อาชีพครู ไม่ค่อยได้พักหรอกค่ะน้องบุษ ต้องเอางานมาทำที่บ้าน ทำรายงาน เตรียมสอน ไปทำงานในชุมชน ไปอบรม ไปราชการ ได้นอน 5 ทุ่มก็ดีแล้วค่ะ พี่ยังอยากทำงานแบบที่พอเลิกงานแล้ว ก็ไม่ต้องมีงานตามมาบ้านอีก คงมีความสุขมาก
บ้านพี่หาฝรั่ง(คน)ยากค่ะน้องบุษ เพราะไม่ใช่เมืองท่องเที่ยว แล้วเวลาเจอฝรั่ง เราก็ไม่ค่อยกล้าไปทักเขาหรอกค่ะ ได้แต่ยิ้มให้..^^...
พี่เรียนก็เอาไปใช้ไม่ได้เหมือนกันค่ะ เงินเดือนเกินแล้ว... แต่ถ้าเรียนจบอาจได้ตรวจผลงานทางวิชาการ ซึ่งเป็นเรื่องทรมานมากนะคะ เพื่อนๆที่ตรวจผลงานนั่งหาวนอนทั้งวัน (ตื่นตีสองตีสามมานั่งอ่านผลงานค่ะ)
น้องบุษแนะนำเข้าท่า...^^... ที่โรงเรียนพี่มีคุณครูอยู่คนมีแฟนเป็นคนเยอรมัน ภาษาดีขึ้นทันตาค่ะ พี่ว่าจะรับนักเรียนแลกเปลี่ยนมาอยู่ด้วย น่าจะดีนะคะ
พี่ติงอยากเรียนภาษาอังกฤษ รู้สึกว่าภาษาอังกฤษอ่อนแอมาก ได้แต่อ่านอย่างเดียว พูด เขียน ฟัง แย่มากค่ะ ยังคิดจะไปนั่งเรียนกับเด็กๆ เผื่อภาษาจะดีขึ้นบ้างค่ะ
555+ พี่ติงเรียนเพราะเกรงว่าจะถูกไล่ไปเรียนตอนแก่(กว่านี้) เมื่อถึงเวลานั้น ตาก็ไม่ดี สมองก็เลอะเลือน กลัวไม่ไหวค่ะ น้องบุษอยู่กรุงเทพฯยิ่งมีโอกาสในการเรียนนะคะ
โห อานิสงค์แรงบ้าไรละตะเอง จ้องแต่จะกินของเค้า ไม่เห็นเอามาให้เค้ากินเลย ขนาดเค้าป่วยจะตาย บอกอิตือไปเธอทำนิ่งเฉย มีการบอกกินของที่ใครเค้าเอามาเยี่ยมไข้ให้ยกให้เธอให้หมดขี้งกจะตายอย่าได้เจอเชียว
นายเค้าใจดีมากไปจนลูกน้องไม่กลัวแกหรอก แกใจดีกับทุกคน กับเค้าเนี่ยนะจะเอาอะไรขอให้บอกวันก่อนแกก็ขนซื้อพวกเครื่องดื่มมาให้เค้าเพียบเลย มีฉลามด้วยนะ ตลกดีอ่ะ ไมโลแบบเป็นซองด้วย เนี่ยรวบรวมเก็บไว้กินไม่หมดจะยกให้อิตือฮวน เห็นทวงของกินเหลือเกิน
สวัสดีจ๊ะ ตะเอง เค้าดีขึ้นแล้วแหละ แต่ก็ยังมีอ่อนเพลียบ้าง กินน้ำเกลือแร่ทุกวันเลย แล้วนายก็ไปซื้อวิตามินรวม กับวิตามินซีมาให้ก็เลย ได้อาหารบำรุงเยอะเลยแหละ ไม่รู้จะอ้วนป่าวอ่ะ เน็ตที่ทำงานเสียหลายวัน พึ่งจะใช้ได้วันนี้เองจ๊ะ รักนะหอยขม
สวัสดีครับคุณบุษ เมื่วานนี้ผมและคณะได้ถวายปัจจัยร่วมสร้างตึกสงฆ์อาพาธกับหลวงตาเป็นจำนวนเงิน 20,490 บาท ที่วัดป่าบ้านตาด อนุโมทนาบุญด้วยกันนะครับ
