หลวงพ่อเคยบอกว่าจะเก็บลูกศิษย์ เเล้วเราล่ะจะมีหวังไหม

ขอระบายความรู้สึกสักหน่อยครับ ผมได้อธิฐานขอเป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อนานมาเเล้ว เเละได้เคยอ่านวิธีที่หลวงพ่อท่านจะเก็บลูกศิษย์ตามวิธีต่างๆที่ผมเคยอ่านที่เเสดงข้างล่างนี้ ซึ่งผมหวังอย่างที่สุดที่จะเป็นหนึ่งในบรรดาลูกศิษย์เหล่านั้นผมเองเกิดทันหลวงพ่อเเต่ตอนนั้นยังเป็นเด็กเรียนหนังสืออยู่ จึงไม่ได้รู้จักหลวงพ่อ อย่างมากอาจจะเพียงเคยได้ยินชื่อท่านเท่านั้น พอโตขั้นมาก็ได้อ่านเรื่องราวของหลวงพ่อในเน็ตรวมทั้งในเว็บพลังจิตก็เกิดความเคารพรักความศรัทธาเป็นอย่างมาก เเต่อนิจจาหลวงพ่อท่านได้มรณภาพไปนานเเล้ว เสียโอกาศอันลํ้าค่าในชีวิตที่ไม่ได้เจอหลวงพ่อในสมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ เเถมสมัยเด็กก็เคยอาศัยอยู่ใกล้ๆซอยสายลมซะด้วย

ผมรู้สึกว่าไอ้คนเลวๆชั่วเลวหยาบช้าที่มีกิเลศหนาอย่างเราจะเป็นส่วนหนึ่งของลูกศิษย์ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านจะตามเก็บนะหรือ? ไม่ทราบว่าจะมีใครที่เป็นอย่างผมหรือไม่ครับพี่น้อง จากที่อ่านดูถึงวิธีเก็บลูกศิษย์ของหลวงพ่อเเล้วผมก็ไม่มั่นใจว่าเป็นส่วนหนึ่งในลูกศิษย์เหล่านั้น เเต่มีความรักความศรัทธาหลวงพ่อเป็นที่สุด สมมติถ้าผมโชคดีที่เป็นส่วนหนึ่งในบรรดาลูกศิษย์ของหลวงพ่อ ท่านคงเห็นว่าผมมันเลวเกินไปที่ท่านจะมาโปรด ไม่ทราบว่ามีพี่น้องคนไหนที่มีความรู้สึกเเบบนี้บ้างหนอ?


๑. การออกหมายเกณฑ์ คือการตั้งสัตยาธิษฐานว่า ถ้าผู้ไดเป็นเชื้อสายของท่าน เมื่อได้อ่านหนังสือเล่มใดเล่มหนึ่งของท่าน หรือได้ฟังเทป หรือฟังวิทยุที่ท่านเทศน์ หรือได้อ่านได้ยินได้ฟังเรื่องราวเกี่ยวกับตัวท่าน แล้วขอให้เกิดศรัทธาปสาทะจนต้องมาหาท่าน

๒. ฝากพระ พรหม หรือเทพยดา ให้ไปเข้าฝันตามตัวให้หรือให้ไปบอกในสมาธิ

๓. ท่านไปเข้าฝันเอง ทำให้ต้องตามมาหาท่าน (มีเรื่องเล่ากันหลายเรื่องแล้ว) หรือไปสงเคราะห์ด้วยอภิญญา

๔. ตามเพื่อน ญาติ พี่ น้อง หรือคนรักมาวัดหรือซอยสายลม หรือที่อื่นๆ เพื่อมากราบท่าน แล้วก็มาติดใจหลวงพ่อ

๕. แสวงหาพระดีไปทั่วประเทศ พอมาเจอหลวงพ่อวัดท่าซุงก็เลิกแสวงหา

๖. พอเห็นท่านครั้งแรกโดยบังเอิญก็ติดใจ ทำบุญด้วยทันทีโดยไม่รู้เลยว่าท่านเป็นใคร
คราวหนึ่ง ท่านขึ้นไปดอยตุงแล้วลงมาฉันก๋วยเตี๋ยวเพลอยู่ที่ร้านข้างถนนที่อำเภอแม่สาย มีผู้หญิงราวอายุ ๓๐ เศษ คนหนึ่งเดินผ่านมาพบเข้า ก็ไปซื้อลูกประคำมาถวายท่าน ท่านก็เอาประคำคล้องคอท่านทันที (ตามปกติท่านจะไม่คล้องลูกประคำ นอกจากเพื่อเจริญศรัทธาหมู่คณะเฉพาะงาน) พวกเราก็ล้อท่าน ท่านหัวเราะแล้วบอกว่า "ท่านแม่มาบอกว่า น้องรักเขาถวาย คล้องให้กำลังใจเขาหน่อย"

