ผีจริง-ผีหลอก

คอลัมน์ ขนหัวลุก

ใบหนาด

"เทพกร" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกเมื่อคนไม่เชื่อว่า ผีมีจริง

ผมมีเพื่อนฝูงหลายคนที่ไม่เชื่อเรื่องชาตินี้ - ชาติหน้า บอกว่ามนุษย์เราก็เหมือนสัตว์โลกทั่วๆ ไป ที่เกิดจากการสมสู่ของพ่อแม่ แม้ว่าจะมีลักษณะพิเศษกว่าสัตว์ชนิดอื่นๆ ก็ตาม

ไม่ว่าจะมีมันสมองมากกว่า กระบวนการทางความคิดซับซ้อนกว่า เติบโตทางส่วนสูง หัวเราะได้ กินอาหารได้โดยไม่ต้องหิว และสืบพันธุ์ได้โดยไม่เลือกฤดูกาล แต่การเกิด แก่ เจ็บ ตาย ก็เหมือนกับสัตว์โลกทั่วๆ ไป

เมื่อตายแล้วก็สาบสูญไปโดยสิ้นเชิง!

ไม่ว่าศพนั้นจะถูกเผา ถูกฝัง กลายเป็นเถ้าธุลีหรือเน่าเปื่อยไปในที่สุด เพื่อหลีกทางให้คนรุ่นใหม่ได้มีพื้นที่อยู่อาศัย ใช้ทรัพยากรธรรมชาติ ฯลฯ หาไม่จะเดือดร้อนไปทั้งโลกจนถึงเกิดกลียุคได้ง่ายๆ

สรุปว่า ตายแล้วตายเลย เมื่อร่างกายหยุดเคลื่อนไหว พลังจิตหรือวิญญาณอะไรก็ตามย่อมขาดอุปกรณ์ที่จะกระทำอะไรๆ ได้เหมือนยังไม่ตายอย่างแน่นอน

คือตายหมดทั้งกายและใจ ที่เชื่อว่าตายแต่ร่างกาย ส่วนวิญญาณยังอยู่นั้นเป็นเรื่องเหลวไหลทั้งสิ้น

โลกนี้ไม่มีภูตผี จะมีก็แต่ในจินตนาการเท่านั้นเอง!

ส่วนคนที่เชื่อถือตรงกันข้ามก็จะแสดงความคิดเห็นขัดแย้ง อ้างถึงความเชื่อถือที่สืบทอดมาตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์ ทำให้เกิดการโต้เถียงกันพอหอมปากหอมคอ จนถึงกับดุเดือดหน้าดำหน้าแดง ยกเหตุผลต่างๆ นานามาสนับสนุนความเชื่อถือของตนราวกับเป็นเรื่องสลักสำคัญชนิดคอขาดบาดตาย

หลายๆ รายถึงกับโกรธเคืองกันจริงๆ จังๆ ก็มี บางรายขาดสติจนเกิดการวิวาทบาดถลุงกันจนถึงเลือดตกยางออกก็มี

ผมเองยอมรับว่าอยู่กลางๆ ประเภทเชื่อครึ่ง-ไม่เชื่อครึ่ง ถ้าใครมาถามว่า กลัวผีไหม? ก็จะตอบว่ากลัว ทั้งๆ ที่ยังไม่เคยโดนผีหลอกแม้แต่ครั้งเดียว นอกจากจะได้ฟังคนอื่นๆ เล่า ประเภท "เขาเล่าว่า" ทั้งนั้นแหละครับ

จนกระทั่งโดนเข้ากับตัวเองอย่างจังๆ

เพื่อนฝูง 2-3 คนที่ไม่เชื่อเรื่องผี โดยมีเหตุผลว่าตายแล้วตายเลยบ้าง ตัวเองยังโดนเผาโดนฝังไปแล้วจะทำอะไรใครได้บ้าง...น่าแปลกตรงที่คนกลุ่มนี้ไม่เคยมีใครโดนผีหลอกสักครั้งเดียว

"ไตร" คือเพื่อนในกลุ่มนี้ เป็นนายทหารยศพันโท นิสัยเอะอะโผงผาง ถือว่าเป็นคนไม่เชื่อเรื่องผีระดับสุดยอด เคยประกาศตอนเมาๆ ว่า ถ้ามีผีมาหลอกอั๊วจะไล่เตะมันให้กระเจิงเลย แต่ถ้าเป็นผีผู้หญิงอั๊วจะปล้ำเอามาทำเมีย!

เพื่อนๆ ที่ไม่เชื่อเรื่องผีหัวเราะชอบอกชอบใจ ส่วนพวกที่เชื่อก็มองสบตากันอย่างไม่สบายใจ

"อย่าพูดเรื่องนี้เลยน่า" บันเทิงท้วง-เขาอยู่ในกลุ่มที่เชื่อว่าผีมีจริง "ไม่เคยได้ยินที่เขาว่า "ไม่เชื่ออย่าลบหลู่" หรือไง?"

