เรื่องเด่น วิธีฉันอาหารแบบหลวงปู่มั่น!! ฉันอย่างไรให้เกิดกุศล ขัดเกลาจิตใจได้ทุกมื้อ ... เรียนรู้จากปฏิปทาพระอาจารย์ใหญ่ผู้เคร่งครัดและสมถะ!!

วิธีฉันอาหารแบบหลวงปู่มั่น!! ฉันอย่างไรให้เกิดกุศล ขัดเกลาจิตใจได้ทุกมื้อ ... เรียนรู้จากปฏิปทาพระอาจารย์ใหญ่ผู้เคร่งครัดและสมถะ!!





วิธีฉันอาหารแบบหลวงปู่มั่น!! ฉันอย่างไรให้เกิดกุศล ขัดเกลาจิตใจได้ทุกมื้อ ... เรียนรู้จากปฏิปทาพระอาจารย์ใหญ่ผู้เคร่งครัดและสมถะ!!



หลวงปู่ดูลย์กล่าวถึงท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต
ท่านพระอาจารย์ใหญ่จะถือธุดงค์อย่างเคร่งครัดที่สุด ยืนยันได้เลยว่า “ลูกศิษย์ของท่านทั้งหมด ยังไม่มีผู้ใดถือได้เท่าเทียมกับท่านพระอาจารย์ใหญ่เลยแม้แต่องค์เดียว” โดยท่านพระอาจารย์ใหญ่ของหลวงปู่นั้น จะไม่ยอมใช้สบงจีวรสำเร็จรูป หรือ คหบดีจีวร ที่มีผู้ซื้อจากท้องตลาดมาถวายเลย นอกจากได้ผ้ามาเองแล้วนำมาตัดเย็บย้อมเองทั้งหมดจึงใช้ และไม่เคยดำริหรือริเริ่มให้ใครคนใดคนหนึ่งสร้างวัดสร้างวาเลย มีแต่สัญจรไปเรื่อยๆ เมื่อเห็นว่าป่าตรงไหนเหมาะสม ท่านก็อยู่ เริ่มด้วยการปักกลดแล้วทำที่สำหรับเดินจงกรม ส่วนญาติโยมผู้มีศรัทธาเลื่อมใสเมื่อมาพบและเห็นความเหมาะสมสำคัญ ก็จะสร้างกุฏิน้อย สร้างศาลาชั่วคราวถวายท่น ต่อจากนั้น สถานที่นั้นก็กลายเป็นวัดป่าเจริญรุ่งเรืองต่อมา






ยิ่งกว่านั้น แม้แต่การรับกฐินท่านก็ไม่เคย ถือเอาประโยชน์ที่ได้รับอานิสงส์พรรษาตามพระพุทธบัญญัติ ที่ให้สิทธิพิเศษแก่ภิกษุสงฆ์ที่อยู่จำพรรษาตลอด ๓ เดือน ได้รับการยกเว้นบางอย่างในการปฏิบัติ ท่านจะถือตามสิกขาบทโดยตลอดไม่เคยยกเว้น ถือเป็นหน้าที่ที่จะต้องปฏิบัติตามกฎของธุดงควัตรโดยสม่ำเสมอ
ด้านอาหารการกินท่านถือการบิณฑบาตโปรดสัตว์เป็นประจำไม่เคยขาด แม้จะเจ็บไข้ได้ป่วย แต่พอเดินได้ท่านก็เดิน จนกระทั่งในที่สุดเมื่อเดินไปบิณฑบาตไม่ได้ ท่านก็ลุกขึ้นยืนแล้วอุ้มบาตร ศิษยานุศิษย์ที่กลับมาจากบิณฑบาตและญาติโยมก็มาใส่บาตรให้ท่าน แล้วท่านก็ จะขบฉันเฉพาะอาหารที่อยู่ในบาตรเท่านั้น แม้เมื่อเวลาท่านชราภาพมากแล้ว เวลาท่านเจ็บไข้หรือป่วยมากจนไม่อาจเดินออกนอกวัดได้ ก็ทราบว่าท่านเป็นอยู่อย่างนี้และยังฉันอาหารมื้อเดียวตลอด หยูกยา ก็ไม่นิยมใช้ยาสำเร็จรูป หรือแม้แต่ยาตำราหลวง หากใช้สมุนไพรตัวยาต่างๆ มาทำเอง ผสมเอง เป็นประจำ แม้แต่การเข้าไปพักตามวัด นิยมพักที่วัดป่า คือวัดที่เป็นป่าหรือชายป่า เมื่อไม่มีวัดเช่นนี้อยู่ ท่านจะหลีกเร้นอยู่ตามชายป่า แม้ว่าจะมีความจำเป็นเวลาเดินทาง ก็ยากนักที่จะเข้าไปอาศัยวัดวาในบ้าน






ครั้งหนึ่งหลวงปู่ดูลย์ได้เล่าถึงคำสอนของท่านพระอาจารย์ใหญ่เกี่ยวกับการขบฉันภัตตาหารไว้ว่า
“ท่านพระอาจารย์ใหญ่สั่งสอนไว้ว่า การฉันอาหารต้องฉันอย่างประหยัด มีสติสัมปชัญญะ เพื่อขัดเกลาจิตใจมิให้เกิดความโลภ วิธีการฉันนั้น เมื่อรับข้าวสุกมากะว่าพออิ่มสำหรับตนแล้ว ให้แบ่งข้าวสุกที่ตนพออิ่มนั้น ออกเป็น ๔ ส่วน เอาออกเสียส่วนหนึ่ง แล้วจึงรับเอากับข้าวมาในปริมาณที่เท่ากับส่วนหนึ่งที่เอาออกไป กล่าวคือ ให้มีข้าว ๓ ส่วน กับข้าว ๑ ส่วน แล้วจึงลงมือฉัน ท่านพระอาจารย์ใหญ่เองก็จะฉันภัตตาหารในลักษณะเช่นนี้โดยตลอด เมื่อมี่ผู้ใดจะตระเตรียมอาหารในบาตถวายท่าน ท่านพระอาจารย์ใหญ่ก็จะแนะนำให้จัดแจงมาในลักษณะเช่นนี้ แล้วท่านจึงฉัน”
นี่คือปฏิปทาส่วนตัวของท่านพระอาจารย์ใหญ่ ท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถร ตามที่หลวงปู่เล่าให้ฟัง ซึ่งหลวงปู่จะพูดถึงแต่ในแง่ที่ท่านถือธุดงค์ ในแง่ที่ท่านเคร่งครัดอย่างไร เพื่อให้ผู้สนใจซักถามนั้นได้ถือเป็นแบบแผนเยี่ยงอย่าง
ส่วนคุณธรรมด้านอื่นๆ นั้น หลวงปู่ดูลย์เคยกล่าวในแวดวงนักปฏิบัติว่า “ท่านพระอาจารย์ใหญ่ เป็นผู้ที่มีญาณใหญ่ไม่มีใครเทียบเท่าได้” ดังนี้เท่านั้น ส่วนคุณวิเศษหรืออภิญญาใดๆ ที่มีในตัวท่านพระอาจารย์ใหญ่มั่นนั้น หลวงปู่ดูลย์ไม่เคยพูดถึงเลย
• พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต •
ที่มา : FB : เกร็ดธรรมะ ประวัติ พระกรรมฐาน @Ayuthay




เรียบเรียงโดย

กิตติ จิตรพรหม : สำนักข่าวทีนิวส์
------------
http://www.tnews.co.th/index.php/contents/333536