...นิมิต แห่งอริยมรรค

พูดมาก สัตว์ที่ไม่ประสา มันก็ มันส์อย่าให้เสด ไปเปล่าๆ

เอาเป็นว่า


ผมกล่าวยืน ตามพระพุทธองค์ กัลยณมิตร คือ สิ่งที่คนๆนั้นลงมือปฏิบัติชอบ
ซึ่งจะเป็น มิตร ที่ติดตามไปทุกขณะจิต ไม่มีการทิ้ง เป็นที่สุดของพรหมจรรย์[ พระพุทธองค์อยู่ในนั้น ]

ไม่ใช่ไป เอาสัตว์หน้าขนตนไหน จะดีมาจากไหน ไม่เกียวเลย

 

กลับบ้าน อย่าลืม แวะข้างทาง ซื้อเหนียวไก่ ไปฝากลูกฝากเมีย

พอจะรักษาน้ำใจ ต่อกันได้ม้างง ดีกว่าไก่อู น๊าาา

งานภายใน งานภายนอก ต้องอยู่ในทุกมิติ คู่ขนาน เป็นผลิตผล

 

คุณคร้าบ

ภรรยาผมหนะ เขา ปรวณาตนด้วยสัจจกับผมแล้วว่า

ไม่ว่าจะอย่างไร เขาจะต้องลำบากถูกทอดทิ้งลำพัง เจ็บแค้น แค่ไหน
เขาจะสนับสนุนสิ่งที่ผมทำนั้นโดยไม่สงสัยอีก

 

เขาเรียกว่า สุดโต่ง ไม๊

 

กัลญานมิตร ท่านนึง เป็นเหมือนแบบนี้เลย 2 ปีก่อน ยืนยันหนักแน่น แบบเดียวกัน เมียก็พูดแบบเนี้ย เหมือนกัน เดะ!!!

อิอิ ปัจจุบัน เขาบอกว่า เขารู้แล้วต้องอยู่ยังไง! เขารู้แล้วว่าเคยเบียดจิตภรรยาอย่างไร และรู้แล้วว่าเขาเบียดจิตผู้คนรอบข้างอย่างไร

เขาเคยคิด ว่าที่เขาทำไปมันคือ กุศลกรรม สำหรับเขาผู้เดียว มาคนเดียวไปคนเดียว

 

การปวารณาตน ยังเป็นสิ่งที่เที่ยงไหม

เอ้..ภรรยาคุณ ไม่เข้ามาดูงานในเวบนี้ บ้างหรือ

 

ผลงาน ของเขา ในเวบนี้ เหรอ !!!

โหหห ระดับ โนเบิ้ลไพร้ เชียวนะ

ตอนเฉพาะ สาดน้ำ เล่นสงกรานต์เนี่ย ไม่เลือกหน้าเลย

 

น่าคิดๆ

 

งง ตรงคำว่า ไม่สงสัยอีก หรือฮับ

ก็ต้องกำหนดรู้ความไม่เที่ยงได้แล้วจิฮับ ถึง กล่าวสัจจ ได้

 

เข้าก็เป็นลมนะซิครับ

 

แล้ว ภรรยา ท่านไม่เข้ามาเวบนี้บ้างหรอ

 

ไม่หรอก เพราะคนที่ปล่อยวางจริงๆ คือ เมียเขา

ตัวเขาเอง ยัง เลย !!!

เคยคิดแบบนี้ สัก วิ ไม๊เนี้ย

 

เดี๋ยวๆ

ภรรยาเป็นลม แบบ บิ๊กตู่นี่

ใช่ แบบ ลมว่างเปล่าระหว่างกำมือ หรือเปล่า ฮับ

 

5555

 

ใจเย็นๆ ท่านผู้มีความเจริญ ในเบื้องหน้า

 

ไม่เข้าครับ ยืนดูเอา ก็พอแล้ว

 

5555

 

ควรจะหาเก้าอี้ มาให้แกนะ ไม่กลัวภรรยาเหมื่อย หรอ

เอ้อ...หลานชายกี่ขวบแล้ว

 

แบบท่านยังมีอีกเยอะ นะ ไม่ใช่มีคนเดียว

ไม่ต้องกลัวเหงา ข้างนอกโน้นนนนนน

 