"ได้ยิน" ไตรตอบเสียงหนักๆ "แต่อั๊วยังไม่เชื่อด้วย ทั้งลบหลู่ด้วย-แต่จะพูดไปอีกทีก็อั๊วไม่เชื่อว่าผีมีจริง แล้วจะลบหลู่ได้ยังไง? หรือถ้าผีมีจริงๆ ก็ขอให้มาหลอกอั๊วซึ่งๆ หน้าซักทีเถอะน่า ถ้ามันทำให้อั๊วกลัวได้อั๊วถึงจะยอมซูฮก นับถือไปจนตายเลยว่ะ"

จนแล้วจนรอด ไตรก็ไม่เคยถูกผีหลอกซักที ทั้งๆ ที่มีเพื่อนแช่งให้โดนหลายคนก็เถอะครับ

จู่ๆ พ.ท.ไตรก็เกิดอุบัติเหตุขับรถชนเสาไฟฟ้าตายคาที่!

ถึงจะเป็นคนเอะอะโผงผาง พูดจาตรงไปตรงมา แต่ใจคอโอบอ้อมอารีไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อนทั้งคำพูดและการกระทำ งานศพจึงมีญาติสนิทมิตรสหายมาร่วมงานอย่างคับคั่ง ทั้งเจ้านายและลูกน้องสวมเครื่องแบบสะพรั่งไปทั้งวัด

ผมไปทั้งรดน้ำศพและสวดอภิธรรม มองดูภาพถ่ายยิ้มระรื่นของเพื่อนผู้มีอายุเพียง 45 ปีแล้วใจหายอย่างบอกไม่ถูก...ดูเหมือนไตรจะยิ้มให้ผมพร้อมกับหลิ่วตาให้นิดๆ อย่างล้อเลียน

..คนไม่เชื่อเรื่องผีกลายเป็นผีไปแล้วก่อนถึงวัยอันสมควร

เสียงสะอึกสะอื้นของพ่อแม่และลูกเมียของไตร ท่ามกลางกลิ่นธูปควันเทียนและบรรยากาศอันเศร้าสลด ทำให้ผมรู้สึกเยือกเย็นวังเวงใจอย่างบอกไม่ถูก

คืนแรกนั่นเอง ไตรก็มาเยี่ยมเยียน...

คืนนั้น ผมกับเพื่อนๆ ออกจากวัดไปหาอะไรดื่มกินกัน ทุกคนยังงุนงงหรือช็อกกับการตายอย่างกะทันหันของเพื่อนสนิท จนไม่ได้พูดถึงเรื่องผีๆ สางๆ กันเลย

กลับบ้าน อาบน้ำเข้านอนตอนประมาณสองยาม ไม่ช้าก็เคลิ้มหลับไป

ผมฝันเห็นไตรกำลังนั่งล้อมวงอยู่ในกลุ่มเพื่อนฝูง พูดคุยกันสนุกถึงเรื่องนั้นเรื่องนี้ ก่อนจะมาลงเอยถึงเรื่องผี ไตรยืนยันเสียงแข็งตามเคยว่าเขาไม่เชื่อเรื่องผี คนตายแล้วก็เน่าเปื่อยไป ถูกเผาผูกฝังทั้งนั้น จะลุกขึ้นมาหลอกหลอนใครได้ยังไง?

ในฝันนั้น ผมรู้ดีว่าไตรตายไปแล้ว แต่ก็ไม่ได้นึกหวาดกลัวหรอกครับ จนกระทั่งเขาบอกว่าจะไล่เตะผีผู้ชาย ปล้ำผีผู้หญิงทำเมีย...แล้วหัวเราะดังลั่นตามเคย

ผมสะดุ้งตื่นในความมืด เสียงหัวเราะของไตรยังดังอ้อยอิ่งอยู่ในห้อง ตอนแรกคิดว่าเป็นอุปาทาน แต่เสียงเรียกชื่อผมดังมาจากหน้าต่างข้างเตียง ผมหันขวับไปก็แทบจะช็อกคาที่เมื่อเห็นไตรปรากฏอยู่ที่นั่น ใบหน้ามีเลือดไหลโชกน่าขนหัวลุก

"โลกนี้ไม่มีผีสางหรอกว่ะ..." เสียงไตรดังแว่วมาเข้าหู "คนตายไปแล้วก็หมดฤทธิ์ ทำอะไรใครไม่ได้หรอก ระวังแต่คนเป็นๆ เถอะเพื่อนเอ๋ย...ระวังไอ้คนที่มันไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งมันจะต้องตาย...."

ผมสวดมนต์จนภาพและเสียงน่ากลัวหายไป ทั้งขนหัวลุกทั้งเลื่อมใสไตรที่ไม่ยอมเชื่อเรื่องผี ทั้งๆ ที่ตัวเองเป็นผีมาหลอกผมอยู่ตำตา!

 

เพราะสิ่งที่มองไม่เห็นไม่ได้หมายความว่าไม่มี โลกนี้ยังมีเรื่องที่เราไม่รู้อีกเยอะ