ท่านใดรู้ว่าคืออะไรต้องแก้ไขอย่างไร ช่วยชี้แนะด้วยนะค่ะ

อันที่จริง เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่ยาวพอสมควร พอจะสรุปให้ฟังได้คร่าวๆ เรื่องนี้มันเกิดขึ้นตั้งแต่สมัยเด็กๆ เมื่อตอนที่ดิฉันเป็นเด็ก เดินไปไหนก็จะได้ยินเสียงคนเรียกชื่อ พอหันหาเสียง ไม่มีค่ะ หรือบางครั้งพออฐิฐานก็จะได้ดังสมปรารถนาค่ะ หรือบางครั้งฝันแล้ว พอไม่กี่วัน สิ่งที่เห็นในความฝัน กลับกลายเป็นจริง


พอโตขึ้นก็จะฝันเห็นผี บางคืนมากันเยอะมาก มาเล่าเรื่องราวของเค้าว่าเค้าตายยังไง พาเราไปดูในที่ต่างๆ ผีพิการก็มาหา แล้วก้เยอะแยะ จนกระทั้งเมื่อแฟนเสียชีวิต วันทีเค้าเสีย เค้าก้มาหา และขออุ้มลูก แต่ดิฉันก็บอกว่า คุณตายแล้วจะมาอุ้มลูกได้อย่างไร แล้วก้อุ้มลูกหนี ไม่ให้เค้าอุ้ม พอดิฉันต้องมาอยู่กรุงเทพ เพื่อทำงาน มีอยู่วันหนึ่งต้องไป หาลูก ดันลืมตื่น เก้าโมงกว่าแล้ว มีนกตัวเล็ก มันใช้ปากของมันจิกที่หน้าต่าง ให้ดิฉันตื่น ถีงไปหาลูกทันเพราะนก


จนกระทั่ง แฟนมาเข้าฝันว่าได้ไปอยู่บนเนินเขาสูงมาก เป็นบ้านที่มีหน้าต่างล้อบรอบเยอะมาก เหมือนบ้านเรือนไทย พอไปถึงเค้าก้หากับข้าวออกมาให้กิน วางกับพืีนเหมือนคนไทยสมัยก่อนนะค่ะ เค้าบอกว่าเค้าสบายดี และอยู่ที่นี่



หลังจากนั้นไม่นานก็จะเห้นเค้าอีกหลายครั้งค่ะ จนเดี่ยวนี้ไม่เห้นแล้วค่ะ และหลังจากนั้นเรื่อยมาก็จะเห็นผีเยอะแยะมากมาย แต่เป้นอาการฝันที่เหมือนจริงมากๆผีมานอนด้วยก็มีค่ะ จนกระทั้งได้มาทำงานที่ร้านอาหารที่ฝรั่่งเศส ร้านหลังนี้ มีประมาณสองร้อยที่นั่ง ไม่รวมสวนนั่งเล่นหน้าร้อน เจ้าของร้านเป้นคนลาวที่ไปเมืองไทยบ่อยๆ


เค้าจะไปหาซื้อของเก่ามาตกแต่งร้าน แบบทางเหนือนะค่ะ จะมีลายไม้แกะสลักแบบไทยๆทุกอย่าง รวมถึงของตกแต่งร้านก็จะเป้นของเก่าที่เค้าไปหาซ์้อมาจากเมืองไทย แถวเมืองเก่า พวกรูปภาพ กลอง ของเก่า เยอะแยะมากมาย


เค้าได้มาขอให้ดิฉันไปทำงานให้ ให้เงินเดือนมีห้องนอนให้หนึ่งห้อง หลังจากที่มีคนมาตรวจร้าน พวกไม่มีหนังสือหนีไปกันหมด เหลือดิฉันคนเดียว ในร้าน ขนของมาอยุ่ได้วันแรก ลงมาอาบน้ำตอนเที่ยงคืนกว่าๆ ห้องนอนอยุ่ชั้นสอง ขึ้นไปแบบบ้านผีสิง ที่ปิดไฟอยู่ไกลมาก ดิฉันเลยใช้ไฟฉายเล็กๆ เดินลงมาอาบน้ำ



