เหตุผลของการเริ่มต้นสวดมนต์ของแต่ละคน เป็นมาอย่างไรกันครับ

ผมชื่อ "นะ"ครับ เกิดปีเถาะ

เริ่มต้นสวดมนต์เป็นครั้งแรก ตอนที่เพื่อนป่วยเป็นมะเร็งลำไส้ ตอนนั้นได้อ่านเจอในหนังสือของอาจารย์เอ๋ "สแกนกรรม" เกี่ยวกับการสวดมนต์ช่วยเหลือคนได้ ผมเลยมีความสนใจบวกกับอยากพิสูจน์เกี่ยวกับพุทธศาสนา ซึ่งก่อนหน้านี้ในความคิดของผมเชื่อเรื่องเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาแบบ 50:50 เพราะว่าตัวผมเองไม่สามารถพิสูจน์ได้ด้วยตนเอง และในหนังสือของอาจารย์เอ๋ก็จะมีหลวงพ่อจรัญเป็นพระต้นแบบที่ผมนับถือตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ไปอ่านเจอบทยอดคาถาพระกัณฑ์ไตรปิฎก ซึ่งบอกว่ามีอนุภาพมากมาย กระผมเลยมีความสนใจเลยตั้งจิตไปว่า "ถ้าอยากให้ผมเชื่อเรื่องพุทธศาสนาแบบ 100 เปอร์เซ้นต์ ก็ขอให้ผมสวดคาถาบทนี้ได้ภายใน 3 วันแบบไม่ต้องดูตำรา สาธุ สาธุ สาธุ"
หลังจาก 3 วัน ผมก็ท่องได้จริง ก็เลยเริ่มต้นสวดจนครบ 7 วัน สิ่งแปลกๆเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาก็เริ่มตามมาเรื่อยๆ สำหรับบทสวดมนต์ปรกติ ได้มาศึกษาหลังจากที่ได้บทสวดยอดคาถาพระกัณฑ์ไตรปิฎก

ขออนุโมทนา กับทุกๆท่าน สาธุ สาธุ สาธุ

 

สิ่งพิเศษที่อยู่ในพุทธศาสนานั้นยังมีอีกมากครับ...ถ้าคุณปฏิบัติไปเรื่อยๆ คุณก็จะยิ่งเจอไปเรื่อยๆครับ...

ความสงสัยนั้นมีได้เป็นเรื่องปกติ พุทธศาสนามุ่งเน้นสอนคนให้ปฏิบัติเข้าถึงนะครับ... เมื่อคุณค่อยๆเข้าถึง ความสงสัยของคุณก็จะค่อยๆหมดไป จนหมดสงสัย...ยินดีด้วยนะครับที่คุณได้สัมผัสประโยชน์บ้างเล็กน้อยเกี่ยวกับการภาวนา ปฏิบัติต่อไปนะครับ...

สวดมนต์ให้ดีนะครับ ต้องรู้ความหมายครับ...จะดีมากๆ....

ส่วนตัวของผมนั้น...ผมชอบสวดมนต์นะครับ....เมื่อใดก็ตามที่ผมสวดมนต์จะทำให้ผมสงบ และคิดถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ซึ่งเป็นรัตนเอกของโลก ไม่มีรัตนใดในโลกที่จะเทียมเท่า....ผมมีความสุขมากที่ได้สวดครับ....

 

เริ่มจากแม่พาไปนั่งสมาธิค่ะ แล้วก็เลยเริ่มสวดมาเรื่อยๆ ตั้งแต่ช่วงม.ปลายค่ะ ประมาณ5ปีได้แล้วค่ะ เวลาสวดจิตใจก็จะสงบดีค่ะ เป็นสร้างบุญที่ใกล้ตัวค่ะ

 

ขออนุโมทนาบุญกับคุณ Phanudet และคุณWhitefaith ด้วยครับ

ตอนนี้ก็เข้าได้เกือบจะ 2 ปีแล้ว ก็เหมือนกับคุณ Phanudet บอกถ้าได้รู้ความหมายด้วยจะดีมาก แต่ละคนชอบบทสวดที่แตกต่างกันไป ยิ่งสวดมันก็ยิ่งติด สิ่งที่ตามมาก็คืออานิสงฆ์ของการสวดมนต์ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ตอนนี้สวดมนต์ เหมือนเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจค่ะ ในแต่ละวันเราเจออะไรที่วุ่นวายทำให้คิดมากปวดหัวในแต่ละวัน ถ้าเราแบ่งเวลาหันหน้าเข้าหาพระรัตนตรัยสักนิดจะเป็นเรื่องที่ดีค่ะ การสวดมนต์เป็นเรื่องที่ไม่ไกลตัวทำได้ตลอดเวลา ขอให้ จขกท. ทำต่อไปเรื่อยๆนะค่ะ เป็นสิ่งที่ทำดีแล้วค่ะ

