักแฟนหนูรักได้แต่ไม่ใช่หลงนะรักในสิ่งที่ถูกที่ควรอะไรไม่ดีก็อย่ารักมากตอนนี้คิดอย่างเดียวพยายามวางแผนครอบครัววางแผนเรื่องลูกเราจะเป็นแม่คนแล้วทำใจให้สบายอย่างคิดมากหมั่นนั่งสมาธิมั่งนะอุทิศให้เจ้ากำนายเวรแล้วก็พยายามบำรุงร่างกายให้แข็งแรง เรื่องอื่นตัดไปก่อนนะเดี่ยวลูกออกมาอมทุกข์ไปกับเราด้วยไม่รู้นะ คริๆๆ

 

โมทนาบุญกับทุกกระทู้ที่เสนอแนะสิ่งดีๆกับน้องเขา ขอคุณน้องจงน้อมรับไว้พิจารณา เพราะพี่ๆเขาปรารถนาดี จงใช้สติไตร่ตรองเรื่องราวต่างๆด้วยปัญญา ระดับมันสมอง
อย่างคุณน้องสบายมากๆๆๆโชคดีจ๊ะ สร้างแต่กรรมดีนะจ๊ะ

 

อ่านแล้วรู้สึก เฮ้อ! มันผิดตั้งแต่แรกแต่ก็ยังปล่อยผ่านไป แต่เมื่อผ่านไปแล้วจะแก้ไขก็ไม่ได้ และก็ไม่ใช่ปัญหาที่เราจะมาหวนกลับนึกถึงความผิดของเราจงมีสติพร้อมเผชิญหน้ากับทุกสิ่งทุกอย่างที่จะเข้ามาในตัวเรา เลี้ยงไปเถอะครับ ลูกอ้ะยังไงก็ท้องมา6เดือนล่ะ เด็กมันมีตัวแล้ว วิญญาณจะเข้ามาสิงตอนหลัง3เดือนแรก อีกแค่ไม่กี่เดือนก็คลอดล่ะ ก็เลี้ยงเขาดีๆ อย่าไปเล่าความหลังให้เด็กฟังล่ะ ถ้าเขาถามถึงก็บอกว่าพ่อเขาตายไปแล้วจะโกหกว่าเป็นคนดี รึ ยังไงก็ได้ เด็กจะได้ไม่ผูกใจเจ็บ แล้วเด็กก็จะได้ไม่ท้อแท้อีกด้วย แต่ถ้าเราไปเล่าให้เขาฟังหมดเด็กโตขึ้นมาจะนิสัยไม่ค่อยจะดีหรอก เพราะสังคมมันบีบบังคับ ควรจะบอกว่าพ่อเขาตายดีที่สุด แล้วเราก็อุปโหลก ขึ้นมาเอง สู้ต่อไปนะครับ ชีวิตยังมีอีกหลายสิ่งให้เราต้องเผชิญ ถ้าเขาไม่อยากเกิดมาเป็นลุกเราจริงเดี๋ยวก็มีเหตุให้แท้งเองล่ะครับ เอาใจช่วยเต็มที่ สู้ สู้ ...