โหวต:: คุณคิดว่าสมควรไหม กับภาพที่ชื่อ ว่า "ภิกษุสันดานกา" และ

ผมก็รู้สึกเฉยกับภาพที่เห็นเพราะเราเองต่างหากที่เลือกได้

ทางศิลปแล้วผู้วาดรู้สึกประทับใจอย่างไรก็วาดอย่างนั้นให้คนเห็น
หรือคนวาดไม่เห็นธรรมเลยวาดแบบนี้ ในผลงานของศิลปินนานาชาติให้การยกย่อง ก็ไม่มีผลงานที่ล้อเลียนเสียดสีศาสนา และให้ความระวังให้การแสงผลงานเพื่อรับใช้สังคม ไม่ใช่วาดเพื่อแสดงจุดบอดเล็กๆที่จะยิ่งใหญ่
แต่วาดเพื่อแสดงความประทับใจในสิ่งสวยงามในมุมมองของผู้วาด
ในกรณีนี้ ผมคิดว่าควรตัดหรือยกออกจากกระทู้ได้แล้วจะได้เป็นจุดเล็กๆที่เริ่มจางหายไป

และเราชาวพุทธควร ประพฤติปฎิบัติส่งเสริมพระ,ที่มีจริวัฒน์งดงามหมดจด
จุดด่างที่ศิลปินคนนี้เห็นก็จะหายไปจากพุทธศาสนาของเราในที่สุด

 

ผมพยายามมองโลกในแง่ดีว่า ทุกคนที่ทำและแสดงความคิดเห็นออกมา ต่างก็รักพระศาสนา เชิดชูพระพุทธเจ้าเป็นพุทธบิดาของพวกเราเช่นกัน การสะท้อนความจริงเป็นสิ่งที่ทำได้ แต่ประเด็นคือทำมาไม่ดูกาละเทศะ ไม่คำนึงถึงผลกระทบด้วย ว่าจะเกิดผลกระทบต่อสิ่งที่เรารักมากน้อยแค่ไหน(พระศาสนา)

อุปมาเหมือนในศาสนาพุทธเป็นครอบครัวหนึ่ง พระพุทธองค์ก็เปรียบเหมือนพ่อที่มีลูกมาก คือมีทั้งพระสงฆ์และฆราวาส พ่อก็พยายามสั่งสอนให้ลูกทุกคนในครอบครัวเป็นคนดี ด้วยความรู้ที่ประเสริฐ แต่ลูกบางคนก็เหลือขอ สอนอย่างไรก็ยังทำความเลวอยู่ แต่ทุกคนก็เป็นพี่น้องกัน อย่ในครอบครัวเดียวกัน คนภายนอกเขาก็รู้ เขาก็ทราบ ว่าพวกเราอยู่ครอบครัวพุทธ ลูกๆทุกคนควรมีจิตเจตนาเดียวกันว่าจะทำทุกอย่าง เพื่อปกป้องชื่อเสียงและเกียรติภูมิของพ่อเรามิใช่หรือ

วันดีคืนดี ก็มีลูกบางคน ออกมาบอกว่า จะสะท้อนความจริงที่เป็นเรื่องในครอบครัวเรา ออกมาตีแผ่ให้ชัดๆ ออกมาเป็นภาพวาด ว่าลูกพ่อบางคนเลวกันได้ขนาดไหน โดยเจตนาที่ทำก็คือ สะท้อนความจริงให้สมาชิกครอบครัวนี้ช่วยกันกวดขันดูแลลูกนอกคอก ให้ทำตัวดีๆหน่อย ให้สมกับที่เป็นลูกพ่อดี แต่ภาพวาดนะ มันสื่อออกมาไม่ชัดหรอก ว่าไอ้คำว่าลูกเลวนะ เลวบางคน

ลูกๆกลุ่มนั้นก็พยายามผลักดัน ให้ภาพวาดที่สะท้อนความเลวของคนในครอบครัวตัวเองมันได้เผยแพร่ออกไปในวงกว้าง

ลูกๆที่เหลือ ส่วนใหญ่ก็ไม่เห็นด้วย โดยกลัวว่า ชาวบ้านชาวช่องเวลาเขาดูภาพนะ จะพาลเข้าใจไปว่า ลูกๆในครอบครัวนี้ คงจะเลวกันเสียเป็นส่วนใหญ่(เพราะภาพวาดมันไม่ได้บอกไว้นี่ ว่าเป็นภาพสะท้อนส่วนน้อย) ลูกไม้คงหล่นไม่ไกลต้นมั๊ง เค้าจะพาลเสื่อมความนิยมในตัวพ่อ ในความรู้ที่พ่อสอน

