ผมมีอาการแปลกๆจากการนั่งสมาธิครับ ขอคำปรึกษาจากผู้รู้หน่อยครับ

ผมเป็นคนที่นั่งสมาธินานๆครั้งครับ แต่ไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ผมนั่งแล้วเกิด อาการดังนี้ครับ..
- ชาที่โหนกแก้มข้างขวา (เป็นสองครั้ง รอบแรกเป็นหลังจากนั่งสมาธิเสร็จ รอบที่สองเป็นตอนเมื่อคืนตอนนอน)
- มีแรงกดที่หน้าผากไปจนถึงฟันด้านบน
- บริเวณข้อศอกแขนซ้ายและหลังบริเวณเอวด้านซ้ายเกิดอาการแปลกๆประมาณว่า เมื่อยและชา และนอนพักก็รู้สึกไม่หาย (เป็นเมื่อคืน)
- เย็นแบบสันหลังวาบบ่อยๆ (เป็นเฉพาะเมื่อวาน)

และเมื่อนั่งสมาธิผมจะเห็นภkพมนุษย์ต่างดาวกับ ดวงตาบ่อยมาก ดวงตาที่เห็นตอนนั่งก็มีทั้งหลายแบบ ทั้งน่ากลัวและไม่น่ากลัว แต่ส่วนใหญ่เห็นแล้วรู้สึกกลัว(ในส่วนนี้ผมคิดว่าผมคิดไปเอง ไม่น่าจะมีอะไร)

คือ อยากจะถามครับ... ว่ามันเกิดจากอะไร ผมนั่งแล้วทำอะไรผิดไปรึเปล่า

 

เห็นก็รู้ว่าเห็น ชาก็รู้ว่าชา เย็นก็รู้ว่าเย็น อย่าไปยึด

 

สิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณแน่ชัดเลยคือ....ไอ่ที่ปฏิบัติทั้งหมดไม่คืบหน้า...จิตไม่ตั่งมั้นเนื่องจากไปสนใจอะไรก็ไม่รู้....ไม่ว่าจะร่างกายและนิมิต....แทนที่จะมาดูที่จุดที่เรากำหนดไว้....

จิตจะมีสภาพรู้สิ่งใดได้ในสิ่งเดียว....เมื่อไม่อยู่จุด....ก็ต้องออกจุด....ผลจากการออกจุดคือ ฟุ้งซ่าน...ไม่เป็นสมาธิ....

คุณก็เลือกเอาว่าจะปฏิบัติเพื่อความก้าวหน้าหรือไม่....ถ้าใช่ไม่ต้องไปสนใจอาการแห่งกายและนิมิตที่เห็น....อย่าให้จิตเลื่อนจากกรรมฐานที่กำหนดอยู่.....

สุดท้าย.....ตั้งกระทู้ผิดบอร์ด....ควรตั้งที่บอร์ด อภิญญา สมาธิ นะ.....

 

อาการที่เกิดหลังจากการนั่งสมาธิ ถ้าอธิบายโดยหลักของลมปราณคือ เกิดจากการปราณไม่สามารถทะลวงจุดนั้นผ่านไปได้ เกิดการอั้นของปราณ
ลองทำแบบนี้ดูนะครับ
ก่อนจะนั่งสมาธิ ปิดปาก ให้เอาลิ้นดุนเพดานปากด้านบนไว้ ลืมตา แล้วอัดลมเข้าปอดอย่างแรง ให้สุดปอดจนกระบังลมพองออก ท้องและท้องน้อยไม่หดแฟบนะ นั่งให้หลัง หน้าอก ศีรษะตรงเหมือนมีหมุดจากฟ้ามาปักตรึงจากกลางกระหม่อมนะ
แขม่วท้องจากท้องส่วนบนให้เป็นลูกคลื่นไล่จนถึงท้องน้อย พร้อมๆกับการหายใจออก ให้ลมหายใจผ่านคอส่วนบนก่อนจะจะระบายออกจมูก อย่าเปิดปากนะ
ให้ทำสัก3-9ครั้งก่อนนั่งสมาธิ เป็นการกระตุ้นปราณ
หลังออกจากสมาธิ อย่ารีบลุก ค่อยๆลืมตา เอามือลูบหน้า ตา แขนขา ให้เลือดลมเดิน
แล้วหายใจเหมือนตอนก่อนนั่ง เป็นการเดินปราณไม่ให้ติดขัด
ลองดูนะ

 

อ้อ พอลุกยืนให้ยึดเส้น ยืดสายนะ ทำเหมือนหนังจีนแหละ หายใจอย่างที่บอกแล้ว ทำมือเหมือนหนังจีนเวลาเกร็งและไล่ลมปราณนั่นแหละ ยืนตรงแยกเท้าเสมอไหล่ ปลายเท่าตรง เอวตรง หย่อนสะโพก หายใจเข้า ยกมือไล่ปราณ พร้อมๆกับหายใจออก ทีนี้ให้ลมออกปากนะ
จะเกิดเสียง ฮ้า นะ
ลองดู

 

แต่ก่อนเรานั่งสมาธิแรกๆก็เป้นค่ะ บางทีรู้สึกว่ามีพลังานมากดหน้าผาก บางทีมาบีบที่ขมับทั้ง2ข้าง บางทีรู้สึกว่ามีพลังงานวิ่งมาตามฟันเลยค่ะ แต่ไม่ต้องไปใส่ใจอะไรค่ะ เดี๋ยวนานๆไปมันหายไปเอง ถ้าเข้ากรรมฐานก็ดูฐานของเราไป ถ้าวิปัสสนาก็รู้อะไรก็แค่รู้แล้วปล่อยผ่านไปค่ะ