 

เราเริ่มสวดมนต์แต่เด็กบทง่ายๆที่โรงเรียนน่ะ พออายุ 11 ก็ไม่ได้สวดอีก มาสวดอีกทีก็ 23 ได้มั้ง เพราะทุกข์เต็มหัวใจ หลายเรื่อง จนตอนนี้ 47 แล้วก็สวดอยู่ ได้บ้างไม่ได้บ้างตามเรื่อง แต่ไม่เคยทิ้งธรรมะจากใจ ทุกข์ที่มีก็ค่อยๆหายไป ปัญญามาปัญหาหายหมดทุกเรื่อง สิ่งดีๆก็ค่อยๆมาเหมือนกััน ใครที่ยังไม่เคยสวดมนต์ระลึกถึงพระรัตนตรัย เริ่มสวดซะเลยแล้วจะรู้ว่าอานิสงค์ของการสวดมนต์มากมายแค่ไหน

 

คำหลวงพ่อ(ผมไม่มั่นใจว่าหลวงพ่อจรัญหรือเปล่าครับเลยไม่กล้าเอ๊ยนามท่าน) สวดมนต์เป็นยาทา วิปัสสนาเป็นยากิน
ตัวผมเองสวดมนต์แบบใช้วิธีฟังเสียงบทสวดควบคู่ครับ ส่วนนั่งสมาธิยังไม่ได้ทำเลยว่าจะเริ่มก็ยังไม่ได้เริ่ม คงต้องเริ่มจริงๆซักทีครับ
สวดมนต์สำหรับผมยังไม่มีปาฏิหารย์อะไรเป็นพิเศษ เพียงแต่ผมชอบฟังเสียงสวดมนต์มากกว่าฟังเพลงครับ

 

อนุโมทนา สาธุ กับคุณhon9999 ด้วยครับ

ใช่ครับ เป็นของหลวงพ่อจรัญ ผมก็เป็นศิษย์ของท่านเหมือนกัน ฝากตัวตอนอ่านหนังสือธรรมมะเกี่ยวกับที่ท่านสอน สำหรับการนั่งสมาธิผมแนะนำให้ไปหาครูอาจารย์เป็นผู้สอนหรือแนะนำก่อน หลังจากนั้นค่อยมาปฏิบัติเองที่บ้าน เพราะว่าการที่เรามีครูแนะนำจะทำให้เราสามารถเข้าใจในการทำสมาธิมากขึ้น ดีกว่ามาเจอปัญหาเอง แล้วทำให้เกิดความสงสัย จะทำให้เราเดินไปข้างหน้าด้วยความลำบาก
ประโยชน์ของการทำสมาธิ คือทำให้เป็นคนใจเย็น ใช้ปัญญาในการวิเคราะห์ปัญหา แล้วทุกๆอย่างก็จะตามมา

 

มีเรื่องวุ่นวายของชีวิตเข้ามา จากคนที่ไม่ได้ยึดถือพระพุทธศาสนาอย่างจริงจัง ก็ได้เริ่มจากสวดมนต์ หวังผลทางโลกก่อน จากนั้นก็ค่อยๆ มีเหตุชักนำ ให้เข้ามาหาทางธรรมมากขึ้น ได้บวช ได้เริ่มฝึกปฏิบัติ สมถะ และ วิปัสสนา และศึกษาพระธรรม กับ บทสวดมนต์ไปพร้อมๆ กัน

ตอนสวดมนต์ช่วงแรกๆ ก็สวดตามชุดของแผ่นพับสวดมนต์ ขอขมาพระรัตนตรัย ถวายพรพระฯ พาหุงมหากา ชินบัญชร โดยสวดให้ตัวเอง ไม่ได้สวดให้ผู้อื่น
พอได้บวชได้ศึกษาธรรม สึกออกมาแล้ว ตอนนี้เปลี่ยนบทสวด
ทุกวัน สวดทำวัตร เช้า-เย็น ตามด้วย พระอภิธรรม 7 แล้วก็ ภวายพรพระ พาหุงมหากา ชินบัญชร เป็นกิจวัตรประจำวัน หากมีเวลา ก็จะสวด ชุมนุมเทวดา ปะฏิจจะสะมุปปาทะปาฐะ แล้วก็บทสั้นๆ อื่นๆ จากเจ็ดตำนาน ทุกวันพระ จะสวด ธรรมจักร ในตอนเย็น
ตอนนี้เปลี่ยนแนวคิด จากการสวดหวังผลให้ตัวเองในทางโลก เป็นการสวดและแปลความหมายคร่าวๆ ในใจ เพื่อเตือนสติตัวเอง และสวดให้แก่ผู้ที่เรามองไม่เห็นทั้งหลาย ให้ได้ฟังธรรม ให้ได้เห็นในธรรม เพื่อให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้น ได้เข้าใกล้ทางสู่นิพพานมากขึ้น เป็นความเชื่อส่วนตัวนะครับ เพราะผมเองก็มองไม่เห็น สัมผัสไม่ได้ ไม่ทราบว่ามีผู้มาฟังและโมทนาจริงหรือเปล่า