ระหว่างที่อาบน้ำ ได้ยินเสียงเหมือนคนทุบตึก ดังมากๆ ถัดจากห้องอาบน้ำที่อาบอยู่เป็นห้องน้ำแขก และมีเคาเตอร์เครื่องดื่ม และหลังเคาเตอร์เป้นห้องครัว
อาบน้ำไป ก็คิดไป เอใครมาทำอะไร ดึกๆแบบนี้ยังทำเสียงดังก่อสร้างอะไร ดังเหมือนตีกลอง ตอนนั้นยังไม่รู้ว่ามันคือเสียงอะไร พอคิดไปคิดมา



ขนลุกเพราะว่า เสียงที่ได้ยินมันอยุ่ในตึกนี้เอง ข้างๆตึกนี้ไม่มีตึกหรือบ้านคน เหมือนบ้านหลังใหญ่ที่ตั้งอยุ้ แล้วมีทางรถเข้ามาไปถึงข้างหลัง มีกำแพงล้อมรอบ ก็ตั้งสติ อาบน้ำให้เสร็จ กลัวก็กลัว แต่ก็คิดว่า ไม่ใช่ผีหรอก เดินกลับขึ้นข้างบน นึกภาวนาในใจว่า ลูกมาดีนะ พรุ่งนี้จะเอาธุปไปจุดบอก อย่าทำอะไรลูกเลย ช่วยปกป้องลูกด้วย ก็เอาเรื่องไปเล่าให้เจ้าของและเพื่อนๆที่กลับมาทำงานอีกหลายวันต่อมา


เพื่อนในนั้นบอกว่าเคยมีคนฝันเห้นผี บางคนก็ได้ยินเสียงแปลกๆ และดิฉันเองยังได้ฝันว่า ปลายเท่้าที่ดิฉันนอน จะเก้บของเก่าไว้ทั้งหมด เป็นห้องใหญ่มาก ที่ระดับสองร้อยที่นั้ง ข้างบนก็ต้องใหญ่ มีห้องนอน สามห้อง ที่เหลือวางของเก่า



วันหนึ่งดิฉันนอนไม่ได้ไหว้พระก่อนนอน ฝันว่า มีคนมาดึงขาให้เข้าไปในอุโมงค์ปลายเท้าที่นอน แบบมีมือเป้นร้อยดึงเข้าไปน่ากลัวมาก ดิฉันก้เลยท่องนะโม พอตื่นมา ปรากฏว่าหลังเท่้าเจ็บ มาคิดดูเอ เตียงก็กว้างมาก ถึงถีบอย่างไร ก็หน้าจะมีเจ้บบ้างตรงปลายเท่้า แต่ดันเป้นตรงหน้าเท้า เจ้บเท้าอยู่หลายวันแต่ไม่มากพอทำงานไหว



จากนั้นก็ย้ายที่อยู่ได้มาอยู่อีกทีี่หนึ่งก็ฝันว่ามีผีมาดึงที่นอน มองไม่เห้นหน้า ลากที่นอน แล้วมาปลุกให้ตื่นทุกๆชั่วโมง พอดูเวลาก็เป้นหนึ่งชั่วโมง ไม่ได้นอน คือจะฝันเห้นผีอยู่เรื่อยๆ แล้วไม่เหมือนอาการฝัน จะเป้นแบบครึ่งหลับครึ่งตื่น คือก็สงสัยมาตลอดว่าทำไม ครั้งหนึ่งเคยฝันว่า ตัวเองเป้นลูกสาวเจ้าของโรงสีแห่งหนึ่ง มีเสมียนนั้งทำงาน แบบสมัยก่อน คือมีสมุดหนึ่งเล่มแค่จดว่าใครมาสั้งข้าวเท่าไหร่