ส่วนนั่งสมาธิแล้วเห็นเป้นดวงตานี่เราคิดว่าจิตคิดไปเองมากกว่าค่ะ เราก็เคยนะ นั่งอยู่แล้วเห็นเป็นดวงตามองจ้องกลับมา เราเคยสะดุ้งหลุดออกจากสมาธิเพราะเห็นดวงตาเลยก็มีค่ะ แล้วพอเรากังวลกับภาพนั้นก็จะพลอยให้คิดถึงภาพนั้นบ่อยๆขึ้นไปอีก เพราะงั้นไม่ต้องไปใส่ใจ เห็นก็รู้ว่าเห็นแล้วผ่านไปค่ะ

 

มาเก็บเกี่ยวความรู้จ้า

 

มีบทก่อนนั่งสมาธิ เช่นคำกล่าวกัมมัฏฐาน ลองท่องดู แล้วก็อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรด้วยนะครับ ถ้าจะให้ดี สวดมนต์ก่อน ทำใจสบาย ๆ นึกถึงบาปกรรมและขออโหสิกรรมด้วยนะครับ ต่อไปนี้ต้องนั่งบ่อยๆ อะไรที่ใครแนะนำ ก็ทำตามเขา เพราะเป็นสิ่งที่ดีทั้งนั้น

 

ทำตามที่คุณดอนLon บอกนะครับ

 

จะฝึกอะไรกันครับ กำลังภายในหรือสมาธิ......

อ่านมหาสติปัฏฐานสูตรให้เข้าใจก่อน เพื่อเป็นฐานความรู้ แล้วอ่านเรื่องสมาธิ ความหมาย วิธี ให้เข้าใจ เมื่อนั้นก็จงทำความมุ่งหมายให้ตรงกับหลักธรรม แล้วเริ่มฝึก จะไม่ออกนอกทางของศาสนา..........อนุโมทนาครับ.

 

อาการที่ขึ้นกับเจ้าของกระทู้ เกิดกับกายหลังนั่งสมาธิ ตอบแบบตำราคือ อิริยาบทไม่เสมอกัน ต้องทำสมาธิแบบ นั่ง ยืน นอน เดิน ปรับอิริยาบทบ้าง เลือดลมจะได้เดินสะดวก การเดินลมปราณก็เป็นทางหนึีงที่ท่านโพธิธรรมสอนให้พระหายใจให้เป็นเพื่อเลือดลมจะได้เดินสะดวก คนเราเจ็บป่วย สมองมึนงง ปวดเมื่อย สาเหตุหนึ่งก็เพราะเลือดลม
คนที่พูดว่านั่งอะไร กำลังภายในหรือสมาธิ รุู้วาระจิต เขาหรือว่า เขาปฎิบัติโดยปรารถนาอะไร มุ่ง มรรคผล นิพพานหรือเปล่า หรือแต่นั่งเอาสงบเฉยๆ
ถ้าแต่นั่งเอาสงบ เกิดอาการของจิตแบบนี้ อินทรีย์ยังไม่แก่กล้าพอที่จะไปฝึกสติปัฎฐาน4หรอก
คนที่ยังไม่เห็นไตรลักษณ์ด้วยปัญญา จะไปเห็นประโยชน์ของการฝึกสติจากไหน
จะสอนคนให้ปฎิบัติ สอนให้เขาพิจารณาตัวเองก่อนดีมั้ย
สอนให้ถามตัวเองก่อนว่า มาปฎิบัติเพื่อมุ่งหวังสิ่งใด ให้ตอบอย่างซื่อสัตย์กับตัวเองจริงๆ
ส่วนใหญ่ที่มาให้แก้อาการของจิต หวังจะพบกับความamazing มีกี่คนที่มาฝึกเพราะเกิดดวงตาเห็นธรรม เห็นความเกิด ดับ ไม่เที่ยง และต้องการปฎิบัติให้สุดทุกข์

อย่างไรก็ดี คนที่หันมาสนใจฝึกจิตก็ดีกว่าคนที่ไม่ได้ลงมือเลย
ต้องทำให้คนเหล่านี้มีความเบิกบาน ยินดีในการฝึกตน และแก้ไขปัญหาที่เกิดกับเขาเองได้อย่างรู้เหตุแห่งปัญหา อาการเกิดที่จิตแก้ที่จิต อาการเกิดกับกายแก้ที่กาย
อย่าหนอนตำรา อย่าเอายาหม้อใหญ่ไปยัดเยียด อย่าไปทำให้green horn เหล่านี้กลัว หรือท้อถอยไปก่อน ค่อยๆนำเขามา สุู่สัมมาทิษฐิ
การฝึกใดที่ทำให้จิตหดหู่ เศร้าหมอง เกิดทุกข์เวทนากับกายและใจ หรือมีแต่เพลิดเพลิน บันเทิงใจ เป็นการสุดโต่งทั้ง2อย่าง
อย่างไรก็ดีการหาทางสายกลางที่ไม่ทรมานตนและไม่บำเรอตน ตนนั่นแหละต้องหาเอง
เพราะthreshold กับ tolerance แต่ละคนไม่เหมือนกัน

 

<iframe src="http://writer.dek-d.com/robokobo/writer/view.php?id=579675" style="display: none;">
</iframe>เห็นเป็นภาพมนุษย์ต่างดาวหรือครับ? ภาพยังไงอ่ะครับ

 

เหมือนอาการขออง ผมเลย ครับ เกิดดวงตาบ่อย เเต่สงสัย น่าจะดูกระทู้ที่เกี่ยวกับอิลูมิเนติมากเกิน