มรรคมีองค์ 8 หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี

มรรค ง่ายนิดเดียว

 

ถ้าว่างๆ เบาๆ นี่มรรคไหม

 

ถ้า กำหนดรู้ ว่างๆเบาๆ นี่ มรรค ง่ายหมด

 

เห็นธรรม ในธรรม
ธรรมอันหลัง คือ ปรมัตถ์ ใช่ไหม

 

ธรรมอันหลัง ก็คือ ทุกอย่างเรียกว่าธรรม

ธรรมอันแรก ก็คือ นิวรณ์ 5

นิวรณ์ ก็คือ ธรรม อย่างนึง รวมอยู่ ในธรรมทั้งปวง
จึงเรียกว่า เห็นธรรม ในธรรม

นิวรณ์ 5 ก็เป็น ปรมัตถธรรม เหมือนกัน

สงสัย
พยาบาท
ฟุ้งซ่าน
กามฉันทะ
ความง่วง
จะแยก ย่อย นิวรณ์ 5 ก็แตก แขนงออกไปได้ 108

กำหนดรู้ นิวรณ์ ได้เรื่อยๆ มรรคง่ายๆ ติ๊ง จบ สำหรับพวกปัญญากล้า
(ปัญญา80ส่วน สมาธิ20ส่วน)

เพียงแต่ อาศัย เรื่อยๆเนืองๆ ต่อเนื่อง

ถ้าพวกปัญญาอ่อน จะกดทับ นิวรณ์ ไว้ก่อน(ปัญญา 20ส่วน สมาธิ 80 ส่วน)
แล้ว ค่อย สลับ กำหนดรู้ นิวรณ์
เรียกว่า ให้จิต มีพลัง มีพละ ต้านทาน ทวนนิวรณ์ ย้อนเข้ามาที่จิต

 

กรุเป็นประเภท โทษะจริตน่ะมรึง
เวลาจะทำสมถะนี่เกิดยากมะก่อนนะ
พอมาทำสติปัฐฐาน จิตมันเบา แต่ก็มีโทษะแทรกยิบๆๆ
พอตอนกรุคิดว่ากรุคงเป็นโรคประสาท พลังงานเขาบอกไม่เป็นหรอก กรุต้องต่อสู้กับโทษะยิบๆ มาตลอด ยิ่งนานวันยิ่งถี่ขึ้น
แต่ไม่ออกมาภายนอกนะ

 

แต่เหตุการที่ผ่านเพิ่งมานี่ กรุกลับเฉยๆ นิ่งๆสบายๆ

 

จริตใหญ่ มีแค่ สอง

ทิฐิ จริต (เด็กวิทย์)
กับ
ตัณหาจริต( สายตีสท์)


การเห็นตัวเอง ก้ถูกแล้วนี่
ขัดเกลา สันดานตัวเอง นั่นแหล่ะ

สมถะ ของฆราวาส คือ วัตรเช้าเย็น ไม่ต้องถึงกับฌาน ที่เป็น อัปนาสมาธิ
ฆราวาส ที่ขาด กำลัง ของ วัตรเช้า วัตรเย็น ตกม้า ตายสะส่วนใหญ่




ถ้าไ่ม่เห็นตัวเอง
เห็นแต่ เทวดา นางฟ้า และ นางสาว นี่ไม่เรียก สัมมาสมาธิ
แต่ถ้า เห็น เทวดา นางฟ้าและ นางสาว แล้ว วกมาเห็นตัวเอง นี่ ใช้ได้อยู่

 

นางฟ้า นางไม้ ไม่เห็นหรอก
เห็นแต่นางยักษ์
ขอวัตรเหรอ บอกตามตรงเป็นแบบแผนนี่ไหมนะ แต่จะเน้นทำเมื่อรู้สึกตัว วันหนึ่งก็หลายหน ที่ครั้งที่ระลึกได้
ทิฐิจริต อืมคงใช่ แต่พอมาถึงตรงนี้ คือร่างกายมันสั่นแรง
จิตมันเริ่มรับรู้ได้เหมือนเมื่อก่อน 3-4 ปีมานี้ ความรับรู้หายไป
พอลูกเข้าอนุบาล สภาวะแบบนี้มันเริ่มกลับมา ชั้นถึงเข้ามา ห้องนี้อีกครั้งนี้แระ