จนกระทั้งคนสุดท้ายเค้า บอกว่ามาสั้งข้าว 11 กระสอบ ก็เลยไปทำบุญให้แล้ว
และพาไปที่ไหนแห่งหนึ่งผ่านผนังถ้ำมีงูตัวเล็กๆเต้มไปหมดระหว่างที่่ลอยลงไปข้างล่าง ข้างล่างมองไปทางหนึ่งจะเห้นเหมือนโรงพยาบาล แล้วมีผู้หญิงยืนอยุ่ มองไปซีกหนึ่ง มีเลือดเต็มเลยค่ะ ดิฉันกลัวมาก ผู้หญิงคนที่นั้งอยุ่เตียวแสตนเลส พาหายตัวไปที่เนินน้ำตก มีผุ้หญิงชุดไทยหลายคนกำลังนั้งบนหิน ยิ้มหัวเราะสนุกสนาน จนได้มาเป้นผุ้หญิงที่อยู่ในโรงสีเดินไปสั้งให้คนจดว่าใครเอาข้าวกี่กระสอบ นั้นแหละค่ะ



จนกระทั้งได้มาทำงานร้านอาหารอีกแห่งหนึ่ง ทีนี้ไม่ใช่ฝันแล้วค่ะ เป็นอาการ แบบจิตหลุด พอดีนอนพักช่วงบ่ายก่อนจะขึ้นมาทำงานอีกรอบ คนล้างจานออกไปข้างนอกเค้าเดินลงมาที่ห้องใต้ดิน ก็ได้ยินเสียงเค้าเดินผ่านไป ห้องแต่งตัวผุ้ชาย ดิฉันเองก็เลยลุกไปห้องน้ำ ไปเข้าห้องน้ำเสร้จ กลับมาล้มตัวนอนต่อ


กำลังเคลิ้มๆ จะหลับแล้ว ได้ยินเสียง ฉีกกล่องบนหัวนอน ที่เป้นมุมห้องนะค่ะ ทีนี้ก็มีอะไรมาดึง ที่นอนดิฉันสามครั้ง ไม่ไหวแล้วค่ะ กลัวมาก ท่องนะโม ท่องยังไง นึกว่าตัวเองจริงๆวิ่งออกไปนอกห้อง ก่อนที่จิตจะหลุดออกไป ร่างกายจะสั้นแรงมากๆ เหมือนหนังจีนกำลังภายใน แบบใช้พลัง อธิบายไม่ถูกค่ะ ว่าคืออะไร คือจะวูบออกไปอย่างแรง


วิ่งออกไป ห้องแต่งตัวผู้ชาย ไปขอให้คนช่วยเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าตาสวย เหมือนผู้หญิงเวียดนาม นั่งหน้าเชิด ขอให้ช่วยก้ไม่ช่วยบอกว่าฟังไม่รู้เรื่อง เห้นห้องเก็บของ มีคนเดินออกมา หลายคน เลยวิ่งไปขอความช่วยเหลือว่า ช่วยด้วยๆ ผีหลอก ไม่เคยเห้นหน้ามาก่อน มีสามสี่คน มีผู้หยิงคนใหม่ ผมสั้น เหมือนคนเวียดเหมือนกัน เดินออกมา เค้าบอกว่าผีหลอกยังไงทำให้ดูหน่อยสิ



ดิฉันก้เลยทำให้ดูบอกว่ามีผีฉีกกล่องอยู่บนหัวแล้วมาลากที่นอนสามครั้ง ดิฉันก็ให้เค้านั่ง แล้วเป็นคนสาธิต ลากที่นอนให้เค้าดู เพื่อนๆที่มาด้วยไม่สนใจ เค้าก้บอกให้เพื่อนๆ หันมาดูหน่อย บอกดิฉันว่า ไหนทำให้ดูอีกครั้งสิ แล้วก้ทำให้ดูอีกครั้ง แล้วหลับไปตื่นมา ตายแล้วผีหลอกอีกรอบแล้ว กลัวมาก วิ่งออกมาเปิดไฟ
หันไป มีโต๊ะยาว มีคนนั้งกินข้าวกันเต็มเลย แบบหันหน้าชนกันคนละฝั้ง ยาวเหยียด มุมสุด มองไป มีผู้หญิงคนแรกที่เห้น นั้งอยู่มุมสุด แล้วทำมือยกขึ้น แล้วพูดว่า นะโมตัสสะ แบบกวนๆ พี่ๆคนอื่นไม่กล้าลงมาเข้าห้องน้ำคนเดียว เพราะคงเจอมาเหมือนกัน และไม่เคยนอนที่นี่