พอภาพแพร่ไป มีกระแสคัดค้าน เป็นเรื่องเป็นราวกันใหญ่โตขึ้นมา คนที่เชียร์ว่าทำได้ เผยแพร่ได้ เค้าก็อ้างว่า
--- เป็นเรื่องจริงที่เกิดในครอบครัวเรา (เรื่องเลวในครอบครัวของเรา)ทำไมจะเอาไปเผยแพร่ไม่ได้ ก็มันจริงนี่
--- คนอื่นๆเค้ามีวิจารณญาณอยู่แล้ว(มั๊ง-- เพราะไม่ได้ทำวิจัยคาดหมายผลกระทบ ว่าคนอื่นที่เสพสื่อเค้าจะคิดอย่างไร) เค้าคงรู้หรอกนะว่า เป็นเรื่องที่ลูกบางคนเลวเท่านั้น ไม่ได้แปลว่าลูกส่วนใหญ่เลว ไม่ได้แปลว่าคำสอนของพ่อไม่ดี ไม่ได้แปลว่าพ่อไม่ดี
-- ถ้าผลกระทบมันเกิดความเสื่อมมาถึงพ่อเราจริงๆ ก็จะมาว่าเราไม่ได้อยู่ดีนะ ว่าเป็นความผิดของเรา เพราะเราแสดงงานศิลป์ เรามีสิทธิ์แสดงความจริงนี่นา เราไม่ได้ตั้งใจให้เกิดผลกระทบด้านลบต่อพ่อเรา(พระพุทธเจ้า)แบบนี้ คนที่เสื่อมศรัทธาในพ่อเราดันไปตีความผิดๆเอาเองทำไม เราไม่รับผิดชอบ

ลูกๆเหล่านี้ลืมหน้าที่หลักของลูก(ที่อ้างว่าตัวเองก็รักพ่อเหมือนกัน) ที่ควรจะส่งเสริมภาพลักษณ์ ความดีของพ่อ ให้ออกสู่สังคม เพราะฉะนั้น อะไรก็ตามที่ตัวเองทำแล้วส่งผลลบต่อภาพลักษณ์ของพ่อ ลูกๆเหล่านี้ไม่มีสิทธิ์อ้างว่า "หนูไม่รู้"+"หนูไม่รับผิดชอบ"

ปัญหาเรื่องนี้ในสังคมเป็นปัญหาที่ชาติเราประสบมาตลอด คือมีคนอ้างว่า หวังดีต่อชาติบ้านเมือง ทำแนวทางอะไรออกมาสารพัด โดยขาดการวิเคราะห์ผลกระทบ ที่จะมีต่อภาพรวม ที่จะมีต่อบ้านเมือง

บ้านเมืองเราไม่ควรมีคนประเภท "หนูไม่รู้"+หนูไม่รับผิดชอบ" อยู่มากนัก แต่ควรมีประเภท "หนูรู้"+"หนูจะรับผิดและรับชอบต่อผลกระทบของสิ่งที่หนูทำไป"+"หนูจะยอมแก้ไขในสิ่งไม่ดีไม่ให้มีอีก"

ลองคิดให้ดีว่าจะทำงานศิลป์อย่างไร ที่จะไม่ทำให้พ่อต้องเสื่อมเสีย อย่างนั้นคุณมีสิทธิ์ทำ

 

...ภาพภิกษุสันดานกา...อันนี้....มันก็ต้องสื่อออกมาในรูปแบบนี้นี่แหละ....ชัดเจนและตรงไปตรงมา...เพื่อประนามพวกมารศาสนา......พุทธศาสนาไม่ได้ดำรงอยู่ได้ด้วยพระภิกษุ.........พุทธศาสนา....มีไว้เพื่อทำให้ประชาชนมีความสุข....ข้ามพ้นความน่าสมเพช.....ทุกวันนี้พระภิกษุในประเทศนี้ก็ไม่ได้ทำตามเจนตนารมณ์ของพุทธศาสนาอย่างจริงๆจังๆ........ปัญหามีอยู่ทุกๆจุดในวงการพุทธศาสนาในประเทศไทย

.......ไม่ว่าพระภิกษุเที่ยวผู้หญิง
........พระภิกษุขายยาบ้า
.......จตุคามรามเทพ เป็นต้น
งานศิลปะชิ้นนี้เป็นการประนามอย่างตรงไปตรงมาให้ประเทศนี้หันมายอมรับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น
และงานศิลปะที่ทำหน้าที่ได้ดีในตัวงานของมันเอง........ดังนั้นภาพเขียนนี้จึงได้ทำหน้าที่ของมันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว


........ส่วนการรับผิดชอบต่อการแสดงความคิดของตนเองออกสู่สาธารณะ ที่มันมีผลกระทบต่อสังคม
ถ้าเป็นผลกระทบที่ดี..............ก็แล้วไป.......ส่วนด้านไม่ดี.....แน่นอนว่าก็ต้องรับผิดชอบต่อการกระทำนั้นๆ........แน่นอน


..........แต่สำหรับภาพนี้ไม่คิดว่ามันจะมีผลกระทบด้านลบเลยแม้แต่นิดเดียว.....เพราะมันเป็นความจริง ที่คนในสังคมต้องยอมรับ
และแก้ไข............มันก็เท่านั้น

............แต่ในขณะเดียวกัน...........ถ้าแค่เสนอข้อเท็จจริงโดยไร้ซึ่งเจตนารมณ์....มันก็แค่ข้อเท็จจริงที่ไร้ความหมาย..............
ดังนั้น ทุกอย่างมันก็ขึ้นกับเจตนารมณ์ ของการกระทำนั้นๆมากกว่าสิ่งอื่นใด
............นี่คือข้อแตกต่างกับภาพข่าวในหนังสือ
พิมพ์ที่มีอยู่ บ่อยๆ ที่แค่เสนอข้อเท็จจริงเพียงอย่างเดียว

ลองดูงานของ eric fischl เพื่ออ้างอิง

http://www.artgazine.com/shoutouts/viewtopic.php?t=796