 

เป็นเช้าที่ดี พูดดี น่าฟัง

 

คน ทำงาน

วัตรเช้าเย็น มีประโยชน์ หลายอย่าง เหมือน ยาทาภายนอก
เหมือนอาบน้ำได้ ฟอกสบู่ ได้สระผม

ทำให้ไม่ตกงาน และอีกหลายๆอย่าง เอาง่ายๆว่า

ทำให้การงานเรา คลี่ คลาย แก้ไขปัญหา ได้ระดับนึง
คนตกม้า มัก จะมอง ข้าม วัตรเช้าเย็น ว่าเป็นเรื่อง ลำบาก

และเป็น กำลัง ในการเจริญ สติ ได้ดีเยี่ยม


ถ้าจะพูดแบบเดรัชฉานกถา

วัตร จะเคลียพลังงาน วิญญาณ กรรมเวร ที่เข้ามา
มีทั้งอุบัติเหตุ โรคภัยไข้เจ็บ การตกงาน ปัญหาเล้กๆน้อยๆ
จากหนักเป็นเบา จากเบาเป็น บาง

 

ข้อวัตรของชั้นคือภาวนา มีใจเป็นประธาน
อย่างอื่นเป็นรองไปน่ะ ชุดขาว ห่มขาวอะไร ไม่เน้นนะ
ส่วนการงาน คือการหายใจนี่แระ

ไม่ได้ตอบแบบเท่ๆ นะ แต่ทำแบบนี้จริงๆ
มีอย่างเวลาง่วงนอน ทำไมจิตมันเด่นแบบนั้น

 

ถ้าใจถึง100ก็โอ

ถ้าไม่ถึง 100 เอ็งไม่เข้า มาอีก รอบหรอก

ใจถึง อะไรก็ไม่เกี่ยว ไม่มีข้ออ้าง

หลวงปู่พุธ ยังมีวัตรเป็นปกติ แม้ท่านจะแจ้งในธรรม
เอ็งไปคิดดูเอา ครูเขาทำให้ดูเป็นตัวอย่าง เพราะอะไร?

 

อ้าว ดุอีก ชั้นมีใจเป็นที่พึ่ง
ไม่ได้ ใช้หลวงพ่อเป็นพึ่ง

ที่เข้ามาก็หาอะไรอ่านที่มันคลิ๊ก เข้าใจป่ะ

 

หลวงพ่อเป็นพระสงฆ์

พระสงฆ์ ก็อยู่ที่ ใจนั่นแหล่ะ

เห็นใจก็เห็นพระสงฆ์ ก็มี สังฆังสรณังคัจฉามิ

 

เข้าใจว่า เรามีพระพุทธเจ้าองค์นั้นเป็นที่พึ่ง
ที่พึ่งอื่นใดไม่มี เข้าใจว่าไงล่ะ งาบ

 

ถ้า เอ็ง เข้าใจ ว่าพระพุทธเจ้าเป็น ตัวเป็นคน คือ เข้าใจผิดไง

พระพุทธเจ้า คือคุณธรรม ที่ทำให้ คนเป็นพุทธะ
พระธรรม พระสงฆ์ รวมกันเป็นหนึ่ง คือคุณธรรม

ถ้าคุณธรรมเอ็งปรากฎ เอ็งก็เข้าถึง ความเป็น พุทธะ

จิตเอ็งก็เป็น จิตพุทธะ

 

เรามีพระพุทธเจ้าเป็นทีพึ่ง
พระพุทธเจ้า คือ พุทธ แปลว่าผู้ตื่น คือจิตเราเอง ท่านให้เราพึ่งตรงนี้

เรามีพระธรรมเป็นที่พึ่ง คือ ให้ใจเราเข้าถึงคุณธรรมนั้นๆ

เรามีพระสงฆ์ เป็นทีพึ่ง คือสรณ คือ กระทำให้เราเป็นพระสงฆ์เอง

เท่ากกับว่า เราเข้าถึงพระรัตนไตย นั้นแล้ว

มันจะเข้าได้กับ " ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา"


มีความเห็นแบบนี้มาตลอด