แต่ดิฉันต้องนอนเพราะทำงานเยอะ เหนื่อย กลับไปกลับมาก็หมดเวลาพอดี ก็เลยเอาธูปไปจุดขอขมา แล้วจะบอกว่าจะทำบุญไปให้ และอุทิศส่วนกุศสให้ ด้วยการพูดว่า ด้วยอำนาจ คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ ลูกขออุทิศส่วนบุญส่วนกุศลที่ได้ทำมา ให้กับวิญญานที่มาขอส่วนบุญในที่นี้ ให้มารับเอาส่วนบุญ หลังจากนั้นไม่เคยเห้นอีกเลย จนก่อนที่จะลาออก


นึกว่าไม่มาแล้ว เลยลงไปนอนอีก กลัวนะแต่ทำไงได้ เดินทางกลับมันไกลมาก กลับไปกลับมาก็คงหมดเวลา ขอนอนเอาแรงก่อนแล้วกัน กำลังเคลิ้มๆจะหลับ ได้ยินเสียงเพื่อนๆนั่งคุยกันอีกห้องหนึ่ง รู้สึกตัวตลอด ร่างก็สั่นอีกแล้ว อย่างแรง มีอีกร่างของดิฉันเอง ผลุดลุกนั้ง มองไปทางปลายเท้า เห้นผู้หญิงคนหนึีงนั้งกอดเข่า มองดิฉันทำหน้าเศร้าๆ มองไปข้างๆดิฉัน เห้นเงาดำๆ พยายามจะคุมร่างดิฉันให้ได้ ท่องนะโมตัสสะ แบบรวมรวมสติมาก จนกลับร่างตัวเองได้


ตอนนั้นมีความรู้สึกว่ากลัวมากๆ เล่าให้เพื่อนๆฟัง บอกว่าบางทีลงไปเข้าห้องน้ำ ได้ยินเสียงเพลง เหมือนดนตรีเพลงจีนที่เค้าเล่นงิ้วกันที่เมืองไทยค่ะ เป็นทำนองเศร้ามากๆ ก็ถามเพื่อนๆว่า เอ แถวนี้มีคาราโอเกะด้วยเหรอ อีกอย่างเป้นห้องใต้ดิน จะมีเสียงมาจากไหนได้ พอลาออกจากงานก็กลับมาอยู่กับครอบครัว แล้วก็เจอแบบเดิม นอนไปจิตก็หลุดออกมา มีบางอย่างจะพาไปที่แห่งหนึ้งหลายต่อหลายครั้ง แต่จิตดิฉันกลัว เพียงแค่วูบหนึ่งที่ไปถึงเมืองอีกเมืองหนึ่ง มีรูปผู้หญิงหน้าสวย เหมือนรูปภาพ ลอยอยู่บนท้องฟ้าข้างหน้า


มองไปเหมือนเป็นที่แห่งหนึ่ง มีดวงไฟลอยขึ้นบนฟ้า คล้ายดวงวิญญาณ ลอยขึ้นไปเต็มเลยค่ะ ตอนนั้นจิตบอกว่ากลัวมาก บอกให้กลับ สิ่งที่ทำตอนแรกก็คือท่องนะโม แล้วทำใจให้แข็ง กลับมาบนที่นอนได้ บางครั้งเข้าร่างตัวเองไม่ได้ กลิ้งไปมาอยู่บนที่นอน มองเห็นตัวเองมีสองร่าง