55555+++ นี่คุณคิดเหรอครับว่าผมเป็นศิษย์ชอบล้างครูเนี่ย ใครบอกครับ อิอิ...ผมเลิกอยากเป็นครูแล้วครับ ตัวเก่ง ไอ้ตัวที่อย่างเก่ง อยากเป็นพระพุทธเจ้า อยากเก่ง เหนือกว่าคนอื่น...มันก็เบาบางลงไปเยอะแล้ว...ตัวไหนมันเกิดก่อน ผมก็ตัดตัวนั้นแหละ...พอดีว่าไอ้ตัวอยากเก่งมันมาก่อน มากันเยอะสะด้วย...เลยจัดก่อนน่ะครับ อิอิ ตัวนี้มันมีมานานแล้วตั้งแต่สมัยเป็นพญานาค ฤทธิ์มันเยอะน่ะ...ใครไม่ยอมพ่นพิษอย่างเดียว อิอิ(นิทานขำๆ)...แต่ที่สำคัญ...ผมแค่อยากหาท่านที่มีประสบการณ์ทางจิตมาเทียบเคียงผลการปฏิบัติครับ ผมปฏิบัติด้วยตัวเอง เกิดช้าไม่ทันครูอาจารย์...ก็กลัวหลงทาง...แค่นั้นเองจ้าาาาา

คุณอาจจะรู้ตัวหรือไม่ แต่ยังไงก็ขอบคุณนะครับที่คุณสอนผมให้รู้จักควบคุมจิตและใจ ไม่ให้ส่งออกนอกไปเชื่อมต่อกับคนอื่น...วันนั้นวันแรกที่คุณกระแซะผม...ผมกลับมาทำสมาธิ...พอจิตเป็นสมาธิ...ผมรู้สึกได้ว่าเห็นสายใยของดวงจิตวิ่งออกไปหาคุณเพื่อสร้างกรรมใหม่ร่วมกัน มันวิ่งออกผ่านทางกลางหน้าผาก กำลังออกไป...สติเลยกำหนดไว้ และได้โอกาสสอนจิต ณ ตอนนั้น...ทุกวันนี้ก็เรื่อยๆล่ะครับ...ผมมานั่งนึกๆ ดูแล้วก็คล้ายๆ กับเรื่องประวัติท่านพระอาจารย์มั่นที่เล่าประวัติอุบาสิกาไว้ประมาณนี้ หรือว่าผมมโนไปเองก็ไม่รู้สินะ
ถ้าคุณจะมีไรแนะนำผมก็ยินดีนะครับ

"ขณะอุบาสิกานุ่งขาวห่มขาวผู้นี้แกนั่งสมาธิภาวนาตลอดกลางคืนยามดึกสงัด พอจิตรวมสงบลงสนิทไม่แสดงกิริยาใด ๆ ปรากฎเฉพาะความสงบนิ่งในเวลานั้น

พลันก็เห็นกระแสจิตของตัวเองอันละเอียดยิ่งออกจากดวงจิตเป็นสายใยยาวเหยียดออกนอกกายนอกใจไปสู่ภายนอก แกเกิดความสงสัยเป็นล้นพ้น จึงกำหนดจิตดูว่า กระแสจิตนี้มันไหลออกไปทำไม และจะไปเกี่ยวข้องกับอะไร

พอแกตามกระแสจิตอันละเอียดเป็นสายใยนั้นไปก็พบว่า กระแสจิตของแกไปเข้าที่ร่างของหลานสาวคนหนึ่งเพื่อจับจองที่เกิดในท้องหลานสาว ซึ่งอยู่หมู่บ้านเดียวกัน

แกรู้สึกตกใจมาก เพราะตัวเองยังไม่ตาย ทำไมจิตถึงส่งกระแสออกไปจับจองที่เกิดไว้แล้วเช่นนั้น จึงรีบย้อนจิตกลับมาที่เดิมและถอนจิตออกจากสมาธิทันที แกใจไม่ดีเลยนับแต่ขณะนั้นเป็นต้นมา"

ขอให้คุณเจริญในธรรม พ้นสุขและทุกข์ในเร็ววันตามปราถนาครับท่านบุญยง สาธุ

ขอบคุณที่มา Bloggang: Bloggang.com : ��͵�С�� : ��ǧ������� ���Էѵ�� - �ҷԾ��