๗. ท่านตามไปเก็บเอง

เมื่อเป็นลูกศิษย์ท่านแล้ว ทุกคนจะทราบซึ้งในมหากรุธาอันมหาศาลของท่านเอง โดยมิต้องบรรยายในที่นี้ เพราะท่านทำทุกอย่างเพื่อสงเคราะห์ลูกหลานของท่านในทุกโอกาส"

 

มีเพื่อนละงานนี้ คิดอยู่เหมือนกันเลยครับ

 

ขอแบ่งปันประสบการณ์ในฐานะศิษย์ที่เกิดไม่ทันครับ

ตัวผมเองเกิดหลังจากหลวงพ่อท่านละสังขารไปได้ประมาณ ๒ ปี ส่วนแม่ผมเกิดทัน แต่แทบไม่รู้จักหลวงพ่อเลย เคยได้ยินชื่อว่า เป็นเกจิดัง แต่ไม่ได้สนใจอะไรมาก ไม่รู้จักรูปลักษณ์ของหลวงพ่อเลย จนกระทั่งคืนหนึ่ง (ยังไม่ได้ตั้งท้องผมด้วยซ้ำ) ช่วงนั้นมีปัญหาเศรษฐกิจการงานรุมเร้าหลายเรื่อง แล้วแม่ก็ฝันเห็นพระนั่งขัดสมาธิลอยอยู่บนฟ้า ๒ องค์ ลักษณะแต่งกายอย่างพระสงฆ์ แต่ดูผิวพรรณผ่องใส ลอยอยู่ในอากาศที่มีลักษณะเหลืองนวล พระองค์หนึ่งบอกกับอีกองค์ว่า ลงไปช่วยเขาหน่อยสิ

จากนั้น เหมือนกับภาพตัดมาที่หัวเตียง แล้วเห็นพระรูปหนึ่งยืนอยู่ที่หัวเตียง แม่สะดุ้งขึ้นแล้วรีบลงไปนั่งข้างเตียง พระท่านนั้นมีผิวคล้ำ มีเกศาสั้น ๆ มีผมหงอกแซม ๆ แล้วท่านก็เอาปากกาเขียนอะไรสักอย่างที่กลางศีรษะของแม่ เขียนเสร็จก็บอกว่า ผ่อนหนักให้เป็นเบานะ แล้วเคาะปากกาลงกลางศีรษะ จนแม่สะดุ้งตื่น

จากนั้น สักระยะ แม่กับกลุ่มเพื่อนแม่ ก็ได้ไปทำบุญ ผมจำรายละเอียดไม่ได้ แต่คือได้เห็นภาพหลวงพ่อ แล้วแม่ก็ตกใจ นั่นคือพระองค์เดียวกับที่เห็นในฝัน มาเคาะหัว ภายหลังแม่ได้ไปหาลูกศิษย์ท่าน หรือไม่ก็ไปบ้านสายลม ก็ได้คุยสอบถามกับครู เขาก็ว่า หลวงพ่อท่านมาจริง มาเขียนยันต์เกราะเพชรให้จริง ๆ แม่ผมจึงศรัทธาหลวงพ่อตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

แต่ด้วยบ้านผมไม่ใช่สไตล์ธรรมะธรรโมมากนัก ผมก็โตมาแบบปกติ สวดมนต์ไหว้พระบ้าง แม่ก็ให้ท่องบทนั้นบทนี้เล็กน้อย จนกระทั่งช่วง ม.๔ ย่าผมเสีย แล้วผมบวชหน้าไฟเพียงวันเดียว ใจผมนึกขึ้นมาเองว่า เราบวชแค่นี้ มันจะไปได้อะไร หลังจากนั้น ผมก็เที่ยวอ่านหนังสือธรรมะเองหลาย ๆ องค์ จนกระทั่งได้อ่าน หลวงพ่อธุดงค์ ที่แม่ผมซื้อเก็บไว้ ผมก็ประทับใจ และก็ได้คุยเรื่องธรรมะกับแม่มากขึ้น อีกอย่างผมก็เป็นพวกสงสัยมาก ค้นคว้ามาก เลยศึกษาพระไตรปิฎก ประกอบกับศึกษาการปฏิบัติสายหลวงพ่อ จนศรัทธามาจนถึงทุกวันนี้ครับ แต่ผมก็ไม่เคยสัมผัสประสบการณ์ใด ๆ เหนือธรรมชาตินะครับ

แต่เมื่ออ่านดูแล้ว ก็เข้าเค้าการเก็บศิษย์ของหลวงพ่อท่านอยู่ คือ แม่ผม ก็พบท่านในฝัน ส่วนผม ก็ไปแนวทางนี้จากการที่ได้สนทนากับแม่นั่นเอง