สาเหตุที่ผมสวดพระอภิธรรม 7 ทุกเช้าเย็น เพราะผมถือว่า บทนี้เป็นบทมหามงคล
หลายๆ คน อาจจะถือว่าเป็นบทที่สวดในงานศพ แต่สวดเพราะเป็นบทที่พระพุทธเจ้าสวดให้ พระพุทธมารดา เป็นธรรมแทนค่าน้ำนม ครับ

 

อนุโมทนา สาธุ คุณปุณบพิธ ด้วยครับ

คนที่ยิ่งสวดมนต์บ่อย สวดมาก มันก็จะไม่อยากเลิกสวด เหมือนเป็นยาเสพติดเหมือนกัน วันไหนไม่ได้สวดรู้สึกหงุดหงิด แต่ว่าเป็นสิ่งเสพติดที่นำทางไปในทางที่ถูกที่ควร

ถึงแม้ว่าคนที่ไม่มีญาณวิเศษเหมือนกับผู้ที่ได้ถูกอนุญาติให้ใช้มา เราไม่ต้องกลัวหรอกว่า เราไม่สามารถทำแบบเค้าได้ ผมว่าเราโชคดีเสียอีกที่ไมได้เห็น แต่เราสามารถสัมผัสทางจิตและช่วยเหลือคนอื่นได้เหมือนกับผู้ที่มีญาณวิเศษนั้นเหมือนกัน ถ้าจะถามว่ารู้ได้อย่างไร ในเมื่อผมเองก็ไม่มีญาณนั้น ผมก็ต้องพิสูจน์ด้วยตนเองเหมือนกัน แต่ไมได้ใช้ตัวเองเป็นเครื่องพิสูจน์ แต่อาศัยญาณของเพื่อนที่เค้าได้รับอนุญาตมา เราสงสัยอันไหนก็ให้พิสูจน์กับเพื่อนได้เลย ก็เป็นไปตามที่เราคิด ขอให้มีปัญญาในการวิเคราะห์คำสั่งสอนของพระพุทธองค์ รับรองทุกคนย่อมได้รับผลประโยชน์และบุญกุศลได้เช่นกัน บุญบารมีไม่ได้สร้างกันได้แค่เดี๋ยวเดียว แต่ต้องอาศัยระยะเวลา ขอให้มีจิตยึดมั่นในพระพุทธศาสนา สักวันเราก็จะได้ในสิ่งที่เราต้องการ

 

ปรารถนาลึกๆ คือ "อยากหลุดพ้น" แต่ก็รู้ว่าหนทางยังอีกยาวไกลมาก
ตอนนั้นยังทำวิปัสสนาไม่เป็น หันมองรอบตัวเราที่ง่ายสุดในการบำเพ็ญ
คือ "สวดมนต์" นี่แหละ ถือเป็นการ "เก็บหน่วยกิต" ไว้ก่อน คิดว่าทุกๆ
อย่างที่สั่งสมมาจะถูกเก็บไว้ใน "สัญญา" เป็นสมบัติข้ามภพชาติ เผื่อ
เกิดชาติใหม่มาจะได้ต่อยอด ไม่หลงมัวเมา เพราะตอกย้ำทำอยู่ประจำ

 

อนุโมทนา สาธุ ด้วยจิตศรัทธา

 

เริ่มสวดธันวา54ครับ แต่ก่อนไม่เคยคิดว่าจะหันมาทางนี้เลย แต่ก่อนผมสวด

บทอะไรแทบไม่เป็นเลย นะโมสามจบยังจำสับสนเลย

สุดท้ายบอกพระท่านขอให้ลูกสวดได้ จำบทสวดได้ ตอนนี้จำขี้นใจได้หลายบทแล้ว

จากสวดก่อนนอน ก็มาสวดตอนตื่น-สวดก่อนนอน-ไปไหนมาไหนระหว่างทางก็สวด

ตอนนี้ไม่อยากหลงโลกอีกต่อไปแล้ว ^___^

 

ขออนุโมทนาบุญกับคุณbambamm ด้วยครับ สาธุ สาธุ สาธุ

ค่อยๆเป็นค่อยๆไป ตอนแรกการสวดมนต์ใหม่ๆเหมือนเด็กอนุบาล คือสวดตามที่เค้าบอก สวดบ่อยขึ้นๆเหมือนเป็นเด็กประถม คือได้ความจำจากตัวอักขระของภาษาบาลี สวดเกือบประจำเหมือนเด็กมัธยม คือได้ศึกษา รู้ในบทสวดที่สวด สวดประจำทุกวันเหมือนนักศึกษาปริญญา คือได้สิ่งที่นอกเหนือจากบทสวด