เกิดแบบนี้หลายครั้ง ส่วนเรื่องรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า ก็จะเป็นแบบฝันค่ะ ฝันว่า มีคนมาขโมยของ เลยวิ่งตามออกไป วิ่งเข้าลิฟท์ วิ่งออกไป เจอร้านอาหารไทย มีคนใส่ชุดไทย ก็เลยถามว่า เห้นคนที่มาขโมยของไหม เค้าบอกว่าไม่เห็น ก็เลยวิ่งเข้าลิฟฟ์ ลิฟท์เลื่อนไปช้างหน้า แล้วเปิดออก รับคนระหว่างทาง


ไปเรื่อยๆ ระหว่างนั้น จะได้ยินเสียงพระสวดชัดเจนมาก เสียงดังฟังชัด จนไปหยุดที่เมืองเมืองหนึ่ง เมืองนั้นสะอาดมากๆ มีบ้านแบบสะอาดตา อยู่ในป่า เป้นเหมือนบ้านเมืองเรา เป็นบ้านคล้ายๆรีสอร์ท แต่ไม่ใช่พื้นจะเป้นพื้นดิน บนพื้นดิน ไม่มีอะไรสกปรก เรียบเนียนสวยงาม ที่นั้นจะสะอาดตามากๆ มองไปทางไหนก็สะอาด ผู้คนก็เยอะ มีการกิน การนอน การรอ และการอนุญาติให้โทรกลับ



เดี๋ยวค่อยต่อตอนต่อไปนะค่ะ

 

เดี๋ยวรออ่านตอนต่อไปก่อนนะครับ..

 

เอาล่ะก่อนที่ผมจะตอบหรือบอกอะไรให้คุณเข้าใจมากกว่านี้ ผมขอบอกว่า ผมงงกับข้อความที่ผมไฮไลน์สีแดงมากจนมากที่สุดคือไม่เข้าใจเลย เลยมีคำถาม

1.ฝันใช่มะเรื่องลูกเจ้าของโรงสี ข้อความนี้ตัดออกไปเลยเพราะไม่ใช่ประเด็นไม่เห็นมันเกี่ยวอะไรกับเนื้อเรื่องเลย
2.จิตหลุดที่ว่านี่ คือวิญญาณแยกออกมาจากกาย เห็นกายนอนอยู่ ใช่หรือเปล่า ถ้าไม่ใช่ มันก็คือความฝันนั่นแหละ จะมาบอกว่าจิตหลุดไม่ได้
3.ไอ้เวียดนามนะ บอกให้ช่วยทำยิ่ง แล้วคุณสะดุ้งตื่นอีก เห็นมันนั่งทานข้าวที่โต๊ะ สรุปมันเป็นผีหรือคน

และขอตอบหน่อยนะ คุณว่าคุณผิดปกติ แต่ผมจะบอกคุณว่ามีหลายคนที่เป็นแบบคุณ แต่ก็ไม่ได้โวยวายแบบคุณ และก็ไม่ได้สนใจอะไรมากแบบคุณ ยิ่งสนมาก อาการจะเข้าขั้นโรคประสาทนะครับ

ข้อแนะนำ กลัวผีมาก กลัวจิตหลุดมาก เวลานอนก็นอนภาวนา บทสวดอะไรไปก็ได้ให้ตัวเองหลับ เช่น อิติปิโส สวดจบก็สวดใหม่ จนเผลอหลับ ใครจะทำอะไร ผีจะทำอะไรก็ปล่อยมันทำ หรือท่อง พุท-โธไปเรื่อยๆก็ได้ ปล่อยมัน ถ้ามีสมาธิ และสติตั้งมั่น ผีจะทำอะไรไม่ได้ นอกจากกวนคุณอยู่ห่างๆ เพราะเข้าใกล้ตัวคุณไม่ได้ มันจะมีรังสีและรัศมี ออกมา และอีกอย่างเวลานอนจะไม่ได้ฟุ้งซ่าน ตอนเด็กผมเป็นพอๆกับคุณ แต่ทุกวันนี้ เป็นน้อยมาก หรือเรียกว่าแทบไม่เป็นเลย