เด็กโตขึ้น ก็คือกำลังดำเนินไปสู่ความเสื่อม

มีเด็กน้อยมาทำสังฆทาน "ในสายตาคนทั่ว ๆ ไป เห็นว่าเด็กโตขึ้น ในสายตาผู้ปฏิบัติธรรมคือเห็นว่ากำลังก้าวไปสู่ความเสื่อม คราวนี้ประมาณช่วงครึ่งอายุ คือถ้าคนอายุสัก ๗๐ ปี ก็ประมาณ ๓๕ ก็จะเริ่มค่อย ๆ ตกลง ก็คือไม่ว่าจะสภาพร่างกาย สมอง หรือการทำงานทำการทุกอย่าง บางทีเราก็ไม่รู้ตัว ทำตามความเคยชิน แต่ถ้าสังเกตตัวเองแล้ว จะตกลงอย่างได้ชัดเลย

สมัยอาตมาบวชใหม่ ๆ อายุก่อน ๓๐ ปี เฝ้าหน้าห้องหลวงพ่อวัดท่าซุง หน้าหนาวใส่อังสะธรรมดาตัวเดียว หลวงพ่อท่านมา ท่านก็มีทั้งอังสะไหมพรม มีทั้งหมวกไหมพรม มีทั้งถุงเท้า ท่านมาก็ถามว่า "แกไม่มีเครื่องกันหนาวหรือ ?" ตอบท่านไปว่า "มีครับ แต่ว่ายังไม่หนาว"

"คราวนี้ก็ไม่ได้สังเกตตัวเอง พออายุเลย ๓๐ ปีไปแล้ว ไม่ต้องให้ท่านเตือน ก็วิ่งไปหาอังสะกันหนาวมาใส่เอง แสดงว่ากำลังตก เริ่มรู้สึกหนาวแล้ว

คราวนี้หลัง ๓๐ ปีว่าแย่ พอ ๔๐ ปีไปแล้ว ทำอะไรเริ่มรู้สึกเหนื่อย พอหลัง ๕๐ ปี ปกติเดินขึ้นบันไดมากเท่าไรก็ไม่รู้สึกเมื่อย แต่มารู้สึกเมื่อยแล้ว แปลว่าไม่ไหวแล้ว

คราวนี้ก่อนหน้านั้น พอบอกไม่ไหว ๆ บางทีตื๊อต่อได้เป็นวัน ๆ เดี๋ยวนี้ถ้าไม่ไหวต้องนอนพักเลย หมดสภาพ บางวันทำวัตรเย็นอยู่ เผลอหน่อยเดียว ไมค์ฯ หลุดมือเลย กำลังหมด เพราะฉะนั้น..อย่าได้อายุ ๖๑ ปีอย่างอาตมา ทุกอย่างตกหมด แข็งแรงแค่ไหนก็ตก คนอื่นไม่รู้ เราก็รู้ คนอื่นก็ แหม...หลวงพ่อแข็งแรง"

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนมกราคม ๒๕๖๓
ที่มา : www.watthakhanun.com

#พระครูวิลาศกาญจนธรรม #หลวงพ่อเล็ก
#ชุมชนคุณธรรม #วัดท่าขนุน
#ชุมชนคุณธรรมวัดท่าขนุน
#ชุมชนคุณธรรมน้อมนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงขับเคลื่อนด้วยพลังบวร
#พระพุทธศาสนา #watthakhanun